dïeam
Kasavoeboe erkent officieel
staatsgreep van
V.N.-leger zwicht
eisen van Congo's
Moboetoe
niet voor
president
De spelregels
van het leve
Khroesjtsjevs voetenbekken
Waardige maar
scherpe repliek
„Titan'-raket legt
6.000 mijl af
L
levènsverzekering
Margarine-zaak
in de Bondsdag
Farah Diba kiest babyverzorgster
VJ
BUITENLANDSE
KRONIEK
GASFORNUIZEN
284.-
-mm w
Minister beantwoordt
vragen over emulgator
JOSEPH ALSOP j
„Het bekoorlijke en tegenstrijdige Nederland" - Russisch
commentaar na elf daags bezoek Grote bewondering
voor Rotterdam Amerikaanse „sprookjes"
Pakistaans huwelijk
Studenten organiseren ballonwedstrijd
Rolmopj
VRIJDAG 30 SEPTEMBER 1960 PAGINA
i
LEOPOLDSTAD, 30 sept. (Ü.P.I.)
President Kasavoeboe van Congo heelt
gisteren officieel de staatsgreep van
kolonel Moboetoe erkend en aan de bui
tenlandse ambassadeurs in de republiek
gevraagd samen te werken met de
Raad van Commissarissen welke de ko
lonel heeft ingesteld. Tijdens een pers
conferentie, waarbij ook veertien bui-
Advertentie
Heeft de Britse premier, Macmil-
lan, de illusie opgegeven, dat hij
een soort bemiddelende rol zou
kunnen spelen tussen de twee grootste
machten in de wereld: Amerika en de
Sov.iet-Unie? Zijn optreden gisteren in
de Verenigde Naties was wel heel ver
schillend van ziin optreden in het begin
van het vorig jaar in Moskou, toen hij
een basis probeerde te leggen voor een
topconferentie. Macmillans opvattin
gen over de te volgen taktiek tegen
over de Sovjet-Unie hebben intussen
een grote evolutie ondergaan. De toon
van zijn verklaringen is nog even waar
dig en beheerst als altijd, maar de in
houd is veranderd. Sinds Khroesjtsjevs
reacties on de affaires met de U2 en
de RB17 en sinds de torpedering
door de Russische premier van de top
conferentie is Macmillan tot het besef
gekomen, dat h;j tenslotte door Mos
kou op één lijn gesteld wordt met
Eisenhower, en Moskou de Britse bui
tenlandse politiek niet méér accepta
bel vindt dan de Amerikaanse. Macmil
lan heeft gisteren een krachtig ant
woord gegeven op Khroesjtsjevs uitda
gende rede van vorige week vrijdag.
De Britse premier trad daarbij niet
slechts op als woordvoerder- van zijn
eigen land, maar als de vertolker van
de gevoelens van het Westen. Uiterlijk
onbewogen maakte hij de meest scher
pe opmerkingen. Hij beperkte zich niet
tot vage algemeenheden, maar hij ging
zeer concreet in op de beweringen van
Khroesjtsjev. Khroesjtsiev heeft op zijn
beurt niet meer de schijn willen ophou
den, dat hij met Macmillan beter zou
kunnen praten dan met Eisenhower.
De Russische premier heeft zich bui-
tengewoon kwaad gemaakt over de re
devoering van zijn Britse collega, die
zijn tegenstander dan ook enkele rake
degenstoten toebracht. Macmillan heeft
op Khroesjtsjevs fantastische voorstel,
dat de „koloniale"' gebieden onmiddel
lijk onafhankelijk moesten worden ge
antwoord met enkele opmerkingen over
de Sovjetkolonie Oost-Duitsland. De
Sovjet-autoriteiten, aldus Macmillan,
die zo de mond vol hebben over het
recht van zelfbeschikking dat zou moe
ten worden toegekend aan de volkeren
van Azië, zouden
eens moeten uit
leggen waarom
zij dit recht zelf
niet willen verle
nen aan de be
volking van Oost-
Duitsland. Als
Oost —Duitsland
zo'n communistische hemel is, hoe ver
klaart men dan, dat gedurende de
laatste twaalf jaar niet minder dan
twee en een half miljoen mensen van
Oost- naar West-Duitsland gevlucht
zijn, aldus de Britse premier. Het was
een opmerking die de talrijke min of
meer neutrale leden van de Verenigde
Naties tot nadenken zou moeten stem
men. Met het voorbeeld van de zoge
naamde Duitse Democratische Repu
bliek heeft Macmillan op pakkende
wijze geïllustreerd, wat een volk te
doorstaan heeft als het onder een com
munistisch bewind komt.
