Wat Castro presteerde
De meerderheid wil het
oude regime niet terug
MARTINEZ
CUBA
wordt
bedro
11
D
Geen halve oplossing van
Duitse vraagstuk
Dean Rusk: VS blijven naar
hereniging streven
het
De toekomst
van de Kerk
Veertig jaar vooraan in het bioscoopbedrijf
en
Opgeruimd staat netjes
600 Tylapia-babies
Oudste automobiel van Nederland
D
Opblaasbare tent
H
Minister von Brentano in Washington
17.000 gegadigden
voor tocht per
Sovjet-raket
6
VRIJDAG 17 FEBRUARI 1961
PAGINA 7
Toe is het nu eigenlijk mogelijk
geweest, dat de Revolutie, die
zoveel geestdrift heeft opgewekt en
die op Cuba in zulk een grote be
hoefte voorziet, zodanig is ontaard,
dat een christen geen andere keus
meer heeft dan er zich tegen te ver
zetten? Hoe kan men van mening
zijn, dat alles verloren is? Is het
positieve werk van de Revolutie dan
geen werkelijkheid, daar, vlak on
der ieders ogen? Als men zich met
grote onverzettelijkheid keert tegen
de gevaarlijke neigingen van het
ogenblik; draagt men er dan niet toe
bij een werk te verwoesten, dat es
sentieel en heilzaam is Verstikt men
dan niet een beweging, die gericht
is op de verlossing van de platte
landsbevolking uit de droevige om
standigheden, waarin zij tot dusver
heeft verkeerd, het laatste bedrijf
van de vrijwording van Cuba, zijn
bevrijding van het buitenlandse eco
nomische juk?
Lacordaire
Plaats
Verbeteringen
Passiviteit
ïes"-
WASHINGTON, 17 febr. (Rtr.,
UPI) De Westduitse minister
van buitenlandse zaken, Heinrich
von Brentano, heeft tijdens een
bijeenkomst van de Amerikaanse
Raad voor het Duitse probleem
verklaard, dat de regering in
Bonn in haar pogingen om het
vraagstuk van de beide Duitslan-
den tot een oplossing te brengen
niet mag ingaan op compromis
sen, welke de vrijheid, de onaf
hankelijkheid en de veiligheid van
het Duitse volk in gevaar bren
gen. Zulke compromissen zouden
niet alleen ten koste van de Duit
sers zijn, maar ook nadelig voor
de andere westerse bondgenoten.
Examens
Complot ontmaskerd
Schilderij envervalser s
in Parijs gearresteerd
Kan de Cubaanse revolutie
altijd gered worden?
nog
Een demonstratie van Cubaanse vrouwelijke soldaten tegen het „Amerikaanse imperialisme
een plein in Havana.
Moet de geweldige hoop, die de Cu
baanse Revolutie belichaamt voor
heel Latijns Amerika, dat worstelt
met maatschappelijke en economi
sche problemen die zo ernstig zijn,
dat hun oplossing niet langer kan
worden uitgesteld, zo maar, bi) de
eerste moeilijkheden, worden prijs
gegeven? Men moet per slot van re
kening denken aan de toekomst van
de Kerk. Zij is op Cuba te zwak om
zich teweer te stellen tegen deze reus
achtige economische bevrijdingsbe
weging. Als zij de strijd aanbindt
tegen de Revolutie, zal zij worden
weggevaagd, al was het alleen maar,
j™, rl(-' clergé voor het grootste
riovi gevormd door buitenlan-
wlvt'nM geen ,de situatie nog inge
wikkelder maakt. Zij moet begrip to-
v««i en SedultJ. Heeft zij niet even-
l®e' scruPules getoond, toen zij on-
Bitnj? J°S samenwerkte met de
maatschappij,
Qe dictatuur?
ja
ka-
zelfs
sov, °6ten ons op het standpunt
-n; dat Lacordaire heeft ïnge-
tegenover de ontwikkelingen
van de Franse Revolutie" zo is mij
nadrukkelijk gezegd door een priester,
die zich ernstig ongerust maakt over
de negatieve houding, die de meerder
heid van de katholieken thans aan
neemt. „Het is de enige po-iitieve hou
ding, die wij kunnen aannemen. Van
onze wil, van ons geduld, van onze
geestelijke openheid kan de toekomst
van de Kerk op Cuba afhangen. Er
wordt een bladzijde van de geschiede
nis omgeslagen. Laten, wij dat begrij
pen. Laten we toch liever eerlijk de
houding aannemen van de Kerk in de
voormalig koloniale landen van Afri
ka en Azië. De bisschoppen hebben
daar de nationale bevrijding verwei-
komd. Wij zijn hier begonnen de eco
nomische bevrijding toe te juichen, die
net zo goed een belangrijke vorm is
van de onafhankelijkheid van een volk.
