Springfenomeen John Thomas jammerlijke
verliezer onder de ogen van zijn familie
Armin Hary (10.2) na foto-finish zelfbewuste winnaar
van de race der seconden: de 100 meter
Knock-outs voor atleten
uit de Verenigde Staten
Bakker-Rentmeester vrij
gemakkelijk in finale
Maar: zwarte dag voor de
Nederlandse roeiers
■-
V oetbalsucce
der Denen
OLYMPISCH
ALLERLEI
w
Wielrenners terug
in Nederland
Bokser De Rooy nu
ook uit de strijd
In halve finale met
JoegoslaviëItalië
en Hongarije
VRIJDAG 2 SEPTEMBER 1960
PAGINA
gËÉfi
14 f
en nog veel meer kreten, die een optimisme de
monstreerden, dat alle proporties te buiten ging,
hoorde men maanden voor het begin van de
Olympische atletiekstrijd her en der luid verkon
digen. Voor iedereen stond het vast: als er één
atleet zeker was van een plaats op de hoogste,
trede van het erepodiumr dan was dat John Tho
mas, de negentienjarige student, die de wereld verbaasde met de
ene fabuleuze hoogtesprong na de andere. Daarom werd er op de
lijnen van de stadsbussen van Boston een speciale actie gevoerd.
Vader Thomas, zelf buschauffeur, zou met zijn vrouw en de jongere
zoon naar Rome moeten om de grote triomf van zijn bijna twee
meter lange zoon mee te vieren. Elke passagier stopte daarom een
extra fooitje in het busje waarop stond „Rome-Thomas". En vader,
moeder en zoontje Thomas zaten op de tribunes van het gigantische
stadion der honderdduizend. Te midden van vijfenzeventigduizend
toeschouwers volgden zij gedurende meer dan vier uur de verrich
tingen van de hoogspringers. Maar aan het eind van de viei uur
en welgeteld zeventien minuten, toen de avond reeds over Rome
viel, sloegen vader, moeder, zoontje en John Thomas de handen vol
afgrijzen voor de ogen. Het goud, het zo zekere gulden eremetaal,
werd niet aan John Thomas overhandigd, maar aan de Russische
atleet Sjav Lakadze. Zelfs het zilver ging aan John Thomas voorbij.
Opnieuw boog een Rus, Brummel, zich voorover om zich de ketting
met de medaille te laten omhangen. Voor John Thomas was er
slechts brons.
DEENSE RENNER TEN
GRAVE GEDRAGEN
Verkeersopstopping
van Olympische allure
A
Sportflits
•tmimilHMHHIIIIIHimillHIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIKIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIKKIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIil
mikmmmuiimmmmmmmmmmmmimmmimiim
Schijnbaar zonder moeite zweefde de Amerikaan John Thomas over de lat, toen deze slechts weinig onder de twee meter veertien lag. Hem leek het goud niet meer
te kunnen ontgaanmaar.... het kwam anders uit Thomas faalde even later toen de lat op 2.16 m lag, waardoor twee Russen de hoofdprijzen in de wacht sleepten.
Met een zuurzoete glimlach feliciteert de Amerikaan de winnaarSjav Lakadze.
