De Gaulle zeventig jaar
Hij maakt zich weinig zorgen over
zijn persoonlijke veiligheid
5
4
Geloof
O
Kennedy's mandaat
w
r
D
A
SIhandschoenen
ia
PeekgCloppenburg
D
D
IN BLAKENDE GEZONDHEID
Tokio blijft
J
pro-westers
elke woensdag
jongensmarkt
Amerika wil zes
miljard van Bonn
Wol-stretch
Voor NAVO-budget
V.
J
DINSDAG 22 NOVEMBER I960
PAGINA 7
^an onze Parijse correspondent)
PARIJS, hedenmorgen.
Vandaag herdenkt generaal
De Gaulle en velen met
hem dat hij zeventig
Jaar geleden te Rijssel in Noord-
frankrijk het levenslicht aan
schouwde. Hij kan deze verjaar
dag vieren, naar het schijnt, in
Wakende gezondheid en volkomen
onverlet in zijn geestelijke ver
mogens, die, zoals bekend, niet
Sering zijn. Deze „goede gezond
heid" is als eerste opmerking van
een gelegenheidsbeschouwing als
he onderhavige verre van triviaal;
zij vormt namelijk een allerwezen-
lijkst bestanddeel in de vervaar
lijke politieke constellatie van
frankrijk in dit tijdsgewricht. Op
he schouders van deze thans
Zeventigjarige rust goeddeels het
lot van het land. Menigeen van
Zijn aan politiek doende landge
noten, ook al koesteren zij tegen
menig onderdeel van zijn beleid
on optreden ernstige bezwaren en
kroniek
zelfs grieven, zien het zo: dat
president-generaal De Gaulle als
enige barrière fungeert, en nog
geruime tijd zal moeten blijven
fungeren, tussen (précaire) open
bare orde en volslagen chaos om
niet te zeggen „warme" burger
oorlog: tussen een bestel waarin
althans handhaving van de essen
tiële demokratische vrijheden
blijft behouden en vestiging van
een of ander diktatoriaal regiem.
Deze visie is misschien te drama
tisch, zij is zeker niet van aan
knopingspunten in de werkelijk
heid verstoken.
door-
JOSEPH ALSOP
passen altijd en groeien mee
V mm sPec'aa' verlaagde J.M. prijzen
Sint Nicolaas-markt
Wat men worden kan - Honderdvijftig beroepen uit
een paar duizend Instructieve tentoonstelling van
Rijksarbeidsbureau in Den Haag
Mitchell in Overloon
Draadloos contact op het toneel
Wethoudster gaat heen
Reuzen-biet
Japan blijft een pro-westerse politiek
voeren. Dat is de belangrijkste
conclusie die men kan trekken uit
de uitslag van de verkiezingen voor
het Japanse Huis van Afgevaardigden.
Tapan zal ook in de toekomst nauwe
banden blijven onderhouden met Ame
rika het land dat de Japanners na de
oorlog een soort democratie heeft ge
geven. Zowel bij de verkiezingen voor
het Lagerhuis van 1958 als bij die voor
het Hogerhuis van 1959 werden de bin
nenlandse politieke kwesties overscha
duwd door de buitenlandse. Dit was
hu ook weer het geval. Bij de verkie
zingsstrijd ging het om de keuze tus-
een pro-westers en pro-Amerikaans
«emld enerzijds en een min of meer
zi-j^nle buitenlandse politiek ander-
GjtG'ende de laatste paar jaren
U'n e°6 strijd tussen liberaal-democra-
spegjjj Socialisten zich vooral afge-
hep t haar aanleiding van de plan-
^hierii-0 herziening van het Japans-
toanse veiligheidspact van 1952.
De socialisten wil
len er nu niet
aan herinnerd
worden, dat zij
het waren die tot
voor kort een
meuw veiligheids-
Pact eisten. Toen
er inderdaad een
nieuw verdrag zou komen, wensten de
socialisten helemaal geen bilaterale
Amerikaans-Japanse overeenkomst
Theer. De socialisten willen nu een mul
tilaterale overeenkomst van een ge-
een1 ander karakter. Zij pleiten voor
Dan s?ort non-agressiepact tussen Ja-
V a, de Sovjet-Unie, Rood-China en de
Pi J®nihde Staten. Dit is uiteraard geen
Von r realistisch denkbeeld, gezien
dm a de bijzonder gespannen verhou-
tussen Washington en Peking.
kj et herziene Japans-Amerikaanse
•*-1. veiligheidspact is intussen op
tgu 19 januari j.l. in Washington ge-
Aiha d. De overeenkomst bepaalt dat
havt^ha zijn bases in Japan kan hand-
te* h, maar de Amerikanen verplich-
Serm eh tot overleS met de Japanse re-
w- tog over het eventueel gebruik van
BUITENLANDS
de
tep
s voor militaire operaties bui-
(Advertentie)
pa-f het Japanse grondgebied. Het
meuJf" 1980 geeft de Japanners meer
Maar |fSensehap dan dat van 1952.
pan door ERc'alisten beweren, dat Ja-
aan het Pact wordt blootgesteld
den in eenVaar meegesleept te wor-
Amerika tegen°r,G? van bijvoorbeeld
In mei eri in S.dlI?a-
door linkse groenP1- zlJn er ln Japan
demonstraties ge?ourt»geil voortdurend
ügheidsverdragT Die ^et ,vei"
den een drievoudig6 demonstraties had.
