Maurice Gatsonides hoge gast in
Rallye de Monte Carlo
25 jaar geleden reed hij 300 meter
vóór de finish een taxi aan
i
In 1950 schitterend tweede,
drie jaar later winnaar
M
sporfi€f=piakb@en
V'
Hbr
WÈiman
D
CAMPARI
met
de fijne
neus
Misschien toch
geen staking
Ter louw behoudt
de leiding
VRIJDAG 30 DECEMBER 1960
PAGINA 9
(Van onze speciale verslaggever)
Als Maurice Gatsonides 's avonds laat een ronde maakt langs
zyn huis om de ramen en deuren te sluiten aarzelt hij meestal
bij de garage. En het gebeurt dan, dat hij omzichtig de sleu
tel in het slot steekt, de knop van het licht omdraait en de motorkap
omhoog gooit. Met gefronst voorhoofd bekijkt hij het inwendige van
een slanke Franse wagen, die in zijn glanzende nieuwigheid geen
benul heeft van de ontberingen op de verschrikkelijk zware tocht,
die hem binnenkort wacht. Gatsonides, zijn meester, weet daar alles
van. In dat nachtelijke uur buigt hij zich dan ook ingespannen over
het warnet van cylinders, draden en buizen. Aan de lage, Franse
auto mag niets mankeren wanneer het startsein wordt gegeven voor
het grote avontuur, dat de elite der auto-rijders ter verantwoording
roept: de Rallye de Monte Carlo.
„Maus" Gatsonides, die eind januari 50 jaar wordt en als automo
bilist kan bogen op een rij-saldo van twee miljoen kilometer, is de
Nederlandse specialist van de rallye. Maar ook in het buitenland
wordt zijn naam met ontzag genoemd wanneer de sterksten in dit
bijzonder métier ter sprake komen. Was het niet de in Indië geboren
Nederlander, die in 1953 met zijn flegmatieke bijrijder Peter Wor-
ledge als overwinnaar in Monte Carlo aankwam en zorgde hij niet
voor een sensatie door in 1950 als tweede te arriveren? Dat gebeurde
namelijk met een auto, die uitsluitend geschikt leek voor het slepen
van caravans en die in de beslissende klassementsproef kansloos
werd geacht tussen vier pure sportwagens.
Toch zou de lange, grijzende rallye-crack uit Aerdenhout veel van
'tin opwindende carrière willen geven voor een triomfantelijke rit
V;in 21 tot 25 januari. Want de 30e Rallye de Monte Carlo valt precies
een halve eeuw na de eerste en bovendien is het 25 jaar geleden, dat
Gatsonides met jeugdige overmoed in deze race der puzzles debu
teerde. Met de befaamde Zweedse automobiliste Greta Molander is
hij voorts houder van een belangwekkend record door niet minder
dan 14 maal in de Casino-stad te zijn gefinisht.
m
Britse voetbalcrisis
Tennisleraren met 30
achter tegen Duitsers
Bas Maliepaard maakt
debuut op de schaats
Balans van een jaar boksen
TIEN DODEN
Sombere Kerstmis voor
gebroeders Charles
ft Italianen aten teveel
spaghetti
ft Supporters in opstand
Gonzales teleurgesteld
Pools op de wip
Damtoernooi Amsterdam
bitter
l'aperitivo
wapenfeit, dat voor Maurice zelf ook
volkomen onverwacht kwam. Hij be
sloot in 1950 het spektakel van Monte
Carlo wat minder serieus aan te pak
ken en liet zich een auto opdringen,
waarmee geen mens de gedachte kon
hebben kanshebber te zijn. Ook Gatso
nides niet. Laten we proberen dat ding
rond te brengen, schokschouderde hij;
z\jn metgezellen Klaas Barendrecht en
Robby Spencer legden zich bij dit op
timisme, zij het met een ironische glim
lach neer. Opgewekt koersten zij naar
Monte Carlo, een caravan er achter,
geschikt om enkele weken voor het
avontuur aangenaam in te slapen. De
auto zelf zou in ieder geval ijdens de
rallye voor geen kleintje vervaard zijn.
