se
schoolweek
Onderwijs is nog
overwegend gereserveerd
Het Geschenk:
„DE ONBEKENDE UREN" en
de onbekende schrijvers
M
SER aanvaardt advies
bedrijfsschap bakkerij
E
Niettemin proef bij openbare
scholen in Amsterdam
Vele vragen voor
S,rls *8 4SWS8»
Menzies sprak
met Kennedy
B oeken week-ui tga ven
Bijzonder bord (I)
Universiteitscafé „Pandoer" in Utrecht
Bijzonder bord (II)
Bijzonder bord III
Zonder streep
v
ALLERLEI BELANGEN
gezinnen en
docenten
Geen geld meer
voor Engelse
troepen
Aanvullend advies over consumen-
ten-kivestie geivenst geacht
Nederland bezoeken
zonder paspoort
VERSCHENEN;
Ook Nieuw-Guinea
kwam ter sprake
Hulpactie Hongarije
naar Roermond
MÏ3I1
200
RESA - HILVERSUM
ZATERDAG 25 FEBRUARI 1961
W est-Duitsland
Ver koudheidsbacillen
protekti* Dit d°°'ie be^"t:
t,e e8en infektie
de sta^nboelten
Vraag de boeken (geheel vrijblij
vend) ter inzage aan Uw behang-
leverancier.
Onbegrensde mogelijkheden voor
een prachtige begrenzing van „Uw
kamer van Ik".
Mgr. G. v. d. Burg
(Amsterdam)
blijft voorzitter
Het Geschenk voor de Boe
kenweek van dit jaar is ge
drukt in een oplage van
200.000 exemplaren. Bij aankoop
van minstens vijf gulden krijgt
men het cadeau. Er moeten de
komende week dus voor één mil
joen, gulden aan boeken verkocht
worden, aan Nederlandse boeken,
want wie zich voor vijf gulden
van zijn literair paspoort bedient,
valt buiten het cadeaustelsel. Zo
als men weet, is het Geschenk al
vele jaren, zij het met enkele
onderbrekingen, een novelle. Die
novelle verschijnt anoniem. Een
aantal auteurs heeft manuscrip
ten ingestuurd, een jury schift en
de namen van alle inzenders ko
men achter in het uitverkoren
werkje te staan. Aan de lezers de
identificatie van de onbekende
gelukkige.
GESLAAGDdank zij
(Van onze onderwijsredacteur)
DEN HAAG, 24 februari Het Cen
traal Planbureau houdt er rekening
•nee, dat tegen het eind van dit J
de 45-urige werkweek een feit
Mj „een groot deel" van het b
leven. Deze recente uitspraak
dermaal de vraag rijzen of de l jj-
Se werkweek een pendant U
gen in een vijfdaagse schoolweek.
Deze vraag is thans in studie bij
de Algemene Nederlandse Onderwjj-
zers Federatie, by Raaa van Le
raren en b\j de Contactraad voor het
Katholieke Onderwas. Inmiddels kan
men op tal van plaatsen vrij emo
tionele uitspraken pro en contra de
vijfdaagse schoolweek beluisteren
waaruit steeds meer duidelijk wordt'
dat het vraagstuk niet zo eenvoudig
dp o-óa, menen te weten gaan
m%l! ^hten van de A.N.O.F.-com-
zopk Le het eerst met het onder
ra ls begonnen, doch haar rap-
v n°g niet heeft vastgesteld) in
ae richting van een overwegend af
wijzend oordeel.
Niettemin schijnt men by het open-
ttaar onderwijs in Amsterdam een
proef te willen nemen met een vyf-
daagse schoolweek in de^ periode tus
sen 1 aprd en 1 september. B. en W.
van Amsterdam hebben hierover nog
geen beslissing genomen, maar er ligt
reeds een rapport over dit onderwerp
ter tafel van de onderwijsinspectie.
Naar verluidt zou men de tijd wel rijp
achten voor genoemd experiment.
Het al dan niet invoeren van de vijf
daagse schoolweek is een zaak, waar
over de school- en gemeentebesturen
te beslissen hebben. Minister Cals ver
klaarde op het eind van het vorig jaar,
dat hij nog geen definitief standpunt
in deze kwestie kon bepalen, doch hij
wees er tevens op. dat er geen wette
lijke bepalingen zijn, die de invoering
van de vijfdaagse schoolweek in de
Weg staan. Hier en daar schijnt de
indruk gevestigd te zijn, dat het mi
nisterie van O., K. en W. nogal gepor
teerd is voor de vijfdaagse schoolweek.