Khroesjtsjevs gedrag tijdens de
huidige zitting van de Algemene
Vergadering van de Verenigde
Naties is wel bijzonder onwaardig. Hij
breekt met alle traditionele normen
van het diplomatieke verkeer. De toon
van zijn redevoering van vorige week
was in hoge mate ongemanierd, en
beledigend voor het Westen. Van
Khroesjtsjev krijgt men niet de in
druk, dat hij een man is die zich ge
heel door z\jn emoties laat meeslepen
en die dan dingen zegt waarvan hij la
ter spijt heeft. In zijn hele carrière
en vooral in de periode dat hij aan het
hoofd staat van de regering van de
Sovjet-Unie, heeft hjj zich doen ken
nen als een buitengewoon geslepen po
liticus, die steeds te werk gaat volgens
een vooropgezet plan. Ook zijn aanval
len van woede zijn berekend. Khroesj
tsjev heeft gisteren ongetwijfeld wel
bewust de regel geschonden dat een
V.N.-afgevaardigde de redevoering
van een collega niet met interrupties
verstoord. Als Khroesjtsjev zich bij
zijn komst naar New York ten doel
gesteld heeft om in de Algemene Ver
gadering zoveel mogelijk de aandacht
te trekken, en als het hem er vooral
om te doen is publiciteit te krijgen,
dan heeft hjj bepaald succes met zijn
streven. Maar in de Westerse wereld
wekt hij grote antipatie met zijn on
beschaafd optreden, en zijn houding
zal ook weinig waardering oogsten bij
de leiders van die neutrale landen
waar men op goede omgangsvormen
prijs stelt. Men kan zich bijvoorbeeld
moeilijk voorstellen dat iemand als
Nehroe waardering of zelfs maar be
grip kan opbrengen voor Khroesjtsjevs
onparlementaire gedragingen.
Het is de vraag, of de Russische pre
mier zich niet misrekent in het effect
dat zijn manier van doen heeft bjj de
leden van de Verenigde Naties, lijn
toon is nu niet bepaald vredelievend,
en als hij de indruk zou willen wekken,
dat niet de Sovjet-Unie maar de Wes
terse mogendheden een agressieve bui
tenlandse politiek voeren, zou hij een
andere taktiek moeten volgen. De te
genstelling tussen het beheerste optre
den van Macmillan en het ogenschijn
lijk onbeheerste en ieder geval buiten
gewoon grove gedrag van Khroesjtsjev
zal ongetwijfeld opgemerkt zijn door
die vertegenwoordigers van het Afri
kaans-Aziatische blok die in de diplo
matieke omgang nog op diplomatieke
taal prijs stellen, en die bijgevolg de
Britse stijl van debatteren zullen prefe
reren boven de Russische.
tenlandse diplomatieke vertegenwoor
digers aanwezig waren, zei de presi
dent, dat hij Moboetoe's verzoek tot te
rugtrekking van de Ghanese en Guine-
se militairen uit het politieleger van
de Verenigde Naties mede had onder
tekend. Hij had geëist, dat de troepen
van de beide staten op 5 oktober zou
den worden teruggetrokken.
Een woordvoerder van de Verenig
de Naties in Leopoldstad heeft inmid
dels verklaard, dat de volkerenorga
nisatie bereid is zich waar nodig tot
de bestuursraad van academici te
wenden. ,,De positie van de Ver-
nigde Naties is eenvoudig", zo zei hij.
„Zij onderhandelen met hen die ef
fectief de ministerszetels bezetten".