Maats moest worden vG.i eerste
het gesigneerde pact door he™ Japante
Parlement werd goedgekend On d
{^eede plaats moest de reeerinv Kisb
val gebracht worden, ert telsfotte
jhoest de Amerikaanse President Eisen
?hwer weerhouden worden van het'
ghhgen van een bezoek aan Tokio
V® twee laatstgenoemde doeleinden
k rden verwezenlijkt. Op 18 juii za„
zien genoodzaakt af te treden
lp. hij werd opgevol?d door Hayato
t?h Intussen had Eisenhower moe-
%rafzien van zijn voorgenomen reis
Japanse oppositie heeft echter
hhcNnnen beletten, dat het veiligheids,
door het parlement werd aange-
be liberaal-democraten van pkeda
hebben nu meer zat?1®.
VQ0( .Huis van Afgevaardigden
verkiezingen, (De cijf'er®1 kpn
tVoM^chter niet eenvoudig vergeleke
6r00t omdat in het oude Huis ee
get), aantal zetels vacant was), re-
raai.aer de versterking van het hoe
den ,emocratische blok staat echter
i0„-erontrustende verzwakking van
diaal-democratische fractie. De o-
to'p "democraten (niet te verwarren
b socialisten) zijn ook voorstan-
k 11 een pro-westers buitenlands
a htioj maar hun programma heeft
®eSn»';3k de kiezers niet bijzonder aan-
{js.°ken.
■JVfls kabinet dat in juii door Ikeda
Uideiij-|^engesteld. was slechts ais een
CHARLES DE GAULLE,
president van Frankrijk
Komen we dus nog even op de
gezondheid van de generaal terug; het
is daarmede ook anderszins een merk
waardige zaak. In de mei-dagen vavi
1958 werd door de aanhangers van De
Gaulle regelmatig bestreden, dat,
gezien de leeftijd van de generaal en
diens „broze gezondheidstoestand",
De Gaulle iets anders zou ambiëren
dan slechts een zeer tijuelijk mandaat,
niet meer dan voldoende tijd om het
Algerijnse probleem op te lossen en
het Franse staatsbestel ./eer stevig op
de rails te zetten. De „broze gezond
heid" van de generaal leverde onmis
kenbaar haar aandeel m de campagne
om over het aanvankelijk verzet van
vele demokraten tegen zijn terug
roepen aan de macht te zegevieren.
Blijkbaar heeft dus de terugkeer aan
de macht op wonderbaarlijke wijze
deze gezondheid in kwestie van broos
uitermate solide weten te maken.
Alleen reeds het veie reizen en trek
ken, met zwaar beladen programs,
waaraan hij zich onmiddellijk over
leverde, vormen afdoend bewijs van
een sterk gestel en groot fysiek
prestatievermogen. Het komt daarbij
nogal eens voor, dat aanzienlijk
jongere personen uit ziin gevolg zich
voor bek-af verklaren, terwjjl de
generaal ternauwernood enigszins
vermoeid lijkt. Men vindt ook wel, dat
generaal De Gaul'ï op deze reizen
het bewijs levert, dat hij roekeloos
met zijn gezondheid omspringt. Stro
mende regen bijvoorbeeld pleegt hem
er niet van te weerhouden om bloots
hoofds, zonder jas en zonder bescher
ming van een parapluie in een open
auto zijn intochten te houden en zijn
openlucht-toespraken te houden en zijn
verzamelde menigtes. Griepen en ver
koudheden plegen dan op te treden
onder zijn entourage, voorzover die
zich genoopt gevoeld had het vop1!"
beeld van „de chef" te volgen. O0)5
de risico's die hij bij deze verplaat
singen neemt tegenover zijn persoon
lijke veiligheid boezemen vaak angst
en vreze in. Er worden bij gelegenheid
van deze verplaatsingen enorme en
uitgebreide veiligheidsmaatregelen ge
troffen, maar steevast komt het voor,
dat de generaal, los van zijn bewakings
escorte, zich diep in de door de afzet
tingen heengebroken mensenmassa s
begeeft „om een zo groot mogelijk
aantal handen te drukken; waarop zjJ
recht hebben". En men weet, dat hu
thans voornemens is, hoewel het hem
door de meeste van zijn raadslieden en
in het bijzonder door de veiligheids
instanties dringend wordt ontraden,
zich weer naar Algerije te begeven,
waar honderdduizenden hem vreselijk
haten en geen nieuws met zo groot
welgevallen zouden vernemen als dat
van zijn verdwijnen. Persoonlijke moed
is echter een van zijn belangrijkste
karaktertrekken, gevoed waarschijnlijk
door een behoorlijke dosis stoïcisme,
christelijk stoïcisme waarin een zich
verlaten op de Voorzienigheid is ver
disconteerd.
