Enquête wijst uit: KRUIDENZEGENING wordt in Limburg nog steeds op 15 augustus - in ere gehouden Benjamin met kroedwösch nog present in de kerk Esch een ware schatkamer voor de archeologen Zeer bijzondere verdiensten voor de K.R.O. Geloof aan apostolische culturele taak STRAALJAGER maakt nood landing IN WADDENZEE Piloot opgepikt door visser Gemeenschap pelijk hopen Toch de voorkeur aan Australië Imitatie van graf uit Romeinse tijd in Den Bosch geëxposeerd Prof. dr. J. B. KORS O.P. 50 JAAR PRIESTER Nozemrel in kamp op Terschelling Teruggekomen Ned. gezin emigreert opnieuw RESA-HiLVERSUM Engelse mariniers de cel in ZATERDAG 13 AUGUSTUS 1960 PAGINA 5 HAARDEN VAN BECKING BONGERS ULFT Geslaagd dank zij Tyij het gouden priesterfeest r\ van prof. dr. J. B. Kors O.P., oud-voorzitter van de K.R.O., zien wij terug op een priesterleven dat hoewél niet ge wijd aan de directe zielzorg van uit een apostolische gerichtheid, rijk is geweest aan vele vrucht bare arbeid ten bate van geheel ons volk. Spoedig na zijn pries terwijding heeft hij te Fribourg (Zw.) zijn complementaire stu dies gemaakt wélke werden afge sloten met een proefschrift dat als titel draagt: „La justice primitive et le péché originél d'après S. Thomas". Deze studie heeft ge durende véle jaren binnen de theologische wereld grote ver maardheid gehad in binnen- en buitenland. Na zijn terugkeer in ons land doceerde hij aan het theologicum van zijn orde, dat toen nog in Huissen gevestigd was. Reeds in die jaren neemt zijn activiteit in den lande een aan vang en geeft hij overal cursus sen of conferenties ook voor niet- katholieken. Fietsen en „souvenirs" in Hariingen gestolen TWEE JAAR LANGER DIENEN BIJ N.S. - wereld van vandaag heeft bo venal ons voorbeeld van een w on wankelbaar Godsvertrou- vvept110^1®' schreven wij de vorige -Maar om zo'n voorbeeld te dat geven moeten wij eerst zelf is vcrtr°uwen bezitten. Vertrouwen eeiuu r op zijn beurt weer onmo- jL -IK zonder een levend geloof, dat s die kennis van God schenkt, wel- „I WlJ nodig hebben om vol overtui- R."g al onze hoop op Hem te stellen. nnis van God !is tegelijk ook ken- s van de mens, die zich immers Pas dan goed leert begrijpen, wan- wr hij zij" verhouding tot God heeft 'staan. De juiste kennis van de kan dan ook niet anders dan 01 God leiden. bfpZinning op het menselijk bestaan y engt ons al spoedig tot het in- j, hi, dat de mens zichzelf een groot adsel is. Soms is men geneigd van grootheid en adeldom te spreken, an weer dringen zich veeleer be- snppen als kleinheid en zwakheid P- Men kan alle bewondering heb ei voor de unieke plaats, die de Aens door zijn geest in de schepping "neemt en voor zijn prestaties op "et gebied van wetenschap en kunst, "taar ook kan men huiveren voor aet leed, dat mensen elkander aan doen in oorlog èn vrede. Aan zich zelf overgelaten slingert de mens neen en weer tussen goed en kwaad; "aar beide richtingen zijn z'n moge- "Jkheden vrijwel onbegrensd. Vaak heeft in de afzonderlijke individuen zowel als in de samenleving het «waad de overhand. De ervaring leert, dat het moeilijk is consequent het bestaan goed en gaaf te beleven, ponder boven-menselijke hulp blijkt het niet mogelijk te zijn op de duur hi het goede te volharden. Hoe komt dat? Louter menselijke Wetenschap zal hier altijd en bevre digend antwoord schuldig blijven. Omdat de mens uit zichzelf niet in staat is Gods bedoelingen met de schepping te achterhalen. Wanneer wij nu toch enig inzicht daarin heb ben verkregen, dan danken wij dat hitsluitend aan Gods liefde, die ons voldoende van Zijn oneindig-wijze en liefdevolle plannen heeft willen open baren om ons de oorsprong en het doel en daardoor ook de zin van het bestaan te doen begrijpen. Echter hiet zó. dat de Openbaring schepping r,ï\,iwen voor °ns geheel doorzichtig weten 3 mysterie