Draadloze misvatting rond overleg op de Hoge Vein we ZOMERMODEI Kenomme van i IN PARIJS I het Huis Dior I in oude luiste Collectie Mare Bohan: „slim look V&ikcdk JAAP MOLENAAR zingt vrij als de vogels Vergeefs trachten radio en t.v. hem op te slokken Merkwaardige faze uit Nederlands-Indonesische onderhandelingen ••Geheim" verslasr in V.S. openbaar llilliil ONDERWEG NAAR PARIJS Ook als zuurbrand opstijgt L TELEGRAFIE EN DIPLOMATIE IN 1946 Dames! Vooral aè Min. Toxop eus trekt wetsontwerp in Schoolkinderen over algemeen goed gevoed Cabaret van grote vier uitgesteld vanuit de maag tot hoog in de keel is blussen met Bennies kwestie van 'n ogenblik. En VRIJDAG 27 JANUARI 1961 PAGINA 11 ?ij Samenloop van overheids- pensioen met AOW en AWW Als hef koud Is... TAAI en KORSTJES Onderzoek bij rijpere jeugd zou op zijn plaats zijn tegen brandend maagzuur (Van een redacteur) Sinds enkele dagen hebben wij er een geschiedkundige puzzle bij: welke rol heeft de telegra- y'e gespeeld bij de mislukking van "et Nederlands-Indonesisch overleg ®P de Hoge Veluwe in april 1946? Prof. dr. ir. W. Schermerhorn heeft ai in mei 1949 uit de doeken ge daan, hoe een belangrijk code-tele gram van de toenmalige premier Van de Republiek Indonesië, Soe- tan Sjahrir, halverwege de confe rentie verstuurd, onbegrepen bleef, ^mdat de enige die de code kende ?F; H. J. van Mook, op dat ogen- frk in Engeland vertoefde. Daar 0ITit nu nog bij, dat de Nederland regering in de periode vóór de se ^°ge Veluwe-conferentie blijkbaar ange tijd onkundig is gelaten van en nieuw Republikeins voorstel, omdat de luitenant-gouverneur-ge- eraal in Batavia, dr. Van Mook ps, het onverantwoord achttte dit leuwe Republikeinse standpunt met lPC,Z1Jr vertafrkingen langs radio-te- -giansche weg aan de regering in de" aa" uit te leggen. Vlak voor se Referentie werd de Nederland teerpeger zodoende geconfron- WaarvarfR een reeks voorstellen, over te Mook meende dat er- zp]f Praten viel, maar die zij frmnenlands-politiek gezien °istrekt onhaalbaar achtte. vJ?'l situatie was op dat ogenblik als Van Nederlandse zijde waren op V 'rbruari 1946 de z.g. regeringsvoor- stellen gedaan. Daarin werd Indonesië zelfbeschikking aangeboden, echter na een overgarrjsperlode „binnen den ar beidsduur der thans opkomende gene ratie". in het kort kwam het erop ministers en Te J V1" I!,d°nesische ment. Indonesisch parle- nsa] berni'dd'fhei<^/-o-an een internatio naal bemiddelaar (Sir Archibald Clark Kerr) werd over deze voorstellen on derhandeld door een Indonesisch-Repu- blikeinse en een Nederlandse delegatie in Batavia. De Indonesiërs produceer den op 13 maart een stuk, waarin o.m. de erkenning werd geëist van de In donesische Republiek ais draagster van de souvereine macht over het ge hele gebied van het voormalige Ne- derlands-Indië en verdér terugtrekking van de Nederlandse troepen. Een overgangsperiode onder Nederlandse souvereiniteit werd als een voortzet ting van de koloniale overheersing ver- rJ?ien' Dit Indonesische stuk veroor zaakte een impasse. van Mook formuleerde nu Indo-ChtnaVOh0rSeeId' dat Frankr«k in stel kïio ha'd gegeven een voor als deeleen" de Republiek voor Java federatieve vn' van een Indonesische Volgens dit aat werd omschreven, van de Nederi?