Opimttingen van de twee kandidaten hun V1S16 op Q6| Voorlichting vereist Offerbereidheid nodig Kardinaal Ottaviani zeventig jaar Populaire prelaat RICHARD NIXON JOHN F. KENNEDY ONBUIGZAAM MAGISTRAAT ZATERDAG 29 OKTOBER 1960 PAGINA 9 "elke rol moeten openbare mening en „pressure groups" spelen? Er zijn mensen, die zeggen dat de democra- i tieën in het nadeel zijn ten opzichte van de wniHiiiiiiiiiHiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiimiiiiiiiiMiiiiimiiiimiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiijiiiwniiimiiiiiMiiiiiiiiiimiMiiiiiiiiiiiiiiiiiii g0Vjet-Unie die heel weinig aandacht hoeft te besteden aan een openbare mening, welke ze doorgaans naar believen kan hanteren en indoctrineren. Wij zijn immers afhankelijk van een openbare mening, die te dikwijls kortzichtig en eigengereid is, en die niet in staat is de nodige opofferingen en moei lijke beslissingen te aanvaarden. Anderen zeg gen weer, wijzend op de Engelse geschiedenis, dat sinds 1914 die openbare Vnening te traag en moralistisch is voor een buitenlandse poli- In het Khroesjtsjev-manifest dat in Moskou uitgegaan is van de communistische par tijen van 64 landen ligt een botte uitda ging vervat, die de vrije wereld niet kan en niet zal voorbijzien. Het zou roekeloos van ons zijn het opzij te schuiven op grond van het feit dat het de gebruikelijke leugens en verdraaiingen bevat die soortgelijke verkla ringen in het verleden hebben gekenmerkt; dit document immers waarschuwt ons er bij voorbaat voor dat de mannen van het Krem lin bezig zijn een massaal niet-militair offen sief te ontketenen, gericht op het omverwer pen van alle vrije regeringen, zulks op het moment dat wij er op de eerste plaats aan denken onszelf te verdedigen tegen het toe genomen militaire potentieel dat de Sovjet- Unie in de toekomst zal hebben. Vice-presidenf van de Verenigde Staten van Amerika en republikeins kandidaat voor het presidentschap Senator uit Massachusetts en democratisch kandidaat voor het presidentschap tiek die, in een korte periode van duizeling wekkende ontwikkelingen, vijanden heeft ge maakt van vroegere vrienden en vrienden van vroegere vijanden. (Van onze Romeinse correspondent) Het lijkt, of kardinaal Ottaviani twee naturen heeft. Hij is de robuuste goedlachse mens met een gul en groot hart, de vriend van heel de volkswijk Trastevere, waar hij 70 jaar geleden ge- boren werd. Daar en in een arbeiderskwartier nabij de Via Aurelia kent hij iedereen. Hij spreekt het Romeinse dialekt en hun taal. In zijn wat versleten zwarte toog staat hij met zijn geadopteerde parochi- 1 anen te praten, om het even of zij kerks zijn of niet, of zij lid zijn van de Katholieke Actie of van Togli- atti's club. Van zijn schoolkinderen kent hij de puntenlijsten en hun omstandigheden; hij begrijpt en bemiddelt zo nodig thuis of bij de bovenmeester. Hij heeft een groot geheugen voor namen, ofschoon tegenwoordig de mensen voor hem niet meer dan kontoeren zijn, want hij ziet zeer slecht. Maar jiij herkent ieder aan de stem. Daarom zegt het volk: „De kardinaal kijkt met de ogen van zijn ziel". Nie mand heeft hem ooit boos gezien of korzelig. Bij goede raad laat hij het niet, een deel van zijn inkomen verdwijnt er. Hij is bemind als een goede pastoor, hij is de meest populaire prelaat van Rome (als de mensen zich zijn prelatuur herinneren). 