Naïeve oude dames
■■■HMR k:
,Unie van Revolutionaire
Katholieken" is eenzaam
w
CUBA
wordt
bedro
m
i
TTlc Tfli&an
Verduistering
Golf van agressie tegen
België nog niet geluwd
Ambassades in wereldsteden
mikpunt van demonstranten
Gecalligrafeerde dakpan als reliek
Na Lie nu ook
^Nammarskjöld
Begrotings-tractaties
KENNEDY richt
oproep tot NAVO
Rumoerig debat
over CONGO
Start metsigaren
Postbode per auto
Op bekende grond
Belgen beticht van moord op Loemoemba
BRITS PARLEMENT
Aanvallen van Labour
op België's beleid
DONDERDAG 16 FEBRUARI 1961
PAGINA 7
buitenlandse
KRONIEK
V1 dat'?
d wijnen.
brak een jongere dame, hij is pries
ter en geen bisschop.
Een van de andere bejaarde da
mes noemde tegenover mij deze zelf
de katholieke groep, waarvan zij
deel uitmaakte „Met het Kruis en
de Vrede" en even later „Met het
Kruis en de Degen", vergissingen,
die telkens door een van de andere
aanwezigen beleefd werden rechtge
zet.
PINDAKAAS
Vereniging „Met het Kruis
en met het Vaderland"
's Lands
Kvsff" i r°z i m
S£'!Wr-r~;
i
Tijdens een recente militaire parade in Havana werd ook afweergeschut getoond.
gewelddadige dood van Loe-
hioem a komt Moskou buitengewoon
r°er Van pas. De ongelukkige ge-
eurtenis beeft de Russen een mach
tig propaga ndawapen in handen ge
geven. Hoewel de geschiedenis van
de Sovjet-Unie wemelt van de poli
tieke moorden, is het nu de Russische
legering die het hoogste woord heeft
over de „moord op de Congolese ex-
premier. In een officiële Russische
Verklaring over Loemoemba s dood
Wordt brutaalweg gesproken van „een
internationale misdaad die onverenig
baar is met het Handvest van de Ver
enigde Naties". Alsof bijvoorbeeld het
neerslaan van de Hongaarse opstand
door de Sovjet-Unie en de politieke
moord op Imre Nagy wel met het
Charter van de V.N. te rijmen vielen.
De geheimzinnige omstandigheden
waaronder Loemoemba dé dood vond,
hebben Rusland aanleiding gegeven
vaststaand aan te nemen, dat de
"•an vermoord werd. Voor die
■■moord stellen zij nu verantwoorde
lijk: de Katangese premier, Tsjombe:
de militaire machthebber in Leopold-
stad, Moboetoe: de Belgische regering
en de secretaris-generaal van de Ver-
*nigde Naties, Hammarskjöld. Mos
kou wil het inci-
"«mm wnien zij ook aai uc
L u't het land terugtrekken,
riinP„ 6 ^eIgen uit Katanga ver-
dent uitbuiten
om de Loemoem-
bistische macht
hebber in Oost-
Provincie, Gi-
zenga, in diens
Positie te versterken en om de man
erkend te krijgen als de wettige rege-
frngsleider van heel Congo. De Rus-
'en, ,zolHen aan Gizenga nog een ge-
akkehjker werktuig hebb en dan aan
wil!"106 a' zouc^en nu de kans
vloed* ?r'ÏPen Je communistische in-
breide^r^ °Ver Congo uit te
V.N. zjcj^ a®r°m willen zij ook dat de
VI
Loem °eS^ev misbruikt de dood van
dat HZ* om zijn vroegere eis,
nieuw 'Iaimarskjöld moet aftreden,
septeml rac^t bij te zetten. Op 23
Russisch r Vdn ^et Vorig 'aar C'e
Veread 6- prem'er in de Algemene
ties reed^^L^11 Verenigde Na-
de secret erPe kritiek geleverd op
Hij Sfp[ I ris"^eneraal van de V.N.
kiöld 6 i°en Voor' dat Hammars-
•Pansrh U P aats maben voor een drie-
de wa Waar'n de communistische,
den f 6n de neutralistische Ian-
Vonr JU en z'in vertegenwoordigd.