Volgens onze informatie is het echter
veeleer zo, dat men er ten departemen-
te, zeker wat het v.h.m.o. betreft.
jOok niet erg op gebrand is, doch dat
wien Zich wel afvraagt of de ontwikke-
htig kan worden tegengehouden.
Bij het vraagstuk van de vijfdaagse
Schoolweek spelen a) de belangen van
bet gezin en de wensen van de ouders;
b) het schoolse belang van het kind
en de wenselijkheden van het onder-
Wijs en c) de belangen en de wensen
der docenten. De punten a, b en c wor
den hier genoemd in dezelfde volgorde
als waarin ze onlangs opgesomd wer
den jn het blad ^Het Schoolbestuur".
Alleen al over de groepering van deze
belangen en de volgorde wordt gedis-
Cu5sleerd- Zo stond kortgeleden in
pdd Katholieke Schoolblad" een in-
dat s brief, waarin betoogd werd,
de o a niet juist is de belangen van
zou Vaders bovenaan te zetten; men
Ourio niet m°efen afvragen wat de
u9fs het beste uitkomt, maar waar
de kinderen en de school het meest
mee gebaat zijn.
Vervolgens is er de vraag: wat zyn
nu eigenlijk de belangen van „het' ge
zin de" ouders, „het onderwijs,
dé" "docenten? pm maar een enkel
voorbeeld te noemen: de combinatie
vijfdaagse werkweek-vijfdaagse school
week lijkt aantrekkelijk voor de gezin
nen, die er een „long weekend" op
uit willen trekken, maar zal dit in zo
veel gezinnen zovaak gebeuren, dat
d!f als een belangrijke factor pro de
vyfdaagse schoolweek moet worden
?f"Semerkt? Andere vragen: zijn de
Kiem behuisde gezinnen gebaat met
7] Yrbe zaterdag van de schooljeugd,
zal het er in vele gevallen niet op neer
komen, dat de kinderen hun tijd ver
lummelen op straat, enz. En dan is er
ook nog het punt, dat men zelfs bij de
sterkste verwachtingen inzake de in
voering van de vijfdaagse schoolweek
in het bedrijfsleven er toch altijd reke
ning mee moet houden, dat bepaalde
groepen van de bevolking des zater
dags zullen blijven werken hoe zal
men in deze gezinnen tegenover hef
vrij-af van de kinderen staan? Verder
heeft men te maken met verschillende
situaties op het platteland en in de ste
den enz. enz.
Aan de kant van het onderwijs doen
zich niet minder vragen voor. Bij het
onderwijs bestaan vele wensen, maar
de vijfdaagse schoolweek was daar tot
nog toe nu juist net niet bij. Er zijn
scholen, die om bijzondere redenen
al een vijfdaagse week hebben, doch
ze zijn niet talrijk. In het algemeen ge
sproken kan men zeggen, dat het pro
bleem van de vijfdaagse schoolweek
voor het onderwijs aan de orde is ge
komen door de ontwikkeling van bui
tenaf.
Het zou geen verwondering behoe
ven te wekken als onderwijzers en le
raren straks, wanneer de vijfdaagse
werkweek algemeen wordt, in het ver
langen naar een vrije zaterdag worden
meegezogen, maar het zegt wei iets
dat men in eerste aanleg de neiging
heeft de hoot af te houden. Weliswaar
is wetenschappelijk nog nooit uitge
maakt wanneer de schooltijden het
best door vakanties en vrije dagen on
derbroken kunnen worden, maar men
ziet nu eenmaal nog geenszins, dat
de vrye zaterdag het onderwijs ten goe
de zou komen.
Vooral in de kring van het v.h.m.o.
staan zeer velen dan ook bepaald hui
verig tegenover de vijfdaagse school
week. Sinds jaar en dag wordt er ge
sproken over „overlading" en nu plot
seling een vrije zaterdag? Dan zullen
wij toch tot beperking van de leerstof
moeten komen, zegt de een, maar
daarmee raakt men een probleem,
dat zich niet even en passant laat op
lossen. Het zal onvermijdelijk zyn
meer lessen te geven op de andere
dagen, rzegt de ander, maar de
schooldag is doorgaans toch al lang
Bonn, 25 febr. (Rtr.) West-Duits-
JJfid is niet van plan dit jaar de recht-
financiële bijdrage aan de le-
ringskosten van de Engelse troepen
Jn flc nV .4- 4rv rrottf»n.
