Henk Visser verbleekt bij reeks
sprongen
gew
Polo-zevental is weer
nergens
Groot onvermogen in duel
met de Roemenen
Verhagen blijft
de zeil favoriet
Alleen storm kan Van Duyl
nog uitkomst brengen
PETER SNELL EN MURRAY HALBERG HELDEN YAN DE DAG
De deceptie van
Belg Roger Moens
3
mm
v
EINDE VAN JESSE OWENS RECORD
Schoenen tekort
9Ké
Bromfietser omge
komen bij botsing
met auto
ZATERDAG 3 SEPTEMBER 1960
PAGINA
mm i
to i
(Van onze
sportredacteur)
ROME, 3 sept.
Arthur Lydiard,
de atletiekcoach
van Nw.-Zeeland,
stond in een
hoekje van de
weer met min
stens vijfenzeventig duizend enthou
siasten gevulde tribunes, vlak bij de
poort waar de atleten de arena be
traden en weer verlieten. Hij had
tranen in de ogen. Wie moest hij het
meest dankbaar zijn? Zijn sportieve
landgenoten, die een spontane actie
gevoerd hadden, zevenhonderd
Nieuwzeelandse ponden verzameld
hadden en hem zo een reis naar de
Olympische spelen hadden aangebo
den? Of zijn twee pupillen, de zeven
entwintig jarige Murray Halberg en
de eenentwintigjarige Peter Snell, de
helden van de derde Olympische at-
letiekdag? Dat hij dit had mogen
meemaken. Vlak achter elkaar wa
ren zij op het erepodium verschenen.
Eerst Peter Snell, glorieus winnaar
van de 800 meter, die in een adem
benemende eindsprint de wereld-
rcordhouder Roger Moens verslagen
had. Daarna Murray Halberg, een
indrukwekkende opvolger van de
stroblonde Rus Vladimir Kuts op de
5000 meter.
mÊmmm
RUUD VAN DEN HENDE
(Speciale berichtgeving)
NAPELS, 3 sept. De eerste
fase van de Olympische zeilwed
strijden werd donderdag afgeslo
ten. De zeilers hebben nu een be
trekkelijke rust tot maandag,
wanneer de tweede en beslis
sende reeks begint. De presta
ties van de Nederlandse deelne-
mers zijn op de eerste vier dagen
over het algemeen slechts matig
geweest. In feite onderscheidde
alleen de F.D.-zeiler Ben Verha
gen zich. Hij heeft nog mogelijk
heden op Olympisch metaal. Die
kans lijkt er voor Wim van Duyl
niet meer te zijn, ondanks de zes
de plaats in de algemene rang
schikking. Pechvogel Hans Slees'
wijk is geheel uitgeschakeld voor
een der ere-plaatsen.
iiiiiMHiiiiiiiiiiiHiiHiiiiiiraiHiiiiiiiimiHiiiiiiiiiiiiiniiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiniiiiliiiHiiiiiiiiiwiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiHiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiimiininiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiniiiHiiHiiiniiii
Nieuw-Zeeland verrast met
daverende atletiekstunts
iiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiHitiiiiiitHiiiiHifniititiiHiHiHrntniiiiiiiiHiniiiiiHiHiiiiiiiiHiiiiiiiKiimiuiiiiiHiniiiiitiiiniiinniiiifiiHiiimiimimiiiitimiinHimiiHiHHitnnfnnii
beurt 8.04 meter, een centimeter
meer dan de kleine Roberson. De
Rus had zich tussen de twee Ameri
kanen gedrongen. Steinbach was aan
de beurt. Doodstil werd het weer. De
aanloop, een heel verre sprong.
Ademloos wachtte men tot de jury
klaar was met het meten: acht me
ter. Steinbach bleef dus vierde. De
laatste man was aan de beurt. Nog
een sprong en de huldiging van de
winnaars kon beginnen. Irvin Rober
son, de man die deze winter het in
door-record van Jesse Owens verbe
terd had, bewaarde ondanks alle span
ning zijn zelfvertrouwen. Hij wist
wat hij waard was. Hoog ging hu
van de balk door de lucht. Tevreden
schatte hij de afstand. Toen in gloei
ende letters de cijfers op het score
bord kwamen, wreven de vijfenzeven
tigduizend zich de ogen uit. Rober
son8.11 meter, lazen z«. Een cenp
timeter leek Roberson het zilver te
kosten, nu kwam hij een centimeter
te kort om het goud voor zich op te
eisen.