V.N - C 'e 'YV^estie heeft hij in de
beid iaSSern J ee echter geen meerder-
ne,d bunnen vinden.
®e2teSIeciheeft 'T" ge,eden de
te secretaris-generaal van de V.N.
peigerde Moskou zaken r 1
doen. Lie ging tendotte C
RiheUevoe! had, dat zijn ana-nr2t!
«onale SZZeZVTe t^nd
na Ket aftreden van Lie hebben de
schilderen. Als Hammarskjöld nu ook
onder Sovjet-pressie, zou heengaan
zou Rusland de vorming van het drie
manschap proberen door te drukken.
Naar Amerika en Engeland hebben
de secretaris-generaal van de V.N
^eds hun krachtige steun toegezegd,
^-'j willen niet dat hij vertrekt. Hij zal
échter aanzienlijk in zijn mogelijkhe-
en Worden beperkt, als hij niet meer
au optreden als verbindingsman tus
sen het oostelijk en het westelijk blok.
de Revolutie, in de faze die zij thans
doorloopt.
Ik heb verscheidene leden van deze
„Unie van revolutionaire katholieken"
ontmoet. Zij hebben niets gemeen met
de volgelingen van de vereniging „Met
het Kruis en met het Vaderland". Hun
uitspraken, in het openbaar gedaan
ol in besloten kring, brengen hen
nooit in een positie van openlijk ver
zet tegen de Kerk, waarvan zij overi
gens wel vinden, dat zij een houding
aanneemt, die getuigt van weinig be
grip. Men treft onder hen aan inge
nieurs, onderwijzeressen van het plat
teland, artsen enz., voormalige leden 3
of leiders van de Katholieke Actie, al
lemaal mensen met een oprecht ge
loof en een serieuze christelijke vor
ming. De vurigheid van hun maat
schappelijke denkbeelden, de ernst
waarmee zij de eis van rechtvaardig
heid stellen en l.un besef, dat de ka
tholieken in het verleden de allerern
stigste maatschappelijke problemen
hebben veronachtzaamd, brengen hen
ertoe eerlijk samen te werken met de
Revolutie, hoe gevaarlijk de neigingen
Un' rïie zij thans vertoont. Zij
zien deze gevaren niet geheel en al over
het hoofd. Maar ofwel zij constateren
ze slechts bij gelegenheid èf zjj verklei
nen er het belang van, gedreven als zij
worden door een hoop, die men moet
begrijpen omdat de oorzaken ervan
zo diep zijn.
(Nadruk verboden)
(Wordt vervolgd)
aarschijnlijk had de zeventien
jarige Cornells Delfgou die dag
in 1867, toen hij op de pannen-
fabriek in Zuilen bij Utrecht
werkte, na zijn kuchje te hebben op
gegeten, nog wat tijd van het schaft
uurtje over. Misschien zat hij in zjjn
„dooje eentje" en was er geen kame
raad om een praatje met hem te ma
ken. Of wou hjj een makker een staal
van zijn schrijfkunst laten zien? Van
de omstandigheden, waaronder hij zijn
inscriptie leverde, is niets bekend,
maar een feit is, dat de oud-Hollandse
De publiciteit, die een groep ka
tholieke „revolutionairen" op
Cuba heeft gegeven aan een avond
lijke bijeenkomst, die zij met mij
hebben gehad, heeft mij aanvankelijk
in mijn contacten met andere krin
gen nogal wat last bezorgd. Het
avondje zelf liep uit op een cock
tailparty, waar mij nog andere ver
rassingen wachtten. Oude dames,
die er zeer elegant uitzagen en die
zich uitdrukten in een volmaakt
Frans, spraken met mij over de ka
tholieke groep temidden waarvan
ik op dat ogenblik werd „gefêteerd"
(het woord is van de kranten van
de volgende dag). Een van hen zei
tegen mij
Onze bisschop is een verbluffend
iemand; hij beschikt over een be
wonderenswaardig maatschappelijk
begrip
Welke bisschop, mevrouw?, vroeg
ik, omdat ik niet begreep over wie
het kon gaan.
