Springfenomeen John Thomas jammerlijke verliezer onder de ogen van zijn familie Armin Hary (10.2) na foto-finish zelfbewuste winnaar van de race der seconden: de 100 meter Knock-outs voor atleten uit de Verenigde Staten Bakker-Rentmeester vrij gemakkelijk in finale Maar: zwarte dag voor de Nederlandse roeiers ■- V oetbalsucce der Denen OLYMPISCH ALLERLEI w Wielrenners terug in Nederland Bokser De Rooy nu ook uit de strijd In halve finale met JoegoslaviëItalië en Hongarije VRIJDAG 2 SEPTEMBER 1960 PAGINA gËÉfi 14 f en nog veel meer kreten, die een optimisme de monstreerden, dat alle proporties te buiten ging, hoorde men maanden voor het begin van de Olympische atletiekstrijd her en der luid verkon digen. Voor iedereen stond het vast: als er één atleet zeker was van een plaats op de hoogste, trede van het erepodiumr dan was dat John Tho mas, de negentienjarige student, die de wereld verbaasde met de ene fabuleuze hoogtesprong na de andere. Daarom werd er op de lijnen van de stadsbussen van Boston een speciale actie gevoerd. Vader Thomas, zelf buschauffeur, zou met zijn vrouw en de jongere zoon naar Rome moeten om de grote triomf van zijn bijna twee meter lange zoon mee te vieren. Elke passagier stopte daarom een extra fooitje in het busje waarop stond „Rome-Thomas". En vader, moeder en zoontje Thomas zaten op de tribunes van het gigantische stadion der honderdduizend. Te midden van vijfenzeventigduizend toeschouwers volgden zij gedurende meer dan vier uur de verrich tingen van de hoogspringers. Maar aan het eind van de viei uur en welgeteld zeventien minuten, toen de avond reeds over Rome viel, sloegen vader, moeder, zoontje en John Thomas de handen vol afgrijzen voor de ogen. Het goud, het zo zekere gulden eremetaal, werd niet aan John Thomas overhandigd, maar aan de Russische atleet Sjav Lakadze. Zelfs het zilver ging aan John Thomas voorbij. Opnieuw boog een Rus, Brummel, zich voorover om zich de ketting met de medaille te laten omhangen. Voor John Thomas was er slechts brons. DEENSE RENNER TEN GRAVE GEDRAGEN Verkeersopstopping van Olympische allure A Sportflits •tmimilHMHHIIIIIHimillHIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIKIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIKKIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIil mikmmmuiimmmmmmmmmmmmimmmimiim Schijnbaar zonder moeite zweefde de Amerikaan John Thomas over de lat, toen deze slechts weinig onder de twee meter veertien lag. Hem leek het goud niet meer te kunnen ontgaanmaar.... het kwam anders uit Thomas faalde even later toen de lat op 2.16 m lag, waardoor twee Russen de hoofdprijzen in de wacht sleepten. Met een zuurzoete glimlach feliciteert de Amerikaan de winnaarSjav Lakadze. ROME, 1 sept. Eierenliik hnpft TnVm Thnmac Er moest opnieuw gestart worden en naar de lat ver boven hun hoofd en dan 1ëeml.Jw noeu Jonn inomas H£.'y 'moest bijzonder voorzichtig zijn. ook vaak strandden bij de pogingen om met naar rtome te Komen. Waarom ZOU men het Hij kon zich niets meer permitteren, die hindernis te nemen, leek de jonge crnnr) niet regelrecht naar Rnctnn ctnrpn f Tjp7p Dat was te merken toen de zes uit de Thomas erover te wippen. Hij deed dat goua mei legeuecnx naar tsoston Sturen/ Deze veerden. Hary had niet zijn ge- zo aoenel. oeenschiinliik zo zonder Sport, ook Olympische sport, is geen spelletje van optellen en aftrek ken, van het naast elkaar leggen van lijsten met wereldrecords en rang lijsten over bepaalde perioden. Sport is een open strijd in elke wedstrijd die gehouden wordt. John Thomas heeft het ervaren, heel de Ameri kaanse atletiekploeg heeft dat lesje weer eens geleerd. Want de tweede dag van het Olympische atletiekfes- tijn bracht opnieuw een aaneenscha keling van resultaten, waarin met prognoses of met „wat de historie wil" gespot werd op een wijze, die nauwelijks met een pen te beschrij ven is en die voor de Amerikanen bepaald triest