I
„BEN HUR grootste
kijkspel van alle tijden
O
Verpleegstersopleiding
moet op de helling
D
m
BEZETEN VAN DE POOL
B
is uw vertrouwen waard
Goede smaak
geëerbiedigd
Tophit
Nederlands baggermaterieel
roest vijfzesde van de tijd
00
flQO
Doden op de weg
Werk van Wit-Gele Kruis is soms
nog te amateuristisch
Strijd om huidige positie te
kunnen handhaven
Topconferentie
nu in Rusland
J
NIGERIË 99ste
LID VAN DE V.N.
VOORLICHTING OVER GEZONDHEID
IJSBEER OP MENU
VAN AEROMOTEL
Volgend ]aarvolgens
Khroesjtsjev
ZATERDAG 8 OKTOBER 1960
PAGINA 9
Jm^ÈvÈnSvÉrzÉkÊrINGEN SCHIEDAM TELEFOON 1010) 6 93 04* HAV LEVENSVERZEKERINGEN
Inauguratie bij Sint-Thomas Stijlvolle plechtigheid of
ritueel van een geheim genootschap? Begin van de
„alte Burschen Herrlichkeit"
Lef op de kleintjes
<5 p fe' v
Pincet en penseel
^tr^ietfM|a^en.orde grens
■ÜÉuld^^B
levensverzekering
op basis van
belegging
in aandelen
VERZEKERD KAPITAAL
RUIM I MILJARD GULDEN
VfSTMIRe
(NADRUK VERBODEN)
Joegoslavië De Joegoslaviër Vla*
be!Vr Velebit beeft zijn benoeming tot
xtuurssecretaris van de economische
Va*V?lssle voor Europa (E.C.E.) aan-
dv vernornenrdt V3n goe(^n§e^chte z^'
ijdens de verfilming van de nieuw
ste „Ben Hur" in 1958 te Rome
heeft een tamelijk vreemd ge
rucht de ronde gedaan. Christopher
Fry, aldus werd beweerd, was begon
nen om het slot van de film te schrij
ven. Het lag in de bedoeling, dat z^n
medewerker, een zekere Gore vidal,
die bij het begin was begonnen, hem
met een beetje geluk ongeveer halfweg
zou ontmoeten. Sindsdien schijnt enige
onzekerheid te hebben bestaan over de
vraag, wie nu eigenlijk wat schreef
voor „Ben Hur". Maar nu dit bUbel-
epos dan eindelijk de Nederlandse
bioscopen heeft bereikt blijkt, dat al
leen aan Karl Tunberg de eer wordt
toeirekend het scenario te hebben
samengesteld, hoewel met zekerheid
matr worden aangenomen, dat beide
genoemden en ook anderen er hun me
dewerking aan hebben verleend. Een
niet geringe verdienste, welke slechts
wordt overtroffen door die van regis
seur William Wyler, die er in is ge
slaagd het grootste, mooiste, verba
zingwekkendste, kleurigste en overdon-
derendste kijkspel van alle tijden op
het celluloid vast te leggen.
Hoewel we een moeilijk te overwin
nen vooroordeel hebben tegen dit
soort films, zien we ons zelfs genood
zaakt te erkennen, dat de nieuwe „Ben
Hur" de beste spektakelfilm is het
hele oeuvre van Cecil B. DeMille in
begrepen die we ooit hebben gezien.
Bovendien, en daar zijn we William
Wyler bijzonder dankbaar voor, heeft
hij dit alles weten te bereiken, zonder
de goede smaak al te zeer geweld aan
te doen, al zouden we niet graag offe
ren dat die er door wordt veredeld.
Toen generaal Lew Wallace ïndertpd
zijn „Ben Hur" schreef, was het laat
ste, waaraan hij dacht, een klassiek ver
slag op te stellen van de wagenrennen
in het oude Rome. Zijn bedoeling was
een boek over Christus te schrijven, een
gedramatiseerd verhaal over de gees-
tesconflicten tussen Joden en Romeinen
in de jaren tussen de geboorte en de
is intelligent opgenomen. Charlton Hes
ton als Ben Hur slaagt erin de indruk
te wekken van een man, die nadenkt,
zelfs als hij in een hete strtfd _is ge
wikkeld, een man, die onder de sla
gen van het lot rpper wordt. pte-Phen
Boyd als Messala moge er misschien
te veel uitzien als de schurk in
stuk. Jack Hawkins, die de
vloot commandeert met de ettic y
en het accent van een m,od?^f.Truch..
admiraal, Hugh Griffith als de luidruch
tige sheik Ildenm, Frank Thrmg a s
de ondoorgrondelijke Pontms Pilat s
en Haya Harareet als Esther doen a
les, wat van he.n kan worden verlangd.