°jSte' zou de IandinS allieerde tant e troepen (om de ge- Indonesiër, volvoeren) door de andelÜkhedpn n aanvaard. De vij- en er vverd zouden gestaakt worden ^verleg metvoorzien in een algemeen de overipp Yfrtegenwoordigers van Indië en va» ]"eiien van Nederlands- te komen tot a minderheden teneinde komstiee TrJi e schepping van een toe- Paaldeg VPTnonf.sische stiat in een be- verh°uding tot het koninkrijk. siër^nn1311 kant kwamen de Indone- Wei on n, met een tegenvoorstel, en ste ken7„ 7aart 1946. De voornaartt- Indonp<datrk|n hiervan waren, dat de ratief Tndél „opbouw van een fede- behoud6816 aanvaardden evenals "ti wenctxT va" het staatsverband. lan.-j erkenning door Neder- a's de fLt "Bepublik Indonesia" °ver Tavo ,?t gezag uitoefenend gaven tp „en ?umatra. En tenslotte van een n voorstel de vorm derland oatwerp-overeenkomst (Ne- dan de protocofvormh01, WÜle" j. ianuar"intje[nafronale Spectator van 8 7 dieper Li1™' dr- c- Smit wat ^en, die de sftumfL" 0p enkele aspec- 1946 heeft vertoond u--mJaart en aPril aanleiding van een'd^ÏJ ,°et dat naar m 1957 een Indone^i dls.sertatie, waarop aan de CorneH Univ^ gepromoveerd York) De schrijver f~ y7 thaca- New Djajadiningrat en de dt drus Nassir kar Fa 758 d°°r het n7atie- die in Stelt ia lift" Studies" vanPa-rtment of beginning" tfthTlM8 The" gotiations and the Hogey^otch ne- De heer Djajadiningrat u taIks monografie o.a. Ilbruiuee,t voor Van de notulen van de n! gemaakt conferentie. Mr. dr.^mU m°e%Vu^ SSii °S vreemd het is, dat h1e„ ?re9ht derland zelfs met speciale f de ining deze notulen niet kunnln em" KH'777,aadple<'gd. terwijl Cn wn-" wor- b'iotheek van een Amerikaanse" „n? bi' 8 teit min of meer ter inzagl Tggeh' •j„a^aar no® interessanter is, dat rv Jfllnl7!r„at,de. heer Van Mook, die^j ïAfn ,iaa,r in Amerika woont, perron" lUk heeft geraadpleegd. Uit het teek de voormalige luitenam-goUver Indonesië. Nederland Amsterdam 1949) wis" van de neur-generaal fn de wereld' amaiciuara iy49) wi« ten wp al, dat naar zijn mening het Re Publiketnse voorstel van 27 maart 1946 „nog menige meer of minder belang tike afwpkmg vertoonde van het standpunt der Nederlandse regering z°als dat op 10 februari onder woor' Qen was gebracht." Maar nu heeft dr. Van Mook aan Djajadiningrat blijkbaar toever trouwd. dat hij de Nederlandse rege- J'hg voorlopig onkundig heeft gela ten van de ware aard van het Repu blikeinse voorstel, omdat hij twjjfel- Pe aan de mogelijkheid de Neder landse regering langs radio-telegra fische weg op de hoogte te brengen van alle belangrijke finesses van het Indonesische standpunt Hij wilde daarmee wachten totdat de tijd rijp was voor persoonlijke consul tatie met de Nederlandse regering. En dat tijdstip probeerde dr. Van Mook zoveel mogelijk te vernaasten, omdat hij van mening was, dat de tijd ten gunste van de Republiek werkte Zij zou gelegenheid krijgen haar posities te versterken en haar standpunt zou dan in overeenstemming daarmee ra dicaler worden. De Iuitenant-gouver- neur-generaal zag zijn streven be kroond. toen de beide delegaties, ver gezeld door Clark Kerr, op 4 april per K.L.M. naar Nederland vertrokken. In de dissertatie van Djajadiningrat wordt nu omstandig uiteengezet, dat de Nederlandse regering met de verkiezingen van 17 mei d.a.v. in zicht daad arriveerde, op een ogenblik, dat Van Mook in Engetand vertoefde, nie mand de inhoud begreep. De Nederlandse regering is dus on kundig gebleven van deze toestemming en heeft bij de verdere besprekingen in de waan verkeerd dat in elk gevai de onderhandelingen in Batavia zou den worden voortgezet over de laatste punten van geschil: het de facto ge zag over Sumatra