Drukkerij St. Jacobs Godshuis
bestaat honderd jaar
Een historisch bedrijf met
typische gebondenheid
met het roomse leven
voor
DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL
VIERING 28 SEPTEMBER
Parochiekl okken
beierden „Sursum
Corda*
P0LIT1ËEL VROUWENCONVENT
ZONDAGS
Raeckstoneel
Aartsjubileum
vers slagroom-gebak
HEYNIS
ZATERDAG 3 SEPTEMBER 1960
PAGINA 3
if I
Diocesaan
De grote Habraken
Record spaarsaldo van
1,5 min bij Nutsspaar-
bank Haarlem
CENTRALE VERWARMING
POW-R-MATÏC Oliebranders
GROEN 1 o.
Ongevallenafdeling in
de Mariastichting
Win terpro gramma
Jong Haarlem,
vooruit
Hotel Vreeburg heropend
-•••••••••••»•••••
•••••••■■•••••••■•••a»»
■•■••■■•••••a* a
Voor iets LEKKERS
naar J0S DEKKERS
Jaarverslagen Haarlemse
Raad voor de Jeugd
Dahlia's van Eigen Tuin
op de Floriade
HAARLEM, 3 september Wie, wandelend door de oude Spaarnwouder-
buurt ten oosten van het Spaarne, terecht komt in de Anthoniestraat,
vermoedt niet dat op nummer 7, achter een eenvoudige lijstgevel een
historisch bedrijf schuil gaat. Drukkerij St. Jacobs Godshuis staat daar op
de ramen te lezen. Vorige maand, dinsdag 23 augustus, was het hon
derd jaar geleden, dat de drukkerij gesticht werd. Wegens de vakantie-tijd
werd de officiële viering van het eeuwfeest uitgesteld tot woensdag 28
september, op welke dag de bisschoppelijke commissaris van het regenten
college van het St. Jacobs Godshuis, deken W. N. Zijlstra, 's morgens
In de kapel van het Godshuis een plechtige H. Mis opdraagt. Na afloop
"^an de plechtigheid verzamelen het college, het personeel en genodigden
zich in een der lokaliteiten van de drukkerij voor het ontbijt en ter fees
telijke herdenking. In de loop van de middag is de receptie bij Brinkmann.
Ter blijvende herinnering aan het eeuwfeest zal een boekje verschijnen,
geschreven door een der regenten, de heer II. W. M. van Os.
By gebrek aan voldoende informa
ties omtrent de jaren 1860 zou men
moeten denken, dat de drukkerij zo
maar uit de lucht is komen vallen.
Of er tevoren uitvoerig gedelibereerd
is door de regenten, valt niet meer
te achterhalen. Wel staat vast, dat uit
een aantal sollicitanten een zekere
Flink, tot dan toe meesterknecht bij de
Erven Loosjes te Haarlem, werd uit
verkoren om de drukkerij te leiden te
gen een salaris van 12 per week. Flink
kon dus aan de slag, maar er was
nog geen drukkerij. De regenten gin
gen op onderzoek uit en slaagden er
in niet zonder veel loven en bieden
beslag te leggen op de inventaris
van de firma Drayer en Van Keste-
ren te Rotterdam voor een prijs van
4500. Bij de inventaris niet in de
prijs bleek begrepen te zijn de druk
kersknecht Bek, die acht gulden per
week zou gaan verdienen.
De toenmalige deken van Haarlem
Was degene, die donderdag 23 augustus
de piepjonge drukkerij inzegende en
daarbij een vriendelijke toespraak
hield. De drukkerij was officieel in het
Godshuis aan de Hagestraat gevestigd,
maar het kantoor was gelegen in de
Achterstraat, nu Anthoniestraat gehe
ten, Bij de plechtige inzegening was
ook de bisschop van Haarlem, mgr. F.
J. van Vree, aanwezig, die met een
episcopaal handgebaar de pers in be
weging bracht.
Daarmede was de geschiedenis van
de drukkerij begonnen, een bedrijf, dat
van stonde af aan tot op de dag van
vandaag een typische gebondenheid
heeft gekend met het roomse leven.