Mgr. Lence, antwoordde zij mij.
Ik dacht, dat hij een gewoon
priester was.
Ja, mevrouw vergist zich, onder-
Een priester, die bekend staat om
zijn revolutionaire sympathieën en aan
wie ik enkele dagen later om inlich
tingen vroeg over deze groep, zette
mij zo openhartig als maar mogelijk
was uiteen, dat de groep in de katho
lieke wereld mets vertegenwoordigt
en dat niet een van de leiders posities
van enig belang heeft bekleed in katho
lieke kringen. En h(j voegde eraan toe,
dat de groep voornamelijk draaide om
een aantal oude dames, die ongetwij
feld charmant zijn, maar die niet in
staat zijn te begrijpen, wat de bestaans
reden of de doeleinden van de vereni
ging zijn. Hoe welwillend hij ook nog
stond tegenover de Revolutie, hij gaf
toe dat de beledigende houding, die
de 'groep „Met het Kruis en met het
Vaderland" tegenover de rest van de
Kerk aannam, voor trouwe katholie
ken niet toelaatbaar was. Ik kreeg la
ter de gelegenheid in nauwer contact
te komen met sommige andere leden
van de groep en ik moet toegeven, dat
er zich bij minstens eén van hen een
uitstekend geloof openbaarde^ Toch
woonde ik een onderhoud bij tussen
deze laatste en een bisschop.
Het onderhoud werd gekenmerkt
door een hartelijkheid, zoals ik nog
nooit had gezien tussen een bisschop
en een leek. Het maakte mu de aard
van de beweging veel duidelijker. De
prelaat verbaasde zich erover, dat
deze leek, die hij kende en zeer
hoogschatte, zich ertoe leende deel
uit te maken van zo'n vereniging:
Jij hebt deze vereniging toch vroe
ger op een heel andere grondslag
opgericht. Zjj had opgehouden te be
staan en opeens verschijnt zij weer,
met een stelletje onbekenden in de
'eiding. En met volmaakt politieke
doeleinden, waarvan het voornaam-
n £°Hjnt te zijn het aanvallen van
a® Kerk!Zjjn gesprekspartner kon
er niet toe besluiten zijn banden met
a® SroeP te verbreken. Hij zei met
Sna Ladruk, dat hij er lid -an
dio S. bbjven, omdat hij hoopte op
„5n manier in staat te zijn de vereni-
JUA een karakter te hergeven, dat
van I onverenigbaar was met dat
n de Kerk.
met" hLeiLnigin* "Met het Kruis en
sentatief vnn^nd"^il dus nlet repre"
ken m voor de Cubaanse katholie-
de Cnh aar 00k is het niet zo, dat
lutie aansft katholieken, die de Revo-
in rtpLs Kjmstig gezind zijn, allemaal
deze club zitten en dat zjj allemaal
enigszins naast de Kerk staan. Geens
zins Er zijn andere katholieken, voor
al óp het platteland en in de provin
ciesteden, wier aanvankelijke geest
drift voor de Revolutie om zo te zeg
gen onverminderd voortduurt en die
volledig in beslag genomen worden
door do revolutionaire werken ten ba
te van het volk: landbouwcoöperaties,
volkswoningbouw, nieuwe eentra van
onderwijs of hygiëne, enzovoorts, over
het algemeen allemaal positieve pos
ten op het actief van de Revolutie.