Het spreekt vanzelf, dat dit alles,
gezien juist van de zeeslag e:n de on
vergetelijke wagenrennen, niets h'ee:Et
maken met film in de zin van een auto
nome kunst. Maar als er dan toch dit
soort films moet worden gemaakt, ge
ven we aan deze „Ben Hur vf!T
voorkeur boven alles, wat we. tot nog
toe op dit gebied te zien hebben ge-
kregen.
Lange tijd heb ik gedacht
dat „tophit" een term was
ontleend aan het dienst-
bodenvraagstuk of de paar
densport, en verder maak
te ik mij er niet druk over.
Maar het heeft dus vrij
lang geduurd voor ik wist
dat men onder tophit een
deun verstaat, die op een gegeven
moment om niet of nauwelijks na
speurbare redenen door de hele we
reld wordt gezongen, gefloten of ge
neuried. Voor de oorlog sprak men
ten onzent dan van een „schlager". Ik
had en heb niets tegen „schlagers'
noch tegen tophits.
Er wordt naar mijn smaak te wei
nig gezongen in de wereld en ik gun
eenieder zijn geluk, ook al komt het
mij persoonlijk als weinig terzake
doende voor. En de een vindt zijn
vreugde in het invullen van de voet
balpool, de ander in het verzamelen
van suikerzakjes, een derde in het
schrijven van een gedocumenteerd
werk over het liefdeleven van de hom
mel. Soit.
Maar nu heb ik gelezen hoe onze
veral in den lande inaugureren
de studentenverenigingen rond
deze tijd hun nieuwe leden. De
ze hebben nu, zoals de bul, die zij bjj
deze plechtigheid ontvangen, vermeld
„de proeftijd op de voorgeschreven wij
ze en lofwaardig doorstaan" en wor
den dus van foeten, groenen of nulde-
jaars tot eerstejaars: het jaar 1960. i
Wjj zijn eens bij de Amsterdamse Ka- \s„
tholieke studenten vereniging Thomas
gaan kijken, hoe zo'n inauguratieplech
tigheid er nu wel aan toe gaat en wij
moeten zeggen, het is een stijlvolle
plechtigheid, maar hier en daar heeft
het wat van het ritueel van een ge
heim genootschap.
In de aula van de Universiteit van
Amsterdam waren vele vertegenwoor
digers aanwezig van de Katholieke stu
denten verenigingen in Nederland, van
de studentenverenigingen in Amster
dam en van de onderafdelingen en
disputen van Thomas, allen zeer offi-
Muzische Dagboek"-schrjjver fulmi- cieel gekleed: de dames in het zwart,
eert tegen het feit dat het Concert- de studentenbaret op het hoofd, de he-
ren in jacquet.
Het bestuur heeft plaats genomen
achter de groene tafel, de kaarsen zijn
ontstoken. De nieuwe leden der ver
eniging staan buiten de aula achter de
nog gesloten deuren opgesteld in een
lange rij, voorafgegaan door twee
avunculi (oud-bestuursleden der ver
eniging) die hen zullen binnen leiden.
Een der avunculi klopt op de deur, de
neei,
gebouworkest op de plaat tophits
gaat brengen. En ik sta geheel aan
zjjn zijde. Het geeft inderdaad geen
pas en er bestaat zowel snobisme
naar de ene zijde als naar de andere.
Al moet ik toegeven, dat ik mij, na
lezing van zijn artikel pijnlijk herinner
de, dat ik in mijn jonge jaren de
„Lohengrin" op het harmonium
placht te spelen en e'r een onmetelijk
geluk in vond. Dat men van mijn
verrichtingen destijds geen plaat
heeft gemaakt vind ik echter een op
rechte zegen. Zowel voor Wagner
als voor mijzelf.
Maar als men het concertgebouw
orkest tophits gaat laten spelen, dan
gaat men vrees ik, uit van de domme
gedachte, dat het Orkest zelf een
tophit is. De tophit echter behoort aan
de tophitsers. Laten wij de dingen
goed scheiden. Waar gaan wij anders
heen?
