Op het spoor van de waarheid
Het verhaal van dr. Wanda Blenska
Leprakamp in de stank van
rottend nijlpaardevlees
mmmmm
s Overhemden
9.95
Peek&Cloppenbur
Bij pacificatie Baliemvallei
drie Papoea's gedood
Noodweer of te snelle actie
van jonge ambtenaar?
De HAV is uw vertrouwen waard!
PAPOEA'S KEREN TERUG
RIJK AAN INDRUKKEN
„Instelling Nw.-Guinea Raad
belangrijke stap voorwaarts
25
Dubbele roeping gevolgd
Vrouwelijke charme in de bush
Tractor kantelt;
jongen ver
dronken
Staatssecretaris mr» Th. Bot deelt mee:
Procureurstelling in
kort geding
Man valt in hooivork
Onderzoek gouverneur
en procureur-generaal
doorkruisten elkaar
NA TWEEMAANDS VERBLIJF
L. G. Oomen O. Praem.
2
VRIJDAG 18 NOVEMBER 1960
PAGINA 3
KAMPALA, november Dit
is het verhaal van de
Poolse dr. Wanda Blenska.
Zij stond aan het hoofd van het
leprakamp in Baloeba en ik ge
loof, dat ik haar een bijzondere
Vrouw mag noemen. Bijzonder
Vooral, omdat ze zo gewoon is.
Ze heeft nu tien jaar lang onaf
gebroken onder de melaatsen
gewerkt. Tien jaar lang heeft ze
helemaal alleen de verantwoorde
lijkheid voor meer dan 3000
patiënten gedragen. Ze heeft ar
men en benen geamputeerd met
de regelmaat van de klok en
ondanks alle verschrikking, die
een leprakamp van nature eigen
is, straalt van haar een blijmoe
digheid af, die ik werkelijk op
natuurlijke gronden alleen niet
kan verklaren.
Minister vóór verplichte
vertegenwoordiging
OEGANDA
opkdmlip! 20 stuks f. 1.
Toscane
krimpvrjje glanspop|/n
Adelborst no.lr<)„
polyesterboord
en manchetten
Kenmore
Intimiteit... behaaglijkheid...
GOUDA kaarsen 1
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 17 november
Bij pacificatie-acties, die vorig
jaar onder leiding van een jeug
dig bestuursambtenaar in de
Baliemvallei in Nederlands Nw-
Guinea zijn gehouden, zijn drie
Papoea's gedood. Zijn deze Pa
poea's neergeschoten uit nood
weer of er is al te snel naar het
geweer gegrepen? Naar deze
vraag wordt een onderzoek inge
steld door de procureur-generaal
van Nieuw-Guinea, mr. G. W. von
Meyenfeldt, die, zoals gemeld, op
het ogenblik in Nederland is. Hij
is hierheen gereisd om de hoofd
persoon in deze affaire, de 28-
jarige aspirant-controleur R. G.
die met verlof in Nederland ver
blijft en zojuist uit Italië is terug
gekeerd van de huwelijksreis, aan
een verhoor te doen onderwerpen.
Als dit voorlopige onderzoek is
afgerond zal de procureur-gene
raal beslissen of een strafrechte
lijke vervolging tegen de be
stuursambtenaar moet worden
ingesteld. Is dit niet het geval en
ziet ook het Hof in Nieuw-Gui
nea geen aanleiding de ambtenaar
strafrechtelijk te vervolgen, dan
zal de zaak ambtelijk worden af
gedaan. Dit heeft de staatssecre
taris van Binnenlandse Zaken,
mr. Th. Bot (Nieuw-Guinea-za-
ken), op een persconferentie mee
gedeeld.
*AV LEVENSVERZEKERINGEN SCHIEDAM TELEFOON (010) 93 04* HAV LEVENSVERZEKERINGEN
modern
toiletpapier
Stijl, Bfeer, stemming:...
GOUDA kaarsen l
Een dag bi) haar is een verkwikking.