Toen bijvoorbeeld omstreeks 1860 de
zogenaamde Mechelse Kathechismus
werd herzien, werd de uitgave van de
Kathechismus, door mgr. Van Vnee ten
gebruike van het Haarlemse bisdom
voorgeschreven, door diens opvolger,
mgr. G. P. Wilmer toevertrouwd aan
de drukkerij van het Sint Jacobs Gods
huis. Sindsdien zijn de relaties tussen
drukkerij en bisdom bijzonder nauw
gebleven. De bekende vastenbrieven
van de Haarlemse bisschoppen kregen
in de drukkerij het eerste lezend oog
van de zetter, die de druk voorbereid
de. Het directorium ten behoeve van
de priesters was een van de andere
drukobjecten. Rond de eeuwwisseling
kreeg trouwens ook Katholiek Haar
lem de smaak te pakken om vlugschrif
ten en andere blaadjes in druk te ver
spreiden. Zo was er een kapelaan, die
een krantje uit wilde geven als tegen
gif tegen de „socialistische, anti-gods
dienstige, zedeloze en lasterende blaad
jes van allerlei slag." Er is niets van
terechtgekomen. Maar een van de be
langrijke objecten, die de drukkerij toe
viel, was de druk van de befaamde pa
rochiebladen van weleer. De „parochie-
klokken" beierden in die dagen hevig
en hebben het tot aan de bezetting
van 1940 volgehouden, soms nog een
paar jaar langer.
Na de oorlog werden de parochiebla
den diocesaan gecentraliseerd, en kreeg
de drukkerij de verzorging van „Sur
sum Corda" voor de dekenaten Haar
lem en Hoofddorp toegewezen. Wij heb
ben intussen een hele sprong gemaakt,
zonder de vermelding, dat het profane
drukwerk een belangrijk onderdeel was
geworden van de activiteiten van het
„Godshuis". Menige Haarlemmer be
waart nog in zijn album zijn geboorte
kaartje of zijn huwelijksaankondiging,
die bij de nu jubilerende drukkerij ver
vaardigd werden.
De dankbaarste herinneringen liggen
uiteraard in het verste verleden. Hoe
primitief er in die dagen gewerkt
moest worden en hoe gemoedelijk de
sfeer op het werk was. De weesjongens
van het Godshuis werden herhaaldelijk
bij het werk ingeschakld, evenals de
meisjes, die belast werden met het
vouwwerk. In één lokaliteit, die ver
licht werd met gaslampjes en ver
warmd met een enorme kachel, waren
zetterij, drukkerij, binderij en admini
stratie ondergebracht. De bestellingen
moesten lopend worden verricht en was
het pakket te zwaar, dan kon van een
kruiwagen gebruik worden gemaakt.
De bezorger moest soms hele dagtrips
maken, als men bedenkt, dat er tot in
Vogelenzang en Beverwijk bezorgd
moest worden. In de winter werkte het
personeel van 'smorgens half acht tot
's avonds acht uur. In de zomertijd was
dat van 's morgens zes uur tot 's avonds
zeven uur. Maar het gebeurde ook wel,
dat wanneer bijvoorbeeld de kathe
chismus moest worden gedrukt men
van 's morgens vijf tot 's avonds tien
uur in de weer was.
Tijd en sfeer zijn veranderd. Ook
in het St.-Jacobs Godshuis, dat er
steeds, naar gestreefd heeft in zijn
historische omgeving modem te blij
ven. Een van de meest spectaculaire
verbouwingen kwam reeds in het be
gin van zijn geschiedenis, toen het
gehele gedeelte van het Godshuis, dat
uitkwam op de Achterstraat gesloopt
werd en opnieuw werd opgetrokken,
waardoor, de drukkerij belangrijk kon
worden uitgebreid en vernieuwd. Dat
was in 1873.
De leiding berustte dus de eerste ja
ren bij de heer Flink. Voor het eerst
is er sprake van een directeur, toen
de leiding per 1 april 1893 werd toe
vertrouwd aan de administrateur van
het Godshuis, de heer L. A. Laurey.
