In COCHIN staat een huis
voor Indische zwervertjes
Bedelaars, pakjesdragers en
dubbeltjesduikers verdragen
eerst niet veel discipline
O
T
PARTICULIERE boycot tegen
Dominicaanse republiek
D
ST. FRANCIS' BOYS' HOME
Dienstplicht van
een jaar
Soustelle valt
Salan bij
Justitie grijpt in bij bedenkelijke
manipulatie in koffiehandel
Aardige begroeting
INCIDENTEN OP ARUBA
MAANDAG 26 SEPTEMBER 1960
PAGINA
Het onmetelijke Indië met zijn even onmete
lijke problemen komt meer en meer in de
welverdiende belangstelling van het Wes
ten te staan. Voor velen roept de naam Indië
beelden op van armoede, honger en erbarmelijke
sociale toestanden. Jammer genoeg wordt juist
hierop een wat eenzijdig licht geworpen en weet
de doorsnee Nederlander zeer weinig van het
geweldige opbouwwerk, dat sinds 1947 in Indië
aan de gang is.
Intussen zijn er inderdaad problemen en be
staan er inderdaad sociale wantoestanden, waar
tegenover men voorlopig vrij machteloos staat.
Eén ervan is het probleem van „het zwervende
kind". Men vindt er duizenden in alle steden en
stadjes van Indië, in de bazaars, bij de havens,
trein- en busstations. Het zijn de bedelaartjes, de
pakjesdragers, de dubbeltjesduikers, de „handige"
jongens die vroeger of later in aanraking komen
met de politie. Het zijn de jongens met lange,
ongekamde haren, gescheurde broeken, jongens
die door vreemdelingen voor zielepootjes worden
aangezien, maar feitelijk fantastisch vitaal zijn
en vaak een I. Q. hebben waar menige welopge
voede knaap jaloers op kan zijn.
In Denemarken:
F rankrijk-Algerije
„Floriade" gesloten - Voorzitter dr. A. J. Verhage onder
scheiden Bevolking dichter bij tuinbouw en zijn
producten gebracht Euromast blijvend souvenir.
Otto van Habsburg
wil terug naar
OOSTENRIJK
Taptoe d'adieu
Intocht te water bij „Albertus Magnus"
,Grunneger Sproak"
Het negermeisje Geraldine
Figland is een zesjarig pleeg
dochtertje van mevr. Eileen
McDougall, de moeder van de
filmster Maureen Swanson,
die Geraldine twee jaar gele
den verlaten vond in Port
Elizabeth in Zuid-Afrïka.
Mevr. McDougall adopteerde
het meisje, maar mocht het
kind in de blankewijk van
Kaapstad niet bij zich hou
den. Zij is daarom naar Enge
land gegaan waar haar en het
pleegdochtertje een vriende
lijker ontvangst is bereid. Dat
bewijst ook wel deze aardige
begroeting van Geraldine door
de leerlingen van de school in
Hough waar het negermeisje
als gelijke behandeld wordt.
Pater Wilbert Smit O.F.M. uit Zaandijk met een van zijn
pupillen in Cochin.
Armoede alléén is nooit een reden
waarom ouders hun kinderen de straat
opsturen of waarom kinderen het ouder
lijk huis de rug toekeren. De oor
sprong van het kwaad ligt veeleer in de
bepaalde instelling vein de ouders die
men wel a-sociaal pleegt te noemen.
Volgens ervaring kenmerken deze
ouderlijke milieus zich door b.v. dron
kenschap, wreedheid van een der
ouders, voortdurende echtelijke ruzies,
Immoraliteit van de moeder, tweede
huwelijk waarbij b.v. de tweede moeder
haar stiefkinderen verwaarloost, erbar
melijke woontoestanden die verwilde
rend werken enz. Ofschoon er in som
mige deelstaten van Indië een vrij
goede kinderwetgeving bejtaat, ont
breekt toch vaak het ervaren perso
neel om deze jeugd goed op te vangen
en te verzorgen.
oen ik in 1952 in de havenstad
Cochin (staat Kerala) aankwam,
werd mij door enige vooraanstaan
de leken gewezen op dit probleem
van „het zwervende kind". Een voor
lopig onderzoek wees. uit dat in deze
stad van plm. honderdduizend inwoners
naar schatting een 200 jongens van
6—16 jaar rondzwierven. Wij vonden
ze in de „traditionele plaatsen"; de
haven, de marinebasis, het station, de
grotere bushaltes en de markten.
