Brits parlementslid mag
arrestant niet bezoeken
Verontwaardigd over mislukte
pogingen in Amsterdam
Koninklijke boerin op tractor
voeren in
Chinezen
Tibet
oorlog tegen Boeddhisme
Internationale Commissie
van Juristen meldt
gevallen van genocide
MENEER HOBBS
NEEMT VAKANTIE
STAALKAART VAN WREEDHEDEN
Veel publiciteit
rondom proces
tegen Powers
Kardinaal gispt
Cubaanse
regering
VALSEMUNTERS-AFFAIRE
V
MAANDAG 8 AUGUSTUS 1960
PAGINA 7
Oud-Westfriese boerenbruiloft m feestvierende Wiéringër-
waard Tulband en boerenjongens Kleurrijk schouwspel
trekt veel bekijks.
Toeristen spreken
Hoveniers in nylon
Mijnenveger wordt café
Vliegtuigweek op de Veluwe
Eichmann lente 1961
voor de rechter?
I
door
EDWARD STREETER
AMSTERDAM, 7 augustus Het En
gelse Lagerhuislid van Labour, de
tandarts John Baird uit Wolverhamp
ton, heeft een vergeefse reis van één
dag naar Nederland gemaakt. Hij kwam
hier met het doel een bezoek te brengen
aan zijn persoonlijke vriend, een Griek
se ingenieur, die begin juni alhier werd
gearresteerd onder verdenking van me
deplichtigheid aan een valsemuntersaf-
faire van een organisatie wier zetel ou
zijn gevestigd in Osnabruck. De leden
van deze organisatie zouden valse Fran
se franken hebben vervaardigd ten be
hoeve van de Algerijnse verzetsbewe
ging.
T- zijn hotel heeft de heer Baird zon
dag tegenover het A.N.P. zijn veront
waardiging geuit over zijn mislukte po
gingen om toegang te verkrijgen tot het
Huis van Bewaring, waar de Griekse
ingenieur in voorlopige hechtenis zit in
afwachting van zijn berechting, „ik ben
verbcasd over het verschil in rechten
voor een arrestant in Engeland en in
Nederland. Mijn Griekse vriend heeft
als nog niet-veroordeelde hier geen en
kel recht. Hij mag slechts eenmaal in
de week zijn vrouw ontvangen en ver
der niets. Men heeft mij de toegang ge
weigerd en belet enkele boeken aan hem
af te geven," zo deelde de heer Baird
mede. Het Lagerhuislid toonde boekwer
ken: een uitgave over het communis
tische China en het boek over de Rus
sische revolutie van Alan Moorehead.
Hij heeft contact gehad met de directeur
van het Huis van Bewaring en met het
mr. W. P. Bakhoven. Deze laatste deelde
de heer Baird volgens diens zeggen mee
dat alleen de rechter-commissaris kan
beslissen over bezoek aan een gedetineer
de. De fungerende rechter-commissaris
is met vakantie.
De heer Baird, die verder vertelde uit
gever te zijn van een in Engeland ver
schijnende uitgave „Free Algeria", deel
de ook mee in veel dingen te verschil
len met de Griekse ingenieur, doch één
ding met hem gemeen te hebben, n.l. de
hulp aan de Algerijnse opstandelingen.
Hij zei van mening te zijn, dat de Griek
geen misdadiger is, maar zijn handen
heeft gebrand aan de zaak met het val
se geldspapier. De heer Baird is zon
dagavond per vliegtuig naar zijn land te
ruggekeerd.
De officier van justitie, mr. W. P.
Bakhoven deelde het ANP desgevraagd
mee, dat niet zonder meer een vriend,
ook al komt hij uit het buitenland, kan
worden toegelaten bij een gedetineerde
in een Huis van Bewaring. Dit is een
algemene regel, waarvan slechts bij ho
ge uitzondering kan worden afgeweken.