5 - 'ssKosien van ae
,1.™ Bondsrepubliek voort te zetten,
Vn ™s. heeft gisteren de officiële woord-
Eet T Van de regering. Felix von
v£w?t. verklaard. Op de begroting
Zg-n jkn komt geen post voor het
"K'jnleger" meer voor.
dins°dna„Eckardt zei dat Adenauer, die
Londen uen woensdag een bezoek aan
de leD-eri^e{t gebracht, de kwestie van
heeft h' Sskosten niet met Macmillan
West.nproken.
afgelonPnUljs!and heeft Engeland in de
Pond sterlin6, ^aar iaar'yks 12 miljoen
betaald niV uim 120 nailjoen gulden)
het handVif "iUrage in de kosten van
west-DuitslV6d Van Engelse troePen in
Advertentie
2|jn als de dood voor
„Unh en hooiVo°rts-_ 11
STRAATSBURG, 24 febr. (UPI)
Nederland heeft vandaag de viiftien
landen vertegenwoordigende Raad
van Europa formeel op de hoogte
gesteld van het feit dat burgers van
de aangesloten landen geen pas
poort meer zullen nodig hebben om
Nederland binnen te kunnen komen.
Wat de burgers van de landen vari
de raad thans alleen nog nodig hebben
Voor een bezoek aan Nederland is een
identiteitsbewijs. Voor landen waar
P^en dit papier niet kent, kan een an
der document zoals een rijbewijs dienst
doen. De afschaffing van de paspoorten
Eaat in op 1 maart.
genoeg. Andere suggesties zijn: verkor
ting van de lessen van 50 tot 4t> oi
40 minuten en het inkrimpen van ae
vakanties. Men praat op dit moment
nog druk door elkaar heen, maar in
ieder geval blijkt wel, dat het onder
wijs met deze zaak nog helemaal met
klaar is.
De zeer globale opsomming van een
aantal vragen, die zich bij deze Kwes
ties voordoen, maakt wel duidelijk, dat
het niet aangaat nu maar plotseling
over te schakelen op de vijfdaagse
schoolweek, ook al zullen zich dan ver
moedelijk in de naaste toekomst wat
meer gevallen van schoolverzuim op
zaterdag voordoen. Waar enerzijds nog
helemaal niet gebleken is, dat er by
de ouders al zo'n prangende behoefte
bestaat aan de vrije zaterdag voor hun
kinderen en waar anderzijds het nut
voor het onderwijs op zijn zachts ge
zegd dubieus is, doet het nogal over
haast aan wanneer men in een grote
stad als Amsterdam nu al zou beslui
ten voor het openbaar onderwijs een
proef te nemen met cle vyfdaagse
schoolweek. Een dergelijke proef zou
een ontwikkeling in gang kunnen zet
ten, die straks misschien moeilik
meer te stuiten is.
Het kan zün, dat de invoering van
de vijfdaagse schoolweek op de lange
duur toch onvermijdeiyk is, maar dan
lijkt het de voorkeur te verdienen,
dat eerst wordt uitgezocht hoe men
zich het best tegen de mogelijke na
delen van de vijfdaagse schoolweek
kan wapenen. De Katholieke School
raad heeft dan ook voor de katholieke
scholen het parool uitgegeven: hand
haaf voorlopig de status quo.
(Advertentie)
van de
unieke
nieuwe
R D
collectie
behang
jaargang 1961
Rath Doodeheefver N.V.
WASHINGTON, 25 febr. (Reuter)
President Kennedy van de Verenigde
Staten en de minister-president van
Australië. Menzies, hebben gisterfei. in
het Witte Hu s twee uur lang met elkaar
geconfereerd. Menzies verklaarde na
afloop, dat tijdens dit gesprek ook de
kwestie Nieuw-Guinea aan de orde was
gekomen.
Tussen beide staatslieden bleek „een
ruime mate van overeenstemming"
over deze kwestie te bestaan, ook al
waren zij het niet op alle punten geheel
met elkaar eens. Kennedy noemde de
besprekingen „heel hartelijk en zeer be
vredigend".
Voor zjjn bezoek aan Kennedy had
Menzies reeds een uur gesproken met
i Amer'kaanse minister van buiten
landse zaken, Dean Rusk.