Een typisch voorbeeld: George, Ba-
pi en Chauro zijn drie broers. Ze
hebben hun ouders, plus nog een jon-
fer zusje. Vader werkt als havenar-
eider, krijgt dus een heel redelijk
loon maar het grootste deel ervan
gaat op aan drank. Bovendien is hij
erg driftig en hij maakt voor vrouw
en kindexen het leven tot een hel.
George, de oudste, volgt twee klas
sen van de lagere school, krijgt ge
noeg van de ellende en gaat de straat
op. Hij is dan negen jaar oud. Eni
ge tijd later volgt z'n jongere^ broer
Bapi, die nooit op school is ge
weest, en tenslotte neemt de jongste
ook de benen.
De haven is de grote trekpleister.
Daar zijn cantines en bovendien de gro
te marinebasis, waar altijd wel wat
valt te eten en soms een karweitje op
te knappen. Enig geld dat ze verdie
nen gaat meteen op in cigaretten of
strootjes, bioscoop en dobbelen. Ze sla
pen onder een afdakje of, als het re
gent, in een spoorwagen. Eten is on
regelmatig, vaak slecht, soms „fantas
tisch goed" (zoals ze zelf zeggen) nl.
als ze hun slag kunnen slaan bij de keu
kens van een Europees restaurant of
de marinebasis. De jongens zijn katho
liek, maar na hun doopsel zijn ze prac
tised nooit meer in de kerk geweest.
Hier moest dus iets gedaan worden.
Wat deze kinderen gemist hadden was
ouderlijke liefde, genegenheid, zorg en
het resultaat daarvan was een volko
men gemis aan zelfrespect en een vij
andige houding tegenover de rest van
de wereld. De conclusie was dus vrij
eenvoudig, in beginsel tenminste: wat
we nodig hadden was le een huis;
2e jongens; 3e een program voor een
leefwijze die het normale gezinsleven
zo nabij mogelijk kwam. Na enig zoe
ken werd een eenvoudig huisje (drie
kamertjes, een keuken, een veranda
en een stukje grond* gevonden, dat
voor een redelijke prijs (25 gulden per
maand) te huur was.
Op het feest van de Arme man van
Assisië 1952 nodigden wij een paar
straatknulletjes uit om er 's avonds te
komen eten. Het meubilair bestond uit
twee petroleumlampjes, een kist, een
bankje, een paar borden en (voor de
gelegenheid) een grote pan rijst met
vlees. Vijf jongens kwamen argwanend
aanslenteren, maar één holde op het
laatste moment weg. De rijst verdween
in een ommezien in de schijnbaar bo
demloze magen, er werd een spelletje
gespeeld en na een uurtje konden de
heren weer gaan met het verzoek om
de volgende avond terug te komen en
hun vriendjes mee te nemen.
Dit was het bescheiden maar ont
roerende begin van St. Francis' Boys
Home. Ons kapitaal bestond uit vijf
gulden, en het is latex ook nooit veel
groter geworden. Nu, na acht jaar
zwoegen, is het een écht en volledig te
huis geworden waarin een veertig van
de meest verwaarloosde kinderen vin
den wat zij zo lang gemist hebben.
Door gebrek aan opvoeding zijn deze
jongens emotioneel totaal uit het even
wicht geslagen. De moeilijke taak was
dus om een maximum aan discipline
te combineren met een maximum aan
vrijheid.
Bezoekers waren soms geshockeerd
omdat zij jongens van acht jaar za
gen roken. Zij waren gewend aan
ongelimiteerd roken. Helemaal ver
bieden zou tot resultaat hebben óf
dat sommigen weer naar de vrijheid
blijheid van de haven zouden terug
keren, óf dat ze siekem zouden ro
ken. Daarom werd de regel opgesteld
als je wilt roken moet je het zelf
weten, maar niet binnenshuis. Voor
lopig was dit het maximum aan dis
cipline. dat zil konden onbrenoren.
mdat hun levenswijze zoveel mo
gelijk moest aangepast worden
aan het normale, eenvoudige In
dische leven, worden alle werkzaamhe
den gedaan door de jongens en de
pater zelf. Van normale kinderlijke ge
hoorzaamheid kon geen sprake zijn;
vandaar dat de pater ook meedeed
met koken, vegen, wassen en strijken.