Ik zal het u zeggen: naar een op
name van Bruckner gespeeld door het
K.R.O.-dansorkest o.l.v. Klaas van
Beeck.
Braeses antwoordt met een hamerslag.
iit herhaalt zich tot drie maal toe.
Dan gaan de deuren open en leiden
de avunculi de dan nog nuldejaars tot
voor de bestuurstafel. De vice-praeses
leest dan, in het latijn, het bestuurbe-
sluit voor tot de inauguratie over te
gaan, inclusief de lange lijst namen
der nieuwe leden, de voornamen com
pleet met de latijnse uitgang. De prae-
ses bevestigt dit met de traditionele
formule: „Hoe volo, hoc mando, hoe
iubeo, hoe percussione confirmo"; dit
is mijn wil, mijn opdracht, mijn bevel,
en dit bevestig ik met deze hamerslag.
Dan rijzen allen overeind en weer
klinkt het Thomas-lied.
De nieuwe leden zetten nu hun hand
tekening onder de wet en ontvangen
uit handen van de praeses de bul met
zegel en lint in de Thomas-kleuren
rood zwart rood. En daarmee begint
voor hen dan het studentenleven,
waaraan zij later met weemoed zullen
terugdenken als aan de „alte Burschen
Herrlichkeit."
„Let op de kleintjes" heet, de ten
toonstelling, die tot en met 12 oktober
de Amsterdammers de gelegenheid
schenkt om bij Vroom en Dreesmann in
de Kalverstraat te gaan bewonderen
welke kunststukjes nijvere kinderhan
den in speeltuin- en jeugdverenigings-
verband in 1959-1960 hebben gewrocht.
Er zijn in de hoofdstad heel wat clubs
die zich op dit terrein bewegen, niet
minder dan 838. Hiervan houden 105
zich bezig met muziek, 141 met
sport en spel, 201 met ritmisch dan
sen en operette, 291 met handenarbeid
en 100 kunnen we onder de rubriek
„diversen" laten vallen. Zij staan niet
op zichzelf, leiden geen eigen leven,
maar maken deel uit van een speel
tuin- of kindervereniging. Daarvan be
zit Amsterdam er 75.
Het speeltuinwerk is al lang niet
meer (of, misschien beter: eigenlijk
>V
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiii
antwoorde manier worden beziggehou
den. Of beter uitgedrukt: bezig zijn!
De resultaten, zoals die op de tentoon
stelling uit de geselecteerde werkstuk
ken tot de bezoekers spreken, liegen er
niet om. De jongens hebben uiteraard
e envoorkeur voor schepen en vlieg
machines.
Bij de meisjes overheersen allerlei
handwerk-, pitriet- en fröbelproduk-
ten. Beiden hebben echter een uitge-
ten. Beiden hebben echter een uitge
sproken voorkeur voor teken- en kleur
werk, waarin zjj hun fantasie ruim
schoots de vrjje loop kunnen geven.
er
tus en
te behandelen
sigma maas anders ma^L h?fn
Zl b ndp1 moméntèn in de film
van echt roerende met name die
naar de sentimentaliteit
schreden.
Het spel van de zeer talrijke acteurs
(Van onze correspondenten)
BABBERICH, 7 okt. Vanmorgen
is de zevenjarige Jan B. verongelukt.
Hij reed per fiets naar school met zpn
broertje achterop, terwijl naast hem
een buurmeisje- reed. Op een gegeyen
ogenblik raakten de sturen van de fiet
sen in elkaar en alle drie de kinderen vie
len op de weg; Jan helaas voor een juist
passere.nde trekker waarachter een
dorsmachine. Hjj kreeg de wielen over
zich heen en was op slag dood. Zijn
broetje liep een beenbreuk op en het
meisje kwam met de schrik vrij.
*n bet ziekenhuis is over-
87-jarige heer Th.B.G.H. uit
Duiven (Geld.). Donderdagavond stak
woonplaats plotseling de druk-
Iv r*yJksweg.over zonder op het verkeer
te letten. Hij werd door een personen
auto gegrepen.