Bij de ontmoeting tussen am
bassadeurs en verslaggevers was ook
de door Kasavoeboe benoemde premier
Ileo aanwezig. Loemoemba heeft nog
altijd de nieuwe leider van het kabinet
niet willen erkennen. Hij beschouwt
zichzelf nog als de enige wettige pre
mier. Het staatshoofd zei ook het vol
komen eens te zijn met de plannen
voor een Ronde-Tafelconferentie, waar
een nieuwe grondwet en een nieuwe
regering zullen worden besproken. Ka
savoeboe zei, dat de R.T.C. binnen eni
ge dagen in Leopoldstad zou samenko
men. Ileo voegde hier aan toe dat uit
elke Congolese provincie twaalf afge
vaardigden worden verwacht.
Het opperbevel van het V.N.-leger
heeft ondertussen bekendgemaakt niet
te zullen zwichten voor de eisen van
Kasavoeboe en Moboetoe voor wat be
treft de terugtrekking van de Ghanezen
en de Guinezen. Volgens een woord
voerder van de V.N. zouden de Ghanese
soldaten worden overgeplaatst naar de
provincie Kasai, om de Tunesische
troepen af te lossen, die rust behoeven
na weken tussen de elkaar vijandig
gezinde stammen te hebben verbleven.
Het Tunesische contingent heeft in Ka
sai vijf doden en negen gewonden te
betreuren als gevolg van hinderlagen,
waar de soldaten van de volkerenor
ganisatie m terecht waren gekomen.
Het Guinese onderdeel zal eveneens
uit Leopoldstad worden overgeplaatst
naar een ander deel van Congo, maar
de bestemming van deze soldaten is
nog niet bekend. De bewaking van
kamp Leopold II waar kolonel Moboe
toe zijn hoofdkwartier heeft zal ook aan
de Tunesische' militairen worden toe
vertrouwd.
NEW YORK, (Reuter) De Congo
lese minister van Buitenlandse Zaken,
Bomboko, heeft als vertegenwoordiger
van president Kasavoeboe alhier op een
persconferentie verklaard dat de Sov
jet-Unie op grond van een overeen
komst met Loemoemba vliegtuigen met
wapens en munitie naar Congo heeft
gezonden. Documenten waaruit dit
blijkt, zouden spoedig worden gepu
bliceerd. Bomboko beschuldigde Gha
na van pogingen om een „satelliet"
van Congo te maken en van inmen
ging in de binnenlandse aangelegenhe
den van Congo.
CAPE CANAVERAL, 30 sept. (Reu
ter). Een groot intercontinentaal bal
listisch projectiel van het type „Titan"
is gisteren van Cape Canaveral gelan
ceerd. Na zesduizend mijl te hebben af
gelegd is het projectiel in het zuidelijk
deel van de Atlantische Oceaan neerge
komen. De bedoeling was de raket tien
duizend kilometer te laten afleggen.
Toch is de afgelegde afstand nog groter
dan ooit door een „Titan" is gepres
teerd. De proef mislukte doordat de
tweede trap niet goed heeft gewerkt.
(Advertentie)
reeds vanaf
een piekfijne
keuken met 'n
De Sjah van Perzië en keizerin Farah Diba hebben besloten een Frangaise te
belasten met de zorg voor hun toekomstige baby. Jeanne Guyon, afkomstig uit
Vesoul, en thans werkzaam in Parijs, zal binnenkort naar Teheran vertrekken om
de keizerlijke baby, zodra die er is, onder haar hoede te nemen.
(Advertentie)
•c
V f
Hoge tribuneplaats. Spannende wedstrijd en zoonlief in de Winnende ploeg.
Nog een paar meter.... bravo, knap werkl Trotse, vader. In zijn jonge jaren
heeft hij zelf terdege meegeteld. En hij heeft 'zich niet alleen
aan de regels van zijn sport, maar ook aan die van het leven gehouden.
Hij had al vroeg tegen zijn verzekeringsman gezegd: „Ik wil een polis hebben
die óók bij mijn leven nog wat oplevert: kan dat?". Natuurlijk kon dat.
