DE GAULLE keert terug in
een morrend Parijs
Franse president zinspeelt op
toekomstige volksstemming
BOUDEWIJN EN FABIOLA
v.
V
James Wadsworth:
BABY-OLIFANT
SALAN GEPOUSSEERD ALS NIEUWE LEIDER
TE ANTWERPEN INGEHAALD
Kabinetscrisis
op termijn in
Oostenrijk
Algerijnen slaan
toe in Parijs
Meest kritieke
periode in
V.N.-bestaan
Pommerenke
krijgt zesrrmal
levenslang
K
PAGINA
MAANDAG 24 OKTOBER 1960
PARIJS, 24 okt. (AFP.Rtr,
UPI) President Charles de
Gaulle is gisteravond van een
bezoek van drie dagen aan het
Zuiden van Frankrijk in een mor
rend Parijs teruggekeerd. De vak
bonden verwijten hem, dat hij de
stabilisatie van het prijspeil ten
koste heeft laten gaan van het
reële inkomen van de arbeiders,
tte morele aspecten van de Alge
rijnse oorlog hebben in kringen
Van de intellectuelen tot een grote
verwarring van de geesten geleid.
Duizenden studenten en arbeiders,
die streven naar een einde van
die oorlog, zullen donderdag a.s.
ondanks een verbod van de politie
een massale betoging op de Place
de la Bastille houden.
„DE VERENIGDE
STATEN EN CUBA
Minister Luns
Vonnis in Freiburg
Grand Gala du Disque - Ijskoude Gitte en wervelende
Gilbert - „Ken je die....," zei Max Tailleur - „Ik hoor
liever de derde van Mahler"....
door
Emery Kelen
Rode Kruis-bloemen
Ballonmonument
Zwerfkei als grafmonument
„IJzeren Gordijn"
Rechtse kringen verwijten de presi
dent, dat hij door zijn politiek de af-
Scheiding van Algerije riskeert. Oud-
•ninister Jacques Soustelle heeft zich
Opgeworpen als leider van de rechtse
oppositie. In heel Frankrijk zijn aan
plakbiljetten verspreid, waarop de
voormalige opperbevelhebber in Alge
rije, generaal Salan, wordt aangekon
digd als de nieuwe leider van Frank
rijk.
v.Pe generaal heeft zelf ontkend, dat
*>11 toestemming zou hebben gegeven
tot het gebruiken van zijn naam. Maar
£61 houdt hij donderdag a.s. een pers
conferentie, waar hij vermoedelijk een
i.Kassemblement Civique", een bond
r*_ streeft naar een Frans Algerije,
ten doop zai houden.
in het Franse parlement is een aan
zienlijke oppositie ontstaan teren het
ambitieuze plan van De Gaulle om
Frankrijk een eigen atoomleger, een
.force de frappe", te geven. Vanmid
dag behandelt de Nationale Vergade
ring een motie van wantrouwen tegen
het kabinet van premier Michel De-
hré. De verwachting is, dat Debré het
pleit wel zal winnen.
Maar De Gaule is door deze groei
ende oppositie al dermate geïrriteerd,
dat hij zaterdagavond op een bijeen
komst in Nice heeft laten doorschemeren
*o nodig het parlement te zullen passe-
'en en rechtstreeks beroep te doen op het
'ranse volk, een referendum dus.
Hij zei: ,,Er zijn nog steeds Fran
sen, die hef er op aanleggen, dat wij
elkaar naar de keel zullen vliegen. Zji
handelen in het belang van een groep
of uit misplaatste ambitie. Zij zullen
niet alleen geen succes hebben, maar
het Franse volk zal hen zeker spoedig
veroordelen en het zal daartoe, indien
nodig, de gelegenheid krijgen."
Gaullistische parlementsleden me
nen, dat de president een verdere be
knotting van de bevoegdheden van het
parlement overweegt.
De Gaulle zei in Nice o.m.: ,,De
staat zal geen inbreuken op zijn plich
ten en verantwoordelijkheden toestaan.
Hij zal niet gedogen, dat iemand die
een positie inneemt, of die nu op poli
tiek, militair of journalistiek gebied of
op het terrein van het vakbondswezen
ligt, pressie uitoefent op het gedrag
van Frankrijk. Het leiderschap^ van
Frankrijk behoort aan hen, die hiertoe
van het land opdracht hebben gekre
gen. Het behoort daarom in de eerste
plaats aan mijzelf, en ik zeg dit rond-
uit."
