GESPREK MET F.F.N HOOFDREDACTEUR
Arrestaties zonder opgave van reden
CUBA
wordt
bedroóen
Loemoemba bij aankomst
in Katanga al gedood?
Duits legionair geeft twee
verschillende lezingen
Naar een Museum van arresleden
Harde orchidee
Boeken voor missie
De Marijkehal is bijna klaar
Macimllan en
Adenauer
n ier heeft de premier
ter twijfel ingelicht over het me-
jPorandum inzake Duitsland en Ber-
Uh. dat hij van Khroesjtsjev heeft ont-
Gevangenissen
overvol
Hygiëne
VOLGENS GERD ARNIM
VRIJDAG 24 FEBRUARI 1961
PAGINA 9
-
-
v f y"'
BUlTENLANDSE
KRONIEK
De meeste Cubaanse katho
lieken, die aanvankelijk
warm zijn gelopen voor de
revolutie van Fidel Castro, heb
ben zich nu van hem afgekeerd,
omdat zij in zijn regime al te dui
delijk de trekken van het totali
taire socialisme hebben ontwaard.
Maar er zijn ook katholieken, die
de revolutie trouw zijn geble
ven. Hebben zij dit alles dan over
het hoofd gezien? Er moet hier
aan herinnerd worden, dat men
het grootste deel van deze laatste
categorie katholieken aantreft in
de provincies, vaak midden op het
platteland, waar zij helemaal in
beslag worden genomen door het
revolutionaire werk van nieuwe
scholen, nieuwe medische centra,
nieuwe coöperaties. Hun activi
teit werkt bezielend en in de
afgesloten wereld, waarin zij ver
toeven, hebben zij veel minder ge
legenheid dan de bewoners van de
grote steden om te ontdekken, hoe
de politiek in zijn werk gaat. Zij
hebben veel minder contact met
de mensen, die hen zouden kun
nen inlichten over wat er gaande
is in de verschillende beroepskrin
gen en door hun revolutionaire
ijver worden zij ertoe gebracht
de paar verontrustende inciden
ten, die zij opmerken, te bagatel
liseren. Naar hun opvatting zijn
dat vergissingen, die eerder het
gevolg zijn van de haast, waarmee
de revolutie is bewerkstelligd, en
van de overmatige ijver van som
mige communisten, dan van de
onweerstaanbare ontwikkeling
die hun broeders in de steden
constateren, die in dagelijks con
tact staan met mensen uit
meest uiteenlopende milieus.
de
De gevangenen
Kletspraat
Afwijkend relaas
De grootste
zandbak
op aarde....
Op Cuba geen vrije pers
x v\*. aanvaarden, dat de pers haar vrijheid
1 miste en dat van alle partijen alleen
I - <j JBI X x '<k\' cle- commun'stische een legaal bestaan
x f||| G x s 3É1É leidde. Op deze vragen heb ik van de
WBm - revolutionairen, katholiek of niet, nooit
dle had opgemerkt, dat ik bij voorkeur
WÊ^^ÊÊÊÊ^^^ÊÊKÊKÊÊÊ "et probleem van de pers cansneed, be-
Igg a| I "U raee te nemen naar de hoofd-
-" 1I ['sch geen regeringsorgaan is. „Welze-
[f'6^ niet^ ver^
z'in berichten en beschouwingen publi-
rtael Castro speldt een voorman uit een suikerbedrijf een onderscheiding op. De onderscheiding is genoemd ceerde, maar geheel vertekende berich-
■naar majoor Camilo Cienfuegos, die in de Revolutie gesneuveld is. De voorman die hier gedecoreerd wordt, kreeg van ten over dezelfde onderwerpen. Alleen
e heer J. W. Houtzager, die aan
de Oudegracht te Utrecht een
meubelzaak drijft, maakte vo
rig jaar een kerst-etalage met
als blikvanger een prachtige arreslee.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
/-( fc** i l u O v\_/ VtC 1 rj LA. O vy O j U' t'O vlu wv Xlv 1/vl/wwcv ooiw w wvw vu# v w Wl uwwit ww it
'-astro ook een foto van Cienfuegos. De plechtigheid had op 3 januari j.l. plaats in een suikerfabriek te Havana.
