Grote drie maken zich los van hun naaste belagers Elinkwijk nog dieper in de put Helden zonder glorie wapenspreuk alle doen eer aan EusMVV-ke in een trieste stem ss? ars i* w. v Piet Mackaay wordt de antwoordman bij DOS Fortuna worstelt om „Dat nooit weer" waar te maken m oSB ERE-DIVISIE Monsteruitslagen in Eerste divisie Feijenoord boos op Moulijn? Maar Elinkwijk zou het eens mei het tweede kunnen proheren 9 l *4* JC |<K" m "fonisch" afscheid van Van Wissen «JÏÏSTSV' da*. - Er ?-rt m m Heldhaftig Vastberaden Barmhartig Ji® !«È«I DINSDAG 27 DECEMBER 1960 PAGINA f s 5 9 l 9 "Al aal fehede 3? .df,rt^ MVV -Va" -WiSSen' die op-de - - -;4*,V3 (Van onze sportredacteur) GRONINGEN, 27 december Onwillekeurig herinnerden wij ons het tafereel, dat een collega ons schilderde toen hij terug keerde van NAC-Fortuna op de laatste competitiezondag van het jongste voetbalseizoen. Fortuna had gewonnen en dat betekende het behoud van de plaats in de hoogste afdeling. Huub Adriaans, Fortuna's manager, was niet direct de kleedkamer ingestapt om mee te juichen in het koor van zijn pupillen. Hij had een stil plekje opgezocht en schudde daar alle zorgen en angsten over het Fortuna, dat hij in de roerigste periode van heel de Nederlandse voetbalhistorie mee had opge bouwd en hóe van zich af met het slaken van een diepe zucht, gevolgd door een „dat ge beurt me nooit weer", waarin het afgrazen over de maanden, die hem jaren gekost hadden, te be luisteren vielen. 9 9 I a i! i VVV-NAC 6—1 Van Gastel 01, Teeuwen 11 en 21, rust. Schatorjé 3—1 en 4—1, Teeuwen 51. Bruin 61. Ofschoon NAC in de eerste helft met snel beweeglijk spel verre superieur was. ftam VW toen toch een voorsprong Van 2—1. Na de rust namen de Venlonaren de teugels volledig in handen en NAC kwam er nauwelijks meer aan te pas. De grote fi guur in de Venlose ploeg was rechtsbinnen Herman Teeuwen, die niet alleen drie doel punten voor zijn rekening nam. maar ook de basis legde voor de andere drie. Rapid JCFeijenoord 14 Kreyermaat 01, Van der Gijp 02, rust, Haenen 12, Van der Gijp 1—3 en 14. 10.000 toeschouwers. Rapid leek voor Feijenoord niet onder te hoeven doen. Maar terwijl de Kerkraadse aanval tot machteloosheid gedoemd bleek, maakte vooral Van der Gijp een kundig ge bruik van fouten in de Kerkraadse verde diging. MVVPSV 3-3 Heesakkers Q—l, Brusselers 0—2. jutten 1—2. Bergholtz 2—2. rust, Coenen 3—2, Van Wissen 3—3. 10.000 toeschouwers. Het windvoordeel legde PSV geen wind eieren, maar MVV herstelde zich nog voor de rust en liep na de rust zelfs uit. PSV bundelde toen de krachten en hoewel Rut ten zich in de Maastrichtse verdediging te rugtrok, kon ook hij niet voorkomen, dat Van Wissen nog net op tijd een verdiend gelijk spel voor PSV veroverde. NO ADAjax 14 H. Groot 0—1, Lammers 1—1. Feldmann 1—2, rust, Westra 1—3, Feldmann 1—4. 1500 toeschouwers. Matige, verwarde vertoning op moeilijk bespeelbaar veld. NO AD .ve"e"fstptHnT^ De snelle Feldmann was de grootste triom- fator. De achterhoede van Ajax behoedde falende doelman Hoogerman voor ongeluk ken" tegen overigens wemig schotvaardige Tilburgse voorhoede. DOS—Elinkwijk 1—0 Rust o—o. Klein 1—0. j.?00®toeschouwers. Een slechte wedstrijd. Tonny van der tinden speelde slechts 18 min. Hij kreeg een knieblessure en vertrouwde het verder spe- len toe aan Klein, die de enige goal scoorde. perspecHef Elinkwijk bood geen enkel DWS/AWillem II 31 Schenkel 1-0, Koopal 1-1, rust. Van Doorneveld 2—1, Den Oude 3—1. 