Op de prefectuur te Nice heeft de
Franse president zaterdag een ontmoe
ting van een half uur gehad met Sir
Winston Churchill. De Britse oud-pre
mier logeert te Nice, als gast yan de
Griekse reder Aristoteles Onassis.
Premier Debré heeft gisteren op een
congres van de Unie voor de Nieuwe
Republiek verklaard, dat de kans op
een wapenstilstand in Algerije is afge
nomen, „omdat de opstandelingen hun
hoop hebben gevestigd op hulp uit het
oosten."
wener, 24 okt. oj.pi.) De
Oostenrijkse president, Adolf Scharf,
heeft het kabinet van kanselier Julius
Raab acht dagen de tijd gegeven om
de huidige regeringscrisis over de be
groting van volgend jaar op te lossen,
zo verneemt U.P.I. uit goed ingelichte
brnn.
De Oostenrijkse regering is zaterdag
afgetreden als gevolg van „onoverbrug
bare" geschillen over de begroting 1961,
blaar Scharf heeft geweigerd het ont
zag te aanvaarden.
De regering, een coalitie van de so
cialisten en de Oostenrijkse Volkspartij,
jjal deze week trachten de impasse te
doorbreken.
Beide coalitie-partijen onderhandelen
,v®r het verkrijgen van de nodige fond-
voor een voorgestelde verhoging
staatspensioenen. De socialisten eisen
v®b algemene verhoging van directe
-y'astingen terwijl de Volkspartij het
•Affa-bedrag van een miljard schilling
verkrijgen door verhoging van de
Prernies van sociale verzekering.
24 "kt- (AFP, Rtr.) Alge
rijnse verzetsstrijders, waarschijnlijk be
horend tot het Nationale Bevrijdings-
Iront (F.L.N.), hebben gisteravond in
het dertiende en veertiende arrondis
sement hi yarljs aanvallen ondernomen
«P vijf posten van de in Franse dienst
«taande Alger jnse hulppolitie. Alle aan
ballen geschiedden om kwart voor ze-
yen. De aanvallers waren gewapend
machinepistolen en handgranaten.
?Ven politiemannen, onder wie een
°*ficier, werden gewond. Twee verzets
trijders werden gedood. De overigen
pdsten allemaal te ontsnappen, som-
"■lïen per taxi. anderen te voet.
In Lyon hebben drie Algerijnse ver-
*etsstrijders een handgranaat in een
café geworpen. Twee personen werden
fedood en zeven liepen verwondingen
op
Een Frans militair tribunaal in Oran
iw gisteren twee Algerijnen wegens
A;' Plegen van aanslagen ter dood ver
beeld.
laiWee Algerijnen werden tot levens-
tn?ge dwangarbeid veroordeeld, twee
hisst eSjP' v"fUen en iaar gevan£e"
A^AVaNA, 24 okt. (Rtr., U.P.I.) De
Werikaanse regering heeft er in een
tv ta aan de Cubaanse regering op ge-
lia?eh, dat er op haar ambassade te
tv»„ana meldingen ziin binnengekomen,
Vlijuit blijkt, dat op het Cubaanse
of jpdd San Antonio de Los Banos vijf
Aine vliegtuigen zijn beschilderd met
reS«rh? aanse kentekenen. De Cubaanse
Onni.'bR heeft deze Amerikaanse nota
Deld. cl'Uk als ..huichelachtig" bestem-
New'v13 Press International meldt uit
■vliegt,»0rk, dat Cuba enkele van zijn
hen he n van Amerikaanse kenteke-
gernakk i voorzien om op die manier
Ven (jg Biker verkenningsvluchten ho
lander /^burige Centraal-Amerikaanse
hen hou kunnen uitvoeren. De Cuba-
Punten ren dat er op verschillende
ïn Gua.n Centraa|-Amerika. met name
kijeeneeieinaJa' ..buurflroepen" worden
V&1 on k voor een gewapende in-
PA^bUn eiland-
la APUS, 24 Okt.
(Van onze Brusselse correspondent)
BRUSSEL, 24 okt. Met de weerman
schijnen koning Boudewijn en zijn ver
loofde Dona Fabiola dan toch een ge
heime afspraak te hebben gemaakt.
Antwerpen heeft dat zaterdag ervaren.
