In
memonam
FredRoeske
©"fr8
v MATERS
BEVERWIJK
Er blijven vele wensen
D
r
Sociaal
commentaar
Hebben
Kanttekening
0
DER ALTE"
DE PLAAT
OP
TOISON D OR
MIDDENSTANDSCENTRUM OP
VOORJAARSBEURS
I
linnen
heeft
alléén
voordelen,
...let op
Toeristenkerk op Terschelling
Service en
Doorlichting
Zwitserse wijnen
Goodwill-ambassador
Totofout goedgemaakt
dit
garantie-
merk
KAMERDEBAT SOCIALE ZAKEN
NOOD VAN DE
INVALIDEN
•MEN-EEK
"S MORGENS
fCADETJE
EINDElrjj^
ZATERDAG 11 MAART 1961
rAGINA 9
Een ringslang
van 2000 taiu
n
my&
^be^nmdeekjU^eder
CJïnancieefeJ(oeripT
Fout in dagvaarding
Na eis van twee jaar cel
direct op vrije voeten
Russische waarnemers
naar het concilie?
(Vervolg van pagina t)
AMSTERDAM, 10 maart Fred
Roeske is tot het laatst van zijn leven
®en man geweest vol hartelijkheid en
Vol humor. Hierdoor en door zijn op-
teehte liefde voor de muziek kon hij
groot worden met zijn koor, Apollo. De
gemakkelijkste weg heeft hij niet geko-
'en, bewust de goede koorzang gezocht,
Zelf deze ook gecomponeerd. De heden
daagse composities voerde hij uit, mis
schien niet altijd omdat hij hun werk
{hooi vond, maar omdat het er was.
Met de Apollianen heeft hij Zweers, Die-
penbrock, Pijpers „gemaakt". Een diep
bewonderaar van Diepenbrock verklaar
de hij zich nog op hoge leeftijd: die mu
ziek is werkelijk met het hart gemaakt,
zei hij. Velen heeft hij doen delen in
zijn liefde voor de muziek. Dankbetui
gingen en eerbewijzen getuigden daar
van. Grote namen kwam men tegen,
®ls men met hem praatte en hij, met
een onverwoestbaar geheugen, herinne
ringen ophaalde. Een plaatje van Grieg
aan de vleugel bewaarde hij vanwege
een opdracht voor de „ganz vorzügli-
che Leistungen"; hij had een mooi por
tret van Mengelberg aan de wand han
gen vanwege de hechte vriendschap,
die de beide mannen verbond; een por
tret van Ilona Durigo, waarop de
zangeres de inzet van Brahms' Altrhap-
sodie had genoteerd met haar dank voor
de uitvoeringen, die zij er met Roeske
en Apollo van gegeven heeft. Een Zweed
se onderscheiding: ridder in de orde
van Wasa, herinnerde aan een concert
reis naar Scandinavië een van de ve
le concertreizen, die hij maakte. Lau
werkransen van jaren terug had hij, een
oorkonde van het Nederlandse Genoot
schap van Componisten, dat hem tot
zijn erelid benoemde. Twee koningin
nen heeft hij „helpen kronen": prinses
Wilhelmina als achttienjarige vorstin
bedankte hem voor zijn aandeel m ae
auhade op de Dam en vpftig JaiaF :a"
ter* wflt het die tegen haar jeug-
dige kleindochters zei: ga meneer Roes
ke eens een handje geven
Fred Roeske had hart voor zijn koor,
hij had hart voor de muziek, en de
warmte daarvan hebben de zeer velen,
die zijn uitvoeringen hebben gehoord,
weldadig ondergaan.
Fred Roeske, die in Amsterdam
werd geboren, kreeg zijn opleiding aan
de muziekschool van de maatschappij
t?L5eVOrdTennS der toonkunst in Am-
steraam. Later was hij achtereenvol
gens leerling van Frans Coenen, C.
v.ü. Linden, B. Zweers en Henri Viot-
\dn 1896 tot 1899 was hij dirigent
van Toonkunst in Bussum en van 1899
tot 1901 dirigent van de Amsterdamse
orkestvereniging. De heer Roeske leid
de voorts vele aubades bij feestelijke
gebeurtenissen, van 1896 tot 1953 was
hij dirigent van de koninklijke mannen-
zangvereniging Apollo, waarmee hij
ook vele malen in het buitenland op
trad.
Tot zijn voornaamste composities van
gemengde en mannenkoren behoren o.a.
het Geuzenvendel op de thuismars, ge
bed voor de tempel, Requiem en Pater
Noster.