te noemen was. Drie dreunende bonzen kwamen neer op de Amerikaanse atletiekwereld. De nederlaag van John Thomas was het verpletterende sluitstuk. Daaraan ging vooraf de overwinning van het Duit se sprintfenomeen Armin Hary op de 100 meter, hetgeen niet alleen bete kende, dat Europa voor het eerst sinds 1924 weer een Olympische sprintkampioer) mocht begroeten, maar ook dat er een einde kwam aan een sinds 1932 bestaand Amerikaans monopolie. En als klap op de vuur pijl kwam tenslotte het uitschakelen van alle Amerikaanse atleten voor de eindstrijd van de 800 meter, een on derdeel, dat op vier achtereenvolgen de spelen onbetwist voor de beste man van de Verenigde Staten was geweest. Vele, vele regels lang zouden wij u kunnen vertellen van elk onderdeel van het Olympisch atletiekprogramma, dat vandaag is afgewerkt. Er zou een heel hoofdstuk te wijden zijn aan het publiek, dat van de eerste tot de laatste van de twee honderd zeven en vijftig minuten ademloos heeft toegezien bij de opeen volging van sportieve prestaties van het hoogste niveau. Als ons ooit duide lijk geworden is, wat het betekent dat men in een immense ruimte een speld kan horen vallen, dan was het deze middag toen vijf en zeventig duizend belangstellenden geen vin verroerden, nauwelijks adem durfden te halen en tot in elke vezel gespannen toekeken bij de sprong, die voor John Thomas <U laatste kans betekende, of bij de start van de eindstrijd op de 100 meter. Onwezenlijk enerverend waren zulke momenten, met geen pen te beschrij ven en uitsluitend te „voelen" door hen, die er zelf bij waren. Men werd als het ware lijfelijk deelgenoot van de emoties, die de atleten in de arena on dergingen. Het was griezelig, maar tegelijkertijd om nooit te vergeten. Laten wij nog even terugvoeren naar de eindstrijd van de 100 meter, naar dat beklemmende ogenblik omstreeks half zes in de voor-avond, toen zes atleten in de startblokken kropen Armin Ha ry in die, welke hij zelf gebouwd had en voor zich het rechte, gravel-rode pad van precies honderd meter zagen. Zes sterke, supersnelle mannen, die voor het grootste ogenblik van hun sport- carrière stonden, die wisten, dat Irac- ties van seconden in deze race een alles beslissende rol speelden. Men zag in die rij van weggedoken atleten naast elkaar de drie Amerikanen: Dave Si- me Frank Budd en Hay Norton. Men zag' daarnaast de Cubaan Figuerola en vervolgens de vertegenwoordigers van het oude Europa, de Brit Peter Rad ford en de Duitser Armin Hary. Had ford en Hary waren het gelukkigst ge weest bij di loting van de banen. Want, het mag onwezenlijk klinken voor een mens, die op eigen kracht een snelheid van ongeveer zestig kilometer per uur bereikt zij bevonden zich in de positie, waarin'in een flits de gedragingen van de tegenstanders te overzien waren. Dat waren echter zaken, die later aan de orde kwamen. Eerst was er het fa tale ogenblik van de start het reage ren op de korte, doffe knal uit het pis tool in de hand van de in een hel oranje geklede starter. Wie er te laat op rea geerde, kon daardoor al de race verlo ren hebben. Wie te vroeg wegschoot, mocht dat geen tweede keer meer doen, want hij zou onherroepelijk uit de strijd geno men worden. En er kwam een valse start. Armin Hary was volgens de man met het pistool te snel uit de blokken gekomen. Op de doodse stil te, die aan het startschot voorafge gaan was, volgde een oorverdovend tumult toen prompt de knal klonk, waarmee de race werd afgeschoten. Vooral de duizenden Duitsers op de tribunes roerden zich. Niet ten on rechte, meenden wij. De sprong waarmede Hary zich meteen een voorsprong van anderhalve meter be zorgd had, leek in onze ogen legaal. Hij had weer eens een van zijn fabu leuze reacties gedemonstreerd. zo soepel, ogenschijnlijk zo zonder moeite, dat men voorlopig nog niet be hoefde te twijfelen aan zijn voorspelde succes. Toen echter kwam de omme keer, alsof plotseling de druk van