De dag was met aanhoudende plasre
gens begonnen en bij vele Sinjoren was
de stemming er al uit, lank vóór het
jonge verloofde paar binnen de muren
van Brabo en Antigoon hun blijde in
trede zouden beginnen. Maar kort na
het middaguur gingen de grote sluizen
dicht en toen de eerste straal zon de
nog nat-glimmende daken aio fijngesle
pen Val St. Lamberb-kristal deed schit
teren, kreeg het optimistische Sinjoren-
karakter weer spoedig de overhand.
Belgische tricoloren, Vlaamse leeu
wen - de havenstad mag zich dat per
mitteren de dubbele arend van de
hal van de oude vrijstad en vanzelfspre
kend ook een menigte scharlaken-gou
den Spaanse vlaggen, flapperden joy
eus in de bries, terwijl kunstenaarshan
den in de étalages van de warenhuizen
Spaanse taferelen -toverden: België,
waar de spaghetti, de ravioli en de os-
so bucco's furore maken heeft nu plots
ook de granaten en de Spaanse pimen-
ten ontdekt.
Te vijftien uur stipt was de koninklijke
wagen bp het dodenmonument op het
Rendez Vous. Koning Boudewijn had
voor een maal zijn ietwat stijve
generaalsuniform voor een donker
burgerpak en een donkerblauwe
jas verwisseld. Dona Fabiola droeg
een zwart satijnenn jurk, damhert
leren schoenen en een kostelijke
Cniu?' 24 olft' De President van
«Bcale 7?,TS.? staatsbank, de links-ra-
het hoo'ia Guevara, is gisteren
bet horji j Cu aciij
tie in ira va" een economische delega
cy h2e, franse hoofdstad aangekomen.
'r&av zich °P doorreis n
sf-Beriijn'COU'
Peking, Pyongyang
naar
en
Zwaaiend verwelkomt de bevolking het koningspaar.
nertsjas, waar de Antwerpse dames
van konden watertanden.
Met een teder gebaar reikte Boude
wijn Fabiola de hand en samen schre
den zij naar het dodenmonument. Ko
ning Albert op zijn bronzen paard scheen
stil te glimlachen toen de jonge verloof
den een garve chrysanten en arons
kelken voor hem neerlegden: piëteits
volle hulde van een jonge vorst aan zijn
illustere grootvader.
Toen begon, in een open wagen, de
triomfante tocht door de straten
van het uitgelaten Antwerpen, waar
dit keer een regen viel van bloemen-
bladeren, van confetti, van aan snip
pers gesneden telefoonboeken en van
hledere, uit de O.L. Vrouwetoren neer-
parelende beiaardtonen.
Een ontroerend moment was het, toen
burgemeester Craeybeckx, na de re
ceptie in de raadszaal van hef stad
huis, zijn doorluchtige gasten naar de
trappenhal geleidde, waar in een glazen
schrfjn het witisatijnen kleed wordt
bewaard, dat Boudewijns moeder, de
betreurde koningin Astrid, in 1929 bij
haar blijde intrede te Antwerpen droeg.
Eenendertig jaar later heeft Dona Fa
biola de bladzijde van die herinnering
en die rouw definitief omgeslagen.
AMSTERDAM, 23 okt. Reeds tien
duizend personen hebber de afgelopen
week een bezoek gebracht aan de ex
positie „6000 jaar kunst uit Egypte'
in het Rijksmuseum.
HILVERSUM, 24 okt. De minister
van Buitenlandse Zaken, mr. J. M. A.
H. Luns heeft vanmorgen voor Radio
Nederland Wereldomroep ter gelegen
heid van de dag der Verenigde Naties
gewezen op de omstandigheid, dat het
derde lustrum van de V.N. samen valt
met de meest kritieke periode in het
bestaan van de organisatie. „Wij staan,
geloof ik, in de Verenigde Naties voor
een keerpunt, misschien ten goede,
misschien ten kwade, maar in ieder ge
val is de naaste toekomst van onze we.
reld, zijn de vrede en welvaart van de
volkeren er in grote mate mee ge
moeid.
De minister herinnerde aan de sterke
aanwas van de V.N. en zei in dit ver
band: „Voor het eerst in de geschiede
nis der mensheid is het merendeel der
volkeren verenigd in een organisatie
met een gemeenschappelijk doel".
De grootste proef van haar bestaan
noemde de minister de operaties in de
Congorepubliek, waar het er om gaat
een jonge, onervaren staat te behoeden
voor volledige politieke en economische
desintegratie met alle slechte, alle
rampzalige gevolgen van dien voor Afri
ka en voor de rest van de wereld.
