Meer moeder en
dan echtgenote en hulp
De Italiaanse mode
begroet de lente
.Frêle schoentjes uit
zonnig Italië
Voorjaarswandeling door
winkel en warenhuis
anti-moeheid mat
Op de grens van een nieuwe wereld
GOED
GEKLEED
GAAN
V ernielzuchtige
vrouwen
Teelt in eigen tuin
VRIJDAG 24 FEBRUARI 1961
PAGINA 15
AMSTERDAM, februari Wie zich reizend door Oost-Afrika
een idee wil vormen over de positie van de vrouw, kan langs de
weg beginnen. Want, of men nu rijdt door Kenya, Uganda of
Tanganjika, het beeld van een trekkend Afrikaans gezin is overal
hetzelfde.
Voorop gaat de man. De haan, zou ik bijna zeggen. Hij is het best
gekleed. Hij sjouwt niet. Hij zwaait zelfverzekerd met een stokje of
hij rijdt op een blinkend nieuwe fiets, zonder het gezin achter zich
ook maar een blik waardig te keuren.
De centrale figuur daarvan is de vrouw. Zij volgt haar echtgenoot
op vier, vijf passen. Op haar hoofd draagt zij een groot benzinebli.
met water. Op haar rug een kind. In de ene hand leeftocht en aan dt
andere bengelt een meisje, dat nog voor driekwart moet worde;
voortgetrokken. Dit beeld is algemeen. Het kan worden uitgebreic
als het gezin groter is of als de man niet een, doch meerdere vrou
wen heeft. In het eerste geval begeleiden de oudere zonen de vader.
Ook zij dragen niets en schijnen zich om hun sjouwende moeder niet
te bekommeren. Zijn er meer vrouwen, dan trekken ze samen op
Ze wachten geduldig als de man halt houdt voor een eindeloos ge
sprek met een toevallige kennis, voeden de kinderen en luieren in d(
zon, totdat weer het sein voor vertrek gegeven wordt.
begint met
VROUWEN IN OOST-AFRIKA
Wat zout u ervan zeggen, als er
een dame bij u op visite kwam^
die telkens probeerde met een
grote schroef e®nTIgdenkt mjs
Vloerbedekking te boren? U denKi mis
schienrddttkuVroteSt zou aantekenen
en haar Hp toegang tot uw nuis ZOU
ontzeggen! maar u vergist zich want
u laa^ haar immers gewoon bmnen,
die vrouw, die op naaldhakken loopt.
In het begin was die hak nog hele
maal van hout, ^aar toen braken ze
vaak af en een heldere geest kwam
op het idee het geval met een ander
materiaal te versterken. Sindsdien lo
pen we op een soort in hout of nylon
gevatte schroef en aangezien dat heel
sterk hak telkens nog hoger
en nog dunner worden.
/laar hehho* ka9 het weinig kwaad,
fwij, die deze bizarre mo-
we in/Ü u v°l£en> zelf de last, want
7e ^eeI wat vallen" op on-
tinr, oneffenheden in de bestra-
s. de smalle richeltjes in de ouder-
ku ^r?m' de deurmatten, die uit
rubber cirkeltjes bestaan, waar onze
hak net in blijft steken en allerhande
andere spleten en naden.
In de vliegtuigen heeft men echter
al geconstateerd, dat de vrouw op
naaldhakken schadelijker is dan een
olifant, die tenminste niet probeert
Zijn hele gewicht op een vierkante
centimeter te concentreren. En dan
thuis...
.Bij mjj thuis komen ze zo niet
meer binnen,'' hoorden we laatst een
kordate dame verklaren. ,.Ik laat ze
gewoon bij de deur hun schoenen uit
trekken."
We meende, aanvankelijk, dat ze
het over haar kinderen had, die mis
schien met moddervoeten haar zinde
lijke woning wilden binnendringen,
maar het bleek weer over de vrouw
op naaldhakken te gaan.
Met haar naaldhak doet ze inder
daad een rechtstreeks aanval
op vloer en vloerbedekking.