blijft. Wat wij en liefde d00r geloof> hoop dieD te ,i' e, is goed ons daarvan weg is, waarrlanggsenG ?mdat tdaJ de derd te worden^^ weg is, die God voor ons berlikbalr maakthet menselijk verstand scWet daarvoor ten enenmale tekort In wezen komt dit hierop neer- de ide ale, de enig-juiste houding 'Van de mens tegenover God is die van een totale overgave in volledig vertrou wen op zijn goedheid en liefde. Daaraan dankt de mens zijn be- wij en ffe?cha^ennb-ring leert ons' dat ae),u^P- zi;in naar Gods beeld en noot heofV dat Hii de mens deelge noot heeft gemaakt van Zijn eigen leven en dat, na de intrede van de zonde in de wereld, die de oorspron kelijke harmonie voor allen ver- Stoorde, Christus' menswording on ze van nature aanwezige verwant schap met God nog versterkte en ons hele leven stelde in het teken van de hoop, dat ieder, die zich in geloof en liefde aan Christus overgeeft, met goddelijke zekerheid de eeuwigduren- de vervulling van het scheppings plan in hem mag verwachten. Zolang die verwachting nog geen werkelijkheid is, die overigens voor heel de schepping geldt een nieuwe hemel en een nieuwe *arde belooft ons Gods Openbaring IT blijft het bestaan op aarde wezen- bjk onvolmaakt en onvoltooid. Maar deze voleinding is elk geschapen we- zen op weg. Het is duidelijk, dat dit °P-weg-zijn onze levenshouding moet Pameren, eenvoudig omdat werke lijkheidszin dit als eerste eis stelt. Het lijkt ons van groot belang dit Piet op de eerste plaats te zien als een persoonlijke aangelegenheid, Piaar als een zaak, die de hele mensheid als gemeenschap ten diep te aangaat. Want juist als gemeen- ®chap, als geheel is het menselijk geslacht, door Gods belofte, de zalig heid toegezegd. Dit stemt trouwens ^olkomen overeen met het sociale karakter van het christendom, dat 'tuners de natuurlijke en bovenna tuurlijke eenheid van het mensdom leert, terwijl de Sacramenten, op de allereerste plaats de H. Eucharistie, de vorming, de versterking of het herstel van die eenheid beogen. Het feit, dat wij als gedoopten, als ledematen van het éne Lichaam van Christus, allen tezamen op weg zijn haar, hopen op de definitieve verwe zenlijking onzer bovennatuurlijke eenheid, schept, mèt het geloof en de liefde, door deze gemeenschappe lijke verwachting een onderlinge band, die van uitermate groot be lang is voor de echt christelijke le- venshouding op aarde. Wil deze zijn, Zoals God ze bedoelt, dan zal zij dui delijk hebben te getuigen van een sterk saamhorigheidsbesef en onder ling verantwoordelijkheids bewustzijn lammer genoeg zijn de huidige christenen niet meer, zoals in het eerste begin, te herkennen aan hun liefde voor elkander. Dat dit destijds Wel het geval was, hangt stellig voor een wezenlijk deel samen met het feit, dat men zich toen scherp bewust was met elkander vanuit een gemeenschappelijke hoop te leven. He oude documenten getuigen daar van op niet mis te verstane wijze. Dit moest ook nu nog zo zijn! Het ;s zonder twijfel een ernstig tekort 'u onze geloofsbeleving, dat de deugd van hoop in de prediking en het christelijk besef zo weinig aandacht •Wijgt. Ook sociaal gezien. Het be wustzijn gezamenlijk op dezelfde be gemming te hopen kan, wanneer dit Werkelijk in ons lééft, niet anders "an ons gevoel van saamhorigheid aanmerkelijk versterken en zal, goed Pe-leefd, zeker een waardevol en jachtig motief tot wederkerige be moediging en groter samenwerking wtmaken. Als echte gemeenschaps wezens, onderling verbonden door bovennatuurlijke naastenliefde het hoogste gebod zijn wij in Gods fuan elkanders .andere ik" en daar- bf betreft onze levensgemeenschap rUu de heilsverwachting en de gena- j^bedeling van alle mede-verlosten. a&rom kunnen en moeten wij ho- sterke drank, waarin een aftreksel van alsem wordt verwerkt) kaasjes kruid als kattekiezen en