Sommige van deze katholieken zijn
gegroepeerd in een vereniging, die die
naam draagt van „Unie van revolutio
naire katholieken". Een van hun voor
naamste adviseurs is een priester,
wiens verhouding tot de Kerk uitste
kend is, en die als gevolg van zijn lang
durige activiteit als journalist in het
hele land over een reusachtig presti
ge beschikt. Tot voor kort stond hij
nog aan het hoofd van het belangrijk
ste periodiek van Cuba. Jaren achter
een heeft hjj op uiterst gewetensvolle
wjjze en met een wijsheid en een
moed, die iedereen (zelfs zijn meest
vastberaden katholieke tegenstanders
van nu) zich met vreugde herinnert,
gestreefd naar het doen ortwaken van
het maatschappelijke geweten van de
katholieken. Hjj heeft geprotesteerd te
gen de onrechtvaardigheden en hjj
heeft het zelfs, als enige in de Cubaan
se pers, gewaagd zich openlijk te ke
ren tegen de mishandelingen, die de po
litie van Batista heeft gepleegd, en te
gen de misdaden van de dictatuur.
Zjjn priesterlijke vroomheid, zijn intel
ligentie, zijn diepe menselijke en gods
dienstige beschaving worden door nie
mand in twijfel getrokken.
Hij erkent echter zelf, dat het
groepje, dat zich thans rondom hem
heeft gevormd, slechts een uiterst
kleine minderheid vormt in de katho
lieke bevolking. Zijn gevoel van
isolement is zo sterk, dat hij de lei
ding van het blad, dat hij beroemd
heeft gemaakt, heeft neergelegd. Dit
terugtreden is een rechtstreeks ge
volg van zijn intellectuele rechtscha
penheid want hij weet, dat geen van
zijn vroegere medewerkers, die hij
nog steeds waardeert, zoals zij hem
waarderen, het thans nog eens is
met zijn denkbeelden ten gunste van
Fidel Castro liet onlangs aan een groep arbeiders op een suikerplantage zien, hoe
men nu eigenlijk suikerriet moet kappen.
grauwe pan, die hij met een mes of
ander scherp voorwerp bewerkte, bij
na een eeuw op het dak van een ma
nége in Maastricht heeft gelegen en
bij de afbraak van dit gebouw gaaf
te voorschijn is gekomen.
Zijn zoon, de 58-jarige Th. Delfgou
in Maarssen, geacht lid van de ge
meenteraad en een zeer verdienstelijk
man in het protestants kerkelijk leven
van zijn woonplaats, is er nu erg ge-
luldüg mee.
Hij heeft ons de pan laten zien en
door de ietwat uitgesloten groeven
met waspoeder te vullen, kwamen de
letters duidelijk te voorschijn. Zo lazen
we: Cornells Delfgou, oudt 17 jaar,
gebooren te Maarzen in het jaar 67,
Zuilen. Dit opschrift is bij het drogen
van de pan in de oven natuurlijk in
gebakken". Het is een wonder, dat de
pan bij het afbreken van de manége
op de markt in de stad van St. Ser-
vaas bij de Wilhelminasingel, toen dit
bouwsel plaats moest maken voor een
kantoorgebouw van een handel in
bouwmaterialen niet in stukken is ge-
vallen.
Na heel veel zoeken heeft men via
het bouwbedrijf in Maarssen waar
aan de Maastrichtse onderneming ce-
ment levert, achterhaald, dat daar
een zoon van de „calligrafeur woont.
Straks wordt om de dakpan een
mooi kastje gemaakt, vertelde de
heer Delfgou ons. Een f«n karwei
voor hem, nu hij zich tegenwoordig
met houtsnijwerk bezig houdt, omdat
zijn gezondheidstoestand hem het wer
ken in de kininefabriek, waar hij ja
ren zijn beste krachten heeft gegeven,
niet meer toelaat.