Ademloze spanning
Het Olympische atletiekprogranima
is een aaneenrijging van opwindende
momenten .Men komt ogen en tijd te
kort om alles te kunnen verwerken, zo
snel volgen de sensationele prestaties
elkaar op. Men liad bijvoorbeeld de fi
nale van de 400 meter horden, die een
complete Amerikaanse triomf bracht
met Glenn Davis .Cushman en Howard
als respectievelijk eerste, tweede en
derde, maar die voor Glenn Davis zelf
het fraaiste succes uit heel zijn rijke at-
letiekcarriere betekende. Een jaar ge
leden geloofde niemand erin, dat hij
zou slagen in wat drie illustere voor
gangers zonder succes nagestreefd had
den. Harry Hillman, Morgan Taylor en
Lord Burghley, winnaars in 1904, 1924
en 1928, hadden In die jaren allemaal
de illusie voor de tweede achtereenvol
gende keer Olympisch kampioen te
worden. Alle drie bereikten zij de eind
strijden tijdens de spelen, die vier jaar
later gehouden werden, maar zjj kwa
men niet alleen niet aan het goud,
maar zelfs niet aan het zilver of brons
toe. Glenn Davis was in 1956, na de
Spelen van Melbourne met zijn drieën
twintig jaar jong en sterk genoeg, om
ook te gaan dromen van een dubbele
triomf. Het vorig jaar echter was hij de
>ij. Een afwijking aan de
wanhoop nabij
ruggegraat -bet Amerikaanse voetbal
Da Amerikaan Ralph Boston heeft op de Olympische Spelen in Rome de gouden had weer een illustere atleet als zijn
medaille op het nummer verspringen gewonnen met een nieuwe Olympische slachtoffer uitgezocht leek fataal te
recordsprong van 8,12 meter. worden. De professoren van de univer-
Maar niet alleen voor Arthur Lydiard
was het een bewogen middag. Minstens
even schokkend was voor de journalist-
Jnet-het-inkomen-van-400 dollar -per-
dag Jesse Owens het ogenblik waarop de
eenentwintigjarige student uit Tennes
see Ralph Boston met een vertesprong
van 8.12 meter niet alleen zijn kandida
tuur voor het goud stelde maar ook een
nieuw Olympisch record vestigde. Toen
Was namelijk aan Jesse Owens de taak
om aan tien Amerikaanse kranten een
commentaar televeren op het sneuvelen
van het trotse record van 8.06 meter,
dat hij vierentwintig jaar geleden in
Berlijn gevestigd had. En, wat is er om
gegaan in de Markies van Exeter toen
hij van een zilveren schaal de gouden
medaille voor de sterkste hordenloper
°ver 400 meter nam en die overhandig
de aan de zevenentwintigjarige Ameri
kaan Glenn Devis? De grijze markies
herinnerde zich ongetwijfeld hoe hij in
1982, in Los Angelos, getracht heeft
Oenzelfde prestatie te leveren ais Glenn
Davis nu op zijn naam gebracht had.
Bl 1928, in het gloednieuwe stadion van
Amsterdam, was hij toen nog Lord
Burghley op hetzelfde nummer de
winnaar van het goud geweest en in
1932 bereikte hij de finale, maar miste
het eremetaal. Glenn Davis echter
mocht zich niet alleen de winnaar van
Rome noemen, hij kon reeds bogen op
een triomf in Melbourne, vier jaar ge
leden dus. De eerste Olympische atleet
op dit onderdeel, die op een dubbele
triomf kon bogen.
Weer minstens vijfenzeventig
duizend mensen bijeen in het stadion
der honderdduizend. Weer bleven zij
tot de laatste minuut zitten, ademloos
toekijkend naar het laatste nummer
van de dag, waarop topatleten, bijeen
gekomen ui heel de wereld, elkaar
opnieuw inspireerden tot de ene groot
se sportieve prestatie na de andere en
waarbij heel wat meer factoren dan
alleen maar het harder lopen, het ver
der springen of stoten een rol van be
tekenis speelden. Telkens weer werd
niet alleen een beroep gedaan op de
atletische kracht, maar werden ook
de wilskracht, de zenuwen en wat er
al niet aan te pas komt om het be
geerde doel te kunnen bereiken op de
proef gesteld. Twee voorbeelden, die
duidelijke taal spreken. Allereerst het
kogelstoten dames. Het goud was al
verdeeld. De Russische Tamara
Press, de wereldrecordhoudster, deed
haar reputatie eer aan en vestigde
met 17.32 meter een nieuw Olympisch
record. Maar om het zilver en brons
ontwikkelde zich een boeiende strijd.