Rallye-mop
Maar hoe wonderlijk kan het lot ziin
gunsten verdelen. Van de 400 deelne
mers arriveerden er 395 met zakken
vol strafpunten. Gatsonides en zijn hel
pers behoorden tot de vijf, die de tal
loze valstrikken met een wonderbaar
lijke intuïtie hadden weten te omzei
len. Het schokte Monte Carlo. Men had
het gevaarte uit Nederland als een
echte rallye-mop beschouwd en mede
lijdend het hoofd geschud. Voordat de
vijf „sterren" in een speciale klasse
mentsproef mochten uitmaken wie de
imposante beker in handen zou krij
gen, vergaapten de kenners zich aan
de „lobbes" van Gatsonides. Vlak in
de buurt stonden de blinkend-rode
sportwagens van zijn concurrenten.
Misschien
Gatsonides nadat hij de rallye de Monte Carlo had gewonnen. Met een baard van
enkele dagen, maar overgelukkig.
Zo ver zou het voorlopig niet komen,
maar na de oorlog bleek de lange Ne
derlander met de scherpe ogen een
man, met !}ln§ moest worden
gehouden. In 1938 had hij zyn klasse
al bewezen door als eerste te eindigen
m de uiterst zware „klassieker" Luik-
Rome-Luik, een door de auto-wereld
naar waarde geschatte prestatie die
zelfs de Belgische koning veel belang
RȣSzemde- In datzelfde jaar wees
1 Schut, overwinnaar in Monte
Gatsomdes de weg, die deze la-
I!L Jvo.18en- Maar eerst werd auto-
minnend Nederland onthaald op -
Zjjn vader had hem ernstig onder
houden over de grillen van de rallye-
sport, maar Maurice was als Jongen
hl verliefd op het vierwielige voertuig,
dat hem leek Uit te dagen. „Br alles
Uit halen", bedacht hu, zou alleen in
«en rallye mogelijk zun. En terwijl
vrienden hem bezworen, dat Monte
Carlo in alle opzichten een gok was,
vertrok hij in de winter van 1936 met
van Huut en Sillevis naar Frankrqk.
Zijn eerste optreden tussen vermaarde
rijders als de Roemeense Christea en
Zanfirescuela, o.a. ook onze landgenoten
Bakker Schut en dr. Sprenger van Lyk
uep wonderlijk goed af, hoewel hij op
de Franse route met enorme moeilijk
heden te kampen kreeg. Zo bij) waren
Gatsonides en zijn metgezellen het ein
de te hebben gehaald, dat zi,i 300 me
ier vóór de eindstreep uitbundig ëen
Poütie-teken over het hoofd zagen en
een van rechts komende taxi ramden.
Dat kon het volgend jaar geen be
letsel zjjn opnieuw aan de start te
komen. Maurice, die grote rijcapa-
citeiten paarde aan een opmerkelijk
navigatievermogen, had voor zich
zelf uitgemaakt de „gok" te blijven
Wagen, Dit maal wuifde hij de raad
m Amsterdam te starten met een
royaal gebaar weg. Ik wil mijn
krachten meten op de Scandinavi
sche sneeuwwegen, besliste hij en er
hlles uithalen. Nu, daar wachtte hem
een traject, dat minder verbeten rij
ders onbarmhartig op de knieën
dwong. Met een oude Hillman Minx,
een demonstratie-wagen, die al zo'n
«0.000 kilometer achter de rug had,
zwoegde de Nederlander vertwijfeld
door sneeuwstormen, moest een hele
dacht noodgedwongen in een hotel
vertoeven en bereikte tenslotte vol
komen uitgepot de Rivièra, Van over
moed was geen sprake meer. Gatso
mdes had de rallye-zweep gevoeld.
Nadat hij 23 uur aan een stuk had
geslapen, kon hij weer aan de toe-
°ntst denken. „Ik ben er de vol-
,®edde keer weer bij", deelde hij de
'ohtelijk verbaasde organisatie mee.
n geloof maar, dat ik 'm nog eens
*ai winnen."
plaats. De Nederlandse équipe kreeg
een machtige ovatie; zij had moreel
gewonnen, beslisten de orgrnisato-
ren en in hun sprakeloze bewonde
ring lieten zij het Wilhelmus spelen.