„Op dit moeilijke ogenblik, nu de
Verenigde Naties in een, ik kan wel zeg
gen, unieke krachtsinspanning haar be
staansgrond pogen te vestigen en te be
vestigen tracht de Sovjet-Unie met op
merkelijk politiek geweld de organisa
tie naar haar hand te zetten en te be
dreigen met verlamming van haar in
stellingen," aldus de bewindsman, die
op grond van zijn jongste ervaringen
goede hoop heeft op het gezonde ver
stand van de jonge staten, die er, naar
zijn mening, mede uit welbegrepen
eigenbelang naar zullen streven de
Verenigde Naties uit te bouwen tot een
krachtig instituut op politiek, econo
misch en sociaal terrein.
De minister besloot met de verkla-
.at er voor ons koninkrijk met
zyn drie gelijkwaardige rijksdelen alle
reden is om de Verenigde Naties te blij
ven steunen. Ik hoop, dat de toekomst
der V.N. zich gunstig en goed zal ont
wikkelen en ik heb in die toekomst ook
vertrouwen".
(Van onze correspondent in Bonn)
FREIBURG, 24 okt. Tot zes maal
levenslang en 140 jaren tuchthuis heeft
het gerechtshof in Freiburg de 28-jari-
ge Hekirich Pommerenke veroordeeld.
De uit Bentwich (by Rostock in de
oostzone van Duitsland) stammende
Pommerenke werd schuldig bevonden
aan de moord op vier meisjes en vrou
wen (aan wie hij zich bovendien had
vergrepen) en aan twaalf overigens
mislukte pogingen om nog meer vrou
wen te vermoorden. Pommerenke heeft
de afgelopen weken uitsluitend terecht
gestaan voor de moorden en pogingen
tot moord, die hjj ginds het bereiken
van zijn meerderjarigheid heeft ge
pleegd.
Hij had in totaal namelijk vijfenzes
tig misdrijven van deze aard bekend.
Pommerenke is door de psychiaters van
het Openbaar Ministerie en van de
verdediging toerekeningsvatbaar ver
klaard. Hi) was er zich bij al zijn da
den van bewust, dat hij zware misdrij
ven beging. Van Freiburg zal Pomme
renke in de loop van deze week onder
zware bewaking naar het tuchthuis in
Bruchsal worden gebracht. Hij zal ne
gen zware deuren moeten passeren, al
vorens hij de ruimte zal bereiken,
waar hij de eerste acht jaren van zijn
straf cellulair zal zitten. Hij had erop
gerekend, dat hij tot eenmaal levens
lang zou worden veroordeeld en dan na
hoogstens twintig jaren zou vrijkomen.
Deze hoop is door dit zwaarste vonnis
in de Westduitse juridische geschiede
nis wel de bodem ingeslagen. Pomme
renke blijft de rest van zijn leven ach
ter tuchthuismuren.
De blonde Gitte en Edison (de
man van het greintje inspiratie
en de vele transpiratie) waren
voor velen de grote gebeurtenissen
van het Grand Gala du Disque in net
Amsterdamse Concertgebouw. Is het
niet een evenement dat Edison zelf
in die grote zaal vol transpiratie en
weinig inspiratie tot ons gesproken
heeft, via de geluidsrol waarmee hij
83 jaar geleden de grammofoon uit
vond? Bovendien was de man er in
de gedaante van het kostelijke beeld
je dat Pieter d'Hont heeft vervaar
digd en even na middernacht aan
een reeks muzikale grootmeesters
werd uitgereikt (zie ook elders in dit
blad).
En dan Gitte uit Denemarken, veer
tien jaar, en de ijskoudste aller bak
vissen. Met een petticoat en een,
zoals dat tegenwoordig hoort, knie-
vrij rokje omhuld, stapte ze als een
toonbeeld van zelfverzekerdheid op
een podiumpje midden in de rumoe
rige zaal, waar voor haar al een
serie dames en heren het amateuris
me in de beroepsmatig beoefende
kleinkunst had hoog gehouden. De
opkomst van Gitte was alsof ze kon
bogen op de grootmoederlijke er
varing van een Mariene Dietriech,
Nu was er voor Le Grand Gala ai
zoveel georganiseerd dat een be
geleiding voor Gitte per ongeluk over
het hoofd gezien was. „Is er een
ianoman in de zaal?" vroeg Gitte.