ROME, 1 sept. Eierenliik hnpft TnVm Thnmac Er moest opnieuw gestart worden en naar de lat ver boven hun hoofd en dan
1ëeml.Jw noeu Jonn inomas H£.'y 'moest bijzonder voorzichtig zijn. ook vaak strandden bij de pogingen om
met naar rtome te Komen. Waarom ZOU men het Hij kon zich niets meer permitteren, die hindernis te nemen, leek de jonge
crnnr) niet regelrecht naar Rnctnn ctnrpn f Tjp7p Dat was te merken toen de zes uit de Thomas erover te wippen. Hij deed dat
goua mei legeuecnx naar tsoston Sturen/ Deze veerden. Hary had niet zijn ge- zo aoenel. oeenschiinliik zo zonder
Sport, ook Olympische sport, is
geen spelletje van optellen en aftrek
ken, van het naast elkaar leggen van
lijsten met wereldrecords en rang
lijsten over bepaalde perioden. Sport
is een open strijd in elke wedstrijd
die gehouden wordt. John Thomas
heeft het ervaren, heel de Ameri
kaanse atletiekploeg heeft dat lesje
weer eens geleerd. Want de tweede
dag van het Olympische atletiekfes-
tijn bracht opnieuw een aaneenscha
keling van resultaten, waarin met
prognoses of met „wat de historie
wil" gespot werd op een wijze, die
nauwelijks met een pen te beschrij
ven is en die voor de Amerikanen
bepaald triest te noemen was. Drie
dreunende bonzen kwamen neer op
de Amerikaanse atletiekwereld. De
nederlaag van John Thomas was het
verpletterende sluitstuk. Daaraan ging
vooraf de overwinning van het Duit
se sprintfenomeen Armin Hary op de
100 meter, hetgeen niet alleen bete
kende, dat Europa voor het eerst
sinds 1924 weer een Olympische
sprintkampioer) mocht begroeten,
maar ook dat er een einde kwam aan
een sinds 1932 bestaand Amerikaans
monopolie. En als klap op de vuur
pijl kwam tenslotte het uitschakelen
van alle Amerikaanse atleten voor de
eindstrijd van de 800 meter, een on
derdeel, dat op vier achtereenvolgen
de spelen onbetwist voor de beste
man van de Verenigde Staten was
geweest.
Vele, vele regels lang zouden wij u
kunnen vertellen van elk onderdeel van
het Olympisch atletiekprogramma, dat
vandaag is afgewerkt. Er zou een heel
hoofdstuk te wijden zijn aan het publiek,
dat van de eerste tot de laatste van de
twee honderd zeven en vijftig minuten
ademloos heeft toegezien bij de opeen
volging van sportieve prestaties van
het hoogste niveau. Als ons ooit duide
lijk geworden is, wat het betekent dat
men in een immense ruimte een speld
kan horen vallen, dan was het deze
middag toen vijf en zeventig duizend
belangstellenden geen vin verroerden,
nauwelijks adem durfden te halen en
tot in elke vezel gespannen toekeken
bij de sprong, die voor John Thomas
<U laatste kans betekende, of bij de
start van de eindstrijd op de 100 meter.
Onwezenlijk enerverend waren zulke
momenten, met geen pen te beschrij
ven en uitsluitend te „voelen" door hen,
die er zelf bij waren. Men werd als
het ware lijfelijk deelgenoot van de
emoties, die de atleten in de arena on
dergingen. Het was griezelig, maar
tegelijkertijd om nooit te vergeten.
Laten wij nog even terugvoeren naar
de eindstrijd van de 100 meter, naar dat
beklemmende ogenblik omstreeks half
zes in de voor-avond, toen zes atleten
in de startblokken kropen Armin Ha
ry in die, welke hij zelf gebouwd had
en voor zich het rechte, gravel-rode pad
van precies honderd meter zagen. Zes
sterke, supersnelle mannen, die voor
het grootste ogenblik van hun sport-
carrière stonden, die wisten, dat Irac-
ties van seconden in deze race een
alles beslissende rol speelden. Men zag
in die rij van weggedoken atleten naast
elkaar de drie Amerikanen: Dave Si-
me Frank Budd en Hay Norton. Men
zag' daarnaast de Cubaan Figuerola en
vervolgens de vertegenwoordigers van
het oude Europa, de Brit Peter Rad
ford en de Duitser Armin Hary. Had
ford en Hary waren het gelukkigst ge
weest bij di loting van de banen. Want,
het mag onwezenlijk klinken voor een
mens, die op eigen kracht een snelheid
van ongeveer zestig kilometer per uur
bereikt zij bevonden zich in de positie,
waarin'in een flits de gedragingen van
de tegenstanders te overzien waren.