tuinkamille als witte hemdsknoopjes. Alles wijst erop, dat het kroedwösch- gebruik in Limburg nog steeds een le vende traditie is. Maar of dit zo zal blijven, waagt enqueteur Pijpers te moeten betwijfelen. Het aantal plaat sen, waar de zegening van de kruiden reed verdwenen is, neemt, volgens zijn medewerkers, met het jaar toe. Zü -e- treuren dit in hoge mate, van mening ais zy zijn, dat de kroed «-ösch-traditie een erfdeel is, dat evt.i goed bewaard dient te worden als de jaarlijkse brouk- processie jf de kapelletjes langs de wegen. Mogelijk, dat de enquete van leraar Pijpers „de kroedwösch" voor verdere ondergang behoedt. Hij hoopt dit van harte en vele oudere Limbur gers met hem. COR BERTRAND. Op vele plaatsen in Limburg is het feest van Maria ten Hemel opneming nog altijd de dag van „der kroedwösch". Krachtens een eeuwenoud volksgebruik worden dan in de kerk, voordat de Hoogmis begint, precies als b(j de pal inwijding op Palm zondag, diverse kruiden, wilde planten en veelkleurige tuinbloemen gezegend. Van elk gezin is daarbij minstens één vertegenwoordiger aanwezig. Meestal de benjamin. Met een flinke bos sterk gevarieerde kruiden of een fors bou quet tuinbloemen stapt hij op de mor gen van de vijftiende augustus naar de kerk. Hoe groter zijn ruiker is, hoe trotser hij zich voelt. In de kerk zorgt hjj er nauwlettend voor, dat „der kroedwösch" flink met wijwater be sprenkeld wordt, want, volgens hem, zijn de kruiden en bloemen pa« dan echt goed gezegend. De gezegende „kroedwösch" wordt voor verschillende doeleinden gebruikt, speciaal door de landbouwers. Sommi ge boeren planten er een gedeelte van in het veld of in de tuin „om alle on gedierte te weren", terwijl anderen er iets van in het veevoer strooien „om ziekten onder de koeien, de paarden en de varkens te voorkomen." In dit verband speelt ook het meters lange lint, waarmee „de kroedwösch" is samengebonden, een belangrijke rol. Wanneer koeien aan trommelzucht lij den, wordt dit lint immers om de buik van de zieke beesten gebonden. Niet specifiek agrarisch is het eerste en voornaamste doel, waarvoor ,.de kroedwösch" gebruikt wordt, namelijk Advertentie pen op het heil van onze mede-chris tenen zoals op het eigene. Hoop vergt per definitie inspanning, zodat wij ons met, maar ook zonder onze mede-gelovigen, moeite kunnen ge ven samen ons gemeenschappelijk doel te bereiken. In dit sociale licht gezien omvat de goddelijke deugd van hoop heel wat meer dan de per soonlijke, individuele zaligheid en moet zij zich in feite uitstrekken tot heel het verloste volk van God van alle tijden en plaatsen. Ook dat is een eis van werkelijkheidszin, omdat het blijk geeft van dankbaar geloof in het wereldomvattende heilswerk Gods. Wanneer deze overtuiging ons christelijk denken bepaalt, zal ons feitelijk gedrag gemakkelijker als op Christus gericht herkend worden en de wervende kracht van het goede voorbeeld uitstralen. SYDNEY, 12 aug. Gisteren arri veerde in Sydney het Nederlandse ge zin Schipper om voor de tweede maal een nieuw leven te beginnen in Austra lië. Het heeft de familie ongeveer 1200 pond sterling gekost om te ont dekken, dat het het leven in Australië prefereert boven Holland. De elektri cien J. Schipper uit Den Haag vertrok zeven jaar geleden naar Australië met zijn echtgenote, twee dochters en zoon. Hij woonde vier jaar in Parramatta, een randgemeente van Sydney. Toen kregen zijn vrouw en dochters het zo te kwaad met heimwee, dat men be sloot naar Nederland terug te keren. Het huis moest verkocht worden om de overtochtkosten te kunnen dekken. De heer Schipper bleef achter in Australië, omdat hjj een huis moest afbouwen en verkopen, voorda hij kon repatriëren. Gisteren zei mevrouw Schipper in Sydney: „Toen wij in Holland terug waren ontdekten we onze fout. Wij misten het vrije leven en het heerlijke klimaat van Australië". Advertentie (Nederlands Talencentrum) - Tel. 5432 Vraagt ons prospectus Talen: Ned., Frans, Duits, Engels L.O. en M.O.A.