1 ^'President N Went van de Rivalen Nixon en Kennedy geven wereldpolitiek De Republikeinse kandidaat voor het presidentsch ap, vice-president Richard M. Nixon, en echtgenote. Van hier enige van de acties, die wij als gevolg het aannemen van het Khroesjtsjev-manifest Kunnen verwachten. dictators in Moskou zullen hun economische, psychologische en subversieve activiteiten overal in wereld sterk opvoeren. Zij zullen opnieuw de na- leggen op hun volksfront-taktiek, die in het verleden zo veel goed-bedoelende mensen heeft be- dro^GH. IN iet aflatende controle op, en overheersing van communistische regeringen en communistische partijen door de mannen van het Kremlin zal weer overal aan de orde van de dag zijn. Als er nog enige twjflfel aan bestond hebben zij hun uiteindelijke doel van overheersing van de wereld met niet-militaire middelen wanneer het kan of door middel van oorlog als het moet, nog eens be- Mefons antwoord op die nieuwe uitging cUe dramatisch werd onderstreept door Jan de twee Spoetniks, moeten wij de u tuniek en zelfgenoegzaamheid vermijaen. anste Paniek kan leiden tot haastig in flka^Aorbeeld ^bezonnen programma's. Wij moeten bijvoor k'et al onze bronnen voor de militaire defensie g diaken en de even belangrijke noodzaak van eei sj P'omatieke, psychologische en economische deien- f' van de vrije wereld verwaarlozen. En, de nood- ?®k van de opleiding van meer geleerden en inge- "'eurs erkennend, mogen wü niet de andere nood haak van het handhaven van een evenwichtig ont wikkelingsprogram zo belangrijk voor het voort- Nixon reikt een prijs uit aan de vice- Lockheed-fabrieken. Nixon heeft een lodel van de Starfighter in zijn handen. *'uofH van ccn vrije maatschappij °ver het de JLz*en. W\j moeten nooit vergeten dat Amerika Wei ®reid iets beters te bieden heeft dan het grove tischa happelijke materialisme van het communis- systeem. MeJi^Senoegzaamheid is precies even geyaarlijk. dat an zich nog met enige moeite herinneren, Wet-,?0*? deze lente de regering onder enorme druk het £,^®.zet om de militaire uitgaven en die op snoeir,„ ed van de onderlinge veiligheid te be- zjjn va Ik kan begrijpen dat de Amerikanen beu re][j.(;5n zware belastingen en voortdurende we ten hofSes- WÜ willen in vrede leven en we hoop- a]s elfde van anderen. Maar het komt mp of hot 1 voor' hooP v00r de realiteit te houden Tot gesproken woord voor de daad. r®ld weiu concrete aanwijzingen hebben dat de we- 'hideiüir 'n vrede leeft, moeten wij het er nu v°orberoi!iens en voo.V altijd over eens zijn dat wij ®n op rrQL, tnoeten zijn op het brengen van offers j)a geduldige vastberadenheid, bestaan o^fchereidheid in het economische vlak s'e, rios W1J onze uitgaven, voor de defen- z°uden alre zowe' als de economische, niet t'ngdrnk Pff°eren' zou 4® voortdurend zware belas- giandaarH „il+s,vragein' betekent dat onze levens wel zonHoü snel opgevoerd kan worden als wij hec^teii^ ooeèverf6 rtie nn betekent dat wij een luxi opgeven, die anders de onze zou kunnen zpn. Wp_beschikken over de meest produktieve eco. nomie die de wereld ooit heeft gekend, maar ook in zulk een economie moet het aanwenden van mankracht, van wetenschappelijk denken en van technische bekwaamheid voor wat betreft onze de. fensie-inspanningen wel voelbaar zijn. Wij hebben het uithoudingsvermogen en de vast beradenheid tot geduldig ondergaan yan een koude oorlog-voor-onbepaalde-tijd nodig. Wij hebben deze oorlog niet gekozen. Wij proberen op alle mogelijke manieren een duurzame en rechtvaardige vrede te bevorderen, maar die vrede kan nooit eenzijdig zpn, tenzij het de vrede van de overwonnene, de vrede van de slavernij is. Laten wij geheel en al de krankzinnige raad in de wind slaan van degenen