Dat waren echter zaken, die later aan
de orde kwamen. Eerst was er het fa
tale ogenblik van de start het reage
ren op de korte, doffe knal uit het pis
tool in de hand van de in een hel oranje
geklede starter. Wie er te laat op rea
geerde, kon daardoor al de race verlo
ren hebben.
Wie te vroeg wegschoot, mocht dat
geen tweede keer meer doen, want hij
zou onherroepelijk uit de strijd geno
men worden. En er kwam een valse
start. Armin Hary was volgens de
man met het pistool te snel uit de
blokken gekomen. Op de doodse stil
te, die aan het startschot voorafge
gaan was, volgde een oorverdovend
tumult toen prompt de knal klonk,
waarmee de race werd afgeschoten.
Vooral de duizenden Duitsers op de
tribunes roerden zich. Niet ten on
rechte, meenden wij. De sprong
waarmede Hary zich meteen een
voorsprong van anderhalve meter be
zorgd had, leek in onze ogen legaal.
Hij had weer eens een van zijn fabu
leuze reacties gedemonstreerd.
zo soepel, ogenschijnlijk zo zonder
moeite, dat men voorlopig nog niet be
hoefde te twijfelen aan zijn voorspelde
succes. Toen echter kwam de omme
keer, alsof plotseling de druk van het
favoriet zijn loodzwaar op hem viel.
De lat lag op 2.16 meter. Tal van illus
tere figuren, zoals de Olympische kam
pioen van Melbourne, Charles Dumas,
waren al gesneuveld. Twee keer
sprong John Thomas, twee keer nam
hij in zijn vlucht de lat mee. Bij de
derde poging kwam de dramatische ont
knoping. Hij maakte bij de aanloop een
pas te veel, kon niet meer terugkeren
om opnieuw aan de aanloop te begin
nen en stapte onder de lat door. John
Thomas was uitgeschakeld. Hoe was
het mogelijk!
Moens verslagen
Er waren echter meer dingen, waar
over men zich verbaasde. Over het ge
mak bijvoorbeeld, waarmee vooral de
Amerikaan Glenn Davis, maar ook zijn
landgenoten Cushman en Howard ge
durende 400 meter over de horden gin
gen. Zij leken het wandelend te doen,
zo gemakkelijk en soepel was hun tred'
In feite echter gingen zij zo snel, dat
geen van de concurrenten hem bij kon
bruikelijke winst kunnen nemen. Toen X?2rke ^ndruk^Hii6
roffelden de zes naar het lint op de volstond
De sterkste sprinter ter wereld:
Armin Hary.
borsthoogte. Er waren twee favorieten,
toen de finish gepasseerd was. Hary,
uiteraard, en Sime, die zich in de laat
ste meters naar voren geworpen had,
zo snel ging, dat hij daarna door de
tweede en derde baan struikelde om
tenslotte languit neer te vallen.
Wie was de winnaar? vroegen allen
die niet recht tegenover de eind
streep gezeten hadden, zich af. „Ik"
demonstreerde Hary, toen de Duitse
kolonie in koor zijn naam riep. Hij
stak op het middenveld teruglopend
beide armen juichend omhoog en in
eens zwaaiden door heel het stadion
enorme Duitse vlaggen. De foto van
de aankomst sprak tenslotte duidelij
ke taal. Voor Hary en Sime mocht
dezelfde tijd (10.2) afgedrukt zijn,
Hary had het lint gebroken en ver
diende het goud. Het brons tenslotte
was voor de Brit Peter Radfort, daar
mee de Europese revanche op zoveel
jaren van Amerikaanse hegemonie
tot een groot succes makend. Triest
was het resultaat voor de sprintelite
van de Verenigde Staten. Sime mocht
dan nog het zilver veroverd hebben,
Budd en Norton waren niet verder
gekomen dan de vijfde en zesde
plaats.
Waar, zult ge zeggen, is voor deze
eindstrijd gebleven de Canadees Harry
Jerome, die met Hary de houder van
her wereldrecord is? Jerome ging in
de halve finales, eerder in de middag
gelopen, roemloos ten onder. Halverwe
ge de race stopte hij en ging naast de
baan in het gras liggen. Hij had een
spierblessure opgelopen.