LEEUWARDEN Op de rijksweg
Leeuwarden-Heerenveen is een vracht
auto van de firma J. Rodenburg uit
Gouda m een sloot gereden, waarbij de
twintigjarige bestuurder J. L. van der
Bas uit Moordrecht om het leven is
gekomen.
NEW YORK, 8 okt. (UPI) De Al
gemene Vergadering der Verenigde Na
ties heeft eenstemmig haar goedkeuring
gehecht aan de aanbeveling van de
Veiligheidsraad Nigerië tot het lidmaat
schap toe te laten.
Nigerië is daarmee het 99ste lid van
de volkerenorganisatie geworden. De de
legatie van Nigerië heeft inmiddels
haar plaats in de Assemblée ingeno-
schaffen van een veilige speelgelegen-
heid voor de kinderen binnen een öm-
rastere ruimte. De kindervereniging is,
goed beschouwd, de speeltuinvereni
ging zondèr speeltuin. In beide heeft
het clubwerk zijn eigen betekenis. Een
ander punt van overeenkomst is dat
de ouders lid zjjn en met de buurtge
noten de organisaties besturen. Het isi
moeiljjk, precies te zeggen hoeveel vol
wassenen op deze wijze geheel belan
geloos een groot deel van hun vrije tijd
en energie ten behoeve van de jeugd
geven. Van grotere betekenis is, dat
jaarlijks ongeveer 20.000 kinderen in
de vele clubs op een prettige en ver-
kruisiging van Jesus van Nazareth. De rharlton Heston als Judah Ben Hur en Haya Harareet als Esther m een roman- nooit) beperkt gebleven tot het ver
wagenrennen vormden slechts een op- tische scène uit de 'film „Ben Hur" van William Wyler. =„haffDn „ar,
windend incident in zijn verhaal, de
beslechting van oen bittere persoonlijke
strijd tussen een bepaalde Jood, de aris
tocraat Ben Hur, en een bepaalde Ro
mein, de tribuun Messala.
Ee tjjd heeft daarin verandering
gebracht. Nadat eerst het toneel en
daarna de film zich van het verhaal
ais dramatisch gegeven had meester
gemaakt, namen de wagenrennen een
voortdurend belangrijker wordende
Plaats in en deze nieuwe „Ben Hur"
zal bijna zeker bjj het publiek voort
leven als de film van de wagenren
nen. Negen vierspannen prachtige
ruinen en bruinen, vossen, zwarten
en schimmels rennen negenmaal de
reusachtige arena rond in een even
opwindende als bloedige strijd, waar-
00 de renners elkaar met hun zwe
penbewerken op een manier waar-
")leT™en °P Dumdigt minstens zijn
wenkbrauwen zou ophalen.
In technisch opzicht is het verfilmen
van deze rennen, het zij met alle eerbied
gezegd, een minstens even groot won
der als de plotselinge genezing van Ben
Hur's moeder en zuster aan het slot
van de film. De schokkende realiteit,
de schijnbaar onmogelijke camera-be
wegingen en -instellingen, de verbluf
fende montage make.n dit fragment
tot het opwindendste en beste uit deze
drie en een half uur durende film, waar-
do zeeslag tussen Romeinen en Ma-
Óodoniërs een ander hoogtepunt vormt,
cedomers gewonde Messala na
De dood va" ^wekkend, maar niet
de rennen is cteeds weer is Wyler
weerzinwekkend^ Steeas aai
e.r in geslaagd publiek met respekt
i tegelijk z^ h^dden we de krul_
tl
at er onder de nederlandse art
sen velen zijn. die hun vrije
ogenblikken gebruiken om zich
op kunstzinnig terrein te wagen, moge
vrij algemeen bekend zijn; dat zij dit
dikwerf op zeer bekwame wijze doen,
is wellicht minder algemeen verbreid.
Twee expositie in Eindhoven de
stad waar de artsen deze dagen con
gresseerden tonen nu aan, dat zij
ook de penseel en cameralens vaar
dig hanteren.
In de „Krabbedans", de tentoon
stellingsruimte, waar regelmatig prof-
fessionele kunstenaars hun werken
te kjjk hangen, zijn de wanden ge
sierd door een tachtig stukken, die
de doktoren na hun strijd tegen de
kwalen hebben gewrocht. Onder de
titel „Pincet en penseel" wordt hier
getoond, dat voor verscheidene art.
sen het beoefenen van de schilder
kunst meer betekent dan „hobbieën".
