In memonam FredRoeske ©"fr8 v MATERS BEVERWIJK Er blijven vele wensen D r Sociaal commentaar Hebben Kanttekening 0 DER ALTE" DE PLAAT OP TOISON D OR MIDDENSTANDSCENTRUM OP VOORJAARSBEURS I linnen heeft alléén voordelen, ...let op Toeristenkerk op Terschelling Service en Doorlichting Zwitserse wijnen Goodwill-ambassador Totofout goedgemaakt dit garantie- merk KAMERDEBAT SOCIALE ZAKEN NOOD VAN DE INVALIDEN •MEN-EEK "S MORGENS fCADETJE EINDElrjj^ ZATERDAG 11 MAART 1961 rAGINA 9 Een ringslang van 2000 taiu n my& ^be^nmdeekjU^eder CJïnancieefeJ(oeripT Fout in dagvaarding Na eis van twee jaar cel direct op vrije voeten Russische waarnemers naar het concilie? (Vervolg van pagina t) AMSTERDAM, 10 maart Fred Roeske is tot het laatst van zijn leven ®en man geweest vol hartelijkheid en Vol humor. Hierdoor en door zijn op- teehte liefde voor de muziek kon hij groot worden met zijn koor, Apollo. De gemakkelijkste weg heeft hij niet geko- 'en, bewust de goede koorzang gezocht, Zelf deze ook gecomponeerd. De heden daagse composities voerde hij uit, mis schien niet altijd omdat hij hun werk {hooi vond, maar omdat het er was. Met de Apollianen heeft hij Zweers, Die- penbrock, Pijpers „gemaakt". Een diep bewonderaar van Diepenbrock verklaar de hij zich nog op hoge leeftijd: die mu ziek is werkelijk met het hart gemaakt, zei hij. Velen heeft hij doen delen in zijn liefde voor de muziek. Dankbetui gingen en eerbewijzen getuigden daar van. Grote namen kwam men tegen, ®ls men met hem praatte en hij, met een onverwoestbaar geheugen, herinne ringen ophaalde. Een plaatje van Grieg aan de vleugel bewaarde hij vanwege een opdracht voor de „ganz vorzügli- che Leistungen"; hij had een mooi por tret van Mengelberg aan de wand han gen vanwege de hechte vriendschap, die de beide mannen verbond; een por tret van Ilona Durigo, waarop de zangeres de inzet van Brahms' Altrhap- sodie had genoteerd met haar dank voor de uitvoeringen, die zij er met Roeske en Apollo van gegeven heeft. Een Zweed se onderscheiding: ridder in de orde van Wasa, herinnerde aan een concert reis naar Scandinavië een van de ve le concertreizen, die hij maakte. Lau werkransen van jaren terug had hij, een oorkonde van het Nederlandse Genoot schap van Componisten, dat hem tot zijn erelid benoemde. Twee koningin nen heeft hij „helpen kronen": prinses Wilhelmina als achttienjarige vorstin bedankte hem voor zijn aandeel m ae auhade op de Dam en vpftig JaiaF :a" ter* wflt het die tegen haar jeug- dige kleindochters zei: ga meneer Roes ke eens een handje geven Fred Roeske had hart voor zijn koor, hij had hart voor de muziek, en de warmte daarvan hebben de zeer velen, die zijn uitvoeringen hebben gehoord, weldadig ondergaan. Fred Roeske, die in Amsterdam werd geboren, kreeg zijn opleiding aan de muziekschool van de maatschappij t?L5eVOrdTennS der toonkunst in Am- steraam. Later was hij achtereenvol gens leerling van Frans Coenen, C. v.ü. Linden, B. Zweers en Henri Viot- \dn 1896 tot 1899 was hij dirigent van Toonkunst in Bussum en van 1899 tot 1901 dirigent van de Amsterdamse orkestvereniging. De heer Roeske leid de voorts vele aubades bij feestelijke gebeurtenissen, van 1896 tot 1953 was hij dirigent van de koninklijke mannen- zangvereniging Apollo, waarmee hij ook vele malen in het buitenland op trad. Tot zijn voornaamste composities van gemengde en mannenkoren behoren o.a. het Geuzenvendel op de thuismars, ge bed voor de tempel, Requiem en Pater Noster. De gemeente Amsterdam onderscheid de hem met de zilveren medaille van de stad. (Advertentie) SIHI-POMPEN Geen dterentuli» ter'wareW heeft een reptielenhuis da* groot genoeg is om een ring slang van tweeduizend kilo meter te bergen. Want als zo n beest met z'n kop op het Amsterdamss Lefdseplein