Wij weten het zo goed, om
dat we ons zelf wel eens op deze ver
derfelijke hak voortbewegen. Geen
vloer is voor ons veilig. Dwars door
het linoleum heen trapten wij een gat
in een niet geheel nieuwe planken
vloer en hoezeer we ons ook beijve
ren om ons gewicht zoveel mogelijk
9P de voorvoet over te brengen, toch
horen de herhaaldelijk planken kreu
ken, kraken en splinteren, wanneer
Wij onze elegant-geschoeide voet neer-
Zetten.
Ach, de mode mag gerust een beet
le dwaas, een beetje onlogisch zijn en
de mannen zouden minder pleizier in
hun leven hebben, als we ons zo de
gelijk kleedden, als zü soms voorgeven
Jhooi te vinden, maar de naaldhak
heeft de grens overschreden.
Of we moeten het voorschrift van
die kordate mevrouw volgen en onze
schoenen uittrekken bij het betreden
dan tvloeren. die kwetsbaarder zijn
dan ï;Rttoirtegels. Eventueel kan men
bp (je ingang van woningen
r d°Uwen een aantal sloffen klaar
ten
ook
en
en een aantal sloffen klaar zet-
het als in een moskee, die men
niet geschoeid mag binnengaan.
pf zou de mode-industrie een bij de
japon passende pantoffel in de han
del kunnen brengen? Dan znn er weer
nieuwe mogelijkheden geopend en
kunnen we althans op straat rustig
verder wankelen.
H. Sw.
Kinderen krijgen en het land bewerken.
De conclusie uit deze situatie ligt
voor de hand. De vrouw is in deze
gebieden nog nauwelijks in tel. Zij
wordt met een bruidsschat gekocht en
daarna worden er van haar maar
twee dingen verwacht. Zij moet kinde
ren krijgen. Veel. En zij moet werken.
Vooral die kinderen staan in Oost-
Afrika hoog in aanzien. Een man moet
veel kinderen hebben en een vrouw,
die geen kinderen voortbrengt, is
ook al zou de oorzaak daarvan bij
de andere partij kunnen liggen een
beklagenswaardig wezen. Zo ervaart
zij het ook zelf. Zij wil kinderen baren
en de zorg, waarmee zij haar kroost
vooral de eerste twee levensjaren om
ringt, is bepaald treffend. Men kan
bijna zeggen, dat zij in die periode
voortdurend door de moeder gedragen
worden. Zij heeft het kind in een doek
bij zich als zij op het land werkt, zij
neemt het mee als zij haar dagelijkse
tocht vaak vele mijlen ver langs
nauwelijks begaanbare paadjes naar
de waterput maakt en ook ais zij in een
beekje de was doet, blijft de baby
onveranderd bij haar.
Zijn enige voeding is de borst. De
De Italiaanse modefoto's mogen altijd
iets eerder gepubliceerd worden dan
v" Franse. De voorjaars-shows in Flo
rence werden eind januari gehouden,
zoals altijd als voorloper van de Partjse
modeweek. Maar het nieuws ontliep el-
n'et zo veel. De rokken blijven
etr, en. taille hoeft niet per se Ver-
nloEvv, u niet wi,t- Al 's dat over het
H<rT?»een we' zo. De jonge en begaaf-
in Capucci die ooit eens
Amsterdam een show heeft gehou-
m„. ,oet het niet in dit modél van
j}nt tulpmotieven gevlekte katoen.
P e.n kunstvezel beconcurreren
tist f5 Ui In de zomermode. Orlon-ba-
he' materiaal van het rose op
nof Plissé jurkje van ontwer-
tiinr if De brede rose leren cein-
.™Er J,s versierd met strikjes. Dat is
mode 1961 verfpnin£ van de voorjaars-
gencht. Verder bemerkt men echter
niets. Er zijn geen veelbetekenende
blikken, de kleding is naar Afrikaan
se zeden volstrekt zedig en in de
ziekenhuizen wordt het normale zwan-
gerschapsonderzoek vaak ernstig be
moeilijkt door de overdreven preuts
heid der vrouwen. Een soortgelijke
klacht kan men horen van alle semi
narie-presidenten, die hun leerlingen
enige normale hygiëne willen bijbren
gen.
