Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | 19 oktober 1960 | pagina 2

Misdadigersbende

voor de rechtbank

PAUL VLAANDEREN

en de
klep*

Straffen van één tot vijf jaar
geëist tegen acht leden

Helder woord

TIEN JAAR geëist wegens

dodelijke mishandeling

Eerste VAMOR-diploma's
uitgereikt

Limburger in Zoeterwoude

George was altijd al een
avontuurlijke jongen

Haagse Rechtbank

Teveel rijschoolhouders in ons land

Burgemeester

H. J. J. A. Smeets

^OOB^a1SJ

'wTteRS fMt

geloof pat je
Jy^GRAAG OA AT!J

KOFFIEHUISHOUDER „KWADE GENIUS"

-ii i i

,Moordgrap' Voorburg

Cassatieberoepen
verworpen

ASSEPOESTER

BOEKHOUDER MET SLAGERSMES
IN DE RUG GESTOKEN

Scheepsontploffing

Vijf bemanningsleden
gedood, 12 gewond

Reserve-officier in
gelijk gesteld

VERKEERSVEILIGHEID VERHOOGD

Tanker overgedragen

NEDERLANDSE EMIGRANT BIJNA
DUPE VAN PARACHUTESPRONG

WOENSDAG 19 OKTOBER 1960

PAGINA 2

(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 19 okt. Gis
teren is de rechtbank begonnen
met de behandeling van de zaak
tegen de leden van. een 25 man
tellende misdadigersbende, die in
de nacht van 21 op 22 juli j.l. door
de recherche werd opgerold. Ro
vend, stelend, vitrines openbre
kend, huizen binnendringend en
geld afpersend plachten de leden
van deze bende het land af te stro
pen, overal hun slag slaand, waar
z(j ook maar iets van hun gading
meenden aan te treffen.

-

Hockeytoernooi in
New York

v -••

mSHOOR EENS, INA, JIJ V
WaBNT NIET VERANTWOOR
DE L'JK VOOR DIE OUDE r-'
DAME-. DROMMELS IK

MAAR PAULALS f
IK NIET MEE OA,
KAAPT ZE MISSCHIEN
L- DE ElFELTOREN

■LIEVELINGSNAP JU HET?
LAOV GAVFORD WIL
j? PLOTSELING NAAR PAR'Jó

copYhight swan features syndicate

Het waren zelden qrote misdreven
waaraan zy zich schuldig maakten. Als
leider wordt beschouwd de 29-jarige
eigenaar van een koffiehuis in de Spui
straat. In zijn gelegenheid kwamen de
merendeels jonge lieden by elkaar.
Hem verdacht de politie ervaö de „kwa
de genius" te zijn van deze groep, die
ln nauw contact stond met leden van
de onderwereld.

Echter niet in het koffiehuis, maar in
de privévertrekken van de koffiehuis
houder, aan de Bilderdjjkkade, werden
de plannen voor nieuwe 'overvallen en
berovingen beraamd. De woorden
„kraak" en „object" hoorde men in de
ze vertrekken het meest vallen.

De bende kon worden opgerold,
dank zij het feit dat enige leden van
de groep op heterdaad door de politie-
werden betrapt, toe.i zvj een inbraak
pleegden in een stofzuigerfabriek in
Hilversum. De hoofdstedelijke recher
che werd ingelicht, toen bleek, dat de
inbrekers uit Amsterdam afkomstig
waren. Een naarstig onderzoek naar
de antecedenten van de dieven bracht
aan het licht, dat zij herhaaldelijk
plachten samen te komen in een kof
fiehuis aan de Spuistraat. Het koffie
huis werd geschaduwd, tot de politie
in de nacht van 21 op 22 juli j.l. toe
sloeg en de overige leden van de ben
de arresteerde. Onder hen waren vier

jaar, die serveerster in het koffiehuis
waren en van heling worden ver
dacht.

Enige zeer jeugdige leden van de uit
gebreide groep zijn reeds voor de kinder
rechter verschenen. Gisteren kwamen de
acht voornaamste figuren van de bende
voor de rechtbank. Donderdag a.s. zal
nog een twaalftal verdachten berecht
worden, waarbij een 18-jarig meisje en
een aantal helers.