2e heeft niets geëxalteerds en ze weet
drommels goed hoe ze zich ook mid
den in de bush flatteus moet kleden.
Voor haar gast heeft ze Amstelbier en
goede sigaren. Haar souper verraadt
smaak, zorg en fantasie en 's avonds
trommelt ze alle zusters, de pastoor
en nog twee Nederlanders bij elkaar
voor een paar uurtjes dia's en kleu
renfilms.
Het is allemaal even vanzelfspre
kend en gezellig en ik heb de grootste
moeite om me te realiseren, dat ik in een
uithoek van Oeganda zit, recht tegen
over een eiland dat niemand mag 'je
treden, omdat het wemelt van de tsetse-
vliegen. Midden in de nacht wordt
het echter ineens duidelijk. Er klinkt
een schot en op nog geen tweehonderd
meter van mijn bed zijgt .en nijlpaard
met het daarbij behorende misbaar in
elkaar. De volgende dag betekent dat
feest. Heel het kamp loopt uit en in
de gloeiende zon wordt het beest met
bijlen en lange messen opengesneden
en in stukken gehakt. De geur, die kilo
meters ver doordringt, is onverdraag
lijk. Maar de Oegandezen schijnt dat
niet te deren. Ze laten geen stukje
ongebruikt en overallammen de kleine
vuurtjes op, waaron mr. Hypo
Wordt geroosterd. Met walging consta
teer ik, dat hij schijnt te maken.
Voor dr. Blenska is dit routine. Ze is
«ven op het strand geweest, heeft
Maatregelen getroffen, opdat ook de
y'begerige patiënten hun felbegeerde
ji^l krijgen en is teruggekeerd tot wat
T-) maar haar spreekkamer zal noemen.
paradeert het misgewas der
i^epping. Ik zie een oude vrouw zon
der vingers, met een geamputeerde
o^e4' een grotesk gezicht en blinde
geb"évwaarvan alleen het wit 's over-
gewoek"rrtIk zie een man met een weg-
met als vane,?i<iht' zonder armen en
Ik zie kinderen ivf1? gezwollen benen,
welijke afwijkingen0 meest afschu-
en half weggevreten boeten t®el
hoe kalm en rustig dr. Blenska haar
plannen beraamt om morgen nog een
maal door een verdergaande amputa
tie te trachten het proces te stuiten.
Na een half uur kan ik het niet langer
uithouden. Ik loop naar buiten, waar
de zinderende stank van het nijlpaard
rnjj de adem beneemt. Ik zou het liefst
hals over kop weglopen, maar bin
nen klatert een hartelijk gelach. Als
ik terugkom, staat dr. Blenska tussen
drie schaterende wrakken. Ze hebben
«en immens plezier. Ze proberen mij
erbij te betrekken, maar de pointe ont
gaat me. Ik zie alleen verwoestingen.
Nu nog, nu ik in Kampala zit te
schrijven, overvalt mij de be
klemming die voor mij eigen is
aan het „St. Francis' Leprosarium".
Dr. Blenska ziet dat anders. Ze hee-t
alle aanbiedingen voor veel aanlokke
lijker posten resoluut van de hand ge
wezen en blijft bij haar melaatsen. Ze
houdt van het werk. Ze houdt van de
mensen en ze ergert zich geel en groen
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 18 nov. Minister
Beerman wil in het algemeen ook voor
procedures in kort geding de vertegen
woordiging van partijen door een pro
cureur verplicht stellen. Een voorstel
tot wijziging van het Wetboek van Bur
gerlijke Rechtsvordering is bij de Twee
de Kamer ingediend. De Bewindsman
Zegt in de toelichting, dat er altijd on
zekerheid heeft bestaan over de ver-
plichting om in een kort geding door
een procureur vertegenwoordigd te zjjn.
Éen arrest van de Hoge Raad (in 1938)
spreekt zich voor de verplichte procu-
*eurstelling uit, maar aldus mr.
Beerman een afwijkende opvatting
schijnt niet bij voorbaat onverdedigbaar.