Voordelig! Omdat hij zo vroeg met die vraag was gekomen. Zijn kinderen
mogen studeren en ook nog aan sport doen. En het kan allemaal.
Want Amstleven begon uit te betalen, nèt toen hij het nodig had
en dat gebeurde nog lang voor hij aan zijn pensioen toe' was.
Vraag Uw eigen verzekeringsman naar de vele voordelen van een AMSTLEVEN-poIis.
Vraag het vroeg, om er bijtijds van te kunnen profiteren.
Jsn Cottaar heeft over de
Olympische Spelen 1960 een
boekje voer ons samengesteld»
met goede foto's en typischs
anecdotes. Stuur een
briefkaart, met 24 cent
extra aan postzegels, voor
administratiekosten, aan
AMSTLEVEN, Postbus 1072»
Amsterdam.
Dan zenden wij tl deze
fraaie herinnefings-pocket
franco toe.
BONN, 29 sept. (Ü.P.I.) In de
Westduitse Bondsdag, is heden nog eens
de z.g. margarine-affaire ter sprake
gekomen. De minister van Binnenland
se Zaken Gerhard Schroeder verklaarde
dat de levensmiddelenwet de toevoeging
van emulgatoren aan margarine, zo
als die. welke in Nederland en Duits
land ziektegevallen had veroorzaakt,
verbood.
In antwoord op een vraag zei de mi
nister dat slechts toevoegingen waren
toegestaan, waarvan de onschadelijk
heid ten volle was aangetoond. Hij wees
er evenwel op, dat een voortdurende
controle op de margarine-producten niet
zonder meer mogelijk was. Of de West
duitse regering strafrechtelijk zou op
treden tegen de producenten van de
margarine-soorten door welker con
sumptie in Duitsland de z.g. blaasjes
ziekte was opgetreden, kon. naar de mi
nister meedeelde, pas worden beslist
wanneer het nog aan de gang zijnde on
derzoek zou zijn afgesloten.
Op een vraag of in de mar
garine-soorten die momenteel in de han
del zijn nog emulgatoren worden toe
gepast, antwoordde minister Schroeder
dat dit, voor zo ver hem bekend was,
niet het geval was, maar dat hij zich
nog precies diende te oriënteren. Naar
de minister op een andere vraag mee
deelde, was de regering niet van me
ning dat imitatie-rum en imitatie-arak,
welke dranken door fabrieken in Su-
detenland worden geproduceerd, scha
delijk voor de gezondheid zijn. Het zou
daarom niet nodig zijn de levensmid
delenwet te wijzigen.
NEW YORK, 30 sept. Toen Ni-
kita S. Khroesjtsjev in arrogant
zelfvertrouwen het podium van de
Verenigde Naties betrad, had hjj de
woorden kunnen gebruiken van het
zegelied van de oude psalmist. Hjj
had kunen zingen:
„De V.N. z(jn mgn voetenbekken:
op Afrika werp ik mijn schoeisel;
over Latjjns-Amerika hef ik mijn
zegekreet aan!"
Dit geeft in ieder geval een goed
idee van Khroesjtsjevs toon in zijn
rede voor de V.N. En bjj deze be
langrijke gelegenheid was de toon
die Khroesjtsjev aansloeg in ieder
geval van meer betekenis, dan de
inhoud van wat hij te zeggen had.
In de bespottelijk onwezenlijke
sfeer van het moderne volkerenpar-
lement kreeg de inhoud van
Khroesjtsjevs schandelijke redevoe
ring uiteraard heel wat aandacht.
De V.N.-gedelegeerden van de „on
gebonden landen" zouden een gun
stige indruk hebben gekregen van de
tegenstelling tussen Khroesjtsjevs
nejtigheid én Eisenhowers gematig-
aar dit is van bijna even wei
nig belang als een praatje over het
weer.
plan wel gaat, is te lezen in docu
menten die in beslag genomen wer
den nadat de militaire coup d'état
van kolonel Moboetoe tijdelijk de
macht had gebroken van de Sovjet-
frontstrjjder in Congo, Patrice Loe
moemba. Deze documenten, werden
naar cie V.N. gestuurd door de rege
ring van Congo met hét verzoek
de contigenten van Guinea en Gha
na uit de V.N.-strijdmacht in Con
go te verwijderen.