Nimmer daarvoor en de jaren daar
na evenmin werd voor de tweede
aankomende het volkslied 'en geho
re gebracht.
Drie jaar later deed Gatsonides een
greep naar de hoogste eer. Nu geen
kleine „vrachtwagen" en een gezellig
équipe, die rond probeert te komen,
maar een hoogst ernstige Brit naast
hem, Peter Worledge en een intensie
ve voorbereiding. Met de stille trom
reisde de man uit Aerdenhout naar
Zuid-Frankrjjk en voerde zijn trainings
plan uit samen met zijn tian jaar
oude zoon. In de bewuste rallye lag
het zwaartepunt op een klassements
proef over 74 kilometer, waarin zes
zeer scherpe controles. Zes weken
lang reden vader en zoon het traiect,
elke ochtend en middag een keer.
Zoonlief, die nooit van zo'n spannen
de vacantie had kunnen dromen, be
diende, vastgehouden tegen de leuning
de chronometers. Als een der kans
hebbers begon Gatsonides er aan de
laatste dag der rallye. Hij „deed" de
controles met een schitterende regel
maat, vier precies op de seconde,
twee met één seconde verschil. Het
zoontje deelde in de hulde; hij wilde
ook rallye-rijder worden, maar nu,
acht jaar later, z\jn die aspiraties ver
vlogen. Tot vreugde van zijn vader...
een
Doodlopers
aurice Gatsonides is er wellicht
meer dan wie ook van ovei-
tuigd dat hardlopers doodlo
pers zjjn. Was het daarom, dat hij in
zijn veelbewogen loopbaar als auto
avonturier, geen heil heeft gezien in de
race-sport? Toch behoorde hij tot de
genen, die in 1939 het initiatief van de
KNAC om sportwagenraces te organise
ren op het Zandvoortse circuit, met en
thousiasme begroette. Met „Kwik",
een wagen, die een maximum snel
heid kon draaien van 160 km per uur
stortte Gatsonides zich tussen de bizar
re verzameling race-auto's, die onder
grote bjjval van duizenden toeschou
wers van leer trokken. De toen 28-ja-
rige Maurice was met zjjn geduchte er
varingen van de Rallye de Monte Car
lo een gevaarlijke concurrent voor de
snelheidsduivels, omdat zijn stuurtech-
niek nauwelijks te evenaren viel. Gat
sonides beviel dit jachtwerk wel, maar
hij ging het snel in een race van meer
allure zoeken, die van Le Mans. Vijf
maal meldde hij zich aan de startlijn
ï?or de zwaarste race-wedstrijd van
Europa, die 24 uur lang alles vergt
van auto en berijder. Tenminste, dat
ïoSnnden wij. Gatsonides zelf die in
1950 in de categorie 750 cc de eerste
prqs wegsleepte met een totaal afge
legde afstand van 2490.67 km, is deze
sport ontrouw geworden, omdat hij
haar te saai vond. „Er zit geen varia
tie genoeg in, het wordt op de duur
verschrikkelijk vervelend. Hersens be
hoef je niet te hebben. Genoeg lui heb
ben die natuurlijk maar zij wor
den gedirigeerd door de pit. Een sein
tje zus, een seintje zo en de coureur
dient er n?ar,,te handelen. Geen listige
zetten, gedurfde oplossingen, zoals in
een rallye. Neen, ik voelde me niet ge
lukkig in Le Mans.
Fascinerend
geworden stelde hij voor een soort
gelijke wedstrijd te organiseren voor
de talrijke liefhebbers in eigen land.
Zo ontstond de Tulpenrallye, welke
ook in het buitenland opgang maakte
en de laatste jaren sterke rijders naar
Noordwijk wist te halen. Maar de groot
se opzet van de Monte-Carlo-rit bleef
voor mannen ais Gatsonides altijd de
trekpleister, het evenement, waarnaar
ze in de zomer al uitkeken en die ze
naar gelang de omstandigheden zo
consciëntieus mogelijk voorbereidden.