(Van onze correspondent)
ROERMOND, 24 febr. Het bu
reau voor de Stichting Hulpactie Hon
garije wordt van Amsterdam overge
bracht naar Roermond. De leiding zal
in handen komen van de heer J. Soelier,
oud-politieman. Roermond bezat tot op
heden wel een provinciaal bureau, waar
bij als vertegenwoordiger optrad drs. Jo
Hansen, die leraar is op het bisschop
pelijk college te Roermond. Diens werk
neemt een ere-piaats in in Limburg.
Ook de heer G. N. Olsthoorn, eveneens
een leidende figuur van de stichting,
heeft stimulerend werk verricht
Voorzitter blijft de deken van Amster-
da™> mgr. G v. d. Burg. Het magazijn
blijft in Amsterdam gevestigd. De een-
trale administratie echter bevindt zich
nu in Roermond. Met de verpakking
van goederen heeft zich een comité be
last, gevormd uit het r.-k. Vrouwen
gilde van Roermond.
Het werk van de hulpactie komt o.a.
neer op het verpakken en naar Hon-
garye verzenden van paketten met duur-
?aaivL,y0 je1, beding en medicamen-
voor hen. die in het maat-
bestel van het communis-
tilw, g5yef?eerde land niet meer mee-
Uat zyn vooral de mensen, die
d"™, vr°egere intelligentsia behoorden.
Horfi Komen er per dag meer dan hon-
<;tiehi-Verzoeken om bulp binnen bij de
til - S en voor zover men daartoe in
staat is, wordt aan deze verzoeken vol
daan.
De stichting meent, dat bij het ver
keer met Hongarije minder verloren
gaat dan bij het binnenlands postver
keer. De paketten worden door de Hon
gaarse overheid nooit geweigerd. Het
heeft er echter alle schijn van, dat dit
geen welwillendheid is. Immers er wordt
een niet te verguizen belasting geheven
op geïmporteerde nieuwe kleding, ter
wijl thans ook voor gedragen kleding
belasting moet worden betaald en wel
zestig procent van de aldaar geldende
waarde Dit mag voor Nederland in geen
geval een beletsel vormen de actie dan
maar te staken. Het vorig jaar werd
voor 97.000 gulden aan goederen in pa
ketten naar Hongarije gestuurd, terwijl
zelfs kerken, waar men in Hongarije
van overheidswege nauwelijks aandacht
aan besteedt, eens grondig opgeknapt
konden worden.
Dit jaar is men iets anders te werk
gegaan. Tussen de vierentwintig schrij
vers die werk instuurden, staan er nog
eens dertig die beloofden werk te zen
den maar wier inspiratie blijkbaar voor
tijdig uitdroogde. Merkwaardig is de
procedure wel. Ze kan precedenten
scheppen: wij vrezen voor volgend
jaar een eindeloze lijst namen, want
ieder maakt wel eens het voornemen,
een novelle te schrijven. De lezer kan
dit jaar dus vierenvijftig auteurs op
het vaderschap van de novelle aankij
ken. Nu is dat aantal niet onoverko
melijk. Bezwaarlijk is wel, dat blijk
baar iedereen die een boek van wel
ke 'iwalite": ook op zijn geweten
heeft, kan insturen ol beioven in te
sturen. Het eerste gevolg hiervan is,
dat de vierenvijftig een monsterver
bond van literatuur en lectuur laten
zien. Tweede gevolg: de deelnemers
aan de prijsvraag, die in wezen toch
een literaire prijsvraag is, zullen we)
moeten gaan raden, daar de novelle
zelf weinig houvast geeft: zij is matig
iterair en kan dus ook een uitschieter
"L?.8 lectuursector zijn. De meeste
l a 'Wers nu behoren kennelijk tot de
nen a cateSorie. ik moet eerlijk beken-
van' alaV -ik van tweeëndertig auteurs
zen hok st ,nog nooit één letter gele
niet eon ea, 'k van ve'en van hen
volg- de h Ü-naam kende- Derde ge-
kele'deoin ge s'tuatie is voor de en-
enigszina hme2de sc'wijvers van klasse
lezing van chamend: 00k een bloem-
spreek van narr}en stelt zijn eisen. Ik
opvallend ^,enkeie Het is inderdaad
naam een n„e wein}g schrijvers van
misschien m? msturen, hetgeen
te verklaren r* "°Pen deelneming"
is een tynisÓh rt JUry daarentegen
iaar uit lltera>re. Zij bestond dit
G van iu y van Lokhorst, Willem
van Maanen, prof. mr. W. H. Na-
Illustratie van Lucie Kurpershoelc.
gel (de schrijver J, B. Charles) en
Lambert Tegenbosch. En als leden van
de Commissie: G. Lubberhuizen, P.