De Nieuwzeelandse Valerie Sloper en
de tweehonderd pond wegende Ame
rikaanse huisvrouw Earlene Brown
dachten de medailles al verdeeld te
hebben, toen de Duitse Hanna Luttge
haar laatste kans benutte en plotse
ling haar twee rivales voorbijstreef
de.
Voor Valerie Sloper was nu het brons
en Ernie Brown, zo dacht men, zou
de terugreis met. lege handen naar de
states moeten aanvaarden. De aller
laatste beurt van de Amerikaanse
moest echter nog komen. Het duurde
minuten voor zij de kogel ging stoten.
Telkens bedacht zij zich weer en con
centreerde zich opnieuw. Zij nam zelfs
een andere kogel. Toen volgde een
allerlaatste explosie van kracht en sou
plesse. De in dit gezelschap van stevi-
§e atletes opvallend slanke Valerie
lopes was van de derde plaats gesto
ten. De verspringers waren toen nog
bezig aan de serie van drie finale-
sprongen, waarvoor Henk Visser zich
niet had kunnen plaatsen. Hij was met
7.66 meter precies drie centimeter te
kort gekomen om de Fransman Collar-
dot uit de finalegroep te kunnen sprin
gen. Het nieuwe Olympische record
stond toen reeds op naam van Ralph
Boston. Er veranderde trouwens niets
tijdens de laatste reeks van drie spron
gen. De tevoren ingenomen posities
bleven gehandhaafd. Dat wil zeggen
dat op de 8.12 van Boston volgde de
8.03 van Roberson, de 7.90 van de Rus
Ter Ovanesian en de 7.81 meter van
de Duitser Manfred Steinbach. Toen
kwamen de sensaties.
Ter Ovanesian sprong in de laatste
siteit van Ohio verboden hem elke hor
denloop. Hij mocht blijven hardlopen,
maar zonder daarbij obstakels te moe
ten overwinnen.
Glenn wilde zich er echter niet zon-
dere meer bij neerleggen. Hij en zijn trai
ner, de befaamde Larry Snijder - vroe
ger de coach van Jesse Owens - snelden
van de ene specialist naar de andere.
Tenslotte hadden zij succes en in het
begin van dit jaar vloog Glenn Davi
weer over de horden. Hij deed dat gis
termiddag ook in het stadion van Ro
me. En met zulk een snelheid en ver
bluffend gemak, dat niemand hem kon
bijhouden. Het was trouwens - wij ver
telden dat al al Amerika, wat de klok
sloeg.
Weliswaar ondernam de Duitser Janz
een moedige poging om de Amerikaan
se hegemonie te doorbreken, maar vlak
voor de eindstreep moest hij toch de
meerdere erkennen in de laatste van
het Amerikaanse trio, Richard Ho
ward. Davis vestigde intussen een
nieuw Olympisch record. Met zijn 49.3
bleef hij slechts 0.1 seconde boven zijn
eigen wereldrecord.
En dan de twee Nieuwzeelanders,
van wie Murray Halberg ongetwijfeld
de spectaculairste figuur was. Of, is
het soms geen prestatie om zich in
de atletiek en dan nog wel op een
krachten slopende afstand als de 5000
meter, naar de top te werken
ondanks een verbrijzelde schouder?
Zestien jaar oud was Murray Hal
berg toen hij in een rugbywedstrijd
met het team van het college van
Avon Dale in Auckland bijzonder on
gelukkig kwam te vallen. Zijn schou
der werd ernstig gewond, omdat een
tegenstander er per ongeluk maar
met volle kracht bovenop trapte.
Vier dagen lang zweefde de zestien
jarige Murray tussen leven en dood
als gevolg van inwendige bloeduit
stortingen. Zjjn IJzersterk gestel hielp
hem door de critieke dagen. Dat
zelfde ijzersterke gestel gaf de door
slag toen de jongeman een jaar la
ter op aandringen van een steenrijke
schoenfabrikant aan atletiek ging
doen. Murray Halberg trainde in al
le eenzaamheid. Zijn laatste Olym
pische voorbereidingen moest hij tref
fen in de huidige Nieuwzeelandse win
ter en om niet geheel van de wed
strijdsport verstoken te blijven nam
hij deel aan „winterse cross-coun-
tries".