Dior de openbaarheid geleverde be
wijzen van zijn ongebroken „vi-
gueur intellectuelle" zijn vooral
zijn overigens schaarse persconferen
ties en zijn vaker voorkomende toe
spraken voor de radio en de televisie.
Zijn fabelachtig geheugen stelt hem
in staat voor hem liggande papieren
met de geschreven tekst geheel onge-
raadpleegd te laten, ook wanneer pie
tekst een kleine lawine van cijfers be
vat. Er is ook altijd een belangrijk ele
ment „filosofie der geschiedenis' m ver
werkt, waaruit kenners proeven, aa
o.m. Montaigne, Pascal, Barres ve-
guy tot zijn meest geliefde mee®';®
en voorbeelden behoren. En even ve
zorgd en bestudeerd, klassiek en ges y-
leerd als de inhoud is altijd de voor
dracht. Hij beheerst de voordrachtskunst,
waarvoor hij een zeer eigen talent neeit,
meesterlijk. Ongetwijfeld vindt nu er
zelf een grote voldoening in. Tegenstan
ders, of ook alleen maar in „De Gaul
le redivivus" teleurgestelden schrij
ven hem zelfs toe, dat hü tot dusver
geenszins een on-Franse habitus
te veel geloof heeft in de magische
macht van zijn woord, alsof die een
ersatz kon bieden van werkelijke daad
kracht.
Omtrent de Gaulles eigenlijke pri-
vé-leven is weinig bekend. Met vol
maakt goede smaak houdt hij dat
voor zichzelf en de zijnen. Hij ont
vangt niettemin graag 's middags aan
tafel en zo komt het ongetwijfeld, dat
hij over een goede appetijt beschikt
(„il a une bonne fourchette", zoals
men hier zegt) een verzorgde keuken
apprecieert en niet minder een goede
wijn.
Geheimhouding omhult ook hoe hij
tot de uitstippeling en de variaties in
lijn komt van zijn beleid. En deze ge
heimhouding wordt hem veelal wél als
grief aangerekend. Wanneer hij m
audiëntie ontvangt pleegt hij meer te
luisteren dan te spreken; weinig bezoe
kers gaan, voor wat betreft de indruk,
die zij met hun uiteenzettingen hebben
gemaakt, wijzer weg dan zij waren ge
komen. Tijdens bijeenkomsten van de
ministerraad kan hfj plots duidelijke
tekenen van ongeduld vertonen er dan,
zo heet het,_ een het woord voerende
minister vrij bot de mond snoeren.
B.v. in dezer voege: „Bon. Heeft nog
iemand anders iets aan te voeren? Nie
mand? Dan gaan we over tot het vol
gende punt." Ongetwijfeld is hij van
aard en aanleg geheim en autoritair.
Heeft hij ook een neiging om zich voor
onfeilbaar te houden, zo vroeg nog zeer
onlangs een vooraanstaand volksrepu-
Kortgeleden ontving ik
een brief van een dame die
mij aanbeval dit jaar nu
eens wat vriendelijker over
de goede Sint te schrijven,
of hem geheel dood te zwij
gen. Dat laatste zou inder
daad de gemakkelijkste weg
zijn, maar tegen het verwijt
dat de eerste suggestie inhoudt moet ik
protesteren. Ik heb misschien iets tegen
enige aspecten van het j aarlijks weerke
rende feest, maar St. Nicolaas op zich
draag ik een diepe achting toe. Sterker
nog, ik ben zelf Sint geweest. En in
feite ben ik het nóg voor mijn zoon;
maar dat moet U niet verder vertellen,
want die jongen hoeft niet alles te we
ten.
Wat nu mijn aanhankelijkheid aan de
goed heilig man betreft kan ik U wel
mededelen dat ik, nauwelijks ontwas
sen aan het passieve geloven, overging
naar een meer actieve vorm er van. Ik
zette dus zelf de mijter op en trok de
tabberd aan. Reeds op de leeftijd van
een jaar of acht was ik Sinterklaas.
Wat wil een mens nog meer.
Ik was het trouwens met een bijzon
der opbouwend doel. Want er woonde
in die dagen enige huizen verderop een
jongetje, dat niet wilde deugen. Hij
heette Jantje, zat vol sproeten en ge
lóófde niet meer. Alles tezamen genoeg
om voor bekering in aanmerking te ko
men.
Toen ik, Sinterklaas wezende, te zij-
nent arriveerde bleek hij de smakeloos
heid zover te hebben gedreven dat hij
net op de W.C. zat. Niettemin bleef ik
mij bewust van mijn zending en drong
onverveerd zijn benauwde vertrek bin
nen. Ik hield vervolgens een bijzonder
opbouwende toespraak, o.m. zeggende
dat alle zoete kinders in de hemel en
alle stoute in de hel kwamen, dat Zwar
te Piet buiten stond te wachten om hem
met de roe op zijn donder te slaan en
dat in Madrid de gevangenis royaal
voor hem open stond. Verder wilde ik
vooralsnog niet gaan.