-Onderwijzersakte-WlskundeL.O. en M.O.A. - MULO A en B., H.B.S. en Gymn. PraktijkexamensBoekh., Ned., Frans, Duits, Engels en Hoofdcorrespondent. (Van onze Brabantse redactie) DEN BOSCH, 13 augustus De bo dem van het Brabantse dorpje Esch is een ware schatkamer voor de archeo logen: de afgelopen jaren heeft men er een zestal graven uit de Romeinse tijd gevonden, waaruit grote hoeveelhe den glas en aardewerk, een barnstenen beeldje en diverse andere kostbaarhe den zijn opgedolven. Sinds vrijdag zijn ze tentoongesteld in het provinciaal mu seum, dat hiermee een begin heeft ge maakt met speciale tentoonsteliings- arrangementen. „Als we de voorwer pen opbergen op stoffige zolders kun nen we ze even goed in de grond laten zitten", meent de voorzitter van het vernieuwde Provinciaal Genootschap. Symbolisch voor de vernieuwing is het feit, dat in de bovenzaal de geblindeer de ramen zijn opengebroken, zodat het daglicht hier vrij kan binnenkomen. De huidige tentoonstelling kan dit in alle opzichten verdragen. Men heeft er niet alleen de vazen en schalen tentoon gesteld, maar ook een van de graven nagebootst met alle voorwerpen erin, zoals ze in Esch zijn aangetroffen. Fo to's van de opgravingen laten zien dat deze imitatie natuurgetrouw isuitge voerd. Bovendien tonen de foto's dui delijk de sporen van de omheiningen, zoals die tijdens de opgravingen in het zand zichtbaar waren. Een plattegrond geeft een overzicht van het geheel. De graven dateren uit de derde eeuw, maar een deel van de voorwerpen is veel ouder. Men veronderstelt daarom, dat de overledenen niet alleen eigen tijdse maar ook antike gebruiksvoor werpen en kostbaarheden in het graf hebben meegekregen. Volgens prof. dr. J. Bogaers, directeur van het Rijks instituut voor Oudheidkundig Bodem onderzoek, die de opgravingen heeft ge leid, zijn in de graven geen Romeinen maar inheemse bewoners bijgezet. Het vijfde graf, dat dit voorjaar is gevon den, is van een rijke dame geweest. Hier in is o.a. het barnstenen sculptuur van Bachus gevonden. Bij deze opgraving is het voor het eerst gelukt volkomen verpulverde glazen voorwerpen gaaf te voorschijn te brengen door gebruik te maken van plastic, waarin de resten ter plaatse zijn ingekapseld om in het laboratorium in Amersfoort behoed zaam te worden uitgepakt. Het ideaal zou zijn om een compleet graf binnens huis „op te graven" door het in zijn ge heel te transporteren. Men hoopt dat een dergelijke operatie in de naaste toekomst mogelijk zal zijn. De tentoonstelling, die tot 1 oktober te bezichtigen is, omvat ook vondsten uit de Kempische urnenvelden, die uit de eeuwen voor onze jaartelling date ren. DEN HAAG, 12 aug. 8 september zullen leden van de ministerraad en de defensiecommissie een tocht over de Noordzee maken met de kruiser „De Ruyter". De bedoeling is, zoals meer geschiedt, oefeningen van de koninklijke marine bij te wonen. het gebruik ervan bij onweer. Om de woning tegen blikseminslag te bescher men, wordt een plukje kruiden in het vuur geworpen en verbrand. Ook deze ceremonie wijst op de heidense oor sprong van „de kroedwösch". Een ge bruik, dat van Germaanse afkomst is en in nauw verband staat met de ver ering van de natuurgoden. Bepaalde kruiden bezaten, volgens de toen gang bare opvattingen, anti-demonische krachten. Zij waren in staat om het gevreesde hemelvuur af te weren of om de woningen tegen duivelse mach ten te beschermen. Namen als „donderkruid" of „he melsleutel" herinneren hier nog aan, evenals het gebruik om op de daken van boerderijen huislook te kweken. Deze plant, zo meende men, was een geschikte bliksemafleider. Sinds de kerstening van het oude heidense