Achtereenvolgens verschenen gis
teren een 20-jarige metselaar, een 22-
jarige magazijnbediende, een 34-jarige
bouwvakarbeider, een 19-jarige schoor
steenveger, een 27-jarige koopman, een
23-jarige losarbeider, een 26-jarige
koopman en de 29-jarige koffiehuishou
der voor het grijze verdachtenhekje.

De publieke tribune was gedurende
de gehele dag tot op ieder plaatsje be

zet. De acht verdachten maakten een
bescheiden indruk. Op één na beken
den allen wat hun ten laste werd ge-
legd. De meesten beloofden in hun
laatste woord, hun leven nu toch echt
te gaan beteren. Een van hen ging
zelfs zover te verklaren, dat hij een
fikse straf verdiende. Daarna zou hij
geheel opnieuw beginnen en bewijzen
wat hij waard was. „Laten wij het
daar dan maar op houden" zei de pre
sident van de rechtbank, mr.
J. Heintz.

Bijna allen waren reeds een of meer
keren voor de rechtbank geweest. De
oudste had reeds zestien veroordelin
gen op zijn strafblad staan.

De 26-jarige koopman, die de leden
in zijn wagen naar de verschillende
„objecten" had vervoerd ontkende
ook maar iets van de inbraken afgewe
ten te hebben.

Met een uitgebreid verhaal probeerde
hij de rechtbank daarvan te overtui
gen. Het bracht consternatie teweeg op
de verdachtenbank, waar men het over
deze wijze van optreden volstrekt niet
eens was.

Evenals de rest van het achttal beken
de de koffiehuishouder zijn medeplich
tigheid aan inbraken in Apeldoorn en
Hilversum. Ook gaf hij toe dat hij de-
groep om zich heen had verzameld. En
kele jongelui sliepen in zijn woning
aan de Bilderdjjkkade. Hij ontkende
echter met klem de „kwade genius"
van de bende te zijn geweest. Alle plan
nen voor de inbraken waren, volgens
hem, van de 27-jarige koopman uitge
gaan. Ook had hij de jongens niet be
loofd, dat als er genoeg gèld was, zij
als zetbaas in koffiehuizen zouden ko
men. Er was wel over gesproken.

De officier van justitie eiste tegen de
acht hoofdfiguren van de groep strenge
straffen, variërend van een tot vijf jaa".

De zwaarste straf eiste hij tegen de
koffiehuishouder, namelijk vijf jaar met
aftrek.

De officier beschouwde hem, on
danks de verklaringen van verdachte
zelf, wel als de man die eigenlijk de lei
ding had. „De jongens bewonderden
hem omdat hij worstelinstructeur was
geweest. En al heeft hij de plannen dan

meisjes in de leeftijd van 16 tot 22 niet gemaakt, hij keurde ze goed. Hii

Nu vele Fransen voor een groot ge
wetensconflict zijn geplaatst door het
uitblijven van succes van de Algerijn
se politiek van de regering, heeft het
Franse episcopaat zich genoopt gezien
enkele duidelijke uitspraken te doen.
De kardinalen en aartsbisschoppen
constateren een groeiende verdeeld
heid, en zij pogen nu die verontrus
tende ontwikkeling te stuiten door
enige orde te brengen in de chaos van
denkbeelden. Zij veroordelen de aan
sporingen tot dienstweigering, die het
wettige gezag van de staat ondermij
nen. Anderzijds erkennen zij dat, in
naam van dit wettige gezag, in Alge
rije wandaden zijn gepleegd die al
niet minder veroordelenswaardig zijn.
Het episcopaat vertolkt ongetwijfeld
de gevoelens van de grote massa van
het Franse volk als het aandringt op
een spoedige vrede in Algerije. De
Franse natie is het oorlogvoeren moe.
Sinds 1939 zijn onophoudelijk Fransen
gesneuveld; eerst in de strijd tegen
Hitier, toen op de slagvelden van In-
do-China en tenslotte in net conflict
met de Algerijnse rebellen. De pre
laten dringen aan op een zodanige op
lossing van het Algerijnse conflict, dat
zowel de rechten van de „colons" als
die van de Afrikaanse Algerijnen ge
waarborgd zijn. Verder kon het epis
copaat niet gaan. De Kerk kan geen
concreet vredesplan indienen, waar
mee het zich op het terrein van de
practische staatkunde zou begeven.
De reeds door De Gaulle gelanceerde
voorstellen worden niet uitdrukkelijk
gesteund, maar men zou misschien
mogen concluderen, dat de visie van
de kardinalen en aartsbisschoppen op
het Algerijnse vraagstuk niet ver van
de zienswijze van de president af
staat.

