DE KRACHTPROEF VOOR REGERING-EYSKENS u Lont voor wate Derde Franse atoombom is weinig opzienbarend Wé Indirecte druk van V.S. op Oostduitse regering Kennedy en Khroesjtsjeü D •Jrss- Chof'a riiie 4 De situatie „Le Mondeweegt voor- en nadelen tegen elkaar af D H J 4-voudige combinatie, een wetenschappelijk succes! V Bereidt VAR aanval voor op Israël? Troepen samengetrok ken in gebied van Sinaï IN RUSLAND: Uitgebreid systeem van raketbases Minister Soebandrio naar Moskou Kinderbijslag 10 jan. in Eerste Kamer Interzonale besprekingen Dank zij.RESA toch nog het MIDDENSTANDSDIPLOMA WOENSDAG 28 DECEMBER 1960 PAGINA 9 BUITENLANDSE KRONIEK Slag voor socialisme De „Eenheidswet" Luide protesten JT beroemde geneesmiddelen Glorieuze come-back van de duivekater Restauratie van molen Winterswijk groeit Jawoord klinkt 22 jaar na het aanzoek RESA - HILVERSUM ®s Lands Kroniek (Vervolg van pagina 1) Een vergissing was echter vooral de politiek onbegrijpelijke stelling, die de heer Renard, adjunct-secretaris-generaal van het A.B.V.V., verleden vrijdag heeft gelanceerd. Renard verklaarde, dat de staking niet zal eindigen zolang de „Eenheidswet" niet is ingetrokken en de regering geen ontslag heeft genomen. In de leiding van het A.B.V.V. en de socia listische partij heeft Renards verklaring grote consternatie gewekt. Niet alleen waren hierdoor de eventuele bemidde lingspogingen, die het A.B.V.V. had kun nen toelaten om het prestige bij een aftocht te redden, uitgesloten, maar voor het A.B.V.V. zowel als voor de re gering moest nu onvermijdelijk een gevecht tot het uiterste volgen. De ge matigde socialistische leiders beseffen veel te goed, dat de door hut A.C.V. en door een indrukwekkend militair machtsvertoon gesteunde regering het tenslotte moet winnen van het A.B.V.V., dat niet over rijke stakersfondsen be schikt en dat bovendien niet eens meer op de sympathie van de gehele Waalse bevolking kan rekenen. Vele socialistische leiders beseffen, JY, hii met de tegenwoordi- „itSident van de Verenigde Staten niU mir onderhandelen wil. De Sov- fet-heTrfer legde, zijn verklaring af, nadat hü de Parqse topconferentie had laten mislukken, zogenaamd, omdat Eisenhower geen excuses wilde aan bieden voor het U-2 incident. Zeven maanden geleden gaf de Russische re gering te verstaan, dat zij de Ameri kaanse presidentsverkiezingen wilde afwachten, alvorens weer plannen te maken voor een ontmoeting aan de Nauwelijks was vorige maand de uit slag van de Amerikaanse presidents verkiezingen bekend, of Khroesjtsjev stuurde een telegram aan Kennedy, waarin de hoop werd uitgesproken, dat de Amerikaans-Russische betrekkingen weer even goed zouden worden als in de tijd van Franklin D. Roosevelt. Het noemen van de naam Roosevelt door de Russische regeringsleider heeft in Amerika en elders in het westen her inneringen gewekt aan Yalta. Tijdens de topconferentie te Yalta, op het ein de van de oorlog, heeft de zieke Roo sevelt wellicht de sluwe Stalin onder schat, en de Amerikaanse president zou zich tot onnodige en gevaarlijke concessies hebben laten verleiden. (Er zijn overigens ook historici die ïeggen, dat F.D.R. onder de gegeven omstan digheden niet veel anders had kunnen handelen). Als Khroesjtsjev over de regering-Roosevelt spreekt, zal hij ech ter niet zo zeer denken aan Yalta, als- wel aan twee vroegere gebeurtenissen. Het was Roosevelt die in de jaren der tig de diplomatieke betrekkingen met Rusland herstelde, terwijl hij onder de oorlog een programma voor hulpver lening aan de Sovjet-Unie lanceerde. In Moskou creëert men nu de mythe, dat F.D.R. meer sympathie had voor de Sovjet-Unie dan zijn twee opvolgers ln het Witte "luis. Dit is geschiedkundige vervalsing. De New York Times heeft dezer dagen nog eens, met enkele sprekende feiten, aangetoond, dat Roo sevelt een fel tegenstander