en de vraag nopens verdrag of protocol. Terwijl er dus voor de Nederlandse regering geen en kele aanleiding bestond de Kamer voor een beslissing te plaatsen, omdat een definitief voorstel pas later uit Batavia werd verwacht, was bij de Republi keinse regering die immers het voorste] van Clark Kerr had aanvaard de bereidwilligheid om tot overeen stemming te komen sterk verminderd, toen zij, nog vóór de terugkeer van haar delegatie, uit een persbericht moest vernemen dat deze, teleurge steld over de afloop der conferentie, huiswaarts keerde. Van Mook heeft na zijn terugkeer ui» Engeland blijkbaar niet geïnformeerd, of er nog merkwaardige telegrammen waren gearriveerd. In het eerder ge noemde artikel in de N.R.C. wordt ge zegd, dat de deelnemers aan de confe rentie nog wel hebben besloten Sjahrir een telegram te zenden met een ver zoek om opheldering. .,Dit telegram (Advertentie) De aankomst op Schiphol van dr Van Mook en de hoofdpersonen uit de Indo nesische delegatie voor het overleg op de Hoge Veluwe in anril 1946 De foto toont Vtl.n.r. minister Soewandi, f-J^Mook, mr PriiggodlgdJ en minister geheel mets voelde voor be slissende onderhandelingen met de Tn donesische Republiek. De Indonesische minister van staat dr. Soedarsono (die samen met mr Soewandi en mr. A. K. Pringv0dicdo de Republikeinse delegatie vormde) verklaarde later, dat de Indonesiërs al vijf minuten na het begin van de con ferentie op de Hoge Veluwe inzagen, dat hun missie tot mislukking was gedoemd. .Piajadiningrat introduceer- 1 jP v-d.A.-ministers in de Nederlandse delegatie (minister-Dresi- dent Schermerhorn en prof. Logemlnn van Overzeese Gebiedsdelen) hun cS" lega van Sociale Zaken, de heer W Drees, ter conferentie als „our polity cal mentor". Deze politieke mentor heeft een vooral voor dr. Van Mook indrukwekkend college gegeven over de voetangels en klemmen, waarmee het terrein van de binnenlandse poli tiek was bezaaid. Hij zette uiteen, dat aanvaarding van het Indonesische ontwerp-verdrag door Nederland stuitte op moeilijkhe den, die eigenlijk onoverkomelijk wa ren; en hij maakte het de Iuitenant- gouverneur-generaal duidelijk, dat de ze ten onrechte had aangenomen, dat op basis van de Indonesische voorstel len van 27 maart een akkoord wel mo gelijk zou zijn. Op blz. 80 van zijn dissertatie heft Djajadiningrat vermanend de vinger op en hij- zegt van de Nederlandse re gering: ,In this respect it did not go vern. it merely obeyed public opinion instead of guiding it." n de rubriek „Dezer dagen" van de Nieuwe Rotterdamse Courant van 23 jan. j.l. wordt een Nederlands „ooggetuige ja medespeler bij de ze onderhandelingen" aan het woord gelaten (prof. Schermerhorn?) en die ontkent ten stelligste, dat de naderen de verkiezingen bij hem en zijn geest verwanten een rol hebben gespeeld. „Wij behoorden tot die groep die op dat ogenblik ten aanzien van de lei dende rol die zij in het Nederlandse volk zou gaan speien, achteraf bezien ietwat overspannen gedachten koester de. Wjj zagen daarom de verkiezingen met optimisme^ tegemoet, ja zo opti mistisch dat wij ons er nauwelijks zor gen om maakten." Dezelfde zegsman meent één grote fout te hebben gemaakt: „de verkie zingen hadden nooit uitgesteld moeten worden tot één jaar na de oorlog: in dien zü in de herfst van 1945 zouden zijn gehouden, zou er misschien nog een kans zijn geweest dat de mensen van de doorbraak een grote overwin ning zouden hebben behaald, die hun de