Op twee andere punten worden de
opvattingen van de president echter
niet door die van het episcopaat ge
dekt. r

Terwijl De Gaulle zijn gebrek aan
vertrouvren in de Verenigde Naties
heeft gedemonstreerd door, als enig
lid van de Grote Vier, weg te blijven
van de huidige zitting van de Alge
mene Vergadering, wijzen de Franse
prelaten in hun verklaring van giste
ren op de onmisbaarheid van „een
internationale organisatie van de vol
keren".

Waar het episcopaat tenslotte her
innert aan de pauselijke waarschu
wing tegen de excessen van het na
tionalisme, zou men kunnen denken
aan bedekte kritiek op De Gaulle's
streven Frankrijk een eigen „kern
zwaard" te geven. Het is opmerkelijk,
dat in de bisschoppelijke verklaring,
die misschien toevallig is uitge
geven aan de vooravond van hei par
lementaire debat over het Franse
„kemzwaard"gezegd wordt, dat de
ware vrede niet voortkomt uit „su
perioriteit van bewapening".

Het woord van de hoogste Franse
kerkelijke gezagsdragers zal niet na
laten diepe indruk te maken op het
Franse volk. Het brengt helderheid

in de verwarring en hel zou een
matigende invloed kunnen uitoefenen
op de extreme stromingen die de
natie in een nieuwe crisis dreigen te
sleuren.

stelde voor een geregelde gangsterben
de te vormen en het geld te gebruiken
voor de exploitatie van koffiehuizen",
aldus sprak de officier in zijn requisi-
'pir. waarin hij de koffiehuishouder ook
nog de verleider noemde van jonge
ren, die zwak staan.

Tegen de 23-jarige losarbeider eiste
de officier vier jaar gevangenisstraf
met aftrek van het voorarrest, terwijl
de 20-jarige metselaar, de 34-jarige
bouwvakarbeider, de 19-.iarige schoor
steenveger en de 27-jarige koopman
allen drie jaar met aftrek tegen zich
hoorden eisen.

Tegen de 26-jarige koopman, die ont
kend had iets van de inbraken afgewe
ten te hebben, maar wel voor het ver
voer had zorg gedragen, vroeg de of
ficier twee jaar "evanaemsstraf riet
aftrek. Tegen de 22-jarige magazijnbe
diende die nog een blanco strafblad had
en maar eenmaal had meegedaan, eiste
de officier twaalf maanden gevangenis
straf, waarvan vijf maanden voorwaar
delijk en een proeftijd van drie jaar.

In alle zaken doet de rechtbank op
1 november a.s. uitspraak.

(Van onze Haagse redactie)

DEN HAAG, 18 okt. De Hoge
Baad heeft vanmorgen de cassatiebe
roepen, die de vier daders van de
„dnivenbloedmoord" te Voorburg
hadden ingesteld tegen het arrest van
het Haagse Hof, verworpen. Bij het
arresbt heeft de Hoge Raad overwogen,
dat de raadslieden van de vier ver
dachten de aangevoerde cassatiemid
delen gebaseerd hebben op een on
juiste lezing van het arrest van het
gerechtshof.

De vier mannen hebben op de
koningin Julianalaan te Voorburg een
moordaanslag geënsceneerd. Omwo
nenden, die meenden dat er van een
echte moordaanslag sprake was. de
den aangifte bij de politie.

De rechtbank had het viertal ont
slagen van rechtsvervolging. Het ge
rechtshof was echter van oordeel, dat
de daders van de „moordgrap" zich
schuldig gemaakt hadden aan het me-
deplegen van het doen plegen van valse
aangifte en veroordeelde de vier man
nen tot een voorwaardelijke gevange
nisstraf van één maand met een
proeftijd van drie jaar en een boete
van 100 gulden. De procureur-generaal
bij de Hoge Raad had tot verwerping
van de cassatieberoepen geconclu
deerd.