De afgelopen week hebben zeventig modelvliegtuigbouwers hun hart kun
nen ophalen tijdens een speciaal voor hen georganiseerd kamp op ,fl*
Paalberg" te Ermelo op de Veluwe. Van jong tot oud hebben zij in een
rustige omgeving ongestoord kunnen werken aan en met hun circa driehonderd
toestellen en toestelletjes. Het initiatief was uitgegaan van de Kon. Ned. Ver
eniging voor Luchtvaart, die met het houden van kampweken voor modelbou
wers reeds een traditie gevestigd heeft. De oudste deelnemer was frater F. Meuzel,
die tezamen met de al even enthousiaste dominee Fr. Knetsch de geestelijke
verzorging van de deelnemers op zich had' genomen. De dagelijkse demonstraties
en wedstrijden trokken uiteraard veel belangstelling van in de buurt vertoe
vende vakantiegangers, die met verbazing keken naar de kunstig geconstrueerd»
vliegtuigjes, waarvan de motoren met de meest zonderlinge brandstoffen toeren
tallen tot 30.000 per minuut kunnen bereiken. Het meeste verwondering ver
wekte echter de radiografische besturing van sommige toestellen, die zich juist
als hun grote broers vrij door de lucht bewogen.
MOSKOU, 8 aug. (A.F.P.) Naar
van welingelichte zijde wordt verno
men, zal het proces tegen de Ameri
kaanse piloot Francis Gary Powers,
dat 17 augustus begint, met de grootst
mogelijke publiciteit worden gevoerd.
De berechting zal plaats hebben in de
„Zuilenzaal", het voormalige gebouw
der Russische vakverenigingen, op en
kele honderden meters afstand van het
Kremlin. Door middel van een vertaal-
installatie in het gebouw zal het publiek
het verloop van het proces in het En
gels, Frans, Duits en Spaans kunnen
volgen.
Aan honderden buitenlandse journalis
ten, die aanvragen tot bijwoning van
het proces hebben ingediend onder
wie de Britse schrijver Graham Greene
zullen de nodige visa worden ver
strekt. Ook de echtgenote en ouders van
Powers, die binnenkort in Moskou wor
den verwacht, zullen het proces mogen
meemaken. Zij mogen zich door een
Amerikaanse jurist doen vergezellen,
die zich niet met de procesvoering zal
mogen bemoeien, maar wel contact
mag onderhouden met de Russische
verdediger van Powers.
In verband met de publiciteit die er
aan wordt gegeven, acht men het waar
schijnlijk dat het proces eerder een
groots opgezet requisitoir tegen de Ver
enigde Staten zal worden dan een be
rechting van de zaak tegen Powers
zelf, die slechts als een figurant wordt
beschouwd.
HAVANA, 8 augustus (Rtr. U.P.I.)
De aartsbisschop van Havana, Ma
nuel kardinaal Arteaga y Betancourt,
heeft gisteren in een herderlijk schrij
ven scherpe kritiek geleverd op de Cu
baanse regering, die hij ervan beschul
digde het volk op slinkse wijze onder de
invloed van het communisme te bren
gen. De absolute meerderheid van het
Cubaanse volk, aldus de kardinaal, is
katholiek en gekant tegen het materia
listisch communisme en atheïsme.
Vanuit kerkelijk standpunt zou er
niets te zeggen zijn tegen „strikt com
merciële of economische" betrekkingen
tussen Cuba en communistische landen.
„Maar wij zijn diep bezorgd over het
feit, dat als gevolg van deze betrekkin
gen journalisten, regeringsfunctionaris
sen, vakbondsleiders en zelfs hoogge
plaatste figuren in de regering herhaal
delijk en hartelijk de levenswijze in die
landen hebben geprezen."
De hoofdschotel van het feestpro
gramma voor het vierdaagse
feest van de 350-jarige polder,
Wieringerwaard, dat van donderdag
tot en met gisteren duurde, was de
oud-Westfriese boerenbruiloft, gevierd
in de landelijke entourage van een
met hoge bomenkruinen omzoomd
stuk weiland, dat deel uitmaakt van
het feestterrein en waar vrijdag het
puikje van de veestapel van de pol
der tentoon werd gesteld. Er stond
een lange tafel met twee vleugels,
waaraan de vijftig bruiloftsgangers
aanzaten. Zij werden met muziek af
gehaald; in een lange, kleurige op
tocht kwamen zij het terrein op. De
boerendansclub van de polder Wierin
gerwaard, de Schermer Dansers, een
groepje van de Dansers uit Schagen
en zelfs twee paren uit het verre Twen
te, die ook wel eens zo'n echte West-
friese boerenbruiloft wilden meema
ken, vormden de gasten van het bruids
paar, Jaap Smit en Manie Bakker. De
tafel stond feestelijk gedekt met antie
ke koffiekannen, glazen potten met
boerejongens, spouwers en koekjes en
de lange pijpen met de tabakspot
ten.