handen vrij zou hebben gelaten om tot een akkoord met de Republiek te komen Bij de volgende verkiezingen zouden zij dan wel verslagen zijn, maar dan zou er althans een streep onder de Indonesische kwestie zijn gezet. Van Schermerhorn is een andere verklaring afkomstig voor het misluk ken van de conferentie en daar speelt de telegrafie wéér een rol In Vrij Ne derland" van 21 mei 19f? k de voormalige minister-president meege deeld, dat er een voorstel van de Brit se bemiddelaar Clark Kerr was, tot welks aanvaarding de Republikeiiise delegatie bij haar vertrek uit Batavia niet gemachtigd was. Sjahrir had met Van Mook afgesproken aan mr. soe wandi, leider van de Republikeinse de legatie, een telegram te zenden van een bepaalde inhoud, indien hij in Djokjakarta de toestemming alsnog zou hebben verkregen. Deze leider was evenwel niet op de hoovf'1 gestold vr» d° spraak, zodat, toen het telegram inder- Advertentie Hamea-Gelei voor Uw handen heeft zjjn bestemming nooit bereikt (waarschijnlijk onderschept door de Nederlandse inlichtingendienst in Indo nesië," aldus de N.R.C. Als men even afziet van de rol, die de telegrafie dus heeft gespeeld bij de mislukking van de Hoge Veluwe-con ferentie, dan blijft het feit, dat dit een typisch voorbeeld was van onderhan delingen, die zich afspeelden op een te grote afstand voor de hoofdmacht uit. Halverwege bekroop de deelnpmers de vrees te worden geïsoleerd. De Hoge Veluwe staat in dit opzicht niet alleen. Fransen en Algerijnen hebben hun Me- lun gehad, Amerikanen en Russen hun Camp David. (Van onze Haagse redactie) D®N HAAG, 27 jan. Minister To- xopeus heeft het wetsontwerp, dat de aanspraak op een overheidspensioen beperktbjj een gelijktijdige aanspraak °P AGW of AWW, ingetrokken. In ver- scheidene ambtenarenorganisaties be stond heftig verzet tegen dit wetsont- werp, dat men beschouwde als een po ten*' aantasting van verkregen rech- Reeds in november 1959 had de mi nister toegezegd de behandeling van het wetsontwerp te willen uitstellen tot de algehele herziening van de pensioen- wetgeving. Het kabinet verklaarde zich eye id het zogenaamde aanpassings- ontwerp samen met het ontwerp van een nieuwe pensioenwet in de centra le commissie voor georganiseerd over leg in ambtenarenzaken weer aan de orde te stellen. In het georganiseerd overleg kwam men tot overeenstem ming om de aanpassing als eerste stap van 2 procent op 1,4 procent terug te brengen. De minister heeft dit besluit nu bezegeld door de indiening van een desbetreffend wetsontwerp en door de intrekking van het aanpassingsontwerp van juli 1959. West-Duitsland Duitse technici hebben een methode ontdekt elektrici teit in licht om te zetten zonder ge bruikmaking van gloeilampen of neon- buizen. Chemisch behandelde cellu lose dient als basis voor pigmenten, die gaan gloeien als zjj aan elektrische i stroom worden blootgesteld. (Reuter) PARIJS, 27 jan. Het langdurig warm appJaus aan het einde van de meer dan twee uur durende show b(j Dior gisteren, gold niet zozeer de slot- bruid als wel de ontwerper Mare Bo han die de taak van de jonge Yves Saint Laurent heeft overgenomen. Mare Bohan heeft het gewettigde re- nommé van het Huis Dior in al zijn luister hersteld met een magnifieke collectie, die uitmunt in verfijning en elegance en de werkelijke fascinerende schoonheid, die de createur weet te scheppen net intelligente en intuïtie. De traditie van Dior was te groot dan dat de piepjonge man van 