Boude wij ns keuze steunt de
Spaanse monarchisten
Voor het eerst sinds 1931 roept men
in Madrid weer: L de koningin
E
I
Ik
Nieuwe conferentie van de
Afro-Aziatische landen?
FABIOLA NOG EEN WEEK THUIS
Welk China
in de V.N.?
WmÊrn
Moeilijk opvoeden
ONLUSTEN IN
SEOEL
'J§VV 1
Behoefte aan tweede „Bandoeng"
Jodenmoordenaar
staat terecht
fi:
V J
s
DINSDAG 11 OKTOBER 1960
PAGINA
BUITENLANDSE
KRONIEK
(Van een correspondent in Spanje)
BARCELONA, 11 oktober.
Fabiola, de toekomstige koningin van de Belgen, woont weer in
Madrid, in het paleis van haar ouders aan de Calle Zurbano
nummer 5. Evenals voorheen, gaat zij dagelijks naar haar
eigen appartementen in de Calle Barbara, waar zij met haar vriendin
en secretaresse, Pili Sastago haar charitatieve werkzaamheden ver
richt.
Maar voorheen kon zij als een onopgemerkte jonge vrouw door
de straten van Madrid gaan. Bijna niemand kende haar, en bijna
niemand groette haar. Thans kan zij de deur van het ouderlijk pa
leis niet verlaten, of zij wordt opgewacht door een honderdkoppige
menigte en tientallen fotografen en journalisten. Dan weerklinkt
telkenmale opnieuw „Viva la reina", „Leve de koningin", en Fabiola
groet op haar minzame, charmante en ontwapenende wijze. En de
wachtende Madrilenen zijn het erover eens: zy is een koningin; zij
is koninklijk in haar verschijning, haar houding, haar rust, haar
glimlach. Als zij thans in haar auto stapt, wordt zij gevolgd door een
sliert wagens van reporters uit binnen- en buitenland, die on
derling een organisatie hebben opgebouwd en haar tijdens haar
verblijf in Madrid geen moment uit het oog zullen
verliezen. Fabiola doet geen moeite deze hardnekkige achtervol
gers kwijt te raken. Zij laat hen rustig gaan, maar heeft er steeds
voor gezorgd, dat de huizen of instellingen waar zij binnengaat,
onmiddellijk hermetisch worden gesloten voor het rusteloze pers
volk. En de vele Spaanse dagbladen, die dagelijks een soort dagboek
van Fabiola's doen en laten bijhouden, kunnen daarin weinig meer
vermelden dan de tijden, waarop Fabiola haar ouderlijk huis verlaat
en de adressen waar zij heen gaat.
mm MM
Nieuwe staten in Afrika
Peking concurreert
met Moskou
Beekse villaparkbewoner opent gevecht tegen „aan
stormende verkeersmoloch" Autoriteiten belegerd met
kostelijk protestschrift Gemeenteraad laat plannen
niet dwarsbomen
Luilekkerland tp koop
Koe met vijf poten in Wassenaars weiland
Gezins-zeilboot
W est-Duitsland
raaf "6en °nd0r Hitl8r dienende 8ene*
Het is de vraag of volgend jaar een
debat in de VerenigdeNaties over
de toelating van Rood-China tot
de Volkerenorganisatie voorkomen kan
Worden. Voor de huidige zitting van
de Algemene Vergadering is de kwes
tie van de baan, maar de meerderheid
die tegen bespreking van het onderwerp
ls neemt de laatste jaren voortdurend
ar. Het voorstel om de toelating van Pe
king niet in behandeling te nemen, werd
Saterdag j.l. aangenomen met 42 stem
men voor en 34 stemmen tegen, ter-
wyi 22 V.N.-leden zich van stemming
onthielden. Maar vorig jaar was de
verhouding nog 44 tegen 29 met 29 ont
houdingen. Het is opmerkelijk, dat 13
van de 15 nieuwe leden van de V.N.
Eich ditmaal nog niet over de kwestie
hebben willen uitspreken. Maar, hoeveel
van deze leden zullen dit volgend jaar
Wel doen, en moet men dan niet ver-
Wachten, dat zij vóór een behandeling
Van het probleem zullen stemmen?