was van het Sovjet-imperialisme. In 1939 gaf hij duidelijk blijk van verontwaardi- zijn ging over het Russische optre den tegen Polen. Vervolgens ver oordeelde hij de Russische inval in Finland en de Inlijving van de Baltische staten door de Sovjet-Unie. Vorige week is de naam van Roose velt opnieuw ijdel gebruikt door de Russische minister van Buitenlandse Zaken. Gromyko, die de wens uitsprak, dat Kennedy even prettig tegenover de Sovjet-Ume zou optreden, als indertijd F.D.R. it de opmerkingen van Khroesj- ernstige misvatting over de po- w-.t van de Amerikaanse president. President van de Verenigde Staten nüaA epr> grote macht, maar hij is be- £nmer,Seen dictator. HÖ kan spreken namens ^et Arnerji<aanse volk, omdat nat "s één verkiezingen Dat i» eén essentieel verschil met de positie van de Russische regeringslei der. De Amerikaanse president heeft zich voorts strikt te "houden aan de Amerikaanse grondwet en hij wordt in zijn vrijheid Van handelen beperkt door de g^ote macht Van ht Congres en door die van de rechterlijke macht. In de recente Amerikaanse verkie zingsstrijd zi)her bujtgA® discussies ge voerd over de buiteiahnjjse politiek, maar als het eiI ^omt, is die politiek een ,-biP1P°ljcy» een beleid dat door debeide parten wordt gesteund. Kennedy was het 0p ver_ scheidene punten niet Eislnv,e bui~ tenlandse politiek van Eisenhower, maar er is geen .r<;d®Lika's rol in i1' dat na 20 januari Amerika s rol in de wereld plotseling totaal zal .^eren Khroesjtsjev zou na bet heengaan van Eisenhower wel weerOver|en top conferentie willen denken, m staat het met de animo aan Ameri kaanse zijde? Dean Rusk de mankte straks Amerikaans minister va tenlandse Zaken wordt, heeft m n®' gemeen niet veel vertrouwen in i conferenties. In het april-nummer va „Foreign Affairs" heeft hij dat duide lijk uiteengezet. Hij is ongetwijfeld aan zienlijk gesterkt in zijn gereserveerde houding door Khroesjtsjevs optreden tijdens het voorspel van de Parijse top conferentie. Gromyko heeft in de rede die hij vo rige week voor de Opperste Sovjet hield een bijzonder soort topconferentie voorgesteld. Hii wil, dat de regerings leiders persoonlijk deelnemen aan de speciale bijeenkomst van de Algemene Vergadering van do Verenigde Naties. In die bijeenkomst zou dan gesproken moeten worden over het probleem van de ontwapening. Maar in Amerika heeft men bittere herinneringen aan het jongste optreden van Khroesjtsjev in de V.N. Kennedy zal weinig voelen voor een herhaling van een dergelijke vertoning. Een discussie over ontwape ning in de V.N. kan maar al te ge makkelijk ontaarden in een propagan da-slag, en tot werkelijke onderhande lineen zal men niet gauw komen. .Jk ben gemachtigd", zo heeft Gro myko vrijdag met veel nadruk gezegd, „te verklaren, dat er aan de kant van de Sovjet-Unie volledige bereidheid be staat de verbetering van de Russisch- Amerikaanse betrekkingen te bevorde ren." Dat klonk erg mooi, maar het is een loze bewering. Washington vraagt niet om fraaie Russische uitspraken, maar om daden. En de recente Rus sische activiteiten in Congo, Algerije en Laos geven Amerika nu niet be paald reden te geloven in de vredelie vendheid van de Sovjet-Unie. dat de enige kans op slagen bestaat in het forceren van een revolutionaire agi tatie en, zo mogelijk, van een nieuw „Grace Berleur". In deze Luikse voor stad was het, dat de marechaussee in 1950, ln de dagen van de koningskwestie, verplicht was het vuur te openen op manifesterende stakers. De twee doden, die men daarbij betreurde, hebben in werkelijkheid meer tot koning Leopolds abdicatie bijgedragen dan wekenlange betogingen en stakingen. De dwangpositie, waarin Renard zich thans bevindt, is dan ook niet zonder gevaar. Het is «een geheim dat hij gaarne bloed zou zien vloeien. Maar vele gematigde, vooral Vlaamse socialis