22 jaar, Saint Laurent, die in de ware stijl zou kunnen voortzetten. Bohan is een man van middelbare leeftijd een ontwerper die het vak door en door kent, een man van zeer verfijnde smaak en een groot kleurenartist. Hij is getrouwd met een knappe vrouw en leeft dus in de rea liteit, hij haalt het niet in zijn hoofd om de vrouw te, „verkleden" zoals Yves Saint Laurent deed. Deze, hersteld van de inzinking die de militaire dienst hem prompt bezorgd heeft, was bij de openingsshow aanwe zig. Hjj kan er wat van geleerd hebben! Laten wij overigens eerlijk zijn, er is dit seizoen iets geheel nieuws met de mode aan de hand. Het is overal of ze zich aan het herstellen is van een ziekte. Of ze het zoekend defaitisme van de afgelooen jaren te boven is en het compromis heeft gevonden tussen de nog steeds beïnvloedende twintiger jaren en nu. De mode is zachter en lie ver aan het worden, nog wel geconstru eerd, maar met veel vrouwelijke verfij ning en e n regenboog van pastelkleu ren. „Slim look" heet deze Diorcollectie, en zo mager zijn de mannequins dat de heup fungeert als taille. Het ceintuur tje ligt losjes op de heup of wipt onder het op de heup even bloüsende jakje uit.. De rok die niet gek kort is loopt een tikje schuin uit. De mouw ontbreekt of is laag ingezet, het kraagloze wordt opgevuld met een smalle reeks van de zelfde stof, soms gevoerd met bont, en natuurlijk met een kralencollier. De bol opgeblazen hoedjes van grof stro of raffia band staan achter op het hoofd, zo ver dat er tegen het voorhoofd plaats is voor een toefje camelia's of VïK More Bohan met enkele van zijn mannequins. een takje lelietjes van dalen, de lieve lingsbloem van Dior die altijd zijn sig natuur is geweest in de collecties. De mannequins hebben oogharen bijna zo lang als de snor van een kleine poes. Het hoort bij de regie van de show, dié ze volmaakt opvoeren. Het tailleloze en de grote souplesse en beweeglijkheid van de lijn die slechts steun vindt op de heup, is niet nieuw en voor dit voorjaar op geen enkele wijze baanbrekend. Iets wat het Huis Dior in zijn goede oude tijd placht te zijn Maar het meesterschap waarmee Bohan het thema in het onuitputtelijke gevarieerd heeft is ongeëvenaard. De bolerojasjes, soms met hellende of even bollende 'rug verbergen een mouwloze jakblouse van grove zij of een recht jurkje. Er is heel veel donkerblauw met horizontale sierstiksels. Een the ma, dat zich voortzet tot in de korte avondjurk van donkerblauwe grove zij met „blue jean"-stiksels van glinste rende rijnsteen. De distinctie van don kerblauw en grijs is goed vertegen woordigd. De combinatie donkerblauw tegen rood is typisch 1961. Een marine complet mantel die open gaat over een kersenrode rechte jurk, heeft een brede (Advertentie) Irak De Sovjet-Unie en Irak hebben donderdag in Bagdad een ver- drag voor culturele samenwerking ge sloten, dat één jaar van kracht zal zÜn. In 1961 zullen 870 Iraakse studen ten in Rusland verder worden op geleid, een aantal dat beduidend hoger ligt dan dat van vorig jaar. (Reuter) AMSTERDAM, 27 jan. Jaap Mole naar, cabaretier, tekstschrijver en chansonier, doet te genwoordig zoveel voor radio en tele visie, dat hp meer malen met een zucht aan vroeger denkt, toen hij straatarm, gelukkig en vrij was. Mor genavond is er weer een televisie-pro- gramma'tje, waar voor hij samen met Jelle de Vries ver antwoordelijk is („Vreemde histo rie"), en even later kan men over de radio in Tierelan