Minister Luns mag onlangs in Pa
rijs de Fransen en de Duitsers dan al
geërgerd hebben door zijn verzet te-
fen de door Adenauer geamendeerde
«uropese plannen van De Gaulle, hij
heeft de Westduitse bondskanselier
thans in ieder geval een tactisch dou
ceurtje bezorgd, waarvoor deze hem
dankbaar kan zijn. Als de regerings
leiders van het Europa der Zes reeds
in Parijs besloten zouden hebben tot
^gelmatig politiek overleg, zonder
Fhoot-Brittannië derhalve, dan zou
het bezoek, dat Adenauer en Von
^rentano zopas aan Londen hebben
Bebracht, in een veel minder ontspan
den sfeer zijn verlopen. De bondskan
selier heeft dit voordeel gezien en hij
heeft het meteen uitgebuit. In de ver
dagen over zijn aankomst op Victoria
Station staat, dat hij niet alleen een
glimlachende Macmillan de hand
drukte, maar ook nog de machinist
^an zijn trein en de stoker, die op
amaica het levenslicht heeft aan-
'chouwd.
Maar het ziet er niet naar uit, dat
Adenauer en Macmillan veel méér
hebben gedaan dan het koesteren van
de goede atmosfeer. Groot-Brittannië
heeft zich onbe-
voegd verklaard
namens de ande
re landen van de
Europese Vrij
handelszone te
onderhandelen
bver vormen van toenadering tot de
Lüropese Economische Gemeenschap.
VVst-Duitsland van zijn kant heeft
et Britse verlangen om rechtstreeks
°°r de zes landen van Klein-Europa
Worden betrokken bij hun politieke
IanJU| ^'eS ^us zonc^er Enge-
e bereidheid vertoont toe te tre-
n Europese gemeenschappen
L ni.e* hunnen bevredigen. Deze
ter S '6 Za^ overigens op veel saillan-
r Wanier aan de orde komen, als
eCQan aanstaande Brits-Franse
j^onomische besprekingen beginnen.
an Groot-Brittannië moeten kie-
delen. De Fransen menen, dat
geen sprake van kan zijn Engeland
°e te staan vrijblijvend deel te nemen
aan de politieke consultaties van de
es, zolang dat land terugschikt voor
^tegrale aansluiting bij Klein-Euro-
Pa. Engeland van zijn kant stelt, dat
öe economische kloof tussen de Zes
T J0 ^even onoverbrugbaar wordt,
als de Europese Zes zonder de Brit-
en beginnen aan politieke consulta-
Ies. Dank zij mr. Luns is er nog niets
°n err°epelijks geschied. Dr. Ade-
onh6r ^ee^. om het element van de
ook voor de naaste
na» 0 l)St ui* te bannen, verwezen
Icnrl 6 ^esteuropese Unie. In dat
kan^K eVetla's 'n dat van de NATO,
Politieke overleg tussen de
Voercf" 9'root"Erittannie worden ge-
n„T r ,Z? anS andere problemen onop-
8 gst blijven.
e gedachtenwisseling, die Ade-
ovU- en Macmill an hebben gehad
61 betrekkingen tussen oost en
est. zal wel voornamelijk hebben
rU e,Un °P recente Duitse gegevens.