Vooral Amerika verzet zich fel tegen
het toewijzen van een V.N.-zetel aan de
Chinese commu
nisten. De Ameri
kaanse gedelegeer
de in de volkeren
organisatie, Ja
mes J. Wadsworth
heeft verklaard,
dat Rood-China
zich schuldig heeft
gemaakt aan „daden waardoor het ge-
Weten van de mensheid wordt gekwetst'
Formeel staan de V.S. zeer sterk met
hun opvatting, dat Peking niet in de
V.N. thuis hoort. De staat voldoet im
mers bepaald niet aan de voorwaarde
die in het Handvest van de Verenigde
Naties gesteld wordt voor toelating tot
de volkerenorganisatie. In artikel 4 van
het Handvest leest men immers, dat het
lidmaatschap van de V.N. open staat
foor alle „vredelievende staten", en het
niet moeilijk aan te tonen, dat Rood-
China geenszins een vredelievend land
Is- Peking heeft zich schuldig gemaakt
®an agressie in de Koreaanse oorlog.
Pe Chinese communisten hebben de
koreaan.se wapenstilstand herhaaldelijk
5®schonden. Zij treden voortdurend ge
welddadig op in de Straat van Formo-
heuZti hebben Tibet overweldigd. Zij
de °n gewapende steun geleverd aan
j,. r®bellen in Malakka en de Philippij-
en aan de troepen van Noord-Viet-
tenslotte hebben zij zich schul-
Zer> vana?„Aaan schending van de gren-
Chinose n^iiYr Bovendien worden door
voordurend o„i en militaire leiders
ringen gehouden gSZUchti§e redevoe-
Maar overigens bestaat de
volkerenorganisatie on het
ogenblik geenszins uit louter
vredelievende naties, en er zijn on
verdacht anticommunistische staten,
die vinden dat men het formele kri-
terium voor toelating van nieuwe leden
Wet strikt kan handhaven. Zij zien de
v ff „'„„I oio een organisatie, waarin
V.N. vooral als een were]d met
namgor°d?e tussen het Westelijke en het
name die tussei kunnen worden
communistische .bl°K nt dat onder
Uitgepraat.Het is ^P^behandWing
de V.N.-leden die voor ew rhina;s toe-
van de kwestie van Rood
wyi bijvoorbeeld ook het
den zich vóór een bespreking
Probleem Peking uitspraken. hhp_
Maar zelfs het meest g««taMen
3,6 Amerikaanse dagblad, de New
Times, is niet onverdeeld an
°ver de uitslag van de stemming v
Saterdag j.l. Het blad constateert, dat
Onder de ieden van de V.N. meer en
hteer de opinie veld wint, dat ae
volkerenorganisatie een universeel
karakter zou moeten hebben, en flat
a"e landen van de wereld er in op
genomen zouden moeten zijn, öngeacnt
net zedelijk karakter van hun politiek.
De New York Times waarschuwt de
Amerikanen dan ook, dat zij de zaak
hiet als voorlopig afgedaan moeten
beschouwen, maar dat zij zich zullen
moeten bezinnen op een constructieve
oplossing als de meerderheid van de
V.N. in een der volgende zittingen van
de Algemene Vergadering voor toe
lating van Peking zou blijken te zijn.
De Britse regering heeft opnieuw
mot Amerika mee gestemd in de
•ffaire-China, maar enkele vooraan
staande Engelse bladen, waaronder de
..Guardian" en de „News Chronicle",
hebben dezer dagen in hoofdartikelen
gepleit voor toelating van Peking.
en grote moeilijkheid is dat er
reeds een China in de V.N. zit
van het "begin af aan vertegenwoor
digd geweest in de volkerenorganisa
tie. Nationalistisch China heeft zelfs
«en permanente zetel in de Veilig
heidsraad. Nadat in september 1949 de
communisten de macht m
den overgenomen en de nat'°9a'
*'ch op Formosa hadden
•Vgtrekken, wenste de Chinese s
^publiek beslag te leggen °P de'Lhi-
hese V.N.-zetel. Maar vooral na ae in
h'enging van Rood-China in de
?anse oorlog, eind 1950, heiden
Verenigde Staten en de andereWes
Ierse grote mogendheden zich fel
Sen toelating van Peking to. de - -
Verzet. Voor Amerika lag de situa.ie
Eenvoudiger dan bijvoorbeeld v?or Trs
f.Cand. Washington heeft immers
u, eds geweigerd het regime van re-
,'hg te erkennen. Voor de Amerikanen
*et«t nog altijd de wettige «gering
China in Taipeh, de hoofdstad van
^ormosa. Londen heeft echter al ®P°e"
?'g na de vestiging van de Chinese
Volksrepubliek diplomatieke betrekkin
gen aangeknoopt met Peking; een ge-
naar waar de Britten overigens weinig
voordeel van hebben gehad, of het
f°u de Chinese communisten er yan
weerhouden moeten hebben de Britse
Kroonkolonie Hongkong te annexeren.