4000 toe- Bchouwers. Lofwaardige pogingen van twee ijverige Ploegen op spekgladde grasmat. DWS/Am- «terriam was net iets slagvaardiger en won Verdiend. GVAVFortuna 31 -.P. Kusters 0—1, Kuiper 1—1 en 2—1, rust, r®nsen 31. 14.000 toeschouwers, wt uAv had voor de rust een groot over- v en er leek een grote zege op komst. U rust had Fortuna vaak het beste van "et spel, maar Wilkes en Kohn werden toch "let erg gevaarlijk. SpartaEnschede o2 Kerkhoffs 0—1, rust, Van der Hoek 0—2. De hechte defensie van de Enschedeërs weerstond de vele aanvallen van Sparta, die overigens doorzichtig en fantasieloos waren. snelle voorsprong van de Sportclub midde tot een verdedigingstaktiek, waar mede Sparta in de laatste minuten defini tief werd verslagen. ADOAlkmaar 11 Den Engelse 10. Engelsma 11, rust en •inde. 9000 toeschouwers. ADO was iets meer In de aanval, maar met het gelijk spel konden beide ploegen tevreden zijn. Feijenoord Ajax GVAV PSV NAC ^IHem II Jvrtuna V>AD Elinkwijk 15 11 2 2 24 59-26 15 9 4 2 22 44-26 15 9 4 2 22 30-18 14 8 3 3 19 33-26 15 9 l 5 19 37-30 15 8 2 5 18 37-24 15 7 2 6 16 22-26 15 6 3 6 15 23-23 15 5 5 5 15 21-22 14 6 2 6 14 28-26 14 4 4 6 12 27-28 15 3 6 6 12 23-22 15 4 4 7 12 20-24 13 5 1 7 11 21-34 15 4 3 8 11 24-39 15 3 3 9 9 19-33 15 1 5 9 7 16-37 14 2 2 10 6 11-31 Ten aanschouwe van de meest moedige voetbal- enthousiasten-door-weer-en-wind is menige wedstrijd op deze gure Tweede Kerstdag tot een waar „modder- ballet" geworden. Een grillige lijst uitslagen is er het indirecte gevolg van geweest. Wat bijvoorbeeld te zeg gen van VVV, dat NAC heus geen ploeg waar men zo maar overheen loopt met maar liefst 61 terug wees. Mede doordat MVV, voor het laatst op de Bosch poort, PSV een punt afhandig maakte, hebben Feijen oord, Ajax en GVAV, zelf geen fouten makend tegen respectievelijk Rapid, NOAD en Fortuna, zich iets meer afgezonderd en zijn in deze volgorde een duidelijke kopgroep gaan vormen. Werd er in de allerhoogste regionen ietwat geselecteerd, er vormde zich tegelijker tijd een grote groep van achtervolgers, waarin bijvoor beeld Enschede een aardige sprong omhoog maakte door Sparta te verslaan. Ook DOS en DWS-A namen enkele plaatsen ineens. Maar dat is al in heel wat min der prettige sferen van de Ere-Divisie. DOS ten koste van Elinkwijk, dat nu wel heel diep is gezonken, en in het Olympisch Stadion was het Willem II dat de dupe werd van het hard zwoegende DWS-A. Slechts met één punt meer dan Elinkwijk staat NOAD, ook tegen Ajax was voor de Tilburgers geen eer te behalen, op een pa de onderste plaats en in een iets gunstiger maar nog in het geheel niet te benijden positie komt dan For tuna. In de schijn van de rode lantaarn blijven ook na vandaag nog Willem II, ADO, Alkmaar, DWS-A en DOS. In de afdeling A van de Eerste Divisie springen direct de monsteruitslagen in het. oog. Enschedese Boys onder vond kennelijk de minste tegenstand, het scoorde tegen BW zeven maal. De Volewijckers deed er met zijn lichtgewichten in de modder niet voor onder, met een nederlaag van 60 keerde Hermes DVS naar een teleur gesteld thuisfront terug. Nog groter moet echter de ontsteltenis in het Noorden zijn geweest, toen daar het bericht doorkwam dat Veendam, de vorige week nog glorieus winnaar over koploper DFC, in Helmondia, nu nóg in de minst rooskleurige positie van deze afdeling, met 51 zijn meerdere had moeten erkennen. DFC liet deze week opnieuw een steekje