Door de wijzigingen in de aard van het
kort geding, waarbij het eer regel dan
Uitzondering is dat de president aan
zi)n beslissing zijn oordeel omtrent
Rechtsvragen ten grondslag legt, lijkt
be procureurstelling nog meer gewenst.
De minister wil hierop echter twee uit
zonderingen maken. Bij een kort geding
ju eerste aanleg behoeft de verweer
der zich niet te laten vertegenwoordigen
Sn by een vort geding, waaraan geen
dagvaarding is voorafgegaan, is voor
^?en der partijen procureurstelling no-
aan vooral veel Amerikaanse publika-
ties, waarin de lepra wordt misbruikt
om de beminde gelovigen het geld uit
de zak te kloppen. Ze laat er mij een
hele serie zien. Ik zie namen als die
van mgr. Fulton Sheen en ik begrip
haar afschuw.
„Tien jaar geleden," zegt ze, „was
het anders. Ik kwam hier te voet. Ik
was de eerste blanke vrouw, die ooit
dat gebied betrad en het heeft de pa
tiënten tijd genoeg gekost om werkelijk
te geloven dat 11 vrouw was. Kinde
ren werden vaak door een panische
schrik bevangen. Ze gilden als ze bij
mij moesten komen en ik herinner mij
nog heel goed dat kleintje dat mij met
gierende uithalen bezwoer, dat ik haar
niet zou opeten. Alleen al het gerucht
van mijn verjaardag dreef alle patiën
ten het kamp uit. Ze wisten, dat ik
vrienden op bezoek kreeg en wie was
dan zijn leven nog zeker? Die tijden
zijn echter voorbij. Men is nu aan het
leprosarium gewend. Sterker nog, wie
even een vlekje op zijn huid heeft,
komt naar hier: „Dokter, ik heb lepra."
Daar kan ik natuurlijk tegenin pra-
Soron
OEGANDA
Kampala^^Mgc."}'3
Entebbe
Victorian
zie ze ook na een kuur en stel met
verbazing vast, dat alle woekering
verdwenen is. De man die mij van
de foto's aankijkt, heeft een vriende-
ïyk open gezicht. „Daarom," zegt dr.
Blenska en haar anders zo vrien
delijk gryze ogen lichten fel op
„haat ik alle huilerige publikaties, die
de lepra voorstellen als een van de
afschuweiykste verschrikkingen, die
een mens kunnen treffen.
Het is een ernstige ziekte, zoals er
honderd ernstige ziekten bestaan. Als
ten, maar dat heeft geen zin. Ik geef
dus maar een of ander vitamine-tablet
je en ze gaan getroost naar huis. Want
ziet u, dat weten ze: Er is een genees
middel. Het is zelfs byzonder goedkoop
en het levert door de bank genomen
de prachtigste resultaten op.
Met foto's illustreert ze dit. Weer
zieik mensen met die afschuwwek
kende, groteske leeuwenkoppen. Ik
ze tijdig wordt ontdekt, kunnen wy
haar afdoende bestrijden. En de ver
schrikkingen, die u hier om u heen ziet,
zün de normale verschrikkingen van
ieder tropisch hospitaal. Oude gevallen
van mensen, die jarenlang met hun
kwaal hebben doorgeleefd en eerst hier
kwamen op het ogenblik, waarop wij
de verdere afbraak machteloos moeten
aanzien. Gecompliceerde gevallen van
lepra met andere ziekten, waardoor het
geneesmiddel ineffectief blijft en uit
zonderingsgevallen. Schijnbaar normaal,
maar met die ene kleine, wanhopige
afwjjking, waardoor elke therapie faalt.
Dit leprosarium is er dan ook niet
omdat de lepra zo besmettelijk is. Ik
woon hier tien jaar en a zoudt hier
jaren kunnen wonen. Zonder intiem li-
chamelyk contact zult u geen lepra
krygen."
