De zon is het humeur van Zandvoort
IN BISSCHOPPELIJK MUSEUM
Prentenreeks „Miserere'' te beschouwen
als Rouaults levenswerk
SOCIALE
RELIGIOSITEIT
DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL
NEOMIST IN
SANTPOORT
VAKANTIE IN STAD EN STREEK
Vanaf Watertoren levendig schouwspel over de
drommedarisruggen der duinen
naar blauwe bossen en
matgrauwe stad
a
SLEUTEL
Stilte op twintig meter
van het lawaai
Na verdrinkingsgeval
Auto van slachtoffer
gevonden
Slagom Sangarema
15 augustus collecte
bij kerk te
Bloemendaal
Honderden vissen
sterven in
Haarlemmermeer
Trekking premie
lening Amsterdam
1959 2V2%
ZATERDAG 13 AUGUSTUS 1960
PAGINA 3
ZANDVOORT, 13 augustus „Over Zaudvoort zult u wel niet
Schrijven", zei ons de exploitant van een strandpaviljoen, toen wij
onlangs bij hem een paar uurtjes van de zon kwamen genieten. Hij
had ons vluchtig een paar aantekeningen zien maken en, nieuwsgierig
als hij was, rekte hij het gesprek net zo lang tot alles voor hem
duidelijk was. Natuurlijk had hij de serie „Vakantie in stad en
streek"-verhalen gelezen, maar of Zandvoort daarin thuishoorde, hij
geloofde het niet. „Naar Zandvoort moet u niet komen, meneer, als u
vakantiegangers op mooie en nog onbekende plekjes wilt wijzen.
Nee, schoonheid in die zin is hier ver te zoeken. En trouwens, wat
geeft men er hier om? De badgasten: zij hebben de zee en de ander
halve winkelstraat, die gonst van bedrijvigheid. En wij Zandvoorters,
wat zien wij van Zandvoort in de zomer, als wij in de ochtendkille
wind naar onze tenten trekken, om er 's-avonds moegesjouwd van
daan te komen; of de ganse dag vanachter de winkelruit het doen en
laten niet verder kunnen gadeslaan dan tot de winkels aan de over
kant. Nee meneer, óf het zou de watertoren zijn, waarop u de lezers
attent wilt maken. Het is nagenoeg het enige bouwwerk dat uitsteekt
boven het zo vlak bebouwde duingebied en een beetje de trots van
de bevolking hier".
V. DUIVENBODEN
ii
Laatsle trip
,DE SLEUTELSPECIALIST"
„Eng" Zandvoort
Teleurstelling
I*
ZAADHANDEL JAN ROOZEN
ALLES VOOR UW TUIN
f 100.000 op no. 3 van 5090
1 -V'-v. -Vf'T
;ii: :;;s
Ja, met die watertoren is het eigen
lijk een rare zaak. Het grapje dat, wan
neer je boven staat, het beneden zó
luisterrijk is, dat je jezelf afvraagt:
waarom niet beneden gebleven om al
dat moois te zien, gaat hier niet op.
Maar dat u. nadat U 222 treden-hoog
geklommen bent, nu iets te zien krijgt,
dat u beneden niet ziet, dat is werke
lijk niet waar Niet dat het uitzicht niets
aantrekkelijks te bieden heeft, integen
deel. Maar de exploitanten van de wa
tertoren hebben, als stimulans tot het
var«nbezoek' beneden bij de ingang al-
die e£^a?.r een enorme foto geplaatst,
zien zaï geeft van wat boven te
het weer nnVHet enige verschil is, dat
heet" betitelt beneden met „snik,
ders kan ?ven wel eens heel an-
doet u al ween ken- De frisse zeewind
Cu.. ,eer. gauw achter de glazen
i.ehft riaagrn„iUïPe?- Dubbef aangenaam
is het daarom te toeven in het restau
rant, dat een wqds panorama biedt. De
zee is daarvandaan zo blauw en de golf-
•lag zo kalm, dat schommelende
scheepjes zich aftekenen als gingen zij
spelevarend door de dag.
(Advertentie)
aluminium
faioezieën
De beste service bij
Ged. Oude Gracht 108 - 110 - Haarlem
Telefoon 17165
ROERMOND. 12 aug. Donderdag
Werd op het Wilhelminaplem te Roer
mond de sinds 28 juli spoorloos ver-
dwenen auto gevonden van de heer J.