vallen, het kwam tegen HVC niet verder dan een gelijk spel. In de kopgroep hadden dus wel wat verschuivingen plaats. Volendam rukte op naar de tweede plaats, die het echter nog moet delen met Hermes DVS en deze twee worden dan direct gevolgd door De Volewijckers en Vitesse. Blauw Wit en Heracles gaven elkaar ook deze com petitiedag in de afdeling B geen duimbreed toe, de twee clubs wonnen deze keer zelfs met dezelfde cijfers: 41 van resp. SVV en Heerenveen. In de staartgroep blijft het hier roeren. Doordat zowel Helmond als EBOII een punt in de wacht sleepten en RCH tegen SHS zelfs tot winst kwam, werd het voor Wageningen wei een heel zwarte dag, omdat het eerst ai van 't Gooi verloor en door bovengenoemde resultaten ook de laatste plaats nog kreeg toegewezen. In de laagste Divisie van de betaalde voetbalsector tenslotte kwam geen van de koplopers tot winst. Hil versum en Haarlem deelden haar broederlijk en NEC moest een punt laten aan het fel om lijfsbehoud vech tende Zeist. In de onderste regionen weid de situatie voor De Valk iets gunstiger door de overwinning op PEC. (Van onze speciale verslaggever'* AMSTERDAM, 27 dec. Onder het hoofdstedelijke wapen staat sinds de tweede wereldoorlog: „Heldhaftig, vastberaden en barmhartig". Het klinkt misschien gek maar op een van de meest vredige dagen die het jaar kent, moesten we even aan deze woorden denken. Dat was op maandagmiddag, Tweede Kerstdag in het Olym pisch Stadion, waar wij hoog en droog vanaf ons over dekte tribuneplaatsje, prinsheerlijk met een geurig kopje koffie en een croquet van bepaald feestelijke afmetingen, keken naar de voetbalenthousiasten die zich de weelde van de overdekte tribune niet konden veroorloven en regen en wind ten spijt in de buiten lucht hadden plaatsgenomen. Goed, het waren er hoog stens duizend, maar die zaten en stonden er dan toch maar te kleumen in de vermaledijde zuidwester. Dikke, grauwe cumuluswolken joegen in noordoostelijke rich ting over „de kuip", heel hun vermogen bestedend aan wilde, leigrijze buien. Waarom waren ze daar, die duizend kijkers? Waarom wilden zij koste wat kost dit natuurgeweld trotseren, de snijdende kou die de gezichten gladstreek, de scherpe regenvlagen met hetzelfde, bijtende gevoel als jodium op een open wond, de eeuwige, stomvervelende druppel onder de neus en de nare, muffe lucht van doorweekte kleren. Was DWS/AmsterdamWillem II dan zo iets bijzonders, stond het kunnen van deze ploegen nu op zulk hoog peil of was gewoon een onbestemde drift in het bloed, een onbeschrijfelijk verlangen naar de bal- die-zo-raar-kan-rollen, voldoende om de huiselijke sfeer, de kerstboom, de duivekater en al dat lekkers enkele uren te missen en zonder „waterdichte schotten" de druipende beton nen tribunes te bestijgen? Toon Hermans in zijn nieuwste „One-man-show": eenzaam en verlaten op de lege tribune van het Olympisch Stadion. dé stad van Li^Wafenisstemming voetbalterrein aan de I,speS' Pnl moest MW imincr8 schj">°5 Da een punt zetten achter "^"gedwongen van 50 voetbaljaren, ««geschiedenis dieptepunten geschreVenn hoogte- en halterrein, dat MW zelf e°P dit voet- benden Maastrichtenaren Y.e'e dol geworden. Hier immers deela®' was vreugde en verdriet met „E e men ke", een der oudste telgen van hetN^ derlandse voetbal. De begrafeni&stem ming werd geaccentueerd door Vi„r doodbidders, de oud-leden P. IVfartj,» f. Jansen, G. Horens en G. van Aubei' die op hun schouders een baar