ligt, zwiept zijn staart tegen de zuilen van het Parthenon in Athene. Gelukkig bestaat bet enge beest niet. Maar telt U alle stofzuiger- slangen bij elkaar die Ruton in de tientallen jaren van zijn bestaan al heeft afgeleverd, dan komt U tot die lengte. Meer dan een miljoen stof zuigers en bij elke stofzuiger minstens 2 meter slang. Wie zoveel stofzuigers ge bouwd heeft mag zeggen dat hij over ervaring beschikt. Over meer ervaring dan anderen I U profiteert van die ervaring als U een Ruton of Rutonnette koopt. Laat U zcp'n onmisbare hulp in de huis houding demonstreren door de vakman, ook die is en thousiast over Ruton. t was Ruton - 't Is Ruton •t blijft Ruton RADOMA N.V. AMSTERDAM (Van een medewerker) e behandeling van de begroting van Sociale Zaken was dit jaar in de Tweede Kamer een wel wat merkwaardige vertoning. De eer ste woordvoerder was de socialistische afgevaardigde drs. D. Roemers, die naast het Kamerlidmaatschap de func tie vervult van landelijk voorzitter van het N.V.V. Op zijn rede werd met enige spanning gewacht, omdat zou moeten blijken, of de vakverenigingsman Roe mers het zou winnen van de politicus Roemers. Ongetwijfeld heeft hij voor een niet gemakkelijke taak gestaan. Sinds het optreden van het kabinet De Quay immers, sinds het moment der halve, dat de Partij van de Arbeid in de oppositie is gegaan, heeft deze groe pering zich kennelijk op het standpunt geplaatst, dat oppositie-voeren betekent: alles kleineren wat door de regering als goed wordt bereikt, alles vergroten wan neer ergens een taktische of feitelijke (NADRUK VERBODEN) fout wordt gemaakt. Op zich is zulk een oppositieplaats niet onaantrekkelijk. Er kan maar één lelijke streep door de re kening komen, n.l. dat het bereikte goed zo duidelijk gaat spreken, dat aan een ontkennen eenvoudig niet meer te den ken valt. De katholieke woordvoerder had merkbaar rekening gehouden met de houding van de Partij van de Ar beid, in die laatste anderhalf jaar voor namelijk gebleken uit hatelijke opmer kingen in de Kamer, uit perspublikaties in Het Vrije Volk (het dagblad van de Partij van de Arbeid) en uit het gespro ken woord voor de V.A.R.A. Het is niet de gewoonte, dat Kamerleden eerst bij elkaar gaan informeren, wat zij gaan zeggen en dus zal het nog wel eens voor- „°T.en' dat een Kamerlid, luisterend ïf®™' een ander zegt, op het laatste wijzigen nog s ln zÜn speech moet Tk deze maal noodzakelijk is maar Iln i™naen. wq niet beoordelen t twijfel was het èn VQor rassin!1'1 uit e£ voor de Kamer een ver- mpSw.de mP"d van de heer Roe- ïïef v ^kfaren, dat hij bepaald met ontevreden is over de resultaten, die het nieuwe beleid tot nog toe heeft opgeleverd. Misschien is daarna de ka tholieke woordvoerder wel wat hoog in de boom gaan zitten om met een vlag naar de regering te zwaaien, maar het was nodig, om maar eens heel duidelijk te stellen, dat anders dan voorheen de stijging in het aandeel van de nationale welvaart aan de werkers van hoofd en hand is ten goede gekomen. Persoonlijke ervaring heeft ons geleerd, dat heel wat arbeiders onder de indruk zijn gekomen van socialistische propaganda. Nog de zer dagen bereikte ons op een forum avond de vraag, of we het niet onrecht vaardig vonden, dat deze regering een loonstop niet alleen voor de metaalbe werkers, maar daarmee voor praktisch alle arbeiders had afgekondigd. Op onze wedervraag, wanneer onze opponent het laatst loonsverhoging had ontvangen, en wanneer hij weer dacht daaraan toe te zijn, bleek dat zulks in iets meer dan één jaar twee maal het geval zou zijn. Dat alle opgesomde goede resultaten alleen maar aan een gelukkig toeval, n.l. de hoge conjunctuur, zouden zijn te danken, heeft zelfs de heer Roemer niet kunnen volhouden. De enige die het nog wel doet, blijft Het