Het is derhalve begrijpelijk, dat in
het jubileumjaar alles op alles
wordt gezet sterk voor de dag te
komen. Onder de 346 deelnemers treft
men, zoals gebruikelijk, een flinke
groep Engelsen aan, 110 équipes met
„kanspaarden" als Jerry Burgess, Pe
ter Harper, Sydney Allard, vader en
zoon Harrison, Ronny Adams en Pe
ter Bolten. Maar de Fransen (81
teams) komen ook op oorlogssterkte
met corypheeën als Ferret-Monraisse
Trautmann, eens winnaar in de Tul
genrallye, Guiraud en de Lageneste
>an de Zweden, die de winnaar van
het vorig jaar in het midden hebben
de befaamde Carlsson en zich voort-
verzekerd weten van de kwaliteit van
een Andersson. Wij zouden nog meei
bekende namen kunnen opsommen,
maar volstaan met die van Gerdum
de Noorse specialist, die al eens in
Monte Carlo de ere-palm bemachtigde
Of Gatsonides dit keer een kans
maakt zijn en Monte Carlo's jubileum-
rallye met een succes te bekronen, is
van veel factoren, o.a. die van het
geluk afhankelijk. Ten behoeve van
zich zelf en de tien andere Nederland
se équipes, die in Warschau, Monte
Carlo en Stockholm van start gaan en
waarbij zich tot veler verrassing nog
heeft gevoegd Blansjaar met een
DAF heeft Gatsonides tien dagen be
steed om de venijnige en moeilijk te
berijden gedeelten van het 4000 km
lange traject te verkennen. Zijn kon-
klusie is, dat het belangrijke stuk tus
sen Saint Claude en Charbonnière, dat
elke deelnemer voor de wielen krijgt,
de hoogste eisen stelt aan de wagens.
Men kan daar rekenen op een flinke
sneeuwlaag en dikwijls op ondergekoel-
de regen, die een stugge ijslaag vormt
op de ruiten. Een afstand, die in de
rallye binnen een uur moet worden af
gelegd, leverde hem zoveel problemen
op dat hij er in de proefrit meer dan
drie uur voor nodig had. De laatste
nacht, waarin de klappen traditiege
trouw zullen vallen, zal ook nu buiten
gewoon moeilijk worden, waarbij de
weersomstandigheden een beslissende
rol kunnen spelen.
Gatsonides heeft zijn verkennings-
ritten niet kunnen uitstrekken tot het
Massif Central, de Jura en de Franse
Alpen om de eenvoudige reden dat
hij zijn handen al vol had aan de
streek rond Monte Carlo. Het staat
voor hem wel vast, dat hij met zijn
co-équiper Louis van Noordwijk,
evenals de twee andere vaderlandse
teams, die Monte Carlo als vertrek
punt hebben gekozen, het geluk aan
zijn zijde moet hebben om een rede
lijke eindklassering te bereiken. Te
meer omdat zij op hun Franse route
een hogere snelheid dienen te halen
dan elders in Europa, waar de maxi
mum snelheid zeven of acht kilometer
lager ligt. Maar Gatsonides blijft het
principe trouw, dat hij een kwart
eeuw geleden in jeugdige onbezonnen
heid aanhing: er uit te halen wat er
in zit.
Maurice Gatsonides gaat het in zijn jubileumrallye de Monte Carlo proberen met een nieuwe Franse wagen van een vnj
onbekend merk. Met zijn co-equipier Louis van Noordwijk (links) ziet men hem hier voor het elegante voertuig, dat geen
benul heeft van de zware dagen, die het te wachten staan.
oor de gebroeders Charles was
dit keer geen gelukkige Kerst
mis weggelegd. John, die inder
tijd door de Italiaanse voetbalclub Ju-
ventus werd gekocht voor zo'n slordige
zes ton, is volkomen uit vorm en ver
langend weer op de vertrouwde Engel
se bodem in actie te komen. En Mei.
voor wie Arsenal vier ton neertelde,
was het niet vergund een Kerst-ren-
trée te maken wegens een flinke
griep.
De twee broers, die in de voetbal
sport dus een miljoen belichamen,
schreven elkaar neerslachtige briefjes.
Die van John waren het somberst. „Ik
ben er naast gezet bjj Juventus", be
richtte hij. „Maar de atmospheer in
het elftal is ook bijzonder slecht. Met
de aanvoerder (Boniperti) valt nauwe
lijks te praten en ik lig regelmatig
overhoop met Césarin, onze trainer.