Murray Halberg deerde de plotse
linge overgang naar liet warme Rome
niet. Met een verbluffend élan legde hij
beslag op het goud op de 5000 meter,
zich daarbij scharend in het illustere
gezelschap van een Hannes Kolehmai-
nen, een Nurmi, Ritola, gaston Reiff,
Emil Zatopek en Vladimir Kuts. Twaalf
honderd meter voor de finish trok Mur
ray het veld met achtervolgers met
een felle tussensprint uiteen. Alleen
ging hij door en hoe verwoed er achter
hem ook gestreden werd, hoe energiek
vooral de Duitser Hans Grodotzki en
de Pool Kazimierz Zimmy in 1956
voor de Spelen, uitgeschakeld door
een gebroken middenvoetsbeentje
hun tegenaanvallen lanceerden, Mur
ray Halberg bleef alleen voor al de an
deren uitsnollend. Onbedreigd brak hij
als eerste de streep, waarna Grodotzki
en Zimny nog schouder aan schouder
streden om het zilver en brons. Het
drietal had de illusies van mannen met
een in de atletiek heel grote reputatie
zoals een Sandor Tharos en een Albert
Thomas, met veel machtsvertoon ver
nietigd.
Veel te verwijten
Over enorme decepties gesproken,
de Brusselse inspecteur van politie
Roger Moens weet er ook over mee
te pralen na de race op de 800 meter.
En, wat erger is, Moens heeft zichzelf
veel te verwijten. Hoe onweerstaan
baar leek <!e spurt, die de Belgische
wereldrecordhouder, de man die in
1955 het befaamde record van
Rudolf Harbig verbeterde, driehonderd
meter voor de eindstreep inzette. Dit
was het grote moment van de race. Nu
zou bljjken wie de sterkste was van
het favoriete trio: Kerr (West Indië),
Snell (Nieuw-Zeeland) en uiteraard
Moens zelf. Roger Moens leek niet te
stuiten. Kerr lanceerde weliswaar
prompt een tegenaanval, maar de Belg
ving die met een verbluffende souples
se op. Kerr probeerde het weer, maar
opnieuw, en nu definitief, schudde
Moens hem van zich af. Toen stoof
de slimme Snell, die het gevecht van
heel dichtbij gevolgd had, langs de
andere kant naar voren. En nog
geloven wij, dat Moens het ge
haald zou hebben als hij had vol
staan met zo hard mogelijk door
snellen naar de finish, Moens keek
echter om. Eerst naar rechts om te
zien of Kerr misschieil toch terug
kwam. Toen naar links en daar dook
plot!, naast hem de Nieuwzeelander op.
Moens hield hem net Iets achter zich,
maar keek weer. En toen duwde Snell
zich als het ware langs de Belg. Het
verschil bij de eindstreep was nauwe
lijks waarneembaar, maar toch ook wel
weer zo groot dat de chronometers
0,2 seconde meer aangaven voor Moens.
Peter Snell was de Olympische kam
pioen. Nieuw-Zeeland had twee troe
ven naar de Spelen gezonden, zij ver
overden allebei de hoogste eer.
In de reeks van verbluffende pres
taties past ook de snelheid, die de
Amerikaanse Wilma Rudolph wist te
ontwikkelen op de 100 meter. Onge
looflijk hard ging dit twintigjarige ne-
garinnetje uit Tennessee. Zij kwam
het laatst uit de blokken, was ook na
twintig meter nog de laatste van de
zes finalisten, maar daarna kwam
zij eensklaps als uit een katapult
weggeschoten naar voren. In twee,
drie passen werkte zij zich los uit
het groepje om daarna met een voor
de sprint onwezenlijk grote voor
sprong onbedreigd op de eindstreep
af te stevenen. Met haar 11 seconden
rond vestigde zij een nieuw wereld
record, maar aangezien zij de steun
van een iets te sterke rugwind had,
kwam dat niet voor het voordragen
ter erkenning in aanmerking. Maar,
zo vroegen wfj ons af, tot welke pres
tatie is dit meisje in staat als zij een
tegenstandster ontmoet die haar het
vuur na aan de schenen kan leggen?
Zes maal goud viel er te verdelen
op de derde Olympische atletiekdag.
Na de debacle met John Thomas en de
sprinters konden de Amerikanen nu
weer opgewekt de toekomst tegemoet
zien, want zij legden beslag op niet min
der dan drie gouden, twee zilveren en
twee bronzen medailles. Zij stelden bo
vendien in de kwartfinales van de 200
meter heren, waarvoor Armin Hary
beducht als hij was zijn glorieuze sprin-
terskroon in'de waagschaal te stellen
:'.-y
B9BBS
De grote fout van Roger Moens; het
omkijken dat hem „goud" kostte.
IIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIlllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
zich terugtrok en waarvoor de twee
de Duitser, Manfred Germar het tussen
tijds liet afweten, hun kandidatuur
voor meer successen. Men kan ervan
verzekerd zijn; in de komende dagen
zal de atletiek weer vele tienduizenden
toeschouwers naar het stadion der hon
derdduizend trekken.
De Amerikaan Harold Connolly, in
1956 Olympisch kampioen kogelslin
geren, heeft sedert zijn aankomst in
Rome een kapitaal uitgegeven voor
training-schoenen. Connolly is ge
wend te trainen op een paar buiten
gewoon lichte, met de hand vervaar
digde schoenen en het ruwe beton
oppervlak van de ring waaruit hij
werpt, is voor die schoenen moor
dend. Zijn voorraad was uitgeput nog
voor de wedstrijden in Rome begon
nen en in een oude Romeinse schoen
makerij moest men overuren ma
ken om de Amerikaanse reus aan
drie paar nieuwe schoenen te helpen.
ROME, 3 sept. Het Nederlandse
waterpolo-zevental heeft zich in de wed
strijd tegen Roemenië welke werd bij
gewoond door koningin Juliana, prins
Bernhard en prinses Armgard, weder
om een brevet van onvermogen gege
ven. Tenminste voor dit Olympische
toernooi, waarin opnieuw een neder
laag werd geleden: 45, nadat de eer
ste helft, waarin Nederland steeds aan
Hordenwinnaar Glenn Davis is na zijn eclatante zege onmiddellijk bereid zijn
gevallen landgenoot Cushman op de been te helpen.
Een belangrijke factor bij de vaak
spannende duels in de Golf van Napels
was het eentonige en voor de Neder
landse „zwaar-weer-zeilers" ongunstige
weertype. Drie dagen varieerde de wind
kracht van 2 tot 5 m. per sec., een dag
was de windsnelheid 5 tot 8 m. per sec.
Opmerkelijk was, dat de Nederlanders
steeds naar voren kwamen als de wind
bij slagen iets meer doorzette. Maar
die vlagen waren in het algemeen te
kort en te zwak om er een wedstrijd van
ca. 2uur mee te winnen.
In de F.D.-kiasse 31 deelnemers
staan de zaken er dus gunstig voor.
Verhagen heeft gezeild voor wat hij
waard was en hij is op het ogenblik als
vierde geklasseerd. Het aantal promi
nente deelnemers met een lange erva
ring is in deze klasse echter zo groot,
dat het onmogelijk is een voorspelling
te wagen. Jammer is het dat Verhagen
door het uitvallen van zijn vaste co-equi-
pier Gerard Lautenschutz, die donder
dagnacht wegens een onverwachte en
ernstige ziekte van zijn moeder terug
moest naar Nederland, een grote han
dicap heeft gekregen, temeer omdat
ook de Rotterdamse garagehouder zich
het tragische nieuws zeer heeft aange
trokken. De vervanger van Lauten
schutz wordt waarschijnlijk de Gronin
ger Joop van Meggelen. Als beiden snel
op elkaar „ingespeeld" raken blijft de
kans op een prijs behouden.
De stand na vier dagen is: 1. Peter
Lunde (Noorwegen), 4067 punten; 2.
Slotty Dawes (G.B.) 3532 pnt.; 3. Rolf
Mulka (Duitsland) 3476 pnt.; 4. Verha
gen (Nederland), 3386 pnt.; 5. Fogh (De
nemarken), 3335 pnt.
In de Drakenklasse zijn de kansen
voor Nederland minder goed dan ogen
schijnlijk lijkt. Wel staat Van Duyl in
het algemeen klassement van 27 deel
nemers op de zesde plaats, hetgeen be
slist een acceptabele prestatie is, maar
zjjn achterstand op de favorieten is zo
groot, dat alleen harde wind nog uit
komst kan brengen. De gehele Neder
landse kolonie hoopt op onweer of een
ander abnormaal weertype, maar daar
ziet het er echt niet naar uit....
