Premier heeft sijn beloften geschonden
Revolutie bracht brood
maar het is vergiftigd
Geen vrije
vakhonden
CUBA
wordt
bedro
D
Verenigen
Strijd om Afrika
„Springplank"
Vier van de acht op één dag jarig
SÊ
Het lichte lied
De moderne man
EICHMANN NOEMT
NAMEN
Dreigende staking
bij raffinaderij
WOENSDAG 22 FEBRUARI 1961
PAGINA
m
m it HP!
Ik ga klagen
IPÉii
iP ipi
l!
m
I
Een bedrieger
Geestdrift
De meeste katholieken op
Cuba wantrouwen Castro
aarom staat de meerderheid
Yy van de Cubaanse katholieken
wantrouwend tegenover het
Evolutionaire bewind van Fidel
Gastro? In tegenstelling tot hun broe
ders, die gaarne blijk willen geven
Van hun aanwezigheid in het revo
lutionaire werk, zijn velen tot de
In de strijd tussen Moskou en Wash
ington om de gunst van het Afri
kaans-Aziatische kamp schijnt Ame
rika op het ogenblik terrein te win
nen. Khroesjtsjev heeft zowel in sep
tember vorig jaar als deze week in
de ,N. een nederlaag geleden bij een
Poging Hammarskjöld te doen heen
gaan en de volkerenorganisatie ver-
an woordelijk te stellen voor de chaos
0ngo. J)e Sovjet-Unie kan in
'ij''''ek ten aanzien van Congo
bepaald niet rekenen op de onverdeel-
e sleun van de Afrikaans-Aziatische
^anren, terwijl het Amerikaans be-
in dit kamp vrij veel sympathie
ontmoet. Rusland had vorige week
geëist, dat de V.N.-troepen binnen
een maand uit Congo zouden verdwij
nen, maar drie leden van de Afri-
kaans-Aziatische groep (Ceylon, Li
berie en de Verenigde Arabische Re
publiek) hebben juist voorgesteld de
V.N. in Congo meer macht te geven.
Zij hebben in de Veiligheidsraad een
resolutie ingediend waarin de V.N.
Worden gemachtigd desnoods geweld
te gebruiken om een burgeroorlog in
Congo te voorkomen. Toen gisteren
'n <Ie Veilig-
r" heidsraad over
BUITENLANDSE deze resolutie ge
stemd werd, heb-
KRON1EK ben de Russen
J geen gebruik ge
maakt van hun
'echt van veto, waarschijnlijk omdat
*ij wisten dat de zaak anders in een
speciale vergadering van de V.N.-
essemblée zou komen. In de Algeme
ne Vergadering van de V.N. zou de
resolutie ongetwijfeld ook aangeno
men zijn, en het falen van de Rus
sische taktiek zou dan nog veel meer
®ccent hebben gekregen.
In oktober vorig jaar heeft de toen
malige Amerikaanse minister van
Buitenlandse Zaken, Herter, een op
merking gemaakt die zeer schadelijk
Was voor de Amerikaans-Afrikaanse
^trekkingen. Herter zei, dat Ghana
in het communistische kamp scheen
te "zijn geraakt. Deze opmerking
hem niet alleen door Nkrumah
Indere links-gerichte regeringsleider:,
y^n jonge Afrikaanse staten hoogst
Walijk genomen, maar ook Afrikaan-
Se Premiers die geen bewonderaars
j?n Nkrumah zijn. hebben zich aan
I errters uitlating geërgerd. Kennedy
"eeft, onmiddellijk na zijn verkie-
I ^gsoverwinning, laten blijken, dat
'I met meer beleid zou optreden ten
janzien van het ontwakende Afrika,
jari8 Voor zijn inauguratie liet Kenne-
fj. Veten, dat hij de gouverneur van
'chigan, G. Mennen Williams zou
feer|0emen tot onderminister van Bui-
l^mandse Zaken voor Afrikaanse
i Vesties. Onlangs heeft de Ameri-
U^nse president Williams naar Afri-
rr«_i t T T
IS
en
'S
tr om Amerikaanse be-
rL NnSen met het Zwarte Wereld-
e Je verbeteren,
Eth' ms heeft vorige week in
A. in oog gestaan met
Bi L a 8 grote rivaal in de ideolo-
e worste]ing om Afrika. Met de