„Plakken" voor Russinnen
de halve finales te eindigen. Toen hij
zag, dat niemand hem meer bedreigen
kon, remde hij al ver voor de streep af
om niet meei. van zijn krachten te
vergen dan strikt noodzakelijk was.
En dan de eindsprint van de Westin
diër George Kerr in de halve finales
800 meter. Alsof hij nog geen meter
gelopen had, zo gemakkelijk sprintte
hij in de laatste honderd meter van
zijn concurrenten weg. De voorgaande
700 meter had hij zich beperkt tot het
volgen van het tempo, dat door de an
deren werd aangegeven. En, dat er be
paald niet langzaam gelopen was, bleek
uit het feit, dat Kerr met 1.47.1 een
nieuw Olympisch record vestigde. De
eindsprint van de Nieuwzeelander Snell
mocht echter ook gezien worden. Het
tempo dat Snell op het laatste stuk ont
wikkelde en zelfs de wereldrecordhouder
Roger Moens te machtig was, spreekt
boekdelen, dachten wij. Dat bovendien
geen van de drie Amerikaanse halve
finalisten Murphy, Siebert en Cun-
liff een schijn van kans kreeg, is
veelbetekenend. Zoals op alle Olympi
sche atletieknummers mocht ook hier
vastgesteld worden dat er alleen voor
de heel sterken plaats is in de finales.
De eer van het slot van deze regels
over de Olympische atletiekfestivitei-
ten aan de dames. Want, van dit front
valt ook nog een sensatie te melden.
Aan de vooravond van de Spelen ver
telden wij u hoe vurig de Australische
Betty Cuthbert hoopte op een prolonga
tie van haar eclatante succes van Mel
bourne. Toen zegevierde zij zowel op
de 100 als de 200 meter. De schone
droom is echter al voorbij. In de kwart
finales van de 100 meter werd zij kans
loos uitgeschakeld met een vierde
plaats achter de Britse Hyman, de
Amerikaanse Jones en de Poolse Wiec-
zorek. Mariene Mattews zal nu de eer
van de Australische sprintsters hoog
moeten houden, maar zij krijgt het
zwaar, vooral tegen de concurrentie
van het Amerikaanse negerinnetje Wil-
rna Rudolph, door wie zij ook in de
kwart-finales duidelijk geklopt werd.
RUUD VAN DEN HENDE
SCHIPHOL, 1 sept. Met Marinus
Paul met zijn arm in een rekverband
voorop, stapten de Nederlandse wiel
renners, die aan de Spelen hebben deel
genomen, vanavond uit het K.L.M.-
vliegtuig dat hen van Rome naar Am
sterdam had gebracht. Henk Nijdam
kon het nog niet begrijpen dat de ach-
tervolgingsploeg op zo een jammerlijke
wijze uit de strijd was geworpen.
„Iedereen heeft ons als eersten over de
streep zien gaan", zo zei hij. En chef
d'equipe Arie van Vliet viel hem on
middellijk bij. „Volgens mij was de ju
ry niet deskundig genoeg", zo zei de
veelvoudige Nederlandse sprintkam
pioen.
De jongens werden op Schiphol ver
welkomd door dr. P. van Dijk, de voor
zitter van de K.N.W.U., die verklaarde,
dat hij best tevreden was over de re
sultaten van de renners. „Tegen pech is
nu eenmaal niets te doen."
KOPENHAGEN, 1 september
Het stoffelijk overschot van de in Ro
me op tragische wijze om het leven
gekomen Deense renner Knud Ene-
mark-Jensen is onder grote belangstel
ling in Aarhuis ter aarde besteld. Niet
minder dan 75 kransen werden in de
stoet meegevoerd.
De herdenkingsrede van de dominee
maakte zo'n diepe indruk op de ploeg
genoten van Jensen dat twee hunner
buiten kennis raakten.
