MINISTER ANDREOTTI IN ZIJN
OPENINGSSPEECH LANGDRADIG
Deelnemers gaan ontstemd
uit de gelederen
Olympische eed na
kleurrijk défilé
W aterpolozeven tal onnodig
verliezer van Joegoslavië
Lamme mist unieke kans
op de gelijkmaker
folyir^scK7
Nederlanders bevreesd voor
verleiding van keuken
„Verboden dorp" strenger
bewaakt dan atoomstad
H
Honkbalwedstrijd
op de Noordpool
Zeilers vormen een
gezellige ploeg
Ralston en Osuna nog
sterk tennisdubbel
VRIJDAG 26 AUGUSTUS 1960
PAGINA 7
■&W ig -
1:
Koninklijke moeder
trots
ËPSP
Olympische Spelen 1960 in het
ROME 25 aug. Het was een
binnentrok.deren het olymPisch stadl0n j zeer feestelijke opening van de
ROME, 26 aug. Zeventien
minuten voor zes in de vooravond
had het moeten zijn, een minuut
hadat de tweeënveertigjarige dis
cuswerper Adolfo Consolini na
mens alle deelnemers op een ver
hoging in het majestueuze Olym
pische stadion van de Italiaanse
hoofdstad de Olympische eed had
afgelegd, toen vier muziekkorp
sen het Italiaanse volkslied inzet
ten. Het was echter twaalf minu
ten later. Alle nauwkeurige bere
keningen en generale repetities-
Riet-de-chronometer-in-de-hand
ten spijt, had het défilé, waarmee
gisteren de openingsplechtigheid
Van de zeventiende moderne
Olympische Spelen is ingezet, te
lang geduurd. Niemand mopperde
achter. Het afleggen van de eed
haocht dan het hoogtepunt en
tegelijkertijd het potsierlijkste
moment van de ceremonie zijn
potsierlijk vanwege het feit
dat er onder de deelnemers
Velen zijn die bepaald niet
voldoen aan de in de eeds
formule gestelde eis het bin
nenkomen van de brandende fak
kel en het ontsteken van het
Olympisch vuur mocht ons per
soonlijk het meest aanspreken, de
salvo's van de artillerie, gevolgd
door een machtig koorgezang van
bronzen stemmen, ontlokt aan al
de klokken van de stad Rome,
mochten het spectaculairst zijn,
het défilé van de zevenentachtig
door sportieve jongelui vertegen
woordigde naties was het kleur
rijkste schouwspel.
stadion der honderdduizend in de
Eeuwige Stad. Om de immense
arena, waar het dikst denkbare,
op de millimeter geschoren gras
omzoomd werd door een brede
okerkleurige baan en waar in een
reusachtig ovaal de toeschouwers
plaatsen zich trapsgewijs tot to
renhoogte verhieven, was geen
plaats onbezet. Zelfs in de ingan
gen van de verschillende verdie
pingen en afdelingen stonden de
kijkers. De vlaggen, die van de
tinnen van het stadion wapper
den, waren niet fleuriger, dan wat
de toeschouwers te kijken boden:
de lichte, op een afstand niet in
dividueel te onderscheiden zomer-
dracht, wit, beige met overal ge
spikkelde kleuren. Ons schoot het
meest majestueuze stadion te bin
nen, dat de droomfabriek ooit
creëerde, de nevelvlek die een
soort hemelse vergadering bleek
in de film „A matter of life and
death".
(Van onze sportredacteur)
Reis van Seadragon
verloopt succesvol
Bokser Van Duiven-
bode start met
puntenzege
ïx
Speciale berichtgeving)
Home, 25 aug. Zonder twijfel
^bben veel moeders van atleten,
"etballerszwemmers, hockeyers
ff welke andere deelnemers aan de
lympische Spelen ook, vanmiddag
ouderlijke trots naar hun zoon
ff dochter gekeken, die meeliep in
j|e parade van de openingsplechtig
heid. Welke van al die honderden
poeders zou niet ontroerd en trots
n geweest als zij haar zoon, de
vl«g van zijn land met zich meedra
gend, aan het hoofd van de kilome
iers lange parade der 85 landen de
tn zonlicht en kleuren badende arena
van het Romeinse Olympisch sta
dion had zien binnenmarcheren?
voorop marcheerde zoals altijd
Griekenland, het geboorteland van
de Olympische Spelen. De Griekse
vlaggedrager was een slanke, ge
bruinde. atletische jongeman, een
zeiler, die voor Griekenland aan de
Wedstrijden zal deelnemen: kroon
prins Constantijn van Griekenland.