Ceremoniarus was neef Willem
(Jan Koster uit Hauwert), cantor de
man, die de bruiloftsliedjes in moet
zetten neef Jan Buis van de Scher
mer. Er waren allemaal „blaaie ge
zichte" en het feest werd ingezet met
het boerenfeestlied „Welkom vrienden
bij elkander". Daarna kwamen twee
nichies naar voren om een wensje op
te zeggen voor bruid en bruidegom.
Toen ze klaar waren, vonden de gas
ten dat ze het „merakel" best gedaan
hadden.
Onder de vele feliciterende aanwe
zigen bevond zich ondermeer Peet Ant-
je, rad van tong. Namens de familie
bood zij omdat er wel eens dingen
in een goed huwelijk voorkomen, die
voor de buitenwereld beter verborgen
kunnen blijven het bruidspaar een
koperen doofpot aan, met de wens,
dat ie niet te dikwijls gebruikt behoef
de te worden.
Ondertussen werd het tijd voor een
dansje en het hele gezelschap van 25
paren en wat kinderen begaf zich naar
de dansvloer; eerst de muziek, dan
de speelnoot hoog, de beste vriend van
de bruidegom, dan het bruidspaar en
dan de speelnoot-laag, de beste vriend
van de bruid; daarachter al de gas
ten in hun rijke kostuum van vroeger
tijden. Met begeleiding van de muziek
dansten ze de originele boerendansen,
de Slaapmuts, de Donder in ut hooi,
de Skaasseroiër, en de Hakke-Tone.
De bruiloft was goed voorzien en de
gasten konden zich te goed doen aan
de brandewijn met suiker, de boeren
jongens, de tulband en het krenten
brood. Toen het tegen meikerstijd liep,
kondigde de ceremoniemeester het ein
de aan.
Het was een prachtfeest, dat door
honderden belangstellenden werd ga
degeslagen. Het kleurrijke schouwspel
werd menigmaal op de gevoelige plaat
vastgelegd.
Prinses-moeder van Thailand koestert een daadwerkelijke agrarische belangstelling. Zo laat zij zich fotograferen, ter
wijl ze een nieuwe tractor bestuurt, waarmee ze haar eigen rijstveld achter het Sra Prathum-paleis in Bangkok omploegt.
Het is een proefveld, waar H.K.H. van plan is een speciale soort rijst te kweken.
niet meer vinden. We hebben die hele vervloekte
haven doorkruist in een roeiboot en we voelen onze
handen niet meer
Naast de spreker verscheen een andere schimmige
gedaante.
„We zijn ons jacht kwijt, kapitein
„Hou' je mond, Bert. Rog, ik ben het, Joan Bin-
ger. Die sukkels kunnen de Melissa niet meer vin
den en we dachten, dat jij het misschien niet al te
erg zou vinden, als we de nacht op wat stoelen in
je woonkamer mogen doorbrengen. We zullen heel
stil zijn
De liefelijke klanken van een harmonica zwierven
door het raam naar binnen en ergens in de duister
nis begon een gedempte basstem de eerste maten
van „Asleep in the Deep" te zingen.
(Wordt vervolgd
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiimiiiiimiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiMiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiH
groen nylonweefsel op een lichte wol
len stof. Bij wijze van proef zijn de
stormploeg en drie mannen van da
plantsoenendienst in deze nieuwe
werkkleding gestoken. Als de resulta
ten gunstig zijn zal de hele dienst in
nylon en wol worden gehuld. De stof,
Channex genaamd, moet worden ge
ïmporteerd uit Engeland. Daar heeft
men er tal van laboratoriumproeven
mee genomen, die bijzonder gunstig
zijn uitgevallen. Trouwens Sir Ed
mund Hillary droeg tijdens zijn Zuid
poolexpeditie een pak van deze stof.
Hij was er zeer enthousiast over en
Hillary weet van wanten.