het favoriet zijn loodzwaar op hem viel. De lat lag op 2.16 meter. Tal van illus tere figuren, zoals de Olympische kam pioen van Melbourne, Charles Dumas, waren al gesneuveld. Twee keer sprong John Thomas, twee keer nam hij in zijn vlucht de lat mee. Bij de derde poging kwam de dramatische ont knoping. Hij maakte bij de aanloop een pas te veel, kon niet meer terugkeren om opnieuw aan de aanloop te begin nen en stapte onder de lat door. John Thomas was uitgeschakeld. Hoe was het mogelijk! Moens verslagen Er waren echter meer dingen, waar over men zich verbaasde. Over het ge mak bijvoorbeeld, waarmee vooral de Amerikaan Glenn Davis, maar ook zijn landgenoten Cushman en Howard ge durende 400 meter over de horden gin gen. Zij leken het wandelend te doen, zo gemakkelijk en soepel was hun tred' In feite echter gingen zij zo snel, dat geen van de concurrenten hem bij kon bruikelijke winst kunnen nemen. Toen X?2rke ^ndruk^Hii6 roffelden de zes naar het lint op de volstond De sterkste sprinter ter wereld: Armin Hary. borsthoogte. Er waren twee favorieten, toen de finish gepasseerd was. Hary, uiteraard, en Sime, die zich in de laat ste meters naar voren geworpen had, zo snel ging, dat hij daarna door de tweede en derde baan struikelde om tenslotte languit neer te vallen. Wie was de winnaar? vroegen allen die niet recht tegenover de eind streep gezeten hadden, zich af. „Ik" demonstreerde Hary, toen de Duitse kolonie in koor zijn naam riep. Hij stak op het middenveld teruglopend beide armen juichend omhoog en in eens zwaaiden door heel het stadion enorme Duitse vlaggen. De foto van de aankomst sprak tenslotte duidelij ke taal. Voor Hary en Sime mocht dezelfde tijd (10.2) afgedrukt zijn, Hary had het lint gebroken en ver diende het goud. Het brons tenslotte was voor de Brit Peter Radfort, daar mee de Europese revanche op zoveel jaren van Amerikaanse hegemonie tot een groot succes makend. Triest was het resultaat voor de sprintelite van de Verenigde Staten. Sime mocht dan nog het zilver veroverd hebben, Budd en Norton waren niet verder gekomen dan de vijfde en zesde plaats. Waar, zult ge zeggen, is voor deze eindstrijd gebleven de Canadees Harry Jerome, die met Hary de houder van her wereldrecord is? Jerome ging in de halve finales, eerder in de middag gelopen, roemloos ten onder. Halverwe ge de race stopte hij en ging naast de baan in het gras liggen. Hij had een spierblessure opgelopen. „Plakken" voor Russinnen de halve finales te eindigen. Toen hij zag, dat niemand hem meer bedreigen kon, remde hij al ver voor de streep af om niet meei. van zijn krachten te vergen dan strikt noodzakelijk was. En dan de eindsprint van de Westin diër George Kerr in de halve finales 800 meter. Alsof hij nog geen meter gelopen had, zo gemakkelijk sprintte hij in de laatste honderd meter van zijn concurrenten weg. De voorgaande 700 meter had hij zich beperkt tot het volgen van het tempo, dat door de an deren werd aangegeven. En, dat er be paald niet langzaam gelopen was, bleek uit het feit, dat Kerr met 1.47.1 een nieuw Olympisch record vestigde. De eindsprint van de Nieuwzeelander Snell mocht echter ook gezien worden. Het tempo dat Snell op het laatste stuk ont wikkelde en zelfs de wereldrecordhouder Roger Moens te machtig was, spreekt boekdelen, dachten wij. Dat bovendien geen van de drie Amerikaanse halve finalisten Murphy, Siebert en Cun- liff een schijn van kans kreeg, is veelbetekenend. Zoals op alle Olympi sche atletieknummers mocht ook hier vastgesteld worden dat er alleen voor de heel sterken plaats is in de finales. De eer van het slot van deze regels over de Olympische atletiekfestivitei- ten aan de dames. Want, van dit front valt ook nog een sensatie te melden. Aan de vooravond van de Spelen ver telden wij u hoe vurig de Australische Betty Cuthbert hoopte op een prolonga tie van haar eclatante succes van Mel bourne. Toen zegevierde zij zowel op de 100 