K. uit Maarheeze. Het stoffelijk over
schot van de heer K. werd op 28 juli
uit het kanaal Wessem-Nederweert ge
haald met een hoofdwonde. Sindsdien
heeft de politie naar de auto gezocht,
daar de heer K. op de zondag voor de
28ste voor de laatste maai gezien was
in Budel, gezeten in zijn auto. Men
heeft zelfs met behulp van een vlieg
tuig boven het kanaal gezocht naar
mogelijke aanwijzingen. Ook werden
enkele boten van de rijkspolitie inge
schakeld, maar deze en andere pogin-
en een tipje op te lichten van de sluier
lie rond dit mysterieuze ongeluk hangt,
bleven tot nu toe vrijwel vruchteloos.
Al sinds enkele dagen had de heer P.
H. M. Kievits, wonende aan het Wilhel-
minaplein, zich afgevraagd, waarom die
zwarte wagen daar voortdurend onbe
heerd stond. Hij belde tenslotte de poli
tie. Deze stelde vast. dat het inderdaad
de wagen van de heer K. was.
Door deze vondst staat de politie voor
een raadsel. De mogelijkheid dat er een
misdrijf is gepleegd, wordt niet uitge
sloten geacht.
De wonde aan het hoofd van de heer
K. kan veroorzaakt zijn door een
scheepsschroef en het is nog altijd mo
gelijk dat de heer K. verdronken is.
Hij kon niet zwemmen. De politie
onderzoekt nu hoe de auto, die door de
rijkspolitie van Roermond in beslag ge
nomen is, op het Wilhelminaplein is
terecht gekomen.
dat geld oplevert, iets waarvoor de
Zandvoortse bevolking altijd te vin
den is.
Met deze trip naar Zandvoort hebben
wjj onze laatste tocht gemaakt in de se
rie „Vakantie in stad en streek". Wij
zelf hebben veel pleizier beleefd aan die
tochten en dikwijls waren wij verbaasd
over de verrassende ontdekkingen, die
w{j deden. Vrijwel iedere vakantie-gan-
ger zoekt graag speurend zijn weg, wan
neer hij ver van huis een paar dagen
doorbrengt in een hem onbekende streek
Thuis is alles gewoon voor hem. Hij
loopt of rijdt er iedere dag langs. Hij is
met zijn stad en streek vertrouwd ge
raakt.
De trips langs al dat gewone hebben
ons echter geleerd, dat het gewone niet
altijd alledaags is. Wie zich er de tijd
voor gunt, ontdekt in zijn eigen omge
ving plekjes, die hem verbaasd doen
uitroepen: „Dat ik dat nooit eerder ge
zien heb!"
Voor ons is deze vacantie in stad en
streek dus een boeiend evenement ge
weest, dank zij ook de tips van vrien
den en kennissen. Uit de reacties van
vele lezers is ons gebleken, dat me
nigeen er ook zelf op uit getrokken is,
en soms moest ervaren, dat ons ver
slag correctie behoefde, maar vaker
dat men zelf een vreemdeling was in
gebieden waarheen wij de weg hadden
gewezen. Dat hij niet meer zo'n vreem
deling is in eigen huis, doet hem en
ons nu deugd.
-V'
Vanaf de watertoren heeft men een
prachtig uitzicht op het duinland
schap, dat Zandvoort aan drie kan
ten omsluit. Honderden kampeer
ders vinden er een ideaal plekje
om hun tenten op te slaan.
(Advertentie)
LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493
Een kijkje van grote hoogte op de
boulevardterassen en het strand, roept
een vergelijk met Mekka op. Want
hoe de zon zich ook wendt of keert,
altijd weer zijn tienduizenden bad-,
klap- of rietstoelen naar de gloedvolle
stralenbundel gericht. En ais niet in
alle plaatsen de zon nagenoeg uit de
zelfde hoek kwam, dan zou Zandvoort
een heilige plaats zijn geweest, waar,
zoals dat nu toch wel het geval is, al
le mensen in stille verrukking voor
de zon leven. Want de zon is het hu
meur, is het gesprek, is het cellopha
ne pakpapier, waarin ontelbare va
kantiegangers zich zo mogelijk alle
uren van de dag gehuld willen zien.