I^]siscjhe onderminister van Buiten
st J6 ^en' Semenov, behoorde hij
Ar ,j voornaamste sprekers op een
''Ljhnse economische conferentie
ter i Aheba. Beide onderminis-
8 "ielden hun Afrikaanse toehoor-
v°or wat respectievelijk Amerika
Rusland voor Afrika gedaan had-
en nog wilden doen, op het ge-
bad Van economiscbe hulp. Williams
Veel succes met zijn citaat uit de
k j Eerikaanse Onafhankelijkheidsver-
j arirrg Van J77g. ^Wij beschouwen
dat' Viaarbeden als vanzelfsprekend,
mensen gelijk geschapen
•ttV- Met zijn nadrukkelijke zin-
op de Amerikaanse Revolutie
led Cen kleine tweehonderd jaar ge-
tQ[en sPeelde Williams bewust de
da&Van de Revolutionair. Hij sloeg
eearmee ^ijn Russische tegenspeler
detl Pr°Pagandistisch wapen uit han-
gaatO0,ral op bet Afrikaanse toneel
ring d 6 n'euwe Amerikaanse rege-
I T_ 6 c°Pcurrentie met de Sovjet-
ook o n'd' we®' Kennedy heeft
°P dit terrein Khroesjtsjevs uitda-
tot f aai'®enomen- en hij zal zich
le' P'terste inspannen om de strijd
te Winnen,
overtuiging gekomen, dat samen
werking van de christenen met het
nieuwe gezag niet mogelijk is van
wege de communistische instelling,
die het regime thans vertoont. Zulk
een samenwerking zou slechts denk
baar zijn bij een vrije gedachtenwis-
seling, een enigszins democratische
ontmoeting van de verschillende re
volutionaire tendenties, eerbiediging
van de meningen en overtuigingen
van de christenen, evenals van hun
recht te worden gehoord en volle
dig vertegenwoordigd te zijn in de
nationale activiteit. Dat zijn, zo
stellen zij vast, nu juist de voor
waarden, die sedert een jaar iedere
dag een beetje minder worden ver-
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
iiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiitiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiinii
vuld. De revolutie heeft gezorgd
voor brood, zeker, maar het brood
is vergiftigd.
Een man van de wetenschap, die in
de kringen van Cubaanse katholieken
zeer vermaard is en die ook in het
buitenland wel bekend is. heeft mij
daarvan dit sombere beeld geschetst:
ijtfet aanvankelijke vertrouwen in Fi
del werd door men kan wel zeggen
90 procent van de bevolking gedeeld
Het is met een ongelooflijke snelheid
afgebrokkeld, toen men had vastge
steld, dat hij de plechtige beloften, die
hij had afgelegd, niet vervulde. Bij de
afkondiging van zijn programma in
april 1958, toen hij nog in de Sierra
vocht, heeft hij uitdrukkelijk aange
kondigd, dat hij zo spoedig mogelijk
algemene verkiezingen zou organise
ren. Toen hij aan de macht was ge
komen, beloofde hij weer algemene
verkiezingen, maar nu pas over acht
tien maanden. Twee jaren zijn voor
bijgegaan, de verkiezingen zijn nog
niet gehouden en Fidel heeft zopas
verklaard, dat ze ook niet gehouden
zullen worden zolang er nog één Cu
baan is, die honger lijdt of die niet
kan lezen." Waar ter wereld, zo vraag
ik u, worden verkiezingen aan derge
lijke voorwaarden gebonden? Als men
van dergelijke eisen uitgaat, is het
duidelijk, dat er in geen enkel land
verkiezingen worden gehouden hoe
ontwikkeld het verder ook is. Want je
kunt er zeker van zijn, dat er in Ne
derland net zo goed als in Zwitserland
of Amerika nog wel iemand zal zijn te
vinden die honger heeft of die niet kan
lezen. Het komt er eenvoudig op neer,
dat elke kans op verkiezingen wordt
uitgesloten.