Het verbaast ons steeds weer dat
de publieke tribunes van de
Haagse raadzaal tijdens de be
grotingsdebatten, die op het o-
genblik gehouden worden, niet uit
puilen van kamerbewoners aan het
eind van hun financiële krachten en
van jonge, wereldbestormende kunste
naars, die helaas nog onontdekt zijn
gebleven en dus vermoedelijk een
kommervol bestaan leiden. Onder het
mom van belangstelling voor onze de
mocratie kan men zich daar namelijk
geheel gratis uitgebreid laten tracto
ren. Het publiek wordt er namelijk
even goed bediend als het college van
burgemeester en wethouders en de
raadsleden. En dat betekent dat men
er zich geen ogenblik behoeft te ver
velen, ook al mochten de debatten de
verwachtingsvolle burger daartoe aan
leiding geven, een gevaar dat geens
zins denkbeeldig is. Onophoudelijk na
melijk worden er consumpties rondge
deeld en met het nuttigen daarvan kan
(Advertentie)
is rijk aan vitaminen, een bron
van kracht en gezondheid;
de fijnste pindakaas komt van
Het heelal blijft dwars
door alle explorers en spoet
nikken heen gewoon zijn
gang gaan. Gisteren waser
dus op de vastgestelde tijd
een zonsverduistering. Ik
heb haar met gepaste eer
bied en aandacht waargeno
men, alhoewel de desbetref
fende hemellichamen wel een onge
past vroeg uur voor ,iun samentreffen
hadden uitgekozen. Als het tegen de
middag had kunnen wezen, was het
mij beter uitgekomen. Maar goed, je
kunt die dingen niet forceren.
En ik heb dus tijdens het barre och
tendgloren op mijn televisie-scherm
kunnen zien hoe in Yastrebac (Joego
slavië) de hele zon werd verdonke
remaand. Maar toen ik tersluikss een
blik naar buiten wierp zag ik duide
lijk een halve zon; en ik neem aan,
dat het toch om één en hetzelfde he
mellichaam ging. Ik heb er nog mijn
vrouw bijgeroepen om even te con
troleren of ik het soms alléén had.
Maar zjj zag de dingen gelukkig pre
cies zo als ik. Dat was in bepaald op
zicht dan wel geruststellend, maar in
middels zat ik in mijn huiskamer dan
toch maar met die halve zon te wor
stelen of met die anderhalve verduis
tering. En vroeg ik mij verscheurd af
of ik mij nu voor een stuk zon dan
wel voor een stuk verduistering ge
nept moest voelen. Dat komt er van
als een mens alles tegelijk ziet, als
hij een overzicht heeft over het ge
heel, als hem geen detail wordt be
spaard. Dan raakt hij in de war met
hele, halve en helemaal geen zon
nen, of met hele, halve en helemaal
geen waarheden.
Ik kan mij best voorstellen, dat die
beesten in Joegoslavië met grote
schrikogen het natuurverschijnsel heb
ben ondergaan, maar zij zagen niet
wat ik zag. In dat geval hadden zij
waarschijnlijk de benen genomen.
Ik echter, heb maar weer eens mijn
poot stijf gehouden. Want ik blijf vin
den, dat je er rond voor moet uitko
men.
NEW YORK, 16 febr. (A.F.P., Rtr.,
U.P.I.) De golf van veelal geweldda
dige betogingen tegen de Belgische di
plomatieke missies in de verschillende
wereldsteden waarbij de manifestan
ten er van uitgaan, dat België aanspra
kelijk zou zijn voor de moord op Loe
moemba is nog lang niet geluwd. Gis
teren wisten zelfs demonstranten door
te dringen tot in het hoofdkwartier van
de Verenigde Naties, waar een groep
negers op de vuist ging met bewakers
in dienst van de volkeren-organisatie.
Maar ook in tal van andere steden moes
ten de Belgische ambassades of legaties
het ontgelden. Het hevigst waren wel de
betogingen in Warschau, Praag en Cai
ro, waar woedende menigten de gebou
wen binnendrongen, er de boel kort en
klein sloegen en brandstapels aanricht
ten van papieren, die ze onderweg von
den.