Maar een bezoek aan de uitzichtto
ren is niet alleen daarom de moeite
waard. Het biedt ook een levendig
schouwspel landinwaarts, over de drom
medarisruggen der duinen, naar de blau
we bossen en de matgrauwe stad daar
achter met kerktorens en fabrieksschoor
stenen als oriëntatiepunten. Beperken
wij ons echter tot „eng" Zandvoort, dan
valt ons allereerst de planmatigheid van
de nieuwbouw op. Een huizenketen, die
als een gordel rond de kriskrasgebouw-
de, oude dorpskern is geleed. Dan eerst
zien we ook de beperkte uitgestrektheid
van Zandvoort, ais een kleine vesting
van vertier.
Als u nadat u voor dertig cent in de
watertoren met de lift naar boven bent
gegaan, het besluit hebt genomen de te
rugtocht langs de trap te maken, dan
dwarrelt uw oog ongetwijfeld langs de
met potlood en krfjt bekraste binnen
muur. Hartekreten als „Ik heb je lief"
en „Voor altijd trouw" staan op arm
lengte naast adressen, die het bezoek
aan de toren voor anderen bevestigen
moeten. Dergelijk gekladder ontsiert de
toren natuurlijk in hoge mate. Bordjes
met „vriendelijke verzoeken" in vier
iei2. gesteld mochten niet baten. En
ook het waarschuwend gebaar dat Zand-
voorts burgemeester een paar jaar ge
leden maakte, door een groot aantal
naamkladders op een dag naar Zand
voort te nodigen voor een grote boen-
beurt. heeft hen niet tot andere gedach
ten kunnen brengen. Of was het mis
schien de limonade, die hen na afloop
wachtte, die een herhaling van dit straf-
karwei zo plezierig maakt? Natuurlijk
moet u niet nalaten om op de boule
vards, De Favauge of Paulus Loot
een eindje te gaan flaneren. U hoeft
daarvoor geen haute-couturecreatie aan
te trekken, want badend Zandvoort is
met op luxe ingesteld. Ook hoeft U voor
uw slenterpartijtje door de Kerkstraat
en de Haltestraat uv schoenen niet op
te diepen want een barrevoeten-gang
hoort tot de bekoorlijkheden van de bad
plaats.
Behoorlijk kan ook het ruim drie-en-
eenhalf-honderd jaar oude Hervormde
Kerkje aan de voet van de Kerkstraat
zijn. Maar wie heeft daar op zijn weg
door de met neonlicht en vlaggen op
getuigde „eetstraatjes" nog oog voor?
Een enkeling misschien. Hem zal het
zeker interesseren, dat deze bescher
meling van Monumentenzorg nog tal
van marmeren grafmonumenten bergt
van geslachten van Ambachtsheren uit
het oude Zandvoort. Aardig zal het voor
hem ook zijn te weten, dat het prachtige
kerkorgel een geschenk is van een bad-
Het oude Hervormde kerkje aan de voet van de Kerkstraat is de trots van vele
Zandvoorters, maar wordt door vertierzoekende badgasten maar al te vaak een
„dode hoek" in de wandeling beschouwd.
gast en dateert uit 1850. Voor de overige
bezoekers vormt dit kerkje echter de
„dode hoek" in de wandeling.
Door zijn bouw spreekt hun het uit 1911
daterende Raadhuis mischiien aan, óf
is het de Tiroler-kapel, die 's-avonds in
de muziektent op het plein concerteert,
die hen staande houdt. Hoe heerlijk is
het ook niet wat te plenzen in de mar
meren waterbak beneden aan de raad-
huistrap, waar uit de bek van drie ge
kruiste vissen et wapen van Zand-
v00rt zonder ophouden water stroomt.