"ou, die waren er, hoewel het wei
even duurde voordat een van hen
zich daarvan bewust werd. Maar deze
pianist nam dan ook een gitarist
mee. Gitte stak vrijmoedig een blues
zingend van wal, intussen gebarend
van: „Is er misschien ook nog een
bassist in de zaal?" Naar schatting
De twee Nederlandse Edisonwinnaars. Willy Alberti en Roelof Stalknecht met
in hun midden Caro van Eyck.
Andrei Vishinsky de overleden af
gevaardigde van de Sovjet-Unie bij
de Verenigde Naties was een sarcas
tisch en nogal opgewonden man en
hij stond niet bekend om zijn mede
gevoel. Niettemin was het niet hele
maal boosaardigheid toen hij Ambas
sadeur Wadsworth betitelde als
„Monsieur l'Eléphant". want zoals
iedereen, kon hp het uitstekend met
Jerry" Wadsworth vinden.
Ik wil echter de uitspraak van Vis
hinsky nog aanvullen. Ik doe het
woord „Olifant" voorafgaan door
„baby". Wadsworth is 1.90 m lang en
hij zegt dat hij 200 pond weegt. Col
lega-diplomaten, die hem goed heb
ben aangekeken, trekken de waarheid
van die „bekentenis" voorzichtig in
twijfel. Hij heeft een torso als een
watertank en zijn gezicht is mollig
als dat van een baby. In mijn per
soonlijk archief is James Jeremiah
Wadsworth, „Jerry", die onlangs als
opvolger van Cabot Lodge werd geïn
stalleerd als vertegenwoordiger van
Amerika bij de Verenigde Naties, in
geschreven als „Een ronde man die
op stelten loopt". Hij is daarmee in
goed gezelschap: Thomas Wolfe,
Charles Darwin, Tom Mboya, Babe
Ruth en bien étonné de se trouver
ensemble Mao Tse-tung zijn allen
uit hetzelfde hout gesneden.
Dikke mannen zijn allen „geënt"
op slanke mannen, of omgekeerd, en
daar kan men dan gespierdheid in
verschillende graden aan toevoegen.
Zoals de meeste dikke mannen is
Jerry een beminnelijke kerel, -lij
heeft het uitgestreken gezicht van de
goede diplomaat, die even moeilijk
te grijpen is als een verloren stuk
zeep in de badkuip.
De waakzame, maar op nadenken
gerichte geest van de langgebeende
slanke man, gevoegd bij bovenaan-
geduide soepele minzaamheid, maakt
van Jerry een gewiekste plannenma
ker. Mannen van deze soort ziin van
een ongewone geestelijke beweeglijk
heid.
/ai»
Maai Wadsworth vertoont ook de
tekenen van kracht in zijn stiere-
nek, zijn brede schouders, in zijn
weerbarstige kroeshaar en in zijn
ietwat ruwe kaalheid. Zijn huid is
niet zo baby-glad als men zou kun
nen verwachten. En zijn bruine ogen
worden .nrand door zware vo iwen.
Ik schrijf zijn schuifelende, zware
pas toe aan het gespierde in zijn li
chaamsbouw. Toen hij als jonge man
op de universiteit van Yale studeer
de, beoefende hij de voetbal-, base
ball-, hockey- en handbalsport. En
hij wordt nog steeds gewaardeerd
als een kenner op het gebied van de
paardensport. Geen van deze sporten
trekt de puddingachtige soort van
dikke mannen aan; zij duiden er op
dat hij eerder uit harde rubber is
samengestelc
Precies deze gespierdheid maa.ct
Jerry, met zijn babyface en met al
zijn vriendelijke zoetsappigheid tot
een geduldige, sjacherende en, zono
dig, hard toeslaande onderhandelaar.
Zijn manier van spreken heeft
niets van de commando-toon, die de
krachtpatser eigen is. Hij spreekt
vriendelijk en informeel met een die
pe, gon ende en warme stem, die
nooit uitschieters kent.
Zelfs wanneer hij scherpe dingen
zegt aan het adres van de Russen
zoals hij 'ikwijls doet lijken de
woorden minder hard te klinken
naarmate zij meer uit een baby
mond komen.
Dikke mensen willen nogal eens
van muzie' houden. De ambassadeur
speelt saxofoon en trompet. Om zijn
vrienden te vermaken zingt hij volks
liederen en ballades, zichzelf bege
leidend op de guitaar of de banjo.
Eens is hij beroeps-saxofoon-speler
in de band van Rudy Vallee ge
weest.