Opmerkelijk is hierbij de reactie van
Lincoln White, de perschef van het
Amerikaanse ministerie van buitenland
se zaken, die nog voordat hjj hoorde
van een betoging bij de Belgische am
bassade in Washington verklaarde,
dat hjj het zeer opmerkelijk vond, dat
de betogingen inzake Loemoemba's dood
in de eerste plaats buiten Congo worden
gehouden. Voorts verdient de aandacht,
dat de anti-Belgische betogers zich een
enkele keer wel vergissen. In Parijs de
monstreerden ongeveer zestig Afrikaan
se studenten voor de Zweedse ambassa
de, in plaats van die van België. Deze
betoging in de lichtstad verliep overi
gens zeer waardig, in tegenstelling tot
het handgemeen op de Place de l'Etoile.
waar een 500 studenten slaags raakten
met de politie.
In Cairo staken ruim 10.000 woedende
betogers de Belgische ambassade in
brand. De ambassadeur, Jhr. Maurice
Yweins d'Eeckhoutte, en zijn staf kon
den zich op het laatste moment nog in
veiligheid stellen. Van de inventaris van
de ambassade moet niet veel heel zjjn
gebleven. Eenzelfde lot trof de Belgische
ambassade in Warschau, waar sommi
ge ambtenaren met rode inkt werden
toegetakeld. In de ambassade huist ook
de Nederlandse diplomatieke vertegen
woordiging, die ook enige schade heeft
opgelopen. Betogers zagen ook kans de
Belgische legatie in Praag binnen te
dringen en daar vernielingen aan te
richten.
Het waardigst verliep wel de betoging
in Londen. Voornamelijk Afrikaanse stu
denten liepen eerst in een stille tocht
langs de Belgische ambassade, met bor
den, die evenwel anti-Belgisch genoeg
waren. Vervolgens begaf het gezelschap
zich naar Hyde Park. In Nieuw Delhi
betoogden een 700 vakbondsleden en stu
denten voor de Belgische ambassade
waarbjj ze zich volgens 's lands wjjs op
de borst sloegen en de wraak des he
meis over België afriepen.
In Calcutta daarentegen wisten de be
togers ook het Belgische consulaat-gene
raal binnen te dringen en er vernielin
gen aai te richten. In Dublin raakten
betogers en politie slaags en in Teheran
combineerden studenten een anti-Belgi
sche betoging met een, welke tegen de
regering van hun eigen land gericht was
In Accra, de hoofdstad van Ghana, is
geen Belgische diplomatieke vertegen
woordiging, maar die van de Verenigde
Staten moest het des te meer ontgelden.
Eenzelfde lot trof min of meer enige
Amerikaanse instellingen in Cairo.
WASHINGTON, 16 febr. (UPI)
President Kennedy heeft een bood
schap gezonden naar de raad van de
Noordatlantische Verdragsorganisatie,
waarin Hij o.m. opmerkt, dat de on
heilen die de vrije wereld bedreigen
overal kunnen worden afgewend, ..in
dien wjj de verenigde krachten en «1e
goede wil van de deelnemers aan de
atlantische gemeenschap in het ge
weer roepen." Een aarzeling zou vol
gens Kennedy levensgevaarlijk zijn
voor de vrijheid.
Kennedy sprak in zijn boodschap
verder over de hulpverlening aan de
achtergebleven gebieden. Hij schreef:
,,De Verenigde Staten zijn bereid, om
dat zjj over grotere natuurlijke hulp
bronnen beschikken, een groot deel van
deze hulp op zich te nemen.
„Ik vertrouw er echter op, zo ging
de boodschap verder, „dat e Westeuro-
pese landen een redelijk deel van hun
steeds groeiende bronnen aan de ge
meenschappelijke hulpverlening zullen
bijdragen, evenals ik dit van hen ver
wacht op het gebied van de gezamenlijk
verdediging."
(Van onze Londense correspondent)
LONDEN, 16 februari De Britse
regering verklaarde gisteren bij mon
de van de ministers van buitenlandse
zaken, dat zij de moord op Loemoem
ba beschouwt als een diep betreurens
waardig en schandelijk voorval. De
ministers verklaarden eveneens in zo
wel het Hoger- als het Lagerhuis, dat
de secretaris-generaal van de Verenig
de Volkeren, de heer Hammarskjöld,
op loyale wijze zijn mandaat in Congo
heeft vervuld en dat Rusland de tra
gische situatie in Congo misbruikt voor
haar veto tegen de secretaris-generaal.