Uit cultuur-historisch oogpunt bekeken
stelt Zandvoort dus bar teleur. Maar
voor wie een ogenblik uit de wirwar
wil zijn, is het misschien wel aardig om
een wandelingetje te maken door de
twee oude dorpskernen, het ene aan de
zuidzijde van de Kerkstraat, het andere
aan de zeekant van de Haltestraat. U
zult er verbaasd van staan, hoe op nog
geen twintig meter van de lawaaigalerij,
zo'n vredige stilte kan heersen. In die
bouwvallige huisjes, in die verstilde
straatjes, leven de ras-Zandvoorters. Zij
hebben daar nog hun visrokerijen of
vlechten er des winters de stoelen. Wie
echter denkt het geheim van de oude
vissersdorp te vinden als hij het bord.
„Naar het Wonder van Zandvoort" volgt,
komt bedrogen uit. Of het moeten de
wonderlijke variaties in speelgoederen
zijn, die op hem ontsluierend werken.
Overigens zal deze pitoresque huisjes
geen lang leven meer beschoren zijn.
De plannen voor de aanleg van een di
recte verbinding van het busstation naar
de kop van de Zeestraat, zijn al zo ver
gevorderd, dat de gemeente ter verkrij
ging van de grond, reeds tot onteige
ning is overgegaan.
Is er cultuur-historisch weinig te
zien, ook aan uitingen van moderne
kunst is de badplaats arm. Met uit
zondering van een verzetsbeeldje, be
zit zij geen enkel beeldhouwwerk.
Tenzij, zoals een oude Zandvoorter
opmerkte, de drinkende leeuw bij
Oberbayern daarvoor moet doorgaan.
Maar dat is dan ook een monument
De zomertentoonstelling in het
Bisschoppelijk Museum te
Haarlem is gewijd aan een
merkwaardig werkstuk van een
in meerdere opzichten merkwaar
dige figuur in de moderne schil
derkunst.
Het gaat hier om een eerste inte
grale expositie in Noord-Nederland
van de serie etsen van de Franse
schilder Georges Rouault, welke
serie bekend is onder de naam
„Miserere", voluit geheten „Miserere
et Guerre". De zevenenvijftig pren
ten. waaruit deze cyclus bestaat,
maken, ook door hun grote afme
tingen, niet de indruk ontstaan te
zijn via de etsplaat; men denkt
eerder aan krachtige penseelteke
ningen in zwarte verf. In de werk
wijze van Rouault past deze opvat
ting van de „aquatint" volkomen.
Op ontwerpen uit de jaren ,14-'18
heeft Rouault in een tijdsverloop
van bijna tien jaren de platen be
werkt. Maar eerst in 1948 zijn deze
afgedrukt, en wel in 450 exem
plaren met een voorwoord van de
kunstenaar, dat in de catalogus
voor de tentoonstelling is overge
nomen. Rouault heeft zich erover
verheugd, de publicatie nog te
mogen beleven van dit werk waar
aan hij fundamentele betekenis
toekent. Het handelt over het
kreupele bestaan van de konink
lijke mens in zijn verhouding tot
het Lijden van Christus en is voor
zien van dichterlijke titels. In de
rust van het Bisschoppelijk Museum
wordt men deelgenoot van de reli-
gieuse bewogenheid waarmee
Rouault de wereld heeft beleefd.
Uit een familie van sierkunstenaars
werd Georges Rouault in 1871 te Parijs
geboren. Op veertienjarige leeftjjd kwa
hij te werken in een restauratieatelier
voor antiek glas in lood, een Kunstam
bacht dat in Bretagne, de landstreek
vanwaar zi)n vader afkomstig was, nog
lang een nabloei heeft beleefd.
„Zingt de metten, een nieuwe dag wordt
geboren", een der prenten van Rouault
uit de reeks „Miserere".
Zijn vakbekwaamheid als vrij schilder
verwierf hij bij Delaunay en vooral bij
Gustave Moreau aan de Ecole superieu
re des Beaux Arts. Rouault zou echter
op een geheel eigen wijze een kind van
zijn tijd worden. In het negentiende-
eeuwse heimwee naar de glorie der*
christelijke middeleeuwen greep hij te
rug op de romaanse glaskunst, waarvan
in de ramen der franse kathedralen de
meest illustere geschiedenis geschreven
is en die hij had leren kennen in het
atelier van zijn leerjaren. Beter dan de
beschouwer van de hooggeplaatste ka-
thedraalramen had hij ln de eenheid van
vorm en geest de kracht gezien van het
geloof dat de middeleeuwse glazenier
in zijn werk beleed. Op deze eenheid
greep Rouault in de eerste jaren na
1900 terug.