tijnen wat van hem horen. Het aantal liedjes en teksten dat hij per week schrijft, schommelt tussen tien en twin tig. Iedereen weet hem tegenwoordig te vinden, hij voelt zich een industrie met dag-en-nacht- werk. En dat moet gek zijn voor een aartsromanticus als hij. Als wij afspreken, zegt hij dat het in een boerenherberg- je moet zijn. Zin gend en neuriënd rijdt hij erheen, na een nacht werken nog opgetogen over de adembenemende stilte van een zonnig-bevroren Amstel- land „Het wordt niet zo goed, zaterdag avond," zegt hij, „wij konden geen ac teurs krijgen. Jelle en ik hebben tot het laatst gewacht met schrijven." Dan wil hij het nog wel even over zijn werk hebben en zeggen dat hij verzot is op zijn werk voor het Vara-radioprogramma Wilde Vaart, en ook wel het televisie kinderprogramma Koko en de vliegende Knorrepot- Wsi hij allemaal nog meer doet, komt nauwelijks ter sprake, want hij is de man van het capricieuze ge sprek, van vertellingen, koldergrapjes, filosofieën, toch van een samenstelling als in zijn levensverhaal past. Het is nog geen twee jaar geleden dat h(j het druk kreeg. Hij harl een cabaretprijs gewonnen en was met een paar eigen liedjes (o.a De Oudewijvenmolen in het Spanders- woud) op een middag van het Ne- iiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiimiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiii minimiminimnu derlandse chanson erg opgevallen. Hij was toen op een vleugel geklom men en zat daar met een gitaar in zjjn handen luchtig geamuseerd voor zich uit te zingen: chansons, een beetje overladen met grapjes een beetje ballade-achtig. Daarvoor zat hij al in het vak. Hij had bijvoorbeeld voor een revue in Carré wat gemaakt en omdat de voorstelling niet te veel geld mocht kosten had de producer gezegd: „Zing je liedje maar zelf." Maar op een van de laatste repeti ties was de oude Wunnink binnenge komen en die had gebruld: „Die amateur moet eraf." „Dat was ik", zegt Jaap Molenaar. Hij liefhebbert in alles. Als HBS-er van een jaar ol veertien zat hij op het dak van zijn huis door een kijker naar de sterren te loeren. En dan kwam 's nachts zijn moeder hem wel eens warme chocolade brengen. „Maar mijn moeder was tweehonderd pond", ver telt hij, „en als zij boven aan de trap stond, was het statief van mijn kijker allang een paar sterrebeelden verscho ven." Later heeft hij op de Veluwe nog een sterrewacht gehad, waarvoor hij het meeste zelf ir elkaar zette, en dan mensen liet komen om ze de wonderen van de hemel te laten zien. Hij was be- Eonnen met Indologie te studeren in eiden en dat maakte hij af ook. Toen was het oorlog. Hoe summier Jaap Mo lenaar daarover ook verhaalt, hij heeft als verzetsman een uiterst hachelijke periode doorstaan. Ter dood veroor deeld, ontsnapte hij 's nachts onder de parrabellums van het vuurpeleton van daan in de duisternis. Na de oorlog kreeg hij een ontzettende psychische klap. De ene psychiater na de ander heeft hij geprobeerd („Vreemde mensen," zegt hij) tot een hem van zijn angsten afhielp. Hij begon aan theologische stu dies, ging om bij te komen op een boer derijtje in Nunspeet aan de slag. In de buurt was een kampeercentrum en daar kon men hem 's avonds om het kampvuur vinden, zingend en vertel lend. „Op de toppen van mijn emotie. Het was pas goed als het al vertel lend ochtend werd en wij er op uit gin gen om herten te kijken en forellen". Hij zwierf de Veluwe af, op zoek naar volksverhalen. Prachtige