Jantje vertrok echter geen spier en
ging gewoon door met zijn onwelrie
kende bezigheid. Om op zijn verharde
gemoed in te werken voegde ik er aan
toe, dat ik ondanks alles een cadeautje
voor hem had meegebracht.
Zelfs nu echter toonde Jantje geen
enkel bijzonder teken van leven. Hij zei
slechts achteloos: „Het is tóch niks" en
vervolgens onthulde hij rustig mijn ci
viele staat. Dit nu achtte ik dermate
unfair dat ik beheerst een greep in mijn
zak met pepernoten deed en een handje
vol van het lekkers midden in de sproe
ten wierp. Mijn aftocht was ietwat thea
traal maar waardig.
Een paar dagen na dit incident kwam
ik op straat zwarte Piet tegen. Het was
Jantje, dat zag ik zo. Hij trad op mij toe
en zei met een goed voorgewend gebrek
aan kennis van de Nederlandse taal:
„Crabbia!" Vervolgens smeet hij mij een
handje pepernoten in het gezicht.
Ik besloot zijn zwarte waardigheid te
respecteren en raapte ze stuk voor stuk
zorgvuldig op, denkend: „Of je nu van
Jantje of Pietje gebeten wordt".
Want, ziet U mevrouw, op het stuk
van geloven in het barre natuurver
schijnsel, dat Sinterklaas heet, stond
ik destijds mijn mannetje al.
blikein zich in het openbaar af. Daarop
zelf het antwoord gevend, dat zulks
niet het geval kan zijn, daar de Gaülle
als christen te goed weet, dat geen
sterveling onfeilbaar is.
«langs hebben wij ergens van de
Gaulle geschreven gevonden:
even abrupt als een donjon
als een middeleeuwse vestingtoren.
Men moet eraan toevoegen; hopelijk
even solide. In ieder geval zou het
rampzalig kunnen blijken, indien hij ge
dwongen door de geen beroep latende
Hogere Macht of min of meer vrijwil
lig van het politieke toneel in Frankrijk
zou verdwijnen, zonder dat het Algerijn
se conflict tot een werkelijke oplossing
is gebracht. Men veet, hoe dit conflict
goeddeels door reactionair-nationalis-
tisch onverstand in de loop der jaren
alleen maar ingewikkelder en gevaar
lijker is geworden. Maar van de uitslag
der als beslissend bedoelde krachtme
ting, waartoe de Gaulle, zo de tekenen
niet bedriegen, zich thans lijkt te heb
ben opgemaakt, zal het ook afhangen
of hij van ■zijn tweede „rendez-vous
met de Historie" een succes zal heb
ben gemaakt. Dan wel. of hu er alleen
maar zijn eigen reeds eerder opgerich
te „standbeeld" mee zal hebben ne*er-
gehaald.
(ba;
;*>itanö"r regering bedoeld. Vorige
u?hden Ikeda het parlement ont
5'ezif."' als voorbereiding op de ver-
(keda ^ie na gehouden zijn. Maai
?ene V. J?1.® "a de oorlog in verschel-
-ykletnetten ministersposten heeft
hden „.'hanciën en Buitenlandse
Ian de t nu aan het hoofd staan
omsriLJapaïse regering. Hij is voor
p.®ptabei„ J1 het westen een meer ac-
nrr,J>e.rs2?n an ziJn voorganger
Gr'°gsv(4w, hlJ _ee? minder kwalijk
an 194s l. heeft. Terwijl Kisji
fer gèvonï1' 1918 als oorlogsmisdadi
ha al. hee,n Koeten, viel [ke-
?fiver?ncapitulatie, niet onder de
bekl^l&atregelen. De post die hi,
?nc'ën fGGhet ministerie van Fr
ris be?aiG„r 0r de failleerden niei
ï,keda a,n0Kr,lk genoeg beschouwd, om
de Jan»! mede-verantwoordelijk voor
We^ Panse oorlogvoering te beschou-
ashington. De omstandig
heid, dat de Democratische
senator Kennedy de Ameri
kaanse presidentsverkiezingen met
zulk een krappe meerderheid heeft
gewonnen, is een belangrijk politiek
feit. Het is aanleiding geworden tot
een debat over de vraag, of de pre-
sident-eRct werkelijk een mandaat
bezit om zijn programma uit te poe
ren. Zelf zegt hij nogal vastbera
den, dat h'j dat mandaat wel dege
lijk heeft, maar anderen zijn het
daar niet mee eens. Verder heeft
deze krappe overwinning zeer veel
kracht bijgezet aan het pleidooi voor
het verlenen van een „bi-partisan"
karakter aan de nieuwe Amerikaan
se regering. Dat wil zeggen, dat
men ook figuren van Republikeinse
signatuur op hoge posten zou willen
zien met name op het gebied van
de defensie ei de buitenlandse poli
tiek. Kennedy heeft daar vanaf het
begin re voor gevoeld. Maar nu
is het nagenoeg zeker, dat er een
nogal dra latisch gebaar in die rich
ting zal worden gemaakt, als deze
°f volgende week Kennedy de sa
menstelling van zijn kabinet bekend
maakt.