Waarom zouden we nu terugkrabbelen
en alles weer op losse schroeven zet
ten? Het is toch onvermijdelijk, dat
een revolutie gepaard gaat met anti-
De stoet trekt hier over
Het
gestemd blijven, hun houding,
laat erom de „Revolutie te redden
vtn de ondoordachte kuiperijen van
een oppositie, die, als zij zou zegevie
ren volgens hen, in het land slechts
de 'oude kapitalistische stand van za
ken zou kunnen herstellen met zijn he
le nasleep van onrechtvaardigheden,
waar thans iedereen zijn buik vol van
heeft.
„Waar iedereen zijn buik vol van
heeft": de formulering is misschien
overdreven, maar men kan er in ieder
geval van uitgaan, dat een reusachti
ge meerderheid van de Cubaanse be
volking de euvelen beseft, die het vo
rige regime hebben aangekleefd, en
dat zij dat regime niet wensen te zien
terugkeren. Onder de talloze ontgoo
chelde katholieken, die ik heb ont
moet, en die nu walgen van de Revo
lutie of die actief deelnemen aan con
tra-revolutionaire bewegingen, heb ik
er geen één gevonden, die de Revolu-
tie zelf in het geding bracht. Ik heb
clericalisme en uitwassen van allerlei
soort, en vooral bij ons, waar de Kerk
zo zwak is, dat zij haar taak maar
zeer ten dele heeft kunnen volvoeren.
Hebt u al die gebieden van het plat
teland gezien, waar de Kerk afwezig is,
al die dorpen, waar de klokketoren ont
breekt? En nu er zich op dit ogenblik
allerlei nieuwe gemeenschappen vor
men, blijft ook daar de Kerk afwezig.
Geen enkel coöperatief bedrijf en
er zjln er al meer dan zeshonderd
heeft zijn eigen kerk! Waarom niet?
Had de Kerk niet moeten proberen te
bouwen, had zij niet haar wil moeten
tonen aanwezig te zijn in deze nieuwe
etappe van onze geschiedenis en had
zij geen besprekingen moeten voeren
met de autoriteiten? Ik geloof, dat het
mogelijk was geweest, als men werke
lijk had gewild. Maar men heeft er
de voorkeur aan gegeven zich afzijdig
te houden van de nieuwe maatschap
pelijke structuren, die ontstonden. En
sommige leden van de clergé schijnen
het gewelddadige verzet te begunstigen,
en dat kan ons slechts in een burger
oorlog storten. De Kerk op Cuba loopt
het gevaar, dat zij duur zal moeten be
talen voor haar gebrek aan begrip voor
het historische moment, dat wij thans
beleven!"
Op zulke redeneringen baseren de
katholieken, die de Revolutie gunstig
He Cubaanse premier, Fidel Castro, tijdens per, i
suikerindustrie. Deze hele industrie is nu%enatiZltisZrd W
niemand van hen de aanvankelijke
oogmerken van de castristische Revo
lutie horen verloochenen.
De woorden „de Revolutie redden"
zijn op ieders lippen. Ook zij, die er
door hun huidige onenigheid met Fidel
toe zijn gekomen een ondergrondse sa-
botagestrijd te voeren in de steden of
dienst te nemen bi) het gewapende ver
zet, rechtvaardigen hun gedrag met
het verlangen ,,de Revolutie te red
den". Maar voor hen gaat het erom
de Revolutie te redden van het com
munisme, dat zich er meester van
heeft gemaakt, terwille van internatio
nale doeleinden, die zij niet accepte
ren, en ('at in het land een nieuw to
talitair bewind heeft doen ontstaan.