Lrand jr. en Jur. ten Have. Al met
ai is het geheel een verwarde situatie.
De novelle van dit Jaar neet „De
onbekende uren" en is kennelijk
geïnspireerd op de ontvoering
vorig jaar van Eric Peugeot. De
titel geeft de inhoud van het verhaal
precies weer: het beschrijft de uren
die het jongetje doormaakt tussen de
ontvoering en de teruggave, uren waar-
van de inhoud onbekend blijft
Pet jongetje heet Rim Coral en bij
de inzet van het verhaal heeft hij zijii
eerste nacht bij de ontvoerders doorge-
brücht. De auteur heeft zich consequent
aan de titel gehouden: de lezer ervaart
het gehele gebeuren zoals het jongetje
dat ondergaat. Vanaf de eerste zin
De kamer leek op de zolder thuis"
h©6lt do schrijver, en dat op bewonde-
renswaardige wijze, het procédé volge
houden. Dat procédé is in de litera
tuur niet onbekend. Het heeft vooral
deze charme: dat de wereld volkomen
onbevangen wordt bezien, wat vaak
mensen op uitstekende wijze karakte
riseert. Het kind vermoedt niet, het con
stateert. De vermoedens volgend uit die
constateringen zijn aan de lezer. Men
zou het procédé enigszins kunnen ver
gelijken met dat van de stomme film.
Kinderlijke onbevangenheid contras
teert vaak ontroerend met de geraf
fineerdheid van volwassenen. Ook dat
is in „De onbekende uren" herhaaldelijk
het geval, en dat met het bekende ge
volg: de volwassene wordt er minder
geraffineerd door, onhandiger, hulpe
loos zelfs, want een kind kan ook meer
vragen dan duizend sluwen kunnen ant
woorden. De drie ontvoerders komen op
gelijke wijze voor de lezer te staan.
Daar komt nog dit bij: een kind kent
slechts enkele vormen van misdadig
heid. De goed-zichtbare, zou men haast
zeggën. Vandaar dat Rim de drie heel
anders ziet dan de buitenwereld. Scher
per, want minder traditioneel en zon
der vooroordelen. Ook van de onbeken
de uren van de kidnappers en met na
me van die van de jongste is de le
zer dus getuige. Hij ziet de altijd on
zichtbare „achterkant van de misdaad
die iets menselijks heeft. Simplificering
is voor de schrijver hier het grootste
gevaar. Ge~ft mij namelijk te weinig te
vermoeden, met andere woorden: idea
liseert hij de argeloosheid van het
kind, dan worden „zware jongens" gauw
simpele reuzen. Aan dat gevaar is de
schrijver niet ontkomen, omdat hij m.i.
de argeloosheid van het kind toch te
traditioneel ziet. Dat het ook anders
kan bewijzen de herinneringen van de
jongen aan „thuis": ook daar consta
teert hij, maar veel scherper, geraffi-
neerder-argeloos, waardoor de lezer die
uit de constateringen zijn conclusies
trekt, van dat ouderlijk milieu een zeer
scherp beeld krijgt. Een veel-zeggend
samenhangend beeld: het kind ziet
slechts losse delen die het gelukkig!
nog niet tot een geheel kan vor
men.
Het verhaal is een opeenvolging van
verwondering, berusting en angst bij
Pvim. En dat alles verteld in een zeer
simpel Nederlands, soms té kinderlijk,
nooit kinderachtig, nu en dan knap, zo
als op bladzijde 59, waar de schrijver
Rim laat constateren: „Andere mensen,
overwoog Rim, de grote mensen thuis,
de ooms en tantes, mama, papa, hun
vrienden, deden zo niet. Kinderen wel.
De grote mensen hier waren geen ech
te grote mensen." Dat is feilloos en van
uit het kind gezien ook aannemelijk.
i de aa nemelijkheid van Rims ge
dachten en constateringen weet de
schrijver echter niet altijd te overtui
gen. Soms, vooral tegen het einde, idea
liseert hij en dan dreigt zoetheid waar
van het verhaal trouwens niet helemaal
vrij is.
„De onbekende uren is boven alles
een charmant, een aardig verhaal. Het
zal niet nalaten ontroering te wekken.