™?in>de,1:tussen 's bat maar al te ge-
°m het belang van de
to SSS Democratische meerderheid
klikt ,f?chatten- Wie de cijfers be
ken dat wm te beginnen, ontdek-
tati wL et een opmerkelijke pres-
derheid to t.G überhaupt een meer-
York werd ol a - In ae staat New
na l 600 ooo^ meerderheid van bij-
ÏHtóZ ïmen. die de Repu
blikeinen in lose hadden omgezet
in een Democratische meerderheid
van 400.000 stemmen mTe stlat Il
linois zagen de Democraten kans de
meerderheid van bjjna een mfljocn
stemmen, die de Republikeinen in
1956 hadden, teniet te doen. Het heeft
geen zin deze lijst langer te maken.
Waar het om gaat, is, dat de Re-
publikeinei begonnen met een ,<.wei-
aige voorgift. Het gevolg was, dat de
Democraten in bijna alle staten,
waar zij da overwinning behaalden,
eerst werkelijk ongekende aantal-
len stemirn moesten veroveren.
blunders en nalatigheden. Hij krijgt,
om het i" het Anglo-Amerikaanse
jargon te zeggen, automatisch de
sleutel in handen van de ka$t, waar
de geraamten worden bewaard. Er
zijn helaas meer dan genoeg van
die geraamten om de stemming van
het Amerikaanse publiek van de ene
op de andere te doen omslaan. Daar
is de onheilspellende reeks rappor
ten, die de Amerikaanse Voorlich
tingsdienst heeft opgesteld, over de
werkelijke status en de werkelijke in
vloed van de Verenigde Staten in de
wereld. Daar is het angstaanjagende
rapport-Gaither over de stand van
zaken bij dc Amerikaanse defensie;
en er zijn op zijn minst dire vroegere
rapporten, die vrijwel te vergelijken
zijn met het rapport-Gaither. Deze
reeks over de defensie is al begon
nen met iet ,,Solarium"-rapport van
1953.
Indien en zodra deze en andere
eveneens achtergehouden documen
ten geheel of gedeeltelijk worden
gepubliceerd, dan zal aan het Ame
rikaanse volk worden bewezen, dat
het met betrekking tot de nationale
situatie jaren achtereen op een gro
ve en aanhoudende wijze is misleid.
Deze documenten kunnen zelfs niet
worden aangevochten, omdat zij par
tijdig zouden zijn, want zij zijn op
gesteld door en voor de regering-
Eisenhower. Het simpele feit, dat
deze zelfde regering de documenten
vervolgens zonder nadere omhaal liet
opbergen in de kast voor de geraam
ten, zal op zichzelf reeds aanzien
lijke gevolgen hebben Dt naargees
tige feiten, die er in staan, zullen
reusachtig vee! grotere gevolgen
hebben, kl eenmaal de waarheid
te voorschijn komt uit Eisenhower's
archieven, ze het mandaat van Ken
nedy veel ondubbelzinniger zijn dan
het nu is.
eze berekeningen zijn echtei
veel minder belangrijk dan
een ander feit, dat op het
ogenblik een beetje wordt vergeten,
maar da. spoedig een zeer grote
plaats zal innemen. Het komt in het
kort hie, op neer, dat bennedy, als
hij straks de boedel in het Witte
Huis aanvaardt automatisch in het
bezit komt van allerlei verwijzingen
naar en herinneringen aan oude
is men rekening houdt met deze
uiterst gewichtige toekomstige
ontwikkeling, dan kan men vrij
nauwkeurig schatten tot hoever het
mandaat an Kennedy zich zal uit
breiden op één na alle voorname
beleidssectoren. Op het gebied van
de buitenlandse politiek en de defen
sie zullen, om te beginnen, aan het
mandaat geen serieuze begrenzingen
worden esteld. Het land en het
Amerikaanse Congres zullen vermoe
delijk van de nieuwe president eerder
verlangen, dat hij te veel doet, dan
dat zij hem de weg zullen versper
ren.
Op het gebied van de sociale voor
zieningen is er ook weer alle reden
om te geloven, dat de nieuwe presi
dent het Congres ertoe kan brengen
alles te doen, wat hij meent dat er
gedaan moet worden aan medische
zorg voor bejaarden, aan de ophef
fing van in economische ontwikke
ling achtergebleven streken ln Ame
rika, aan subsidies voor het onder
wijs en r n de vaststelling van mi
nimum-lonen. Ofschoon de matarege-
len, die h'j voorstaat, worden afge
schilderd als radicaal, zijn zij bi)
lange na niet extreem. Als er in
het Witte Huis niemand meer zetelt,
die hen terughoudt, zal een behoor
lijk aantal gematigde Republikeinen
uit de industriële staten met Kenne
dy mee gaan.