die aandringen op een vrede-door-onderhandeling tot iedere prijs, zelfs al is hij gebaseerd op aanpassing aan het kwaad. Om de vrede te verzekeren moeten wij sterk ge noeg zijn om agressie te weerstaan, ofschoon wij altijd bereid moeten zijn te streven naar een we- c!pdesd engnip?e^d wordt„ door wet en morele prin cipes en met door macht. H? biermee Jeen gemakkelijke weg aan. meennlaa?ciï, lger Z1J?, u zoet te houden met ge- dat zou niot e".gemakkelijke verzekeringen. Maar aan dit ?!Jn. .Het zou verraad betekenen mSakt tradities, die Amerika groot hebben ge- Van c?isis zou een grote natie zich de moeten herinneren die haar tot het leiderschap van de wereld hebben gebracht. Een van dezë hoedanigheden is de moed geweest. Wü hebben moed getoond zowel in tüden van vrede als van oorlog. In de loop van onze geschiedenis zün we gestoten on ernstige bedreigingen in tüd van oorlog maar wii hebben nooit gefaald waar het er om ging door to vochten tot de overwinning. Wp hebben moeilijke economische problemen onder ogen gezien en hen overwonnen en tot op de dag van heden gaan wp tadTwereld voor op het stuk van welvaart en rpk. Wii ziin geconfronteerd met sociale problemen en wjj zijn "over gevorderd dat wij de dag tegemoet kunnen zien dat armoede en gebrek in ons 'and zullen zün uitgebannen. Wij bewegen met kracht en vastberadenheid hemel en aarde om rechtvaardig heid op het gebied van ras te bewerkstelligen. Wij wensen in ons midden de schande van discrimina tie en onderdrukking eenvoudig niet. De hoedanigheden die al deze verworvenheden mo gelijk maakten zijn van morele aard. Zij weerspie- felen karakter en beginsel. Zij kunnen alleen wor- en verklaard in de bewoordingen van de religieu ze traditie die ons er toe bracht als ons nationale devies „In God vertrouwen wij" aan te nemen. Een van de meest opmerkenswaardige voor beelden van geschiedkundige profetie werd drieën twintig jaar geleden gegeven toen Pius XI zijn encycliek over ,,Het goddeloze Communisme" schreef. In die dagen spraken de meeste mensen over de Sovjet-Unie ais over een slappe en on doelmatige tyrannie. Maar deze grote religieuze leider sprak in dóórklinkende bewoordingen over het Communisme als een bedreiging voor de vei ligheid en de vrede in de wereld. Zoveel als de wereld inmiddels veranderd mag zijn, is er in zpn geschrift inderdaad weinig dat niet gebruikt zou kunnen worden om de dreiging van het com munisme in deze tüd te omschrpven. Ik kan niet inzien dat wie dan ook, die gelooft in God en de menselüke waardigheid, ook maar zou kunnen weifelen in de strüd die ons wacht. Het communisme is totaal tegengesteld aan alles wat wp geloven en liefhebben. Wü geloven in de men selijke geest; zij behandelen de mens als een ma chine. Wü geloven in gerechtigheid en morele wet ten; zp geloven slechts aan macht. Wü prediken lief de en vergevensgezindheid; hun boodschap is die van de haat. 4? rel'giens ingestelde is ieder mens heilig, v™ allen geschapen zün door een liefderüke God. oor een communist is de evennaaste niet anders Hon hSn k gereedschap dat gebruikt kan wor- marht w®n ü?,&lng f°t het bereiken van de totale de verovering Vrede' Zij bereiden zich voor op tr^fn,o^easteyike eigenschappen geven ons het ver hebben wl? in t toekomst. Onze militaire kracht Wii beschikken gr°te wereldoorlogen bewezen, sche machtwt? tfru!en ongeevenaarde economi se bekwaamheid ben het v°lle vertrouwen in ingenieurs °nze wetenschapsmensen en Maar bo/en alles rekenen wü op het onwankel bare geloof van ons volk. Zonder dat