Onder zijn leiding werd het gouden ju
bileum van de drukkerij gevierd. In
1920 ging hij met pensioen en werd
slechts voor twee jaar opgevolgd door
de heer H. van Lieshout. De grote in
de geschiedenis van de drukkerij zou
de heer H. J. Habraken worden, die
docent was aan de grafische school te
's Hertogenbosch, waar hij ook van af
komstig was. Hij werd op 5 januari 1923
In de vroegere Achterstraat, thans
Anthoniestraat, gaat achter een
eenvoudige lijstgevel de honderd
jarige drukkerij van het St. Ja-
cobsgodshuis schuil.
directeur" en heeft zich grote verdien
sten verworven voor de druKKerp.
Daarvoor trouwens niet alleen. Bij ve
lerlei gelegenheid mocht men op zijn
steun rekenen en wij behoeven slechts
de naam van Spaarnebazuin te noe
men en iedereen weet, hoe hij daar
letterlijk en figuurlijk voorop liep.
Vele Haarlemmers hebben deze bij
zondere man nog gekend, die tijdens
de barre bezettingsjaren kans zag on
der de meest ongunstige omstandighe
den zijn persen draaiende te houden.
In het ondergronds verzet had ook hij
zijn aandeel en hjj heeft het met de
dood moeten bekopen. Op zondag 15
april 1945 stond hij in St.-Pancras voor
het Duits vuurpeloton en werd hij ge-
executeerd. Later werd hij begraven
op de ere-begraafplaats te Bloemen-
daal. Zolang de oorlog nog duurde,
werd de leiding voorlopig toevertrouwd
aan de chef van de drukkerij, de heer
J. M. Bonfrer. In die dagen werd zelfs
aan liquidatie van de drukkerij ge
dacht, maar de bisschop zag graag,
dat de drukkerij zou blijven bestaan.
De regenten hadden intussen een veel
belovende kracht ontdekt in de heer
W. Til. ,T. Habraken, een zoon van de
vorige directeur. Hij werd benoemd tot
opvolger van zijn vader.
Onder zijn technische leiding de
zakelijke, zoals die van bet gehele
Godshuis, werd toevertrouwd aan
drs. A. M. J. Kersten zal nu het
eeuwfeest gevierd worden. Sursum
Corda.
bank Haarlem boekte in de afgelopen
maand het hoogste spaarsaldo, dat ooit
in enige maand bij deze instelling is
voorgekomen. Dit is zeer opmerkelijk,
aangezien het recordcijfer betrekking
heeft op de maand augustus, de vakan-
itemaand bij uitstek.
De inieggingen bedroegen in de afge
lopen maand 4.843.933,- en de terug
betalingen 3.362.685,-, zodat het spaar
overschot ƒ1.481.248,- beliep.
Gedurende de eerste acht maanden
van dit jaar steeg het spaartegoed bij
de Nutsspaarbank Haarlem met een be
drag van 6.613.555,. tot een totaal van
68.985.815,-.
In de afgelopen maand werden voorts
1.013 nieuwe spaarders ingeschreven,
waardoor het aantal spaarders een to
taal bereikte van 96.692.
In augustus werden 389 nieuwe spaar-
busjes uitgegeven, zodat per ultimo
augustus 17.592 spaarbusjes in omloop
waren. In de afgelopen maand werden
2.123 spaarbusjes geledigd met een to
tale inhoud van 54.464,-.
Advertentie
BLOEMEND AAL TELEF. 51855
De weesmeisjes van het Godshuis,
in hun vroegere kledij, die meestal
hielpen bij het vouwwerk voor de
drukkerij.
HAARLEM, 3 sept. Vandaag is
overigens zonder officieel vertoon
de nieuwe ongevallenafdeling in de
Mariastichting in gebruik genomen. De
ongevallenpost was tot nu toe onder
gebracht bij de polikliniek, maar in de
praktijk leverde dat te veel bezwaren
op. De afdeling heeft nu 'n eigen plaats
gekregen op de begane grond in de
onmiddellijke omgeving van de hoofd
ingang.
In de ongevallenafdeling is alles erop
ingericht, dat onmiddellijk hulp kan
worden geboden aan binnengebrachte
slachtoffers van de ongelukken. Er is
zelfs een eenvoudige operatietafel,
maar ook alle andere hulpmiddelen
zijn aanwezig. De afdeling wordt perma
nent bezet door een zuster, terwijl
de dienst zodanig is ingericht, dat on-
middellpk ander personeel ter assis
tentie kan worden geroepen.