En op de eretribune volgden de voch-
tige ogen van zijn nog jonge moe
der, koningin Frederica. hem over- de
gehele 400 meter van de rood-bruine
sintelbaan. Zij was de trotse moeder
van de jongeman, die als eerste het
stadion binnentrad en ze was tevens
de enige koninklijke gast, die de
opening van de Spelen der 37e Olym.
piade bijwoonde.
ROME, 25 aug. Onder de Neder
landers, die deel uitmaakten van de de
legatie bij de opening van de spelen, be
enden zich ook zeven leden van de
leilploeg. Zij hadden het er graag voor
ever gehad om urenlang in een trein
zitten. „Vanmorgen om zeven uur
lijn we vertrokken en we komen pas om
half elf weer in Napels terug", ver
telde chef-equipe Simon de Wit. „We
de uitnodiging om in het défilé
Andert £p2n bijzonder op prijs gesteld,
df orLi dden we helemaal mets van
cies zoaN ghf ien- In NaPels is prf:
cies joals bij een grote internationale
regatta. De zeilers Sleeswijk, Verha-
8 Lautenschutz en de reserves Jaap
Helder, van Meggelen en Lesage be*
aamden deze woorden van hun leider
volkomen. Ook zij vonden het prettig
weer eens contact te hebben met de
andere Nederlandse Olympische deelne
mers. Aanvankelijk zouden ook de Dra-
K«nzeilers Van Duyl, Van den Bergh
en Dudok van Heel zijn meegekomen
maar zij wilden hun kostbare schip niet
zonder bewaking achter laten en had-
hen besloten de Draak nog maar eens
?®huCht te gaan poetsen. De zeilers zijn
ir Rapels in een groot hotel onderge-
f.®cht. De stemming is uitstekend,
"■ve hebben een echt gezellige ploeg
jvaarin goede kameraadschap heerst",
o .besloot Simon de Wit voordat hij
WH
s
HB
sÉ
i
i-T: xx
I
z\j vakantie genomen, buiten bezwaar
van 's lands schatkist, heet dat. ,.Ik
heb in 1928 in Amsterdam meegemar-
eheerd in de parade. Ik ben in alle be
scheidenheid zonder Olympische pres
taties, laat staan met medailles, toch
een beetje Olympisch en dit festijn heb
ik niet willen missen". Mejuffrouw
Steffelaar was in de vooroorlogse jaren
een bekend Nederlands turnster. Zo evo
lueerden onze eerste indrukken van de
algemene naar de bijzondere. Achter
ons zaten een paar Amerikanen, die op
hun platte strohoeden het stellig niet
Olympische opschrift Nixon hadden en
als de heren hun hoofd bogen verscheen
het portret van Nixon op de bol van
hun gevlochten strooien hoofddeksel.
Minuten te laat
Gianfranco Peris met het Olympische vuur in het stadion.
(Van onze Romeinse correspondent)
iiimiiiiimiiiimiiiimiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiMHiiiiiiiiiiiiiiniiiiininiiMiiniiiiiiiiiMiHiiiiiiiiiii
Voorop ging met. de vlag van zijn
land prins Constantijn van Grieken
land toen de deelnemers aan deze ze
ventiende Olympiade de in een weelde
van zonlicht badende arena binnenmar
cheerden. Links van de eretribune
in het hart waarvan Italië's presi
dent Gronchi en zijn gasten zetelden,
hoog in de nok troonden vier militai
re orkesten in galatenue en speelden
dtn de beurt marsmuziek, waarop het
uitstekend paraderen was. Zevenen-
i?chtlg landen presenteerden zo hun
Wmjpische afvaardiging en groetten
t» v. vallaanse staatshoofd. Zevenen
tachtig équipes presenteerden de kleu-
en de massaalste show van
\v» ve kleding die ooit gehouden
tem. 5an de meer dan honderdduizend
lie ?°uwers °P marmeren tribu
nal en zag de verrassendste combi
nes- Soms ook de geraffineerdste,
die van de Australische équipe.
De dames geheel in het woestijngeel
met daar achter de heren in hardgroe
ne colberts en hagelwitte pantalons.