Cevoelsbelijdenis
De felheid van de beperkte kleur in
de krachtige contour werd voor hem het
uitdrukkingsmiddel van de expressionis
tische gevoelsontlading (zoals de Duitse
expressionisten dit vonden in de een
voud van de middeleeuwse houtsnede en
de magische vormkracht van de ne-
Wanneer de vakanties losbars
ten en de lieve jeugd in de
zomertijd zo'n vijf weken de
vrijheid binnenvlindert, worden in
menige huiskamer grote vraagte
kens geslagen. Het leven thuis gaat
meestal gewoon door. Je kunt niet
iedere dag met het jonge goed be
zig blijven. Nu weet het zich dik
wijls uitstekend te vermaken, maar
na vijf weken is de kans groot, dat
je óf met een stel huismussen zit
opgescheept óf last hebt van een
woelige troep straathonden. Er is
jaren aan gedokterd, een geslaag
de kruising te vinden van een huis
mus en een straathond, maar pas
sedert enkele jaren zijn de experi
menten aan succes toe, dank zij de
vakantie-activiteiten, die in Haar
lem en vele andere gemeenten ge
pleegd worden.
Misschien bent u de afgelopen
weken getuige geweest van tiental
len jongens en meisjes, die zomaar
op het asfalt van een straat op de
knieën lagen en, de tong uit de
mond, op het zwarte plaveizel aan
het kladderen waren. Als u wat
langer bleef staan, ontdekte u, dat
uit dat gekladder treffende tekenin
gen te voorschijn kwamen. Of an
ders hebt u zeker een paar honderd
kinderen een merkwaardig ganzen
bordspel zien spelen. Zo niet, dan
zijn het wellicht de verhalen ge
weest over een voorstelling in het
openluchttheater, een vakantie
kamp of een tocht door de Kenne-
merduinen, welke u geboeid heb
ben.
Het is allemaal zo vanzelfspre
kend geworden. Maar ik heb een
kijkje achter de schermen kunnen
nemen, reeds lang, voordat de eer
ste vakantiedag in zicht was. Toen
ontmoette ik de secretaris-admini
strateur van de Haarlemse Katho
lieke Vereniging voor het Gezin,
een bedrijvig man, altijd gewapend
met een knots van een agenda,
waarin hij zijn afspraken, dan hier
dan daar, noteert. Een man, die
met zijn brommerd van de ene
naar de andere bespreking pleegt
te racen en kans ziet tijdens zo'n
motorische vlucht afspraken te ma
ken. Hij is letterlijk een man uit
duizend. En onder die „duizend"
moet u dan al diegenen verstaan,
die in de vakantie hun tijd opoffe
ren om de jeugd de nodige prettige
vakantiedagen te bieden. Mensen
ook van het Haarlems Speeltuin-
verbond en van de Haarlemse
Raad voor de Jeugd.
Ik heb nu zomaar die man uit de
duizend bij de kop genomen als het
proto-type van het organisatie-ta
lent. Hij mag dan kans zien binnen
een paar dagen zo'n honderd meis
jes te charteren voor een grote
Missie-fancy fair, of nog geen week
nodig hebben om een volledig plan-
de-campagne op te stellen voor een
ziekenhuis in Sengarema, zijn
krachttoer ligt toch ieder jaar om
streeks de vakanties. Dat andere
doef hij er terloops tussendoor. Met
een humeur, dat anderen wel tot
meedoen dwingt. Een humeur, dat
varieert van de luchtige spotter tot
de man, die verbeten inspringt,
wanneer iets dreigt te mislukken.
Daarom mislukt er nooit iets.
Hij heeft geen reclame nodig.
Zijn naam hoef ik niet te noemen.
Door hem een ere-saluut te geven,
wordt ook het leger van de naam
loze duizend gegroet. Die vele men
sen, die met onze kinderen zijn op
getrokken. Vaak van dag tot dag.
En die in september de tijd moe
ten vinden om weer een beetje de
huismus te worden.