De conservatieven in het Lagerhuis
protesteerden hevig toen leden van
de Labourfractie probeerden de Bel
gische regering en het Eisenhower-re
gime schuldig te stellen voor de ge
beurtenissen in Congo en de speaker
moest tussenbeide komen om de oppo
sitie erop te wijzen, dat de Britse rege
ring geen verantwoordelijkheid draagt
voor het beleid van de regering van de
Verenigde Staten.
In het Hogerhuis meende de opposi
tie dat de Belgische regering benaderd
dient te worden om in te grijpen tegen
het optreden van Belgen in Katanga.
Hierop antwoordde de minister van
buitenlandse zaken, Lord Home, dat de
positie van de Britse regering duidelijk
is en dat zij meent dat militaire en pa
ra-militaire hulp van Belgische z\jde
gestaakt behoort te worden. Maar hij
zei ook, dat de Belgische regering het
werven van recruten voor Katanga be
treurt en probeert voortzetting hier
van te voorkomen. De regering van Bel
gië heeft duidelijk gemaakt dat zij ge
heel achter de Verenigde Volkeren staat
met betrekking tot de maatregelen ge
nomen in Congo.
In het Lagerhuis was het wederom
erg rumoerig tijdens de vragen en ant
woorden over Congo. Vooral de uiterst
linkse vleugel van Labour richtte kras
se beschuldiginger tegen België.
Labour slaagde er gisteren opnieuw
in het hervatte debat over de nationale
gezondheidsdienst te rekken tot lang
na middernacht, ofschoon de conserva
tieven hadden gehoopt het debat om
tien uur gisteravond te kunnen beslui-
ten. In de permanente commissie, die
gisterochtend bijeenkwam voor het be
spreken van een nieuw wetsvoorstel op
de posterijen, voerde ^abour eveneens
obstructie. De commissie kwam gister
ochtend om half elf bijeen en men had
verwacht dat de zitting zou eindigen
tegen twaalf uur. Inplaats daarvan
duurde de zitting tot middernacht.
men zich geruime tijd aangenaam be
zig houden.
Om de aandacht voor het stukje de
mocratie dat in de Haagse raadzaal
gepleegd wordt te wekken willen wij
voor belangstellenden opsommen wat
men zoal in een tijdsbestek van enkele
uren (een middag- en avondvergade
ring bij voorbeeld) achtereenvolgens
kan verwachten:
een kopje thee (met koekje),
een kopje thee (met koekje),
een kom sterke bouillon,
een kop koffie,
een kom sterke bouillon,
een stuk cake,
een worst,
een kop koffie,
Het is bij deze hoeveelheden wel
haast onvermijdelijk dat de bodes het
niet allemaal kunnen verwerken, zo
dat er soms twee consumpties tege
lijk moeten worden opgediend. Daarbij
komt men tot culinair onaanvaardba
re combinaties als worst en cake op
één bordje. Toch wordt daar nooit
over gemord. Men komt er eenvoudig
niet toe: adjudant Van Horssen (de
commandant van het waterkanon) is
aanwezig om de orde op de publieke
tribune te handhaven en de raadsle
den hebben andere zaken aan hun
hoofd: het miijoeuentekort, Wilsveen,
het congresgebouw, parkeerproble
men, noem maar op. Alle consump
ties komen uit de „gemeentelijke keu
ken", waarmee gelijk is aangetoond
dat het gezegde „wiens brood men
eet, wiens woord men spreekt" niet
altijd opgaat. Want er wordt maar
nu letterlijk menige harde noot ge
kraakt.
G runo's Postharmonie, het mu
ziekkorps van P.T.T. in Gro
ningen zal 11 maart zijn gouden
bestaansfeest vieren. Gruno's
Postharmonie was in 1911 het eerste
P.T.T.-muziekkorps in het noorden.