Net zo min als de trouwe Castristen
van het ogenblik willen zij verwoesten,
wat de Revolutie al tot stand heeft
gebracht. Voordat wij meer in bijzon
derheden de bezwaren zullen beschou
wen, die zij tegen de huidige stromin
gen in de Revolutie koesteren, is het
goed eerst eens van nabij dit revolu
tionaire werk in ogenschouw te nemen.
In de twee jaar, dat zij aan de
macht zijn, hebben de revolutionairen
een eind gemaakt aan het schandaal
van de gokspelen en de prostitutie,
dat in heel Amerika aan Havanna een
treurige reputatie heeft bezorgd. Zij
hebben een eind gemaakt aan het reus
achtige grootgrondbezit en zij hebben
de grote massa van de boeren verlost
van hun onderworpenheid aan een stel
sel van onmenselijke uitbuiting. Zij zijn
op alle niveaus van het economische
en maatschappelijke leven begonnen
aan een radicale structuurwijziging. Zij
hebben (in theorie) de grond verdeeld
onder de boeren, de monopolies uitge
roeid, fatsoenlijke volkswoningen ge
bouwd, nieuwe klinieken en scholen ge
vestigd op het platteland en zij hebben
op de meest afgelegen plaatsen artsen
en verpleegsters gestationeerd. Zij
hebben door middel van het Instituut
voor Landbouwhervorming (INRA) een
systeem voor de landbouwproduktie in
het leven geroepen en zij hebben voor
allen de levensomstandigheden gelijk-
P^tiger gemaakt. In één woord: zij
hebben het land In de richting gestuwd
van een rechtvaardiger, vrijer en men
selijker maatschappij. Het zijn deze
oogmerken, die met geestdrift zijn be
groet door verreweg de meeste Cuba
nen en die hun weerklank hebben ge
vonden in de herderlijke brieven van
de bisschoppen, brieven, die de bui
tenlandse katholieken hebben verbaasd
door hun warme toon.
my overal in het land
de prestaties van de Revolutie op deze
gebieden in ogenschouw laten nemen,
ik heb aan de noordkust en aan de
zuidkust van het eiland stranden ge
zien, waar het volk onspanning kon
zoeken. Bekoorlijke inrichtingen met
restaurants, logiesgebouwen en speel
tuinen op plaatsen, die vroeger
particulier eigendom waren en waar
het volk nooit had kunnen baden. Ik
heb toeristische centra in de bergen
gezien, die op prachtige plekjes spe-
ciaal voor het volk zijn gebouwd, met
motels, zwembaden enz. Ik heb aan
de rand van de steden volkomen nieu
we arbeiderswijken gezien, die zich
bevonden vlak bij de oude krotten
waar sinds vele tientallen jaren de ge
zinnen opeengepakt hebben gezeten
zonder water, zonder gas, zonder elek
triciteit. *k heb scholen gezien, die he
lemaal nieuw waren of die gevestigd
waren in wat vroeger de kazernes wa
ren van Batista. Ik heb nieuwe wegen
gezien, die voor het eerst geïsoleerde
boeren verbinding gaven met de
markt in de stad. Ik heb de kinder
tehuizen gezien, waar de Revolutie
honderden verweesde kleintjes heeft
bijeengebracht; zij geeft h.n een ele
mentair onderwijs en brengt hun te
vens de eerste beginselen van een vak
bij. In een van die tehuizen, waar
meer dan zeshonderd jongens van vijf
tot dertien jaar zijn bijeengebracht op
het voormalige, zeer uitgestrekte
landgoed van een van de hoofdperso
nen uit het regime van Batista (de
man is evenals zijn makkers naar het
buitenland gevlucht)sprak de direc
teur in alle eenvoud deze woorden tot
mij: „Er bestaat een Voorzienigheid
voor de armen".
(Advertentie)
de sigaar die
uw klanten in de
goede stemming
brengt...
I
zoals PROMINENT,
kloek maar licht
27 cent.