kruidengebruik, is de bete kenis van de onweerafwerende plan ten sterk op de achtergrond geraakt. De zegening van de kerk trad steeds meer op de voorgrond. Deze ontwik keling heeft ertoe geleid, dat de ge bruikers van „de kroedwösch" min der aandacht zxjn gaan schenken aan de samenstelling van de kruidenrui ker, die de benjamin van het gezin op het feest van Maria ten Hemel opneming mee naar de kerk mag ne men. De bescherming, die zij van de kroedwösch verwachten, wordt im mers niet meer bepaald door de ver meende krachten van de wilde plan ten. maar door de zegening van de kerk. De hedendaagse kroedwösch is der halve geen zuiver bos kruiden meer, maar eerdei' een bouquet veelkleurige dahlia's, glad.o'en en asters. Toch is het niet zó, dal de tuinbloemen de wil de planten geheel uit de kroedwösch hebben verdrongen. De pessimistische voorspelling van dr. H. Uittien, die in 1936 de stelling meende te kunnen po neren, dat de Limburgse kroedwösch geen lang leven (hij sprak van hoog uit tien jaar) meer beschoren zou zijn, is niet bewaarheid. Een kortgeleden door de Venlose biologieleraar, de heer A. J. Pijpers ingestelde enquete, toont dit duidelijk aan. Zjjn oproep tot de Limburgers om mee te werken aan het kroedwösch- onderzoek, bleef niet onbeantwoord. Tal van reacties bereikten hem ,uit geheel Limburg, maar ook uit alle lagen van de bevolking. Huismoeders, landbouwers, geeste lijken, doktoren, onderwijzers en mijnwerkers grepen de pen en licht ten de enqueteur uitvoerig in over de kroedwösch. Een bijzonder enthou siaste dame uit Limmel stuurde zelfs een heel pak kruiden met wortel en al naar Venlo. Uit de ontvangen ge gevens is allereerst gebleken, dat de kroedwösch-traditie nog op vele plaatsen in Limburg en in drie Bra bantse dorpen (Haps, Reek en Vier lingsbeek) bestaat. Voorts dat geen kroedwösch hoe bloemrijk ook wösch in Noord-Limburg en die in duidelijk verschil in samenstelling valt waar te nemen tussen de kroed wösch heeft gepubliceerd, heeft niet al- Zuid-Limburg. Het onderzoek van leraar Pijpers, die in „het Natuurhistorisch Maand blad" een even interessante, als boei ende studie over de Limburgse kroed wösch heeft gepubliceerd, heeft niet al leen voor de bioloog, maar ook voor de taalkundige waardevolle gegevens opgeleverd. Kostelijk zijn de vele dialectnamen voor bepaalde kruiden. Duizenblad heet schaapskruid of hazegerf, bijvoet komt voor als kattestertje, alsem als eelst of aels (vandaar ook de naam „els" voor een specifieke Limburgse Als hij in 1923 bij de oprichting van de R.K. Universiteit, tot hoogleraar wordt benoemd in de dogmatische etno logie dan zet hij deze arbeid over het gehele land voort. Bijzonder als hij na de dood van Prof. de Langen Wendels diens hoogleraarschap in de morele theologie, de mystiek en de wijsgerige sociologie overneemt, zal hij geduren de vele jaren de principiële kanten van veie maatschappelijke problemen be lichten. Jaarlijks was hij een geacht en veel beluisterd docent op de sociale studie dagen te Rolduc. Terecht kon dan ook zijn opvolger te Nijmegen zeggen, dat Prof. Kors op briljante wijze de uni versiteit van Nijmegen naar buiten had vertegenwoordigd. De conferenties en voordrachten, wel ke hjj in die tijd hier te lande of in het buitenland hield, werden geken merkt door zijn heldere logische be toogtrant en zijn thomistische inzich ten. Een dergelijke thomistische vor ming heeft zich in hem nooit verloo chend maar gaf zijn voordrachten steeds een waardevolle inhoud. Vooral tijdens de werkcolleges kon den zijn studenten met vrucht en waar dering zijn intelligentie en scherp ver stand waarnemen. Op het eind van de oorlog, bij de verwoesting van de Nij meegse binnenstad, verloor hij zijn boe kerij, scripta en persoonlijke aanteke ningen. In die tijd, kort na de bevrij ding van