Doch om tot de vrouw en haar
bijna volledige onderworpenheid
terug te keren het spreekt wel
vanzelf, dat deze toestand niet overal
en door alle vrouwen zonder protest
wordt geaccepteerd. De bescha
ving" breekt baan, nieuwe begrippen
en nieuwe mogelijkheden dringen
hoe langzaam dan ook door tot
5U S afgelegen gebieden en
°P dit ogenblik tot twee
volslagen tegenovergestelde reacties
geleid. De eerste is gezien naar de
geschiedenis der mensheid do oud-
ste'. j0uwen, die het beu waren
als kinderen voortbrengende slavinnen
te worden behandeld met als enige
vreugde het gezamenlijk bier-zuigen
m de avond hebben zich over
gegeven aan het oudste beroep ter
wereld. Ze deden dat natuurlijk ook
vroeger reeds; maar de snelle op
komst der steden heeft de mogelijk
heden aanmerkelijk vergroot. De
prostitutie is dan ook bloeiend en het
is verbijsterend als men daarvoor bü
een populair adres mannen in de rij
ziet staan. Geen Europeanen natuur-
hjk, die bewandelen ook in Afrika
de sluipwegen van het kwaad. Het
tweede gevolg en ik reken er op,
dat de lezers dit niet willen mis
verstaan is in katholieke kring de
grote belangstelling van meisjes voor
de kloosterroeping. Men moet dat
goed begrijpen. De Afrikaan en dus
zeker de Afrikaanse vrouw is van
nature sterk religieus.
Als zij op missiescholen goed onder
wijs ontvangt, als zij dus scherper
leert inzien welk lot haar en moge
lijk met een volslagen ongeletterd
man te wachten staat, dan ligt het
toch wel voor de hand, dat de klooster
lijke staat die haar zelfs materieel
voordelen biedt bijzonder aantrekke
lijk wordt. De Oostafrikaanse zuster
congregaties en er is er al een „de
jure pontifico" met vijfhonderd zus
ters bloeien dan ook enorm. Wacht
lijsten voor postulanten zijn geen uit
zondering en er zijn congregaties, die
om tot een zo grondig mogelijke schif
ting te komen de middeleeuwse kloos
terschool weer hebben ingevoerd
Kinderen dus, die nog voor hun tiende
jaar als „mogelijke postulanten" wor
den opgenomen en die verder bij hun
opvoeding worden geleid als ware hel
samenleving. Op dit terrein worder
vorderingen gemaakt. Er zijn vrouwer
in de politiek, er zijn vrouwen die dooi
haar gelovige echtgenoten als even
waardige partners worden erkend, doch
tegelijkertijd leeft het verleden voort
Hevig en onverminderd.
In Kenya verkochten in decembei
politieke profiteurs kaartjes, die na
de Uhuru rechtt gaven op het bezit
van een blanke vrouw. Geen missio
naris durft een huishoudster te
nemen, want de parochianen zouden
niet geloven, dat zij alleen huishoud
ster is. En toch, als ik als gehuwde
man een slotopmerking mag maken,
het zou voor de sfeer van de missie
ideaal zijn. In Oost-Afrika heb ik de
lof voor de pastoorsmeid leren zin
gen, want geen congregatie draagt
haar naam zo ten onrechte als die
van de „Witte" Paters.
ALBERT WELLING.
Alleen de vrouw sjouwt.
moeder houdt dit twee jaar vol en
het behoeft wel geen betoog, dat
^eze misvatting vooral in het tweede
jaar vele kinderen noodlottig wordt.
De zuigelingensterfte is dan ook
enorm. Gemiddeld rond vijftig pro
cent. Missie-artsen, zusters en soci
ale diensten doen alles wat zjj kun
nen om de moeders tot betere in
zichten te brengen, maar het geloof
in de voortdurende kracht van de
moedermelk is
bijna onuitroei
baar. De oorza
ken daarvan lig
gen, geloof ik, erg
diep. Een vrouw,
die voedt, bereikt
daarin het top
punt van functio
nele waardigheid
Men doet het dan
ook niet, zoals
te onzent, in af
zondering. Men
doet het in het
openbaar. Men
doet het in de
kerk, men doet
het aan de com
muniebank en ik
heb zelfs in het
Europese Kam
pala voedende
vrouwen aange
troffen op de tri
bune van het par
lement.