HAARLEM, 3 sept. Op 26 septem
ber begint weer het nieuwe cursusjaar
van de stichting „Jong Haarlem, voor
uit!" Het cursussenprogramma is in
grote lijnen ongewijzigd gebleven. Naast
de gewone cursussen in de verschillen
de „sohool"-vakken, treft men ook weer
de cursussen handschriftverbetering,
machineschrjjven, stenografie, autotech
niek, fototechniek en radio- en televisie
techniek, en E.H.B.O. Speciale aandacht
is ook weer besteed aan de mogelijkhe
den tot inleiding in de verschillende
kunsten als muziek, ballet en toneel,
terwijl een cursus Filmische Vorming
een plaats in het programma heeft ge
kregen.
Het gaat er de stichting vooral om,
jonge mensen die een lagere schoolop
leiding achter de rug hebben, de moge
lijkheid te bieden zichzelf verder te ont
wikkelen op basis van vrijwilligheid,
wanneer voor de verschillende groepen
een voldoende belangstelling blijkt te
bestaan, worden deze gesplitst en zo mo
gelijk worden dan ook katholieke groe
pen gevormd. Het cursusprogramma is
05 f?evarieerd, dat iedere belang
stellende een persoonlijke keus kan ma
ken. Het is dan ook niet verwonderlijk,
dat Jaarlijks honderden jonge mensen
uit Haarlem en omgeving van deze stich
ting gebruik maken.
De lessen zullen weer voornamelijk
worden gegeven in het Stedelijk Gymna
sium aan het Prinsenhof. Enkele cur
sussen echter worden elders gegeven.
"ezar dagen zijn de bekende folders van
de stichting weer uitgegaan, dit jaar in
een iets andere vorm dan tot nu toe ge-
bruikelpk. Op de woensdagavonden zul
len voor belangstellende cursisten cultu
rele en ontspanningsavonden worden ge
geven. Als regel zijn deze avonden voor
cursisten gratis toegankelijk.
HAARLEM, 2 sept. Het geheel ver
bouwde en gemoderniseerde Vreeburg
aan het Kerkplein te Bloemendaal is
woensdagavond heropend. Toen in au
gustus het hotel eigendom was geworden
van de heren P. Kaldenbach en M. Buss
man, werd begonnen met de verbou
wing. Vreeburg heeft 4 hotelkamers
met een accommodatie voor 10 perso
nen, een moderne lichteiken bar en een
kegelbaan. Het gezellige restaurant biedt
gelegenheid tot dineren voor 30 perso
nen. Boven is een zaal, waar recepties,
lunches of bruiloften kunnen worden ge
houden. Het geheel heeft met zijn licht-
geschiiderde muren en kleurige gordij
nen een moderne allure. De receptie
woensdagavond werd door ruim 400
mensen, waaronder vele notabelen, be
zocht.
.w.w.v.v.wK
Advertentie
Speciaal aanbevolen door onze chef
banketbakker
1 gebruik van r
HARKT EN HO
Uitsluitend gebruik van roomboter.
GROTE MARKT EN HOUTPLEIN
Het politieel vrouwenconvent in
Haarlem is niet omvangrijk, maar
het mag er wezen. De dames W. Pol
dervaart en C. de Wit zijn in hun vlot
gesneden uniform veel en graag ge
ziene figuren geworden in het leven
van de Haarlemse binnenstad. Bijna
drie jaar surveilleren ze nu tussen
's ochtends zeven en 's avonds elf,
regelen ze het verkeer en herschep
pen chaos tot orde met vaardige en
sierlijke hand. Het publiek heeft er
aan moeten wennen. De Haarlemmer
neemt een verandering niet zo ge
makkelijk op. Zeker niet, wanneer die
verandering zo ingrijpend is als hier.
Maar gaandeweg heeft het de vrou
welijke agenten geaccepteerd en heb
ben de dames zelf zich aangepast aan
het Haarlemse klimaat.
„Het gaat goed met de mensen,
hier", zegt mejuffrouw Poldervaart.