Er wondt in deze papieren vooral
een interessant licht geworpen op
uoor N».
Het ligt voor de hand, dat de men
sen Eisenhower een heel aardige
man vinden, en Khroesjtsjev hele
maal geen aardige man. Maar het
doet helaas absoluut niets ter zake,
of men dat vindt. Het gaat in deze
harde wereld alleen om het welsla
gen of het mislukken van de aardige
of de kwade man. En Khroesjtsjevs
arrogantie was kennelijk gebaseerd
op de verwachting dat hj> succes
zou hebben, zoals zijn heftigheid zijn
woede weerspiegelde over een ge
deeltelijke nederlaag in Congo.
De gebeurtenissen in Congo 'waren
de onmiddellijke oorzaak van
Khroesjtsjevs schokkende aanval op
de secretaris-generaal van de V.N.,
Hammarskjöld. Toch kan men uit
het verhaal van Congo ook lezen,
waarom Khroesjtsjev op succes re
kent in zijn wereldplan.
In Congo men moet dat goed
öegrüpen heeft het Sovjetplan om
een communistische basis te vesti
gen in het rijke hart van Afrika di
rect de volledige steun gehad van de
twee meest belangrijke onafhanke
lijke staten van het Afrikaanse we
relddeel: Egypte en Ghana. En dit
Sovjetplan heeft ook bruikbare bij
val gekregen van nog een Afrikaan
se natie die troepen heeft afgestaan
voor de V.N.-strijdmacht in Congo:
Guinea.
Hoever die steun voor het Sovjet-
Kwame Nkrumah, president
van Ghana
de rol die de Ghanese leider Kwame
Nkrumah heeft gespeeld. Uit de do
cumenten blijkt, dat met Ghana's
hulp, de Congo overstroomd is met
speciaal geoefende Russische officie
ren en technici De ambassadeur
van Ghana in Moskou heeft onlangs
in één week aan niet minder dan
vijfhonderd van zulke Sovjet-agenten
een visum gegeven. Bij het trans
port van deze mensen naar Congo
was Ghana ook behulpzaam.
Zo heeft een land dat veronder
steld werd namens de V.N. in Congo
op te treden, een horde van twee
duizend Russische en Tsjechische
experts in Congo gebracht. Ze ston
den al bijna op het punt om alle sleu
telposities in Congo over te nemen,
toen kolonel Moboetoe zijn militaire
staatsgreep ondernam. Daarna, zo
blijkt ook uit de buitgemaakte do
cumenten, gaf de regering van Gha
na aan haar troepen in Congo nota
bene opdracht de instructies van de
V.N niet op te volgen, als dat nodig
mocht zijn om de Sovjetfrontstryder
Loemoemba voor arrestatie te be
hoeden.
Terwijl ik dit schrijf, wordt Loe
moemba nog goed beschermd. In
tussen hebben de vertegenwoordi
gers van Tunesië en Marokko, even
als die van Egypte, Ghana en Gui
nea, samen grote druk uitgeoefend
op president Joseph Kasavoeboe, op
dat hij het onfortuinlijke land terug
geeft aan Patrice Loemoemba. De
afloop is nog onzeker. Maar het is
ongetwijfeld beter om de opvattingen
van de „ongebonden landen" te be
oordelen naar hun daden in deze kri
tieke situatie in Congo, dan naar
hun uitlatingen hier in de Verenigde
Naties.
Blijft de kwalijke vraag, waarom
deze vijf regeringen die geen van
alle communistisch zijn, kennelijk
een communistische regering geves
tigd willen zien in het hart van het
Afrikaanse werelddeel. Al deze lan
den hebben hun bijzondere redenen.
Het Egypte van Nasser wordt
slechts geleid door overwegingen
van onmiddellijke voordeel in de
wedgver °m het Arabisch leider-
schap Nasser heeft Khroesjtsjevs
voortdurende hulp nodig. Wat Kwa-
me Nkrumah betreft: hij is prak
tisch geheel in de macht van Geof-
try Bing, een Engelse communist.