als de 200 meter. De schone droom is echter al voorbij. In de kwart finales van de 100 meter werd zij kans loos uitgeschakeld met een vierde plaats achter de Britse Hyman, de Amerikaanse Jones en de Poolse Wiec- zorek. Mariene Mattews zal nu de eer van de Australische sprintsters hoog moeten houden, maar zij krijgt het zwaar, vooral tegen de concurrentie van het Amerikaanse negerinnetje Wil- rna Rudolph, door wie zij ook in de kwart-finales duidelijk geklopt werd. RUUD VAN DEN HENDE SCHIPHOL, 1 sept. Met Marinus Paul met zijn arm in een rekverband voorop, stapten de Nederlandse wiel renners, die aan de Spelen hebben deel genomen, vanavond uit het K.L.M.- vliegtuig dat hen van Rome naar Am sterdam had gebracht. Henk Nijdam kon het nog niet begrijpen dat de ach- tervolgingsploeg op zo een jammerlijke wijze uit de strijd was geworpen. „Iedereen heeft ons als eersten over de streep zien gaan", zo zei hij. En chef d'equipe Arie van Vliet viel hem on middellijk bij. „Volgens mij was de ju ry niet deskundig genoeg", zo zei de veelvoudige Nederlandse sprintkam pioen. De jongens werden op Schiphol ver welkomd door dr. P. van Dijk, de voor zitter van de K.N.W.U., die verklaarde, dat hij best tevreden was over de re sultaten van de renners. „Tegen pech is nu eenmaal niets te doen." KOPENHAGEN, 1 september Het stoffelijk overschot van de in Ro me op tragische wijze om het leven gekomen Deense renner Knud Ene- mark-Jensen is onder grote belangstel ling in Aarhuis ter aarde besteld. Niet minder dan 75 kransen werden in de stoet meegevoerd. De herdenkingsrede van de dominee maakte zo'n diepe indruk op de ploeg genoten van Jensen dat twee hunner buiten kennis raakten. ROME, 1 sept. De laatste Neder landse bokser werd vanmiddag uitge schakeld voor hot Olympische toernooi. De bantamgewicht Jan de Rooy verloor in de achtste finale op punten van de Pool Bending. (Van onze roeimedewerker) ROME, 1 sept. Voor de vaderland se roeiers was het vandaag een uitge sproken slechte dag. Immers, van de vier Nederlandse ploe gen die in actie kwamen werden er maar liefst drie de gestuurde twee, de twee zonder stuurman en skif- feur Lex Redelé uitgeschakeld. Slechts de dubbel-twee Bakker-Rentmeester, die zaterdag in de finale moet uitkomen, en de gestuurde vier van Njord, die zich reeds eerder in de halve finales heeft geplaatst, zijn nog in de strijd. Een trieste balans, te meer daar de vier van Njord zeker niet In staat moet worden geacht zich voor de eindstrijd te kwalificeren. De middag wedstrijden op het Lac d'Al- bano begonnen met de twee met stuur man, waarin in de eerste heat de herkansingen. De vertegenwoordigende ploeg van Urugay, voorliggend op 500, 1000 en 1500 meter liet zich in de eind sprint volkomen verrassen door de Ame rikanen, die met 7 min. 39 sec. gemak kelijk de overwinning konden boeken en daarmee een plaats in de finale wisten te bereiken. De heat, waarin Nederland moest aantreden, verliep teleurstellend. De Australiërs hadden het heft in han den, doch bij de duizend meter was het al bekeken en nam Italië de leiding over met een halve lengte voorsprong. Ne derland kon zijn oorspronkelijk vierde positie slechts verbeteren tot een der de op de finishlijn, maar was daar mee uitgeschakeld voor verdere deelna me. De tijd was 7.42.15 achter de Tsjechen met 7.40.98 en de Italianen die winnaar werden in 7.39.52. De tijden van de andere revanches lagen ook in de orde van 7.39, zodat de twee met stuurman in geen van de heats het verder zou hebben kunnen brengen. De dubbeltwee was de enige hoop, die Nederland nog had om een finale plaats te bereiken. Bakker en Rentmees ter lieten zich gelukkig van hun goede zijde zien. De tyd van 6.51,61 was niet fraai, doch zij werd bereikt in een wed strijd zonder strijd. Rusland kwam in de tweede heat met 6.55.91 als eerste door, ver voor Urugay, Joegoslavië, Italië en Australië. De Belgen Higny en Lemaire hadden het in