Ik heb tenslotte en vooral de talrijke
coöperatieve landbouwbedrijven ge
zien, die al bewoond zijn of nog in
aanbouw. De architecten hebben er al
hun vernuft aan besteed om een eigen
persoonlijkheid te geven (die dan toch
weer harmonieus in het geheel moet
passen) aan de woongebouwen van
deze centra, waar men de bevolking
van het platteland opnieuw groepeert
0m ^een rationeler gebruik van de
grond mogelijk te maken en om de
mensen in aanraking te brengen met
.Y00rwaarden van een gemeenschap-
P Ifen beter leven. Elke coöperatie
heelt haar eigen school, .aai administra-
C j rum en baar „volkswinkel",
waar de noodzakelijkste consumptiear
tikelen te koop zijn.
ik een van de coöperaties be
zocht, ben ik, zonder dat ik door een
gids werd begeleid, de school binnen-
sloot toen zelfstandig in het bioscoop
bedrijf te gaan werken en nam de ex
ploitatie van drie bioscopen in Utrecht
over: City, Flora en Palace. Tijdens de
oorlogsjaren stelde de bezetter een be
heerder voor deze drie bioscopen aan,
maar na de oorlog kreeg de heer Wolff
zijn theaters terug en brak er een pe
riode aan, waarin hij met energie aan
uitbreiding van zijn onderneming
de
gegaan. Het gebouw was op dat ogen
blik leeg en door nieuwsgierigheid
gedreven opende ik in een van de
klaslokalen een kast, waarin zich de
schoolboeken bevonden. In het „Lees
boek", dat bestemd was voor het
tweede of derde jaar, trof mij een i
illustratie. Het stelde een meisje voor,
dat lag te bidden voor een beeld van
de Heilige Maagd met het Kindje Je
zus in de armen. En in de tekst, die
bjj het plaatje hoorde, was sprake
van de ziel, die door God is gescha
pen.
Ziedaar, wat de Kerk zou kunnen
redden als de katholieken zich thans
niet verzetten tegen de Revolutie, door
hun gebrek aan geduld bij onvermijde
lijke excessen, zo denken zij, die me
nen, dat de christenen best kunnen
meedoen. Het wantrouwen van de an
deren jegens de Revolutie, zeggen zij,
is een van de oorzaken van (1e over
wegende invloed van het communisme
in het land. Die communistische in
vloed zou het gevolg zijn van de te
rughouding van de christenen, van hun
onverschilligheid, van hun passiviteit
tegenover de vurigheid, do eenheid en
het revolutionaire bewustzijn van de
communisten.
(Wordt vervolgd)
(Nadruk verboden)
Na een week wegens modernise
ringswerkzaamheden gesloten te
zijn geweest, wordt het Utrecht
se City-theater vandaag, de dag,
waarop deze bioscoop 25 jaar bestaat,
heropend. Deze gebeurtenis valt sa
men met het veertigjarige beroepsju
bileum van de eigenaar, de heer A. F.
Wolff, die zijn carrière in het bioscoop
bedrijf bij de Ufa te Berlijn in 1921 is
begonnen.
Opgeklommen tot leider van het Ber-
lijnse filiaal van deze onderneming,
werd hij in 1936 overgeplaatst naar
Nederland, waar hij werd belast met
de leiding van het filmverhuurkantoor
en van de drie bioscopen, die de Ufa
in Amsterdam, Rotterdam en Den
Haag exploiteerde. Lang duurde dit
echter niet, want in 1939 werd de Ufa
gedwongen, de heer Wolff te vervan
gen door een lid van de nationaal-so-
cialistische partij. De heer Wolff be-
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiriiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiiiimiiiii
In een uitvoerig rapport aan de col
leges van b. en w. van alle Neder
landse gemeenten heeft de Stich
ting Recreatie Inlichtingen ver
strekt omtrent de stand van zaken bij
de voorbereiding van de nationale
campagne tegen de verontreiniging
van ons land „Opgeruimd staat net-
De centrale werkgroep, die in sa
menwerking met de plaatselijke actie
comité's de campagne voert, vermeldt
in de eerste alinea van dit rapport dat
de medewerking van de pers alle ver
wachtingen overtroffen heeft. Sinds de
bekendmaking in november 1960 van
de plannen voor deze nationale cam
pagne, verschenen ongeveer 250 uit
voerige publikaties over dit onderwerp
in de Nederlandse dagbladpers. De ge
combineerde oplage van de betrokken
publikaties bedraagt circa zes mil
joen. Ook hebben radio- en tv-program
ma's veel bijgedragen om de actie
„Opgeruimd staat netjes" nu reeds
grote bekendheid te geven. Van alle
kanten komen toezeggingen tot mede
werking en sympathiebetuigingen bin
nen. R;jks- en provinciale overheid
hebben verklaard alle mogelijke mede
werking te zullen geven. Ruim hon
derd gemeentebesturen hebben reeds
besloten een financiële bijdrage te zul
len verlenen. In een groot aantal ge
meenten worden plaatselijke actie co-
mité's opgericht, om in overleg met de
gemeentelijke instanties acties en eve
nementen voor te bereiden.