ROME, 1 sept. De laatste Neder
landse bokser werd vanmiddag uitge
schakeld voor hot Olympische toernooi.
De bantamgewicht Jan de Rooy verloor
in de achtste finale op punten van de
Pool Bending.
(Van onze roeimedewerker)
ROME, 1 sept.
Voor de vaderland
se roeiers was het
vandaag een uitge
sproken slechte dag.
Immers, van de vier
Nederlandse ploe
gen die in actie
kwamen werden er
maar liefst drie
de gestuurde twee,
de twee zonder
stuurman en skif-
feur Lex Redelé
uitgeschakeld. Slechts de dubbel-twee
Bakker-Rentmeester, die zaterdag in de
finale moet uitkomen, en de gestuurde
vier van Njord, die zich reeds eerder
in de halve finales heeft geplaatst, zijn
nog in de strijd. Een trieste balans, te
meer daar de vier van Njord zeker niet
In staat moet worden geacht zich voor
de eindstrijd te kwalificeren.
De middag wedstrijden op het Lac d'Al-
bano begonnen met de twee met stuur
man, waarin in de eerste heat de
herkansingen. De vertegenwoordigende
ploeg van Urugay, voorliggend op 500,
1000 en 1500 meter liet zich in de eind
sprint volkomen verrassen door de Ame
rikanen, die met 7 min. 39 sec. gemak
kelijk de overwinning konden boeken en
daarmee een plaats in de finale wisten
te bereiken. De heat, waarin Nederland
moest aantreden, verliep teleurstellend.
De Australiërs hadden het heft in han
den, doch bij de duizend meter was het
al bekeken en nam Italië de leiding over
met een halve lengte voorsprong. Ne
derland kon zijn oorspronkelijk vierde
positie slechts verbeteren tot een der
de op de finishlijn, maar was daar
mee uitgeschakeld voor verdere deelna
me. De tijd was 7.42.15 achter de
Tsjechen met 7.40.98 en de Italianen die
winnaar werden in 7.39.52. De tijden
van de andere revanches lagen ook in
de orde van 7.39, zodat de twee met
stuurman in geen van de heats het
verder zou hebben kunnen brengen.
De dubbeltwee was de enige hoop,
die Nederland nog had om een finale
plaats te bereiken. Bakker en Rentmees
ter lieten zich gelukkig van hun goede
zijde zien. De tyd van 6.51,61 was niet
fraai, doch zij werd bereikt in een wed
strijd zonder strijd. Rusland kwam in
de tweede heat met 6.55.91 als eerste
door, ver voor Urugay, Joegoslavië,
Italië en Australië.
De Belgen Higny en Lemaire hadden
het in de derde heat niet zo eenvoudig
als de winnaars van de overige races.
De Amerikanen waren het snelst van
start, leidden op de 500 meter, maar
toen de helft van de baan geroeid was,
kwamen onze Zuiderburen opzetten en
trokken de Engelsen mee om zowel
Duitsland als de Verenigde Staten naar
de achterste plaatsen te verwijzen.
Daarna begon de strijd tussen België
en Engeland pas goed. Op 1500 meter
leidde het bekende dubbel nog met an
derhalve seconde doch het was een
„narrow escape" op de 2000 meter lijn.
Met 810 seconde verschil liet de win
naar België 6.49 voor zich afdrukken.
De prestaties van de dubbel twee heb
ben volkomen aan de verwachtingen be
antwoord. Van de overige ploegen van
vandaag is Redelé zowel als de twee
zonder stuurman het meest tegengeval
len. Redelé miste ook maar iedere
kracht om het tempo op te voeren. Hjj
liet zich volkomen van zijn eerste posi
tie wegdrukken door de Amerikaan Par
ker. Een winst van twee seconden op
ROME, 1 sept. Het moest gebeu
ren. Ook in Rome komt er een eind
aan de zomervakantie. Gisteravond
zette de terugkeer der Romeinen In
en de verkeersopstopping nam Olym
pische allures aan. Het fijn uitge
stippelde verkeerssysteem met een-
x'ichtingsstraten tunnels en speciale
reglementeringen, werkte uitstekend
zolang de Romeinen niet in hun stad
vertoefden. Gisteravond liep het
spaak. Tussen het Olympisch stadion
en het Vaticaan stonden 4.000 auto's
een uur lang te schuiven, met bijbe
horend concert van geroep, gefluit en
getwist met verkeersagenten. Rome
heeft vermoedelijk zoveel kreten niet
meer gehoord sedert de tijd der gla
diatorenkampen.