Een van de voornaamste kenmer
ken van ronde mannen is dat zij ge
makkelijk uitdrukking geven aan ge
voelens en emoties. En dat is pre
cies die karaktereigenschap, die zo-
velen van hen goede sprekers, vlotte
schrijvers of knappe artiesten doet
zhn. Zij kunnen zichzelf op veel ver
schillende manieren uitdrukken.
Denk er eens aan hoe dikwijls u
onder uw ballonvormige vrienden
mensen aantreft, die bij hun eigen
beroep ook nog begaafde ama
teur-artiesten zijn. Engeland heeft er
in de afgelopen eeuw een heleboel
opgeleverd: Hilaire Belloc, W.S. Gil
bert, Edward Lear, G. K. Chester
ton, zï allen illustreerden hun eigen
werken.
Churchill is schilder, Teddy Roose
velt was een goed tekenaar en Ca
ruso een goed caricaturist. En last
but not least ook Jerry Wadsworth
is een best schilder.
Bij een van onze ontmoetingen zei
ik hem: „Excellentie, u bent staats
man van beroep en amateur-schil
der; ik ben tekenaar van beroep en
amateur-staatsman."
En daardoor staan de zaken er in
de wereld bij, zoals zij doen.
(Copyright A.B.C.press)
Gitte zoekt een begeleider.
moet er een twintigtal aanwezig zijn
geweest, maar dat kwam op dat
moment niet ter kennis van het
bakvis-idooltje (dat overigens op
deze avond ook het idooltje werd van
enkele honderden overjarige bakvis
sen van beiderlei kunne, als men dat
zo mag zeggen). Toen eenmaal het
nachtelijke bal aan de gang was,
wekte Gitte nieuwe stormen van en
thousiasme.
Van de velen der tweeduizend aan
wezigen, van wie de helft in elk
ander verslag vermelding met naam
zou verdienen, hebben behalve Gitte
ook anderen het professionalisme in
de lichte muze hoog gehouden, zoals
natuurlijk de Franse wervelwind Gil
bert Bécaud, de Mistral-achtige
Nicole Louvier, de htep-hiep-hoera-
Bube Vico Torriani, de losse Los
Paraquayos, de jazzlady Rita Reys
en de wama's die van dik hout
planken zaagden. Maar men moet
toch concluderen, dat de werkelijke
kwaliteit vooral door de uitgenodigde
dames en heren van het klassieke
genre vertegenwoordigd was, als
Theo Olof, Herman Krebbers, Rosa
Spier de verrassende operasopraan
Wilma Driessen, Marinus Flipse, Ge
rard Hengeveld (hoewel... de Debus-
sy-wals leek enigermate bezwangerd
met de rook- en biergeuren van deze
nacht) en het Residentie-orkest, dat
met pruiken en rococo-kostuums en
kaarsjes op de lessenaars Haydn's
Af scheidssymfonie speelde.
Na het urenlange brokstukken-
werk was iedereen blij toen daar in
vol ornaat d Marinierskapel met het
geweld van kurassiers kwam binnen
marcheren. Iedereen blij, mogen wij
eigenlijk niet schrijven, want op dit
moment van overdonderend lawaai
boog zich een ernstig heer voorover
naar maestro Willem Andriessen; en
de heer zei: „Ik hoor nog altijd
liever de derde van Mahler. U ook?"
En de heei Willem Andriessen ant
woordde: „Ja."
Ja, hoor 'ns, daarvoor waren wij
met zijn allen nu niet in het Concert
gebouw, al konden velen zich ver
ontschuldigen met te beweren dat ze
er qualitate qua waren. Dat ze op
net zelfde ogenblik hun eigen vocale
orestaties in de badkamer ver-
oochenden - e'r zal toch immer~ zei-
den of nooit een badkamer met
Mahlers derde verontreinigd zijn? - was
iets om gedurende de rest van de
nacht over na te denken.
Caro van Eyck had heel chic en
charmant de Edisons als oefenbaby's
voor a.s. vaders uitgedeeld en nu kon
er tot in alle hoeken en gaten van
het Concertgebouw gefeest worden.
Wij gingen met z'n allen het rad van
het draaiorgel De Turk rondzwenge-
len. Kon ons het schelen dat het
liederlijk ertragende en versnellende
notenstelsel doordrong tot de Kleine
Zaal, waar Nicole Louvrier, Max var
Praag, Jaap en Ans Daniëls en nog
veel meer, héél beschaafd (het kon
er tenminste best mee door) aan
cabaret bezig waren.