Of de Duitse. De dames in een heel
teer blauwe sportieve japon met een
voorzichtig grijs hoedje en de heren
in een costuum van het grijs der da
meshoeden en een stropdas in het
zachte blauw van de japons. Of de
Roemenen: de heren met cognac-
kleurige colberts op gebroken witte
pantalons. De Olympische modeshow
verried voorts de trots van vele na
ties. De Franchises paradeerden in
creaties, die aan het brein van de er
kende grootmeester Balmain ontspro
ten waren. De Liberianen lieten de met
gouden draden bestikte hoofddeksels
vonken in het zonlicht. Maar er waren
ook momenten, dat men bij alle vreug
de om dit kleurrijke festijn van de pa
raderende jeugd even de adem in
hield en dacht aan de onfortuinlijken
die kort geleden nog de illusie hadden
dit Olympische gebeuren te mogen
meemaken, maar hun verwachtingen
wreed verstoort zagen. Met name was
dat het geval toen de kleine afvaardi
ging van Chili met tranen in de ogen
voorbij de zetel van de Italiaanse pre
sident trokken. De Chilenen geadop
teerd door het Italiaanse volk voer
den in hun banier een rouwwimpel
mee.
Bijna vijftig minuten duurde de pa
rade van de binnentrekkende sportlie
den. De Italianen besloten de rij als
gastheren, na de Amerikanen het
luidst toegejuicht. Daarna volgden in
snel tempo en zonder enige hapering
de Olympische ceremonieën. De Olym
pische vlag, veertig jaar geleden door
de Belgen aan het internationaal Olym
pisch Comité geschonken, omdat zij
na de eerste wereldoorlog de eerstvol
gende spelen georganiseerd hadden
werd onder doodse stilte gehesen. De
burgemeester van Melbourne droeg de
Olympische standaard die zijn stad
vijf jaar lang als een kostbare schat
bewaard had, weer over aan Avery
Brundage, de rijzige voorzitter van
het Internationaal Olympisch Comité,
die op zijn beurt deze trofee aan de
burgemeester van Rome ter hand stel
de.
De negentienjarige student Peris uit
Civitavecchia snelde met soepele pas
als de laatste atleet van de estafette
ploeg die de Olympische vlam van
het Griekse Olympia naar Rome had
gebracht naar de schaal hoog aan de
overzijde van de eretribune en ont
stak het Olympisch vuur. Daarna
kwam dan het hoogtepunt, de eedsaf
legging voor Adolfo Consolini, terwijl
achter hem de vlaggedragers van de
87 naties waren aangetreden. Toen
marcheerden de afvaardigingen weer
af, terug naar het Olympisch dorp om
zich gereed te maken voor de strijd.
De strijd die hoog geroemd werd door
baron Pierre de Coubertin toen hij de
stoot gaf aan de instelling van de mo
derne Olympische Spelen. Zijn woor
den: ,,Het belangrijkste van de Olym
pische Spelen is niet het winnen maar
het deelnemen, zoals in het leven het
belangrijkste het strijden en niet het
veroveren is" brandden met lich
tende letters in de uiteinden van de
ovalen arena.
RUUD VAN DEN HENDE
Naast ons werd onze moedertaal ge
sproken. Onze buurvrouw bleek een
Haagse gymnastieklerares te zijn, me
juffrouw
De ceremonieën begonnen vier mi
nuten te laat en eindigden twaalf mi
nuten over tijd, wat een nauwkeurig
heidsprestatie is. Gisteren vertelden
wij u, zij het wellicht in de wat badi
nerende opsomming van in de houding
en op de plaats rust staan,-hoe alles
moest verlopen. Het is de schuld van
de langademigheid van minister An-
dreotti, dat met deze voorschriften,
toen puntje bij paaltje kwam, de hand
gelicht werd. De korte rede van de
voorzitter van het voorbereidend Ita
liaans Comité bleek een lange te zijn,
het publiek werd bewegelijk, de stilte
fing over in het verre geruis van een
randing en nog al wat atleten lie
pen van hun plaats op het veld om
eens langs de rand te gaan kijken.