Zoals de zaken nu staan zou de toe
lating van Rood-China tot de volkeren-
organisa'ie het heengaan van Nationa
listisch China uit de V.N tengevolge
moeten hebben. Noch in Peking, noch
Jn laipeh wil men akkoord gaan met
ue aanwezigheid van twee Chinese de-
?,s in de Verenigde Naties. Maar
dat een Pact gesloten heeft
Kni ^ationahstisch China, zal Tsjang
rpJo-i no2it- in de steek laten. De
beufin,?8 ln TaiPeh voert het feitelijk
h^lad °ver tien miljoen Chinezen, en
regime m Peking over zeshonderd
tr„hinla de toekomstige echtgenote van koning Boudewijn van België bij haar
„„Inm'st OP het vliegveld van Madrid. Zij is vorige week uit Brussel naar de
Spaanse hoofdstad teruggekeerd. Op 17 of 18 oktober gaat zij weer naar Brussel.
t hplanfistelling van de Madrilenen
Sfwola overtreft de stoutste ver
voor Fabiola ov nauwelijks groter
wachtmgen enz°a deze lieftallige
kunnen zijn, wa:^,iteekozcn om konin-
Madrüec-«e was m g zelf te worden.
gin van de Spanjaar sentjment, dat
Het oude monarchist -ne se
ongetwijfeld nog leeftop Het
iedere Spanjaard, vlam sentiment
heeft velen verbaasd, dat dit senume
na bijna dertig ]aar republikeins en a
tatoriaal bestuur nog zo sterk
Sedert op de donkere dag van l4
april 1931 koning Alfons Mil en ko
ningin Victoria Eugenia Spanj-
lieten, heeft Madrid gr sPaanse.^°"
ningin meer binnen "i muren genact.
Maar het „Viva la reina", het „Leve
de koningin" waarmee de Madrilenen
„hun" Fabiola hebben ontvangen,
klonk als een sterke echo uit de tij
den van wegeer, die niet is gedoofd
door de jaren van angst en onrust, die
op h~t vertrek van de laatste Spaanse
koning zijn gevolgd.
De Spaanse mon chisten halen ver
licht aüm Zonder het te willen, heeft
koning Boudewijn met de uitverkiezing
vaP Fabiola tot zijn gemalin, de monar
chisten in de kaart gespeeld. En voor
waar een edeler protagoniste van de
waarden van het koningschap hadden
zij niet kunnen wensen. Zoals Fabiola
Yan °e eerste dag het hart van de Bel-
S-n/r jgewonnen, heeft zr dat van
fle Mact: enen veroverd.
O nmiddellijk na 't bekend worden van
.verloving van Boudewijn en Fabio
la heeft een goed deel van de Spaanse
steden aangekondigd het plan te koeste
ren een school, een ziekenhuis of een
charitatieve instelling naar de toekom-
e 1,y°9s'1,nva!? óe Belgen te noemen.
Ook Madrid is niet achtergebleven en in
de gemeenteraad is met algemene stem
men een soortgelijk voorstel aangeno
men: Een nieuw instituut voor longlij
ders zal daar de naam van Fabiola gaan
dragen. Het Madrileense bestuur heeft
meer gedaan om de ontvangst van Fa-
miljoen. De voorstanders van toelating
van Rood-China tot de V.N. schermen
vooral met deze cijfers als zjj betogen
dat de huidige Chinese delegatie in dè
volkerenorganisatie geenszins represen
tatief is. Velen van hen zeggen ook
dat men in de V.N. geen werkelijk
vruchtbaar debat over ontwapening
kan voeren, als men het machtige
Rood-China niet ln het gesprek betrekt.
De kwestie van de toelating Wan Pe
king tot de V.N. is in hoge mate ge
compliceerd. Het bestaansrecht van de
V.N. is er mee gemoeid.
biola tot een voor haar onvergetelijke
te maken. Op de dag na haar aankomst
heeft het gemeentebestuur besloten voor
niet minder dan 900.000 pesetas gratis
maaltijden aan de armen van de stad
te verstrekken op de dag dat het huwe
lijk tussen Boudewijn en Fabiola vol
trokken zal worden.
In het paleis in de Calle Zurbano
is het een va et vient van belangrijke
personen. De Belgische ambassadeur
in Madrid, de Graaf de Berryer is er
een veel geziene gast. Maar de belang
stelling van de wachtende Madrilenen
gaat het meest uit naar de Spaans-
Franse modekoning Balenciaga, die
Fabiola's bruidskleed zal ontwerpen.