„Natuurlijk zijn ze wel eens recalci
trant, maar echt last nebben we toch
nooit." Of ze dan helemaal niet te
klagen heeft? Natuurlijk. „Er ge
beurt zo weinig in Haarlem". Er ont
breekt actie. Het beperkt zich tot ver
keersovertredingen. Men kan dat
gunstig noemen, maar als jonge-
vrouw voelt men zich nu niet direct
op de eerste plaats daarvoor tot het
politievak aangetrokken. Opmerke
lijk vindt ze, dat de opgeschoten
jeugd, waar iedereen zo'n last van
zegt te hebben, een duidelijk respect
toont tegenover de vrouwelijke agent.
„Natuurlijk sarren ze wel eens, maar
dat doet ons weinig meer".
De verhouding met de mannelijke
collega's blijkt uitstekend te zijn ook
al hebben sommige ouderen in het
begin wel eens bedachtzaam de
wenkbrauwen opgetrokken. Natuur
lijk is het wel een beetje een bezwaar,
dat de dames maar met tweeën zijn.
Daardoor blijven ze altijd een soort
vreemde eend in de bijt. Tegen het
einde van dit jaar komt er verster
king. Hopelijk zal de enige vrouwelij
ke kandidaat die op het ogenblik in
opleiding is, de gelederen komen ver
sterken. En verder? Och verder ge
beurt er weinig. We surveilleren door
de binnenstad, we proberen vriende
lijk en behulpzaam te zijn en we wach
ten de dingen af, die komen gaan.
Zoals het nieuwe uniform dat waar
schijnlijk medio volgend jaar komen
zal. Een soort jockeypet en een
blauw uniform met rode bies. Het
wordt waf minder streng. Net een
fanfare."
Wie ooit het toneelzaaltje van
„Die Raeckse" aan de Raaks heeft
bezocht, zal zeker de verzuchting
hebben geslaakt: „Wat een heerlijk
intiem zaaltje, en wat jammer, dat
daar zo weinig gebruik van wordt
gemaakt." Exploitant F. Baars, die
sinds vier jaar in „Die Raeckse"
de scepter zwaait, heeft eerst de kat
eens uit de boom gekeken, want hij
wist, dat de Haarlemmers zich tot
zijn zaak niet bepaald aangetrokken
voelden. Maar nu heeft hij de armen
uit de mouwen gestoken en zijn zaal
tje flink opgeknapt. Het toneel is
vergroot, zodat er niet te grote to
neelvoorstellingen gegeven kunnen
worden: er is wat verlichting bij
gekomen en een gloednieuwe ge
luidsinstallatie. De wanden van de
zaal zijn opgeknapt en het ziet er al
lemaal bijzonder plezierig en vrien
delijk uit. De plannen van de heer
Baars reiken natuurlijk nog veel
verder, maar dan zal toch eerst moe
ten blijken, dat het publiek echt be
langstelling heeft voor zo'n klein, in
tiem theatertje met driehonderd zit
plaatsen.
Het zou een ideale „Kleine Kome
die" zijn voor Haarlem, waar regel
matig serievoorstellingen gegeven
worden. Er zou een fonds moeten
zijn, dat zoiets mogelijk maakt. De
heer Baars is bereid alle mogelijke
medewerking te verlenen. „Maar
de liefde kan niet van één kant ko
men," zegt hij terecht. Wie weet
als de Haarlemse amateurtonelisten
en -cabaretiers de handen eens in el
kaar sloegen? Als de gemeente nu
eens bereid was zich voor een ge
deelte garant te stellen. Totdat het
publiek de weg naar „Die Raeckse"
gevonden heeft en tot de conclusie
gekomen is, dat in Haarlem even
goed als waar elders, plaats is voor
zo'n klein, gezellig boulevard-thea
tertje.
Voorlopig heeft de heer Baars al
meer dan veertig toneelvoorstellin
gen genoteerd voor het komend sei
zoen. Maar dat zijn besloten avon
den. Daarnaast zouden vrije voorstel
lingen gegeven moeten kunnen wor
den, waar iedereen binnen kan ko
men, die zo maar eens zin heeft om
een avondje uit te gaan. Natuurlijk
is de accommodatie nog niet ideaal,
maar als de belangstelling er een
maal is, is er ook reden te over om
alle nog bestaande wensen te verwe
zenlijken.