Vrije Volk. Er blijkt nog een groot verschil derhalve tussen een officieel erkennen van de aanwezig heid van beleid en deszelfs goede re sultaten en een behoorlijke voorlichting Men zou zich vergissen, indien men uit het aanwijzen van goede re sultaten zou afleiden, dat er in de K.V.p. geen wensen meer zouden bestaan op het stuk van de so- j a Politiek, of dat men zou menen, 7ii hp rest v?n de wensen nu wel dank lino regeling automatisch in vervul- jp]2, n S'aan. De eerste spreker van sen hiiiiA'n ®t duidelijk van deze wen- wing en kritiek onderwferp8611 beSCh°U- noTeens11!1^^ SOciale wenslijstje hier tering van de Invaliditeitswet, Ie! hoging van de uitkering voor beiaar den, de totstandkoming van de Allimll ne Kinderbijslagwet, een verdere be spoediging van de bezitsvorming en de medezeggenschap, de oplossing van de woningnood, de totstandkoming van een nieuwe Armenwet, verbetering en aan vulling van de Woonwagenwet, een ein delijk verdwijnen van een stuk oorlogs erfenis door de totstandkoming van de Ziekenfondswet, een spoedige regeling van de drinkwatervoorziening in de z.g. super-onrendabele gebieden. Het zou ons natuurlijk te ver voeren, op elk van deze punten afzonder lijk in te gaan. Maar één punt verdient onze aparte aandacht, omdat juist te dien aanzien het antwoord van de staats secretaris naar onze stellige mening te wensen overliet. We bedoelen de nood zakelijke aandacht voor de invaliden. Eerst onlangs verscheen het jaarver slag 1958 van de Sociale Verzekerings bank. Daarin lezen we, dat in dat jaar weer 18.000 nieuwe invaliditeitsrenten werden toegekend, waardoor het to taal getal Invaliditeits-rentetrekkers steeg tot 120.000. De gemiddelde basis jaarrente van deze mensen is 136,-, oftewel plm. 2,50 per week. Nu zijn er in de loop van de laatste 12 jaar niet minder dan negen maal verhogin gen op die basisuitkeringen verleend. Op 1 oktober 1948 werd een toeslag gege ven van 100 pet., die tot 1 augustus 1957 al was gestegen tot 190 pet. Op 1 april 1960 werd het percentage zelfs tot 290 pet. verhoogd. Maar indien men een wekelijkse invaliditeitsuitkering krijgt van b.v. 5,- en men ontvangt daar dan 290 pet. toeslag op, dan blijft men nog altijd met een inkomen zitten van onder de 20,- per week. Maar, in dien het dan een huisvader betreft, ont-e vangt men nog een gezinsbijslag, die op oktober 1948 werd vastgesteld op 35,- per maand en die bij bijzondere maatregelen op 1 april 1960 werd ver hoogd tot 73,- per maand. De staatssecretaris was realistisch genoeg om onder verwijzing naar deze reeds aangebrachte verhogingen te er kennen, dat ook de hoogste uitkeringen krachtens deze regeling nog altijd te laag zijn voor een redelijk bestaan. La ten we het nog maar wat positiever zeggen: invaliditeitsrentetrekkers heb ben het arm. Verdere verbeteringen zouden nu moe ten blijven wachten op de totstandko ming van de z.g. arbeidsongeschiktheids wet, die al meerdere jaren in de pen zit, maar waarvan nu niemand meer durft te voorspellen, wanneer zij het staatsblad zal halen. Wat ons betreft had men van K.V.P.- zijde verder mogen gaan dan alleen maar de nadrukkelijke wens, dat er iets moet gebeuren. Vriendelijkheid voor een ka binet op punten, waar het aanspraak op dit gevoel kan maken, is juist, maar het moet er niet toe voeren, dat men vergeet duidelijk stelling te nemen tegenover tekortkomingen. Vandaag zou ik uw aan dacht willen vragen, voor het volgende „Reuter"-be richt: „Een Britse officier, verbonden aan het NAVO- hoofdkwartier voor Noord- Europa in Kosas bij Oslo, ging een dezer dagen in een kort broekje een paar roadJe® hardlopen omdat hij graag fit wilde blijven. jjy kwam per ongeluk terecht op de terreinen van een kliniek voor geesteszieken. Hij bemerkte zijn vergissing, draaide zich om en sprintte net terrein af. Op dat ogenblik zagen twee oppassers hem. «■et gezicht van een man, die in een kort broekje hard in de rondte nep, was blijkbaar te veel voor hen. sprongen in een auto, zetten de achtervolging in en grepen de officier toen nij nog net binnen het terrein was. z,pn hevige protesten in het En gels, aat zij niet verstonden, overtuig- n ?r n.