Men moet zich
hierbij realiseren,
dat de afschrikwek
kende cultus der
b.h.-fabrikanten
waaraan wij pheno-
menen als Brigitte
Bardot te danken
hebben Afrika
nog niet heeft be
reikt. In vele delen
van Oost-Afrika lo
pen de vrouwen
nog met geheel ont
bloot bovenlijf; me
vrouw Loemoemba
van roSwtednooreLeopoldstad en het zijn zeker, t dat^
alleen blanken, die daarnaar kijken
met ogen, die beurtelings schaamte en
nieuwsgierigheid uitdrukken. Als men
dan ook ergens in het binnenland een
vrouw tegenkomt, die zich wel een
b.h. heeft aangeschaft dan draagt zij
die niet onder, maar als een soort sie
raad op haar jurk. Hetzelfde geldt voor
de vleeskleurige onderjurken, die hier
vroeger populair geweest zijn. Men
komt ze nu o, de handel is vinding-
in Oost-Afrika tegen. Zij worden
s zondags in de kerk als extra ver
siering over de andere kleren heen
gedragen.
Die tweejarige voedingsperiode
schpnt in vele gevallen ook door
de adat geheiligd. Ik herinner
mp tenminste een debat in een
groepje missionarissen, dat gewjjd
was aan de praktische gevolgen die
dat voor de biechtstoelpraktijk mee
brengt. Tijdens deze jaren staan de
vrouwen n.l. op volstrekte onthouding
en dat standpunt, door adat geëist,
blijkt ook in katholieke kring nog vaak
zo consequent te worden gehandhaafd,
dat daaruit g/ote moeilijkheden ont
staan. De zielzorgelijke benadering
daarvan vraagt een uiterste aan
begrip.
Zo is er veel in het leven van man
en vrouw in Oost-Afrika, dat de Euro
peaan vreemd en onbegrijpelijk voor
komt. Iedere missionaris kan U ver
tellen, dat de gehele bevolking sterk
sexueel denkt en leeft. Toch heb ik op
mijn gehele reis nog nooit een jongen
met ten meisje zien lopen ,f een echt
paar gearmd of naast elkaar naar de
kerk zien gaan. Ik herinner mij alleen
van het terras van het East Africa
Hotel in Dar-es-Salaam een jong Afri
kaans stel, die hun wederzijdse sym
pathie niet vermochten te verbergen.
Aller ogen waren dan ook op hen
De naaldhak
blijft voorlo
pig, maar
's zomers
wordt die meer af
gelost met de san
daal. Trouwens, de
hele platte schoen
hóórt in zekere zin
bij de schoen waar
aan alles spits is,
want de voet vraagt
als hij uit die be
nauwenis verlost
wordt, om complete
herademing. De
spitse leest wordt
voor deze zomer
echter teruggedron-
gen naar het cock
tail - en avonduur
en voor overdag
wordt de leest zoet
jesaan weer breder
en ronder. Bata In
ternational liet de
pers de Italiaanse
nieuwtjes zien en
daarbij hoort o.a.
voor de avondschoen
de Louis Quinze
hak, die in het mid
den héél dun is en
naar onder toe wat
breder uitloopt. Tot
het nieuws hoort
ook een bandje
over de wreef en
grote perforaties, de
zijkanten flink open
en een coquet klein
strikje achter aan de
hiel.
Tas en schoenen
hervinden elkaar in
combinatie, waarbij tussen lichte tinten, vooral naturel, het bruin capuccino
op zijn Italiaans de modetint blijft.
Voor zon en zomer zijn de luchtige sandalen versierd met parelkettinkjes en
ornamentjes, met kleurrijke stenen en gouddraad. Nieuw is afwasbaar leer. Een op
luchting voor wie het land heeft aan schoenen poetsen.
Sclioen van gevlochten leer. wit en Mauw, met
strikje achter aan de hiel, in combinatie met de tas,
van de Italiaanse ontwerper Clams uit Bologna.