(Van onze Haagse redactie)

DEN HAAG, 18 okt. De Haagse
schildersbuurf werd in de nacht van 5
op 6 juni van dit jaar opgeschrikt door
een hevige ruzie in een huis aan de Ja
cob Catsstraat. die eindigde met een
dodelijke steek in de rug vap een 67-
jarige boekbinder. Vat)daag vond dit
drama zijn vervolg voor de Haagse
'Rechtbank, waar, verdacht van afper
sing en zware mishandeling de dood
ten gevolge hebbende, een 31-jarige
koopman en, op verdenking van mede
plichtigheid, zijn 18-jarige vrouw te
recht stonden.

Uit het verhoor door de president
bleek, dat de vrouw die avon,d thuis
was gekomen met de boekbinder, die
zij op straat had aangesproken. Toen
zij enige tijd met de man in de keuken
was, riep zij haar man die zich met
enkele familieleden in een andere ka
mer van het huis bevohö, te hulp, om
dat haar bezoeker haar zou hebben ge
slagen. De kodpman was' toegeschoten
en rende de bezoeker, die de trap was
afgevlucht, achterna. Op de drempel
van de buitendeur kreeg de boekbinder
een steek in de rug met een groot vlijm
scherp slagersmes, dat ter zitting om
zichtig werd uitgepakt.

De koopman, die na de steekpartij
met zijn vrouw op een fiets was weg
gereden ontkende de steek te hebben toe
gebracht. „Ik vluchtte niet, maar _gmg
geneeskundige hulp halen", zei hij nu.
De president herinnerde hem eraan, dat
h;j en zijn vrouw de volgende dag in
Amsterdam waren aangehouden. De
zuster van de verdachte was tijdens het
incident bij haar broer op bezoek ge
weest. Lang twijfelde zij of zvj van haar
verschoningsrecht gebruik zou maken.
Op aandringen van de verdachte zag

zij5 hïer van"af. Zij kon niet veel meer
verklaren dan dat haar schoonzuster
ruzie met de boekbinder had gekregen.
Van de steek zelf had zij niets gezien.
Haar man maakte wel gebruik van het
verschoningsrecht. Een buurman, een
van de tien getuigen, die waren opge
roepen, zei de verdachte wel een slaan
de of stekende beweging te hebben zien
maken, maar geen mes gezien te heb-
bdn. Een kelner uit Den Haag kwam
verklaren, dat de verdachte en zijn
vrouw 's morgens om vijf uur al, toen
hii de zaak opende, binnen kwamen.
„Zvj was erg zenuwachtig en de man
zei dat de vrouw gemolesteerd was".
Toen de president de kelner er aan
herinnerde, dat hij tegen de politie ver
klaard had, dat de verdachte ook ge
zegd had: „ik heb eenrman gestoken"
erkende hij dat dit juist was.

De verdachte bleef ontkennen de
boekhouder te hebben gestoken. Het
psychiatrisch rapport sprak van een,
„verstandelijk zwak begaafde psycho
paat met een hysterische inslag". De
officier van justitie geloofde niet dat
de koopman de bedoeling heeft gehad
om te doden. Wegens afpersing en zwa
re mishandeling de dood ten gevolge
hebbende eiste hij een gevangenisstraf
van tien jaar met aftrek en ter beschik
kingstelling van de regering.

De verdediger mr. F Piket zei. dat
het niet zeker is, dat de verdachte heeft
gestoken. Hij legde de rechtbank een

theorie voor die he.m niet onmogelijk
leek: de vrouw zou de boekbinder heb
ben doodgestoken, waarna man en
vrouw, voordat zij de volgende dag wer
den gearresteerd, afgesproken zouden
hebben, dat de man de schuld op zich
zou nemen. Dat zou ook de oorspronke
lijk tegenover de politie afgelegde be
kentenis kunnen verklaren. Do gedach
tegang van de man zou geweest zijn: ik
zeg het gedaan te hebben, maar ze kun
nen het niet bewijzen, dus ga ik toch
vrijuit. Hij vroeg vrijspraak, ook voor
de afpersing.

Daarna moest de 18-jarige vrouw,
die er uitzag als een kostschoolmeis
je, maar ongelooflijk brutaal was te
gen de president, zich verantwoorden.
Haar wérd oplichting en medeplichtig
heid aan poging tot oplichting ten las
te gelegd

De officier geloofde niet in haar me
deplichtigheid aan de zware mishande
ling. Zij verklaarde van de steekpartij
niets gezien te hebben. Haar man was
haar te hulp gekomen, toen de boek
binder haar had geslagen. Daarna was
zij weggelopen. Een gedeelte van de
zaak werd achter gesloten deuren be
handeld.