„Aan de andere kant heeft Fidel in
dezelfde proclamatie van 1958 aangekon
digd, dat de democratische grondwet
van 1940 zou worden hersteld. Daar is
niets van terecht gekomen. Wij leven on
der een bewind, dat in feite zonder eni
ge raadpleging tot stand is gekomen en
dat aan de macht blijft, zonder dat er
een raadgevend orgaan bestaat, zelfs
niet een om de publieke opinie te doen
horen. Bovendien had Fidel bij dezelf
de gelegenheid de heroprichting beloofd
van de vrye vakbonden. Wat is er even
wel gebeurd? Ofschoon de bestuurders
bjj regelmatige stemming zjjn gekozen,
bevinden de bonden zich thans, als ge
volg van onrechtmatige manoeuvres,
buna allemaal in de greep van de com
munisten."
De Barneveldse toren, die bijna
vijf eeuwen geleden door de
bevelhebber Jan van Sehaffe
laar als springplank werd ge
bruikt, wordt momenteel gerestau
reerd.' Met de werkzaamheden is een
bedrag van ruim twee ton gemoeid.
Het stenen gevaarte staat reeds ge
deeltelijk in de steigers en binnen 111
de toren is men druk doende stenen
af te bikken en bij vorige restaura
ties aangebrachte fouten te herstellen.
Men wil de toren weer in zijn oor
spronkelijke staat terugbrengen.
/orige week heeft men in de twee
meter dikke zijmuur van de toren tij
dens boorwerkzaamheden cen goti
sche boog gevonden. Toen men ver
der boorde ontdekte men in de om
geving van de top van het gewen
een paar treden. Het boren werd
voortgezet en thans heeft men een
hele trap blootgelegd. De trap loopt
door de torenmuur naar boven. Men
neemt aan dat dit het trapje moet
zijn geweest, waarover Jan van
Sehaffelaar met zijn mannen naar
boven vluchtte, toen hij als bevel
hebber van Bourgondië de Veluwe te
gen «1e Kleefse troepen moest be
schermen en de kerk en toren van
Barneveld bezet hield. Om het leven
van zijn mannen te redden wierp Jan
van Sehaffelaar zich van de toren.
W aar de legendarische Jan van Sehaf
felaar na zijn salto mortale neerkwam
staat een standbeeld ter herinnering
aan deze daad van zelfopoffering. In
verband met de restauratie van de
toren heeft ridder Jan nu de bescher
ming van een houten baldakijn.
In Schoonoord (Drente) zijn in het gezin Wigchers vier van de acht kinderen
op één dag jarig. Het zijn Geertje (dertien jaar) met haar zusje Cobie (twee
jaar) en Truusje (zeventien jaar) met haar zusje Alie (twee jaar). Vader
Wigchers vindt het aan een kant wel prettig dat vier van de acht kinderen op
dezelfde dag jarig zijn. „Dan heb ik de helft al gehad."
immuunmimmmmmmm
- %-
H
Ik maak hier van de gelegenheid ge
bruik om de manoeuvres te beschrijven,
waarvan de vakbondsleider David Sal
vador het slachtoffer is geworden. Een
persoonlijke vriend van Salvador heeft
mij het verhaal verteld en hij heeft het
weer van de betrokkene zelf. Fidel heeft
Salvador aan het hoofd geplaatst van
het Verbond van Cubaanse arbeiders in
Ontmoeting van de Cubaanse premier, Castro, met de Russische premier,
Khroesjtsjev, toen beiden in september vorig jaar in New York waren voor de
zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.
een tijd, toen hjj nog voorgaf de commu
nisten niet te vertrouwen. De verkiezin
gen, die Salvador toen organiseerde,
brachten aan het hoofd van de verschil
lende vakverenigingen mannen van uit
eenlopende richtingen. Er waren katho
lieken, socialisten, a-politieke mannen
en een kleine minderheid van commu
nisten. Na verloop van enkele maanden
begon het ministerie van Arbeid sommi
ge van de regelmatig gekozen niet-com-
munistische leiders te beschuldigen van
contra-revolutionaire kuiperijen of van
andere wandaden. Zij werden geleidelijk
afgezet en telkens vervangen door com
munisten, die in geen enkel opzicht het
recht hadden de aldus vrijgekomen
plaatsen te bezetten.
Salvador wond zich daarover op en
hij ging de minister van Arbeid opzoe
ken om tegen deze handelwijze te
protesteren. „Je zou gewoon zeggen,
dat het ministerie communistisch is
en dat het zich van de vakbonden
meester wil maken," zei hij tegen
hem. „Dat klopt", zei de minister,
„ik ben communist en wat zou dat?"