Het is allemaal waar. Van haar
drieduizend patiënten heel
Oeganda heeft er 7500 zijn er
dan ook maar 250 in dit centrum. De
rest vindt u thuis, in de buurt van een
van de tweeëntwintig plaatselijke con
trole-stations. Sommige daarvan liggen
tachtig mijl weg en dat over wegen,
waarvan u zich met de beste wil van
de wereld geen voorstelling kunt vor
men. Heel dat apparaat wordt be
stuurd door een tengere, grijzende
vrouw van 49 jaar.
„Bent u nooit bang?", heb ik ha_ar
gevraagd. Want 's avonds gonzen hier
duizenden muskieten, de tsetse-vliegen
kun je met de hand vangen en van
morgen zat weer een giftige slang klem
tussen de dorpel en de deur. Ze kijkt
mij aan en glimlacht.
„Ik heb in Poznan in de ondergrond
se gezeten en als je Duitsers en Russen
hebt verduurd, kan er weinig meer ge-
gebeuren dat je bang maakt," zegt ze.
Ik zal het maar geloven, want ze lacht
onweerstaanbaar en hoe moet een man
duidelyk maken, dat zoveel moed, zo
veel vasthoudendheid en vanzelfspre
kende blijmoedigheid hem van zijn stuk
brengen? Ik weet het niet. Ik weet wel,
dat ze ..hulp nodig heeft. Als ze weer
eens by u aan de deur komen voor
Memisa, M.I.V.A. of Unicef, geef dan
maar flink. Misschien komt er iets te
recht bij dr. Wanda Blenska. Zij zal
er heel bly mee zijn, want de middelen
waarmee deze noodzakelpke gezond
heidszorg overeind gehouden moet wor
den, zijn belachelijk.
(Advertentie)
ALBERT WELLING
(Advertentie)
het shirt met de ster
vanaf
iï:;»ïï
WINSCHOTEN, 18 nov. Te
Vriescheloo zyn gistermiddag de land
bouwer J. Olsder en diens 16-jarige zoon
terecht gekomen onder een tractor met
aangekoppelde hegploeg, die van een
brugje gleed en in een kanaaltje kantel
de. De vader kon nog bijtijds worden
gered; de jongen is verdronken.
DELFZIJL Gistermorgen veronge
lukte de heer H. Dorenbos uit Wolden-
dorp, toen hy van een strohoop in een
hooivork viel welke hem in de hart
streek trof. Waarschijnlijk is hij uitge
gleden. De heer Dorenbos was ge
trouwd.
ARNEMUIDEN Gisteravond reed
de 27-jarige C. Cruiq met zyn fiets te
gen een stilstaande vrachtauto. Hy werd
ernstig gewond naar het ziekenhuis in
Middelburg vervoerd, waar hy kort na
aankomst overleed. De man heeft waar
schynlyk door de duisternis en de he
vige regen op de weg de auto niet zien
staan.
(Advertentie)
Zoals gemeld is deze zaak aanleiding
geworden tot een conflict tussen de
procureur-generaal in Nieuw-Guinea
en de gouverneur, dr. P. J. Platteel.
Op het ogenblik, dat er op ambtelijk
niveau een onderzoek werd ingesteld
naar de gebeurtenissen in de Baliem
vallei, kwam de procureur-generaal -
via praatjes op de sociëteit in Hollan-
dia - op de hoogte van de zaak. Ook
hy besloot een onderzoek in te stellen
en hiermee was het conflict geboren.
Het gouvernement was namelijk
van oordeel, dat de procureur-gene
raal zich van een onderzoek moest
onthouden, omdat het er zelf al aan
bezig was en de zaak nog niet in
handen van de justitie was gegeven.
Bovendien kwam de vraag aan de
orde of mr. Von Meyenfeldt niet zou
treden in een beoordeling van het
landsbelang en van het beleid, waar
toe hy niet gerechtigd is. Moet hy
zich niet bepalen tot strafrechtelijke
aspecten, zo vroeg men zich af. De
gouverneur, die de procureur-gene
raal onder zyn gezag heeft staan,
maar niet bevoegd is hem te gelas
ten een vervolging te staken, kon
mr. Von Meyenfeldt er niet toe bren
gen van zijn onderzoek af te zien.