Kleine jochies met nog veel kleine
re slaapoogjes liepen onbekommerd
grootheden voor de voeten met een
ballpoint in de hand en een verzoek
om een handtekening in de bedeesde
mond. Max Tailleur zei tegen zijn
naaste omgeving: „Ken je die al van.
Heintje Davids gaf het zoeken naar
bekenden op en liet zich met
een „hier zit ik, wie mij per se niel
wil zien, blijft maar weg" in een
pluche fauteuil zinken. De kellner bij
wie wij eerlijk een broodje wilden
kopen zei: „Laat maar zitten, ik
weet niet meer wat het kost." De
mevrouw van de garderobe klaagde
tegen de ontvankelijke ziel van een
vroeg weglopende heer die trouw
wilde blijven aan zijn eenmaal uit
verkoren zware muze: „Ik weet niet
wat het is, maar het is niet zo als
op het boekenbal." En Mieke Tel-
kamp zei aan ene Jos: „Zeg Jos,
wat gek dat ik vanavond niet op
moet."
„Hé, mensen, Gitte is weer aan het
zingen", riepen een aantal mensen,
die meenden dat ze op een feestje
waren. En toen liep nog het laatste
restje weg van het groepje dat een
Hawaii-orkestje moeizaam om zich
heen verzameld had. Heintje Davids
zag toch weer aanleiding om zich
van haar roodpluche te scheiden.
Max Tailleur schoot ons aan en ver
telde: „Ik ontmoette op mijn reis
door de States Jane Mansfield, of ken
je die al?"
„Ja Max", zeiden wij, want wij
wilden het op Le Grand Gala fijn
houden. Niemand kon ons vertellen
hoe laat het toen was.
Ten bate van het Nederlandsche
Roode Kruis worden 500.00 bak
jes met bloemballen verkocht.
Aan het tot bloei brengen van de bol
len in deze bakjes is voor de verko
pers een wedstrijd verbonden.
De bezitter of bezitster van de bol-
len, waaraan het eerst een knop open
gaat, wordt eigenaar of eigenaresse
van 10.000,- in contanten. Alleen voor
de beste verzorging kan de prijs wor
den toegekend. Het is niet toegestaan
de bloei van de bollen door onna
tuurlijke methoden te bevorderen.
Het aanmelden moet geschieden bij
notaris mr. F. A. de Gelder te Am
sterdam. De P.T.T. heeft haar volle
dige medewerking aan deze actie ge
geven door de notaris hiervoor een
speciaal telefoonnummer ter beschik
king te stellen.
Een jury van deskundigen, onder
voorzitterschap van de heer P. G.
Balkenende, oud-hoofdassistent A bij
de Rtjkstuinbouwvoorlichtingsdienst,
zal de bloemen beoordelen en onder
toezicht van de notaris de prijswin
naars aanwijzen. Personen, die zich
binnen een half uur na de eerste be
kroonde melding bij de notaris heb
ben gemeld, maken eveneens een kans
op een deel van de prijs.
IMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllllllllllllllllllllllI
In de stromende regen is zater
dagmiddag een ballon opgestegen
van het Malieveld in Den Haag.
Deze ballonvaart was bedoeld als een
reconstructie van de tocht, die de
Franse ballonvaarder Pierre Blan-
chard 175 jaar geleden uit de tuin
van he* Paleis Noordeinde ondernam.
Het plan voor de 2e reconstructie is
uitgegaan van de vliegtuigbouwkun-
dige studievereniging „Leonardo da
Vinci", die op het ogenblik haar
derde lustrum viert.
Een lange tocht is het dit keer niet
geworden. Na ternauwernood het ge
bouw van de Dierentuin te hebben
„genomen" daalde de ballon snel en
kwam zij terecht in de Scheveningse
bosjes. Burgemeester H. A. M. T,
Kolfschoten, die om kwart voor een
het startschot loste, had er al een
voorgevoel van gehad, dat de ballon
niet ver zou komen. Toen hij voor
het opstijgen aan de ballonvaarders
een gecalligrafeerde oorkonde over
handigde, die bestemd was voor de
burgemeester van de gemeente waar
de ballon zou neer komen, merkte hij
op: „Ik denk wel, dat ik die oor
konde zelf zal krijgen. AIS dat zo
mocht ziin verheug ik mij nu al op
alle goede wensen, die ik er in heb
gezet."