De vooruitzichten voor maandag:
nog meer terugkerende vakantiegan
gers.
Wij noemden al als Olympische kam
pioenen de Duitser Hary en de Rus
sische hoogspringer Sjav Lakadze. Er
werd nog twee keer goud uitgereikt,
beide keren aan Russische atletes. El
vira Ozolina uit Stalingrad, die dit
jaar twee keer het wereldrecord verbe
terde, mocht het goud voor de speer
werpster in ontvangst nemen, tevens ju-
helend om het vestigen van een nieuw
Olympisch record. Naast haar kreeg
zij Dana Zatopkova, die beslag legde
op het zilver, terwijl de Russische Ka-
ledene de bronzen medaille ontving
Goud was er ook voor Irene Press, die
onaangedaan na haar winnende race o
de 80 meter horden naar de startblok
ken terug wandelde om haar trainings
pak te halen. Wat een verschil met dc
Britse Carole Quinton, die „slechts
zilver veroverde, doch dansend en hup
pelend met haar landgenote Mary Big
nal haar vreugde toonde. Gisela Birke-
meyer, de wereldrecordhoudster, moes:
tevreden zijn met het brons.
En dan de sportieve ondergang var
John Thomas bij het hoogspringen. Nie
mand begreep er iets van. Hoo kon de
man, die kort geleden nog 2.22 mete:
sprong ineens falen toen de lat op 2.1e
meter lag? Hoe kon dat vooral, na
het gemak waarmee hij de voorgaande
sprongen, telkens iets hoger, gemaakt
had? Want, toen vrijwel alle deelne
mers met steeds meer ontzag opkeken
De finish van de 100 meter. Geheel rechts de Duitser Armin Hary, die het goud greep. In het midden de Amerikaan Dave
Sime (zilver), die na de eindstreep valt en ternauwernood de spikes van zijn aanstormende concurrenten kan ontwijken.
1500 meter en een verlies van drie se
conden op de finishlijn behoeft geen ver
der commentaar.
De ongestuurde twee van Nereus was
met zijn derde plaats in de voor-laat
ste herkansing uitgeschakeld in elke
andere herkansing tenminste tweede ge
worden. zodat de ploeg dan wel naar
de eindstrijd zou zijn overgegaan. Het
was voor de Nereus-ploeg (Blaisse-
Veenemans) overigens een kansloze ra
ce. Van start tot finish leidden de Ame
rikanen Frost en Rogers.
De gestuurde twee van Argo wist zich
evenmin in de strijd te mengen. Direct
na de start lagen de Nederlanders in
derde positie. Wel bleven zij de leidende
ploegen op korte afstand volgen, doch
toen de 1500 meter gepasseerd was,
bleek al duidelijk dat de zege en dus
de finale-plaats stellig met voor Ne
derland zou zijn.
(Speciale berichtgeving)
ROME, 1 sept. In de halve finales
van het Olympisch voetbaltoernooi heb
ben zich geplaatst Denemarken, Hon
garije, Italië en Joegoslavië. Een ver
rassing is de klassering van Denemar
ken, dat evenals Hongarije in een
andere poule uit drie wedstrijden de
volle winst puurde. Opmerkelijk is
voorts de uitschakeling van Bulgarije
door een slechter doelgemiddelde dan
de Joegoslaven.