Reeds voor de aankomst van Fabiola
heeft hij een langdurig onderhoud ge
had met de Markiezin de Casa Riera,
haar moeder. Nadien is hij nog twee
maal geweest. Hij glimlacht minzaam
tegen de omstanders, maar laat geen
woord los over zijn plannen met het
koninklijke bruidstoilet.
Ingewijden weten voorts te vertellen
dat de sfeer ten huize Mora y Aiagon
oDgewekter is dan ooit. Bijna het gehele
gezin is er verenigd. Haar zusters, Maria
de las Nieves, markiezin van Aguilar,
Anna Maria, gravin van Salinas, Maria
de la Luz, gravin de Saltes en haar
broers, Gonzales, Graaf de Mora en
Jaime, zijn voor haar thuiskomst naar
Madrid overgekomen. Alleen haar broer
Alejandro ontbreekt op het appel. Die
verb! jft m Miami en zal niet voor het
einde van de maand thuiskomen.
Haar broer Jaime, de bon-vivant van
de familie, is ongetwijfeld het vrolijkst.
Op gezette tijden is hij, evenals zijn zus
ter Fabiola, dichter en schrijft hy ver
zen. Op andere momenten is hij compo
nist en schroomt hij met hele syrapho-
niëen op papier te zetten. Zo nodig en
eaeeert hii een orkest om zijn producten
uffte voeren Terwijl Fabiola in België
was heeft hij haar ter ere een wals ge
componeerd, een hymne aan Brussel, nog
een wals en een symphonie voor een or
kest van honderdtwintig man, die de ti
tel draagt „Spaanse en vorstin
Zijn symphonie heeft hij ditmaal op
een band laten opnemen. Zijn walsen en
zijn hymne heeft hij zelf op de piano
gespeeld en op een band vastgelegd. Bij
haar thuiskomst heeft hij zelf de bandjes
voor Fabiola afgedraaid. Hij wilde er
geen technicus bij hebben, omdat vol
gens zijn zeggen: „elke technicus van
vandaag een journalist kan zijn! Fabi-
biola zich ook met compositie be-
heeft een eigen compositie aan haar
broer opgedragen.
Want naast het schrijven van ge
dichten en kinderboekjes, heeft Fa
biola zich ook met de compositie be-
Een van de aardige din
gen van het leven is, dat je
nog eens een mens ontmoet.
Zo was ik laatst beroepshal
ve in een tehuis voor moei
lijk opvoedbare meisjes er-
gens in het land. Aan het
hoofd van die inrichting
mm stond een moeder-overste.
Een non dus met de vastberaden blik
van een politiecommissaris, maar met
het tot wijsheid verstilde gevoel voor
humor, dat zelfs nog raad weet als
iedereen het al lang heeft (^gegeven.
Nu kunnen moeilijk opvoedbare meis-
jes in tehuizen ook daarom wel eens
zo moeilijk opvoedbaar wezen, omdat
er buiten, in de maatschappij, nogal
wat moeilijk opvoedbare jongens vrfl
rondlopen. Jongens bijvoorbeeld, die
op enige afstand van zo'n tehuis post
vatten en beginnen te roepen, te flui
ten en te zingen: „Kom van het dak
af."
Wat doet een moeder-overste bö zulk
een voorkomende gelegenheid? Zij kijkt
uit het raam, heeft een beetje mede
lijden met die laffe knapen, moet er
ook inwendig een tikkeltje om lachen,
maar in ieder geval moet ze haar
moeilijk opvoedbare meisjes bescher
men. Zi) kan natuurlijk de politie bel
len, maar dat is op een gegeven mo
ment tegen de waardigheid van het
huis en net is bovendien niet doeltref
fend; want als je de hulp van de ster- 1
ke arm ieder ogenblik voor een wisse-
wasje inroept, dan gaat zU op de duur
weigeren in te grijpen als er echt iets
aan de hand is.
Stel u de situatie voor. En stel u
verder voor hoe moeder-overste het
heft zelf in handen besloot te nemen,
zonder ook maar iets aan enige waar
digheid in te boeten. Zij greep dus een
verrekijker, een onverhoeds geschenk
van een verre kennis, en ging daar
mee naar die opstandige jeugd buiten
zitten staren. Het resultaat was verras
send. Die knapen zagen haar gebaar,
voelden zich betrapt en verdwenen
druppelsgewijs. Die zaak was dus ge
regeld.
Maar de volgende avond kwamen
die jongens terug. En moeder-overste
was niet thuis. Gelukkig echter was
de plaatsvervangende zuster volledig op
de hoogte. Ook van de truc. Had zij
een verrekijker? Neen. Had zy een
gasaansteker? Ja. Ging het daarmee
ook? Ja.