Op 6 september 1910 stapte de
toen 13-jarige Mein Aarts, gestoken
in korte broek en aan de hand van
zijn moeder, binnen bij Heringa
Wuthrich, destijds gevestigd in de
Schoutensteeg te- Haarlem. Over een
paar dagen is dat dus vijftig jaar
geleden, waarbij de heer Aarts er zich
op beroemen mag de eerste gouden
jubilaris te zijn in de zestig-jarige
geschiedenis van het bedrijf. Met
recht dus een aarts jubileum.
De jubilaris begon als jongste be
diende en werd officieel kantoorbe
diende, toen het bedrijf in 1914 ver
huisd was naar het pand, waar nu
Studio aan de Grote Markt is geves
tigd. De toenmalige directeur, de
heer Trousselot, ontdekte in hem
een accuraat werker en toen He-
ring Wuthrich in 1922 naar de
Zijlweg vertrok, werd de heer Aarts
belast met de leiding van de admi
nistratie der afdeling Centrale Ver
warming, welke functie hij thans
nog bekleedt. Mede daardoor heeft
hij zich vele vrienden verworven in
de kringen van installateurs en le
veranciers.
Het is geen fabeltje, dat de jubi
laris een fabelachtig geheugen heeft,
waaruit de jongeren rijkelijk kunnen
putten. Een van die jongeren is zon
der twijfel de huidige directeur ge
weest, de heer F. W. Vermeer, des
tijds nog jongste bediende, toen de
heer Aarts al heel wat voetstappen
in het bedrijf had liggen.
De heer Aarts, die een der oprich
ters is geweest van de personeels
vereniging en in zijn vrije tijd ver-
Weemoed, een melange van een
beetje vreugde en een beetje
verdriet, vloeit vandaag uit
mijn pen. Voor de laatste maal zet
ik mijn zaterdagse bril op, en dan
zal ik dat ding opbergen in de
koker der herinnering. Veel latei-
vindt een oude snuffelaar die bril
misschien terug tussen verstofte
curiositeiten en zet hij, om grappig
te zijn, die tweeglazer op. Maar tot
zijn verwondering zal hij in het
verleden turend merken, dat het
vroeger ook al zo was; dat hel
décor van zijn en mijn tijd mis
schien van toon en kleur veranderd
is, maar dat het leven in Haarlem
en ommelanden die trillende car-
roussel is gebleven, waarin mensen
en dingen zo betrekkelijk plegen te
zijn.
Ruim vijf jaar geleden erfde ik
van mijn voorganger diens Spaarne-
babbelende pen, waarmede hij
Veilig, Vaardig en Vluchtig de
„Week in stad en streek" beschreef.
Mijn hoofdredacteur schonk een
gedegen bril en aldus toegerust
heb ik naar mijn lust door het
Kennemer Land gedwaald. Ik heb
steeds mensen ontmoet, die vrien
delijk reageerden, ook al werd hun
doen (en vooral hun laten) met een
wat forse pennestreek onderstreept.
Zij zullen „Voor het voetlicht" blij
ven komen, op verschillende dagen
in de week. Mensen uit stad en
streek, gestoken in hun daagse pak
en weggehaald uit hun werk van
alledag.
Bij een afscheid is het plezierig,
terug te kijken op die prettige
zwerftochten, welke begonnen zijn
met een ode aan de vissers en hun
patroon, de monnik van Padua. En
in een lange rij zie je die ver
trouwde klanten weer opduiken: de
melkboeren, die zichzelf toch ge
saneerd hebben, de kermisklanten,
die nooit op de Grote Markt zullen
komen, de wijkzuster, die op haar
brommer door de straten scheurde
Sint-Nicolaas, die van de burge
meester maar geen toestemming
kon krijgen, onverdeeld zijn intocht
in Haarlem te houden. Och, er zijn
er zoveel: de sigarenwinkeliers miet
hun automaten-tegen-wil-en-dank,
de bollenmensen zonder luxe Beurs,
de wjjdsprakige raadsleden, een1
humeurige Hildebrand en de ge
schillende andere activiteiten pleegt
(hij is lid van het Armbestuur in de
parochie van Overveen en lid van
het collectantencollege), is een ge
boren Haarlemmer. Hij is trots op
zijn stad. Hij weet met veel genoe
gen precies te vertellen, dat waar nu
het Sportfondsenbad gelegen is, vroe
ger H.F.C. voetbalde en dat „Haar
lem" vroeger gespeeld heeft op de
plaats, waar nu de N.Z.H.-garage
aan het Soendaplein is.