Maar dat was (uiteraard) nadat al
len in een afwisselende, een verras
sende inkomst een indrukwekkend
beeld hadden gegeven, hoeveel huids
kleuren, volkeren, stammen en talen
een Olympiade verbindt
Men kan zeggen: wat is er eigenlijk
vandaag aan de dag overgebleven van
het hoge ideaal van de Coubertin? Wel
licht is daarop te antwoorden met: de
idee van de sportieve geest, die tenslot
te macht en getal weinig acht, maar
de moed tot deelname waardeert, zoals
het belangrijkste ding in het leven niet
het veroveren maar het strijden, het
ijveren is, naar de woorden van de va
der der moderne Olympische Spelen. De
menigte van honderdduizend waardeer
de in dit opzicht evenzeer de kleine en
de kleinste teams, als de grootste, de
ene Surinamer Wim Essajas niet min
der dan de kolonneg der Italianen, Rus
sen en Amerikanen.
Het mooiste hebben wij de komst van
het Olympisch vuur gevonden. Volko
men beheerst liep de jonge toortsdrager
door het stadion, niet rechts, niet links
kijkend met boven het hoofd de rosse
fakkel en in het zelfde tempo, met de
zelfde moeiteloze soepelheid beklom hij
in looppas de (ook torenhoge) trap naar
de schaal op de bovenste rand van het
stadion. Tegen de klare middaghemel te
kende zich de vlam af, de jongen hief
roerloos staande zijn vuur en langzaam
ontstak hij dan het bekken. Het Olym-
Joegoslavië passeert doelman Kniest in de strijd tegen het Nederlandse waterpolozcvental.
ROME, 2G augustus Over Italië's
hoofdstad zou nu de sportieve geest
vaardig geworden moeten zijn. De pré-
Olympische tijd is afgesloten en in het
hart van het Foro Italico is het sein
gegeven voor de start van de activi
teiten, die middels de strijd tot het
felbegeerde resultaat, de overwinning,
moeten leiden. De Romeinen hebben
zich echter geen hardlopers getoond.
Zij konden kennelijk nauwelijks wen
nen aan de overgang, aan zoveel ex
plosies van strijdlust, die wat vreemd
aandoen bjj een zwoel klimaat. Schoor
voetend zochten zij hun weg naar de
arena's waar gisteravond in alle ernst de
strijd is ontbrand, toen het Nederland
se waterpoloteani de eer genoot met
de Joegoslavische collegae en concur
renten het gigantische Stadio Del Nuo-
to zwemstadion in te wijden. Met
het allereerste duel van deze zeven
tiende moderne Olympische Spelen
waren de metershoge tribunes slechts
schaars bezet. Het drukst was het nog
op het deel, dat gereserveerd was
voor de hoofdpersonen van deze spe
len, de deelnemers. Voor het Neder
landse polozevental reikte overigens
de eer niet verder dan het spelen van
de openingswedstrijd. De triomf
moest het aan de Joegoslaven twee
de in Melbourne, tevens tweede bij de
Steffelaar. Voor de Spelen had
WASHINGTON, 26 aug. (A.F.P.,
U.P.I.) De Amerikaanse atoomduik
boot „Seadragon" heeft een nieuwe zee
weg ontdekt om de noordkust van Ca
nada heen en heeft vannacht de ijskap
bij de Noordpool doorbroken. De com
mandant van het schip, commander
George P. Steele, deelde mee, dat hy
zijn schip door licht ijs heeft gestuurd
tot een punt, waar hij een reddingsvlot
overboord kon zetten. Onmiddellijk daar
na hebben twee honkbal-teams, gefor
meerd uit leden van de bemanning, de
strijd met elkaar aangebonden.
United Press International meent, dal
dit de eerste sportontmoeting op „de
top van de wereld" Is.
De commandant deelde nog mee, dat
de temperatuur van lucht en water min
drie graden Celsius bedraagt. Zodra de
wedstrijd is beëindigd, aldus commander
Steele, duikt de „Seadragon" weer on
der het ijs om de reis naar Hawaii te
beginnen. „Wij zien verlangend uit naar
het weerzien met onze families in Pearl
Harbour".