bondskanself
nu
Toch heb ik sommige van deze re
volutionaire katholieken wel eens be
trapt op inconsequenties. Zij zegeen
ervan overtuigd te zijn, dat de Com
munisten het op Cuba niet voor het
zeggen hebben, dat Fidel dat ook niet
goed zou vinden, dat hij handiger is
dan zij en dat hij kans ziet gebruik
te maken van hun medewerking, een
medewerking, die onontbeerlijk is,
nu de Verenigde Staten, en met hen
de westelijke landen, zich vijandig
gedragen tegenover het revolutionai
re Cuba. Tenslotte zeggen zij, dat ze
niet bang zijn voor de communisten,
die men hen zo graag beschrijft als
almachtig. Een groep mensen, die mij
aldus had toegesproken en waartoe
een ingenieur, onderwijzeressen, het
hoofd van een school en enkele lera
ren behoorden, verbaasden mij m
hoge mate door hun gedrag tijdens
een bezoek, dat ik in hun gezelschap
brachf aan een middelbare school in
de provincie.
Wij zaten in een groot kantoor gezel
lig wat te praten, toen er opeens een
jongeman van nog geen vijfentwintig
jaar verscheen, gekleed in het uni
form van het revolutionaire leger. Na
mij de klassieke vraag te hebben ge
vangen, en over het gesprek, dat hij
met ambassadeur Smirnov heeft ge
had. Verder is minister Von Brentano
zopas nog in de gelegenheid geweest
de denkbeelden van president Kenne-
m Yernemen- Het is in dat verband
wellicht veelzeggend, dat de Britse
minister van financiën begin maart al
naar Bonn gaat om te zien, wat er in
multilateraal verband kan worden ge
daan tot herstel van het evenwicht in
de internationale betalingen.
steld, namelijk of ik Rus was of Tsjech,
en nadat hij had vernomen, dat ik
Fransman was, begon hij een serie lan
ge uiteenzettingen te houden over de
Algerijnse oorlog, -geheel volgens het
patroon dat wij kennen uit de commu
nistische pers. Het was duidelijk, dat
mijn vrienden zich geneerden over de
wending, die het gesprek nam. Ik pro
beerde het allemaal zo kort mogelijk
te houden door zo weinig mogelijk
te antwoorden op de argumenten van
de jonge rebel. Toch liet hij mij pas
los, nadat hij tot in alle bijzonderheden
„Zijn" zienswijze van de Franse poli
tiek ten beste had gegeven. Toen ik er
eenmaal in was geslaagd afscheid van
hem te nemen, stelde ik vast, dat bijna
al mijn begeleiders, van wie er nie
mand ook maar een kik had gegeven na
de binnenkomst van de ongewenste
gast, zich op een eerbiedige afstand
hielden. Toen de onderbroken conver
satie werd voortgezet, verontschuldigde
iedereen zich voor het onaangename
incident.
„Het is een kleine Streber zonder
het katholieke Weekblad „La Quincena'
handhaaft .zun traditionele vrijheid van
meningsuiting. De oplage is toegeno
men, maar het blad wordt nu ook zeer
hevig aangevallen.
Ex1"1 Yan de andere vragen, die ik in
„oE„e®m-s^de, scheen mijn gespreks-
?rs in £rote verlegenheid te bren-
ffj}* tn Amerika had ik uit de krin
gen van uitgeweken Cubanen verhalen
gehoord over martelingen. Sommige
mensen hadden mij verteld, dat zij het
met eigen ogen hadden gezien. Op Cu
ba had geen van mijn katholieke revo
lutionaire vrienden ooit van iets der
gelijks gehoord. Een van mijn vrienden,
die zag hoe sterk ik door deze vraag
werd bezig gehouden, nam mij op ze
kere morgen mee voor een bezoek aan
een geestelijke. Het was de directeur
van het Vincentiuswerk onder de ge
vangenen, die zo ongeveer optreedt als
aalmoezenier-generaal toor de gevan
genissen. Deze deelde mij mee, dat in
al de twintig jaar, dat hij zich aan dit
werk had gewijd, de Kerk nog nooit
zoveel faciliteiten heeft gehad om haar
taak ten aanzien van de gedetineer
den te vervullen als sedert de Revolu
tie. De gewone aalmoezeniers, evenals
de bisschoppen, kunnen, zo zei hij
op ieder gewenst ogenblik de gevange
nissen betreden en hun godsdienstige
zending in alle vrijheid volvoeren. „Ik
bezoek regelmatig alle gevangenissen.