Op het gebied van de rechten voor
de negers ontmoeten we het eerste
vraagteken. Dat komt vanwege de
belangrijke rol, die de zuidelijke sta
ten van Amerika hebben gespeeld in
de overwinning van Kennedy. Toch
wisten de zuidelijke Democraten wat
hun te wachten stond, toen zij Ken
nedy kozen inpiaats van Nixon. Hij
noch de ice-president-elect, Lyndon.
Johnson, hebben ooit twijfel laten
bestaan aangaande hun opvattingen.
Verder bestaat er op het gebied
van de rechten voor de negers niet
de meeste behoefte aan wetgevende
daden. Waar de meeste behoefte aan
bestaat, dat is aan doortastender in
grijpen vai de uitvoerende macht,
en aan een meer vastberaden more
le leiding vanuit het Witte Huis.
Daarom is het vraagteken met be
trekking tot de rechten voor de ne
gers niet werkelijk ernstig.
Het enige ernstige vraagteken ont
moet men eigenlijk op het gebied
van het fiscaal beleid. Helaas zullen
op dit gebied wellicht uiterst pijnlij
ke ma tregelen noodzakelijk zi'n, in
dien Amerika de prijs wil betalen,
die nodig is om het terrein te her
winnen, dat op het gebied van de
buitenlandse en defensie-politiek ver
loren is geraakt.
Als de geraamten i:. de kast open
lijk worden tentoongesteld, en het
hele Amerikaanse volk komt te we
ten, hoeveel terrein er verloren is
geraakt, dan zal het geroep om het
verloren terrein te herwinner, onstui
mig zijn. Maar zal het onstuimig ge
noeg zijn om te kunnen garanderen,
dat ieder akkoord gaai met de maat
regelen, die nodig zijn om de reke
ning te voldoen? Die vraag zal de
voornaamste toetssteen worder. van
Kennedy's leiderschap.
Copyright N.Y. Herald Trib.)
Jongens-
maten
Junlormaten
(Van onze correspondent in Bonn)
BONN, 22 nov. De Amerikaanse
financiële verlangens ten opzichte van
Bonn bewegen zich in de orde van
grootte van rond 6 miljard Mark. Dit
meldde de persdienst van de Christe
lijk Demokratische Unie aan het einde
van de eerste dag der geheime onder
handelingen tussen de Amerikaanse
minister van financiën. Anderson, en
de onderstaatssecretaris van buiten
landse zaken, Dillon, ener- en de West-
duitse vice-kanselier, prof. Erhard,
aan het hoofd van een grote Westduitse
delegatie anderzijds.
Bij de onderhandelingen schijnt het
hard tegen hard te gaan. De West-
Duitsers zijn bereid tot 4 miljard Mark
te gaan en dit geld ter beschikking te
stellen in de vorm vain ontwikkelings
hulp, opdat de Amerikanen wat meer
armslag krijgen. Stationeringskosten
voor de Amerikaanse troepen in West-
Duitsland willen zij echter niet betalen.
Het woord „stationeringskosten" is in
West-Duitsland zeer impopulair, sinds
de Bondsrepubliek in mei 1955 onaf
hankelijk en lid van de NAVO werd.
Alg de Amerikanen ook op dit- gebied
willen worden geholpen, moet dit in
NAVO-verband geschieden, zo meent
men in Bonn. De onderhandelingen zul
len morgen worden voortgezet. Woens
dag reizen Anderson en Dillon verder
naar Parijs en Londen waar zij even
eens financiële besprekingen zullen voe
ren.
Al een paar jaar trekt er een
Beroepententoonstelling door
het land, waarmee het Rijksar
beidsbureau vooral de jeugd van
v.g.l.o.-, l.t.s.- en u.l.o.-scholen voor
lichting geeft over, simpel uitgedrukt,
„wat men worden kan." Tot voor kort
was deze tentoonstelling hoofdzake
lijk geconcentreerd op de beroepen
in de metaalsector. Thans echter
heeft men de expositie een veel bre
dere opzet gegeven: van de circa
vierduizend beroepen, die er in ons
land zijn (wist u dat: vierduizend?)
worden er niet minder dan honderd-
vjjftig in beeld gebracht. Voor elke
bedrijfstak zijn enkele representatie
ve voorbeelden gekozen. Er worden
vele bekende beroepen getoond
bijvoorbeeld in de bouwnijverheid
doch ook de nieuwste beroepen, die
ontstaan zijn als gevolg van recente
technische ontwikkelingen, o.a. meet-
en regeltechnicus. De expositie be
licht ook de grote veranderingen in
het agrarisch bedrijf, waarin de tech
niek thans een belangrijke rol speelt.
Verder schenkt de nieuwe tentoonstel
ling (te bezichtigen in het Aramcoge-
bouw te Den Haag) ruime aandacht
aan de vrouwenberoepen.