Nooit is moeder-overste, geloof ik,
meer tevreden geweest over een van
de haar toegevoegde en toegewyde
zusters.
SEOEL, 11 okt. (UPI). Hullende:
vrouwen en invalide strijders uit de
aprilrevolutie hebben gisteren in de
Zuidkoreaanse hoofdstad gedenion-
streerd en luide het altreden geeist
van premier John Tsjang en diens ka
binet. Voor het eerst sinds de regering 1
van president Syngman Rhee is ge- j
vallen werden aan de politie weer wa-
pens uitgereikt. Het leger werd in
staat van paraatheid gebracht voor het
geval de onlusten zich verder zouden
uitbreiden.
Ook uit Masan, de plaats waar Id
april de opstand was begonnen kwamen
berichten van relletjes binnen.
De betogers hebben Tsjangs regering
en de Nationale Vergadering er van
beschuldigd te hebben gefaald bij de
voltooiing van de revolutionaire taken
na de opstand. Ook hebben zij zich fel
gekant tegen de uitspraak van het dis
trictsgerechtshof van Seoel, dat de door
de openbaar aanklager geëiste doodstraf
tegen negen voormalige leden van de
regering van Rhee negeerde. Alleen
de vroegere hoofdcommissaris van po
litie werd ter dood veroordeeld. De be
togingen hebben voortgeduurd tot de
duisternis inviel. President Posoen Joen
heeft de Nationale Vergadering ge
vraagd een wet in te dienen om tot een
rechtvaardige bestraffing van degenen
die met Syngman Rhee hebben geheuld,
te komen. Hij zei, dat de „uitspraak vari
het gerechtshof de gevoelens van het
volk had gekwetst en de revolutio-
narie geest had genegeerd".
De eis van de president, welke was1
vervat in een speciale bekendmaking,
volgde onmiddellyk op de door de be
togers geuite beschuldigingen als zou
het huidige bewind slechts een voort
zetting zyn van het regime van Rhee.
Tegenstanders van Tsjang hebben ge
zegd, dat zij hem wanneer de Algeme
ne Vergadering weer bijeenkomt ter
verantwoording zullen roepen. Voor die
tijd hebben zij ook reeds nieuwe beto
gingen aangekondigd. De demonstraties
waren de eerste tekenen van tegen de
regering gerichte gevoelens, sinds de
nationale verkiezingen van 29 juli j.l.
waarbij Zuid-Koreanen stembussen ver
brandden en regeringsambtenaren en
vroegere leden van Rhee's liberale par
tij aanvielen en mishandelden.
LONDEN. 11 okt. (U.P.I.) Commu
nistisch China, dat Rusland beconcur
reert wat betreft het verkrijgen van in
vloed in de nieuwe Afrikaanse naties,
is voornemens in Peking een speciaal
instituut voor Afrikaanse zaken op te
richten. Dit is van achter het IJzeren
Gordijn vernomen. Het instituut, dat
tot taak krijgt de bestudering van Afri
kaanse zaken te bevorderen en het con
tact met de nieuwe Afrikaanse landen
te versterken, zal naar wordt verwacht
begin volgend jaar beginnen te werken.
Mogen wij de bewoners Van het
Prof. Spronckenpark - de villa
wijk van de Limburgse ge
meente Beek - en speciaal hun vvoord-
voerder de heer H. Romans geloven,
dan staat in dit anders zp vredige
dorp iets ergs te gebeuren. Ier ont
lasting van de drukke Stationsstraat,
alsmede ter verbetering van de ge
vaarlijke verkeerssituatie op het Punt
waar deze straat op de overbelaste
Rijksweg Sittard-Beek-Maastncht
uitkomt, wil het gemeentebestuur
met uitzondering van drie raadsleden
het doorgaande verkeer in zuideiyke
richting via het prof. SpronckparK
naar de Rijksweg gaan leiden.
Realisatie van dit plan maakt de
verbreding van enkele wegen in het
villapark noodzakelijk, alsmede de
gedeeltelijke opruiming van een
lantsoen. In de terminologie van de
eer Romans is dit „een grote mis
daad". Wanneer het door de raad
met instemming van de provinciale
planologische dienst thans vast"
gestelde verkeersplan doorgang vindt
zal het met de rust in het villapark
gedaan zijn, zo meent de heer
Romans.