Het commando van de ballonvaart
berustte bij de heer J. Boesman. De
T. r viel een druilerige regen uit een loodgrijs wolkendek toen een klem
f tgezelschap zaterdagmiddag over de Algemene Begraafplaats trok naar
de laatste rustplaats van Jan Musch, de grote acteur, die 24 april van dit
jaar zo geheel onverwacht afscheid van het leven nam. Vrienden van Jan Musch
waren naar diens graf gekomen om er een grafsteen in de vorm van een zeldzame
zwerfkei over te dragen aan mevrouw de weduwe Rie Musch. Op de prachtige
steen, die op de Larense Hei, waar Jan Musch zo menigmaal de rust en de
eenzaamheid zocht om zich voor te bereiden op zijn grote creaties, werd ge
vonden, zijn in bronzen letters de woorden „Hier rust Jan Musch, geb. 22 dec.
1875 overl. 24 april 1960" aangebracht. Het grafmonument werd overgedragen
door de heer Jack A. Vecht uit Amsterdam. Mevrouw de weduwe Musch bedankte
zeer ontroerd voor dit teken van vriendschap. Hierna werden bloemen op het
graf gelegd. De korte plechtigheid werd o.m.. bijgewoond door de actrice Marie
Hamel, de heer Fred. Sterneberg, oud-voorzitter van de Vereniging van Toneel
spelers, de architect Wouter Hamdorff en de directeur van het Singermuseum,
Pieter Leffelaar.
tocht werd ook meegemaakt door de
ballonvaarder B. Steenman, ir. C. W.
A. Oyens, bestuurslid van de KNVvL
en Max Tailleur, de bekende Amster
damse moppentapper. De vier ballon
vaarders waren gekleed in achttiende
eeuws kostuum. Zij droegen blauwe
kuitbroeken en witte kniekousen en
op hun natte pruiken prijkte een
fraaie steek. Max Tailleur had zich
liever als tchttiende eeuwse rabbi
willen verkleden, zo vertelde hij ons,
„maar die gingen toen niet met een
ballon omhoog", dus kon dat niet
doorgaan.
Voor de ballonopstijging op het
Malieveld was in aanwezigheid van
tal van genodigden in de tuin van
het voormalige Paleis Noordeinde een
Ballonmonument onthuld door jhr.
I. L. van den Berch van Heemstede,
erelid van de KNVvL. In zijn her
denkingsrede schetste he* erelid uit
voerig de geschiedenis van de ballon
vaart die Blanchard in 1785 maakte.
Het monument, een schenking van
Leonardo da Vinei" aan de gemeen
te Den Haag, is door de beeldhouwer
Marinus van den Berg gemaakt naar
een ontwerp van prof. ir. P. Donk,
hoogleraar in de bouwkunde aan de
T.H. te Delft. Het monument is een
in beton uitgevoerde plastiek, dat het
omhulsel van een ballon voorstelt.
Ook Noord-Nederland heeft een
„ijzeren gordijn'. De zeedijk
Emmapolder bijna twaalf ki
lometer lang is voor het publiek
verboden terrein. „De lieve jeugd"
was de hoofdoorzaak van deze dras
tische maatregel, want er werd te veel
vernield en voldoende toezicht ont
breekt.
De zeedijk Emmapolder loopt langs
de Groningse gemeenten Uithuizen
en Uithuizermeeden. Geregeld wordt
hier gewerkt, want naast het norma
le onderhoud, voorziet men de buiten
kant van de dijk, de steenglooiing,
van een bitumen asfaltlaag. De ma
terialen die er liggen (smalspoor, kar
retjes, rijshout) werden herhaaldelijk
kapot gemaakt en er werd alle mo
gelijke soorten van kattekwaad uitge
haald. Toen er op een gegeven mo
ment materiaal verdwenen was,
bleek het geduld uitgeput. De dienst
voor Landaanwinningswerken in de
provincies Groningen en Friesland,
zetelend te Baflo vroeg opname van
de dijk in het Rijkszeeweringsregle-
ment en daardoor werd de zeedijk
voor „onbevoegden verboden". De
omwonenden vernamen de tijding met
een schok. Immers de dijk was voor
velen een recreatiegebied bij uitstek.
De sportvissers visten op het wad,
dagjesmensen lieten zich heerlijk „uit
waaien" op de dijk. De burgemeesters
van de getroffen gemeenten proberen
de maatregel ongedaan te krjjgen,
maar in Baflo was men minder opti
migtlsch.