ten, onder wie de Antwerpse A.B.V.V - voorzitter Major, deinzen voor dit per spectief terug. Zij begrijpen overigens duidelijk dat, wanneer Renards opzet faalt, op het socialisme in België een discrediet is geworpen, dat de B.S.P. nooit meer te boven zal komen. jn de rangen van het A.B.V.V. zijn dan ook de eerste tekenen van een scheuring waarneembaar, een scheuring die zich eens te meer langs de taalgrens voltrekt. Meer en meer neemt deze sta king het karakter aan van een kracht proef tussen Vlaanderen en Wallonië en niemand kan voorspellen of de huidige crisis niet in een belangrijke mate zal nebben bijgedragen tot de groei van de federalistische gedachte in België. Met de eenheidswet van de heer Eyskens heeft dit alles weinig of niets meer te maken. Men kan niet eens meer volhouden dat de eenheidswet de rode lap is waarmee men de socia listische massa op de gewenste tem peratuur moet brengen. Steekproeven hebben aangetoond, dat niet één op de honderd stakers bij- benadering weet wat genoemde wet precies in houdt. Het is overigens ook onze per soonlijke mening, dat de regering zelf in gebreke is gebleven dit omvang rijke document van 109 pagina's en 133 artikelen - de meest uitvoerige wet die ooit bij het Belgische parlement werd ingediend - op een voor de mas sa bevattelijke wijze te presenteren. Voor prof. Eyskens is het vertrekpunt een nuchtere vaststelling geweest: sedert jaren is het Belgische budget deficitair. Sedert jaren leeft België ook boven zijn stand. Tussen 1950 en 1959 bijvoorbeeld zijn de rijksuitgaven gestegen met 77 procent, de ontvangsten met 61 procent en het nationaal inkomen met slechts 55 procent. Een ruim deel van de uitga ven moest derhalve worden gefinan cierd door leningen. Op die manier wer den de miljarden, die België had kunnen gebruiken voor zijn economische ont wikkeling en voor de aanpassing van zijn economie aan de behoefte van de Euromarkt, verkwist. De eenheidswet is in werkelijkheid niets anders dan een reeks van maatregelen om de economi sche ontwikkeling van het land te sti muleren. In vijf jaar tijd wil de heer Eyskens het nationaal inkomen met 20 procent vermeerderen en voor 100.000 nieuwe arbeiders wil hij werkgelegen heid verschaffen. Dit plan is echter onuitvoerbaar, als niet tegelijkertijd in de rijksfinanciën orde op zaken wordt gesteld. Behalve middelen om de economische expansie te stimuleren, voorziet de eenheidswet dan ook in maatregelen om de opgedre ven uitgaven te beperken, het ongezon de systeem van leningen te doen ver dwijnen en de onophoudelijke aderla tingen in diverse sectoren te stelpen. Dat niemand protest heeft aangetekend tegen de bijna twee-en-een-half miljard besparingen op defensie is normaal. Even normaal was het echter dat direct luide stemmen opgingen, toen de heer Eyskens het voornemen formuleer de maatregelen te nemen om de ge meentelijke financiën, de ziekte- en in validiteitsverzekeringen, de pensioenen en de werkloosheid te saneren. De ge meenten gingen steigeren, toen de pre mier verklaarde dat de steden voortaan door extra-belastingen zelf hun buiten sporige uitgaven zouden moeten finan cieren. En de gemeentelijke ambtenaren tekenden verzet aan toen men hun dui delijk maakte dat het peil van hun eigen salarissen, die in vele gevallen veel ho ger liggen dan die van de rijksambtena ren, een van de vele oorzaken is van het budgettaire deficit in de steden. Ook de rijksambtenaren en de werk lozen kwamen in opstand. In sommige rijksdiensten werden pensioenen toege- Advertentie) V/er werkelijk betrouwbare middelen he pen elkaar en...doen wonderenI Een befangnjke ontdekking op geneeskun dig gebied is iisynergismus". Hiermede 'Wordi bedoeld de wederzijdse versterking van de werking van verschillende genees middelen. De vier middelen verenigd in ^Helarine„4 elk afzonderlijk al beroemd werken tezamen nog beter. Ze helpen vaak o°k dan, wanneer andere middelen (alen en doen werkelijk wonderen I IN ÉÉN TABLET Tegen pijnen en griep. Qe,chikl voor de gevoe|igste maag, want diai wordt teicn.rmd door hel bestanddeel Chefarox. 