In een lijvig rapport toont hij dit
omstandig aan. Tevens doet hi) daar
in het gemeentebestuur enkele andere
oplossingen van de Beekse verkeers
moeilijkheden aan de hand, o.a. de
aanleg van een randweg, waarvan de
aanzet reeds aanwezig is, alsmede de
verbetering van de uitmonding van de
Stationsstraat op de Rijksweg. De
raad van Beek' heeft dit rapport me!
request van de villaparkbewoners
niet ontvankelijk verklaard,omdat het
niet binnen de vastgestelde termijn is
binnengekomen
Ten onrechte, meent de heer Ro
mans, reden waarom hij zijn in
strijdlustige bewoordingen gestelde
geschrift aan gedeputeerde staten
van Limburg heeft gezonden, alsook
aan tal van andere instanties, tot de
Beekse kasteleinsvereniging toe.
Degenen die over een exemplaar
beschikken hebben er een hele kluif
aan om het te lezen, maar wjj zijn
er zeker van dat zij het rapport van
a tot z zullen doorwerken. Wellicht
niet zozeer om het behandelde pro
bleem, alswel vanwege de wijze
waarop dit gebeurt. Een stijl om van
te gnuiven. Reeds de titelpagina
vormt een aaneenschakeling van kos
telijke voorbeelden. „Mammoet-offer
van het Beeker natuurjuweel, Villa
park" zo heet het rapport, terwijl
diverse ondertitels spreken van „een
noodkreet" en een „afgerond studie-
produkt: interessant voor geboren en
getogen Beekenaren, een verpozing
voor historici, een basis voor prak
tische gemeentepolitiek, etc"
Voor de rapporteur zelf is het ge
schrift èen strijdprogramma want, zo
verklaart hij onomwonden „Wij ma
ken van ons hart geen moordkuil en
willen het landelijk decor rond de
parkwijk onaangeroerd behouden.
Voor dit aesthetische belang van het
buurtschap staan we in goede burger
zin op de bres als één man. De strijd
zal vredig zjjn, doch eerst als be
slecht worden beschouwd, wanneer
we onze oude Beeker oase weer vol
komen veilig weten. Dan is de honger
van ons hart gestild!"
Van wijken wil de schrijver niet
weten, getuige deze krachtige uit
spraak: „Een concessie aan het
druisend verkeersmonster, dwars
y»
door de rotonde van dit park te
trekken, met aanranding van plant
soen en gazon, achten wij van zulk
een ruïneuze strekking en dermate
ongerijmd dat aan dit overrompelend
verkeersplan onverwijld een halt
moet worden toegeroepen!" Om dit
te bereiken zal de heer Romans met
de drie tegen het plan gekante raads
leden de strijd gaan aanbinden tegen
„de meest verwenste verkeersgod al
ler tijden, die in zijn brute kracht en
onder de wilde jacht van een nimmer
te stuiten verkeerswellust een drieste
aanval opent op het edelste en mooiste
deel van Beek."
Het valt overigens te betwijfelen of
de aanvoerder van het gevecht als
triumfator uit de strijd tevoorschijn
zal komen, aangezien al diverse
„medestrijders" bereid zijn hun voor
tuintjes te offeren „aan de aanstor
mende verkeersmoloch".
Terwijl wij Luilekkerland altijd als
een onbereikbaar oord hebben ge
zien, (mede omdat wy niet van
rijstebrij houden) blijkt het au plotse
ling in Leeuwarden te koop te zijn. En
omdat het gevaar niet denkbeeldig is,
dat dit Luilekkerland zal vallen onder
de mokerslagen van sterke slopers,
zijn er in de Friese hoofdstad stemmen
opgegaan die zeggen dat de gemeente
het maar kopen moest. Daarmee zou
Leeuwarden echter niet in een klap
uit de zorgen zjjn, want in dit Luilek
kerland vliegen geen gebradea duiven
rond. Het is slechts een dubbele ril
typisch nde-eeuwse huisjes onder
een lang, hoog dak, veertien idyl-
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiniiiiiiiiiimiitHitiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiitiiiiiiitiiiiiiiiiii
luiiiiiimmimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitmiii
lische woninkjes met luiken, onderdeu
ren en bedsteden.
Sinds mensenheugenis heet die rij
huizen (ook officieel) Luilekkerland.
Het is een van de karakteristieke
stukjes oud-Leeuwarden, zoals er in
de afgelopen jaren ai meer zijn ge
sloopt door een gebrek aan visie. Lui
lekkerland wordt ten dele nog be
woond, ondaks de bedsteden, maar er
zou heel wat moeten gebeuren om de
veertien huisjes aan de eisen van van
daag aan te passen. Daarom heeft de
diaconie van de Hervormde Gemeen
te Luilekkerland te koop aangeboden.