BOSTON, 25 aug. Dennis Ralston
en Rafael Osuna, het duo dat op Wim
bledon kampioen werd, kwalificeerde
zich gemakkelijk voor de halve finales
van de Amerikaanse dubbelspelkam
pioenschappen in Boston. Ralston en
Osuna versloegen het Australische dub
bel Martin Mulligan en Bob Hewitt met
6—3, 64, 61. Rod Laver en Bob
Mark (beiden Austr.) bereikten even
eens de halve eindstrijden. Zij wonnen
met 75 61 119 van de Britten
Bobby Wilson en Mike Sangster, die te
voren het als derde geplaatste paar
Barry Mackay en Ron Holmberg had
den uitgeschakeld.
pisch vuur Is een schoon symbool.
iiiiiiiiiiihiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
(Van onze Romeinse correspondent)
ROME, 26 aug. Op de eerste dag
der Olympiade zijn de Romeinse kran
ten uitgekomen in een dikte waardoor
zij op de Amerikaanse zaterdagbladen
lijken. De Tempo slaat het record met
een kilo's wegend nummer. Een blad
Roma Sport" verschijnt gedurende de
Spelen met al zijn artikelen m drie ta
len, De zeer veel gelezen Italiaanse
sportpers zet zijn beste beentje voor en
staat in het middelpunt der belangstel
ling ook van hen, die anders alleen
„kerkklokken" lezen. Hoewel de term
„Feest der verbroedering" in ieders
mond bestorven ligt, wordt door macht
hebbers ook op het Olympisch terrein
helaas de koude oorlog vrolijk doorge
zet. De Communistische Paese Sera
wijdt een hele pagina, die een docu
mentatie wil zijn, aan de „massale pro
paganda, die het Vaticaan voor de
Olympiade heeft voorbereid".
Men begint te vermoeden, dat hier
instructies van het Kremlin achter zit
ten. Men verdedigt zich op voorhand,
wanneer spelers om politiek a.yl zou
den vragen, iets, dat bij dergelijke ge
legenheden voor kan komen. Onder de
atleten zelf in het Olympisch dorp merkt
men van de koude oorlog niet veel. Eer
der integendeel. Zij nelpen elkaar,
oefenen samen, zij zijn voorkomend en
als het van hen afhangt, kunnen zelfs
de deelnemers uit de Oost- en de West
zone van Duitsland het met eikander
vinden onder hun nieuw uitgevonden
vlag, het zwart, rood, goud met in de
middenbaan de vijf Olympische ringen.
Het atletencentrum ligt met zijn
wijde ruimte in de warme zon, maar
onder de gaanderijen, dit is onder de
op beton steunende gebouwde huizen,
is het koel. Wanneer er niet gestre
den of geoefend wordt, zitten de spe
lers behaagelijk in ligstoelen te pra
ten of de kranten te lezen, die het
vaderland hun in grote hoeveelhe
den toestuurt. Wij spraken met en
kele Nederlanders. Deze waren zeer
tevreden over de organisatie, de huis
vesting en de keuken. Hun enige zorg
is, dat zij teveel zouden eten. De
warmte was wel groot met maxi
male dagtemperaturen tussen de 30
en 40 graden. Maar wanneer de druk-
kend-vochtige Sclrocco wegblijft is
het te harden.
Het Olympisch dorp wordt strenger
bewaakt dan een atoomstad. Romeinen
en vreemdelingen hangen over de leu
ningen van het viaduct van Nervi, dat
het dorp in volle lengte doorsnijdt. Zo
heeft men toch een brede blik in de
verboden stad. En 's avonds kan men
door de ramen en kieren van de res
taurants de aanbeden en vereerde at
leten zomaar zien eten. De audiëntie
op het Pietersplein en de ceremonie van
het ontsteken van het Olympisch vuur
op het Kapi'.ool bewezen, dat Olympi
sche evenementen in de binnenstad on
oplosbare verkeersproblemen in het le
ven roepen. Het overgrote deel der ge
beurtenissen zullen zich echter aan de
stadsranden afspelen, waar de oude en
nieuwe brede wegen heel wat verwer
ken kunnen. Wat het bezoek aan de
verschillende stadia betreft: voor de
eindwedstrijden voetbal, boksen, zwem
men en basketball zijn alle plaatsbe
wijzen uitverkocht, terwijl het stadion
der honderdduizend volgeboekt was voor
de openingsplechtigheid en men ternau
wernood nog een kaart voor de sluitings
ceremonieën kan vinden. Voor alle an
dere wedkampen zijn nog biljetten ver
krijgbaar.