exempels heeft hjj er gevonden, terwijl hij dag-in, dag-uit optrok met merkwaardige ge soleerde natuurmensen, die leefden van wat het land opbracht, al waren het miere-eieren. En de verhalen die hij opdiepte en soms verwerkte in een ballade, deden vele ogen aan vele kampvuren weer groot van spanning worden. Hij leefde met de vissers van Elburg mee, die huilden toen hun ha ven gesloten werd, met de smokkelaar en de man die door iedereen voor gek versleten werd. Zelf hongerde hij maar. ,,Als ik de hele nacht met jonge men sen aan een kampvuur had gezeten, met hen er op uit getrokken was. kon ik toch niet goedvinden dat er een over geld, over betaling begon." In en om zijn boerderijtje scharrelden de die ren rond, van alles. Toen de bok eens door zijn buffetje sprong, begreep hij dat ook dit Rousseau-achtige leven zijn beperkingen had. Enfin, hoe het allemaa] met hem ver lopen is, moet men niet precies vra gen. Hij heeft op de markt gestaan, Is bakker geweest, heeft in de eethuis jes van Nicolaas Kroese gezongen en zich bü dit alles heerlijk gelukkig ge voeld. Elk glinsterkorreltje kan hem van zijn pad doen wijken. Vele malen heeft hjj het al geprobeerd om naar Parijs te gaan, maar hij is er nog nooit geweest. Altijd was er onderweg een (Van onze onderwijsredacteur) DEN HAAG, 27 jan. Uit de jaarver slagen van de schoolartsen blijkt, dat de gezondheidstoestand van de kleuters, die de kleuterschool bezoeken, in ruim 86 procent van de gevallen goed is en in ruim 12 procent matig goed, doch vol doende. Bij 1,3 procent van de kleuters laat de gezondheidstoestand iets en bij 0,2 procent veel te wensen over. Bjj de kinderen van de lagere school zijn de gegevens: ruim 78 procent goed, bijna 19 procent matig goed, 2'/i procent iets te wensen en een half procent veel te wensen over. Van de ulo-scholieren blijkt de gezond heidstoestand in ruim 88 procent van de gevallen goed, in ruim 10 procent matig goed te zijn en in 1,2 procent iets en in 0,2 proeent veel te wensen over te laten. Van de leerlingen bij het nijverheidson derwijs zijn de percentages respectieve lijk: bijna 86, 12,5, 1, 4 en 0,2. Een on derzoek naar de voedingstoestand van de rijpere jeugd zou volgens de voe dingsraad op zijn plaats zijn. Aldus wordt meegedeeld in de memorie van antwoord bij de begroting van Sociale Zaken en Volksgezondheid. AMSTERDAM, 26 jan. Het plan om in maart a.s. in een van de grotere Amsterdamse theaters een gala-nacht- voorstelling te geven, waarin de grote vier van de Nederlandse kleinkunst Wim Kan Wim Sonneveld, Toon Her mans en Max Tailleur zouden op treden en waarvan de opbrengst ten goede zou komen aan de Joden in Ma rokko, die naar Israël willen emigreren, kan geen doorgang vinden. De initia- tiefnemer, Max Tailleur, voegde aan deze mededeling toe, dat de voorstel ling niet is afgelast doch is uitgesteld tot een tijdstip, waarop de vier klein kunstenaars zonder bezwaar tezamen kunnen optreden. De reden van het besluit tot uitstel is n.l. een brief van Wim Kan, waarin deze de initiatiefnemer schrijft zeer sympathiek te staan tegenover de idee van de genoemde gala-avond, doch dat de reeds maanden tevoren gemaakte plannen voor een grote buitenlandse reis het hem onmogelijk maken om aan een in die periode vastgestelde voorstelling zijn medewerking te ver lenen. paadje, een bordje Verboden Toegang, een eigenaardige figuur die zijn nieuwsgierigheid prikkelden en hem uiteindelijk een verrukkelijke vakantie