Of die ontroering literair helemaal ver
antwoord is, is echter een vraag. Ver
halen over kinderen zijn gevaarlijk,
omdat de lezer door geïdealiseerde
herinneringen en door de liefde voor
alles wat klein en hulpeloos is, gauw
weerloos wordi tegenover het verhaal.
Wij vergeven een schrijver veel om
dat wij een kind alles vergeven. Nie1
zonder reden wordt vaak gezegd:
Stuur bij een fotowedstrijd een plaat
van een kind in, en je krijg) een prijs.
Bij novellenwedstrijden zou wel eens
hetzelfde kunnen gelden. Want enkele
dagen na de lezing is de nasmaak van
„De onbekende uren" toch te zoet.
Waar staat Rim dan? Toch dichter bij
Bartje dan bij Woutertje Pieterse. En
dat is literair een enigszins kwalijk
teken. Men schame zich echter niet
voor een enkel uur!
KEES FENS.
Pas op voor overstekende herten",
is een waarschuwing, die we
in vele bosrijke streken op een
bord kunnen lezen. Wij keken
wel erg verrast op. toen wij onlangs
het aardige weggetje rechts van de
rijksstraatweg af even vo°r de
Markt in Breukelen opwandelend, bp
een klein bos aankwamen, waar
boven het bekende bordje „verboden
toegang", de figuur van
zwijn zagen met
„levensgevaarlijk".
Wjj konden ons moeilijk
len. dat in dit bos, zo dicht.by enkele
landhuizen o.a. het buiten van
wiile'n Eduard Verkade dergelyke
dieren, die voor ons pas gebraden
aanlokkelijk zijn, zich zouden ophou
den. Aanvankelijk dachten we aan
een grap, maar toen we ons licnt
opstaken, vernamen we, dat de eige
naar van het bosje, de heer J.
Molenkamp, een kaashandelaar, net
bord als dreigement bedoeld had
tegen vreemden, die deze grand
wilden betreden. Hij moet zelfs net
plan gehad hebben een wild zwyn
als een waakdier er te laten rond-
lopen.
Het bos heeft behoord bij het
landgoed „De Kaap", waar nu de
burgervader woont, doch toen deze
het kocht zou de eigenaar dit perceel
voor zich zelf hebben willen houden.
een wild
vermelding
voorstel-
Graaf van Lynden van Sandenburg tapt het eerste glas bier. De rector-magnificus,
prof. Fischer, kijkt toe.
Daarover is nog al wat geredetwist,
waarbij er ook al eens over gespro
ken is het bos bij het gemeentepark
„Boom en bos" te trekken. Specula
tie-mogelijkheden zitten er niet in,
want op deze grond mogen volgens
een gemeentelijke verordening geen
huizen gebouwd worden. De partijen
hebben zich intussen al lang met
elkaar verzoend, maar het bord met
het zwijn, dat daar anderhalf jaar
geleden geplaatst is, markeert nog
de toegang tot het bos.
Een bijzondere bekoring, die van
Delft uitgaat naar zijn be
wonderaars, wordt behalve
door het spiegelend water en
de hoge bomen mede gewekt door
een zestigtal bruggen, die sierlijk
zich welven over de grachten. Wat
een rijkdom en weelde, die bruggen
met hun witte leuningen, vormend
een ovale ring met haar spiegelbeeld
in het roerloze water daar beneden.
Hoe gracieus en sierlijk die wit-
geverfde balies, zo karakteristiek in
het Delftse stadsbeeld." In deze
lyrische bewoordingen beschreef de
heer A. van Peer de Delftse bruggen
in het boekje „Flitsen uit Delft's
verleden" (1946).
En de schrijver doet in dit boekje,
dat verscheen bij het zevenhonderd
jarig bestaan van de stad Delft, dan
nog uit de doeken dat Delft de eerste
stad was die .zijn bruggen wit liet
verven. Dat tekent de zorg waarmee
de stad de bruggen omringde en nog
altijd omringt. Want altijd is er wel
een ploeg gemeente-arbeiders bezig
om herstellingswerk aan een van de
bruggen te verrichten.