20 tabl. 10.80. Voordelige gezinsverpakking 100 labt. 13.59 TEL AVIV, 28 dec. (AFP) EKypte heeft in het gebied van binai opnieuw sterke strijdkrachten geconcentreerd, uitgerust met ultra-moderne wapens, zy zijn bestemd voor een verrassingsaan val op Israël. Dit schrijft generaal Chaim Laskof, stafchef van het Israë lische leger, in een artikel in het week blad „Bamachaneh", het orgaan van het Israëlische leger. De generaal is overigens van mening, dat de Tsraëlische strijdkrachten ster ker zijn dan die van de Verenigde Ara bische Republiek en ln staat zijn om iedere aanval af te slaan. Generaal Laskof treedt 1 januari als stafchef af. Ht) zal worden opgevolgd 'door generaal Tzoer. kend van het 50e of 55e levensjaar af. In de nationale maatschappij van Belgische spoorwegen bijvoorbeeld ontstond daar door de onhoudbare toestand, dat nage noeg evenveel ambtenaren en arbeiders van een pensioen genieten als er in de maatschappij effectief te werk gesteld zijn. Veel ernstiger nog zijn de misbruiken in de sector werkloosheid. Er is bere kend, dat van de 120.000 officieel gere gistreerde werklozen er in werkelijkheid slechts 30.000 van de werklozensteun zouden mogen genieten en dat de ande ren óf arbeiders boven de 50 jaar zijn óf gehuwde vrouwen, wier echtgenoten een ruim salaris hebben. Wat tenslotte de ziekteverzekering be treft: het deficit voor 1961 is op 250 miljoen gulden geraamd. Men begrijpt het verzet van de belanghebbenden, die ongaarne een deel van hun verworven rechten prijsgeven. Maar de ongezonde en ondemocratische agitatie rond een regeringsvoorstel, waarvan objectieve waarnemers getuigen dat het voor Bel gië de enige uitkomst brengt, is onbe grijpelijk. ROME, 28 dec, (UIT) Het Italiaan se persbureau „Continentale", dat zich specialiseert op berichtgeving uit de communistische landen, heeft uit Praag bericht ontvangen, dat de Sovjet-Unie begonnen is met de bouw van een sys teem van raketbases, dat een reikwijd te heeft tot Alaska, Japan en commu nistisch China. Op het schiereiland Kamsjatska wor den in het kader van dit systeem de eerste bases gebouwd, waar raketten zullen worden geplaatst die een af stand van 4500 kilometer kunnen afleg gen, aldus het persbureau. In Siberië worden raketten geplaatst, die een reikwijdte van tegen de 10.000 kilome ter hebben. Op het schiereiland Kola zouden 22 raketbases worden gebouwd, die doelen in Europa, Noord-Afrika en het Midden-Oosten onder vuur zouden kunnen nemen. Gisteren even naar Den Haag geweest mij per soonlijk van de situatie op de hoogte te stellen. Bij na der inzien bleek het meer op een gebrek aan situatie neer te komen. Mijn zegslieden verkeerden althans in de grootst mogelijke verwar ring. Een van hen ging zelfs zover de crisis te ontkennen. „Er is geen kabi netscrisis" riep hij woedend uit, „er is alleen maar een crisis in de A.R." Ik moet U zeggen, dat zijn uit spraak mij aangreep. Een crisis in de A.R. Daar moet je als bonafide vaderlander dan even aan wennen. Ik tenminste heb altijd in de troost gevende gedachte geleefd dat althans één partij in Nederland geen crisis kende. En dat moest dan uiteraard de partij zijn die door de eeuwen heen zo consequent Anti-Revolutio nair ls gebleven. Voor die partij geen linker- noch rechtervleugel en dus ook geen vleugellamheid. Voor die partij slechts de rotsvaste zekerheid van haar eensgezind, principieel be staan. En nu een crisis? Ik kon er in Den Haag wezende nog steeds niet in geloven. Trouwens, toen ik er mijn zegslieden naar ondervroeg kon geen van hen mij eigenlijk een afdoend antwoord geven. Er