Het beleidsonderzoek, dat mir of
meer het justitiële onderzoek zou
overlappen, werd gestaakt.
Half september had de procureur-
generaal zyn onderzoek afgerond op
het verhoor na van de betrokken be
stuursambtenaar. Hy gaf de wens te
kennen daartoe naar Nederland te ko
men, maar kreeg daarvoor van het
ministerie pas toestemming nadat de
minister van Binnenlandse Zaken een
bezoek had gebracht aan Nieuw-Gui
nea. Het werd inderdaad beter geoor
deeld dit verhoor, gedachtig aan de
jongste „censuurkwestie" en het gees
telijk klimaat in Hollandia, in de
(Advertentie)
VERZEKERD KAPITAAL
RUIM 1 MILJARD GULDEN
„koelte en rust van Holland" af te ne
men. De procureur-generaal, die zich
buiten zyn ambtsgebied bevindt, zal de
bestuursambtenaar niet zelf mogen on
dervragen. Hy zal wel bij het verhoor,
dat dezer dagen plaats zal vinden, aan
wezig zyn.
Uitnemende verdiensten
Over de gebeurtenissen in de Baliem
vallei is thans het volgende bekend. De
vallei werd in 1956 voor het eerst door
het bestuur betreden. De eerste twee
jaar werden benut voor de bestudering
van taal en gewoonten van de bewoners
en voor de aanleg van een luchtlan-
dingsbaan. In 1958 kon men zich gaan
wijden aan de pacificatie. Deze was
hard nodig, want een groot deel van de
ongeveer 80.000 in de Baliemvallei
woonachtige Dali's leven in een vrij-
tol waeIrbSiiVh0e°trtdUrende stammenoor-
ïog, waarDij net zeer wreeH topo-nat
dodPrni1kSr»ïielfon er ™eWrrdadn dufzend
fn fw'+„ ioo,viüge bestuursambtenaar
(afgestudeerd meester in de rechten)
kreeg de zware opdracht deze stam-
menoorlogen, die vaak berusten op
wraak en weerwraak, te beëindigen.
Hy slaagde daar wonderwel in. Het
aantal slachtoffers van de stammen-
kryg werd in vrr korte tyd terugge
drongen tot nog geen honderd per jaar.
Voor zijn uitnemende verdiensten werd
(ie ambtenaar dit jaar benoemd tot rid
der in de t rde van Oranje-Naussau.
Mr. Bot deed een sensationeel
boekje open over de situaties waar
in de aspirant-controleur soms was
komen te* verkeren. Deze werden
voornameiyk veroorzaakt door de
plaatselijke machthebbers als tove
naars en hoofdmannen, die hun van
oudsher gevestigde macht snel zagen
tanen ten gunste van het bestuur. In
een plotseling uitgebroken varkens
pest zagen zy een mooie gelegenheid
hun autoriteit terug te winnen door
dat van de blanken te ondergraven.
Een aantal hoofdmannen probeerden
hun stamgenoten te doen geloven, dat
de ernstige veeziekte de schuld was
van het bestuur. Een bepaald opper
hoofd ging nog verder; hy vertelde,
dat de geweren van de politie wel
knalden, maar verder geen kwaad
konden doen. Zelf was hij onkwets
baar en hij zou dat bewijzen door de
jonge controleur eigenhandig te do
den. Besloten werd missie- en zen-
dingsposten te overvallen. Het be
stuur kwam op de hoogte van de ac
tiviteiten van deze Papoea en de con
troleur kreeg de opdracht de man te
arresteren.
Volgens de nu bekende gegevens
kwam de controleur tijdens deze expe
ditie plotseling oog in oog te staan
met de agressieve hoofdman, die zijn
tegenstander met geheven speer op
wachtte. De controleur liep door om
de man U arresteren, maar toen hy de
man genaderd was werd de toestand
zo gevaarlijk, dat hy het nodig achtte
de man neer te schieten. Ook de adju
dant van de hoofdman werd doodge
schoten, maar het is, naar men zegt,
nog niet bekend wie dit heeft gedaan.