De gemeente Amsterdam onderscheid
de hem met de zilveren medaille van
de stad.
(Advertentie)
SIHI-POMPEN
Geen dterentuli» ter'wareW
heeft een reptielenhuis da*
groot genoeg is om een ring
slang van tweeduizend kilo
meter te bergen. Want als
zo n beest met z'n kop op
het Amsterdamss Lefdseplein
ligt, zwiept zijn staart tegen
de zuilen van het Parthenon
in Athene. Gelukkig bestaat
bet enge beest niet.
Maar telt U alle stofzuiger-
slangen bij elkaar die Ruton
in de tientallen jaren van zijn
bestaan al heeft afgeleverd,
dan komt U tot die lengte.
Meer dan een miljoen stof
zuigers en bij elke stofzuiger
minstens 2 meter slang.
Wie zoveel stofzuigers ge
bouwd heeft mag zeggen dat
hij over ervaring beschikt.
Over meer ervaring dan
anderen I U profiteert van die
ervaring als U een Ruton of
Rutonnette koopt. Laat U zcp'n
onmisbare hulp in de huis
houding demonstreren door
de vakman, ook die is en
thousiast over Ruton.
t was Ruton - 't Is Ruton
•t blijft Ruton
RADOMA N.V. AMSTERDAM
(Van een medewerker)
e behandeling van de begroting
van Sociale Zaken was dit jaar
in de Tweede Kamer een wel wat
merkwaardige vertoning. De eer
ste woordvoerder was de socialistische
afgevaardigde drs. D. Roemers, die
naast het Kamerlidmaatschap de func
tie vervult van landelijk voorzitter van
het N.V.V. Op zijn rede werd met enige
spanning gewacht, omdat zou moeten
blijken, of de vakverenigingsman Roe
mers het zou winnen van de politicus
Roemers. Ongetwijfeld heeft hij voor
een niet gemakkelijke taak gestaan.
Sinds het optreden van het kabinet De
Quay immers, sinds het moment der
halve, dat de Partij van de Arbeid in
de oppositie is gegaan, heeft deze groe
pering zich kennelijk op het standpunt
geplaatst, dat oppositie-voeren betekent:
alles kleineren wat door de regering als
goed wordt bereikt, alles vergroten wan
neer ergens een taktische of feitelijke
(NADRUK VERBODEN)
fout wordt gemaakt. Op zich is zulk een
oppositieplaats niet onaantrekkelijk. Er
kan maar één lelijke streep door de re
kening komen, n.l. dat het bereikte goed
zo duidelijk gaat spreken, dat aan een
ontkennen eenvoudig niet meer te den
ken valt. De katholieke woordvoerder
had merkbaar rekening gehouden met
de houding van de Partij van de Ar
beid, in die laatste anderhalf jaar voor
namelijk gebleken uit hatelijke opmer
kingen in de Kamer, uit perspublikaties
in Het Vrije Volk (het dagblad van de
Partij van de Arbeid) en uit het gespro
ken woord voor de V.A.R.A. Het is niet
de gewoonte, dat Kamerleden eerst bij
elkaar gaan informeren, wat zij gaan
zeggen en dus zal het nog wel eens voor-
„°T.en' dat een Kamerlid, luisterend
ïf®™' een ander zegt, op het laatste
wijzigen nog s ln zÜn speech moet
Tk deze maal noodzakelijk is
maar Iln i™naen. wq niet beoordelen
t twijfel was het èn VQor
rassin!1'1 uit e£ voor de Kamer een ver-
mpSw.de mP"d van de heer Roe-
ïïef v ^kfaren, dat hij bepaald
met ontevreden is over de resultaten,
die het nieuwe beleid tot nog toe heeft
opgeleverd. Misschien is daarna de ka
tholieke woordvoerder wel wat hoog in
de boom gaan zitten om met een vlag
naar de regering te zwaaien, maar het
was nodig, om maar eens heel duidelijk
te stellen, dat anders dan voorheen de
stijging in het aandeel van de nationale
welvaart aan de werkers van hoofd en
hand is ten goede gekomen. Persoonlijke
ervaring heeft ons geleerd, dat heel wat
arbeiders onder de indruk zijn gekomen
van socialistische propaganda. Nog de
zer dagen bereikte ons op een forum
avond de vraag, of we het niet onrecht
vaardig vonden, dat deze regering een
loonstop niet alleen voor de metaalbe
werkers, maar daarmee voor praktisch
alle arbeiders had afgekondigd. Op onze
wedervraag, wanneer onze opponent het
laatst loonsverhoging had ontvangen, en
wanneer hij weer dacht daaraan toe te
zijn, bleek dat zulks in iets meer dan
één jaar twee maal het geval zou zijn.