Het is een bonte verzameling werk,
die het Rijksarbeidsbureau voor de
jeugd te kijk heeft gezet: bouwkundig
tekenaar en dekknecht, heier, bouw-
liftbediende en betonijzerbuiger, jour
nalist, politie-agent, kelner, veilingaf
slager en bankemployé, treinconduc
teur, drupswerker en plasticspuiter,
lintzager, horlogemaker enz. Voor de
meisjes: kapster, kettingscheerster, ty
piste en theatercassière, marva, mil-
va en luva, kraamverpleegster, opera-
tiezuster, analiste enz.
Hoe moet een kind in deze enorme
verscheidenheid een weg vinden? Men
moet natuurlijk in het oog houden, dat
het hier slechts om een eerste voor
lichting gaat, om het openleggen van
onbekende gebieden. Daarbij wordt
dan een mondelinge toelichting gege
ven door jeugdbemiddelaars (ook een
beroep) van de arbeidsbureaus, die
naar ons tijdens de rondgang van
een schoolklas bleek wel de juiste
toon weten te treffen om de aandacht
van de kinderen vast te houden.
Bovendien biedt de expositie zelf
een aardige wegwijzer met zogenaam
de „aspecten-plaatjes". Ter inleiding
geeft de tentoonstelling namelijk een
serie geestige zwart-wit-tekeningen van
Ted Schaap, welke tekeningen de
hoofdaspecten van de arbeid illustre
ren: „exact", „technisch", „organi
satorisch"^ „verbaal", „sociaal" en
„kunstzinnig". Daaromheen zijn weer
diverse neven-aspecten gegroepeerd.
Bij technisch: materiaalgevoel, vorm
gevoel, handvaardigheid. Bij sociaal:
persoonlijk voorkomen en toewijding
enz. Diezelfde tekeningen keren later
bij de panelen der verschillende be
roepen terug, zodat men gemakke
lijk kan zien welke factoren bij een
bepaald beroep een grote rol spelen.
De nieuwe beroepententoonstelling
blijft vier weken in Den Haag; de
eerste pleisterplaats daarna wordt
Rijswijk en vervolgens gaat men met
het materiaal het gehele land door.
In het gebouw van de Haagse Kunst
kring wordt op artistiek verant
woorde wijze een Sint Nicolaas-
kunstmarkt in elkaar getimmerd. Voor
woensdag moet alles klaar zijn, want
dan komt de commissaris van de ko
ningin, mr. J. Klaasesz, de markt ope
nen.
Het belooft gezellig te worden. Zo
gauw als mr. Klaasesz zijn openings
rede heeft uitgesproken zullen enkele
leden van het Residentie-orkest op
Dameskapper: vormgevoel. Glazenwasser, materiaalgevoel.
trompetten en hobo's een openingsfan
fare, die speciaal voor deze gelegen
heid Is gecomponeerd inzetten. Na
deze muzikale „inlui" zullen Haagse
en ook wel niet-Haagse huisvrouwen
en mannen hun kunsthart kunnen op
halen aan de vele kunstvoorwerpen,
die in stands te koop worden aange
boden door leden van de kunstkring.
Wie van het kopen dorst gekregen
heeft, kan die lessen in de kunstmarkt
wijnbar of in het kunstmarkt-café. In
dit café zullen kunstenaars 's avonds
het kunstmarkt-publiek aangenaam be
zighouden.
Het is al kunst wat de klok slaat
op deze markt. Er zijn schilderijen
van hoogstens honderd gulden tot
bedrukte stoffen, grammofoonplaten en
nieuwjaarskaarten toe te koop. Alle
maal werk van 150 leden; ook het dicht
bundeltje „allemaal anders II".
Het is de tweede keer, dat het be
stuur van de Haagse Kunstkring een
Sint Nicolaas-markt organiseert. Het
doet op de eerste plaats dit om de
doet dit op de eerste plaats om de
Haagse Kunstkring bij het publiek b
kend te maken en ook om de mensen
in de gelegenheid te stellen voor met
t© v6-g1 sdd ©gel artistiek Sinterklaas-
geschenk te kopen. Kunstm' -nend
Den Haag heeft vorig jaar zijn best
gedaan getuige de eindtelling van de
kunstmarktkassa, die overigens „on
derons" blijft.
De kunstmarkt wordt gehouden van
23 tot en met 30 november en is van
12 tot 6 en van 7.30 tot 10 uur ge
opend.