Mij is geen enkel geval bekend, waarin
gedetineerden slecht zijn behandeld".
„Dat is een uiterst belangrijke ver
klaring", zei ik bij het weggaan te
gen hem, „en ik zal er verslag van
uitbrengen".
Vermoedelijk op grond van deze
woorden heeft de Cubaanse pers twee
Hij kon het niet over zijn hart ver
krijgen, toen het wintertafereel ver
dwijnen moest, het prachtige antieke
stuk aan de kant te doen en plaatste
het in de tuin van zijn woning in
Driebergen. Natuurlijk werd er met
deze en gene in de winkel wel eens
over gepraat. Zo vernam hij over an
dere arresleden, die hier en daar in
het land nog te vinden waren en de
heer Houtzager rustte niet of hij had
een hele verzameling bij elkaar. Hij
toog naar de Betuwe, het Land van
Maas en Waal en de IJsselstreek,
waar een boer nog zo'n prachtige
slede in een verloren hoekje van de
schuur had staan.
Hij heeft altijd veel van paarden
gehouden, waarschijnlijk door de ver
halen, die hij thuis hoorde over een
voorvader, die nog aan het hof koet
sier was geweest. In zijn verbeelding
zag hij de paarden al voor zijn mooie
sleden draven en hij hoorde reeds het
lieflijk getingel van het klokkespel in
de tuigen, die hij eveneens in bezit
had weten te krijgen. Zijn oudste slee
dateert uit 1600, zoals een afbeelding
in een boek van het Openluchtmu
seum in Arnhem hem aantoonde.
Als er een winter met behoorlijk
wat sneeuw geweest was, zou hij een
tocht georganiseerd hebben, waarvoor
reeds een afspraak was gemaakt met
een club van arresleebezitters in
Brabant. Nu gaat hij het over een an
dere boeg gooien om het publiek te
laten zien, wat een schoonheid aan
schilderingen en snijwerk zo'n arre
slee vaak te zien geeft. Wist u overi
gens, dat het woord arreslee afgeleid
zou zijn van narreslee? Tot het mid
den van de 16de eeuw luisterden nar
ren, die in een slee over het ijs of
op besneeuwde marktpleinen trokken,
feesten met hun grollen op.
De heer Houtzager heeft het Open
luchttheater vlak bij zijn woning in
Driebergen gepacht om dit in te rich
ten als museum van arresleden en al
wat daar zo bij behoort. Er komt
een klein restaurant in passende stijl
bij met oude stallantaarns als ver
lichting. Tweede Paasdag wordt het
museum geopend.
Wanneer morgen de jaarlijkse boe
kenweek weer ontketend zal worden,
is dat tegelijk het startsein voor een
actie op de vijf bisschoppelijke groot
seminaria met het doel om missiona
rissen over de gehele wereld te voor
zien van lectuur. Zo gebeurt dat nu al
vijf jaar, maar ondanks de tiendui
zenden boeken die door bemiddeling
van de missieverenigingen op de se
minaria de afgelopen jaren zijn ver
stuurd, is de behoefte bijna niet te
verzadigen. Daarom begint er mor
gen opnieuw een actie, waaraan alle
katholieke boekhandelaren hun mede
werking hebben toegezegd. Het pu
bliek kan bij hen namelijk boekenbon-
nen kopen voor een missionaris, en
het centrum lectuurvoorziening voor
de missie zorgt er dan wel voor, dat
de missionarissen juist die boeken
krijgen, die zij het best kunnen ge
bruiken.
Om enig idee te krijgen van de ac
tiviteiten van dit centrum lectuur
voorziening: in 1959 werden 16.000
boeken naar de missie gezonden met
een gezamenlijke waarde van 25.000.