Dat zal het lopende onderzoek moeten
ophelderen. Het derde geval gebeurde
tijdens een andere expeditie. De con
troleur zou toen plotseling omsingeld
zyn geweest door een groep wilde krij
gers. Hij sloop weg, maar kwam ge
heel onverwachts tegenover een Pa
poea te staan, die hem bedreigde. Ook
toen is er op de man geschoten.
Er werden op de gehouden bijeen-
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 18 nov. „Wij be
schouwen het als een groot voorrecht
in Nederland te zijn geweest. Wij zuilen
met de ervaringen, die wij hier hebben
opgedaan ons voordeel doen. Wij zijn
getroffen door de openhartigheid en de
hartelijkheid, waarmee men ons hier in
Nederland is tegemoet getreden en wy
gaan rijk aan indrukken terug. In het
bijzonder betreft dit de ontvangst van
onze delegatie door koningin Juliana en
prinses Wilhelmina".
Aldus de voorlichtingsambtenaar bij
het gouvernement van Ned. Nieuw Gui
nea, de heer M. Kasiepo, tijdens het ge
sprek, dat hij gisteravond op Schiphol
met persvertegenwoordigers voerde
vóór het vertrek van het vliegtuig,
waarmee het zevental autochtone lands
dienaren, na een tweemaandelijkse
oriëntatiereis uit Nederland naar Nieuw
Guinea terugkeert.
De heer Kasiepo, die als woordvoer
der optrad, zei voorts grote waardering
te hebben over de wijze waarop het moei"
ltjke werk van de pacificatie wordt ver
richt. Hy noemde in dit verband spe
ciaal het werk van missie en zending
en van het bestuur.
„Gelooft hen nief!"
Niet zonder nadruk zei de heer Ka
siepo zich er over te verbazen, dat
Nederlanders nog steeds luisteren naar
wat Indonesiërs zeggen. Zijn ervaring
met Indonesiërs is, dat zij gemakke
lijk iets beloven. Aan die beloften mag
men generlei waarde hechten.
Of dif zyn persoonlijke opvatting is?
Daarop antwoordde de heer Kasiepo,
dat hij er van overtuigd is, dat zeker
80 procent van de bevolking van Ned.
Nieuw-Guinea er net zo over denkt.
Uit hoofde van zijn functie reist hij
veel en spreekt hy velen. In dit ver
band zei de heer Kasiepo op een latere
vraag, dat de invloed van de Indone
sische radio-uitzendingen naar Ned.
(Advertentie)
cent
per
rol.
komst ook nog andere bijzonderheden
bekend over het beleid van de ambte
naar. Zo gal de staatssecretaris toe,
dat de ambtenaar meer dan eens zyn
toevlucht heeft moeten nemen tot li
chamelijke kastijdingen van Papoea's.
Soms heeft hij hun bij wijze van straf
een „pak op hun achterwerk" met een
gummistok laten geven. Hy meende dit
te moeten doen, omdat slaag de enige
straf is die indruk op de Papoea maakt.
Gevangenisstraf bijvoorbeeld wordt
eerder als een „premie" dan als een
straf ervaren. Men beschouwt het als
een voorrecht daar gratis eten te kry
gen. Een andere reden voor de lyf-
straffen is de omstandigheid dat een
Papoea, die een vrouw rooft of een
varken steelt, door man of eigenaar op
de gruwelijkste wijze gemarteld wordt,
als deze hem te pakken krijgt. Als nu
de ambtenaar een benadeelde Papoea
geen genoegdoening had gegeven door
diens vijand een pak slaag te laten ge
ven, dan zou hy ongetwijfeld het recht
in eigen hand hebben genomen, wat op
zijn beurt tot weerwraak zou hebben
geleid. Zo ontstaan vaak de stammen-
oorlogen. Jm deze zelfde reden heeft
de ambtenaar eens een aantal hutten
in een dorp laten afbranden als be
straffing voo.' een soortgelijke daad ge
pleegd in een vijandig dorp.