waren er, die de voorzichtige veronderstelling waagden, dat prof. Zijlstra tijdens de noodlottige zitting een zijn fractie irriterend vest heeft aan gehad. Maar ik kon daaromtrent geen zeker heid krijgen. Overigens, was dat wél het geval geweest dan zou ik, voor mij, gezegd hebben: jongens, moet dat nu zo? Is het nu werkelijk zó erg? Is de kloof zó onoverbrugbaar? Kan Zijl- stra soms geen ander vest aantrek ken? Zoals gezegd, men kon mij in Den Haag omtrent deze dingen geen defi nitief uitsluitsel geven. Maar, alles goed bezien, vind ik wel dat wij iets aan de moeilijkheden van onze Anti- Revolutionaire broeders moeten doen. Al is het maar dit, dat wij de kabinetscrisis voor hen oplossen. X En laten wij nu niet blijven mokken l over het feit, dat zij ook eens een, keer in een onbewaakt ogenblik een regering omver hebben geworpen. Mogen ze effe? Kortom, ik ben voort een reconstructie van het kabinet, zódanig dat het nieuwe als Oud terugkeert. Slechts dan kunnen wij de A.R. weer vrij en frank in de ogen zien en alles zal vergeten en vergeven zpn. Tenslotte: Ende des- espereert niet. Alles zal reg kom. (Van onze Parijse correspondent) PARIJS, 28 december De ontplof fing van Frankrijks derde experimen tele A-bom, enkele weken nadat de Franse regering in het parlement haar wet inzake de uitrusting van Frank rijk met een eigen nationaal kern zwaard erdoor heeft gedreven, heeft uiteraard weinig opzienbarends gehad. Het was een bom van gering vermo gen en de onofficiële techriische com mentaren ilaatsen de proefneming bin nen het kader van het zoeken naar een werkelijk operationele bom. Men vermoedt ook, dat het bij de experi menten er thans om gaat een type lichte A-bom te ontwikkelen, dat bruik baar zou zijn als lont voor de eerste Franse waterstofbom. Van de zijde van het ministerie der strijdkrachten hebben commentaar schrijvers alhier anderzijds vernomen, dat de jongste proef Frankrijk onge twijfeld een stap nader heeft gebracht tot een gelijke behandeling door de V.S. als tot nu toe slechts Groot-Brit- tannië ten deel valt. Zoals bekend kan de regering van de,V.S., ingevolge de wet-Mac Mahon, atoomgeheimen al leen mededelen aan die landen, die op dit gebied zelf reeds voldoende sub stantieel zijn gevorderd. Dit optimisme wordt echter geenszins allerwegen ge dold-bijvoorbeeld niet door Le Mon- *1* gezaghebbende Parijse blad stelt in een hoofdartikel vast, dat „frankrijk in de ogen der openbare wereldmening momenteel het enige and ts, beladen met de schande van het hanteren en tot ontwikkeling bren gen van de wapens voor massavernie- tigln? Staan tegenover de aldus aan Frankrijks reputatie berokkende scha de op het internationale vlak noemens waardige compensaties? Hierop ant woordt het hoofdartikel als volgt: „Se dert februari jl. (ontploffing van de eerste proefbom corr.hebben heel wat berekeningen gefaald. De vijfde republiek koesterde, evenals de vierde, de hoop met hetzelfde recht als Groot- Brittannië toegang te krijgen tot de Amerikaanse atoomgeheimen. Zich ver schuilend achter de wet-Mac Mahon heeft de regering in Washington niet alleen geweigerd de waarde van onze argumenten te erkennen, maar gelei delijk aan zelfs alle Amerikaanse in lichtingenbronnen afgesneden op de aangrenzende gebieden, zoals dat van de ballistische projectielen met grote reikwpdte." Le Monde betoogt verder: „Het on middellijk na de eerste explosie van Reggane door het Elysée gepubliceeerde communiqué beweerde, dat de Franse Generaal Jean Tlüry, de leider van de groep Franse geleerden, die gistermorgen in de Sahara voor de derde maal een atoombom tot explosie bracht, drukt in Reggane op de knop. Een fractie van een seconde later ontplofte de bom. republiek beter in staat is druk uit te oefenen op het sluiten van akkoorden tussen atoommogendheden, gericht op nucleaire