Dat alle opgesomde goede resultaten
alleen maar aan een gelukkig toeval,
n.l. de hoge conjunctuur, zouden zijn te
danken, heeft zelfs de heer Roemer niet
kunnen volhouden. De enige die het nog
wel doet, blijft Het Vrije Volk. Er blijkt
nog een groot verschil derhalve tussen
een officieel erkennen van de aanwezig
heid van beleid en deszelfs goede re
sultaten en een behoorlijke voorlichting
Men zou zich vergissen, indien men
uit het aanwijzen van goede re
sultaten zou afleiden, dat er in
de K.V.p. geen wensen meer
zouden bestaan op het stuk van de so-
j a Politiek, of dat men zou menen,
7ii hp rest v?n de wensen nu wel dank
lino regeling automatisch in vervul-
jp]2, n S'aan. De eerste spreker van
sen hiiiiA'n ®t duidelijk van deze wen-
wing en kritiek onderwferp8611 beSCh°U-
noTeens11!1^^ SOciale wenslijstje hier
tering van de Invaliditeitswet, Ie!
hoging van de uitkering voor beiaar
den, de totstandkoming van de Allimll
ne Kinderbijslagwet, een verdere be
spoediging van de bezitsvorming en de
medezeggenschap, de oplossing van de
woningnood, de totstandkoming van een
nieuwe Armenwet, verbetering en aan
vulling van de Woonwagenwet, een ein
delijk verdwijnen van een stuk oorlogs
erfenis door de totstandkoming van de
Ziekenfondswet, een spoedige regeling
van de drinkwatervoorziening in de z.g.
super-onrendabele gebieden.
Het zou ons natuurlijk te ver voeren,
op elk van deze punten afzonder
lijk in te gaan. Maar één punt verdient
onze aparte aandacht, omdat juist te
dien aanzien het antwoord van de staats
secretaris naar onze stellige mening
te wensen overliet. We bedoelen de nood
zakelijke aandacht voor de invaliden.
Eerst onlangs verscheen het jaarver
slag 1958 van de Sociale Verzekerings
bank. Daarin lezen we, dat in dat jaar
weer 18.000 nieuwe invaliditeitsrenten
werden toegekend, waardoor het to
taal getal Invaliditeits-rentetrekkers
steeg tot 120.000. De gemiddelde basis
jaarrente van deze mensen is 136,-,
oftewel plm. 2,50 per week. Nu zijn
er in de loop van de laatste 12 jaar
niet minder dan negen maal verhogin
gen op die basisuitkeringen verleend. Op
1 oktober 1948 werd een toeslag gege
ven van 100 pet., die tot 1 augustus
1957 al was gestegen tot 190 pet. Op
1 april 1960 werd het percentage zelfs
tot 290 pet. verhoogd. Maar indien men
een wekelijkse invaliditeitsuitkering
krijgt van b.v. 5,- en men ontvangt
daar dan 290 pet. toeslag op, dan blijft
men nog altijd met een inkomen zitten
van onder de 20,- per week. Maar, in
dien het dan een huisvader betreft, ont-e
vangt men nog een gezinsbijslag, die op
oktober 1948 werd vastgesteld op
35,- per maand en die bij bijzondere
maatregelen op 1 april 1960 werd ver
hoogd tot 73,- per maand.
De staatssecretaris was realistisch
genoeg om onder verwijzing naar deze
reeds aangebrachte verhogingen te er
kennen, dat ook de hoogste uitkeringen
krachtens deze regeling nog altijd te
laag zijn voor een redelijk bestaan. La
ten we het nog maar wat positiever
zeggen: invaliditeitsrentetrekkers heb
ben het arm.
Verdere verbeteringen zouden nu moe
ten blijven wachten op de totstandko
ming van de z.g. arbeidsongeschiktheids
wet, die al meerdere jaren in de pen
zit, maar waarvan nu niemand meer
durft te voorspellen, wanneer zij het
staatsblad zal halen.
Wat ons betreft had men van K.V.P.-
zijde verder mogen gaan dan alleen maar
de nadrukkelijke wens, dat er iets moet
gebeuren. Vriendelijkheid voor een ka
binet op punten, waar het aanspraak op
dit gevoel kan maken, is juist, maar
het moet er niet toe voeren, dat men
vergeet duidelijk stelling te nemen
tegenover tekortkomingen.