°g meer van, dat zij met e?JI esz'eke te doen hadden. De DWerd dan ook prompt opge- 5 as na.dat een psychiater naar ae „patiënt was komen kijken, werd nithlw vrijgelaten". o„irrI vraagt, dunkt mij, om ^tekening. Ik moet die twee om rwtS diskwalificeren. Je grijpt Ion wtSv,° ?ier> slechts gekleed in II hola br°ekje, niet vast; je loopt, VoifKo>,o 5 •)e bunt van hem weg. Wol uo moet hier, vind ik, preva- tlnSiltv®n plichtsbesef. Goed, zij wis- o! iiï et een Brits officier was air, ^v,IefSn0nda? geen Engels. Maar da" lk wijzen op een voor op- tinïüL11?' een Psychiatrische inrich- t!a" g gebrek aan mensenken- Iedereen weet dat zelfs een naak- Rritl i<?0Is sprekende Britse officier, mil™ ?1?, blijft. En hij kan zo hard offim. ail wil' bij is en blijft Brits ito! k' Bnts, officier zijn immers is n;L roep' bet is een status, i® oppassers hebben, psychologisch füiH Tr la'flsch gezien, ingrijpend ge- laaia. tn ik vraag mij af welke ge noegdoening men hen heeft opgelegd, „ui,, mannen van eer zijn lopen Z Lna' gekleed in een in hun natio nale Kleuren uitgevoerde zwembroek, ttIIo m et NAVÓ-hoofdkwartier te as; om aangezien te worden voor Russische spionnen. ml» sS S& -SgSKS 8-J Et. De nieuwe kerk op Terschelling (Advertentie) Een Westduitse grammofoonplatenmaat schappij, die langspeelplaten in de han del brengt over bekende persoonlijk heden, heeft nu ook een plaat gewijd aan Konrad Adenauer. Op deze foto ziet men de directeur van de maatschap pij die „der Alte" een exemplaar van de plaat, in fraaie hoes, overhandigt. „Kon rad Adenauer, aus meinem Leben" is de titel van de plaatdie de bondskanselier in dit verkiezingsjaar wel niet onwelkom zal zijn. (Advertentie) 'n streepte vóór 't beste vlak voor elk vak! Imp. Papier en Boek N.V. Amsterdam og een paar maanden en dan breekt de toeristenstroom naar de Waddeneilanden weer los. Vele duizenden van het leger vakantiegangers zullen in Harlingen op een van de salonboten van de rederij Doeksen stappen, met be stemming Terschelling of Vlieland. Het toerisme op deze eilanden heeft na de oorlog een enorme vlucht ge nomen en is nog steeds in ontwikke ling. Voor de katholieken was er aanvankelijk de moeilijkheid van het gemis van een kerk. Terschelling en Vlieland waren sinds de reformatie volkomen voor het katholicisme ver loren gegaan. Katholieken woonden er niet meer en priesters waren er een onbekende verschijning. Pas in 1914 werd op Terschelling weer enkele keren een H.Mis opgedragen, namelijk voor de katholieke militai ren, die er wegens de mobilisatie gelegerd waren. In 1939 was het weer de mobilisatie, die een katho liek priester een Augustijn uit Witmarsum naar het eiland bracht voor de geestelijke verzorging van katholieke militairen. Er woonden toen ook twee katholieke gezinnen op Terschelling. Gelegenheid om te kerken werd gevonden in een bios coopzaal en later in de kantine van de militairen. Na de oorlog was het een Francis caan uit Drachten, die zich op het eiland vestigde en begon uit te zien naar een betere kerkgelegenheid. Een tuinschuurtje bleek voorlopig de enige mogelijkheid te zijn. Daarna werd het een dubbele huiskamer in de Torenstraat, die gehuurd kon worden. In 1947 namen weer de Augustijnen de zielzorg op het eiland over en momenteel is het pater dr. Winfried Bocxe, die sinds 1956 ge regeld op Terschelling en Vlieland komt. Hij gaat nu „zijn zesde