De nadruk ligt steeds op de prettige
huiselijke sfeer waarin elke jongen vol
komen gewaardeerd en vertrouwd
wordt. Elke vorm van uniformiteit
wordt met zorg vermeden, wat insluit
alles wat maar enigszins ruikt naar
„gestichtsmentaliteit". Een verrassend
resultaat hiervan is, dat op geen van
deze jongens een teken drukt en dat het
wel gebeurd is, dat jongens van goede
huize vroegen of ze óók mochten komen.
Normaal gesproken moet 'n kind naar
school en na 'n tijd van „wennen" voelen
de meeste kleinere jongens zich vol
komen op hun gemak op school. Neem
Abra, zijn vader is dood en moe
fing in een andere stad wonen en liet
aar zoontje op straat achter. Hij
heeft het nu gebracht tot de 3e klas
middelbare school en is de beste van
zijn klas, en captain van het school-
voetbalteam.
In St. Francis' Boys' Home is nu
een manier gevonden om een groot
sociaal probleem op te lossen. Natuur
lijk zijn 40 jongens maar een fractie
van het totaal.
Twee jaar geleden werd begon
nen met de bouw van een groter
en frisser huis, dat als het
ooit klaar komt plaats biedt aan
plm. 75 jongens. Voor dat doel moet
er nog een verdieping op komen. Kos
ten achtduizend gulden. En dan wordt
er gedroomd van een werkplaats.
Tot nu toe werden grotere jongens bij
een baas in de leer gedaan om een vak
te leren: tuinieren, smeden, haarknippen,
kleermaker enz. Verschillende jongens
verdienen nu hun eigen brood, terwijl er
eén zelfs een eigen kapperszaak heeft.
Maar vooral wat betreft de nieuwe jon
gens is dit systeem soms onpraktisch.
Als men uit Indië met vakantie in
Nederland komt, kijkt men zijn ogen
uit naar de gelukkige, goedverzorgde
kinderen in het paradijs, dat Neder
land heet. En het lijkt zo onwezenlijk
terug te denken aan die jongen in Co
chin die, vuil en met ontstoken ogen
schijnbaar zo rustig op het trottoir
lag te slapen, totdat wij hem flink
schudden, en het bleek dat hij half
bewusteloos was en volkomen onder
voed. Hij is nu „gerecupereerd". Het
is een goedlachse jongen geworden en
elke morgen stapt hij trots naar school.
Zoveel andere jongens wachten nog,
totdat ook de deuren van de boven
bouw opengaan, totdat zij misschien in
Nederland pleegouders krijgen, die fi
nancieel voor hen willen zorgen. Het
onderhoud van één Indisch kind komt
per maand op 15. Ons gironummer is
46316 t.n.v. Missieprocuur p.p. Fran
ciscanen Woerden met vermelding Co
chin.
P. WILBERT SMIT O.F.M.
KOPENHAGEN, 25 sept. (Bitzau)
Het Deense ministerie van defensie is
gisteren begonnen met een campagne
tot het werven van 5.000 vrijwilligers
voor de Deense land- en luchtstrijd
krachten. De 6.000 vrijwilligers die
reeds onder de wapenen zijn, zullen de
gelegenheid hebben hun contract te ver
vangen door dat wat voor de nieuwe
lingen zal gelden en dat gunstiger voor
hen is dan het oude.
Zodra de vrijwilligers zullen zijn
opgeleid, zal het mogelijk zijn de dienst
tijd voor dienstplichtige soldaten te be
perken van zestien maanden tot een
jaar.
De nieuwe beroepssoldaten zullen niet
alleen meer geld ontvangen en betere
promotiekansen hebben, maar ook zul
len zij een vakopleiding ontvangen.
LYON, 26 sept. (Rtr., U.P.I.)
Jacques Soustelle, de door president
De Gaulle ontslagen voormalige Franse
vice-premier, heeft tijdens een bijeen
komst van de Gaullisten te Lyon ver
klaard dat hij aan de zijde van generaal
Salan staat en diens opvattingen ten
aanzien van een Frans Algerije deelt.