Wat er met de bewoners moet ge
beuren is niet bekend. Ook weet men
niet, wat er met Luilekkerland zelf
gebeuren gaat. Er zijn geen verorde
ningen, die het slopen ervan kunnen
tegenhouden, al zal het besluit om
dit stukje oud-Leeuwarden met mo
kers de geschiedenis in te helpen stel
lig verontwaardiging wekken. Het
complex maakt deel uit van een reeks
gebouwen en monumenten, die na de
sanering van de binnenstad het hart
van Leeuwarden tot 'n waardevol cul
tureel centrum zouden maken. Tot die
gebouwen behoren onder meer de
Grote Kerk, met de daarbjj behoren
de kloostergang, het oude weeshuis,
de Oldehove, een oud gasthuis en de
nieuw te bouwen provinciale bi
bliotheek, terwijl dit alles zich boven
dien in de nabijheid bevind van de
historische Prinsentuin op de oude bol
werken van de Friese hoofdstad. De
woningen van Luilekkerland zouden
met een beetje moeite kunnen wor
den omgebouwd tot zeven normale
huizen met oude sfeer, tot woningen
voor kunstenaars of tot een museum
voor Leeuwarder curiositeiten.
/n het weiland van de landbouwer H. Cohen aan de Rijksstraatweg in Was
senaar wij schreven er in deze rubriek al eerder over loopt een koe
met vijf poten. Hierbij een foto van het dier, dat een goede gezondheid geniet
en wat lopen betreft voor zijn collega's niet onder doet. De beide jongens kijken
toch een beetje verbaasd naar het beest.
7) e heer K. de Boer, eigenaar van
it een jachtwerf in Krommenie,
heeft een nieuw type gezint-
-eilboot gebouwd in de 16 m2 klasse.
Het aantrekkelijke van het scheepje
is, dat het door een nieuwe bouw
wijze om een mal, die ook voor
latere boten te gebruiken is geen
spanten behoeft, hetgeen de kosten
aanmerkelijk verlaagt. „Alkmaarder-
meer jacht" is de naam van de boot
welke een lengte heeft van 6.10x2
meter. Het ontwerp is van de heer
D. Koopmans.
zie gehouden. Van haar is een wals
bekend, die zij heeft ingezonden aan
de Sociedad General de Autores de
EsDana" met het verzoek op grond
van dit werkstuk als lid te worden
toegelaten. Deze wals heet De brug
der verzuchtingen en het lied zingt:
Onder een Venetiaanse brug,
brug van geliefden
helder water
vaart een oude gondel
eenzame gondelier waar zal
ie zo alleen meeren.
Onder de witte maan
alleen met je droefheid
je voelt je vergeten,
omdat je nooit bent bemind
en het lied besluit met de vraag: laat
me met je gaan vriend, onder de witte
maan en laten we varen onder de
brug van geliefden.
Fabiola heeft deze wals getekend met
het pseudoniem „Cleopatra" en haar lied
reeds acht jaren geleden, toen zij dus 24
jaar was, ingezonden.
Tenslotte heeft de Belgische ambassa
deur in Madrid dezer dagen de pers in
Madrid bijeengeroepen om haar uit naam
van de Belgische koning te vragen Fa
biola zoveel mogelijk met rust te laten.
De pers beloofde haar best te zullen
doen. De ambassadeur deelde mede, dat
het de bedoeling van de toekomstige
koningin is tot 17 of 18 oktober in Ma
drid te blijven en daarna naar Brussel
terug te keren. Enkele dageri later zal
NEW ÏORK, 11 okt. (UPI). Naar
verluidt hebben de Indische premier
Nehroe en de Saoedi-Arabische minis
ter van staat Slioekairy kort voor Neh-
roe's vertrek uit New York, gedurende
een uur de behoefte besproken, die .jü
een aantal Afro-Aziatische landen blijkt
te bestaan tot het houden van een nieu
we „Bandoeng-conferentie". Volgens
gezaghebbende zegslieden zouden een
aantal V.N.-afgevaardigden uit de bel
de groepen van landen zich hebben uit
gesproken voor een conferentie, welke
dan zou moeten worden gehouden in
een Afrikaanse stad in 1962. Dit zou de
belangrijkheid van de pas onafhanke
lijk geworden Afrikaanse staten aanzien
lijk manifesteren. Plaats en datum van
samenkomst zouden thans onderwerp
van gesprek uitmaken voor de erbij
geïnteresseerde landen.