ontwapening. Ook op dit punt lijken de feiten niet aan de verwach ting der regering te hebben beant woord". Eén domein blijft er echter volgens Le Monde over, waarop de Franse argumenten hun waarde behou den: Dat van de militaire onafhanke lijkheid. De jongste ministersbijeen- komst van de NAVO is daar om zulks aan te tonen, aldus meent het Parijse blad. WASHINGTON. (UPI) De Ame rikaanse regering heeft zeer koel ge reageerd op de derde Franse kern explosie in de Sahara. De woordvoer der van het ministerie van buiten landse zaken, Lincoln White ver klaarde dat hij slechts kon zeggen dat de Amerikaanse regering tegen stander is van uitbreiding van het aantal „atoommogendheden". In regeringskringen in Washington werd echter vernomen, dat het nieuws van de derde proefexplosie de vrees, dat de Sovjet-Unie de satellietstaten eigen kernwapens zal geven, nieuw le- v n heeft ingeblazen. DJAKARTA, 28 dec. (UPI) De In donesische minister van buitenlandse zaken, Soebandrio, is vandaag naar Moskou vertrokken. Hij reist voor een Indonesische missie uit, die onder lei ding van de chefstaf van het leger, generaal Nasution, in Moskou wapens zal kopen. (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG, 28 dec. De Eerste Ka mer zal op 10 jan. debatteren ver de tussentijdse verhoging van de kinderbij slagen per 1 okt. 1960. Voorzitter, mr. Jonkman deelde de senatoren gisteren mee, dat het eindverslag over dit wets ontwerp nog niet is uitgebracht. Het laat zich aanzien dat deze verhoging, welke in het begin van het jaar moet worden uitg keerd, ook in de Eerste Kamer op d^ nodige moeilijkheden zal stuiten. In de Tweede Kamer stemden de liberalen en de socialisten tegen, zodat het slechts een minimale meerderheid verwierf. r is een tijd geweest dat Jan ter Gouw met enige weemoed constateerde dat zovele oude vaderlandse gebruiken en gewoonten ter ziele gingen, na een eerbiedwaar dig bestaan van soms meerdere eeuwen plotsklaps uit de mode raak ten, niet meer met de tijd mee konden en bijna geruisloos ver dwenen. Ter Gouw noemde met name het zinnebeeldige katerbrood oftewel dé duivekater, een wonderlijk lang werpig brood met een donkerglanzen- de korst, waarin geheimzinnige figuren en krullen zijn gebakken en die aan elk versmald einde een dubbele knob bel vertonen. Reeds in de middeleeu wen werden deze zoete broden gebak ken en golden zij algemeen als een speciale attractie op feestelijke dagen. Zij hebben deze benijdens waardige positie geruime tijd behou den, alvorens zü hoe langer hoe meer in het vergeetboek geraakten. Staat er in Brederode's Moortje niet: „Alle drie koningen stuurden zij ons een moye duvekater"? Zei men in Den Haag niet: „Sinterklaasje van over 't water, geef mij toch een duve kater"? En hangt er in het Rijks museum niet De Bakker Oostwaard waarop de grote meester Jan Steen de duivekater in al zijn luister heeft weergegeven? Slechts in een enkele kleine dorps gemeenschap kon het oude gebruik zich enigszins handhaven, zoals op de dijk van Nieuwendam, onder de rook van Amsterdam, waar men van generatie op generatie doorging met het verwerken van bloem, melk, eieren en honing tot duivekaters. Daar was het ook, dat zo'n goede veertig jaar geleden Anton Kroes begon met een duivekatercampagne, die zich aanvankelijk concentreerde op de naaste omgeving, maar al spoedig meer en meer bekendheid kreeg. En wat Ter Gouw nooit zou hebben kunnen vermoeden, gebeur de. De duivekater kwam terug, ster ker en machtiger dan ooit tevoren. In de kleine, knusse bakkerij aan de dijk de winkel bi) het sluisje dat in de luifel: „Van ouds de duive kater" voert, komt men in dagen als deze handen tekort. De lange broden gaan er bij duizenden over de toon bank. Wiepke Kroes zet de traditie voort, leidt de grandioze come-back van de duivekater, die in zjjn niet te