Vandaag zou ik uw aan
dacht willen vragen, voor
het volgende „Reuter"-be
richt: „Een Britse officier,
verbonden aan het NAVO-
hoofdkwartier voor Noord-
Europa in Kosas bij Oslo,
ging een dezer dagen in
een kort broekje een paar
roadJe® hardlopen omdat hij graag fit
wilde blijven. jjy kwam per ongeluk
terecht op de terreinen van een kliniek
voor geesteszieken. Hij bemerkte zijn
vergissing, draaide zich om en sprintte
net terrein af. Op dat ogenblik zagen
twee oppassers hem.
«■et gezicht van een man, die in
een kort broekje hard in de rondte
nep, was blijkbaar te veel voor hen.
sprongen in een auto, zetten de
achtervolging in en grepen de officier
toen nij nog net binnen het terrein
was. z,pn hevige protesten in het En
gels, aat zij niet verstonden, overtuig-
n ?r n.°g meer van, dat zij met
e?JI esz'eke te doen hadden. De
DWerd dan ook prompt opge-
5 as na.dat een psychiater naar
ae „patiënt was komen kijken, werd
nithlw vrijgelaten".
o„irrI vraagt, dunkt mij, om
^tekening. Ik moet die twee
om rwtS diskwalificeren. Je grijpt
Ion wtSv,° ?ier> slechts gekleed in
II hola br°ekje, niet vast; je loopt,
VoifKo>,o 5 •)e bunt van hem weg.
Wol uo moet hier, vind ik, preva-
tlnSiltv®n plichtsbesef. Goed, zij wis-
o! iiï et een Brits officier was
air, ^v,IefSn0nda? geen Engels. Maar
da" lk wijzen op een voor op-
tinïüL11?' een Psychiatrische inrich-
t!a" g gebrek aan mensenken-
Iedereen weet dat zelfs een naak-
Rritl i<?0Is sprekende Britse officier,
mil™ ?1?, blijft. En hij kan zo hard
offim. ail wil' bij is en blijft Brits
ito! k' Bnts, officier zijn immers is
n;L roep' bet is een status,
i® oppassers hebben, psychologisch
füiH Tr la'flsch gezien, ingrijpend ge-
laaia. tn ik vraag mij af welke ge
noegdoening men hen heeft opgelegd,
„ui,, mannen van eer zijn lopen
Z Lna' gekleed in een in hun natio
nale Kleuren uitgevoerde zwembroek,
ttIIo m et NAVÓ-hoofdkwartier te
as; om aangezien te worden voor
Russische spionnen.
ml»
sS S& -SgSKS 8-J Et.
De nieuwe kerk op Terschelling
(Advertentie)
Een Westduitse grammofoonplatenmaat
schappij, die langspeelplaten in de han
del brengt over bekende persoonlijk
heden, heeft nu ook een plaat gewijd
aan Konrad Adenauer. Op deze foto
ziet men de directeur van de maatschap
pij die „der Alte" een exemplaar van de
plaat, in fraaie hoes, overhandigt. „Kon
rad Adenauer, aus meinem Leben" is de
titel van de plaatdie de bondskanselier
in dit verkiezingsjaar wel niet onwelkom
zal zijn.
(Advertentie)
'n streepte vóór
't beste vlak voor elk vak!
Imp. Papier en Boek N.V. Amsterdam
og een paar maanden en dan
breekt de toeristenstroom naar
de Waddeneilanden weer los.
Vele duizenden van het leger
vakantiegangers zullen in Harlingen
op een van de salonboten van de
rederij Doeksen stappen, met be
stemming Terschelling of Vlieland.
Het toerisme op deze eilanden heeft
na de oorlog een enorme vlucht ge
nomen en is nog steeds in ontwikke
ling. Voor de katholieken was er
aanvankelijk de moeilijkheid van het
gemis van een kerk. Terschelling en
Vlieland waren sinds de reformatie
volkomen voor het katholicisme ver
loren gegaan. Katholieken woonden
er niet meer en priesters waren er
een onbekende verschijning. Pas in
1914 werd op Terschelling weer
enkele keren een H.Mis opgedragen,
namelijk voor de katholieke militai
ren, die er wegens de mobilisatie
gelegerd waren. In 1939 was het
weer de mobilisatie, die een katho
liek priester een Augustijn uit
Witmarsum naar het eiland bracht
voor de geestelijke verzorging van
katholieke militairen. Er woonden
toen ook twee katholieke gezinnen op
Terschelling. Gelegenheid om te
kerken werd gevonden in een bios
coopzaal en later in de kantine van
de militairen.