In een zaal van het Academisch
Genootschap tonen de artsen hoe
vaardig zij kunnen omgaan met de
sluiter" van de cameralens en met
ontwikkelaar en fixeer in de donkere
kamer. Hier zijn platen te zien in
zwart-wit, die door een jury van
„vaklieden" (Martien Coppens, H.
Craeybeckx en Victor Meeussen) gun
stig 'werd beoordeeld. Naast de ze
ventig zwart wit-platen zijn ook nog
ruim honderd kleurendia's ingestuurd.
In deze twee „technieken" zijn be
kroningen uitgereikt. De wisselprijs,
de „Carpe Lucem" in zilver werd ver
over door U. J. Mansholt uit Win-
sum voor zijn zeer suggestieve
„meeuw".
(Van onze Utrechtse redacteur)
UTRECHT, 7 okt. Voor het eerst
werd vandaag naast de bekende vijf
jaarlijkse congressen een klein congres
van de nationale federatie Het Wit Gele
Kruis gehouden over het te voeren be
leid, waarbij thans gezondheidsvoor
lichting en -opvoeding aan de orde wer
den gesteld, „het noodzakelijk aspect
van elke activiteit op het gebied Wan
de gezondheidszorg'!, zoals voorzitter
dokter Chr. Mol uiteenzette. Om die
taak op juiste wijze te vervullen wor
den een methodiek en een gerichtheid
vereist, die in een paar maanden
méér-opleiding of in een bijscholing niet
kunnen worden bijgebracht. Daarvoor
moet de hele verpleegstersopleiding op
de helling en het uitblijven van die her
ziening maakt, aldus de heer Mol,
de achterstand groter ten opzichte van
de deskundigheid waarmee het maat
schappelijk werk zijn tijd bijhoudt.
De secretaris-generaal mr. J. de Vree-
ze stipte in zijn historisch overzicht en
kele problemen aan waarvan de op-
i inS maar niet dichterbij wil komen.
ErS s zT werkelijk behoefte aan geza-
«niiikó' kritische bezinning op het
mfrk in de huidige stituatie. Moed geeft
de indrukwekkende groei van het leden-
mi- thans 700.000 gezinnen. De heer Je
Vreeze zei dat naast de ziekenfondsver
zekering, die de curatieve hulp garan-
dee-t uitstekend past een op vrijwillig
heid 'gebaseerde aanvulling voor een
op preventie, op voorlichting en opvoe-
dijfljgb"sprakgooknddeelverhouding van
het particulier initiatief tot de overheid.
Als met name de huidige regering als
beleidspunt heeft gesteld bevOTden^
persoonlijke verantwoordelijkheid dan
persoonlijke v0Qr een sector
£ls de gezondheidszorg tot een bewust
en positief handelen. Daaraan valt *ol-
gens de heer De Vreeze nog heel wat
fe doen en hij uitte zijn verontrusting
over de wiize waarop de regering
spreekt over subsidies voor gezond
heidszorg.
Mr H Leen-en zei, dat veel van het
voOrlichtings- en opvoedingswerk van
het WU-Gele Kruis kenmerken vertoont
van "oed bedoeld amateurisme. Dit is
hf; aS hiiHicp stand van zaken ook me1|
»oed anders mogelijk, doch dit neemt
niet weg, dat het noodzakelijk is te >e-
zien in hoeverre gebruik kan worden
gemaakt van moderne methodieken,
technieken en media. De opleiding van
de functionarissen voor dit sP®claj®
werk heeft te weinig aandacht. Het veld
van de voorlichtingsactiviteit wordt in
het algemeen te zeer beperkt tot de
moederschapszorg en kinderhygiene.
Zeker défaitisme
D» medisch adviseur van de federa
tie, dokter E. Ausems sprak over het
verband gezondheidsvoorlichting en so
ciale geneeskunde. Hij concludeerde,
dat alle voorlichting bij voorkeur recht
streeks dient uit te monden in het per
soonlijk wegwijs maken van de indivi
duele mens uit zijn bewuste nood. Dr.
C. Trimbos, medewerker -an het Kath.
Nationaal Bureau voor de Geestelijke
Gezondheid, sprak van een zeker dé
faitisme, als men beweert, dat de li
chamelijke gezondheidszorg tegenwoor
dig niet meer zo spectaculair is.