„Ik keur het goed dat Salan het
standpunt heeft ingenomen dat hij koos
en ben van oordeel dat hij het moedig
heeft gedaan. Maar het is jammer dat
men heden ten dage moedig dient te
zijn om, in overeenstemming met de
grondwet, te eisen dat een Frans grond-
febied ook Frans blijft", verklaarde
oustelle.
In februari werd Soustelle een van
de mannen die De Gaulle in het zadel
hebben geholpen, ontslagen omdat hij, 1
evenals Salan later, het niet eens was
met de standpunten van de Franse pre-
sident ten aanzien van de toekomst van
Algerije.
Ongeveer vijfhonderd Franse oudstrij
ders hebben zaterdag een zwijgende de
monstratie gehouden voor he* gebouw
van de krijgsraad in Parijs, waar twin
tig mensen terechtstaan op beschuldiging
van hulpverlening aan de Algerijnse op
standelingen. Nadat de Marseillaise
was gespeeld, klonken kreten als „Le
ve Salan", „Algerije is Frans" =-
raders naar de guillotine".
en „ver-
WILLEMSTAD, 25 sept. (ANP)
Op Aruba heeft zich niet lang geleden
een merkwaardig incident voorgedaan.
De secretaris van de F.T.P.A., een vak
vereniging, waartoe ook havenarbei
ders behoren, heeft op eigen houtje een
boycot georganiseerd tegen een schip
uit de Dominicaanse republiek, dat op
Aruba suiker kwam lossen. Dit is aan
leiding geweest tot het stellen van vra
gen in de Eilandsraad, waarbij de vra
gensteller er van uitging, dat dit soort
particuliere acties Aruba veel kwaad
kan berokkenen.
Nu heeft het bestuur van de F.T.P.A.
een communiqué uitgegeven, waarin
het zich geheel achter de actie van haar
secretaris stelt en zegt dat op grond van
de akte van San José, de Dominicaanse
republiek onderhevig is aan diploma
tieke en economische sancties. Gezien
de verbindingen welke Aruba heeft met
Venezuela en Columbia, acht het be
stuur de actie volkomen gewettigd. Het
dagblad „Amigoe di Curacao" merkt op,
dat het besluit van San José een uit
nodiging inhield aan de regeringen der
Amerikaanse landen de Dominicaanse
republiek economisch te boycotten.
Inmiddels meldt „Beurs en Nieuws
berichten", dat op last van de minister
van justitie der Ned. Antillen, op Aruba
door de autoriteiten ingegrepen is in
een bedenkelijke handel in koffie. Een
partij
Temidden van sprookjesachtig ver
lichte bomen heeft de minister
van Landbouw en Visserij, mr.
V. G. M. Marijnen, zaterdagavond de
internationale tuinbouwtentoonstelling
Floriade te Rotterdam officieel geslo
ten. Het officiële bezoekcijfer wordt
pas over eiige tijd als uitslag van
een prijsvraag bekend gemaakt.
Wat betreft de resultaten verklaarde
de voorzitter van het Floriadebestuur
dr. A. J. Verhage tijdens de sluitings
ceremonie: „De tentoonstelling sluit
met een batig saldo. Een niet onbe
langrijk bedrag zal, krachtens de
stichtingsacte. naar de gemeente te
rugvloeien." De periode van zes
maanden, welke de Floriade heeft ge
duurd noemde hij juist voldoende.
„Het doel van de Floriade is in alle
facetten bereikt", aldus dr. Verhage,
aan wie minister Marijnenn medede
ling deed dat het de koningin heeft
behaagd de algemeen voorzitter van
de internationale tuinbouwtentoonstel
ling Floriade 1960 te benoemen tot
ridder in de Orde van de Nederland
se Leeuw.
De Floriade is nu dus uitgebloeid:
na zes maanden bloemenpracht sloten
de bewakers vannacht om twaalf uur
definitief de poorten van de imposan
te tuinbouwtentoonstelling en een uit
gebreide Rotterdamse politiemacht
speurde energiek naar eventuele boos
doeners die aan de verleidingen van
de afgeschreven bloemetjes geen weer
stand hadden kunnen bieden. „De men
sen zien het stelen van bloemen niet
als diefstal" zei een van de bewakers.