In de wedstrijd tegen Inter kreeg ik
geen enkele bespeelbare bal en ik weet
zeker dat er sprake was van opzet."
Het kamp van Juventus is ver
deeld. Er zijn misschien meer voor-
dan tegenstanders van de beroemde
Britse voetballer, maar de verhoudin
gen hebben zich toegespitst na de
verkiezing van de beste voetballer
van het jaar. De Europese sportpers
wees Charles als zevende man aan
achter Suarez, Puskas, Seelër, Di
Stefano, Jashin en Kopa. Een vorm
van selectie overigens, die men niet
geheel au serieux kan nemen, om
dat zij in vele gevallen gedragen
De rallye bleef Maurice fascineren.
Enkele jaren na de oorlog, toen het
aantal Nederlandse deelnemers aan de
Rallye de Monte Carlo steeg tot onge
veer 75 nadien is dit steeds minder
Samen met de flegmatieke Peter Worledge behaalde de coureur uit Aerdenhout
in 1953 de zege in de Casino-stad. Het was voor de Nederlandse auto-wereld een
grootse gebeurtenis.
(Advertentie)
-
LONDEN, 30 december De sta
king waarmee de Britse voetbalprofs
dreigen, zal waarschijnlijk niet door
gaan De spelers waren van plan op
21 januari a.s. een staking te begin
nen, indien hun eisen inzake de af
schaffing van de maximum-lonen en
het recht om zelf een actief aandeel
te hebben bij de transfer-onderhande
lingen zouden worden afgewezen. De
Football-League, de organisatie van de
prof-voetbalclubs in Engeland, heeft
echter toegestemd om de maximum
grenzen binnen twee jaar af te .schaf
fen en tegelijkertijd de top-lonen te
verhogen van 20 tot 30 pond sterling in
de week. De League onthulde, dat het
voorstel door de vertegenwoordigers
van de spelers en door de verenigin
gen bij de onlangs gehouden „vredes
conferentie" in het ministerie van ar
beid reeds werd aangenomen. Nu moe
ten alleen nog de voorzitters van de
afzonderlijke verenigingen en de vere
niging van beroepsvoetballers hun
goedkeuring geven aan het League-
voorstel. De clubvoorzitters komen
daartoe op 9 januari a.s. in Londen
bijeen. Voor de vergadering van de
profs is nog geen datum vastgesteld.
ROTTERDAM. 30 dec. In de lan-
denwedstrijd tussen de tennisleraren
van Nederland en Duitsland, welke in
de Energiehal te Rotterdam wordt ge
speeld, is de stand na de eerste van
de beide speeldagen 3-0 in het voordeel
der Duitsers. De uitslagen waren: Par-
levliet (Ned.) verliest van Poettinger
met 8-6, 3-6, 2-6; J. de Mos verliest
van Huber met 3-6, 2-6; Buytelaar en
Dekkers verliezen van Sehmrau en
Kautz met 6-2, 4-6, 3-6.
FAGERNES, 30 dec. Te Fager-
nes In Noorwegen is hedenavond een
schaatswedstrijd gehouden over 500
meter. Het Ijs was goed, de tempera
tuur twee graden onder nul. Tijdens
deze oefenwedstrijd heeft de Neder
landse wielrenner Bas Maliepaard een
veelbelovend debuut gemaakt als
schaatsenrijder. Hü werd met een tijd
van 46.5 sekonden negende. Malie
paard is een week geleden met eigen
middelen in het trainingskamp aan
gekomen en het was de eerste schaats
wedstrijd waaraan hij ooit heeft deel
genomen. De uitslag van de 500 meter
wedstrijd was: 1. Henk van der Grift
43.5 sec.; 2. Kees Jan Kroon 43.9; 3.
Gealfc Laurents 44.3: 4. Klaas Renes
44.9: 5. Rudi Liebrechts 45.6; 6. Arie
Zee 45.8; 7. Jeen Wester 46.1; 8. Kas
persen 46.2 9. Bas Maliepaard 46.5.
De Nederlandse hardrijders zullen
op 2 januari naar Hamar vertrekken.