Verontwaardigd zei Salvador: „ik ga
me beklagen bij Fidel. Deze praktijken
zijn ontoelaatbaar." „Ga jij maar
naar Fidel, arme domoor", antwoord
de de minister, „en dan zul je wel
zien, of hy denkt zoals jij... of zoals
ik". En kort daarna werd Salvador
gearresteerd en gevangen gezet. Hü
wordt nog steeds vastgehouden en zijn
vrienden en verwanten, die alle reden
hebben om te vrezen, dat hy uit de
weg wordt geruimd, proberen hem
het leven te redden door bepaalde per
sonen voor hem tussenbeide te laten
komen. Bij het bezoek, dat ik aan een
bisschop in de provincie bracht, was
mzmm
V ...V
M
Cubaanse soldaten maken in de bergen jacht op verzetsstrijders.
daar vóór mij een priester, die een
brief meebracht, waarin de familie
van Salvador de prelaat verzocht iets
ten gunste van de gevangene te doen.
De wetenschapsman, die ik hiervoor
al heb geciteerd, zei tot besluit tegen
mij: „Wij zijn getuige geweest van het
klassieke proces, waarbij de communis
ten zich stap voor stap meester maken
van de meeste voorname posten in de
grote organen van het nationale leven,
onder de meest uiteenlopende voorwend
sels en zonder dat het ooit mogelijk is
geweest deze illegale penetratie af te
remmen. De vroegere verklaringen van
Fidel (1), dat hy het communisme niet
aanhing, zijn geloofd en beschouwd als
waarborgen door de meeste mensen, die
hem zijn gevolgd. Deze verklaringen
hebben vele mensen lange tijd misleid
en ook nu baseren velen daar allerlei
illusies op. Naarmate zich de marxisti
sche trekken van de Revolutie, die aan
vankelijk onzichtbaar waren, openbaar
den, hebben velen van ons gedacht, dat
Fidel een soort Tito was, die zijn ban
den met het internationale communis
me nog niet had doorgesneden. Thans
ontdekken wy de werkelyklfèid. Op Cu
ba is zuiver en alleen het communisme
aan het werk en Fidel praat daar nooit
over. Hij blijft van zijn kant praten over
Christus, over de rechtvaardigheid, de
liefde enz. en dat allemaal in termen
met een christelijke echo erin; maar
achter deze fraaie facade consolideert
zich, met zijn stilzwijgende instemming,
Iedere dag meer het totalitaire socialis
me, dat ook heerst in de landen van het
oostelijk blok. Alle karakteristieke ver
schijnselen daarvan kan men op Cuba
terugvinden.
„De pers, die zich helemaal in han
den van de regering bevindt, heeft
een begin gemaakt met het voeren
van een verraderlijke anti-godsdien
stige propaganda. Net als de radio
en de televisie doet zij er in haar leu
gens over het buitenland iedere dag
een schepje bovenop. Zij probeert de
publieke opinie op kunstmatige wijze
de mentaliteit van de „klassenstrijd"
op te dringen en dat in een land, dat
deze strijd nooit heeft gekend en waar
die strijd ook geen reden van bestaan
heeft, aangezien de Revolutie zich
immers heeft voltrokken. De aanwe
zigheid van een overal werkzame ge
heime politie boezemt de bevolking
schrik in. Sommige leden van dit
korps zijn uitgerust met opname-appa
raten, die in Tsjechoslowakije zijn
vervaardigd en die er uitzien als arm
bandhorloges of vulpennen. Van talrij
ke mensen wordt de post geopend, de
telefoon afgeluisterd. Fidel heeft ten
slotte zelf de praktijk aangemoedigd
van het verraden van eigen fami
lieleden. Dat wordt dan „patriottische
waakzaamheid" genoemd.
De pers begint verhalen te publiceren
m deze stijl: een moeder onthult de
„contrarevolutionaire" manoeuvres
van haar zoon, of: een lid van do mili
tie meldt, dat zijn vader betrekkingen
onderhoudt met buitenlandse imperia
listische agenten. Dat gaat allemaal
schuil onder leuzen als Christus, echt-
vaardigheid en liefde. De waarheid is
verschrikkelijk: wü hebben te maken
Jan van Sehaffelaar voor de kerk van
Barneveld.