Als prisma-boekje is verschenen
„Groenten, fruit en kruiden in eigen
tuin" met verduidelijkende tekeningen.
Het is geschreven door P. A. Krujjk,
een vakman afkomstig uit het West-
land, die bij de voorlichtingsdienst
van de Rijkstuinbouw werkt en verbon
den is aan het proefstation van de
groenten- en fruitteelt te Naaldwijk. Hij
behandelt in pocketboek-stijl het leven
van de plant in het algemeen, de grond,
bemesting, gereedschappen, teelt on
der glas en alles wat de tuinier(ster)
dient te weten over zelf kweken van
groenten en fruit met de steeds toene
mende noodzaak van bestrijding zowel
van ziekten als van insecten. Ook het
bewaren van de tuinprodukten komt
aan de orde, waarbij deze vakman op
merkt, dat de fruitschaal in de warme
kamer eigenlijk een onding is. Ook het
kruidentuintje is niet vergeten. Wie
heeft al tuinkers gezaaid?
A. Bgl.
(Advertentie)
Krullend haar steil maken.
Wie hieruit de conclusie zou willen
trekken, dat men dus de Oostafri
kaanse zustercongregaties met een
korreltje zout zou moeten nemen, ver
gist zich. Zelden heb ik zoveel blij
moedig geloof, zoveel liefde en ook
zoveel vaardigheid gezien als juist
daar. Een derde mogelijkheid om de
doem van een verwrongen huwelijks
leven te ontwijken, is de algemene
hogere studie. Zij is uiteraard nog
maar voor weinigen weggelegd. Het
beroemde Makerere-college in Kam
pala telt op zijn 900 studenten zeventig
meisjes. Bij deze categorie ziet men
trouwens weer andere verschijnselen.
Dc Oostafrikaanse vrouw heeft van
nature zwart haar, dat in kleine ge
drongen krulletjes op het hoofd zit.
Voor Europese vrouwen misschien een
ideaal permanent. Afrikaanse studen
tenmeisjes denken er echter anders
over. Ze zien haar Europese collegae
met lange sluike haren en dit lijkt
haar ideaal. Lange haren. Het sym
bool der vrijheid. Natuurlijk is de
handel daaraan tegemoetgekomen. Hij
heeft snel een duur middel op de markt
gebracht, dat veel aftrek, vindt. Het is
een soort pasta. Smeer het in je
intens krullend haar en alle krui ver
dwijnt. Het staat steil rechtop. Ei
lopen hevig progressieve negerinnen
door de groeiende steden. De Europe
aan, getroffen door de schoonheid die
hij op het land heeft aangetroffen,
staat verbaasd. Zijn vrouw wil per
manent. De vrouwen hier willen het
tegenovergestelde. Is schoonheid dan
alleen een kwestie van afspraak?
Ik zou zo nog enige t\jd kunnen
doorgaan. Dit deel van de wereld zit
vol tegenstellingen. De vrouw, gehol
pen door de missie, geholpen door de
zending en geholpen door allerlei
mogelijke sociale diensten, die haar
verheffing beogen, dingt naar een eigen
volwaardige plaats in een volwaardige
YT ct kan natuurlijk niet zo blijven, het warme stralende voorjaar in dit jaar-
Ê—i getijde, waarin ook de elfstedentocht mogelijk is. Maar hoe overduidelijk is
i J weer het bewijs geleverd, wat de zon DOET. Die eerste zonnedag was de
wereld ineens vol vriendelijke mensen, vol vriendelijke huizen, vol blijde
vogels en het was bijna of de bomen met elkaar stonden te praten. En waarachtig
vloog er al een dikke brommende hommel naar binnen, nog winterslaapdronken
botsend tegen het glas van de wijdopen ramen. Als het straks weer hagelt en
sneeuwt, zal hij denken dat hij geslaapwandeld heeft.