Het bedrijfsleven gaat inhaken op
de actie. Zo zullen fabrikanten van
straatafvalbakken gratis het embleem
van de actie op hun bakken aanbren
gen. De opwekking om ons land opge
ruimd en netjes te houden zal tijdens
den afgedrukt. Andere plannen zijn in
voorbereiding bij een aantal fabrikan
ten van merkartikelen.
Uit het rapport blijkt verder dat de
centrale werkgroep prioriteit heeft ge
geven aan de propaganda onder de
schoolgaande jeugd. De reeds aange
kondigde nationale kleurwedstrijd,
waaraan 1.500.000 leerlingen van het
lager onderwijs kunnen deelnemen, be
gint 15 maart. Een korte film (speel-
duur 5 minuten) verschijnt eind maart
als onderdeel van het schoolfilmjour
naal van de stichting Nederlandse on
derwijs film. Voor een tweede school
film (speelduur ongeveer dertig minu
ten) is het scenario gereed.
werkte. Flora werd verbouwd en her
doopt in Camera. Een naast dit thea
ter gelegen pand werd aangekocht en
daarin werd een kleine bioscoop geves
tigd voor de vertoning van films met
een bijzonder cultureel karakter: Stu
dio. Samen met een telg uit het ge
slacht Barnstjjn, een bekende naam
in de bioscoopwereld, kocht de heer
Wolff vervolgens in Utrecht het Scala
theater.
Aan elk van zijn theaters heeft de
heer Wolff een eigen karakter gege
ven. Palace werd een sensatietheater
met overdag doorlopende voorstellin
gen van een uur van journaals en kor
te films. Scala en City werden op de
gebruikelijke wijze geëxploiteerd. Ca
mera werd bestemd voor het betere
genre films en Studio werd „cinéma
d'art" voor de vertoning van films van
'hoog artistiek gehalte.
De verdere uitbreiding van zijn on
derneming heeft de heer Wolff buiten
Utrecht gezocht. In Tilburg nam hij het
Midi-theater over, terwijl hjj boven
dien twee zalen in het Centrum Thea
ter ging exploiteren. Dit laatste zal
met het oog op de stadsdoorbraak op
1 maart worden gesloten, maar 9
maart opent de heer Wolff in de nieu
we schouwburg een bioscoop, die even
eens de naam Studio krijgt en die als
„cinéina d'art" zal worden geëxploi
teerd. Het vorige jaar heeft de heer
Wolff bovendien in Groningen twee
nieuwe bioscopen, Camera en Studio,
geopend, die hetzelfde karakter heb
ben als de gelijknamige theaters in
Utrecht.
In het organisatieleven heeft de heer
Wolff een belangrijke rol gespeeld. Hij
is penningmeester van de Nederland-
sche Bioscoop-bond, voorzitter van de
afdeling Het Centrum en lid van de
Raad van Beroep. Bovendien heeft de
heer Wolff zitting in de Raad van Be
heer van de Cinetone Studio's te Dui-
vendrecht en is hij voorzitter van de
Nederlandse afdeling van de Confédé-
ration Internationale des Cinémas
d'Art et d'Essai, de internationale or
ganisatie, waarin de exploitanten van
dit genre bioscopen zijn verenigd.
In het gemoderniseerde aquarium
van Ouwehands Dierenpark huizen
verschillende Tylapia's, een vis
soort die wat model betreft doet
denken aan de karperfamilie. Het bij
zondere bij de mannetjes is. dat zij
prachtige kleuren krijgen wanneer ze
een vrouwtje veroverd hebben. Bij
Ouwehand huist nu zo'n paartje en het
is inderdaad frappant hoe snel het
mannetje van aanzien is veranderd.