eiland- zomer" tegemoet en het werk heeft een zodanige omvang aangenomen, dat hij dit seizoen waarschijnlijk niet meer elke week, zoals tot nog toe, terug kan reizen naar het klooster te Witmarsum. Want er is heel wat veranderd sedert die moeilijke begintijd na de oorlog. De „pater" is allang een normale en gerespecteerde verschij ning op de eilanden geworden. Ter schelling telt rond zestig katholieke inwoners (hoofdzakelijk op West) en op Vlieland wonen rond tien katho- lieke gezinnen. Maar in het hoog seizoen groeit de parochie van de pater uit tot geweldige afmetingen. Er komen dan op Terschelling naar schatting zondags duizend a twaalf honderd katholieke vakantiegangers naar de kerk. De „St. Brandanus- kapel" in de Torenstraat is uiterlijk nog steeds hetzelfde woonhuis van destijds, maar inwendig tot een stemmig, sfeervol kerkje verbouwd, waar normaal plaats is voor 75 per sonen. Er komen er wel meer dan tweehonderd tegelijk, vertelt pater Bocxe ons, men staat dan tot bp het altaar en tot ver op de stoep. Dan is er nog de „kerk" in het dorp Midsland (pater Bocxe en een assistent dragen elk in het seizoen zondags drie keer de H. Mis op), maar daar moest men zich behelpen met de timmerwerkplaats van een aldaar wonende katholieke aan nemer. Hier in Midsland is nu de grote verandering op komst. Op maandag 29 mei a.s. zal mgr. P. A. Nierman, bisschop van Groningen, een nieuwe katholieke toeristenkerk plechtig in wijden. Deze „zomerkerk die op last van de bisschop voor de vakan tiegangers op Terschelling is ge bouwd, heeft men aangepast aan de landelijke omgeving, terwijl de fraaie uiterlijke vorm, met een asymmetrisch hoekdak, de toeristen bij hun kerk bezoek in zekere zin in vakantiesfeer laat. De pastorie sluit als een kleine bungalow op de kerk aan. De kerk is ontworpen door het archi- tektenbureau P. Starmans te Utrecht. De artistieke verzorging van het altaar enz. is van de edelsmid Piet Het woonhuis op Terschelling, dat kerkje is ingericht. n de Bijbel staat dat de wijn het hart verwarmt. Hiervan uitgaan de heeft de Zwitserse landbouw ingenieur Schwarzenbach in het Internationaal Cultureel Centrum te Amsterdam voor de stichting „Nederland-Zwitserland" een hart- veroverend pleidooi gehouden voor de Zwitserse wijnen, die ondanks de veelzijdige Europese wijnkaart buiten Zwitserland weinig bekend zijn, om dat zij nogal leden aan wat men met een vreemd woord „locaal-patriottis- me" noemt. De Zwitsers kwamen eenvoudig niet met hun wijnen in het buitenland, hoewel ze een zeer sterke staatscontrole op deze wijnen hebben ingesteld, zodat de buiten lander niet behoeft te vrezen dat hr een „versneden" drank krijgt De wijn wordt alvorens hij mag wor den uitgevoerd zelfs in twee test. instituten chemisch onderzocht klTmlat ddathe?n een z'g" ^matigd klimaat, dat zich uitstekend voor wijnbouw leent, hoewel het totale oppervlak dat voor de wijnbouw wordt gebruikt, veel kleiner is dan ünelvlX gge?.de land«n. Maar dal °pP®rjiak wordt bijzonder arbeids- eroli bewerkt. Een wijnbouwers- Iom +moet yan een ha kunnen leven, terwijl m de omliggende lan- afnr> ee- a drie ba regel is. Reeds ne Romeinen teelden wijndruiven in Helvetia, dat tot de huidige dag een merkwaardige voorkeur aan de dag 'egt voor witte wijnen: drie witte tegen één rode. Op de Voorjaarsbeurs, die van 13 tot en met 22 maart in Utrecht wordt gehouden, krijgen de ondernemers in het midden- en kleinbedrijf extra ser vice in het Middenstandscentrum, dat vlakbij de Russische stand wordt ingericht in de Merwedehal op het Croeselaanterrein. De centrale midden standsorganisaties, vijf grote instellin gen die ten behoeve van de midden stand werken en de Rijksmiddenstands- voorlichtingendienst staan daar klaar om de middenstanders alle mogelijke