Albert de Booy werd 27 november
1897 geboren, toen zijn moeder
op reis was van Luik naar Rot
terdam, in het Limburgse
plaatsje Oud-Vroenhoven. Dat was ge
heel in zijn stijl: Appie de Booy was
letterlijk een geboren zwerver. Ge
heel zijn zangersleven dat is op 1
maart 40 jaar oud heeft hij gezwor
ven. Hij beweert zelf, dat hij alleen
in Pijnacker nog niet is opgetreden.
Het begon bij de Rotterdamse muziek-
firma Ph. Hakkert-, die hem naar Leip
zig stuurde om zijn stem op een gram
mofoonplaat te laten opnemen. Kin
derliedjes, die bijzonder veel aftrek
hadden. Het gevolg was een conser-
vatoriumopleiding bij Anton Sister
mans, die De Booy echter, by gebrek
aan financiën, niet kon voltooien. Bo
vendien dwong de crisistijd zijn werk
gever hem te ontslaan Zo werd zyn
lichte-amusementsloopbaan hem als
het ware opgedrongen. Twee keer per
week bal champêtre in het Hillegers-
bergse Lommerrijk was het begin.
Hier startte zijn carrière als liedjes
zanger, die snel omhoog ging toen tij
dens een optreden in hotel Coomans
Ton Schreuts en Alex de Haas hem
ontdekten. Pierre Palla introduceer
de hem voor de radio. Daarna brak
de grote periode van De Booy aan,
die tot na de bevrijding voortduurde.
Wie kent niet zijn schlagers „Dat moet
je niet doen, Amalia' „Als ik groot
ben lieve moeder", „Trees heeft een
Canadees" en „De klokken van de
Laurenstoren" Voor de oorlog trad hij
op naast de grote mensen van het
lichte amusement, vooral m Rotter
dam zoals Koos Speenhoff; Nap de la
Mar, Maupie Staal, Louise Fleuron
en vele anderen. Hij voorzag de stom
me film, zoals de befaamde ,,Sheik
met Rudolf Valentino, van aria s in
het oude theater De vereniging aan
het Rotterdamse Slagveld, -amen met
De Flierefluiters en The Ramblers
zong hij van operette tot de gewone
schlager, van Die Fledermaus tot „Ik
heb een snoes die woont in Goes
en in Dresden, Parijs en Warschau.
De laatste jaren is het wat stiller
rondom Albert de Booy geworden.
Toch treedt hij nog graag op en hy
heeft nog een stem die klinkt als een
klok. Al zijn vrienden en andere be
langstellenden zullen zich hiervan kun
nen overtuigen op het grote feest dat
hem wordt aangeboden op 1 maart in
het Rotterdamse Palace. Daar zal hij
zelf zingen in verschillende genres
met zes pianisten die hem in zijn 40-
jarige zangersloopbaan begeleid heb
ben onder wie Pierre Palla en Joop
Walvis die speciaal uit Antwerpen
overkomt.
Veel van zijn collega's zullen daar
op het toneel verschijnen. Natuurlijk
zijn daar Alex de Haas en Daan Hooy-
kaas en verder The Hotcha's, de Pi
co's, Jan Lemaire. Tony en Susie Bal
uit Antwerpen, die samen voor een
afwisselende avond zullen zorgen die
wordt afgesloten met een groots ar
tiestenbal.
it zal zeer in de mode komen",
was regelmatig te horen op de
herenmodeshow, die de Stijl
groep Groningen, een geza
menlijk orgaan van de zes belang
rijkste herenkledingindustrieen in
Groningen gisteren in het I.C.C. in
Amsterdam presenteerde. Mocht u
nog steeds het idee hebben, dat de
algemene mode bepaald wordt d°or
wat men het liefst draagt (of des
noods datgene is, wat het meest ver
kocht wordt), dan bent u toch min
stens een jaar achter. Onlangs heeft
men nog kunnen lezen dat de kle
dingindustrieën de afspraak hebben
gemaakt, het kleurenarsenaal in de
stoffen drastisch te beperken. En ook
de Groningers hebben besloten samen
te werken, om te bepalen wat mode
met een bedrieger. Men heeft by Ho
Tsji-minh gezien, hoe het communisme
zich installeerde onder de dekmantel
van de vaderlandsliefde; men had
nooit tevoren gezien, dat het zich aan
diende onder de dekking van christely»
ke proclamaties".