ons land, werd hij uitgeno digd zijn professoraat te verwisselen voor het voorzitterschap van de Katho lieke Radio Omroep welke toen nog moest herrijzen. In die dagen heeft prof. Kors voor het voortbestaan en de latere uitgroei van de Katholieke Radio Omroep zeer bijzondere verdiensten verworven. Door zijn onwankelbare overtuiging in het goede bestaansrecht van een Katholie ke Omroep heeft hij te midden van een veelheid van meningen en onzeker zoe ken ook in onze katholieke gemeen schap een grote invloed uitgeoefend. De hem kenmerkende vasthoudend heid en zekerheid werden gesteund door zün helder inzicht in velerlei proble men, door zijn talent van een logische gedachtenontwikkeling, maar vloeiden niet minder voort uit zijn geloof aan de apostolische culturele taak welke de Katholieke Radio Omroep te vervullen had. Hiervan heeft hq in woord en ge schrift menigmaal getuigd. Deze eigen schappen en zijn grote gave van een scherpe intelligentie hebben in de loop van de jaren zijn beleid getekend en zijn door zijn médewerkers vaak als een grote steun ervaren, bij de vervulling van hun arbeid. De vasthoudendheid en zekerheid hebben de samenwerking met anderen niet belemmerd. Het is een bewijs voor zijn men selijke kwaliteit dat prof. Kors binnen de K.R.O. zowel als daar buiten een niet alleen hoog geachte maar ook een graag geziene persoonlijkheid is geweest en voor velen een vriend. Hij is niet een man die veel over zich zelf spreekt of over de belang rijkheid van zijn werk. In deze zin is ijdelheid hem vreemd. Niet spraak zaam over zich zelf heeft hij ook ge zwegen als spreken anderen nadelig zou zijn. Ziin beleid is mede door deze hoge eigenschap bepaald. Hij wilde niet dat vele kwesties hetzij van persoonlijke of zakelijke aard volgens zijn opvat ting onnodig aan de openbaarheid wer den prijsgegeven. Het was dan ook be slist geen hooghartigheid wanneer de kritiek die niet steeds langs hem is gegaan onbeantwoord bleef. Het was zijn eerlijke mening dat ongewenste po lemieken moesten worden vermeden. Bij de viering van zijn gouden pries terfeest zullen velen er van overtuigd zijn, omdat zij dit uit eigen ervaring weten, hoe op de meest verscheiden gebieden steeds zjjn priesterlijke instel ling naar voren is getreden. Bij zijn afscheid van de N.R.U. en de N.T.S. in het najaar 1959 getuigden een van de niet-katholieke omroep-bestuur- ders, dat prof Kors telkens zijn volle aandacht gaf waar het de principiële en levensbeschouwelijke kanten van de voorhanden zijnde vragen betrof, de tij delijke dingen op hun boventijdelijke waarde toetsend. Gedurende vele ja ren heeft prof. Kors met grote voor liefde zijn apologetische causeriën op de zondagmiddag gehouden. De cor respondentie welke hierop volgde gaf hem veel werk, maar wq weten, dat deze arbeid hem steeds dierbaar is ge weest. Trouw aan zjjn dominicaanse roeping heeft hjj in de vele jaren van zjjn priesterschap Gods Woord op zijn eigen kenmerkende wijze veelvuldig ver kondigd. Wij menen dat dit naast de erkenning van zijn vele verdiensten op zijn gouden priesterfeest de hoogste lof is. Drs. E. H. J. van WAESBERGE O.P. (Van onze correspondent) LEEUWARDEN, 12 aug. De twin tigjarige res. sergeant-vlieger J. J. H. Jurnlnck uit Weert heeft vanmiddag met een Hunter straaljager van de vlieg basis Leeuwarden een noodlanding ge maakt op de Waddenzee. Hij heeft daar bij geluk gehad, want hij is er zelf heelhuids afgekomen. Het is in ons land nog niet eerder voorgekomen dat er met een straaljager een noodlanding op het water werd gemaakt. De vlieger was op oefenvlucht boven de Waddenzee toen plotseling de motor afsloeg. Pogingen om de motor weer te starten mislukten en inmiddels had het vliegtuig zoveel hoogte verloren dat de piloot veronderstelde niet meer de schietstoel te kunnen gebruiken. Hjj