Bing, die door Nkrumah benoemd is
tot procureur-generaal van Ghana
zorgde voor de Ghanese steun aan
het Sovjetplan voor Congo.
Maar deze regionale en bijzondere
redenen zouden onbelangrijk zijn,
als er niet een meer algemene re
den was. Als die algemene reden niet
bestond, zou Nkrumah zich ongetwij
feld tot zijn andere Engelse advi
seur gewend hebben, Sir Robert
Jackson, de briljante ecntgenoot van
de briljante Barbara Ward. Die alge
mene reden is: de verslapping en af
brokkeling van de Amerikaanse en de
Westerse positie in de wereld, waar
door mensen als Nkrumah tot de
overtuiging zijn gebracht dat Khroesj
tsjev de toekomst vertegenwoordigt.
(Copyright V.B. - N.Y. Herald Trib.)
Drie Russische journalisten hebben
van de zomer een elf-daags be
zoek aan Nederland gebracht.
Een van hen, de heer B. Leontjef,
heeft hierover in de „Literatoern'aja
Gazeta" twee artikelen geschreven on
der de titel „Het bekoorlijke en tegen
strijdige Nederland". Dat wij hiervan
kennis hebben kunnen nemen danken
wij aan de Russische ambassade in
Den Haag, die ons een vertaling ter
beschikking heeft gesteld. De heer
Leontjef beperkt zich niet tot toeris
tische bespiegelingen maar snijdt ook
punten aan die men na zo'n vluchtig
bezoek niet zou verwachten zoals de
grondprijzen rond Rotterdam, de ver
deling van de grond van de IJselmeer-
polders en het aandeel van de arbei
ders in de welvaart. Grote bewondering
heeft de 'Schrijver voor de „door zijn
grandioosheid adembenemende Rotter,
damse haven, de stad van grote oceaan
stomers" en vol lof Is de heer Leontjei
voor de hen begeleidende ambtenaren
van buitenlandse zaken uie „waarlijk
ontroerende zorg en welwillendhcir'
aan de dag hebben gelegd". „De be
scheiden Sovjetjournalisten", zoals hij
zelf schrijft, „werd een hartelijke, van
attentie en vriendelijkheid getuigende
ontvangst bereid. Wij hebben alles ge
zien waarop Nederland terecht trots
kan zijn".
Minder te spreken was de schrijve]
over het feit dat hij en zijn collega's
reeds de eerste minuten van hun be
zoek met een „onaangename kwalijk
riekende episode" geconfronteerd wer
den: de van spionage verdachte stu
dent Smirnof. De verklaring van deze
„domme, door niets te verklaren po-
litieprovocatie" ligt voor de hand, ai-
dus Leontjef. Het was een bevel van
uit Washington na het U-2 incident
om Sovjetspionnen op te sporen. Laat
de „zaak Smirnof niets om het lijf ge
had hebben, de „moor" heeft zijn
plicht gedaan. De Amerikaanse pers
kan er zich na een jaar en zelfs na
vijf jaar op „beroepen": herinnert u
zich nog, er was zulk een „feit" in
Nederland, daar werd een Sovjetspion
gearresteerd...". Aldus de Russische
journalist.
Het is overigens niet de enige keei
dat Amerika in het artikel genoemd
wordt. Het gebeurt meer en niet al
tijd is de toon even aardig. Wat de
Rus niet begrijpt is dat de spaar
zame Nederlanders 1850 miljoen gul
den uitgeven voor de defensie. Zijn
commentaar: „Geld dat weggesmeten
wordt, maar behalve dat hebben het
Pentagon en ook de zakenlieden in
Nederland zelf er baat bij: want een
bepaald deel van de winst op de mili
taire orders (en die is niet gering)
vloeit in hun zakken". En elders heel
optimistisch „Geen weldenkend West-
Europeaan hecht verder .rg geloof aan
de sprookjes over agressiviteit van de
U.S.S.R. 'en de andere socialistische
staten. De consequente vredespolitiek
van ons land heeft tot dit betere in
zicht bijgedragen".