zouden rijk dom en techniek niets zün. En wp zouden dan ge confronteerd worden met het gevaar van een luxe die ons slap zou doen zpn en van een technische sterkte die ons zou verleiden tot blinde zelfover schatting. Maar de rustige vastberadenheid van een nederig geloof is het werkelijke geheim van de Amerikaanse macht. Met dat geloof zal de duisternis van het ogenblik inderdaad de duisternis, voorafgaande aan de dageraad, blüken te zün, de dageraad van een nieuwe toekomst van vrede, broederschap en res pect voor de waardigheid van alle mensen. Maar .wat deze argumenten ook eens waard ge weest zü", vandaag de dag is het onmogelük te voorkomen dat de gewone man beïnvloed wordt door onze buitenlandse politiek. Eens bereikte de publieke belangstelling voor de Amerikaanse internationale verplichtingen slechts in oorlogstijd een hoogtepunt, toen buitengewone eisen werden gesteld aan ons mensenmateriaal en aan onze materiële bronnen. Maar we beleven nu een vrede, zoals nimmer te voren, die, naar het schünt, wel onze generatie lang zal voortgaan met dezelfde uitzonderlüke oorlogs- eisen te stellen aan ons leven en onze portefeuille. Bpgevolg zal dezelfde gespannen publieke belang stelling gehandhaafd blpven. En zoals de buitenlandse politiek nu meer dan ooit de gemiddelde burger beïnvloedt, beïnvloedt de ze thans meer dan ooit die politiek. Zün me ningen, zpn stem bp verkiezingen en zün inspannin gen bepalen de grenzen van onze politiek, geven die politiek de gewenste richting en keuren de prakti sche uitvoering goed. Zpn houding, ten aanzien van belasting en dienstplicht, buitenlandse hulp en bond genootschappen, de Verenigde Naties, import, im migratie, minderheden dat alles oefent zpn greep uit op de buitenlandse politiek. Ons probleem is niet of de openbare mening onze buitenlandse politiek zou moeten beïnvloeden, maar of die invloed goed of slecht is. Het haastige terug trekken en naar huis zenden van onze troepen na de Tweede Wereldöorlog wordt thans beschouwd als een voorbeeld van de invloed van een kortzichtige en slecht voorgelichte openbare mening. Aan de andere kant is het zonneklaar, dat de Amerikaanse openbare mening, met haar traditionele sympathie voor mensen die hun vrüheid zoeken, de Amerikaan se buitenlandse politiek er wijselük van weerhouden heeft om zich wat het kolonialisme betreft nog nau wer te verbinden met Europese koloniale machten. Het is echter moeilük onderscheid te maken tus sen goed voorgelichte publieke opinie en, ik zeg dit als politicus, en de propaganda van particuliere „pressure groups". Ieder Congres en iedere rege ring is onvermpdelük gevoelig voor de druk welke uitgeoefend wordt door machtige groepen binnen het kiezerskorps, die zich door hun eigen belan gen laten leiden, zonder oog te hebben voor het uiteindelük nationaal belang. Handelsbelemmerin gen worden gevraagd door invloedrijke economi sche groepen. Toenemende belangstelling voor de vraagstukken van hun geboorteland wordt ge vraagd door belangrüke volksgroepen. Anderen vragen speciale campagne toezeggingen, die de ene dag gemakkélpk in het openbaar gegeven wor den, terwpl ze de dag daarop privé ten zeerste worden betreurd, nadat alle consequenties van de situatie nuchter bekeken zijn. We kunnen slechts nopen dat onze leiders, onze voorlichters en het publiek in het algemeen de moed zullen hebben om aan deze druk het hoofd te bieden. Dit voert ons aanstonds naar de tweede vraag. Welke rol moeten politieke partijen en campagnes spelen? Er is een gevaar dat het politieke