Hans Sleeswjjk valt bij de Finnjollen
uit de toon. Waarschijnlijk is hij de mar
teling van dinsdag j.l. nog niet te bo
ven gekomen, hij zeilde althans de laat
ste twee wedstrijden volkomen gede
primeerd. Het is uitgesloten dat hij nog
fn aanmerking komt voor een der prij
zen. De stand in deze klasse met 35
deelnemers is: 1. Elvstroem, Denemar
ken, 5580 pnt.; 2. Chuchelow, Rusland,
4434 pnt.; 3. Conrad, Brazilië, 3927
pnt.; 4. Nelis, België, 3519 pnt; 23. Slees-
wijk, Nederland, 1280 pnt.
de goede kant van het scorebord had
gezeten, was afgefloten met een gelijk
spel: 3-3. Slechts één in de Ne-
dealadse ploeg onderscheidde zich,
namelijk Harry Lamme, die alle
vier de doelpunten ep zijn naam
schreef. Het streven van de ove
rigen om dewedstrijd een gunstiger
wending te geven, bleef zonder succes,
zoals ook in de vorige wedstrijden,
waari Nederland te veel met zich liet
spelen in plaats van zelf het initiatief
te nemen door een hoog tempo, terwijl
bovendien het nodige spelinzicht ont
brak. Ondanks de ruggesteun van een
voorsprong, welke zich in de eerste
helft nog tweemaal herhaalde, konden
de Roemenen telkens weer terugko
men en de score recht trekken door
doelpunten van Zahan (2) en Kroner.
Toen onze landgenoten na de rust
door een 4-meter worp tegen Van der
Zwan, die feilloos werd ingeschoten
door Zahan, met 34 achter kwamen,
was het pleit in feite beslecht. Het von
nis werd definitief voltrokken door Ba-
dita, toen deze een strafworp tegen
Leenards mocht nemen: 35. Met
Grintescu op de kant bevroren de Roe
menen het spel en pas vlak voor het
einde slaagde Lamme er in de achter
stand tot 45 te reduceren. De reste
rende tijd was te kort om nog een gelijk
spel uit het vuur te slepen.
Als enig excuus voor deze nederlaag
konden de Nederlanders slechts aan
voeren dat doelman Kniest bij enkele
Roemeense doelpunten niet geheel vrij
uit ging. Voor het overige kan ook
over deze wedstrijd beter worden ge
zwegen.
Hongarije en Rusland speelden een
opwindende wedstrijd voor de finale
poule. De ploegen waren volkomen aan
elkaar gewaagd. Tegenover het tech
nisch betere spel der Hongaren or
ganiseerden de Russen een afweer, die
op meer atletische bekwaamheden
rustte.
In de tweede helft ontwikkelde zich
een felle kamp met wisselende kansen.
Rusland nam de leiding op het moment
dat twee Hongaren en een Bus uit het
water waren gezonden. Daarna maak
te de formidabele schutter Domotor on
der dezelfde omstandigheden gelijk.
Felkai en Mshvenieradze zorgden voor
de 33 stand.
Italië heeft vrijdagavond de beste
kansen op de olympische waterpoloti-
tel gekregen, dank zij een 2—1 zege
op de favoriete ploeg van Zuidslavie.
De wedstrijd was weinig minder dan
een sensatie. De Italianen drongen hun
befaamde tegenstander keer op keer
met snelle en enthousiaste combinaties
terug op eigen helft. Het resultaat was
een 1o voorsprong in de eerste helft.
Het uitstekende doelpunt kwam van
Parmengiani, de gevaarlijkste man in
de Italiaanse aanval.
Na de rust was Zuidslavie het meest
in de aanval. Maar het duurde nog tot
drie minuten voor tijd voor Zuzej uit
een strafworp de stand op 11 kon
brengen. De eindscore leek bereikt,
doch nog in dezelfde minuut gaven de
Italianen blijk van hun enorme stoot
kracht, toen Parmengiani uit gedekte
positie verrassend een schot loste, dat
de strijd besliste.
De stand in de finale-poule van het
waterpolo-toernooi is nu:
Italië
Zuidslavie
Hongarije
Rusland
4—1
3—3
4—5
3—5
De stand in de poule voor de klasse
ring van de nummers 5 t.m. 8:
Duitsland 2 1 1 0 3 76
Roemenië 2 1 1 0 3 87
Ver. Staten 2 10 12 1010
Nederland 2 0 0 2 0 1012
IJMUIDEN, 3 sept. Op de Sta
tionsweg te Velsen-zuid is de 54-jarige
heer J. R. van den Berg uit Amster
dam op de bromfiets aangereden door
een auto. die in een van de bochten van
deze weg slipte en op het linkerwegge
deelte kwam. De heer Vein den Berg
die onderweg was naar Amsterdam
werd op slag gedood.