torsten, omfloerst met diepe rouw en gedekt jnet een krans. Voorafgegaan door de Koninklijke harmonie maakten zij een ■patste droeve tocht, ten afscheid aan e groene grassprieten en de tribunes, Jtdle getuigen van zoveel triomf, van tegenslagen echter ook voor MW, sinds aar in 19in voor het eerst de bal ging rollen. Fotografen en filmoperateurs »,a u ?n druk werk om de trieste plech- gneid vast te leggen voor het nage- acht. Autoriteiten en genodigden kon- '«n voor rouwbeklag terecht in de be- "pmurjkaraer, waar ook een pittig 'Jpuikje wachtte om de bittere pil gszins te vergulden. Adieu, intieme arena aan de Bosch- i„°i i .cle sport moet wijken voor de ma us trie. Graag of niet, MVV moet '"huizen naar het in aanbouw zijnde gemeentelijke sportstadion, dat nog niet voltooid zal zijn, ais aan Wi:T< is em li op 15 januari 'a.s. de eer in llpt nieuwe toernooiveid, gevat wh-5i' rnpdern beton, voorlopig in te aan i"^,an za' al wat °P ^et terrein Boschpoort nu nog overeind iaat intussen wel gevallen zijn on- dio meedogenloze slopershamer, uii ^fvoelloos kostbare herinneringen u't elkaar zal slaan. Van°vnmringen: v00ral de oude garde len ie han er urenlang over vertel- Verann' 1 j immers in vijftig jaar zoveel is al i» d' ook in de voetbalsport. Het z°ak „verleden tijd, dat de spelers, ®n ooi ze!f de kalklijnen trokken ^as 2 alle kosten betaalden. Toen train" °°k geen sprake van een echte ®neeifjt het zou dan moeten zijn die Val- ff matroos. Een merkwaardig ge- "aam nf11land„ herinnert z'9h n°g zijn geliik' hoe het indertijd allemaal mo- l9lg 1, 's geweest. In ieder geval: in ed<e week een in Groningen Maaatrf effde Engelse matroos naar ®ritse 9m er °P zi^n manier de ren, °Pvattingen van voetbal te doce- opfc* "°g was deze laatste wedstrijd debaoio rkare terrein voor MW een geworden. Want onstuimig op rukkend verwierf PSV zich een voor sprong van 20. Dat nooit, moeten de sterdragers gedacht hebben. Hutten en rfrgholtz zorgden dat de achterstand "og voor de rust was weggewerkt, en „ar, nYust maakte Coenen er zelfs 32 vo£; Psv wenste zich in deze He ex-MVV Pje van het noodlot valreep 33. n°g de zege ontfutselde: KERKRADE, 27 dec. Moulijn stond als linksbuiten vermeld in het program maboekje voor de wedstrijd Rapid JC Feyenoord. Mnr in het Kerkraadse sta dion schitterde de nationale linksbuiten door afwezigheid. Desgevraagd vertelde ons trainer Sobotka van Feyenoord, dat Moulijn niet geblesseerd was en niet ziek. Hjj was thuis, meer wilde hij er niet van vertellen. De veronderstelling ligt voor de hand. dat Moulijn opnieuw Feyenoord heeft laten weten: „II: wil linksbinnen spelen en anders niet", en dat Feyenoord dit maal Coen Moulijn in zijn hemd heeft laten staan en rustig thuis heeft ge laten. We weten het niet, want in een der gelijke grootscheepse clubtrouw kun nen we echt niet gauw geloven. Wij, die vanwege het beroep wel moésten, hadden onder de overdekte tribune en in de warme koffiekamer opmerkingen gehoord als: „Toch maar gekomen", „Ja gek hé, ik snap eigen lijk zelf niet waarom", „Jij ook in dit weer", „Maar jij bent een flinke broek". „Meneer, mijn vrouw zei dat ik gek was", of min of meer vergoe lijkend: „Zie je wel, Toon Hermans is er ook, helemaal uit Zandvoort over- gegekomen Nee, wat hen er ook toe bewogen mag hebben, die duizend Amsterdam mers op de open tribune waren in onze ogen helden, helden zonder glorie wel iswaar, maar in ieder geval helden. Zij keken