Een jonge arts, die in de gelederen
der Castristen een zeer actieve rol
heeft gespeeld in de ondergrondse
strijd tegen de dictatuur van Batista
en die bekend staat om zijn revolu
tionaire denkbeelden, verklaarde tegen
over mij van zjjn kant:
,.lk was helemaal warm gelopen
voor de Revolutie. Maanden achtereen
heb ik met geestdrift gewerkt in een
medisch centrum, dat was ingericht in
de bergen en waar ik mensen te be
handelen kreeg, die van hun leven nog
nooit een dokter hadden gezien. Ons
werk was verrukkelijk. Maar sinds ik
terug ben in de hoofdstad, heb ik ge
zien in wat voor richting men de Re
volutie drijft. Verscheidene van mijn
niet-communistische vrienden, die na
de overwinning van de Revolutie zijn
belast met de leiding van medische bu
reaus, zijn, zonder dat men weet waar.
om, vervangen door communisten. Zij
stonden allemaal bekend om hun eer
lijkheid en hun geestdrift voor de Re
volutie. Maar dat zijn geen kwaliteiten
meer, die nu nog in tel zijn. Om je
baantje te behouden moet je commu
nist zijn, of anders moet je, zonder
een woord te zeggen, akkoord gaan
met de manoeuvres van de communis
ten, die in ongeveer alle medische or
ganisaties zjjn doorgedrongen. Ik voel,
dat mijn niet-communistische overtui
gingen mij verdacht maken en mijn
jongere vrienden, die nog op de univer
siteit zijn, vertellen mij, dat wat er
zich afspeelt met de praktizei'ende
artsen zich ook voordoet op het niveau
van de studenten" Ik heb verscheide
ne van deze studenten ontmoet, alle
maal revolutionairen. Allen vonden het
ergerlijk, dat zij moesten constateren,
dat de enige invloed, die in hun gele
deren werd toegelaten, die van de com
munisten was.
Langzaam maar zeker wordt onze
kring doordrenkt met politiek en onder
deze omstandigheden nemen steeds
meer studenten contact op met con
trarevolutionaire organisaties". En
toen iemand mij op zekere dag enkele
„anti-castristische" pamfletten in de
hand duwde, zag ik tot mijn verbazing,
dat het een van de personen was. die
men my had aangeduid als een van de
vurigste voorvechters van de Revolu
tie.
HAIFA, 23 febr (Rtr) De Joden-
vervolger Adolf Eichmann heeft de na
men van een aantal mensen genoemd,
die betrokken zouden zijn geweest bij
de vernietiging van de Joden in Euro-
pa, ^zo heeft een van Eichmanns ver
dedigers verklaard. Enige van deze
mensen leven nog.
De openbare aanklager in het proces
tegen Eichmann heeft de verdediging
innuddels bewijsmateriaal overhan-
j i?adocumenten omvat. De
verdedigers hebben Eichmann elke dag,
behalve zaterdags, bezocht. Hij wordt
op het ogenblik in beslag genomen
door abstracte problemen, zoals bij
voorbeeld het transcendentalisme, zo
heeft de verdediging meegedeeld.
CURAgAO, 21 febr. (UPI) Een be
middelaar, die door de Nederlandse re
gering werd gezonden, de heer J. Ber
ger, is vandaag op Curagao aangekomen
om deel te nemen aan onderhandelingen
die een staking moeten voorkomen wel
ke dreigt op de „Lago"-olieraffinaderij.
De heer Berger kon geen mededelin
gen doen over het conflict, onder meer
omdat de directeur van de raffinade
rij, de heer O. Mingus, zondag naar
New York is vertrokken. Hij voert daar
besprekingen met „Esso Standard Oil"
waarvan „Lago" een dochteronderne
ming is.
„Men beledigt mjj, omdat ik een wit
overhemd draag en een das", zei een
zwarte student tegen mij. „Het schynt,
dat ik niet „proletarisch" genoeg doe.(
Hebben we daar nu voor gevochten-
Een kleine neringdoende uit de wyk
Oud Havanna, met wie ik ontbeet, haa
het mij al gezegd: ,U ziet, hoe ik ben
uitgedost. Het is de eerste k.®er.
mijn leven, dat ik een geruit hemü
draag. De mensen in mijn wijk behan
delen mii als een bourgeois, als ik een
das draag".
(1) „Ik ben geen communist. De Be
weging van de 26ste jul' heeft niets me
het communisme temaken' (maart ryoi).