Die felle zon, die door de ramen naar binnen scheen, was al een bijzonder vroege
inspectrice, die onbarmhartig aanwijst, waar de spinnedraden zitten en het stof
en de verschoten plekken op kleden, kussens en behang en op alle hoeken in huis,
die eens een beurt moeten hebben. En daarmee is onherroepelijk de voor jaarsver
nieuwing misschien een restant van het nestbouw-instinct ontwaakt De
winkels staan al klaar om dat op te vangen en te stimuleren. En de welvaart die
het huishouden steeds meer stroomlijnt, doét hard mee.
léén doet wat ze vroeger deed met
de behulpzame handen van dienst
maagd, van grootmoeder of dochter
of inwonende nicht of zuster. Het le
ven was ten ook veel „goeiger". De
afwas ging zonder enig tempo. Maar
in deze wetenschappelijke tijd is uit
gerekend, dat, als je per dag drie en
een halve minuut wint op het doen van
de vaat, de huisvrouw per jaar, als ze
bijvoorbeeld twee maal per dag afwast
meer dan veertig uur wint... En het
is een feit, dat het heus scheelt of je
de vaat bewerkt met een hyper-geper
fectioneerde vatenkwast of
Ook zonder dat we het bewust doen,
bouwen we die welvaart steeds meer
in ons huishouden in. Neem het aller
gewoonste, destofdoek. Vroeger stofte
men met „afdankers". Nu zijn het ri
ante lappen, die ook al hoofdbrekens
kosten als je nieuwe gaat kiezen want
er zjjn er in alle kleuren en alle des
sins, van streepjes als een vroeger boe
venpak tot de allernieuwste, waar de
jaarbeurs mee gaat komen, bedrukt
met landschappen uit de Stille Zuidzee
en Spanje. Vakantiewensdromen kun je
in het stoffen verweven. De spinnen en
muggen kun je op het plafond achterna
zitten met een rode of gele of paarse
ragebol, waarbij de nieuwste een uit-
schuifbare stalen steel heeft, wat het
opbergen vergemakkelijkt in een be
knopte woonruimte. En de dweilende
spons aan steel, die de Amerikaan
„super maid" noemt, is dit jaar nog
weer geperfectioneerd met een handle
om de spons uit te wringen. Het auto
matische huishouden! Onvolmaakt blijft
echter, dat al die apparaten telkens
weer schoongemaakt en opgeborgen
moeten worden en eventueel hun spe
ciale onderhoud vragen. Als ze dat nu
ook eens zelf deden.
Wie tegen de aanbrekende sop- en
dweiltijd een nieuwe emmer of teil aan
schaft, ziet zich in dit voortschrijdend
plastic tijdperk geplaatst voor een steeds
uitgebreider assortiment dat in kleur
rijkheid niet onderdoet voor een bollen
veld. Waarbij ook de pedaalemmer als
hygiënische uitbreiding van de keuken-
uitzet een steeds grotere plaats in
neemt. Er zjjn tegenwoordig ook keu
kenmatten als een plastic rooster, waar
van de (Amerikaanse) fabrikant zegt,
dat de huisvrouw, die er haar werK
staande voor de aanrecht op verricht,
minder moe wordt. Zelfs zqn er dit
soort matten voor de badkamer, die
men zelf, als een legpuzzle, aan elkaa
bouwt tot de gewenste grootte.
De opeengestapelde rijen goederen,
waar de huisvrouw inde winkels voort
durend mee wordt geconfronteisr.d i;s
niet zonder psychologisch effect Wat
zuJ ie nog repareren en verstellen
(met de tijd die het kost) als al dat
nieuws schreeuwt om meegenomen
te worden. Het zoeken naar vervol
making, naar comfort bij het dage
lijks huishoudelijk werk, naar verge
makkelijking, naar methoden om het
te comprimeren, achten wjj een deugd
in deze tijd, waarin de huisvrouw al-
met zo
maar een borstel. Er is een plastic
variëteit met een gebogen steel en een
uitgebalanceerd haar-vlak, die zo ar-»
doende langs bord en schaal en kop
strijkt, dat die het resultaat moet zi.jn
van uitgebreide research. Van de
schrik je bij aars haf even. „Mag dat
voor een vatenkwast. Maar je ver
een, ook geestelijk, steeds meer vrij
kunnen ademen en zich niet gebonden,
maar „in de ruimte" voelen. Die ruim
te in het interieur wordt nog altijd na
gestreefd met zo transparant mogelijke
meubelen. We vragen ons af, hoeveel
logge olifanten van stoelen in deze
schoonmaak weer afgedankt zullen wor
den en verruild voor de ijle zitmeube
len met insectenpoten. Hoeveel volumi
neuze schemerlampen voor sprietige
verlichting (waar blijft toch al het
oude?) en hoeveel kolossen van kasten
en tafels voor wandmeubelen met neer
klapbaar blad en voor de eethoek, die
nu evolueert naar de oeroude en oerge
zellige combinatie van stoelen plus rus
tieke bank achter de tafel.