De politie koestert dezelfde vermoe
dens en is waakzaam,om te voorkomen
dat de kleurige bloemen straks ver
schrompeld als corpus delicti op de
groene tafel zullen liggen. Toegege
ven, de verleiding is groot geweest.
Met trage schreden verlaten de laat
ste bezoekers het tentoonstellingster
rein. Vaarwel bloemen van de Floria
de, jullie waart bekoorlijk en mooi:
laten wij ook het afscheid puur hou
den.
De nacht is gevallen over de gigan
tische tuin in het hart van Rotter
dam. Niet langer ploeteren de tuin
mannen uit vele steden in perken en
kassen: „Ik sluit hierbij de Floriade",
zei minister Marijnen en aan deze
ministeriële beslissing heeft men zich
te houden. Het was een bijzonder ogen
blik. Tientallen genodigden zaten op
gemakkelijke stoelen op een van de
gazons. Duizenden Rotterdammers
stonden langs het lijntje. Op de ach
tergrond baadde de slanke Euromast
zich behaaglijk in een zee van licht.
De Floriadevlag hing nog in top. Dan
het officiële sluitingswoord, trompet
geschal, het Wilhelmus en een plechti
ge stilte. Tegelijkertijd dalen de Flo-
riadevlaggen, In de parken en boven,
aan de top van de Euromast. Organi
sator Jac. Kleiboer zucht. De Floriade
Is verleden tijd.
Deze laatste nacht is een sprook
jesnacht geweest: het leek, als bloei
de de bloem Floriade vuriger en kleur
rijker dan ooit, nu zij wist dat zij ster
ven ging. Tienduizenden Rotterdam
mers in het bezit van doorlopende
toegangsbewijzen waarden op deze
zachte septemberavond nog een keer
door de tuinen, gelijk zij dat in de
afgelopen maanden zo vaak hadden
gedaan. Overal klonk muziek: bloem
bedden waren feeëriek verlicht en. toch
was men om acht uur 's avonds reeds
begonnen met de afbraak van dë grote
binnententoonstelling en werden in de
hallen de bloemen reeds met schop
pen op een vrachtwagen geladen.
De officiële sluitingsplechtigheid
bracht op het podium burgemeester
Van Walsum, die enthousiaste dank
woorden uitte aan het adres van de
Floriadebestuurders. Niet het aange
kondigde batig saldo verheugde hem
in de eerste plaats, maar de bijzonder
Dr. A. j. Verhage is geridderd tij
dens de sluitingsplechtigheid van
„Floriade". Links: de vlag wordt
de
gestreken.
nag
Europoort blijft
als souvenir.
over
uit dë Dtomirdcaans«nrepubUelf^Mu^ijn pUttigT'relaUe "die "door de Woriade
overgepakt - ten dele althans - in?
balen, die van merktekens waren voor
zien welke de indruk wekten dat de kof
fie afkomstig was uit Columbia. Deze
koffie zou bestemd zijn voor de door
voer naar de Verenigde Staten.
Het dagblad wijdt aan deze kwestie
een hoofdartikel, waarin het er op wijst,
dat de Amerikaanse delen van het ko
ninkrijk weliswaar geen leden zijn van
de organisatie van Amerikaanse sta
ten en dat ook moeilijk kunnen zijn,
gezien de structuur van het koninkrijk
en het feit dat Nederland reeds deel
uitmaakt van andere regionale organi
saties doch dat dit niet het risico mag
of kan impliceren dat conflicten ont
staan met nabuurlanden doordat er ac
tiviteiten worden ontplooid die in strijd
zijn met de verlangens en eisen der
Amerikaanse landen. De koninkrijksre
gering, zo meent „Beurs en Nieuws
berichten", dient dit vraagstuk in zijn
algemeenheid aan de orde te stellen.
Er dient snel gereageerd te worden op
de politieke en economische ontwikke
lingen in het Caraïbische gebied.
WENEN, 26 sept. (D.P.A.) Otto
van Habsburg heeft in een interview
met het Weense blad „Express" ver
klaard besloten te zijn naar Oostenrijk
terug te keren. Op de vraag hoe hij dan
stond tegenover de door de thans van
kracht zijnde Oostenrijkse wet geëiste
afstand van aanspraken op de troon en
loyaliteitsverklaring zei hij bereid te
zijn elke gewenste verklaring te onder
tekenen voorzover deze met de begin-
selen van de Oostenrijkse grondwet
strookte. Hij wilde echter geen afstand
doen van de rechten die elke staats
burger door de grondwet worden ge
waarborgd.