heldhaftig in de meest barre omstandigheden naar een wedstrijd waarvan men gewoon niets kon ver wachten, bleven vastberaden tot en met de allerlaatste minuut rillend van de kou en vies plakkerig op hun plaats en barmhartig om dit keer nu eens niet met honend geloei op de vele blun ders te reageren. Wat een geluk ei- genlük, dat DWS Amsterdam de wed strijd won, het leed zou anders niet te overzien zijn geweest. De twee elf tallen, met of zonder zin, maakten er van wat er onder de gegeven omstan digheden van te maken viel en af en toe waren er momenten die beslist op wekkend warén. Voor DWS/Amster dam bijvoorbeeld al in de vijfde mi nuut, toen de allround crack Schenkel, ditmaal als linksbinnen, met een formidabele rush uit het achterveld op rukte, en niet eens zo ver voorbij de 'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiim kunnen op. een Bijbelse duisternis over het Olym pisch stadion, een duisternis die plots klaps verdween heus u moet ons geloven juist op het moment toen een kwartier voor tijd een voorzet van Van Doorneveld in het Brabantse doel waaide. Felle windstoten joegen de flarden wolken uiteen' en een bijna feestelijk licht maakte plaats voor de eentonige regenvlagen. Toen werd het zelfs voor DWS/Amsterdam nog een beetje leuk, kon men springen* jui chen en omheizen, want.Arie de Oude, die nu kennelijk beter zag, wierp zich voorwaarts in de houding, waar op hü het patent heeft, om uit een voor zet van Vonhoff de verdiende Amster damse winst veilig te stellen. UTRECHT, 27 dec. Er waren in de afgelopen maanden en weken zovele vragen, die in het brein van de be- stuurderen en spelers van DOS rond spookten, dat er gezocht werd naar een magische antwoordman. Een figuur, die de gecompliceerde psyche van DOS zou kunnen analyseren, die uit het zieke lichaam de slechte plek ken kan wegsnijden en die het ver trouwen heeft van heel de club. Deze antwoordman heeft men nu misschien gevonden. Het bleek overigens niet zo moeilijk hem op te sporen, want men zag hem bij elke wedstrijd. Zjjn naam is Piet Mackaay. Hjj is uit pure nood teruggehaald. Kerstmis 1960 was voor de erevoorzitter Mac kaay, eens de échte voorzitter en in het recente verleden coach en wonder dokter van DOS, misschien wel de mooiste van heel zijn leven. Want hij mocht de reddende engel spelen. In de nacht van vrijdag op zaterdag werd een beroep gedaan op de on- verslijtbare man, die in hart, en nieren een DOS-man is. In die nacht vloeiden zelfs tranen. Het leek op de wanorde van een Frans of Belgisch parlement. Men vroeg om een sterke man; het mocht desnoods epn man zjjn, die allerminst de indruk van een engel maakte. Ais hü maar kon comman deren, als hij maar een begrijpend gesprekspartner zou zijn voor de jon gens van DOS, die niet meer wisten wie hun baas was. Hans Kraay, die in het trainerloze tijdperk ais een Deus ex machina werd gezien, kón het niet meer. Jaap van der Leek zat in De Bilt te mijmeren over zjjn veelbewogen trainersbestaan. Cajkovski, die met veel tam tam uit Turkije was gehaald, zelfs zijn vrouw naar Utrecht liet verhuizen en enkele proeftrainingen volbracht, werd op dood spoor gezet. Pepi Gruber, die in Utrecht mooie jaartjes beleefde, bleek vastgeklonken aan DWS-A. Laat ons verder zwijgen over het verleden. DOS is aan de vernieuwing begonnen op Tweede Kerstdag. In de wedstrijd tegen stadgenoot Elink wijk, dat eveneens ligt te stuiptrek ken, moest DOS bewijzen alleen maar