Op deze foto al eerder, nl. 23 juni, in deze rubriek geplaatst ziet men de
aankomst van de Russische journalisten op Schiphol. Geheel links de heer
Leontjef van wiens commentaar in de ,fLiteratoernaja Gazetawij hiernaast
enkele gedeelten weergeven.
P;
k;
Over Rotterdam wordt opgemerkt:
„Rotterdam breidt zich uit „volgens
plan", uit de omliggende dorpen wordt
de landbouwbevolking verdreven; de
grond wordt de boeren tegen spotprij
zen afhandig gemaak t.in ieder geval
tegen voor-oorlogse prijzen. En deze
grond brengt, nadat deze bij het ste
delijke uitbreidingsplan is gevoegd en
bouwrijp is gemaakt, een prijs op die
dertig of veertig maai hoger ligt".
En van Scheveningen: „Waar de rijke
toeristen uit West-Duitsland zich zeker
niet slechter zullen voelen dan tijdens
de bezetting door de Hitleristen".
Zefs de „wanstaltige moderne kunst"
blijft niet onbesproken. Deze wordt
„hier en daar schuchter tentoonge
steld". Hetgeen, vooral w- die „schuch
terheid betreft" ook al niet juist is.
/n het nieuwe stadhuis in Den Haag
is donderdag het huwelijk vol
trokken tussen de heer Abdul
Rauf Hameed en mej. Hendrika Maria
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHlllllllllllllilllllllllllllliliiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiliiiiiiiiiiilllllllllllllllll
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Sunkar. Het bruidspaar was gekleed in
Pakistaans nationaal kostuum. Tenge
volge van een misverstand was de
naam van de vader van de bruid op
de papieren verkeerd gespeld, zodat de
acten later gewijzigd moesten worden;
ook het trouwboekje werd na de uit
reiking voor de fotograaf weer inge
nomen om veranderd te worden. De
vreugde van het jonge paar was er
echter niet minder om.
Onder zeer grote belangstelling vond woensdagmiddag in de hogeschoolstacl
Wageningen een ballonwedstrijd plaats ter gelegenheid van het tiende
lustrum van de katholieke studentenvereniging Sint Franciscus Xaverius
De officiële viering van dit gouden jubileum wordt gehouden in november van
dit jaar, doch via deze voor-festiviteiten wil deze grootste studentenvereniging
in Wageningen de aandacht vestigen op het komende lustrum, terwijl bovendien
de reeds sedert jaren bestaande band tussen Franciscus en de Wageningse bevol
king nog eens verstevigd wordt. Een goed idee van de lustrumcommissie; vele
kinderen zijn met een blij gezicht vertrokken.
De zeeleeuwen en pinguïns in
Ouwehands Dierenpark hebben
vier en twintig uur noodgedwon
gen moeten vasten. De voorraad wij
ting was namelijk te snel opgevoerd
en de nieuwe zending vanuit IJmuiden
was nog niet aangekomen. Dit bericht
was doorgedrongen tot de keuken van
het parkrestaurant, waar de koksmaat
zo'n medelijden kreeg met de dieren,
dat hij stilletjes ingelegde haringen in
de week zette en deze bij de zeeleeu
wen bracht. Deze snelle zwemmers
hapten gretig naar de visjes, die de
koksmaat hen toewierp, maar tot
zijn grote verbazing en ontsteltenis wil
den ze er helaas niet van eten. Zij
namen de haring wel in hun bek, doch
gingen er wild mee gooien en smijten.
Eén van de uitgerolde rolmo'psen
kreeg de koksmaat zelfs welgemikt
naar zich toe geslingerd. Het was voor
hem een grote teleurstelling. In elk
geval heeft de jongeman zijn goed'
wil getoond en bewezen een dieren
vriend te zijn. Dat de zeeleeuwen
en ook de pinguins echter de voor
keur geven aan wijting, «->11 hij niet
weten. Toen de wagen met verse vis
uit IJmuiden aankwam, was het voor
fle dieren dubbel feest en waren zij de
naar zure bommen smakende harink
jes snel vergeten.