de derde heat niet zo eenvoudig als de winnaars van de overige races. De Amerikanen waren het snelst van start, leidden op de 500 meter, maar toen de helft van de baan geroeid was, kwamen onze Zuiderburen opzetten en trokken de Engelsen mee om zowel Duitsland als de Verenigde Staten naar de achterste plaatsen te verwijzen. Daarna begon de strijd tussen België en Engeland pas goed. Op 1500 meter leidde het bekende dubbel nog met an derhalve seconde doch het was een „narrow escape" op de 2000 meter lijn. Met 810 seconde verschil liet de win naar België 6.49 voor zich afdrukken. De prestaties van de dubbel twee heb ben volkomen aan de verwachtingen be antwoord. Van de overige ploegen van vandaag is Redelé zowel als de twee zonder stuurman het meest tegengeval len. Redelé miste ook maar iedere kracht om het tempo op te voeren. Hjj liet zich volkomen van zijn eerste posi tie wegdrukken door de Amerikaan Par ker. Een winst van twee seconden op ROME, 1 sept. Het moest gebeu ren. Ook in Rome komt er een eind aan de zomervakantie. Gisteravond zette de terugkeer der Romeinen In en de verkeersopstopping nam Olym pische allures aan. Het fijn uitge stippelde verkeerssysteem met een- x'ichtingsstraten tunnels en speciale reglementeringen, werkte uitstekend zolang de Romeinen niet in hun stad vertoefden. Gisteravond liep het spaak. Tussen het Olympisch stadion en het Vaticaan stonden 4.000 auto's een uur lang te schuiven, met bijbe horend concert van geroep, gefluit en getwist met verkeersagenten. Rome heeft vermoedelijk zoveel kreten niet meer gehoord sedert de tijd der gla diatorenkampen. De vooruitzichten voor maandag: nog meer terugkerende vakantiegan gers. Wij noemden al als Olympische kam pioenen de Duitser Hary en de Rus sische hoogspringer Sjav Lakadze. Er werd nog twee keer goud uitgereikt, beide keren aan Russische atletes. El vira Ozolina uit Stalingrad, die dit jaar twee keer het wereldrecord verbe terde, mocht het goud voor de speer werpster in ontvangst nemen, tevens ju- helend om het vestigen van een nieuw Olympisch record. Naast haar kreeg zij Dana Zatopkova, die beslag legde op het zilver, terwijl de Russische Ka- ledene de bronzen medaille ontving Goud was er ook voor Irene Press, die onaangedaan na haar winnende race o de 80 meter horden naar de startblok ken terug wandelde om haar trainings pak te halen. Wat een verschil met dc Britse Carole Quinton, die „slechts zilver veroverde, doch dansend en hup pelend met haar landgenote Mary Big nal haar vreugde toonde. Gisela Birke- meyer, de wereldrecordhoudster, moes: tevreden zijn met het brons. En dan de sportieve ondergang var John Thomas bij het hoogspringen. Nie mand begreep er iets van. Hoo kon de man, die kort geleden nog 2.22 mete: sprong ineens falen toen de lat op 2.1e meter lag? Hoe kon dat vooral, na het gemak waarmee hij de voorgaande sprongen, telkens iets hoger, gemaakt had? Want, toen vrijwel alle deelne mers met steeds meer ontzag opkeken De finish van de 100 meter. Geheel rechts de Duitser Armin Hary, die het goud greep. In het midden de Amerikaan Dave Sime (zilver), die na de eindstreep valt en ternauwernood de spikes van zijn aanstormende concurrenten kan ontwijken. 1500 meter en een verlies van drie se conden op de finishlijn behoeft geen ver der commentaar. De ongestuurde twee van Nereus was met zijn derde plaats in de voor-laat ste herkansing uitgeschakeld in elke andere herkansing tenminste tweede ge worden. zodat de ploeg dan wel naar de eindstrijd zou zijn overgegaan. Het was voor de Nereus-ploeg (Blaisse- Veenemans) overigens een kansloze ra ce. Van start tot finish leidden de Ame rikanen Frost en Rogers. De gestuurde twee van Argo wist zich evenmin in de strijd te mengen. Direct na de start lagen de Nederlanders in derde positie. Wel bleven zij de leidende ploegen op korte afstand volgen, doch toen de 1500 meter gepasseerd was, bleek al duidelijk dat de zege