service en voorlichting te geven. Aan dit middenstandscentrum zijn tevens ver bonden: een etalagewedstrijd van twaalf Vormingsscholen voor de Detailhan del uit het gehele land en drie bijeen komsten in de Congreszaal, waar ac tuele problemen uit het midden- en kleinbedrijf aan de orde worden ge steld en bediscussieerd. In Middenstandscentrum in de Mer wedehal kan de middenstand op vrijwel ieder terrein informaties, voorlichting en hulp ontvangen. Ieder der deelne mende instellingen beschikt over een eigen ruimte, terwijl daarnaast een al gemene informatiestand en een lectuur- stand aanwezig zijn. Een van de trekpunten van dit cen trum zal zijn een stand, waarin Hinde loper kunstnijverheidsartikelen worden tentoongesteld, terwijl daar tevens een Hindeloper zijn kunstambacht beoefent Vier en twintig jongelui van 12 De tailhandelsdagscholen (van iedere school twee) zullen elkaar de hoogste eer in het etalage-maken betwisten. Zij krijgen alle dezelfde materialen om een etalage-kast in te richten onder de ogen van het publiek. Een deskundige jury zal hun werk beoordelen. Op drie dagen zullen zogenaamde lunchbijeenkomsten worden gehouden in de grote Congreszaal van het ter rein Croeselaan. Het programma hier voor luidt: Dinsdag 14 maart om 12 30 uur „De reclame in het midden- en kleinbedrijf". Inleider: de heer H. Cop- pens, ere-voorzitter van het Genoot schap voor de reclame. Woensdag 15 maart om 13.00 uur „Arbeidstijdverkor ting in de detailhandel". Inleider: Prof dr. H. O. Goldschmidt, uit Tilburg. Daarna forum, waaraan vertegenwoor digers (-sters) van de Huishoudraad, de Winkelbediendenorganisaties en de Mid denstand deelnemen. Donderdag 16 maart om 12.30 uur. Branchedag voor de Electrotechnici. Inleider drs. J F ten Hacken namens de Unie van Elec- tro-technici. Deze bijeenkomsten zullen ongeveer een uur duren. Advertentie actueel als steeds DEZE WEEK: Opwaardering van «je gulden Bezien uit het oogpunt van monetair beleid en in haar betekenis voor de beurs. Fiscale aspecten van de Belgische eenheidswet Bespreking van jaarverslagen (HAL, v. d. Grinten, Kemo, e.a.) Beantwoording van fiscale vragen Twee beleggingsmijen Robeco en Interunie) Controverse bij Burgers Vergelijkend overzicht van drie banken Antwoorden op beleggingsvragen van lezers - Beurspraatje 9 Koersen en afdoeningen van incourante fondsen van oudsher het financieel kompas voor particuliere beleggers. Vraagt proefnummer aan: Kalverstraat 35/37 - Amsterdam Postbus 906 - Tel. 020-32817 UTRECHT, 11 maart De rechtbank heeft gistermorgen vervroegd uitspraak gedaan in de strafzaak tegen een 45- jarige receptionist uit Maartensdijk, verdacht van inbraak in motel „Moto- resto" te Bunnik in de nacht van 19 november van het vorige jaar. De ver dachte, tegen wie door de officier van justitie twee jaar gevangenisstraf was geëist, werd ontslagen van rechtsver volging, wegens een fout in de dagvaar ding. Er was namelijk verzuimd te ver melden wiens eigendom de ontvreemde gelden (2844 gulden) waren. De recep tionist werd staande de rechtszitting ont slagen uit de voorlopige hechtenis en op vrjje voeten gesteld. ROME, 11 maart (AFP( Als pa triarch Aleksei van Moskou namens de Russisch Orthodoxe kerk zou vragen een waarnemer naar het komende al gemene concilie in Rome te mogen zen den, zal zijn verzoek gunstig worden ontvangen, zo heeft kardinaal Bea in een vraaggesprek met eei te Lugano verschijnend blad verklaard. Rogge, eveneens te Utrecht. De bouw geschiedde door het aan nemersbedrijf R. van der Zee te Midsland, die hierbij ook hulp heeft gehad van enkele Kajotters. De nieu we kerk zal met vaste banken hon derd zitplaatsen bieden, met ver plaatsbare banken nog eens honderd, terwijl er dan zeker nog wel drie tot honderd staanplaatsen