bezorgden. Luxemburg is het verst wat hij gehaald heeft. Maar nu zit hij er aan: drie liedjes per dag. Hjj is er niet droevig onder. „Ik heo ooit ge wild de mensen vanaf de preekstoel te bereiken, maar zo is het mjj liever. Het hoogste stadium van vrjjheid bljjft voor mjj als je „barst" kunt zeggen tegen je mooiste aanbod. Misschien zeg ik dat wel eens." ingezette rand van donkerblauw met witte banden. Iemand sprak van „Ice- cream"-kleuren in deze voorjaarsmo de. Er zijn alle gamma's van oranje naar rose, die men bij de ondergaande zon vindt, de ensembles in die tere tin ten met japon van surah en wollen man tels zijn een applaus waard. Soms laat de ontwerper de rok uit springen in een spel van dubbele smal le plooien, dat niet na te vertellen is of een paddestoelfijn cliché, dat uit golft in een zoom van satijnen lint. Ge heel gepiisseerde japonnen zijn op de heup even aan de band gelegd; nog knapper zjjn de japonnen die geheel diagonaal zijn geplooid, of gestikt. Het is de ware triomf van de hyperverfijnde eenvoud die altijd het geheim is ge weest van de haute couture, welke nu gered lijkt van de groteske verkleedpar tij waarin zij dreigde te ontaarden. De korte en lange avondtoiletten vol gen hetzelfde thema, maar bij de fees telijke modellen krijgt de vrouwelijk heid van het figuur altijd weer haar kans. De taille wordt gevangen in een smal satijnen lint dat de weelde van witte organza met uitgeknipte broderie- bloemen bijeen houdt, of de waaieren de ijlheid van het fijne gebloemde of pastelkleurige chiffon beweeglijk als de vluchtige pracht van de sluierstaartvis. De grote avondtoiletten van een waar lijk geïnspireerde grandeur in een on uitputtelijke en oorspronkelijke geva rieerdheid, riepen een niet meer wij kend applaus op. Ook om de polsen droegen de mannequins veelrijige kleu rige colliers. Van ouds de stermanne quin Ala, een prachtige Oosterse vrouw droeg een collier soms los met de ein den „geklipt" in het japondécolleté. Kleine voiletjes over de ogen en neus verhoogden het mysterieuze van de avond en de schoonheid. De glinstering van rijnsteenborduurwerk soms over de gehele ja non in diagonale ruiten ver werkt, moet duizenden uren werk ge kost hebben. Amerika zal het allemaal grif kopen. De halflange avondmantels van vederlicht zwarf kantstro waren natuurlijk ook in deze collectie. De exotische versiering van prachti ge orchideën die langs de spiegels klom men in lianen en bemoste stukken boom stam, net als ,n het oerwoud konden in weelde en schoonheid nog maar net concurreren met wat ze aan zich voor bij zagen gaan. Aan het einde van twee- eneenhalf uur durende show is iedereen bekaf. De champagne die in het ge drang dan wordt rondgediend doet kij kers, mannequins en de staf van het huis bijkomen. A. Bgl. Joegoslavië Het bijna duizend ton metende Joegoslavische schip „Vrmac'' is donderdag ten zuiden van Venetië in een hevige storm gekapseisd en ge zonken. Twee opvarenden kwamen om het leven twee worden er nog vermist. (Reuter). (Advertentie) niemand in Uw omgeving leeft er weet van. Want U neemt Hennies onopvallend in, laat ze smelten op de tong en zodra da weldadige samenstelling met Uw eigen speeksel de maag ba- reikt, is alle leed geleden en da vuurkolom gedoofd. Rennies neutraliseren overtollig' maag zuur volkomen en on-mid-del-lijk. Koop vandaag een pak je bij Uw apotheker of drogist.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1961 | | pagina 11