Schitterende kleuren, van diep zwart
tot fel oranje overdekken nu zijn vis-
senlichaam. Vrouw-tylapia' was inmid
dels moeder geworden van 5 a 600
baby's! En waar had ze die veilig en
wel opgeborgen? In haar enorme bek!
Daar kwamen de oppassers achter,
toen er met een ontsnappend luchtbel
letje een stuk of tien mee naar buiten
kwamen. Die werden echter prompt
door de andere in de bak aanwezige
tylapia's verslonden. Het zijn namelijk
roofvissen, hetgeen ook verklaart
waarom de moeder haar kroost in
haar bek opsluit. Na enige dagen gin
gen er echter zoveel ontsnapte jonge
visjes verloren door de vraatzucht van
de ouderen, dat de kleintjes bij ma zijn
weggehaald en apart zjjn gezet. Ze tie
ren nu welig en zowel ma als de klein
tjes hebben nu niets meer te vrezen.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiimmmiiiiiiiiiiiimniiiiimimmimnuiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
xivX-
e A.K.U., de Algemene Kunstzij
de Unie, die dit jaar vijftig jaar
bestaat, zal op de komende
voorjaarsbeurs van 13 tot en
met 22 maart in Utrecht, een eigen
„expositiehal" meebrengen en wel in
de vorm van een opblaasbare tent; die
door de luchtdrukverschillen binnen en
buiten overeind wordt gehouden.
Deze tent, die een oppervlakte heeft
van 24 bij 12 meter en 6 meter hoog is,
is gemaakt van „gecoat"; Enkalon
weefsel van hetzelfde type dat bij
voorbeeld ook voor dekzeilen wordt
(Advertentie)
„Indien wij deze beperkingen voor
ogen houden," aldus de Westduitse mi
nister, „zullen wij In staat zijn juiste
bijdragen te leveren tot een verminde
ring van de spanning en het behoud van
de wereldvrede." Voor de vergadering
had minister von Brentano een ontmoe
ting gehad met zijn Amerikaanse
ambtsgenoot Dean Rusk.
In zijn verklaring zei de Westduitse
bewindsman ondermeer, uat het Duitse
volk zijn politieke en morele verplich
tingen als lid van het westers bondge
nootschap volledig besefte.
„Er mogen dan ai verschillen van me
ning bestaan over de wjjze van samen
werking," zei hij, ,,ik ben er volledig
van overtuigd, dat er een absolute over
eenstemming bestaat over het gemeen
schappelijke doel."
Dean Rusk zei in antwoord op ae
rede van minister Von Brentano, dat ae
hereniging van Duitsland in vrede en
vrijheid een van de grondbeginselen
blijft van de Amerikaanse buitenlandse
politiek. Volgens minister Rusk is er
reeds veel bereikt op het gebied van de
doelstellingen van beide landen. Naar
zjjn men.ng moet er echter1
werk worden verzet. Rusk Z'ei, do
schoon de veiligheid van de •nwone s
van Berlijn verzekerd was, de stai3 toch
een geïsoleerde en verdeelde stad bleet
achter het IJzeren Gordijn. „Indien Ber
fifn opnieuw de hoofdstad van Duits
land milt worden." aldus de bewinds
voerder, „kan dit alleen geschieden door
een hereniging van Duitsland in vrede
en vrijheid.
Rusk beschreef het communisme als
„het koloniale systeem in Jost-Europa".
Het kolonialisme in andere delen van
Europa noemde hij een verschijnsel dat
men zich evenmin in Amerika kon in
denken.
e leerlingen van het Instituut voor de Autohandel in Driebergen hebben
zich de vingers afgelikt bij een bijzondere kluif: het in elkaar zetten
van een Benz-Velo automobiel uit 1894. Deze oudste in Nederlands bezit
zijnde auto is in onderdelen uit het buitenland naar Nederland gebracht
en door de eigenaar toevertrouwd aan de zorgen van het Automuseum in Drie
bergen, dat met deze aanwinst mee zeven van de acht oudste auto's in Neder
land. herbergt. De oudgediende beschikt niet over een reserveband of -lantaarns
noch over een claxon; de banden zijn nl. van massief rubber. Bij avond werd
er niet mee gereden en ook zonder claxon laat deze Benz met geheel houten
bovenbouw zich duidelijk genoeg horenDe topsnelheid van het wagentje
is 20 km per uur.
iiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiimiiiiiiiiiimiiiiimi
gebruikt en voor opvouwbare „contai
ners" waarmee men ondermeer in En
geland olie vervoert.