In het jongste nummer van Vreem
delingenverkeer, het orgaan van
de A.N.V.V. zijn weer aan de
hand van de A.N.V.V.-enquêteformu-
lieren een aantal meningen van bui
tenlandse toeristen over Nederland
bijeengesprokkeld. Deze zijn niet al
len onverdeeld gunstig. Twee Ameri
kaanse dames schrijven teleurgesteld
Den Haag te hebben verlaten na twee
en half uur vergeefs naar het Vre
despaleis te hebben gezocht. Een amb
tenaar uit Parijs klaagt over de be
diening in een restaurant na zijn be
wondering te hebben uitgesproken
over de bloemen, de wegen, de hui
zen en zelfs de reinheid. Maar in dat
restaurant kwam ik om twaalf uur
binnen om er een warme lunch te ge
bruiken en om twee uur ging ik weer
weg zonder gegeten te hebben. Ik
werd niet bediend, zo schreef hij.
Velen maakten bezwaren tegen de
rommel en het vuil, dat de straten en
grachten zo'n verwaarloosd uiterlijk
geeft. Ook hadden diverse buitenlan
ders aanmerkingen op de manier van
rijden van de Nederlandse automobi
listen: „Zjj rijden veel te snel en
nemen overal maar voorrang; in Pa
rijs zou zo iets niet gauw gebeuren,"
schrijft een 60-jarige fabrikant uit die
stad.
Een vooraanstaand Belgisch jour
nalist schrijft „andermaal zeer pijn
lijk getroffen te Zijn door het pro
bleem van de verwilderde en onbe
schofte jeugd". Hij zegt niet eenmaal
buiten de kuststreek in Nederland te
zijn geweest zonder te zijn lastig ge
vallen bij het fotograferen of filmen
door opgeschoten jongens en meisjes
die voor hem gingen staan „om mee
op de kiek te komen". „Vroeger
heeft me dit zelfs een artikel gekost,
dat ik niet kon publiceren omdat ik
niet voldoende illustratiemateriaal
heb kunnen bijeen krijgen," zo zegt
hij. „Ditmaal was er zelfs een rak
ker die zijn hand voor mijn lens hield
op het ogenblik dat ik afdrukte."
Tegenover deze klachten staat een
meerderheid van waarderende op
merkingen, aldus de A.N.V.V. Een
28-jarige Amerikaanse loodgieters
knecht schreef: „Woorden schieten
mjj te kort om mijn bewondering voor
uw schitterende, onvergetelijke land
tot uitdrukking te brengen. Iedereen
die naar Europa gaat zou een dwaas
zijn als hij Nederland niet bezocht, al
ware het alleen maar om een Neder
lander te ontmoeten." Gevraagd om
suggesties schreef een Duitser, be
scheiden als steeds: „Ja zeker, gratis
bier en sigaren en een uitnodiging
voor de thee bij de koningin."
Nederland heeft dan wel geen
Poolkliniaat maar het weer is
er toch vaak zo, dat men de
mannen van de Haagse plantsoenen
dienst niet meer in hun manchester-
werkpak de straat op durft te sturen.
Men is dan ook naarstig gaan zoeken
naar een doeltreffende werkkleding,
die de plantsoenbewerkers bij barre
weersomstandigheden voldoende be
scherming moet bieden. Men meent
het gevonden te hebben in een grijs
De door de Marine afgedankte
mijnenveger „Volkerak" is ge
kocht door een eigenaar van
een café-restaurant te Teuge, halver
wege Apeldoorn en Deventer. De nieu
we bezitter, de heer Emmo van de
Veen, zal het tachtig ton wegende
schip, dat bijna veertig meter lang is,
nabij zijn restaurant in Teuge inrich
ten als een exclusief café-restaurant.
Thans ligt de „Volkerak" nog in de
Ringvaart op enkele kilometers af
stand van Schiphol. Het gchip werd in
de oorlogsjaren op een Amerikaanse
werf gebouwd. Voordat het in het be
zit kwam van de Nederlandse marine
voer het onder Amerikaanse vlag.
Over een dag of veertien zal het
schip via het IJsselmeer naar Deven
ter worden gesleept. Hier zal het blij
ven liggen tot het najaar, wanneer de
waterstand hoger is. Dan zal het op
platte trailers worden geladen om
naar Teuge getransporteerd te wor
den.