meldde aan de leider van de vlucht dat hq op het water ging dalen en schoot met een snelheid van 250 tot 300 km per uur de Waddenzee in. Dit gebeurde bij de Ballastplaat. ongeveer vijf kilo meter ten noorden van Hariingen. Het water is hier normaal vrjj ondiep doch stond tengevolge van de krachtige noord, westelijke wind nu drieëneenhalve me. ter hoog. De straaljager raakte het water met een geweldige klap en sloeg ver schillende keren over de kop, om ten slotte op de zeebodem terecht te ko men. Sergeant Jurninck verklaarde la in een echte kroedwösch mogen de onweerafwerende kruiden: „donderskroet" hemelsleutel en boerenwormkruid niet ontbreken. (Van onze correspondent) HARLINGEN, 12 augustus Drie bemanningsleden van de Engelse mij nenveger Wotton, die tot 15 augustus een niet officieel bezoek aan deze stad brengt, hebben wel een heel slechte beurt gemaakt. Na zich donderdaga vond in een wat overmoedige stem ming te hebben bedronken, pikten zij een fiets weg bij een hotel en gingen daarmee naar een ander hotel waar zij allerlei voorwerpen bi) zich staken om als souvenir mee te nemen. Inmiddels had de eigenaar van de fiets de politie gewaarschuwd. Deze herkende aan de gegeven beschrijving het rijwiel dat voor het tweede hotel was neergezet en rekende daar de drie Engelsen in. Bij de souvenirs die zij zich hadden toegeëigend, bevond zich zelfs een op- fezette hertenkop. De mariniers gingen ie nacht de cel in en de volgende mor gen haalde de M.P. van de mijnenve ger hen op. Het feest was daarmede in Hariingen voor hen afgelopen en ze zullen zich voor de krijgsraad moeten verantwoorden. ter heel even het bewustzijn te hebben verloren. Het heeft misschien slechts enige seconden geduurd. Hoe hij toen precies uit het toestel is gekomen wist hij niet ïeer. Hij heeft in elk geval de banden waarmee hjj aan de schietstoel was gebonden los weten te krijgen en heeft toen hij weer boven kwam zijn zwemvest en zijn rubberbootje in wer king gesteld. Straaljagerpiloten dragen deze bij zich en kunnen ze door middel van een patroon opblazen. De vlieger werd kort daarna opge pikt door de Harlinger visser J. van Es, die met de HA 37 in de nabijheid voer. Hij voorzag de drenkeling van droge kleren. Twee Piper Cubs en een helicopter die inmiddels van de vliegba sis waren opgestegen behoefden voor de redding geen dienst meer te doen. Getracht zal worden de straaljager die bij laag water zichtbaar wordt, met een drijvende bok te lichten. Men hoopt de oorzaak van de motorstoring nog te kunnen opsporen. (Van onze correspondent) LEEUWARDEN, 12 aug. Twintig jongens uit Amsterdam, die op Ter schelling kampeerden hebben daar gis termiddag zo'n herrie geschopt dat de politie drastisch heeft moeten ingrij pen. De jongelui hadden reeds een ste vig biertje op toen ze op een kampeer- terrein te Midsland, waar ze overigens niets te maken hadden, nog meer wil den drinken. De eigenaar van het ter rein verbood hen dit waarop ze met messen begonnen te dreigen en ande re kampeerders met bierflesjes gingen bekogelen. De rijkspolitie werd ge waarschuwd die spoedig met drie man ter plaatse was en binnen een kwartier, met behulp van de gummistok, de rust herstelde. De kampeerkaarten van de jongens werden ingetrokken en ze wer den zelfs naar huis gezonden. UTRECHT, 12 aug. De directie van de Nederlandse Spoorwegen heeft in overleg met de personeelraad beslo ten, met ingang van 1 januari de pen sioengerechtigde leeftijd te brengen van 63 op 65 jaar. De reden hiervan is ge legen in de personeelssituatie bij het be drijf. Hiermee wordt de toestand van vóór 1947 hersteld. Het recht, dat personeel van zestig jaar en ouder eervol ontslag kan -er- zoeken onder toekenning van vervroegd ouderdomspensioen, blijft gehandhaafd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | | pagina 5