Op Nieuwjaarsdag zal een afscheids-
wedstrijd gehouden worden te Fager-
nes ovei 1500 en 5000 meter. Deze
wedstriid zal gelden als de eerste
kwalificatiewedstrijd voor het Europese-
en het wereldkampioenschap.
NEW YORK, 30 dec. Tien boksers
zijn dit jaar overleden aan de gevol
gen van tijdens bokswedstrijden op
gelopen blessures. Dit heeft het toon
aangevende Amerikaanse boksblad
„Ring Magazine" in zijn jaaroverzicht
bekend gemaakt. Op deze trieste lijst
komen de namen voor van vier Mexi
caanse beroepsboksers, van vier
Amerikanen (twee profs en twee ama
teurs) en van twee Fransen. Gezien
tegen de achtergrond, dat er dit jaar
in de Verenigde Staten 5000 wedstrij
den voor beroepsboksers zijn gehou
den, acht het blad dit aantal gering.
wordt door een opvallend chauvinis
me.
Maai Charles leek die eervolle ze
vende plaats wel toe te komen. Zijn
supporters juichten en wachtten met
ongeduld op de eerstvolgende wed
strijd, die tegen Inter. Nu, die ont
moeting gaf de leiders van Juventus
het wapen in handen Charles er naast
te zetten. John heeft Mei verteld, dat
hij blij zal zijn, wanneer het seizoen
afgelopen is en zijn contract afloopt.
Dit hebben mannen als Matt Busby en
Stan Cullis, de resp. managers van
Manchester United en Wolverhampton
zich goed in de oren geknoopt.
DE Challenge Round >m de Davis
Cnp is verspeeld en Australië
heeft dt, beker voor de tiende
maal veroverd. Voor velen waren de
wedstrijden en de uitslag een teleur
stelling. Vooral voor de Italiaanse
crack Pietrangeli was de teleurstelling
moeilijk te verwerken. Zoals wel va
ker met teleurgestelde sportlui het ge
val is verklaarde Pietrangeli: „Ik heb
genoeg van tennis en wil niet hier blij
ven om het volgend jaar aan de Au
stralische kampioenschappen mee te
spelen. De Italiaan vervolgde met te
zeggen, dat hij niets had tegen de Au
straliërs of hun land, „maar ik kan
niet zeggen, dat wij erg goed door de
officials zijn behandeld. Er zjjn een
massa leugens over ons verteld en ge
schreven. Bovendien hebben de offi
cials gezegd, dat wjj hen hebben wil
len chanteren", voegde Pietrangeli er
aan toe.
rossil, overhandigde de glanzende tro
fee aan Hopman, de coach die Austra
lië in tien Challenge rounds met suk-
SIRÜLA
.teveel spaghetti?
ses heeft aangevoerd. De Italiaanse
aanvoerder Vanni Canapele zeide dat
de blijdschap der Italianen groter zou
zijn geweest als ze de beker hadden
gewonnen. Maar toch waren ze er trots
op dal ze het zover hadden gebracht
en ze meenden te kunnen constateren
dat ze van een prachtige ploeg hadden
verloren.
De beroepstennisser Pancho Gonza
les, diverse malen wereldkampioen bij
de beroepstennissers, had .oor de ne
derlaag van de Italianen zijn eigen ver
klaring. Na toeschouwer te zijn ge
weest bg de wedstrijd in het dubbel
spel zei Gonzales dat Italië de Davis
Cup heeft verspeeld, omdat «le spelers
te veel spaghetti hadden gegeten. Gon
zales had een overwinning voor de Ita
lianen voorspeld, gedeeltelijk „omdat
ikzelf wat Latijns bloed in de aderen
heb". Nu verklaarde hij echter: „Hoe
kan een mens zich vergissen. De Au
straliërs hoeven niet trots op zichzelf
te zijn. Hun ploeg was in ieder geval
beter dan die van Italië, maar bijna
iedere ploeg zou sterker zijn geweest.