Zuster T. Vroom pleitte vooral voor
duidelijkheid bij de voorlichting. Zij
heeft wel eens de indruk, dat men bij
de gezondheidsvoorlichting en -opvoe
ding steeds meer wil uitgaan van de
ziekte. Niet vergeten moet worden, dat
25 procent van het Weck van de wijk
verpleegster geschiedt in de gezinnen,
waar geen ziekte is, n.l. bij het zuige
lingen- en kleuterbezoek.
Zuster Vroom vindt het vreemd, dat
aan de herziening van de wijkopleiding
nog steeds niets is gedaan. Zij sprak
van een noodtoestand, die de ontwikke
ling van bet werk van de kruisvereni
ging tot in zijn vezels remt.
Tijdens de discussies wees dokter Vro
men op de voorlichting over voeding als
een bij uitstek geschikte zaak voor de
kruisverenigingen.
DEN HAAG, 7 okt. „We zullen in I waarin het baggerbedrijf werkt, dus
de toekomst sneller, goedkoper en on
der moeilijker omstnndgheden moeten
werken, 'willen wij niet in het geheel
van het technische kunnen achterblij
ven. Ook zullen wij gebruik moeten ma
ken van die takken der wetenschap die
zich bezighouden met het opsporen van
de wetten waarnaar de elementen
(Advertentie)
(Van onze luchtvaartredacteur)
ezeten van de Pool, dat kan men
gerust zeggen van de Noor Einar
Sverre Pedersen, de 41-jarige
chef-navigator van de Scandinavian
Airlines System. Als er iemand de tra
ditie van de grote Poolvorsers Amund
sen en Nansen heeft voortgezet, dan
is het wel deze wonderlijke figuur in
de luchtvaart, die een zeer belangrij
ke rol speelde bij het vaststellen van
dens het vliegen over de Pool; de
enorme afstanden, de verschillende
weerstations die Amerikanen en Rus
sen op zogenaamde ijseilanden hebben
gestationeerd, de gegevetis die deze
verstrekken en de mogelijkheden die
de vliegdrukte voor de Pool betekent.
Einar Sverre Pedersen ging vooral
op dit laatste zeer uitvoerig in en dacht
met de allure van een handige jongen
aan grote toeristische evenementen op
-- hef gebied van jagen op ijsberen en
de verschillende routes over de Pool en vissen, vooral in het gunstige jaarge-
de opleidin; van een groep instructeurs tijde van juni tot en met augustus. Wat
voor navigeren uit alle delen van de
wereld in het koers bepalen van de
transpolaire vliegtochten.
Wij ontmoetten hem in de sfeervolle
clubsalon van de Kon. Ned. Vereniging
voor Luchtvaart; een welhaast Irrite
rend rustige man, wiens stem bij iede
re zin langzaam leek weg te sterven,
als ging zij verloren in een geweldige
ruimte. Einar Sverre Pedersen kwam
er vertellen over zijn ervaringen tij-
hem betreft is het niet alleen bij en
thousiasme hiervoor gebleven. Met zijn
broers Björn, Gunnar, Ragnar sticht
te hij een maatschappij, die zich tot
doel heeft gesteld binnen niet al te
lange tijd een aeromotel te exploiteren
De Russen, die het met de plaats van
vestiging niet eens waren, wdarsboom-
den eenmaal de plannen, maar voor
deze moeilijkheden zijn Einar en zijn
broers niet uit de weg gegaan en nog
altijd blijven zij vol va het idee om
de eerste hotelaccomodatie op de
Pool te bezitten.
Zij hebben zich al voorgenomen dat
het vlees van de Poolberen dè grote
kracht van hun keuken moet worden.
„Het is zo lekker", sprak Einar be
dachtzaam.
grond en water, zich gedragen." Met
deze woorden richtte zich vanmiddag
ir. M. C. Fritzlin, tot de leden van Je
vereniging „Centrale Baggersbedrijf",
die in het Kurhaus bijeen waren ter
gelegenheid van het vijfentwintigjarig
bestaan van de vereniging,
Ir. Fritzlin, die voorzitter is van het
„Centrale Baggersbedrijf", liet nog an
dere waarschuwingen horen om te voor
komen, dat de Nederlandse bedrijven
van de internationale, en zelfs van de
eigen markt zouden worden verdreven.