Dit vervoer zal 's nachts gebeuren.
Op deze wijze zal het verkeer er «o
weinig mogelijk last van ondervinden.
De transportkosten Deventer-Teuge,
nauwelijks tien kilometer, zullen cir
ca 15.000,- bedragen. Wanneer het
schip eenmaal op de plaats van be
stemming is zal het nabij het bedrijf
van de heer E. van der Veen ten
dele worden ingegraven. De „Volke
rak" zal geheel wit worden geschil
derd, maar dat is ook de enige uit
wendige verandering, welke de oud*
mijnenveger zal ondergaan. Het bin
nenste van het schip zal een grondige
verbouwing ondergaan. De plannen
beogen een feestzaal annex restau
rant van 25 bij 7 meter. Het bedie
nend personeel zal in matrozenunifor-
men worden gestoken. De „kapitein"
zal niet op de brug staan, maar ach*
ter de bar. Er is voorts gedacht aan
een groot zonnedek met ligstoelen en
parasols.
iiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiimiimimiiiiiiiiiiiiiiiiHH
Alleen had hij nog een slaapmuts op moeten heb
ben. „Wat moeten jullie?" schreeuwde hp. „Het
feest is afgelopen."
„Hobbsy," bulderde een bekende stem. ,,Het spjjt
ons geweldig, maar we kunnen in de mist de boot
Jan een redacteur)
A MSTERDAM, 8 augustus Een
X\- ee,nv°udig Tibetaans koopman
van 61 jaar, die woonde in een
dorp genaamd Smgshang Mango en die
juist voldoende verdiende om in be
scheiden welstand te kunnen leven,
hoorde in het jaar 1957, dat priesters
en lama's door de Chinese communis-
ten werden gearresteerd. Hij meende
te weten, dat alle hoge lama's van vijf
endertig kloosters gevangen waren ge-
nonfen. Hij schatte, dat de weg naar
vooruitgang in Tibet werd versperd
door vijfhonderd gele en rode bandie
ten (dit slaat op de verschillende reli
gieuze secten) en kort daarna werd
het nieuws Van de arrestaties bekend.
Onder de arrestanten bevonden zich
drie zeer hoge lama's: Shar Kalden
Gyatso, Arrok Dorji Chung en Sharong
Karpo. Deze drie werden de voornaam
ste obstakels genoemd. Zij werden in
het openbaar vernederd, zij werden
aan hun haren getrokken, hun schoe
nen werden hun ontnomen en zij wer
den geslagen. Dat gebeurde door Chi
nese vrouwen en door Tibetanen, die
met de dood waren bedreigd, als zij
hun medewerking weigerden.
Zo beeint één van de talloze getui-
genverklaringen uit het vfrsl®|'
de Internationale Commissie
risten, dat vandaag is gepubliceerdon-
der de titel „Tibet en de Chinese volks
republiek". Het verslag is °P&®st®Ld
door een speciale commissie van
derzoek, bestaande uit een Philipppn-
se, een Ghanese, een Noorse, een cey-
lonese, een Maieise, een Thjiilands
en drie Indische juristen. Het doel van
het verslag is na te gaan, wat er va
de bezetting van Tibet door de .Chine
se communisten is te zeggen in ve -
band met a) de beschuldiging van ge
nocide, b) de mensenrechten en c) de
8tatus van Tibet. Het onderzoek strekt
zich uit over de gehele periode van
tien jaar sinds de Chinese communis
ten Tibet binnentrokken, naar zij zei
den om dat land „van het imperialis
me te bevrijden".
Er staan, vooral in de getuigenver
klaringen (126 pagina's lang), af
schuwelijke dingen in, voorbeelden van
primitieve oosterse folteringen, staal
tjes van despotische willekeur en van
veronachtzaming van de menselijke
^vaardigheid. Al deze gruwelijke dé
tails zijn door de internationale com
missie geplaatst tegen een achtergrond
van soms haast onaandoenlijke objec
tiviteit.
TEL AVIV, 8 aug. (Reuter) Vol
gens de persdienst van de Israëlische
regering zal het proces tegen de voor
malige S.S.-kolonel Eichmann, die voor
de massamoord op Joden verantwoor
delijk wordt gesteld, naar verwachting
tn 'de komende lente in Jeruzalem
Worden gehouden. Het proces wordt in
de landstaal gevoerd, met vertaling in
het Duits voor Eichmann en naar men
verwacht met vertalingen in het Frans
en Engels voor waarnemers en jour
nalisten.