Joegoslavië moest in de laatste mi
nuut van een bikkelharde strijd, waar
bij meermalen de schreef werd over
schreden nog een zekere overwinning
afstaan. Daarmee werd de felle tegen
stand. die de Bulgaren aan hun tech
nisch iets betere tegenstanders boden,
beloond. Twee prachtige doelpunten
van linksbuiten Debarski binnen acht
minuten trokken de score recht: 3-3.
Het Hongaarse voetbalteam kwalifi
ceerde zich door de beslissende wed
strijd tegen Frankrijk met een grote
superioriteit te winnen 7-0. (rust3-0)
Het was een duel met een onevenredig
groot krachtsverschil. D© Franse ama
teurs kregen geen moment de kans om
zich effectief te verweren tegen het
intelligente en doortastende Hongaarse
aanvalsspel, dat door het binnentrio
Gorocs-Albert-Dunai bekwaam werd af
gewerkt. Andere, uitslagen waren: De
nemarkenTunesië 3-1, TurkijeVAR
3-3, Polen Argentinië 0-2, PeruIndië
3-1. Groot Brittanië Formosa 3-2.
Italië Brazilië 3-1.
De eindstanden der groepen luiden:
A: Joegoslavië 35 (134): Bulga
rije 35 (83); Ver. Arabische Rep.
3—1 (4—11); Turkije 3—1 (3—10).
B: Italië 35 (94); Brazilië 34
(106); Groot Brittannië 33 (88);
Nat. China 30 (312). C: Denemar
ken 36 (84): Argentinië S—4 (64);
Polen 3—2 (7—5): Tunesië 3—0 (3—11).
D: Hongarije 36 (153); Frankrijk
3—3 (3—9); Peru 3—2 (6—9); Indië
3—1 (3—6).
(Speciale berichtgeving)
ROME, 1 sept. Het was donder
dagmorgen veel koeler in Rome. De
zon gluurde af en toe door het wol
kendak heen. Toch werden nog tem
peraturen van ongeveer 30 graden
Celsius gemeten. Nog altijd heet,
maar de laagste temperatuur tijdens
de Spelen tot dusver.
Jesse Owens, de oud-wereldrecord
houder op de sprint en in het versprin
gen, is hier speciaal verslaggever van
22 Amerikaanse bladen. Hoewel zijn
honorarium ver boven het gemiddelde
ligt sommige bladen betalen hem
400 dollar voor zijn atletiekkronieken
woont Owens in een bescheiden ho
telkamer in de buurt van het Termi
nus station.
In zjjn commentaar op Boston's
sprong van 8.21 m©ter gaf Owens als
zjjn mening te kennen dat deze pres
tatie te Rome niet herhaald zal worden.
De politie in de buurt van het zwem-
stadion moest gisteravond versterkt
worden, toen het publiek zich door de
afzetting heen een weg baande naar de
reeds volle tribunes. Honderden men
sen, die niet naar binnen konden, drom
den samen voor de loketten. Op een
gegeven moment klommen jongelui
over de loketten terwijl anderen via
lantarenpalen en over een omheining
het stadion wisten te bereiken. Hun
voorbeeld werd door anderen g&volgd,
totdat de te hulp geroepen politieagen
ten zich op het afdak boven de loket
ten posteerden.
Lawaai laat op de avond en vroeg
in de ochtend in de Amerikaanse kwar
tieren van het Olympisch dorp heeft
klachten uitgelokt van de Britse af
vaardiging, maar de Amerikanen kla
gen van hun kant ook over het Brits
lawaai.
In het bijzonder lopen zij niet hoog
op met een Brits atleet die elke mor
gen om zes uur zijn stembanden oefent
in het bad. De Britse officials hebben
de opera-tenor nog niet gehoord maar
wel de kreten en gillen van de Ame
rikanen een blok verder. De klachten
vliegen over en weer, wat nog niet
wil zeggen dat de Westelijke bondgeno
ten met elkaar overhoop liggen.
Het persbureau Nieuw China meldt
dat de Chinees Mo Koeo Hsioeng in een
serie van de nationale kampioenschap
pen een nieuw wereldrecord 100 m
schoolslag heeft gevestigd met een tt)d
van 1.11.0.