zullen zjjn te vinden. We troffen pater Bocxe, toen hij juist zelf met enkele broeders uit Witmarsum de colovinyltegels en de vloerbedekking in de pastorie gelegd had. Dat hjj enthousiast is over de ontwikkeling, spreekt vanzelf. De toeristenkerk te Midsland zal nu in het vakantieseizoen zijn grote parochie van telkens weer andere vreemdelingen kunnen opvangen. Pater Bocxe rekent op zo'n 15.000 a 20.000 katholieken per seizoen. Dit alles vertelde ir. Schwarzen bach in zijn zangerig Zwitsers-Duits en omlijst met lichtbeelden en een prachtige film van een kolossaal wijnfeest in Vevey met 5000 gecostu- meerde medewerkenden, en afge wisseld door de gelegenheid om zelf te proeven hoe een Zwitsers wijntje smaakt. Je proeft er inderdaad de rustige strlle natuur van «Je Zwitsers uit... Sommige Nederlanders weten bij na alles van het immigratie-land Canada, anderen weten er hoe genaamd niets van. Zo zal het ook zijn in de andere landen waar Cana da's nieuwe staatsburgers uit afkom stig zijn. Het zal alom als een waar devolle aanvulling van kennis kunnen worden beschouwd wat Canada via een enkele postzegel van zich laat we ten. Het gaat i.e. om het noordelijke gebied van Canada, dat in ontwikke ling is. De postzegel met speciale briefkaart-stempel op de eerste dag van uitgifte vertelt van de allesover heersende noodzaak van het trans portmiddel. Na de aanleg van wegen en spoorlijnen verwacht men een snel le uitbreiding in nieuwe nederzettin gen langs de routes naar het Grote Slaven Meer. Op het in exploitatie brengen van de enorme rijkdommen in de duizenden vierkante mijlen van het noordelijke Canadeze land, valt de na druk. Voor de meeste mensen zijn In dianen, Eskimo's en met sneeuw be dekte velden hèt beeld van dat noor den. De directeur der Canadese poste rijen die deze bijzondere, ook voor postzegelverzamelaars zeker interes sante brief aan tal van instanties en instellingen heeft toegestuurd hoopt dat de postzegel en de toelichting in een begeleidende brief een ander beeld zullen geven van de betekenis van het territoir, dat nu en in de toekomst, voor de groei en ontwikkeling van het Canadese volk, van groot belang is. Hij doet zich daardoor kennen als een echte „goodwill-ambassadeur". De postzegel is uitgevoerd in rose en groen. Misleid door een fout in een plaatselijke courant had de landbouwer J. F. Sieverink aan de Duivegoorweg 20 in Enschede bijna zijn aanspraken ver speeld op een prijs van 800,- in de toto. Een week lang meende hij ten onrechte dat hij twaalf uitslagen goed had voorspeld. In werkelijkheid had h\j er echter dertien goed. Dit merk te hij pas toen hij bij zijn sigarenwin kelier opnieuw een toto-formulier in leverde. Het gesprek kwam toen op de toto van de voorgaande week. „Als die ene wedstrijd ook was door- fegaan, had ik een prijs gehad. Nu ad ik er maar twaalf goed", zei boer Sieverink. De sigarenwinkelier meen de echter, dat wèl alle wedstrijden waren doorgegaan. Toen men hier en daar eens nader naar de gang van zaken informeerde, bleek dat de krant een fout had ge maakt. De Enschedeër had dertien uitslagen goed ingevuld, maar de termijn van inzending was inmiddels verstreken. De sigarenwinkelier nam net eenter direct voor ziin klant nn Hü belde het K.N.V.B.-besW op d& hem adviseerde de bedoelde krant op te zenden. Nadat de betrokken snort- vereniging het duplicaat-formulier had opgestuurd, werd het geval aan de dit d« fcl°rgsregd- Deza besliste toen dat de heer Sieverink zim 800.- als- we?dmZ?J h.?bben- De landbouwer het hiiin zyn S1<?arenwinkelier van N„ Mle"ws °P da hoogte gesteld, flet! tenminste ook een brom- nets kopen", was zijn commentaar. J. F. SIEVERINK .toch totowinst Advertentie)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1961 | | pagina 9