Na de oorlog was het een Francis
caan uit Drachten, die zich op het
eiland vestigde en begon uit te zien
naar een betere kerkgelegenheid.
Een tuinschuurtje bleek voorlopig de
enige mogelijkheid te zijn. Daarna
werd het een dubbele huiskamer in
de Torenstraat, die gehuurd kon
worden. In 1947 namen weer de
Augustijnen de zielzorg op het eiland
over en momenteel is het pater dr.
Winfried Bocxe, die sinds 1956 ge
regeld op Terschelling en Vlieland
komt. Hij gaat nu „zijn zesde eiland-
zomer" tegemoet en het werk heeft
een zodanige omvang aangenomen,
dat hij dit seizoen waarschijnlijk niet
meer elke week, zoals tot nog toe,
terug kan reizen naar het klooster
te Witmarsum.
Want er is heel wat veranderd
sedert die moeilijke begintijd na de
oorlog. De „pater" is allang een
normale en gerespecteerde verschij
ning op de eilanden geworden. Ter
schelling telt rond zestig katholieke
inwoners (hoofdzakelijk op West) en
op Vlieland wonen rond tien katho-
lieke gezinnen. Maar in het hoog
seizoen groeit de parochie van de
pater uit tot geweldige afmetingen.
Er komen dan op Terschelling naar
schatting zondags duizend a twaalf
honderd katholieke vakantiegangers
naar de kerk. De „St. Brandanus-
kapel" in de Torenstraat is uiterlijk
nog steeds hetzelfde woonhuis van
destijds, maar inwendig tot een
stemmig, sfeervol kerkje verbouwd,
waar normaal plaats is voor 75 per
sonen. Er komen er wel meer dan
tweehonderd tegelijk, vertelt pater
Bocxe ons, men staat dan tot bp het
altaar en tot ver op de stoep. Dan
is er nog de „kerk" in het dorp
Midsland (pater Bocxe en een
assistent dragen elk in het seizoen
zondags drie keer de H. Mis op),
maar daar moest men zich behelpen
met de timmerwerkplaats van een
aldaar wonende katholieke aan
nemer.
Hier in Midsland is nu de grote
verandering op komst. Op maandag
29 mei a.s. zal mgr. P. A. Nierman,
bisschop van Groningen, een nieuwe
katholieke toeristenkerk plechtig in
wijden. Deze „zomerkerk die op
last van de bisschop voor de vakan
tiegangers op Terschelling is ge
bouwd, heeft men aangepast aan de
landelijke omgeving, terwijl de fraaie
uiterlijke vorm, met een asymmetrisch
hoekdak, de toeristen bij hun kerk
bezoek in zekere zin in vakantiesfeer
laat. De pastorie sluit als een
kleine bungalow op de kerk aan. De
kerk is ontworpen door het archi-
tektenbureau P. Starmans te Utrecht.
De artistieke verzorging van het
altaar enz. is van de edelsmid Piet
Het woonhuis op Terschelling, dat
kerkje is ingericht.
n de Bijbel staat dat de wijn het
hart verwarmt. Hiervan uitgaan
de heeft de Zwitserse landbouw
ingenieur Schwarzenbach in het
Internationaal Cultureel Centrum te
Amsterdam voor de stichting
„Nederland-Zwitserland" een hart-
veroverend pleidooi gehouden voor
de Zwitserse wijnen, die ondanks de
veelzijdige Europese wijnkaart buiten
Zwitserland weinig bekend zijn, om
dat zij nogal leden aan wat men met
een vreemd woord „locaal-patriottis-
me" noemt. De Zwitsers kwamen
eenvoudig niet met hun wijnen in het
buitenland, hoewel ze een zeer
sterke staatscontrole op deze wijnen
hebben ingesteld, zodat de buiten
lander niet behoeft te vrezen dat hr
een „versneden" drank krijgt De
wijn wordt alvorens hij mag wor
den uitgevoerd zelfs in twee test.
instituten chemisch onderzocht
klTmlat ddathe?n een z'g" ^matigd
klimaat, dat zich uitstekend voor
wijnbouw leent, hoewel het totale
oppervlak dat voor de wijnbouw
wordt gebruikt, veel kleiner is dan
ünelvlX gge?.de land«n. Maar dal
°pP®rjiak wordt bijzonder arbeids-
eroli bewerkt. Een wijnbouwers-
Iom +moet yan een ha kunnen
leven, terwijl m de omliggende lan-
afnr> ee- a drie ba regel is. Reeds
ne Romeinen teelden wijndruiven in
Helvetia, dat tot de huidige dag een
merkwaardige voorkeur aan de dag
'egt voor witte wijnen: drie witte
tegen één rode.