Het bericht, dat B. en W. van
Haarlem eindelijk een specia
list voor de moderne kunst
hebben aangesteld, heeft mij bij
zonder getroffen. Het zat er niet
meer in. Iedereen had de hoop op
gegeven. Het college heeft echter
bewezen een instituut vol verras
singen te zijn, dat de vijfde stad
des lands een heel eigen cachet
geeft. De nieuwe bepoemde is na
tuurlijk van harte welkom en ik ben
benieuwd, hoe hij het kunststukje
za-1 leveren, de traditionele Haar
lemmer enthousiast te maken voor
moderne kunsten.
Veel hangt er natuurlijk vanaf,
wat B. en W. op de begrotingspost
voor hem uittrekken. Dinsdag zul
len wij daaromtrent meer weten.
Dan verschijnt de Haarlemse be
groting, zonder twijfel opgesteld
door een moderne kunstenmaker.
Er zal wel weer een tekort zijn.
Wij weten al niet beter. Maar het
is nu juist de moderne kunst om
de cijfers zo te rangschikken, dat
iedereen wél het hoofd schudt, om
dat hij van dat moderne kunstwerk
weer niets begrijpt, maar tenslot
te toch voor de
anderen niet wil I
onderdoen, met te
verklaren: ,.'t Is ff jpjjf
is voor de Bakker".
gerkunst). Gelijk de middeleeuwse gla
zeniers niet de bedoeling hadden
Kunst" te maken, zo werd ook bil
Rouault het kunstenaarschap dienstbaar
aan zijn belijdenis van religieuze gevoe
lens.
Hjj zocht het wat de voorstellingen
betreft niet, zoals in zijn academietijd,
in religieuze thema's maar hij betrok
zijn religieuze ervaringen op de dage
lijkse belevenissen en ontmoetingen. Hij
voelde zich naast Christus staan als de
ze zeide: „Gaat heen en zondig niet
meer" of „Wie zonder zonden is wer-
pede eerste steen". De onvolmaaktheid
van het menselijk pogen, de tragiek uit
de menselijke twee-eenheid van lichaam
en geest, herkende hij in harlekijnen,
prostituée's, rechters en koningen.
Rouault was zeer bevriend met de
strijdbare katholiek van het oncon
ventionele christelijke zijn, de schrij
ver Léon Bloy, wiens roman „La
femme pauvre" als De Arme Vrouw
in onze takl prachtig werd herschre
ven door Willem ten Berge.
Uitzonderingspositie
Diezelfde sociale religiositeit, die ook
het werk van Ronault beheerst, geeft
hem een bijzondere plaats tussen de
schilders van zijn land. Hij wordt wel
bij de „Fauves" genoemd, maar in fei
te neemt hij daar een uitzonderingsposi
tie in door zijn kunstenaarschap in
dienst te stellen van een niet-picturale
idee.
Vindt men hierin zijn interpretatie van
het negentiende eeuwse religieuze ré
veil en de reactie op de kunstvorm die
was vastgelopen in het Impressionisme,
tegelijkertijd nam hij in de manier
waarop hij ais schilder reageerde deel
aan het expressionisme der twintigste
eeuw. Om meerdere redenen zijn in dit
opzicht de expressionisten uit de Duitse
landen: Nolde en Beckmann zijn geest
verwanten.
In de cyclus „Miserere" zal men Rou
ault in zijn hoedanigheden van chdisten
SANTPOORT, 13 aug. Op 4 sep
tember wordt in het Limburgse Steyn
de Santpoorter C. J. Böhm tot priester
gewijd door mgr. Konings S.M.A. De
wijdeling behoort tot de Congregatie
van het Heilig Hart en genoot zijn hu-
maniora-opleiding op het missiehuis te
Driehuis.
Het programma van de feestviering
te Santpoort ziet er als volgt uit: op za
terdag 10 september wordt de neomist
's middags feestelijk ingehaald. Des
avonds wordt, na een plechtige intocht,
het openingslof gehouden in de paro
chiekerk van O. L. Vrouw van Altijddu
rende Bijstand, waar hij op zondagmor
gen om 9.30 uur de plechtige Hoogmis
opdraagt, 's Middags van 2 tot 3.15 uur
wordt een officiële receptie voor geno
digden gehouden, waarbij het parochie
cadeau wordt aangeboden; daarna
volgt een algemene receptie.