Een aantal van de bruggen was
beslist niet berekend op het moderne
verkeer, in de loop van de jaren
werden daarom heel wat zogenaam
de „katteruggen" bruggen die
hoog en rond waren wat meer
rechtgetrokken. De „katteruggen"
waren een werkelijke bedreiging van
het verkeer. Want zo'n vijfentwintig
jaar geleden is een autobus op een
dergelijke brug bij de Oude Kerk in
brand geraakt doordat de benzine
tank over de stenen schuurde. Er zijn
nog maar een paar van die bruggen
in Delft overgebleven. Men ziet er
op het wegdek de groven en gleuven
die vooral lage en lange auto's er
hebben uitgeschuurd. En om de be
stuurders van dit doort voertuigen té
waarschuwen heeft men er onlangs
borden geplaatst met de wat on
gebruikelijke mededeling „Korte ton
ronde brug". De verkeersdeelnemers
et het tappen van het eerste
biertje, dat hij overhandigde
aan de rector magnificus van
de universiteit, prof. dr. H. Th.
Fischer, heeft gistermiddag de com
missaris der koningin in Utrecht, jnr.
C Th E. Graaf van Lynden van San
denburg, in zijn kwaliteit van presi
dent-curator der universiteit m de
voormalige „Dietse Taveerne te
[Ttrecht een universiteits-cafe geopend
dit en g !s voor ons land. Hij prees
hit initiatief van „Veritas" om een
ontmoetingscentrum te stichten voor
studenten van allerlei pluimage, on
verschillig of zij wel of met bij een
vereniging zijn aangesloten, en groe-
nen uit de burgerij als kunstenaars
en journalisten Tot zijn verbazing
scheen niet te worden gesproken over
curatoren. De burgemeester, jhr. mr
C J. A. de Ramtz, die evenmin het
gemeentebestuur genoemd zag,
ook graag zo nu en dan heerlijk
dicht bij het stadhuis naar t>lnnan
stappen. Hij hoopt darl,tenIT1'nbi^ ^ei"
kom te zijn als oud-Leidenaar, biji wel
ke opmerking een veelbetekenend g
grom ontstond. H
De eerste burger was erg m z: jn
nopjes met wat hij noemde zo n zwie
rigcafé, dat Utrecht waar enkele
café's zijn verdwenen, best gebruiken
kan. Alleen de naam van de straat
Oudkerkhof, staat hem met erg aan en
hij stelde als benaming voor: Nieuw-
leven, daarbij de verzuchting slakend,
dat al die kerkhoven in Utrecht lang
zamerhand dienen te verdwijnen.
Het gemeentebestuur schijnt wei
van goeden wille te zijn om
Utrecht wat op te vrolijken, want net
zal een aardige gevelversiering tegen
het unieke café aanbrengen met een
zinspreuk, ontleend aan de tweede
strofe van het Io vivat: „lam replea-
tur denuo", „laat ie opnieuw gevuld
worden."
Tijdens de doopplechtigheid, die op
echt genoelijke wijze gevierd is, door
studenten, hoogleraren, een pedel leden
van de wetenschappelijke staf, studen
tenpastoor Vendrik en enkele repre
sentanten uit de burgerij, als een se
cretaris van de Kamer van Koophan
del, een politie-inspecteur en directeur
van V.V.V., heeft het nieuwe gezel
ligheidscentrum natuurlijk ook een
naam gekregen en wel: „Pandoer".
De vlotte bediening van werkstuden
ten kan zeker een belangrijke bijdra
ge leveren tot een gezellige sfeer!
Om de zaak op peil te houden is een
zeker besloten karakter noodzakelijk,
alleen op vertoon van een kaart wordt
toegang verleend.
In de weekends zal er cabaret zijn,
iiiiiiiiiiiiiiiiiiimiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 24 feln-. De SER
hechtte vandaag in openbare zitting
zyn goedkeuring aan een advies tot in
stelling van een bedrijfschap voor het
bakkersbedrijf aan een advies tot in
stelling van een bedrijfschap voor de
vlasindustrie.
De dames Verwen en Sutorius, ge
steund door prof. Van Esveld, drong®p
aan op zodanige wijziging van het ad
vies, dat de consument in het schap zyi
stem zou kunnen doen horen. I a A Vii
ten dit punt van zodanig belang, dat zij
erop aangedrongen 't advies terug te ve-r
wijzen nar de organisatiecommissie,
waatin het stuk - zoals al dergelijke
adviezen - was opgesteld. De leden die
in deze organisatiecommissie zitting heb
ben gehad wezen op het gevaar van een
terugverwijzing. Het had, zo zeiden zei,
toch ai zoveel moeite gekost de partij
en tot overeenstemming te brengen. De
heer Van Mastrigt meende zelfs, dat
men er de tot standkoming, van het
schap mee in gevaar kon brengen. Prof.