stuiten opmars in snelle straal vliegtuigen zelfs de andere kant van de oceaan bereikt en in Amerika enthousiaste belangstellenden vindt. At men vroeger de duivekater vrij wel uitsluitend in de maand decem ber, thans is de vraag zo dat bakker Kroes het gehele jaar door de broden bakt. En om nu te zorgen dat hij het zo echt mogelijk doet, gaat hij regelmatig naar het Rijksmuseum om even te „spieken" bij Jan Steen. Is het misschien daarom dat de Nieuwendamse duivekater in uiter lijke vorm het zuiverst bewaard is gebleven en boze tongen beweren dat wiepke Kroes zoveel lijkt op de bak ker Oostwaard...? Molens, die het wij- polderland zo mooi kunnen stofferen, ge raken in de verdrukking als dit polderland door stedebouwers wordt volgebouwd met nieuwe stadswijken; zoals aan de rand van Amsterdam bijvoorbeeld aan de Haarlemmerweg. Die twee molens daar, zullen, als de plannen doorgaan, een ander plaatsje krijgen; een ervan zou gaan verhui zen naar iet tuindersgebied Sloten aan de Sloterweg en daar een bema- lingsfunutie krijgen. De andere molen komt te staan bij het sportpark Ook- meer tussen de tuinsteden Geuzenveld en Osdorp Dan is er nog de molen van de Rie- kerpolder, die ten offer 'iel aan de zandwinnin van de gemeente Amster dam, die de Nieuwe Meer, links van de grote weg naar Den Haag, een stuk groter maakte. De molen daar stond in de weg en moest verdwij nen. Men wilde hem echter niet kwijt voor afbraak en daarom werd de oud gediende --rgvuldig afgebroken. Hij bleek echter niet meer in zo'n goede staat en wilde hij weer worden opge bouwd, dan zouden verschillende on derdelen, zoals de hele k:;-, eerst moe ten worden gerestaureerd. Dank zij illllilllllillliliiilllilliliilllliiillllllliliiiiiiiliiiiiiiiiiil11111111111 de bemiddeling van „De Hollandse Molen" kwam Amsterdam in contact met de molenmaker Joh. Poland te Heerhugowaard, die al heel wat mo lens in het Noordhollandse polderland gebouwd en gerestaureerd heeft, o.a. ring aangebracht; alle onderdelen worden genummerd, want wanneer d» reconstructie van de molen-kap vol tooid is, wordt het geheel weer ge sloopt, om het vervoer naar Amster dam te vergemakkelijken. Op de Amsteldijk even voor de Kalf jeslaan, zal de molen uit de Rieker- polder worden herbouwd. De funda menten kwamen al geruime tijd gele den gereed; de restauratie zal nog wel enige tijd in beslag nemen. Da kern van de molenromp, het houten achtkant van binten, die per stuk maar liefst vier ton wegen, bleef merkwaar digerwijze door de jaren heen onaan getast. Het weer opzetten van dit achtkant zal de eerste taak zijn van de molenbouwers, waarna het geraam te Van de kap op twaalf meter hoogte weer geplaatst kan worden. Dan kan begonnen worden met de bekleding van de romp en de kap, yvaarna tenslotte de wieken kunnen worden gemonteerd, die de molen uitwendig weer de molen maken. Maar ook inwendig moet er zo het een en ander gebeuren. Om de molen opnieuw een functie te geven en te kun nen laten malen zal de firma Spaans uit Hoofddorp er een nieuwe vijzel in plaatsen. Er zal ook een molenboe zem worden gegraven die uitslaat op de Amstelboezem. In samenwerking met „De Hollandse Molen" zal voorts het interieur onder handen genomen worden, teneinde dit geschikt te ma ken voor bewoning. Begin volgend jaar hoopt men met de wederopbouw van de molen uit d« Rdekerpolder te beginnen. Aan de mo lenmakers Poland uit Heerhugowaard zal het niet liggen; die staan voor hun werk. En de rand van Amsterdam zal dan weer een wat vriendelijker aspect hebben gekregen. ook de bekende „Molen van Piet", die op het bolwerk te Alkmaar staat. Op het erf van de timmerman-mo lenmaker Pojand wordt momenteel gerestaureerd. Op het oude, nog gave karkas wordt een nieuwe betimme- e gemeente Winterswijk, aan drie zijden begrensd door de Duitse Bondsrepubliek, heeft sinds