debat het zij een te grote, hetzij een te kleine rol speelt in de bepaling van de buitenlandse politiek. Wanneer ik spreek van een te grote rol, dan be doel ik de partüdige verwrongenheid, overdriving en te sterke vereenvoudiging, welke al te dikwüls voorkomen in beide partüen, vooral gedurende een campagne. Dan denk ik aan het dramatisch een beroep doen op populaire vooroordelen of „pressure groups" bedrieglijk betekenisloze beloften aan de uitbuiting van menselijke hoop en ellende, aan de verdraaiing van het nabije verleden en aan het gebruik van emotioneel geladen termen zoals „appeasement" en co-existentie. Dit zün de uitwas sen van het partüenstelsel, die de stem van de bui tenlandse politiek zouden kunnen verzwakken. Maar er is ook nog het gevaar, dat politieke par tüen te weinig belang stellen in de buitenlandse po. litiek. Al te veel politieke campagnes leggen alleen de nadruk op de zaken, die de eigen portemonnaie raken, waarbü ze de kwesties van wereldbelang als te ingewikkeld beschouwen, te somber en te ver verwpderd voor discussie. Er wordt geen notitie ge nomen van de internationale aspecten van vele bin nenlandse kwesties als immigratie, tarieven, land bouwoverschotten en ons detensie-budget. Kiezers nemen ten onrechte aan, dat er op het terrein van de buitenlandse politiek geen belangrijke verschillen zün tussen de Republikeinse en de Demokratische De Democratische kandidaat voor het presidentschap, senator John F. Kennedy, en echtgenote. partü- Het is gelukkig waar, dat de leidende meer derheden in elk van beide partijen het in grote trekken eens zün over de uiteindelijke doeleinden, over de wereldvrede, de welvaart, de rechtvaardig heid en de collectieve veiligheid. Maar er zün soms hevige meningsverschillen over de verwezenlijking van deze doeleinden, over de verklaringen en de tactiek van de minister van Buitenlandse Zaken, de rol van de President, de internationale handel, de buitenlandse hulp, de V.N. en het defensie-budget. Wat te denken van het traditionele argument dat de politiek ergens moet ophouden. Ik geloof .inder daad dat we niet moeten streven naar partüwinst ten koste van onze nationale veiligheid, of dat we ons moeten onthouden van steun aan de president, uitsluitend om politieke motieven. We moeten er voor zorgen dat we een bittere politieke splitsing vermijden, die later een politiek van de twee partüen onmogelük maakt. Deze populaire opvatting over de politiek die ergens ophoudt voert rmj naar de derde en laatste vraag; wat moet de taak zün van de openbare op voeding en het leiderschap inzake het creëren van een buitenlandse politiek? Want de invloed op een buitenlandse politiek van een publieke opinie, wel ke ongeïnformeerd is, slecht-geïnformeerd of ver keerd geïnformeerd, is veel gevaarlijker dan in het geheel geen invloed. En, ongelukkigerwüs, zün de grondopvattingen van de buitenlandse politiek vandaag de dag te dikwüls verduisterd door valse axioma's en mythen, die hardnekkig voortwoeke ren, omdat zü ons gevoel van veiligheid strelen of een beroep doen op onze vaderlandsliefde. Wü geloven in mythen, die gebaseerd zün op de on schendbaarheid van de nationale souvereiniteit, het bestaan van uit zichzelf goede, slechte of ach- terlüke landen, de voorrang van de gouvernemen tele economie boven de nationale veiligheid of de benadeling van de macht van de agressor door hem onze diplomatieke erkenning te onthouden. Te vaak zün we geneigd te geloven, en dit geldt voor alle demokratieën, dat onze buitenlandse poli tieke beslissingen