Hij zei verder dat zijn familie moreel
recht had op haar vermogen. Van een
schadeloosstelling in baar geld voor het
geval hij niet naar Oostenrijk zou terug
keren wilde hij niet weten.
was gelegd tussen de tuinbouw en
de stad Rotterdam. Ook minister Ma-
rijnen gewaagde van de banden, wel
ke door de Floriade waren gelegd.
De Floriade heeft de internationale
verbondenheid versterkt, aldus de mi
nister. Door kiem tot kracht was het
devies van de tentoonstelling, welnu,
hier zijn vele kiemen gelegd voor
nieuwe krachten. Dr. A. J. Verhage.
algemeen voorzitter van de Floriade
nam voor de laatste maal in deze
functie officieel het woord. „Er be
hoeft geen somberheid in onze stem
te zijn wanneer wij constateren dat
de tentoonstelling wordt gesloten", zo
zei hij. „De Floriade heeft de bevol
king dichter bij de tuinbouw en zijn
produkten gebracht. Dank aan allen,
die er aan hebben meegewerkt. De
lampen worden gedoofd, voor de laat
ste keer. Als een grote bewaker staat
op de achtergrond de Euromast, een
indrukwekkende herinnering aan deze
tentoonstelling. Bijna 700.000 bezoekers
maakten tijdens de tentoonstelling een
tocht naar de top. De Euromast zal
blijven, als definitief souvenier; de
laatste, betonnen bloem uit een tuin,
die deze zomer miljoenen voldoening
heeft geboden
T"1 wee en twintigduizend paar han
den hebben het Bossche stadion
De Viiert doen daveren van een
applaus dat opklonk, toen daar zater
dagavond tijdens de „Taptoe Den
Bosch" het opnieuw tot leven
gewekte muziekcorps van het voor
malige regiment wielrijders de sintel-"
baan op kwam rijden. De mannen van
de fanfare van het regiment genie
troepen uit Den Bosch waren gekleed
in de vooroorlogse uniformen, ze re
den op de echte oude legerfietsen en
hadden zelfs de instrumenten van het
„legendarische" corps in bruikleen
gekregen. De storm van toejuichingen
bereikte een hoogtepunt toen bleek dat
de mannen van adjudant Von Berg
met hun fietsen ook nog tot een coun
ter riding in staat bleken. De Bossche
naren hadden toen al uitvoerig kun
nen genieten van de verrichtingen van
de koninklijke militaire kapel, van de
kapel van de luchtmacht en van de
Johan Willem Friso-kapel. Ze waren
ook onder de indruk van de prestaties
van het demonstratie- en exercitiede
tachement van het luchtmacht instruc
tie regiment dat zijn feilloze exerci
ties vrijwel zonder enig hoorbaar
commando uitvoert. Toen aan het slot
nn0^. een ?olo-trompettlst een-
oio Q schavotje een taptoe
blies, als op een orgel begeleid door
,de.t hp, d^nemende corpsen
luisterde het hele stadion geboeid toe.
Burgemeester Loeff, aan wie deze
taptoe bij zijn afscheid werd aangebo
den, en die haar met zijn gezin bij
woonde, trof daar talrijke autoriteiten
aan, o.w. de bisschop van Den Bosch,
mgr. W. Bekkers, de generaal b.d.
J. Warringa, de lt. generaal b.d. ba
ron Van Lawick, de garnizoenscom
mandant, overste J. Chappin, het
Bossche gemeentebestuur en leden van
het provinciaal bestuur. Na afloop van
de taptoe is hij door de officieren van
het Bossche garnizoen in de officiers-
cantine aan de Vughterweg ontvangen
waar men bijzonder hartelijk afscheid
van hem heeft genomen en hem een
waardevol geschenk heeft aangeboden.
'iiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiimiMiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiMiH
lllllllltlHIIIIIIHIHIIIIIIIIIIIMIIIHIIIIllllllHIHIIIIIIIIWIIIItlllll
De r.-k. Studentenvereniging Albertus Magnus te Groningen beleefde zater.
dagmiddag een historisch moment in de geschiedenis van de vereniging: de
ingebruikneming van de nieuwe sociëteit aan de Hoge der A 12. De Stich
ting „Eigen Huis Albertus Magnus" werd in 1949 opgericht. Er werden
allerlei acties gevoerd teneinde voldoende gelden bijeen te brengen. Begin
van dit jaar kon het pand aan de Hoge der A gekocht worden. Architect
Coen Bekink heeft het grondig gerestaureerd en er een solide kroeg van
gemaakt, met plavuizen op de grond, fikse muren en stevige kerkdeuren!
Zaterdagmiddag trokken de Albertianen in optocht met muziek van de
r.-k. Harmonie „St.-Joseph" voorop naar het station om de senioren af te
halen. Op originele wijze werden de gasten naar de „soos" gebracht. Het
gezelschap scheepte zich nl. in om per plezierboot door de Gromnger wateren
naar het sociëteitsgebouw aan de Hoge der A te varen. De voorzitter van
de Stichting Eigen Huis Albertus Magnus, prof. dr. J. L. Meij droeg het
gebouw over aan het bestuur. Daarna werd de officiële opening verricht
door de commissaris der koningin, mr. W. A. Offerhaus, die een signatuur
onthulde, voorstellende Sint Albertus en vervaardigd door de kunstenaar
Klaas van Dijk. Des morgens had de bisschop van Groningen, mgr. P. A.
Nierman het gebouw ingezegend. Zondagmorgen droeg de moderator pater
dr. F. A. B. J. Vroom S.J. in de Jozefkerk een plechtige H. Mis op. Het
programma vermeldt voor de feestweek toneel, muziek, cabaret, een wijn
feest, een galabal en ook nog een pelgrimage naar de kelder in de O. Bote-
ringestraat, waar Albertus Magnus" hert rond tien jaar heeft uitgehouden.
e „Grunneger Sproak" te Gro
ningen viert zaterdag 22 okto
ber het veertigjarig jubileum
met een receptie in het eigen gebouw
en een jubileumvoorstelling in de stads
schouwburg voor genodigden van het
bekroonde toneelstuk ,,'t Bloud kropt
ivoar 't nait goan ken", geschreven
door W. J. Eelssema en geregisseerd
door Barth de Ridder.
De vereniging heeft de afgelopen
veertig jaren veel gedaan voor het
<ezelligheidsverkeer tussen haar leden
en voor de ontwikkeling van het cultu
rele leven in stad en ommelanden.
Juist het specifiek Groningse in het
mlturele patroon was haar doel.
De toneelvereniging geeft per sei
zoen zo'n 45 voorstellingen. Vele be
kende dialectstukken zijn er gebracht.
Het meeste succes werd geoogst met
„De laidjeszanger"welk stuk 124 op
voeringen kreeg. De zangvereniging
bracht de Groningse operette „As de
hoagdoorn bluit" met evenveel succes,
pnlangs werd ,og gespeeld in Bieden-
kopf (Duitsland). De zangvereniging
Beeft ook het Groningse volkslied be
kend gemaakt en wel zodanig, dat het
lied op alle lagere scholen op het les
rooster staat. In 1926 kwam een eigen
febouw tot stand, waar de ledenavon-
en („kovvievezides") worden gege
ven. Was aanvankelijk steen noch
gtoel eigendom van de vereniging, ge-
ïien de zware hypotheek, thans is het
geheel gemoderniseerde gebouw vrö
en heeft de „Grunneger Sproak" een
bezit van circa 73.000,-.
Het is een probleem voor de toneel
vereniging om aan geschikte toneel
stukken te komen, die in het dialect zijn
Seschreven. Er is onlangs een prijs van
Uiiend gulden In uitzicht gesteld voor
een goed dialectstuk. De inzendingen
stelden echter teleur en de vereniging
moest teruggrijpen op een bekroond
toneelstuk van 1947, dat echter toen
niet kon worden opgevoerd. Voor de
rond tweeduizend leden van de ver
eniging (er is een ledenstop, anders zou
het aantal veel groter zijn) worden be
gin november voorstellingen gege
ven van ,,'t Bloud kropt woar 't nait
goan ken". Verder is er half novem
ber een jubileumconcert van de je-
mengde zangvereniging „Grunneger
Sproak" met medewerking van het
politiemuziekkorps, het politiedames-
koor «n het poHtie-mennenkoor.