gistermorgen officieel 25.000 inwoners. Deze mijlpaal werd om goed negen uur bereikt, toen de 36-jarige hoofdagent van politie G. van der Sluis zijn vierde kind, tevens eerste zoon, kwam aangeven bij de burgerlijke stand, dat op eerste kerstdag was geboren. Even later stond de gelukkige vader in de werk kamer van burgemeester J. B. Vlam, die hem namens het gemeente bestuur een spaarbankboekje met 250,- ten name van de kleine Gijs- bertus aanbood. De Nutsspaarbank had een boekje met 150,- in petto, waarop de Winterswijkse midden stand nog 100,- had bijgeschreven en het bestuur van het Algemeen Ziekenhuis 25,-, zodat het bore- lingske thans reeds een spaartegoed heeft van 525,-. De komst van de kleine Gijsbertus betekent dat het aantal raadsleden van Winterswijk van 19 op 21 zal komen, wanneer er in 1962 weer raadsverkiezingen ge houden zullen worden. Illllllllllllllllllll ierbij een foto van de huwelijksinzegening in de H. Hartkerk te Hengelo van de heer H. Leushuis en Gizelle Orlowski uit Hongarije, die, zoals wij gisteren reeds berichtten, 22 jaar na het aanzoek eindelijk kon geschieden. Het bruidspaar diende elkaar het sacrament toe ten overstaan van pastoor Th. Krutf. Gizelle Orlowski, nu 48 jaar, en de heer Leushuis, 50 jaar, kenden elkaar al sedert 1922, toen Gizelle als pleegkind bij het gezin Leushuis logeerde. (Van onze correspondent in Bonn) BONN, 28 dec. De Amerikaanse ambassadeur in de Bondsrepubliek, Walter Dowling, heeft de Westduitse regering op de hoogte gesteld van het gesprek, dat hij naar eerst eind vorige week bekend werd op 16 december jl. in Oost-Bcrlijn heeft ge voerd met de Sovjet-Russische am bassadeur bij de Oostduitse regering, Michael Pervuchin. De regering in Bonn wist, dat ambassadeur Dowling van plan was contact met Pervuchin te zoeken. Het is. zo zegt men in regerings kringen in Bonn, overdreven te be weren, dat ambassadeur Dowling zich heeft gemengd in het gesprek over een nieuw interzonaal handelsakkoord tus sen Bonn en Pankov. Desondanks moet dit wel het voornaamste ge spreksthema tussen hem en Pervuchin zijn geweest, zulks in verband met het feit, dat de Oostduitse communisten hebben gedreigd, dat bij de intrede van een verdragsloze toestand (op 1 janu ari a.s.) ook het geallieerde verkeer naar en van Berlijn op losse schroeven komt te staan en de westelijke mogendheden derhalve met Pankov een aparte regeling voor dit verkeer zouden moeten treffen. Het ligt voor de hand, dat ambassa deur Dowling er de aandacht van Per- wuchin op heeft gevestigd, dat een dergelijke regeling op grond van de viermogendhedenstatus van Berlijn onmogelijk is en dat een poging van de Oostduitsers in die richting een nieuwe Berlijnse crisis zou uitlokken. Deze crisis zou bepaald niet bevorder lijk zijn voor de verdere handels besprekingen tussen Bonn en Oost-Ber- lijn (waarvoor men nog vier dagen tijd heeft), noch voor de mogelijkheden (Advertentie) Vraag z.s.m. ons prospectus. Het kan U een jaar studie schelen. (Examen 1961 of 1962) (Bekende Schriftelijke Cursus) Ook voor Prakt. Diploma Boekhouden. Handelscorr. Frans. D. en Eng. M.B.A. van een eventueel toekomstig gesprek tussen president Kennedy en premier Khroesjtsjev. Dowing heeft derhalve Pervuchin te verstaan .gegeven, dat het wellicht zijn nut neeft om matigend te werken op Ulbricht c.s. Derhalve heeft hjj zich wel degelijk in het handelsgesprek tussen Bonn en Oost-Berlijn gemengd. Een beleefdheidsbezoek was Dowlinga visite aan de protserige Sovjet-ambas sade Unter den Linden in ieder geval niet Verenigde Staten. Van vrijdag middag zes uur tot dinsdagmiddag zes uur heeft het verkeer in de Verenigde Staten in totaal 485 doden geëist. Ver- keersdeskundigen hadden voorspeld, dat het er ongeveer 510 zouden zijn. (UPI)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | | pagina 9