gebaseerd zün op morele overwe gingen, terwül de Deslissingen van onze tegenstan ders of zelfs die van onze geallieerden geheel zou den zijn gebasseerd op overwegingen van eigen be lang of opportunisme. Aan talrüke Amerikaanse studerenden wordt nog steeds een overdreven nationalisme bügebracht; zp geloven dan oprecht, dat nagenoeg iedereen in de wereld, indien voor een vrüe keus geplaatst, liever Op zün kantoor is Alfredo Ottaviani, kardinaal-diaken der Heilige Roomse Kerk en leider van de Hoogste Congregatie van het Heilig Officie, de onbuigzame magistraat. De intel ligente volksjongen uit Trastevere, Romano di Roma, dok toreerde driemaal. Hp was hoogleraar in de rechtsfaculteit van de Apollinaris en in de wüsbegeerte aan het College der Propaganda Fide. Hü is rector geweest van het Boheems priestercollege en tot heden de grote vriend der Tsjechen gebleven. Aan de Pauselijke Staatssecretarie heeft hij gewerkt sinds 1935 is hü verbonden aan de Congregatie van het H. Officie, waarvan hp m 1953 bij zpn kardinaalsverheffing L™le.creta?s wSrd ,en bet voriS jaar secretaris; dit is de hoogste post, omdat de Paus zich het prefectschap dezer Con- f.a jho™?^ k,^a,rdinaal Ottaviani heeft verschillende b^fceerd artikelen naast lijvige boekdelen gepu- 7eïelth ™^ale£Jan .het H- °fficie. links van de St.-Pieter, e.I?tle als minister en hoge rechter. De Congregatie van het H. Officie heeft competentie hl o iZ*jenT' ?le geloof en de zeden aangaan. Onder naar valt de Index der verboden boeken, bepaalde huwelijks- zaken en zij waakt en oordeelt over de zuiverheid van het geloof en oyer de eenheid der Kerk. Zegt men in Rome: de Congregatie der Religieuzen be oordeelt deze zaak zus of zo, de Oriëntale, de Consistoriale heeft deze opinie, bü het H. Officie hoort men veelal: Ottaviani's mening is, Ottaviani vindten dit spraak gebruik is veelzeggend. En schertsend, wanneer men langs het grote gebouw komt: Pas op, de Inquisitie.' De tegenstanders van de strenge kardinaal geloven heilig, dat hp het tegenwoordig ontbreken van de „wereldlüke arm' betreurt, zün vüanden doen er een schepje op en vertalen dit met: de brandstapel en de auto da fe, In werkelijkheid heeft de kardinaal geen gespleten natuur. Hü is een sanguinisch man met een zeer diep plichts besef. Zijn ambt om als een van de voornaamste mede werkers van de Paus te waken over het zich immer ver- rükend patrimonium van het geloof, legt hem gestrengheid en prudentie op. Maar het purper, dat hü altüd als een bü- komstige rangsonderscheiding beschouwde, scheidde hem nooit van de mensen en van zpn oorspronkelijk milieu. Soms zelfs doet zpn temperament hem de politieke voorzichtigheid vergeten. Kardinaal Ottaviani heeft een aantal opzienbarende artike len en redevoeringen op zün naam staan. Het klakkeloos geloof aan wonderen stpgt, naar mate het werkelüke geloof afneemt, was een even scherp requisitoir, als zpn oordeel over de taak van een christelpke regering in een voor 90 percent katholiek land. In 1958 schreef hij, zeer onconventio neel, een hoofdartikel in de Romeinse Quotidiano over het misbruik om geestelüken voor alle mogelpke wereldse belan gen te spannen en hü voegde er een hartig woordie aan toe' over wat hp. van zekere faits et gestes in de politiek (dat was de politiek der Democrazia Cristiana!) dacht Toen de Italiaanse staatspresident dit jaar naar Moskou ging kritL seerde de kardinaal in een preek in de Santa Maril Maggiore op scherpe wijze de houding van sommige staatslieden die m de rü stonden om de vüanden