In het warenhuis, dat de bezoekers
elk voorjaar vergast op een woonexpo-
sitie met vooruitstrevende ideeën uit
verschillende landen, waar men wéét te
wonen, staan verschillende van die eet-
hoeken met bank. Een vrij nieuw meu
bel is een vogelkooi-achtige draadcon
structie in de vorm van een zandloper
als tafeltje of bankje te gebruiken. In
het eerste geval ligt er een glazen plaat
op, in het andere geval een rond kus
sen. Uiterst efficiënt, iets voor het huis
van „Mon oncle"!
Het verschil tussen binnen en bui
ten zoekt de modern wonende mens
omringd door glas steeds meer te
vervagen. Bij de nieuwe tuin-aanleg
rondo het buitenhuis tracht men de
beplanting aan te sluiten bij het in
terieur. De moderne meubels zijn zó
zoent je ermee omdat hij zjjn eeuwig
terugkerend werk perfect doet. Naar
dit dure ding momenteel in de
zaak waar wij er naar informeerden
uitverkocht is uermanent grote vraag,
zei de verkoopster. De welvaart in
détail!
Het gemak (echt niet hetzelfde als
gemakzucht) wordt ook gediend wan
neer men onofficiële gasten een papie
ren servet geeft. Tot veler vreugde zijn
hier nu eindelijk ook de grote zachte
papieren servetten te krijgen, die men
tot voor kort alleen in Frankrijk en Bel
gië zag. Ze zjjn relatief duur, maar wer
ken vereenvoudigend en dat is ook wat
waard. Ter opvrolijking van allerlei
schoonmaak-karweitjes zou de huis
vrouw zich een paar werkhandschoenen
kunnen aanschaffen, want die biedenzich
ook aan in kleurrijke keus. Ze zijn het
logische verlengstuk van de verzorgde
nagels en, als afwas-handschoen, een
consequentie van de uitdrogende was
middelen.
We leven in deze tijd sterk met twee
begrippen; welvaart en ruimte. Maar
helaas, al Is de kosmos nog zo ruim,
in Nederland is maar heel weinig ruim
te in vierkante meters per persoon be
schikbaar om in te wonen en om een
frisse neus in te halen. Toch wil ieder-
mee te nemén naar buiten en kam
peren en wonen begint al aardig in
elkaar over te vloeien; waar het kam
peren comfortabeler maar niet ech
ter en het wonen steeds minder con
ventioneel door wordt. Op genoemde
tentoonstelling staat een rustieke hou
ten lat-tafel op houten wielen, die bin
nen, in een onconventionele omgeving
niet misstaat, maar ook zó als ser
veerwagen het gazon op gereden kan
worden. Voor de „beplanting" binnen
zijn er behalve de loodzware cemen
ten bakken nu ook plastic bakken, die
veel makkelijker te hanteren zjjn. De
bloembak wordt >%°n steeds serieuzer
concurrent van de oude bloempot.
Maar die oude bloempot kan men in
sommige tuinartikelen-winkels nu ook
krjjgen met aangebakken oren om
buiten tegen het huis te hangen. Op
zijn Italiaans. Maar het vraagt elke
dag water geven want de potaarde
droogt erg uit. Op deze tentoonstelling
hangen van het plafond aan draden
vierkante bakken naar beneden, die
geneigd zijn licht te schommelen en
waar bloemcomposities op staan. Ze
zijn dus voor de sier. Noga! onrustig.
Ze doen denken aan een Laplandse
wieg. die, bij plaatsgebrek, ook van
de zoldering naar beneden hangt.
A. BgL