Met eindeloos geduld
De buitenlandse pers heeft onderdak
gekregen in twee grote gebouwen, het
fraaie Domus Mariae en het eenvoud!-
fe Domus Pacis. Daar liggen ingewik-
elde telex- en telefoonnetten. In de gro
te perszalen treft men schrijfmachines
met verschillende typen toetsenbor
den aan. De eetzalen en bars kunnen
het inwonersaantal aan. Het einde
loos geduld en de zorg van de vele jon
ge vrouwen en mannen, die functies
hebben in de receptie, de informatie-
en nadere diensten wekken bewonde
ring. De pers klaagt heden over twee
dingen. De beide perscentra liggen in
de verre Romeinse periferie (halverwe
ge Genua, zegt men hier) en niette
genstaande de aparte vervoersorga
nisatie met bussen (en zelfs van een
scooterdienst tussen de belde gebou
wen) liggen de onderkomens en kanto
ren der journalisten zeer ver van de
plaatsen der Olympische evenementen.
Wee bovendien degenen van de specia
le of vaste correspondenten, die hun
kamers 1" de stad hebben. Het heen
en weer trekken naar hun middelpun
ten van informatie en communicatie
schatten tpds en schatten
kost hun
gelds.
Voorts is de nieuwsvoorziening niet
ingespeeld, de snelheid daarvan laai
nog zeer te wensen over. In het prop
volle Domus Pacis dit ter afwisse
ling zijn twee kamers leeg en on
herroepelijk gesloten. „Hier logeer
de kardinaal Roncalli de laatste
avond voor het conclaaf, waar hij als
paus uit zou komen" verklaarde eer
biedig een beambte van het ge
bouw. En de journalisten antwoord
den: „Die moeten we dan aan Jacques
Goddet geven, want hij is de paus
van de sportpers."
Een Philippijn, gegrepen door de
modemaalstroom van het ruilen an
insignes en speldjes, had voor niet min
der dan vijf distinctieven een schildje
van een Italiaan losgekregen. Toen hij
in de bus stapte, behoefde hij niet eens
zijn Olympische kaart die recht geeft
op vrij vervoer, voor de dag te halen.
De conducteur verwees hem terstond
naar voren waar twee plaatsen voor
hem gereserveerd waren. De Philippino
droeg het insigne van... arbeidsinvalide.
Een handtekeningen verzamelende
vreemdeling drong aan op de signa
tuur van een lief meisje in uniform.
„Mijnheer" weerde het kind verlegen
af, „ik ben ijsverkoopstertje van Motta,
een Milanese fabriek. Dat „ijsverkoop
stertje" begreep de vreemdeling niet,
maar op Motta sloeg hij dubbel aan,
want een handtekening uit dat land had
hij nog niet. De autoriteiten hebben het
verder toch beter gevonden voor het
geestelijk heil der atleten om alle teen
agers die met evenveel bewondering
voor de goden der sport als uithou
dingsvermogen handtekeningen jagen,
vijftig meter van de hekken van het
Olympisch dorp verwijderd te houden.
Ongetwijfeld spelen hier litteraire in
vloeden van Nabakove Lolita mee.
De voorzitter van de internationale
roeifederatie de Zwitser Keiler, werd
zijn oordeel gevraagd over de banen
in het meer van Albano. „De Romein
se olympische spelen aldus Keiler om
vatten de grootste manifestatie van alle
tijden op roeigebied Nog nooit hebben
zoveel landen, oude en jonge, voor
deze wedstrijden ingetekend. Daarom
zullen deze bijzonder interessant zijn
en wie weet, voor welke verrassingen
wij nog komen te staan. Het meer bij
Castelgandolfo is ideaal onder een voor
waarde en die is. dat het niet waait."
Inderdaad kunnen op het meer over
al onverwachte winden voorkomen
Als deze zouden optreden, verwachtte
de heer Keiler nog meer verrassingen
maar dan van onprettige aard voor de
roeiers
jongste Europese kampioenschappen
in Boedapest laten.
Dat was spijtig. Nog teleurstellender
was echter, dat de nederlaag helemaal
niet nodig was. Om verschillende re
denen zelfs. Allereerst was het winnen
de Joegoslavische doelpunt een gevolg
van een grove defensieve blunder na
een, dat zij overigens grif toegegeven,
wat wonderlijke scheidsrechterlijke be
slissing van de Zweed Zuckermann.
Ten tweede miste Oranjes zevental
een unieke kans op de gelijkmaker.