van het geloof en van de primaire mensenrechten de hand te mogen drukken Hti re fereerde aan de gebeurtenissen in Honfarüe en de storm dfreTksen' executie,^°Patak bedaarde sne\ ^en^ort daarop trokken wPrSbck,end werden, die in Hongarije vol- trokken werden aan bp de opstand nog minderjarige perso- i kraamde artikel in de Osservatore Punti Fermi" s algemeen aan kardinaal Ottaviani toegeschreven en de ve^scifitienH „was ™t vL de licht Wat me" in is dat hb ir, S de kardinaal zou kunnen verwijten vólheiH Hp h=ril te®tamentische verontwaardiging uit de DrecisprimfSto Zfln€U zei zonder zich om nadere fpjf- n i bekommeren. De geslepen Romeinen oorde- nipt Ó'ih?h kardinaal ziet met de ogen van zijn ziel, maar bbd T®1 Zlln Politieke hersens". Ook in het Vaticaan h^ft w riff-a e? zonder twüfel bezorgt de Secretaris van L U"ICIe de Staatssecretarie de nodige last. Dan hS^St de Osservatore Romano zp het in artikelen, zü het te zwügen, de uitlatingen van Kardinaal Ottaviani gen' m sP00r der diplomatieke voorzichtigheid te bren- Maar summa summarum doet bü een korte schets van het P?,rfref van deze ..Groot Inquisiteur" de volbloedige mense- ipkheid warm aan. Onder de wat versleten zwarte toog en on der het Heilig Purper bespeurt men het fel kloppend hart van de heden 70:jarige priester, die het volk, kerks of niet, K.A. of communist, nog nooit boos of korzelig gezien heeft.' Het echtpaar Kennedy wordt uitbundig toegejuicht tijdens een rit door Broadway, New York. Amerikaan zou zün dan iets anders; zü gebruiken leerboeken waarin merkwaardige en schilderachtige verschillen tussen de volkeren worden uitgemeten terwül niet wordt gewezen op de fundamentele over- eenkomsten. Velen die nauwkeurig alle vrouwen van Hendrik de VlIIste kunnen opnoemen of kennis dragen van andere gebeurtenissen in Europa, weten totaal niets van de volkeren, culturen en godsdiensten van het Midden-Oosten, Afrika en Azië. Deze verdichtsels en onwetendheid moeten wor den opgeruimd vooroordelen moeten worden weg genomen en de misverstanden moeten verdwpnen die over de Amerikaanse buitenlandse politiek be staan, indien wij goede leiding geven aan de open bare mening over onze buitenlandse politiek. Scholen, kerken, groepen burgers, dagbladen en andere communicatie-middelen spelen alle een in betekenis toenemende rol bü de taak van voorlich ting aan het publiek in wereldzaken. Maar het is de federale regering in Washington waar we ons in eerste instantie op richten voor voorlichting en lei ding. Indien de regering spreekt met vele en ver schillende tongen, indien de verklaringen van de pre sident vastberadenheid en samenhang missen dan zal de openbare mening in de war en op drift raken Ik zeg met, dat de formulering van de buitenland! se politiek m een demokratie een gemakkelijke taak is. Het is duidelük, gezien de vraagstukken die ik heb besproken, dat dat niet het geval is. Maar in dien de makers van onze buitenlandse politiek het volk in vertrouwen kunnen nemen en gelüktüdig de moed opbrengen om weerstand te bieden aan niet- verantwoorde openbare druk indien zü in staat zpn en de vastbeslotenheid hebben de feiten te stel len en de alternatieven waarvoor wü staan, hoe on prettig ook, eerst dan kunnen we nieuwe fierheid verwachten en vertrouwen in het gezond verstand van het publiek in het algemeen, in de wpsheid van onze gekozen leiders, en in de vervulling van de ziens- wüze die wü de demokratische levenswüze noemen. (Copyright A.B.C.press)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | | pagina 9