De financiële moeilijkheden, verbon
den aan de oprichting van een mu
ziekkorps werden goeddeels opgelost
door de verkoop van sigaren. Men
kocht sigaren in voor f 1,40 per hon
derd stuks. Daarna werden ze ver
kocht voor f 1,80 per honderd.
Dirigenten waren achtereenvolgens
de heren A. F van der Kamp, A. J.
Veldman uit Bedum, (thans erelid),
P. J. Dolk en momenteel kapitein
J. P. Laro, tevens dirigent van de
Johan Willem Friso Kapel, met als
tweede dirigent de heer H. J. Hoog-
huis.
Het feest wordt gevierd met een
receptie en een feestavond op 11
maart en een jubileumconcert op
18 maart. Alle personen die in Gro
ningen op 11 maart 1911 zijn geboren
of hier thans woonachtig zijn, worden
uitgenodigd voor dit concert.
De PTT heeft voor de postbestel
ling in de Noordoostpolder ne
gen speciaal voor dit doel inge
richte personenauto's gekocht.
Vroeger bezorgden de bestellers in de
ze polder de post per motor, maar de
dagelijkse rit door de kalp uitgestrek
te vlakte bleek, vooral voor de oudere
postboden, te zwaar. Later maakte
men gebruik van bestelwagens, waar
in bestellers met fiets werden meege
nomen. In de bewoningsconcentratie
stapten de postboden uit en gingen
op de fiets de post rondbrengen.
Het systeem voldeed echter niet.
De bestelauto's sleten snel en ble
ken niet rendabel. Bovendien bleef het
bezwaar bestaan, dat de bestellers
door weer en wind met de fiets er op
uit moesten. Daarom heeft de P.T.T.
nu besloten de bestellers een auto te
geven, voorlopig bjj wjjze van proef.
De post voor Oostelijk Flevoland
komt met bestelauto's uit Kampen.
De charmante schaatsster Joan
Haanappel, die na haar vele
triomfen als amateur nu soliste
is bij de Wiener ELrevue en
daar haar „gouden opleiding" hoopt
terug te verdienen, zal van woensdag
22 februari af met haar show optre
den op de baan waar zjj als klein
meisje is begonnen en waaraan zjj ve
le goede herinneringen bewaart: de
Hokjj in Den Haag. Dat ook Den Haag
het gracieuze meisje nog niet verge
ten is blijkt wel uit de voorverkoop,
die groter ik dan ooit. Tot en met 19
maart zal de revue „In het land der
dromen" die thans in Hilversum gaat,
er worden opgevoerd. De laatste week
in Den Haag hoopt zjj nog te kunnen
optreden met haar eigenlijke partner
Norbert Felsinger, die zoals zjj het
L,J:—-:: 'v
zegt „begin volgende maand uit het
gips hoopt te komen". Hjj kwam „in
het gips" toen hjj bjj een oefening om
haar te „liften" op een gladde parket
vloer uitgleed en zjjn been brak. De
Australische Reg Park heeft sindsdien
zjjn plaats op het jjs ingenomen. Joan
heeft tot haar spijt vrijwel niets van
de Europese kampioenschappen kunst-
rjjden op het televisiescherm kunnen
volgen omdat zjj moest optreden.
„Maar Norbert zat met zijn gebroken
been voor het toestel en maakte een
stenografisch verslag", zo zegt ze. Jo
an is er van overtuigd dat Sjoukje
Djjkstra volgende maand in Praag we
reldkampioen wordt. „Dat is honderd
procent zeker." Zelf rijdt ze ook nog
wel figuren, die ze in baar amateur-
tijd zo oneindig dikwijls heeft geoefend.
Er is een kans dat ze behalve schaats-
ook nog filmster wordt. Binnenkort
worden er proefopnamen gemaakt in
Berljjn. Maar eerst haar optreden in
Den Haag, de stad waar haar ouders
en vrienden wonen.