Het vorig jaar steeg de waarde "elfs
tot 40.000. Naast hulp aan indivi
duele missionarissen bereidt het cen
trum de opbouw voor van bibliothe
ken. Hiermee wordt bereikt dat niet
alleen de missionarissen zelf, maar
ook de gelovigen in de gelegenheid
zijn zich breder te ontwikkelen dank
zü het middel van het geschreven
woord. Des te sneller zal de missio
naris dan in staat zijn een geestelijke
elite te vormen uit de hem toever
trouwde schare. Op aller medewer
king wordt graag gerekend.
llilllllllllllillllllllllilililllllllllllllllllllllllllllllilllllliiiiiiiiiiiiiilliiiii"iii""i"iiii"'i"'iiii"ii"iii'ii"iiiiiiiiiiiiiiilillllillllill
Is' do voortekenen niet bedriegen,
zullen over enige jaren de Ne
derlandse tuiniers kunnen be
schikken over een orchidee, die
geen tropisch klimaat in een warme
kas nodig heeft om op Nederlandse
grond te gedijen. Het is de „Pleione
limprichtii", een grootbloemige or
chidee, cyclame-rood en met een rood
bruin gespikkelde kelk. Een kweker
uit Dedemsvaart ontdekte deze or
chidee bij een collega in Zweden, die
beweerde, dat de bloem volkomen
winterhard zou zijn en in een koud
klimaat in de volle grond even ge
makkelijk groeit als een roos. De Ne
derlandse kweker had er wel oren
naar, kocht enkele planten en zette
woorden heeft de Cubaanse pers tweew puimen en zeue
of drie dagen daarna gemeld, dat ik c ?eze m oe Dedemsvaartse grond. Dit
mij zeer lovend had uitgelaten overt Js na arl® .laar geleden en de kwe-
-I n. Ti i -i k'Pr ie or rnünc xxral vol-nn nJn4 „1
de Cubaanse gevangenissen. Ik had
mij er evenwel toe beperkt het be
lang te onderstrepen van deze ver
klaring, die bovendien nog werd be-
Een Cubaanse propaganda-foto uit de dagen van de zuivering van het leger
van Batistische elementen: Een ter dood veroordeelde officier spreekt bij een pater
zijn laatste bicht, zo luidt het officiële onderschrift.
enig formaat
zei men tegen mij,
N kan hem steunen. Vroeger
wvAinui1 deel uhgemaakt van een
]flï§ groeP' Maar hi3 raak
te teleurgesteld over het feit, dat hem
geen enkele leidende functie werd ge
geven. Hij werd communist, draagt
nu het uniform van het revolutionai
re leger en krijgt nu een heleboel
praatjes
Pijnlijke, nog dan de onaangename
taal van de jongeman vond ik de angst
vallige houding, die mijn vrienden tegen
over hem aannamen. Als hij geen com
munist was geweest, dan zouden zij
hem vast en zeker wel als een ordi
naire vlegel op zijn nummer hebben
gezet.
Hun stilzwijgen was even beschaamd
is toen ik hun vroeg, hoe zij, zonder
zich bezorgd te maken, het feit konden
vestigd door een religieuze, die de
priester in zijn werk bijstaat. Maar
toen de kranten een fotc afdrukten,
waarop ik samen met pater Lence
stond afgebeeld, kon men in een van
de onderschriften (het tijdschrift „Bo
hemia" van 27 november) lezen: ,X
heeft het nieuwe Cuba ontdekt. Zijn
ervaringen in de collectieve land-
bouwbed' iven en in de strafinrich
tingen, zo verschillend van de hel
die men hem in Noord-Amerika had
afgeschilderd, hebben hem met be
wondering vervuld".