Aanstoot over methoden
Er is niet bevestigd, dat de zaak
over de pacificatie-methoden aan het
rollen is gebracht door de missie of de
zending, die "rnstig aanstoot zouden
hebben genomen aan het optreden van
de betrokken ambtenaar.
Een belangrijk juridisch aspect van
deze zaak is de afbakening van be
voegdheden, die aan de orde is. Voorts
zullen eruit wellicht conclusies kunnen
worden getrokken, die zullen leiden
tot het uitgeven van nieuwe richtlijnen
by de pacificatie-acties. De moeilijk
heid is echter, dat elk concreet geval
zijn eigen facetten heeft, die nooit ge
heel door voorschriften kunnen worden
gedekt. Weer een ander aspect zal
zich voordoen als het tot een gerechte
lijke vervolging - wat nog lang niet i,e-
ker is - zal komen. Het is namelyk
bekend, dat er by andere pacificaties
ook doden zijn gevallen, waarvoor de
betrokken bestuursambtenaren nooit
aansprakelijk zijn gesteld.
Nieuw Guinea niet van enige bete
kenis is. Zy die uitzendingen beluisteren
weten, dat het propaganda is.
Over de bemiddelingspoging van de
Maleise premier Tunku Abdul Rah
man, antwoordde de heer Kasiepo op
een desbetreffende vraag, dat hij niet
zou weten met welk recht de tunku
zich opwerpt als bemiddelaar. Een
driehoeksgesprek over Ned. Nieuw Gui
nea acht de heer Kasiepo en hij zei
daarmee ook de gevoelens van zijn reis
genoten te vertolken niet noodzake
lijk.
De toekomst
Zyn gedachten en die van velen on
der de bevolking gaan uit naar een Me-
lanesische federatie als de staatkundi
ge toekomst van Nieuw Guinea. Voor
alsnog achten de autochtonen de instel
ling van de Nieuw Guinea Raad een
belangrijke stap voorwaarts. Van het
harde werken der landskinderen, die
bewust Nederlands tot voertaal hebben
gekozen, is afhankelijk wanneer zij toe
zullen z|jn aan zelfstandigheid en zelf
beschikking. Moge het zijn: zo spoedig
mogelijk, aldus de heer Kasiepo. Het
is hem bekend, dat van Australische
zijde geen bezwaar zal worden ge
maakt tegen een dergelijke keuze, in
dien de bevolking van dat deel van
Nieuw Guinea daartoe komt.
Hij denkt in verband met deze fede
ratie ook aan de eilanden ten oosten
van Nieuw-Guinea o.a. Salomons.
Kasiepo tijdens zijn persconferentie.
De heer Kasiepo zei desgevraagd
verheugd te zijn over activiteiten van
particuliere maatschappijen. Hij juicht
investeringen, die de openlegging en
economische bedrijvigheid bevorderen,
van harte toe.
(Advertentie)
J~~\e Witheer L. G. Oomen
M heeft twee maal gehoor
gegeven aan een roeping.
Want behalve, dat hij priester is,
vervult deze 37-jarige Norber
tijn een taak als medicus. Een
jaar werkte hij als zodanig in
het Eindhovens St.-Jozefzieken
huis, een half jaar in het r.-k.
Binnenziekenhuis in dezelfde
stad en nog enige tijd in een
ziekenhuis in Zwolle. En nu,
gaat hij binnenkort, als internist
en specialist voor kinderziek
ten naar een in aanbouw zijnd
ziekenhuis in een van de meest
in ontwikkeling zijnde gebieden
van onze aardbol, in het Mand la-
district in het hartje van Indië.