Van Esveld reageerde daarop met te
zeggen, dat het juist zjjn vrees was, dat
de partijen een dergeiyke consumenten
vertegenwoordiging niet wensten en dat
h;j juist daarom zo voor terugverwijzing
was. Verschillende werknemersvertegen
woordigers, getuigend van hun warme
liefde voor hei consumentenbelang,
meenden dat stagnatie als gevolg van
deze kwestie toch voorkomen moest wor
den. Zoekend naar een compromis we
zen zjj op de oplossing welke in het
Produktsehap voor zuivel gevonden is,
waar de consumenten in een vrijwillig
geformeerde commissie met het schap
praten. Iets dergelijks zou wellicht ook
met de bakkers kunnen gebeuren. Prof.
Van Esveld was er niet enthousiast
over. Het nadeel van dergelijke vrijwil
lige commissies is dat hun adviezen de
Kroon niet bereiken en hij voelt dus
meer voor een vertegenwoordiging die
in het advies zelf voorzien was. Zoe
kend naar een compromis kwam toen
drs. Roemers met het voorstel het voor
liggende advies te aanvaarden en de
zoveel mogelijk van studentengezel
schappen. Gelegenheid om een dans
je te maken, zal' er vrijwel doorlo
pend zijn. Eerst 's middags om vier
uur ontvangt Pandoer zijn gasten,
maar men mag blijven tot 's nachts
drie uur.
n dan tenslotte naar Amsterdam.
De bewoners van het Waterloo-
plein en omgeving hebben de
zer dagen ook een bijzonder
bord ontdekt, namelijk op het dood
lopende stukje Amstel. Het bord
waarschuwt, dat na tweehonderd me-
ter het water begint. Geen tn ei bodige
waarschuwing in ons waterrijke land
met zijn vele doodlopende straatjes.
zullen er hopelijk hun voordeel mee
weten te doen. De Delftenaars zyn
alweer een beetje aan het bord ge
wend.
r wordt als grapje verteld, dat
de nieuwe zilveren rijksdaalder
die in omloop is, uit de circula
tie zal worden genomen omdat
het cijfer 'Is achter de twee, het beken
de Y-eukstreepje mist. Verzamelaars
van munten zouden dit wei willen,
zoals filatelisten dol zijn op de mis
druk van een postzegel. De rijksmunt
meester, dr. J. W. A. van Engel, ver
zekert ons echter, dat de „riks rustig
zijn loop onder de mensen blijft be
houden. Er is geen sprake van dat
er een fout zou zijn gemaakt die ach
teraf werd ontdekt. Welbewust heeft
de ontwerper, prof. L. O Wenckebach,
het streepje weggelaten. Hy vond dit
veel mooier. De muntmeester ging er
mee akkoord en ook het ministerie
van Financiën, waarmee over het on
derwerp overleg is gepleegd en waar
bij gewezen is op het anders dan an
ders, maakte geen bezwaar.
(Advertentie)
(Nederlands Taiencentrum) - Tel. 45432
Vraagt ons prospectus.
Talen: Ned., Frans. Duits, Engels L.O.
en M.O.A. - Onderwijzersakte - Wiskunde
L.O. en M.O.A. - MULO A en B, H.B.S.
en Gymn.
Praktijkexamens: Boekh., Ned., Frans,
Duits, Engels en Hoofdcorrespondent.
organisatiecommissie te verdoeken over
de consumentenkwestie nog een aan
vullend advies uit te brengen.
Men bedacht, dat brood een artikel
van de eerste levensbehoeften is. De
raad zou na een aanvullend advies wel
licht nog tot amendering kunnen over
gaan.
Men ging met dit voorstel akkoord.
De agrarische vertegenwoordiger drs.
De Heij, benadrukte in een stem
verklaring, dat zjjn instemming niet
betekende, dat hij akkoord zou wensen
te gaan met het kriterium als zou de
consument vertegenwoordigd moeten
zijn in schappen welke betrekking heb
ben op goederen van de eerste levens
behoeften. Indien de Raad een derge
lijke mening zou zijn toegedaan wilde
hy zich daartegen bij voorbaat verzet
ten. Hy merkte op, dat niet viel in te
zien waarom de consument minder be
lang zou stellen in bepaalde andere
schappen. De Raad deed daar het
zwygen toe. De vertegenwoordiging
van de consument is een netelig on
derwerp.