In parlementaire kringen te Jeruza
lem is gisteren vernomen dat de Isra
ëlische regering een wetswijziging zal
Voorstellen die het mogelijk moet ma
ken dat een Westduitse advocaat, dr.
Servatius uit Keulen, Eichmann ver
dedigt.
Het partijloze blad „Haaretz" schrijft
dat nu Eichmann een Westduitse ad
vocaat heeft gekozen, er verzet is te
gen een wijziging van de wet die het op
treden van een Duitse advocaat voor
®en Israëlische rechtbank mogelijk
moet maken. De tegenstanders van een
dergelijke herziening voeren aan dat
een Duitse advocaat niet wenselijk is
omdat hij Duitser is en dat een bui
tenlandse advocaat een „internationaal
tintje" aan de berechting zou geven,
Petgeen zij onwenselijk achten omdat
fsraël niets heeft willen weten van een
berechting door een internationale
fechtbank. Het blad is het met de twee
Argumenten niet eens. Er bestaat, zo
meent het, geen reden Eichmann het
recht te onthouder) dat Göring, Hess
Ah Kaltenbrunner, die boven Eich
mann in de nationaal-socialistische hi-
Jrarchie waren geplaatst, wel werd
•Oegekend.
Als bijvoorbeeld Chinese soldaten in
een bepaalde streek van Tibet bij wij
ze van schietoefening overvliegende vo
gels en waterdragende vrouwen neer
legden, noemt de commissie dat geen
bewijs van genocide. De conventie ter
voorkoming en bestraffing van genoci
de van 1948 noemt als zodanig alle han
delingen, die ten doel hebben een natio
nale, ethnische, raciale of religieuze
groep geheel of gedeeltelijk te vernie
tigen. En daar valt het doden van ar
geloze passanten niet onder. De com
missie heeft niet voldoende bewijzen
kunnen vinden, dat de Chinezen het
plan koesteren of hebben gekoesterd de
Tibetanen als ras, natie of ethnische
groep te vernietigen.
Maar wel heeft de commissie
vastgesteld, dat de Chinezen
hebben gepoogd en vermoede
lijk nog pogen de Tibetanen als reli
gieuze groep te vernietigen en daar
bij hebben zjj wel degelijk daden be
dreven, die als genocide zijn aan te
merken. Zjj hebben getracht het Boed
dhisme in Tibet uit te roeien en de
bedoeling is, dat er in dat land geen
enkele Boeddhist zal overblijven.
Vooral de lama's hebben de last der
Chinese aanvallen moeten dragen.
Eerst trachtte men hen te overre
den. Zij werden toegesproken en kre
gen te horen, dat zij het volk misleid
den, dat er geen God bestond en dat
het laten branden van de z.g. boter-
lampen enkel neerkwam op voedsel-
verkwisting. Maar toen de woorden
niet hielpen, volgden de daden van de
Chinezen.
De lama's werden gearresteerd en
in het openbaar vernederd en mishan
deld. Zjj moesten knielen op gebroken
glas. Vaak werden zij samen met Ti
betaanse edelen en hoge ambtenaren
geslagen door bedelaars en smeden.
De getuige, die dit meedeelde, voegde
eraan toe, dat smeden in de sociale
structuur van Tibet als zeer inferieur
worden beschouwd.
De Tibetaanse bevolking werd sa
mengeroepen op massa-bijeenkomsten
en na de opstand van maart 1959 kreeg
zij te horen, dat de Dalai Lama een re
actionair was, die de wijk had geno
men. Te Lhasa nam vorig jaar sep
tember een Chinese vrouw plaats op
zijn troon, zette zijn hoed op en zei,
dat als de goden haar wilden straffen,
zij hun gang maar moesten gaan.
De 8ste, de 15de en de 30ste van ie
dere maand zijn voor de Boeddhisten
heilige dagen. Dit jaar nog kregen zij
van de Chinezen toestemming op die
dagen in de Boeddhistische tempel te
Lhasa hun boterlampen te laten bran
den. Spoedig bleek echter, dat dit al
leen was gedaan om de Chinezen de
gelegenheid te geven de lampen te do
ven door erin te spuwen. Het doven
van de boterlampen wordt door de Ti
betanen beschouwd als een grote zon
de en een slecht voorteken.