In deze „hal" wordt voor de eerste
maal in ons land een uitgebreid collec
tie monsters en artikelen getoond, die
in Europa vervaardigd zijn uit half- of
volsynthetische technische garens. De
ze produkten geven eer beeld van de
zeer gevarieerde toepassingsmogelijk
heden in de industriële sector. Voor zo
ver dit thans nog niet het geval zou
zijn, kunnen deze artikelen ook in Ne
derland worden gemaakt. De hal zelf,
een noviteit en van Nederlands fabri
kaat, is geheel gelast in plaats van ge
naaid. Deze A.K.U.-inzending zal te
zien zijn op het Croeselaan-terrein.
MILAAN, 17 febr. (UPI) Een Rus
sische vrouwelijke wetenschappelijke on
derzoeker heeft gisteravond te Milaan
meegedeeld dat 17.000 „vrijwillige ruim
tevaarders" uit de gehele wereld zich
hebben gemeld, om een reis mee te
maken in een Russische kunstmaan.
Professor Alla Masevitsj, de vice-pre-
sidente van de astronomische raad van
de Sovjetacdemie voor wetenschappen,
zei tijdens haar toespraak, dat de Sov
jet-Unie geen mens de ruimte zou in
zenden, „voordat zij hem een terugreis-
biljet naar de aarde zal kunnen verze
keren".
Zij beantwoordde ook vragen uit het
publiek. Toen een Italiaanse student
haar enige ingewikkelde vraagstukken
voorlegde haastten de communistische
organisatoren zich echter om hem naar
zyn plaats terug te dringen en hem het
zwijgen op te leggen. Een andere stu
dent die vragen stelde over de vloei
bare brandstof gebruikt voor de Rus
sische raketten, werd door de toehoor
ders uitgelachen.
Professor Masevitsj, een vrouw van
achter in de dertig, zei, dat zrj alleen
bevoegd was om vragen te beantwoor
den over haar eigen vak: de sterrenkun
de....
AMSTERDAM, 17 febr. Bevorderd
tot arts: mevr. W. van der Meer-Fieg-
gen, Deventer en de heren J. Fossen,
Bussum; W. A. Oostendorp en A. R.
Bantle, Amsterdam. Artsex. Ie ged.:
mevr. B. Snijder-Labruyére, Amsterdam,
de heren H. P. de Boer, A. Keijzer, Am
sterdam en R. J. G. Ponsen, Nw. Loos-
drecht; doet. psychologie: mej. T. S. I.
ten Bronk, Amsterdam; kand. Frans:
de heer H. Steen, Amsterdam.
ROTTERDAM, 17 febr. Kand. econ.
wetensch.: de heren A. C. J. Abeln, Rot
terdam en J. P. Velthuyzen, Vlaardm-
gen: Baccalaureaat econ. wetensch.: ae
heren K. J. Angerer, H. D. Dokter en
D. C. van der Woerd, allen Rotterdam.
NIJMEGEN, 17 febr. Kand. Frans:
de heren J. G. Fennis, Bussum; H. M.
C. de Waal, Eindhoven en W. F. M.
Engbers, Eindhoven.
PARIJS, 17 febr. Franse en Zwit
serse politie hebben een aantal per
sonen gearresteerd, die hor inkomsten
vergrootten door het verkopen van
schilderijen, die de handtekeningen
van welbekende schilders droegen,
doch in feite waren vervalst. De ar
restanten hadden hun werkterrein in
Frankrijk en Zwitserland. Zij hebben
met hun praktijken naar schatting
750.000 gulden verdiend.
In een Parijs magazijn zijn zeven
tien vervalste schilderijen aangetrof
fen, die de handtekeningen droegen
van Utrillo, Van Gogh, Modigliani, Bra-
que, Buffet en anderen.
Het politie-onderzoek werd ingesteld
nadat de Franse schilder Buffet een
klacht had ingediend, dat een Frans
schilderijenmuseum een vervalst schil
derij was aangeboden, waarop zijn
handtekening was nagemaakt.