Voor wie het graag weten wil: de
jubilaris recipieert zaterdag 10 sep
tember 's middags bij Brinkmann
van vier tot vijf uur.
toogde laag- en hoogwaardigheids
bekleders, die zelfs al waren zij
in hoogpaars gestoken door de
glazen van een bril mensen bleken
te zijn.
Het afscheid valt niettemin licht.
Ik heb de ouae stad in die ja
ren weer eens goed leren ken-
ïen, vanaf het Goudsmitspleintje c-
net oude Bakenes tot in de intimi
teit van de Vijfhoek en de Heilik-
Landen. De nieuwe wijken heb i.
soms ervaren als levendige gemeen
schapsoorden, meestal als dodelijk J
vervelende woonblokken, waarin de
flat een gruwelijke uitvinding bleek
te zijn. De polders rond de stad heb
ik doorkruist, de vriendelijke dor
pen vanaf het wonderlijke Wijk
aan Zee tot het vergulde Noordwijk
evenzeer.
Hier past geen lijkrede. In dat j
geval zou de redenaar toch uitge-
roepen hebben: „Vita mutatur, non
tollitur het leven verandert,
maar wordt niet weggenomen". In
wezen immers blijft alles hetzelfde.
De Damiaatjes blijven pingen en
pengen. de zomeravonden in de
binnenstad zullen een wonder blij
ven, het Spaarne zal vol betrekke
lijke bedrijvigheid zijn, en temidden
van dat al zal de in zijn pracht
volwassen klaproos bloeien, als
symbool van zonnig en tintelend
leven.
Daarom kan de Bril met een ge-
ust hart in de koker worden op-
eborgen. Met tot slot de dank aan
e cliëntèle voor het genoten ver
trouwen en beleefd
(aanbevelend de scri
benten, die U op
hun eigen manier
voor het voetlicht
zullen halen.
(Advertentie;
KRUISWEG 29—31 - TELEF. 21647
HAARLEM, 2 sept. De Haarlemse
Raad voor de Jeugd heeft vandaag ge
lijktijdig de jaarverslagen over 1957,
1958 en 1959 uitgebracht. Voor wat de
twee eerste jaren betreft, deze liggen
reeds te ver achter ons. dan dat een be
spreking van de activiteiten nuttig zou
zijn.
Het jaarverslag over 1959 bevat een
overzicht van de samenstelling van het
bestuur, de verschillende secties en com
missies, alsmede een lijst met activitei
ten, bfj welke afvaardigingen van de
Raad voor de Jeugd aanwezig zün ge
weest. Voortdurend is door de Raad voor
de Jeugd contact onderhouden met be
sturen van speeltuinorganisaties, jeugd
zorg en jeugdvorming, terwijl ook de
buurtverenigingen van tijd tot tijd voor
een bespreking werden uitgenodigd. In
het afgelopen jaar zijn verschillende
jeugdgroepen in het leven geroepen. De
cursussen voor het jeugdwerk-kader on
dervonden grote belangstelling.
De vacantie-activiteiten, waarover
eveneens een rapportje verscheen, heb
ben dit jaar niet te klagen gehad over
dan 6905 jeugdigen hebben de toneel- en
gebrek aan belangstelling. Niet minder
filmvoorstellingen, welke dit jaar voor
het eerst in samenwerking met de ver
schillende speeltuin-organisaties werden
tot stand gebracht, bezocht. Aan de va-
cantiespelen en ruilbeursen hebben in
totaal 3430 kinderen deelgenomen.
De volkstuinvereniging „Eigen Tuin"
aan de Zomerweg heeft met haar op de
tuin gekweekte dahlia's een inzending
verzorgd op de 8e binnententoonstelling
van de Floriade te Rotterdam, welke
van 31 augustus tot en met 4 september
wordt gehouden.
De vereniging verwierf met haar de
coratieve inzending de daarvoor be
schikbaar gestelde wisselbeker. Een in
zending van 12 decoratieve dahlia's van
één soort werd bekroond met de daar
voor beschikbare medaille.