Zo vroeg hij zich af, of het verant
woord is om een kostbaar materiaalpark
dat een vervangingswaarde vertegen
woordigt van enkele hfonderden mil
joenen guldens, gemiddeld slechts 26
weken per jaar en 48 uur per week te
gebruiken. Dit betekent immers éénzes
de van de tijd te laten werken eb vijf
zesde te laten roesten. NtJerland is ook
het enige land ter wereld, waar men
is blijven steken op het stelsel van één
ploegendienst, hetgeen volgens ir. Fritz
lin niet bevorderlijk is voor economisch
werken.
Wij moeten ons er van bewust zijn,
dat wij ons in een overgangsperiode
bevinden, zo vervolgde hij. Slechts
wanneer wij uit de wetenschap halen
wat er maar uit te halen is, zullen
wij onze huidige positie kunnen hand
haven. Doen wij dat niet, dan zullen
wij eerste van de buitenlandse mark
ten worden verdreven en tenlsotte
zullen Amerikanfen, Japanners of Rus
sen de grote werken in ons eigen
land onder onze neus. weghalen. Op
het moment hebben wij echter nog
een voorsprong. Ervaring en traditie
zullen nooit geheel door de weten
schap vervangen kunnen worden,
maar wel moeten wij de wetenschap
gebruiken om ons op het eerste plan
te kunnen handhaven.
Ir. A. G. Maris, directeur-generaal
van de rijkswaterstaat, zei dat de ramp
in 1953 een grote stoot heeft gegeven tot
een andere ontwikkeling van het bag
gerbedrijf. Op dat ogenblik werd het een
ieder duidelijk dat er grote middelen
nodig waren om dat grote kwaad te be
strijden.
Ir. Maris kon zqn toehoorders nog
een geruststellende mededeling doen:
.,wjj gaan niet voor ons zelf beginnen",
zei hij. „Geen eigen vloot en geen ei
gen bemanning".
De voorzitter, ir. M. Fritzlin, deed
aan het eind van de vergadering, die
gevolgd werd door een receptie de
Advertentie
OE WAERDYE
fmmMMMi COOLSINGEL 67 - ROITERDAU
NEW YORK, 8 okt. (Rtr., U.P.I.)
Volgens premier Khroesjtsjev van d*
Sovjet-Unie heeft zUn Britse ambtge
noot, Macmiilan, hem de verzekering ge
geven dat volgend jaar een topconferen
tie zou worden gehouden.
De Russische premier die tot de ver
eniging van correspondenten van de
V.N. sprak, zei daj h(j had voorgesteld
dat in Moskou of Leningrad of eventueel
in Genève een speciale zitting van de
Assemblee der Verenigde Naties zou
worden gehouden waarop alleen over
ontwapening zou worden gesproken.
Men vroeg hem of de „Berltjnse situa
tie" tot een nieuwe topconferentie zou
worden gehandhaafd. Hij antwoordde dat
het. vaststellen van de datum van een
nieuwe bijeenkomst van leiders van Oost
en Went van groot belang zou zjjn. In
dien het Westen bereidheid zou tonen
een dergelijke conferentie bij te wonen,
zo gaf Khroesjtsjev te kennen, dan zou
den de communisten wachten met aan
te dringen op oplossing van de Duitse
kwestie.
Maar als het Westen zich onwillig zou
betonen, aldus de Rus, zouden de Sov
jet-Unie en andere geïnteresseerde lan
den pen vredesverdrag sluiten „en dat
zal het einde betekenen van de weste
lijke bezetting van West-Berlijn".
Over de Verenigde Naties zei Khroesj
tsjev dat, indien de „socialistische lan
den" niet op dezelfde wijze worden ver
tegenwoordigd als de Westelijke én de
neutrale landen, „wij onze belangen bui
ten dit internationale orgaan om zullen
handhaven en daarbij zullen vertrou
wen op onze kracht".
De tolk die Khroesjtsjevs woorden
vertaalde, had de laatste zinsnede aan
vankelijk aldus vertaald „door middel
van geweld". De Russische delegatie
uv j r--, heeft dit later gewijzigd in ,,en daarbij
mededeling dat tienduizend gulden aan zullen vertrouwen op onze kracht" Vol-
het reddingswezen geschonken zal wor- gens de delegatie had de tolk een ver-
uen> taalfout gemaakt.