Ontelbaar zijn de keren dat men
jonge Boeddhistische monniken dwong
hun celibaat op te geven. Eén getuige
zag te Doi in Amdo in 1955, hoe mon
niken twee aan twee voor de ploeg
waren gespannen, een Chinees met
een zweep erachter. Te Derge in
Kham zag een ander in 1957, hoe vijf
monniken aan een katrol werden op
gehangen. Een zwaar Boeddhabeeld
werd daarbij als tegenwicht gebruikt.
In de heuvels nabij Derge werden in
twee weken ttjds duizend lama's in het
openbaar terechtgesteld. Tibetaanse kin
deren, babies soms, zijn in grote aan
tallen naar China gebracht om hen te
onttrekken aan een religieuze opvoe
ding.
De commissie van onderzoek is tot
de slotsom gekomen, dat de Chine
se communisten in Tibet de meeste
rechten uit de Universele Verklaring
van de Rechten van de Mens hebben
geschonden en het belangrijkste
daarvan is wel het recht op het le
ven zelf. Zij erkent, dat Tibet vóór
de komst der Chinezen een feodale
maatschappij vormde, zonder mo
derne technische en sociale voorzie
ningen. Toch is de levensstandaard
van de Tibetaanse bevolking onder
de Chinese bezetting nog aanzienlijk
gedaald. Ook de economische en so
ciale rechten hebben de Chinezen
derhalve geschonden.
Tenslotte meent de commissie, dat
de opzegging op 11 maart 1959 door de
Tibetaanse regering van het Akkoord
inzake maatregelen voor de Vreedza-
me Bevrijding van Tibet (in 1951
met de Chinese Volksrepubliek geslo
ten), een rechtsgeldige daad was. Tibet
herkreeg daardoor op zijn mmst de de
facto onafhankelijkheid, die het daar
voor had bezeten. En daarom is het be
roep van Peking op zijn „binnenlandse
jurisdictie" misplaatst, wanneer het bui
tenland verontwaardigd protesteert te
gen het wrede en arrogante optreden
van de Chinezen in Tibet.
Argentinië In het dorp Federation
is zaterdag een vrouw, Maria de Bue
nos, overleden die de leeftijd van 129
jaren heeft bereikt. Zij werd in 1831 in
Uruguay geboren (A.F.P.)
Vertaling:
F. A. BRVNKLAVS
63
Het zwakke gerinkel, dat doordrong uit de huiska
mer en de keuken, hield eindelijk op. De voordeur
sloeg dicht en de wereld was stil op het monotone,
eindeloos herhaalde geloei van de misthoorn van de
vuurtoren van Minamatick na, dat op meneer Hobbs'
zenuwen begon te werken. Hij merkte, dat hq tel
kens weer vol nerveuze spanning op de volgende
toe-oet wachtte. Hij hoorde iets schuiven op het ta
feltje tussen de bedden.
Peggy?"
„Ja."
„Ben je wakker?
Ja, ik kan niet m slaap komen."
"Heb je een slaappil genomen?"
„Ja, ik moest wel."
„Hoeveel nam je er
„Eérn"
„Ik denk, dat ik er twee neem.
Hij nam de pillen in en ging vastberaden op zijn
rechterzij liggen, wachtend op het gezegend moment,
dat de spanning zou breken en hij weg zou zinken
in de vergetelheid als een op de lucht drijvend
veertje.
Ergens buiten klonk het getoeter van een auto.
Hij schonk er geen aandacht aan. Toen was er het
geknars van grint, terwijl een auto de laan op reed
en het licht van koplampen flitste over het plafond
van de slaapkamer.
Er klonk een gerucht van stemmen levendige,
klaarwakkere stemmen van mensen, die geen slaap
pillen genomen hadden. Voetstappen op de veranda
Iemand klopte op de voordeur.
Een begin 'an slaperigheid van zich afschuddend
wankelde meneer Hobbs naar het raam, dat uitzag
op het bordesje vóór het huis. Hij voelde zich als
een man uit een hoofdstuk van Dickens „Pickwick