Wat „Bohemia" niet wist, dat was,
dat ik intussen een arts had ontmoet,
die verscheidene maanden had gewerkt
in een van de grote gevangenissen van
Havanna. „De hygiënische toestand,
waarin de gedetineerden leven, is ver
schrikkelijk en dat koitft, omdat er veel
te veel zijn voor de beschikbare ruimte.
ker is er thans wel zeker van, dat zijn
Zweedse collega niet overdreven
heeft.
De Marijkehal, de zesde hal op de terreinen van de Koninklijke Aeder:andsche
Jaarbeurs aan de Croeselaan, nadert zijn voltooiing. Deze week is de eerste
van de twee roltrappen geplaatst die de parterre van deze hal met de
etage verbindt. De gezamenlijke oppervlakte van de nieuwe hal bpdmnnt
ongeveer m00 m2. Gedurende de Voorjaarsbeurs zal de ruYmtTop ie begane
grond geheel worden bezet door de afdeling scheepsbouw - scheepsmotoren en
-schroeven, cascobouw, laad- en losgerei, beveiligingsapparatuur en naviaatie-
mstrumenten, - terwijl op de verdieping metaalbewerkingsmachines en bereed
schappen, pompen en compressoren geëxposeerd zullen worden. gereed
(Advertentie)
PARIJS, 24 febr. (UPI) De Congo
lese ex-premier, Patrice Loemoemba,
is 18 januari, de dag dat hij in Katanga
arriveerde, gedood.
Aldus heeft een Duitser, de 31-jarige
Gerd Arnim, die in de internationale
brigade van Katanga diende, aan het
Parijse dagblad „I'Aurore" verteld.
Arnim zei dat hij de lijken van Loe
moemba en zijn twee metgezellen op
18 januari in Elisabethstad had gezien.
De Katangaanse minister van binnen
landse zaken, Moenongo, had echter
13 februari in Elizabethstad verklaard
dat Loemoemba »n zijn voormalige
minister van sport- en jeugdzaken
Maurice Mpolo, en de voormalige se
naatsvoorzitter, Joseph Okito, waren
gedood nadat zij 10 februari uit hun ge
vangenis waren ontsnapt.
Volgens I'Aurore had Arnim beweerd
(1). De meesten lijden aan besmette
lijke ziekten. Tijdens de hele duur van
mijn verblijf heb ik niet één keer ge
zien, dat er vlees werd verstrekt aan
de gevangenen. Maar ik weet, dat door
hun karige porties vaal urine zit, als
het tenminste geen dode beesten zijn.
De bewakers maken zich schuldig aan
een schandelijke dranksmokkei en geen
enkel protest heeft daar tot dusver een
eind aan kunnen maken. Ik ken per
soonlijk geen enkel geval van marte
ling, maar wel van ernstige mishan
deling. Men heeft mi, zelfs op een ge
geven ogenblik gevraagd een stuk te
tekenen, waarin werd verklaard, dat de
verwondingen, die twee gevangenen
van deze mishandeling hadden overge
houden, veroorzaakt waren door sla
gen, die zij elkaar bij een onderling
gevecht hadden toegebracht. Ik heb ge
weigerd".
Een Europees diplomaat zou mij
van zijn kant nog meedelen, dat een
van zijn bedienden, die zonder enige
reden was gearresteerd, verscheidene
dagen, samen met andere gevangenen
in een nauwe cel naakt was vastge
houden. Men had hem en de anderen
van hun kleren beroofd om hen te
beletten te ontvluchten en natuurlijk
ook om hen te vernederen.
I) Men schat, dat er tussen de 20.000
en 30.000 politieke gevangenen zijn.