De officier eiste een jaar gevangenis
straf met aftrek, waarvan zes maanden
voorwaardelijk. De verdediger van het
meisje, mr. D. Huisman, meende dat
er geen schijn van bewijs was voor de
afpersing van de boekbinder. Hij vroeg
de rechtbank onmiddellijke invrijheids-
stelling, omdat het meisje al vier maan
den cellulair was opgesloten geweest,
wat hij, gezien haar leeftijd, al een zeer
zware straf vond. Dit verzoek werd
na raadkamer ingewilligd.

Uitspraak 1 november.

DEN HAAG, 18 okt. Bij de dienst
luister- en kijkgelden van de PTT is
gisteren het 750.000ste televisietoestel
geregistreerd. 1 oktober bedroeg het
aantal aangegeven televisietoestellen
737 522 tegen 718.229 op 1 september.

LAS PALMAS, 18 okt (U.P.I.) Door
de eerder gemelde ontploffing in de
machinekamer van de Capetown Castle
zijn vijf personen gedood en twaalf men
sen ernstig gewond, allen leden der
bemanning. Van de 280 passagiers die
het schip vervoerde liep niemand letsel
op. Er is geen officiële verklaring ge
geven voor de oorzaak van de ontplof
fing.

In de eerste ogenblikken dreigde een
paniek te zullen uitbreken, omdat de
meeste passagiers zich nog in diepe
rust bevonden en volkomen waren ver
rast. Half geklede mensen in nacht
gewaad, vaak dodelijk beangst, ver
schenen aan dek en moesten door be
manningsleden ervan worden over
tuigd, dat er geen direct gevaar dreig
de voor passagiers of schip.

UTRECHT, 18 okt. De centrale
raad van beroep heeft vanmorgen het
besluit van de minister van Defensie
tot overplaatsing van een reserve-lui
tenant uit Delft van de artillerie naar
het korps mobiele colonnes nietig ver
klaard. Dezg nietigverklaring zal, ge
zien de behoeften van het korps mo
biele* colonnes, om redenen van -aige--

meen belang eerst in werking treden
met ingang van 1 januari 1962.

De minister van Defensie, voor wie
als gemachtigde optrad de heer A. B.
Muiderman, luitenant-kolonel der mili
taire administratie, was bij de centrale
raad in beroep gegaan tegen de be.v
slissing van bet militair ambtenarenge
recht in Den Haag, dat de overplaat
sing van de reserve-luitenant op 11 april
nietig verklaarde.

DEN HAAG, 18 okt. Een team van
de Batavieren heeft dezer dage.n in
New York deelgenomen aan een inter
nationaal toernooi, dat georganiseerd
werd door de hockeyclub „The Priva
teers".

De uitslagen van de wedstrijden waar
in de Nederlanders speelden luiden:
Montreal Metropolitans-Batavieren 1-2,
Privaters-Batavieren 51, Mavericks-
Batavieren 1-2, Bermuda National
team-Batavieren 0-1.

(Van onze Utrechtse redacteur)

UTRECHT, 18 okt. Minister H. A.
Korthals van Verkeer en Waterstaat
heeft vanmorgen het diploma uitge
reikt aan de zevenendertig auto- en
motorrij-instructeurs die zijn geslaagd
voor het eerste examen van de
VAMOR.

De minister herinnerde aan het ar
rest van de Hoge Raad van 10 december
1957 waardoor de opvatting van velen
bevestigd is dat door een verankering
van de vrijheid van onderwijs in de
grondwet het bezwaarlijk is het rij
schoolwezen wettelijk te regelen. Er
bleef dus niets anders over dan dit op
de basis van vrijwilligheid te verbete
ren. Hoewel er uit de grote kring van
rijschoolhouders hier en daar verzet is
gerezen, ziet de minister geen aanlei
ding zijn medewerking in te trekken.
Hij vertrouwt erop, dat de bezwaren
opzij gezet zullen worden als men deze
eerlijke en volkomen verantwoorde re
geling van de rü-instructie en daardoor
verhoging van de verkeersveiligheid
dient. Het belang van organisaties en
personen is van ondergeschikt belang.