goede voornemens te hebben. Mentaal was de ploeg geladen, om dat Piet Mackaay weer langs het lijntje zat Maar de duizenden toe schouwers zagen weinig wonderen. Slechts één geluksgoaltje van de im valler Klein, die Van der Linden na 18 minuten moest vervangen. Méér kwam er niet uit het geestelijk her boren DOS. Het was een wedstrijd zonder sfeer. Hier en daar gromde pen natgeworden donderbus, af en In de modder, waarop het duel tussen DOS en Elinkwijk zich afspeelde, kreeg men de meest vreemdsoortige lichaams houdingen te zien. Terwijl Humphrey Mijnals (rechts) vol bewondering en rechtop de ingreep van zijn doelman gadeslaat, zien twee DOS'ers in moeilijke „standjes" hun aanvalspogingen mislukken. toe bracht de vox populi het tot een honend „boe"-geroep of tot een applaus. De vele toeschouwers kon den een traan wegpinken, omdat het geheel op een treurspel begon te lijken. Wie had er geen heimwee naar de roemvolle dagen toen DOS en Elinkwijk met rijp spel het werkelijke voetbal tot zjjn recht lieten komen. Nu neigde de wedsfrijd naar een onvermijdelijke broeder moord. Het was de uiting van een verlangen naar opklaring, toen een toeschouwer tegen het einde gilde: „steek toch de kerstbomen aan". Elinkwijk heeft kennelijk nog geen sterke man gevonden. Zijn voorzitter Littel heeft in het Kerstnummer van „Elinkwijknieuws" gewezen op de disci pline, op de mentaliteit die het betaal de voetbal vraagt. Maar een ploeg die regelmatig slecht speelt, verliest de moed en heeft geen vertrouwen meer in zichzelf. Het kan dan ge beuren, dat de spelers tot explosies komen, zoals Erwin Sparendam, die in arren moede de bal zo hoog mogelijk stuurde, en zoals Michel Kruin, die de kleine Luiten bij zijn nekvel greep en hem opbracht. Het zou misschien het experiment waard zijn het tweede elftal van Elinkwijk eens te sturen, want deze reserves hebben een be faamde doelpuntenfabriek. De voor hoede van het eerste lijkt op een kwintet verdwaalde figuren, die ren nen en ploeteren zonder hun hersens te gebruiken. Dat DOS met 1—0 zege vierde, velde over die aanval een ver nietigend vonnis. iiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiniMifiiiiiiiiiiiii middenlijn uithaalde voor een geweldig schot. Misschien was de Tilburgse doef- man reyt^ wel „dreaming of a white Christmas Hij maakte tenminst een enigszins a.wezige indruk toen het „bruine monster" ongehinderd langs hem suisde en de regendruppels uit het net schudde. „Arme Feyt", mom pelde een Amsterdammer achter ons, maar dit medelijden was hjj kort daar op vergeten, toen dezelfde Feyt met een katachtige reactie een zeker schij nend doelpunt van Vonhoff voorkwam. Wel, men draafde opgewerkt over de s°Ppi'ge plagg«n, gleed uit en tolde f.°nó, maakte sems de meest belache- itjke slippers. Het werd daarbjj nog in teressant ook toen Koopal uit een voor- zet van linksbuiten Timmermans ge- jaagd-door-de-wind langs lenige Jong bloed kanjerde en de rust met geljjke kansen inging. In de tweede helft zwoegden de twee entwintig semiprofs moedig verder, schiepen zich en verknoeiden vele kan- sen, troffen een paar maal de lat zo als Koopal en Brooymans, of faalden voor open doel zoals Arie de Oude. Voor de rest bleef men elkaar vrien delijk bejegenen, klopte scheidsrechter Ravens geheel tegen de Ere-divisiaan- se gewoonten in de ballenjongens in de sprint om zelf het ronde ding te V: V Een hachelijk moment voor het doel van tijgerachtige sprong DWS/A, waarmee