Een strafworp werd metershoog over
geschoten. Tenslotte moesten wij ook
nog vaststellen, dat de Nederlandse
formatie weinig besluitvaardigheid
aan de dag had gelegd. Uit de wijze,
waarop het Joegoslavische doel be
laagd werd, sprak een zekere schroom.
Ontzag voor de reputatie van de Joe
goslavische keeper Muskatirovic? Hoe
het ook zij, Oranje verloor met 2-1 na
eerst een hoopvolle voorsprong te heb
ben genomen. De consequentie ervan
is, dat de kansen om bij de eerste
vier te eindigen, om dus te strijden
voor een Olympische plaquette, klei
ner geworden zijn.
Men zou zo zeggen, dat een neder-
laag-op-het-kantje tegen een team,
dat in het recente verleden toonde
tot de allersterksten te behoren, een
bijzonder acceptabel resultaat is.
Naar de cijfers te oordelen, inder
daad. Afgaande op het niveau van
dit duel valt het ons echter moeilijk
een vergoelijkend geluid te laten
horen. De Joegoslaven imponeerden
geenszins. Voor een deel was dat
overigens een verdienste van de Ne
derlandse ploeg. Oranjes mannen
slaagden er namelijk door hun tac
tiek in het Joegoslavische team aan
banden te leggen. Door het accent
op de verdediging te leggen en van
uit het defensieve te zoeken naar
overrompelende uitvallen, waren de
pupillen van een op een stok steu
nende Cor Braasem bepaalde perio
den soms bijzonder gevaarlijk. Dat
leverde na ruim zeven minuten zelfs
een doelpunt op. Linksachter Haro
Ran had plotseling een gaatje ge
zien en was opgerukt naar de rech
tervleugel. Van daaruit bediende hij
de naar het centrum doorgedrongen
Van der Zwan met een fraaie pass.
Doelman Muskatirovic kon sprin
gen zo hoog als hij wilde, de vaart
van de bal kon hij niet meer stuiten.
Anderhalve minuut voor het einde
van de eerste helft was de stand ech
ter weer gelijk. Een strafworp tegen
Lamme was voor de Joegoslaaf Sta-
nisic een dankbare gelegenheid om
doelman Kniest, die met snelle re
acties al enkele fraaie reddingen
verricht had, kansloos te verslaan.
Oranje kon intussen aan de tweede
helft beginnen met het prettige gevoel,
dat het eigenlijk de beste kansen ge
had had, dat het bepaald onfortuinlijk
geweest was bij een verrassend schot
van Haro Ran en dat het dan ook
niet behoefde te wanhopen. Slechts de
vrees voor de befaamde reactiesnel
heid van doelman Muskatirovic dien
de overwonnen te worden. Doch, laat
nu juist het ontzag voor de Joegoslavi
sche doelman de mannen van Oranje
een nederlaag bezorgd hebben. Want,
nadat de Joegoslaven luttele seconden
voor het einde met 2-1 voorkwamen,
omdat Lamme even niet attent was
en Muller daardoor in zijn eentje de
verdediging tegen Simenc en Zuzej
moest opnemen een hopeloze taak
uiteraard kreeg Nederland, nadat
eerst nog Kacic uit het water gezon
den was, een strafworp te nemen. Fred
van Dorp belastte zich ermee. Tot af
grijzen van heel de Nederlandse kolo
nie mikte hij, ver buiten bereik 'an
de lange armen van Muskatirovic
dat was de bedoeling twee meter
te hoog, en dat was niet de bedoeling.
Met de Joegoslaven dienden zich Ita
lië en Rusland aan als gegadigden
voor een plaats bij de laatste acht en
feitelijk ook reeds bij de laatste vier.
Italië kostte het overigens veel moeite
om het zover te brengen. Het zege
vierde met 4-3 over Roemenië. Rus
land leek zich nauwelijks te moeten in
spannen om de Duitsers te verslaan.
Het leidde bij de rust met 4-1, maar
tenslotte werd het een benauwde 5-4.
De ontmoeting Argentinië-Brazilië ein
digde in een gelijkspel: 2-2. Zuid-Afri-
ka klopte Australië met 3-2.
(Speciale berichtgeving)
ROME, 25 aug. De Nederlands»
zwaarwelter v. Duivenbode heeft zijn
eerste wedstrijd in de Olympische ring
gewonnen. Donderdagavond versloeg hij
namelijk de Spanjaard Cesareo Barre-
ra Moya op punten in een matig ge
vecht.