(Nadruk verboden)
?at L°em°eraba en zi)n beide metgezel-
j 9F Afrikaanse soldaten werden ge-
dood tijdens de reis van het vliegveld
kamp S e^h^d naar een detentie-
De Duitser zag een vrachtauto met de
njken in het kamp arriveren op dezelf-
ae aa§ dat de gevangenen van Thjjs-
stad naar Elisabethstad waren overge
bracht. Loemoemba had opgedroogd
bloed op zijn hoofd zitten, aldus Arnim,
en zijn lichaam vertoonde de sporen van
verscheidene kogelwonden. Een peloton
van 13 Katangaanse soldaten en een Bel
gische officier, kapitein Marcel Ruys
genaamd, brachten „e lij ker in het
kamp. De Katangaanse soldaten hadden
Loemoemba eerst gehoond en beschimpt
tijdens de reis en hem die middag ver
volgens dodelijk gewond, zei Arnim.
Ruys kon niets doen om de moord te
voorkomen. Vier van de 13 soldaten zjjn
geëxecuteerd, aldus Arnim.
Toen president Moise Tsjombe van de
dood van Loemoemba hoorde werd hjj
kwaad en liet Ruys en het peloton ar
resteren- Volgens Arnim bevond de Bel
gische officier die vroeger in het
vreemdelingenlegioen had gediend, zich
nog in de gevangenis toen hjj (Arnim)
erin slaagde op 23 januari Katanga te
ontvluchten.
In het relaas in I'Aurore stond voorts
dat Arnim en een peloton van 11 Ka
tangaanse soldaten de drie lijken even
voor middernacht op 18 januari mee
namen naar een afgelegen plek dicht
bij het dorp Katoto, 600 km ten noord
westen van Elisabethstad Daar zo
vertelde Arnim, werden de Ijjken öndei
een boom dichtbij de weg begraven.
Het lichaam van Loemoemba werd het
eerst in de kuil geworpen en vervolgens
dat van Okito en Mpolo, waarna de
sporen van vers uitgegraven aarde wer-
den uitgewist. Arnim zei ervan over-
u'f j z,bn dat Tsjombe niet gewenst
had dat Loemoemba werd gedood en
werkelijk kwaad was over de moord
aldus I'Aurore.
De Duitser heeft in Rome ook een re
laas gegeven aan het Britse blad „Dai
ly Sketch", dat merkwaardigerwijs op
Wat is de grootste zandbak
op deze aarde? De Sahara...
Ongetwijfeld. Om die zandbak
tot op de bodem leeg te zuigen,
zou men een eeuw lang met
één miljoen stofzuigers aan
het werk moeten. Want de
Sahara is groot, maar een
miljoen stofzuigers kunnen
hem baas! En méér dan een
miljoen stofzuigers heeft
Ruton in de tientallen jaren
van zijn bestaan al afgeleverd.
Méérdan een miljoen betrouw
bare Rutons en Rutonnettes.
Bij de bouw van die stofzui
gers deed Ruton een onschat
bare ervaring op.
Juist door die ervaring heeft
Ruton een streepje voor op
andere goede merken.
De Ruton is opvallend prak
tisch! De verhouding tussen
zijn prijs en zijn kwaliteit i3
uitermate gunstig. De Ruton
is de stofzuiger voor een
„schone" toekomst. Ook de
vakman zal Udat verzekeren
't was Ruton - 't is Ruton
't blijft Ruton
RADOMA N.V. AMSTERDAM
enkele essentiële punten afwijkt van
dat van I'Aurore. Voigens de „Daily
Sketch" zou een Belgisch officie: het
vuurpeloton gecommandeerd hebben,
dat juist op bevel van Tsjombe
Loemoemba terechtstelde. Arnin de
Duitser, zou luitenant geweest zijn, en
opdracht hebben gekregen met zijn pe
loton de lijken te begraven. Hij zon Ka-
tanga ontvlucht zijn omdat hij vreesde
dat zijn leven gevaar liep, daar hij te
veel wist.
Israël De eerste zittingen van het
proces tegen de Jodenmoordenaar
Adolf Eichmann zullen door de dienst
vreemde talen van de Israëlische
radio-omroep rechtstreeks worden uit
gezonden. (UPI)