Jongbloed dankzij een nog juist raad weet. Een uur voor de wedstrijd tegen GVAV, gistermiddag in het sljjkeri- ge Groninger Oosterpark, zaten wij voor de, hoe zjj ook uitpakken, emo tionele negentig minuten van het ko mende duel tegenover een opnieuw van voetbalzorgen overlopende Huub Adriaans. En, al was het misschien niet kies, wij konden de verleiding niet weerstaan aan dat in Adriaans' leven en Fortuna's bestaan schokken de moment na de wedstrijd tegen NAC te herinneren. Had Adriaans ons niet zojuist verteld van zijn al lesbehalve rustige eerste Kerstdag? Van der Hart was langs gekomen met de mededeling, dat hij niet van de partij zou zijn. Een kopbal in de wed strijd van de vorige zondag had hem een gekraakte nekspier bezorgd. Nu, een week later, was er nóg geen be weging in het hoofd te krijgen. Dat betekende voor Fortuna's manager een verdubbeling van de zorg. Wat de kracht van de voorhoede Betreft, bestond de onzekerheid al langer. Nu kwam er nog de angst voor de fensieve inferioriteit bij. Goed beschouwd deugde er eigenlijk weinig meer van de ploeg. Een Noter- mans, een Munsters. Kohn of Beenen zouden niet „zwaar" genoeg zijn om het gewicht van de wedstrijd alleen te kunnen torsen. Temeer, daar Beenen, een „zekere" aanvaller, als een „on zekere" verdediger beschouwd moest worden, hetgeen vermindering in kracht op twee fronten betekende. Was het daarom een soort loon van de angst, dat Fortuna de eerste helft van de wedstrijd tegen GVAV afsloot met een nadelige score? Wij vinden van niet. Het mocht dan zijn, dat er zich voor het door Fortuna verdedigde doel heel wat benarde momenten had den afgespeeld, waaraan de afwezig heid van ""an der Hart niet vreemd was, Adriaans' pupillen hadden toch moedige pogingen gedaan om GVAV de voet flink dwars te zetten. Twee gave treffers van de attente Groninger rechtsbinnen Kuiper, doelpunten die ontstonden uit sublieme demonstraties van een subtiele balbehandeling, had Fortuna niet kunnen voorkomen, maar daar stond tegenover, dat de rechtsach ter Weber tot twee keer toe zijn ge voel voor de goede positie gehonoreerd VAN DER HART geblesseerd. had gezien met het keren-op-de-doel- Üjn van de bal. En toch, Fortuna zou een kansloze opponent geweest zijn als GVAV de nonchalance, waarmee het de schoon ste mogelijkheden op een eclatante voorsprong verwaarloosde, van zich af geschud had. Nonchalance, die bijna kwalijke gevolgen heeft gehad voor de Groningers. Want, aan dat missen der kansen, en bovendien aan liet statische spel van de tegenstander heeft Fortuna zich opgetrokken om GVAV een heel benauwde tweede helft te bezorgen. Het had steeds minder moeite om GVAV's voorhoede in bedwang te hou tden en het zocht met een groeiende gretigheid naar de vrije ruimte, die in het alle linies geboden werd. Als gezegd, Fortuna bereikte het ongedroomde succes van een gelük spel niet. Het incasseerde weinige seconden voor het eindsignaal zelfs een, in dat vergevorderde stad'um van de strijd, overigens onbelangrijke, derde treffer, maar desondanks kon men bij de ma nager Adriaans de vertwijfeling niet bespeuren, die hem in de weken voor de gedenkwaardige wedstrijd tegen NAC zo vaak overvallen had. De wed strijd tegen GVAV had het bewijs ge leverd, dat er in de toekomst met Van der Hart en een daardoor com pleter voorhoede voorzichtig naar Vrouwe Fortuna gelonkt mocht wor den.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | | pagina 7