De eerste Afro-Aziatische conferentie
werd in Bandoeng, Indonesië, gehouden
in het jaar 1955. Er waren toen 29
landen vertegenwoordigd, waarbij ook
communistisch China. Naar men aan
nam zou dit land ook worden uitgeno
digd indien een tweede soortgelijke con
ferentie zou worden gehouden. De Af
ro-Aziatische groep in de Verenigde Sta
ten telt thans 46 leden, inbegrepen de
17 landen die tijdens de jongste serie
zittingen als lid werden aanvaard. Vol
gens een Aziatische zegsman zouden
alle 46 landen, de „voorlopige Algerijn
se regering" en communistisch China
zij opnieuw in Madrid zijn om haar per- een uitnodiging ontvangen.
soonlijke zaken definitief af te hande
len, in te pakken, afscheid te nemen van
haar vrienden en waarschijnlijk op offi
ciële wijze van Madrid.
Tijdens de conferentie van Bandoeng
van 1955 werd een communiqué ont
worpen, waarvan een aantal artikelen
nog altijd door veel landen die er aangeschikt voor was
hebben deelgenomen worden nageleefd.
„e r®.SeIs hadden betrekking op de
verhouding van Ie deelnemers met an
dere landen, en handelden over het
vreedzaam naast elkaar bestaan, econo
mische en culturele samenwerking, en
het zelfbeschikkingsrecht van de volke
ren.
Degenen die belang hebben bij het
houden van een nieuwe bijeenkomst
wyzen er op dat nu zovele staten pas
him zelfstandigheid hebben verworven,
deze nieuwkomers tussen de machten
van Oost en West staan, die om strijd
proberen de jonge staten in hun kamp
te trekken. „Als wij deze uitdaging niet
beantwoorden, lopen wij het gevaar,
dat de Afro-Aziatische groep in gevaar
lijke delen gesplitst wordt," aldus een
Aziatische diplomaat. „Wij kunnen ons
zelf niet veroorloven om werkeloos toe
te zien."
Naar verluidt zou Nehroe zowel ar
gumenten voor als tegen het houden
van een nieuwe conferentie te berde
hebben gebracht. Hjj en minister Shoe-
kairy zouden het er echter over eens
zijn geworden, dat de noodzaak om
een vergadering te houden zich heeft
opgedrongen.
Kort na de conferentie van Bandoeng
hadden verschillende regeringen reeds
getracht om )i:..ten twee jaar een soort
gelijke vergadering te beleggen, maar
men was in 1957 van gevoelen, dat net
politieke klimaat er op dat moment niet
HAGEN (W est-Duitsland) 10 okt
(D.P.A.-Rtr) - I„ de Westtaalse s°t5j
Hagen staat thans terecht de fil-iari»
lasser Paul Thomanek, dfe bewak«
van Duitse kampen in Rusland is Ke-
weest HU wordt beschuldigd van moörd
op 123 niet name genoemde Joden, die
hij tussen 1941 en 1943 in kampen nabij
Tarnapol zon hebben gedood. Hy wordt
ook beschuldigd van medeplichtigheid
aan het ter dood brengen van ruim
tweeduizend Joden, die als dwangarbei
ders te <verk waren gesteld.
Thomanek was dotir een lagere recht
bank op beschuldiging van doodslag, vijf
/epleeg§' tot v«ftien 3aar dwang
arbeid veroordeeld. De openbare aankla
ger had echter hoger beroep tegen dit
vonnis aangetekend. Het gerechtshof te
Hagen moet thans uitmaken of Thoma
nek „lage beweegredenen" voor zijn da-
den heeft gehad. In dat geval zal hij na-
meljjk wegens moord en niet voor dood-
Hitg t?r?S:ht Toet,en staan- Thomanek,
die schuld ontkende, verklaarde, dat hb
en de andere kampbewakers de volgende
lastgevingen van de S.S. hadden ontvan
gen. „Alle Joden, die niet tot werken
in staat waren, moesten worden „geli
quideerd Joden, die vluchtten, moes
ten zonder waarschuwing worden neer-
geschoten; wanneer er één Jood was ont
vlucht, moesten tion andere hiervoor
met hun leven boeten.
Thomanek zei ook: „Ik dacht dat een
order, om Joden neer te schieten, juist
moest zijn. wanneer h^j werd gegeven
Tokio De Japanse minister van
buitenlandse zaken, Zentaro Kosaka
heeft bekendgemaakt dat Japan een
uv/z j t-i am^assa^6ur zal benoemer
b\j de Europese Gemeenschappen. D-
ambassadeur zal zijn standplaats kr'
gen in Genève.