De eerste aan wie dit diploma werd
uitgereikt was de voorzitter van de

VAMOR, de heer G. J. Pieterse.

De heer H. M. W. Westerlaken, di
recteur van het Centraal bureau voor
afgifte van bewijzen van rijvaardig
heid, merkte op, dat het door de
VAMOR uitgereikte diploma als het
enige bewijs wordt beschouwd dat een
rijschoolhouder of instructeur vakbe
kwaam is. Hij noemde de opleiding het
belangrijkste. Het rü-examen komt op
de tweede plaats en is slechts een mo
mentopname. Er zijn niet minder dan
4600 rijschoolhouders in ons land en
1500 instructeurs bij scholen met meer
dan een wagen en 600 a 700 niet gere-
gistreerden. In het veel grotere Duits
land zijn er 3.000. Er is in Nederland,
aldus de heer Westerlaken, een teveel.
Lang niet iedereen, is vakbekwaam.

ROTTERDAM, 18 ókt. Vanmiddag
om half een is het 33.000 ton metende
stoomturbine-tankschip „Videna" tij
dens de officiële proeftocht op de Noord
zee gedoopt en daarna door de dok- en
werfmaatschappij Wilton-Fijenoord

N.V. aan de rederij Shell Tankers N.V.
overgedragen.

F eertig jaar Zuidhollandse
polder hebben daaraan
niets veranderd: burge
meester Smeets is een Limbur
ger. Je ziet het, je hoort het, je
próéfc het in zijn persoon. In de
openhartige sfeer, waarin hij de
zaken behandelt, in de warmte
vooral, aie hij om zich spreidt.

Maar we mogen niet schrij
ven: burgemeester Smeets is
Limburger gebleven óndanks het
feit, dat zijn leven overgeplant
werd naar het dorp nabij Lei
den. Er is te veel dankbaarheid
in zijn hart om wat geweest is
dat hij zulk een „ondank" zou
tolereren. Zoeterwoude verte
genwoordigt namelijk de schoon
ste periode van zijn leven. Hij
aardde er goed en ontmoette
veel vriendschap en medewer
king. Als straks aan de muur
van zijn ambtswoning, onder één
dak met het gemeentehuis, de
kalender 31 oktober aangeeft,
kan hij op de laatste dag van
zijn ambtsperiode terugzien op
een vol en schoon leven.

Eigenlijk is hij het type van
de ouderwetse burgemeester, die
als goed huisvader de zaken vrn
zijn gemeente bestiert. Daarom
ook kan hij moeilijk wennen
aan de kluisters, waarmee Den
Haag" de gemeenten boeit.

„Vroeger kon je er zo echt
plezier in hebben zélf je zaken te klaren. Op stap te gaan voor een goed
kope partij stenen als er een school of iets dergelijks gebouwd moest wor
den. Of leningen sluiten, nét een kwart procent lager dan een nabuurge
meente. Dat was heerlijk. Maar tegenwoordig is het hoogste initiatief waar
toe een burgemeester zch kan opwerken: antichambreren in Den Haag. Op
audiëntie gaan op de departementen en proberen iets in de wacht te slepen.
„Ik, heb 'nu éénmaal een hekel aan dat kind in huis te. zijn in de HaagSff
Spreekkamers eh daarom dóè ik het altijd maar te-lefonisch. af en clan. nog

liefst zó kort mogelijk."

„Dan is er nog de Leidse annexatie, die als een donderwolk, boven de ge
meente hangt. Twee jaar geleden bij verlenging van mijn ambtsperiode
heeft de commissaris van de koningin al tegen me gezegd: je zal nog wel
een paar moeilijke, jaren krijgen. En dat is uitgekomen. Niets is immers
nog zeker. We hebben uitbreidingsplannen gemaakt. Met enthousiasme stond
de raad er achter. Er kwam niets van terecht, omdat er steeds meer van
dfgeknabbeld werd tot er van het plan niets meer over was. Je voelt bij
alle beslissingen van Gedeputeerde Staten: dat houdt verband met de
annexatie. Laatst wilden we een nieuwe vuilniswagen aanschaffen. Gede
puteerde Staten vroegen of het niet beter was te proberen leentjebuur te
spelen. Bij Leiden neem ik aan"

De laatste jaren van het burgemeesterlijk ambt mogen voor burge
meester Smeets dan wat moeilijk geweest zijn, met evenveel plezier heeft
hij zijn werk gedaan. „Eigenlijk moet ik twee dorpen belopen, zegt hij,
„want de Hoge Rijndijk is een geheel aparte gemeenschap.