en dus de finale-plaats stellig met voor Ne derland zou zijn. (Speciale berichtgeving) ROME, 1 sept. In de halve finales van het Olympisch voetbaltoernooi heb ben zich geplaatst Denemarken, Hon garije, Italië en Joegoslavië. Een ver rassing is de klassering van Denemar ken, dat evenals Hongarije in een andere poule uit drie wedstrijden de volle winst puurde. Opmerkelijk is voorts de uitschakeling van Bulgarije door een slechter doelgemiddelde dan de Joegoslaven. Joegoslavië moest in de laatste mi nuut van een bikkelharde strijd, waar bij meermalen de schreef werd over schreden nog een zekere overwinning afstaan. Daarmee werd de felle tegen stand. die de Bulgaren aan hun tech nisch iets betere tegenstanders boden, beloond. Twee prachtige doelpunten van linksbuiten Debarski binnen acht minuten trokken de score recht: 3-3. Het Hongaarse voetbalteam kwalifi ceerde zich door de beslissende wed strijd tegen Frankrijk met een grote superioriteit te winnen 7-0. (rust3-0) Het was een duel met een onevenredig groot krachtsverschil. D© Franse ama teurs kregen geen moment de kans om zich effectief te verweren tegen het intelligente en doortastende Hongaarse aanvalsspel, dat door het binnentrio Gorocs-Albert-Dunai bekwaam werd af gewerkt. Andere, uitslagen waren: De nemarkenTunesië 3-1, TurkijeVAR 3-3, Polen Argentinië 0-2, PeruIndië 3-1. Groot Brittanië Formosa 3-2. Italië Brazilië 3-1. De eindstanden der groepen luiden: A: Joegoslavië 35 (134): Bulga rije 35 (83); Ver. Arabische Rep. 3—1 (4—11); Turkije 3—1 (3—10). B: Italië 35 (94); Brazilië 34 (106); Groot Brittannië 33 (88); Nat. China 30 (312). C: Denemar ken 36 (84): Argentinië S—4 (64); Polen 3—2 (7—5): Tunesië 3—0 (3—11). D: Hongarije 36 (153); Frankrijk 3—3 (3—9); Peru 3—2 (6—9); Indië 3—1 (3—6). (Speciale berichtgeving) ROME, 1 sept. Het was donder dagmorgen veel koeler in Rome. De zon gluurde af en toe door het wol kendak heen. Toch werden nog tem peraturen van ongeveer 30 graden Celsius gemeten. Nog altijd heet, maar de laagste temperatuur tijdens de Spelen tot dusver. Jesse Owens, de oud-wereldrecord houder op de sprint en in het versprin gen, is hier speciaal verslaggever van 22 Amerikaanse bladen. Hoewel zijn honorarium ver boven het gemiddelde ligt sommige bladen betalen hem 400 dollar voor zijn atletiekkronieken woont Owens in een bescheiden ho telkamer in de buurt van het Termi nus station. In zjjn commentaar op Boston's sprong van 8.21 m©ter gaf Owens als zjjn mening te kennen dat deze pres tatie te Rome niet herhaald zal worden. De politie in de buurt van het zwem- stadion moest gisteravond versterkt worden, toen het publiek zich door de afzetting heen een weg baande naar de reeds volle tribunes. Honderden men sen, die niet naar binnen konden, drom den samen voor de loketten. Op een gegeven moment klommen jongelui over de loketten terwijl anderen via lantarenpalen en over een omheining het stadion wisten te bereiken. Hun voorbeeld werd door anderen g&volgd, totdat de te hulp geroepen politieagen ten zich op het afdak boven de loket ten posteerden. Lawaai laat op de avond en vroeg in de ochtend in de Amerikaanse kwar tieren van het Olympisch dorp heeft klachten uitgelokt van de Britse af vaardiging, maar de Amerikanen kla gen van hun kant ook over het Brits lawaai. In het bijzonder lopen zij niet hoog op met een Brits atleet die elke mor gen om zes uur zijn stembanden oefent in het bad. De Britse officials hebben de opera-tenor nog niet gehoord maar wel de kreten en gillen van de Ame rikanen een blok verder. De klachten vliegen over en weer, wat nog niet wil zeggen dat de Westelijke bondgeno ten met elkaar overhoop liggen. Het persbureau Nieuw China meldt dat de Chinees Mo Koeo Hsioeng in een serie van de nationale kampioenschap pen een nieuw wereldrecord 100 m schoolslag heeft gevestigd met een tt)d van 1.11.0.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | | pagina 9