„Het kapitalisme offert de mens op, de
communistische staat offert de rechten
van de m ens op. Daarom zijn wij voor
geen van de beide systemen.' (april 1959).
(Nadruk verboden)
wordt, hoewel zij zich hierbij wel hou
den aan de Europese markt.
We zullen u niet vermoeien met
een aantal details, want in grote lij
nen blijft het ook dit jaar hetzelfde,
d.w.z. bij het jasje en de broek. De
verschillen liggen in de dessins en
de kleuren en hier en daar wordt
iets verruimd of vernauwd. Wel vindt
men, dat bij de meeste ensembles een
hoed hoort en tot uw geruststelling
zij nog vermeld, dat u zowel met
twee als met drie knopen op het jas
je modieus zult blijven.
Opmerkelijk is de nieuwe split voor
het jasje van de automobilist. Deze
split ligt namelijk zo over elkaar, dat
hij meegaat met de instaprichting;
bij het gaan zitten zal het jasje daar
dus niet meer kreuken. Bovendien
zal men van nu af aan de bestuurder
van meerijder kunnen onderscheiden.
Een van de leukste dingen van de
show was overigens, dat ook een aan
tal historische kostuums uit de col
lectie van de heer Van der Laken uit
Den Haag werden getoond, die niet
alleen de grote veranderingen in de
herenmode, maar ook de wat zake
lijke saaiheid in de huidige mode lie
ten uitkomen.
In totaal werden 36 nouveautés ge
toond. Alles zat angstig goed en was
griezelig verzorgd. Maar gelukkig
verzekerde het leuke meisje, dat mij
vergezelde, me, dat ze mij in mijn
„kloffie" wel net zo aardig vond. En
daar gaat het tenslotte om.
SSoms voel ik een vreemd
aandrang om mij in het ver
enigingsleven '.e storten. Eer,
mens, zo is op zulke mo
menten mijn overweging,
moet in zijn leven toch ets
opbouwends deen. Hij kan
niet volstaan met het schrij
ven van niet ter zake doen
de stukken; en waar een hele wereld
verscheurd wordt door allerlei teiste
rende problemen, kan hij niet terzijde
blijven staan. Hij moet de handen uit
de mouwen steken.
Als ik zover ben gekomen wil ik
dan meestal ook meteen practisch
wezen. Dat wil zeggen: ik zie uit naar
een geschikte vereniging. Die blijkt
tenslotte altijd in het politieke \lak
te liggen. Op dat terrein immers
heeft men het ontwarren van pro
blemen tot vak verheven.
Goed. Ik schrijf, na zorgvuldige
schifting, in op de partij van mijn
keuze en ga op vergaderingen x-ccr
juist" of „Foei" zitten roepen. Ik
denk daarmee de aandacht te trekken,
maar ik merk al spoedig dat alle
mij omringende mensen er precies
zó over denken. Dat nu is ontmoedi
gend genoeg om mij uit de partij te
doen treden. Ik wil immers iets bij
en niet meedragen.
Op zulk een moment willen mijn ge
dachten nog wel eens uitgaan naar
een heel kleine vereniging. Naar een
vereniging die praktisch alleen uit
bestuur bestaat. Die hèb je. Zo n be
stuur schrijft algemene vergaderin
gen uit waarop, behalve het bestuur
niemand verschijnt. Maar .k ga dan
wel en laat mij reglementair het
jaarverslag en zelfs het financiële
verslag voorlezen. Ik heb natuurlijk
allerlei op- en aanmerkingen en daar-
ia ben ik meteen commissie van on
derzoek. En van commissie tot voor
zitter is maar één stap. Heb ik die
gedaan, dan ga ik de vereniging
nie.nv leven inblazen. Welk leven?
Gewoon nieuw leven Ik ga de mate
rie bestuderen en de problematiek
zuiver stellen.
Als ik zover gekomen ben echter
ben ik altijd doodmoe en loop ik een
of andere managersziekte op. Ik neem
ontslag uit mijn functie en word wak
ker.
En leef voort in het ontmoedigende
besef, dat ik nergenr voor wil deugen
en dat ik slechts geschikt ben voor
een niet opgerichte vereniging die
een soort solidariteit tussen ondui
delijke j ongelui-in-hetzelf de-schuitj e in
haar statuten heeft staan.