Burgemeester Smeets „aardde goed", hebben we geschreven. do goed, dat
de boom in vele wortels met het gemeentelijk leven verankerd is. De wor
tels moeten nu stuk voor stuk losgewoeld worden. Er volgt m deze dagen
afscheid op afscheid; van Wit-Gele Kruis, huishoudelijke voorlichting ten
plattelande, middenstands-borgstellingsfonds, commissie van toezicht op het
landbouw-onderwfis. Afscheid, omdat de burgemeester en zijn echtgenote
toch weer de Limburgse aarde zoeken. r> t.

De heer Smeetsop 19 oktober 1895 in het Limburgse Bosterholt geboren,
keert na 65 jaar terug naar het Limburgse Heel en woont dan dicht by zijn
kinderen en kleinkinderen. „In de buurt van de jeugd bl-f je immers het
langst jong."

oe Been

(Van een verslaègever)

ROTTERDAM, 17 okt. „Ik kan nog steeds niet goed denken door die
gebeurtenis." Dit zei ons vanmorgen mevrouw Van Roosmalen, echtgenote
van de opzichter van de technische dienst gebouwen van de Rotterdamse
politie. Gisteravond hoorde zij voor het eerst van het verschrikkelijke
avontuur, dat haar zoon George (21 jaar oud) zondag in Paris by de
Canadese stad Ontario beleefde.

George was bij zijn vierde sprong per parachute aan het trekkoord achter
aan het vliegtuig blijven hangen. Zijn instructeur, de 33-jarige korporaal
Mfred Coxtail liet zich langs de lijn naar beneden glijden, opende George's
oarachute en sprong samen met hem naar beneden. De operatie had ruim
tien minuten geduurd en hele mensenmassa's' schijnen het avontuur van de
grond af te hebben gevolgd.

„Wij dachten dat George met vakantie was. Hij deed in Canada veel
aan sport, maar dat hij aan parachutespringen deed in zijn vrije tijd,
hebben wij nooit vermoed. Mijn man en ik hebben gisteravond meteen een
brief geschreven, waarin we hem hebben gevraagd daar alsjeblieft mee op
te houden. Maar ja, het is altijd een avontuurlijke jongen geweest. Op zijn
twaalfde jaar las hij reisverhalen en alle mogelijke landen daaruit wilde hij
toen al gaan zien. Het is hem gelukt, toen hij voer als matroos bij de Rot
terdamse Lloyd. Na de lagere school en de opleidingsschool voor de zee
vaart is hij bij' de maatschappij gekomen. Twee jaar geleden emigreerde
hij vaar Canada, viaar hij nu op het laboratorium van een zuivelfabriek
werkt. We hebben hem niet vast kunnen houden. In Nederland heeft George
nooit veel interesse in sport getoond. Maar uit Canada schreef hij dat hij er
veel deed aan jagen en skiën."

f

■.%V.".W.V.".%V^/A%V.VW.V.W."AV.VAWA"A%V.W.W."J

46. Snel neemt Thorfinn het landschap in zich op. Een eindweegs
verder lijkt hem de situatie gunstig om de schurk op te wachten.
Met een enkel schot moet Gurd onschadelijk gemaakt worden,
anders loopt de koningin gevaar. Thorfinn wil zijn paard de sporen
geven, als hij een verward geschreeuw hoort. Op de tegenoverliggen
de helling verschijnt een ruitertroep. Thorfinn kan met verstaan,

wat ze Gurd toeschreeuwen, maar hun woedende gebaren zijn veel
zeggend genoeg. En vol ontzetting ziet de jager, hoe Gurd ineens
koningin Winonah in zijn wurgende greep vasthoudt en dreigend
met een mes zwaait. De ruiters deinzen achteruit als Gurd hun iets
toeroept, maar Thorfinn is al van zijn paard gegeleden en sluipt
de boog in de aanslag naderbij.

VIND JE DAT

ERG, PAUL. J\