Witheer Oomen gaat zich voegen
bij zijn ordegenoot J. van
Schijndel, die directeur-chirurg
van dat ziekenhuis is en de heer
en mevrouw HensenDe Regt,
die daar als resp. gynaecoloog en
röntgenlaborante arbeiden.
Dokter Oomen zal in Indië,
waarheen hij 28 november ver
trekt, niet als een volslagen
vreemdeling arriveren. Hij is er
al eerder werkzaam geweest.
Twee jaar, van 1948 tot 1950. Hij
was in die tijd werkzaam in de
zielzorg in een jungle-statie.
Maar het bleek moeilijk met de
inwoners in contact te komen. Er
was de traditie van de eigen
godsdienst en er was een grote
nood in alles. De jonge Witheer
Oomen begreep, dat de Kerk slechts vaste voet kan krijgen als de naasten
liefde in concrete praktijk werd gebracht. Een der^ grootste nodenin dat
deel van onze wereld is de povere medische en hygiënische verzorging van
de inheemsen. Indië heeft vele zeer knappe medici en er komen er jaar
lijks nog een verheugend aantal bij, maar de artsen zetelen veelal in de
grote steden. Het platteland, waar 85 procent van de bevolking woont, komt
aan verzorging te kort.
Dokt er Oomen vertrekt enthousiast, naar zijn nieuwe dubbele arbeids
terrein. waar zijn drie „team-genoten" al met ongeduld uitzien naar het
„nakomertje". Hij zal dan mede zijn stevige schouders kunnen zetten onder
het aangevangen werk, de bouw van het „jungle-ziekenhuis" met 250 bedden
bij Jabalpur, even onder de Kreeftskeerkring. Het eerste gedeelte van hel
centrale gebouw is al gereed, zodat er poliklinisch al zo het een en ander
kan worden gedaan. Maar men moet vlot verder werken, want vier maan
den van het jaar, in het regentijdperk, kan er niets gedaan worden. En men
wil, begrijpelijk, zo snel mogelijk zover zijn, dat men volledig aan het
eigenlijke werk kan beginnen. Dokter Oomen is van mening, dat het aller
minst zal meevallen de mensen daar voor behandeling naar de polikliniek
te krijgen en het zal nog minder eenvoudig blijken om bijvoorbeeld van de
moeders gedaan te krijgen, hun kinderen voor enige tijd in het ziekenhuis
achter te laten, als dat voor de genezing nodig is. „We zullen het vertrouwen
nog helemaal moeten winnen en dat kan nog heel wat jaartjes kosten."
In het Mandla-district, waar het ziekenhuis opgetrokken wordt en dat
een grootte heeft van ongeveer de helft van Nederland, wonen zo'n zeshon
derdduizend mensen, van wie er ongeveer twee-en-een-half duizend katho
liek zijn; een fiks arbeidsterrein dus. Een arbeidsterrein, dat echter naast de
andere problemen ook nog het vervoersprobleem kent; er loopt maar één
vrij behoorlijke weg door die streek. Vooral in de regentijd zal het grote
moeite kosten, de zieken naar het ziekenhuis te krijgen.
Aan de bouw van het „jungle-ziekenhuis" bij Jabalpur hebben de
inwoners van Eindhoven heel wat figuurlijke steentjes bijgedragen. Reeds
twee jaar is hier een actie gaande „Operatie" zegt men om in stijl te
blijven om het medisch team materieel te steunen. Circa 188.000 gulden
heeft men in de lichtstad reeds bijeengebracht middels allerhande activi
teiten. Daarom was het vanzelfsprekend, dat dokter Oomen gistermiddag
in Eindhoven officieel afscheid kwam nemen in een bijeenkomst, waar de
ambassadeur van Indië en mevrouw Tandon, de burgemeester van Eind
hoven, ir. H. Witte, de deken van Eindhoven, mgr. H. Heezemans en tal van
Eindhovenaren van hun belangstelling kwamen blijk geven. Dokter Oomen
kreeg de verzekering mee, dat er op Eindhoven te rekenen valt in het
verder „aandragen van de steentjes" voor het ziekenhuis.