In het verwelkomingscomité hebben
zitting de heren M. Boon (voorzitter),
„Zonder ophouden gegeseld.een
meerdere malen terugkerend thema in
de reeks „Miserere".
en kunstenaar kunnen waarnemen, maar
vooral in die van de sociaal bewogene.
Deze serie grafiek kan men als zijn le
venswerk beschouwen.
De kleurige serie van 17 etsen „Pas-
sia", eveneens geëxposeerd, werd
gemaakt als losse illustraties bij een
tekst van André Suarès over het Lij
den. Ronault zegt hier nog eens uit,
wat hij in „Miserére" wel uitputtend
behandeld heeft. Beide series zijn te
zien tot 11 september.
L.T.
BLOEMENDAAL, 13 aug. Ondanks
de vakanties wordt er binnenskamers
nog hard gewerkt aan de actie om gel
den in te zamelen voor de bouw van
een ziekenhuis in Sengarema. Volgende
maand zal de actie worden besloten
met een klinkende fancy-fair. De pa
rochianen van de „Allerheiligste Drie-
eenheid" te Bloemendaal worden maan
dag 15 augustus, het feest van Onze
Lieve Vrouw Hemelvaart, in de gele
genheid gesteld hun bijdrage te geven.
Die dag zullen de Broeders van St.-
Joannes de Deo na alle H. H. Missen
aan de uitgangen van de kerk staan
om de giften van de Bloemendalers
in ontvangst te nemen. Zij rekenen op
een extra-steun uit Bloemendaal.
Th. Molenkamp (secretaris) en J. A.
Andriesma (penningmeester). Als
geestelijke neemt kapelaan W. Suyker
aan de werkzaamheden van het comi
té deel.
De heer Kees Böhm is de eerste
„echte" neomist van Santpoort, d.w.r.
hij is ook Santpoorter van geboorte, in
tegenstelling met anderen die vóór hem
hun eerste Mis in Santpoort opdroegen.
Dit feestelijk parochiegebeuren zal te
vens een passende afsluiting worden
van het pastoraat van pastoor A. F. J.
Goossens.
SCHIPHOL. 12 aug. Honderden
versufte, stervende en dode vissen,
waaronder grote snoeken, trekken sinds
twee dagen grote belangstelling van
het publiek. Zij drijven aan de opper
vlakte van het water van de Hoofd
vaart bij Lijnden in de Haarlemmer
meer. Volgens een bericht uit Hoofd
dorp was er gisteren een versufte snoek
van 20 pond uit gevist. Naar de oor
zaak wordt vandaag door het polder
bestuur uit Hoofddorp een onderzoek
ingesteld. Vermoed wordt, dat het wa
ter te weinig zuurstof heeft, hetgeen
mogelijk het gevolg kan zijn van kroos
vorming of afstervende waterplanten,
waardoor zich moerasgas zou kunnen
ontwikkelen.
Of de nog levende vissen voor con
sumptie geschikt zijn, kon vanmiddag
nog niemand met zekerheid zeggen.
Ook zal worden onderzocht of het om
ringende bouwland misschien met een
of ander vergif bestoven of bespoten is.
(Advertentie)
SPEKSTKAAT 5 TELEF. 16061
AMSTERDAM, 12 aug. Bij de he
denmorgen gehouden trekking van de
2!4 pet. premielening Amsterdam 1959.
viel de premie van 100.000 op no. 3
van serie 5090, terwijl no. 1 van serie
7280 met 50.000 werd uitgeloot. De
premie van 20.000 viel op no. 9 van se
rie 1431, die van 10.000 op no. 5 van
serie 16.718 en die van ƒ5000 op -o.
3 van 16.118. Met 1000 werden uitge
loot: no. 2 van serie 1616, no. 10 van
serie 1379, no. 4 van serie 13.336, no.
2 van serie 16.118 en no. 9 van dezelf
de serie. Op de volgende vijf obligaties
viel een premie van 500: no. 10 van
1081, no. 4 en no. 8 van 5090. no. 4
van 7280 en no. 8 van 16.718.
De overige nummers van de genoem
de series plus alle nummers van de
serie 2949, 7355 en 11.080 werden pitge-
ioot met 125 elk.