Voor de wedstrijd vertelden de Italia
nen me: „Wacht tot we in het dubbel
spel uitkomen, we kunnen de Cup nog
winnen". Ik weet echt niet wat voor
beker ze hoopten te winnen," aldus Gon
zales.
e Engelse voetbalwereld is hevig
in beroering. De voetballers ma
ken ruzie met de League-clubs
en willen zelfs staken. Maar niet alleen
leven zij in onmin met de „almachtige'
clubs. Ook de supportersclubs voelen
zich door de verenigingen belaagd.
Wat is namelijk het geval? Die suppor
tersclubs hebben hun eigen voetbal
pools, waarvan per jaar ongeveer vijf
honderd duizend pond gaat naar de
voetbalclubs. Maar de voetbalclubs
zijn blijkbaar niet te verzadigen want
zij willen de pools nu in hun geheel
van de supporters overnemen, uiter
aard ten eigen bate.
De supporters komen daartegen in
opstand en verklaren, dat zij zich met
hand en tand tegen het voorstel zullen
verzetten. Wanneer de clubs toch ei
gen pools gaan organiseren zullen de
supporters daar niet bij helpen of er
aan meedoen, hun eigen pools handha
ven en de „ouderclubs" iedere finan
ciële steun onthouden, het geld gebrui
ken voor het bouwen van clubhuizen en
het bekostigen van de reizen bij uitwed
strijden. U ziet het dus. strijdlustige
plannen.
De supporters vinden dat zij met hun
pools helpen bij de verbreiding van
het voetbalspel, dat zij de clubs daad
werkelijk steunen en zij willen dat ge
voel behouden. Zij voelen zich gepas
seerd omdat de Footbal Association de
plannen tot overname heeft gemaakt
zonder de supporters naar hun mening
te vragen. De supporters zien dit als
een gebrek aan waardering en zjjn nu
vreselijk kwaad. „Hoe kunnen de
clubs de pools rendabel exploiteren?
Zij zullen betaalde agenten in dienst
moeten nemen waar wij vrijwilligers
gebruiken," zeggen de supportersclubs.
Ook zullen de voetbalclubs over de bin
nengekomen gelden belasting moeten
betalen, terwijl zij dat niet hoefden
voor de centen die zij van de suppor
tersclubs ontvangen. De League- en
supportersclubs zijn nu hevig aan het
touwtrekken, de strijd is nog niet be
slist.
AMSTERDAM, 30 dec. De uitslagen
van de zesde en zevende ronde van het
internationaal damtoernooi in Amster
dam zijn:
Internationale groep: zesde
ronde: Terlouw-Okrogelnik 2-0; Fanelli-
van Leeuwen 02; Slaby-Mulder 20;
Beeke-Kinnegen 11. Zevende ronde:
Kinnegen-Terlouw 11; Mulder-Beeke
0—2; Van Leeuwen-Slaby 1—1; Okrogel-
nik-FanelIi 20.
De stand na zeven ronden: l. Terlouw
11 pnt: 2. Beeke 10: 3. Van Leeuwen 8;
4. Kinnegen 7; 5. Okrogelnik 7; 6. Mul
der 6; 7. Slaby 6; 8. Fanelli 1.
Jeugdgroep: zesde ronde: Hoekstra-
Hessel 20; Aeilkema-Fisser 11, Wig-
gers-Morseld 1—1; Holstvoogd-Walra-
ven 20. Zevende rond Walraven-
Hoekstra 11; Morseld-Holstvoogd 01,
Fisser-Wiggers 11: Hessel-Aeilke-
ma 11.
De stand na zeven ronden: 1. Holst-
voogd 11 pnt; 2. Fisser 10; 3. Aeilkema
8; 4. Wiggers 7; 5. Hoekstra 6; 6. Mor-
seld 6: 7. Hessel 5; 8. Walraven 3.
(Advertentie)
Zó uit het
zonnige Italië.
goed gekoeld.
Puur of met
soda-water of
in cocktails
Uen.vert; O. Ognibeni Co*, A'dani
Het dames-zaalhandbalteam van Lo-
komotiva (Zagreb) heeft in Utrecht met
8-4 (5-3) van de westelijke a-ploeg ge
wonnen.
De ijshockeyclub van Bolzano neeft
gisteravond in een westrijd in he,t ijs
paleis te Bolzano HYS Hoky uit Den
Haat, met 7-4 verslagen.