Een Mitchellbommenwerper is
de jongste aanwinst van het na
tionaal oorlogsmuseum in Over
loon, dat buiten een omvangrijke hoe
veelheid documentatiemateriaal over
de tweede wereldoorlog reeds de be
schikking beeft over veel groot en
klein oorlogsmateriaal, deels onderge
bracht in een grote wapenhal, deels
opgesteld in het museumpark. In dit
park heeft de Mitchell B 25 vandaag
een plaats gekregen. Deze bommen
werper, die tijdens de oorlog deel uit
maakte van de Coastal Command in
Engeland, is na de bevrijding naar
ons land overgebracht. Het vliegtuig
is nu afgestaan aan het nationale oor
logsmuseum, dat ook in het bezit van
het logboek is gesteld.
uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiHiiiiHiiMiiHiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiniiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
De Mitchell kon niet worden over
gevlogen, daar er te Overloon geen
landingsterrein is. De machine is ge
demonteerd en de onderdelen zijn
in een convooi van acht vrachtwa-
Ï;ens vandaag van het vliegveld Dee-
en bij Arnhem naar Overloon ver
voerd. In Nijmegen werden speciale
maatregelen genomen om het trans
port onder de bovenleidingen van de
trolleybussen te leiden.
De verzameling oorlogsmateriaal
van het museum zal binnenkort nog
verder worden uitgebreid met enige
Spitfires en andere vliegtuigen.
Morgen komt
in het knus
se Noord
hollandse plaatsje
Oosthuizen de
vroedschap bijeen
voor een speciale
raadsvergadering
om afscheid te
nemen van een
zeer verdienstelijk
lid van de ge
meenteraad, me
juffrouw M. Bier
man, in de wan-
deling beter bekend als „Maartje Bier
man". 1 januari hoopt ze 79 te wor
den! Maar vandaag is ze nog steeds
wat ze in 1928 ook al was: een mili
tant en hardwerkend lid van de Oost-
huizense gemeenteraad, en sinds 1946
ook nog wethoudster van deze ge
meente. Men mag i gevoegelijk aan-
nemen dat mej. Bierman de oudste
wethoudster van ons land is en boven
dien nog rap ter been. Op gezette tij
den was ze ook nog loco-burgemeester
en dan prijkte haar oerdegelijke West-
friese naam in gemeente-aankondi
gingen in de plaatselijke pers.
Heel veel Westfriezen kennen ove
rigens deze hardwerkende ook nog in
een andere presentatie, namelijk die
van zangeres en voordrachtkunstena
res. In de prachtige Westfriese kleder
dracht ging zij de- provincie door,
overal een stuk levensblijheid bren
gend. Maartje Bierman was en is éen
brok vitaliteit en energie, zij voerde
het woord op politieke meetings van
de Pv.d.A., doch zij was allerminst
van het sufragette-type, want ze bezat
een sociaal bewogen hart dat vooral
voor haar dierbaar Oosthuizen klop-
te, het plaatsje met zijn hevig ver
vallen, maar nochtans mooie dorps
kerk 'uit de zestiende eeuw, welke
thans met overheidsgelden wordt ge
subsidieerd en waarvoor monumenten
zorg een half miljoen gulden heeft
uitgetrokken. Het plaatsje ook, waar,
sinds vorig jaar Kerstmis, voor het
eerst sinds vier eeuwen in een parti
culiere woning weer een H. Mis kon
worden opgedragen voor hen die in
de diaspora leven. De vrouwelijke
dominee die er het ambt uitoefent
werkt zeer dikwijls samen met andere
„missies", waaronder de paters Fran
ciscanen uit Hoorn.
Mej. Bierman had al eerder willen
bedanken voor haar veelomvattende
taak, namelijk in 1956, toen zij haar
75e verjaardag vierde en benoemd
werd tot ridder in de orde van Oranje
Nassau, maar men liet haar niet gaan.
In 1958 wenste zij niet meer herkozen
te worden en verzocht zij kandidaat
gesteld te worden op een onverkies
bare plaats, maar de Oosthuizers
wensten geen afstand van Maartje te
doen en kozen haar bij voorkeurstem
menMaar morgen is dan toch
de dag gekomen d»t zij van een wel
verdiende rust kan gaa» genieten. Het
mag dan ook wel: 78 ia»r!
spelers van de amateur-toneelgroep „De Elckerlycspelers" in Aalst
Noord-Brabanthoeven niet ijieer op te komen met plankenkoorts, om
dat zij niet rolvast in hun schoenen staan. Sedert kort beschikt het
gezelschap nl. over draadloos contact tussen toneel en souffleur door middel
van een magnetische ringleiding om het toneel. De tien belangrijkste spelers
hebben - handig weggemoffeld een minuscuul zender-ontvangertje bij zich,
waardoor zij aanwijzingen kunnen krijgen. Op deze fotocombinatie zien we
de heer Th. P. Merkx als souffleur bij zijn apparatuur achter in de zaal, ter
wijl de andere foto laat zien hoe een van de medewerksters haar elektronische
bijouterieën" aanbrengt.
i e suikerbietenrooier Dirk van
der Hoek uit Zevenhulzen
heeft zaterdag oen bijzonder
grote suikerbiet gerooid. Zonder blad
had de biet van kop tot staart een leng
te van 1.50 meter. Suikerbieten met
een lengte van 70 tot 80 cm. schij
nen hoewei zeldzaam wel vaker
gevonden te zijn.