Op de Voorjaarsbeurs, die van 13 tot
en met 22 maart in Utrecht wordt
gehouden, krijgen de ondernemers in
het midden- en kleinbedrijf extra ser
vice in het Middenstandscentrum, dat
vlakbij de Russische stand wordt
ingericht in de Merwedehal op het
Croeselaanterrein. De centrale midden
standsorganisaties, vijf grote instellin
gen die ten behoeve van de midden
stand werken en de Rijksmiddenstands-
voorlichtingendienst staan daar klaar
om de middenstanders alle mogelijke
service en voorlichting te geven. Aan dit
middenstandscentrum zijn tevens ver
bonden: een etalagewedstrijd van twaalf
Vormingsscholen voor de Detailhan
del uit het gehele land en drie bijeen
komsten in de Congreszaal, waar ac
tuele problemen uit het midden- en
kleinbedrijf aan de orde worden ge
steld en bediscussieerd.
In Middenstandscentrum in de Mer
wedehal kan de middenstand op vrijwel
ieder terrein informaties, voorlichting
en hulp ontvangen. Ieder der deelne
mende instellingen beschikt over een
eigen ruimte, terwijl daarnaast een al
gemene informatiestand en een lectuur-
stand aanwezig zijn.
Een van de trekpunten van dit cen
trum zal zijn een stand, waarin Hinde
loper kunstnijverheidsartikelen worden
tentoongesteld, terwijl daar tevens een
Hindeloper zijn kunstambacht beoefent
Vier en twintig jongelui van 12 De
tailhandelsdagscholen (van iedere
school twee) zullen elkaar de hoogste
eer in het etalage-maken betwisten. Zij
krijgen alle dezelfde materialen om een
etalage-kast in te richten onder de ogen
van het publiek. Een deskundige jury
zal hun werk beoordelen.
Op drie dagen zullen zogenaamde
lunchbijeenkomsten worden gehouden
in de grote Congreszaal van het ter
rein Croeselaan. Het programma hier
voor luidt: Dinsdag 14 maart om 12 30
uur „De reclame in het midden- en
kleinbedrijf". Inleider: de heer H. Cop-
pens, ere-voorzitter van het Genoot
schap voor de reclame. Woensdag 15
maart om 13.00 uur „Arbeidstijdverkor
ting in de detailhandel". Inleider: Prof
dr. H. O. Goldschmidt, uit Tilburg.
Daarna forum, waaraan vertegenwoor
digers (-sters) van de Huishoudraad, de
Winkelbediendenorganisaties en de Mid
denstand deelnemen. Donderdag 16
maart om 12.30 uur. Branchedag voor
de Electrotechnici. Inleider drs. J F
ten Hacken namens de Unie van Elec-
tro-technici.
Deze bijeenkomsten zullen ongeveer
een uur duren.
Advertentie
actueel als steeds
DEZE WEEK:
Opwaardering van «je gulden
Bezien uit het oogpunt van monetair
beleid en in haar betekenis voor de
beurs.
Fiscale aspecten van de Belgische
eenheidswet
Bespreking van jaarverslagen
(HAL, v. d. Grinten, Kemo, e.a.)
Beantwoording van fiscale
vragen
Twee beleggingsmijen
Robeco en Interunie)
Controverse bij Burgers
Vergelijkend overzicht van drie
banken
Antwoorden op beleggingsvragen
van lezers
- Beurspraatje
9 Koersen en afdoeningen van
incourante fondsen
van oudsher het financieel kompas
voor particuliere beleggers.
Vraagt proefnummer aan:
Kalverstraat 35/37 - Amsterdam
Postbus 906 - Tel. 020-32817
UTRECHT, 11 maart De rechtbank
heeft gistermorgen vervroegd uitspraak
gedaan in de strafzaak tegen een 45-
jarige receptionist uit Maartensdijk,
verdacht van inbraak in motel „Moto-
resto" te Bunnik in de nacht van 19
november van het vorige jaar. De ver
dachte, tegen wie door de officier van
justitie twee jaar gevangenisstraf was
geëist, werd ontslagen van rechtsver
volging, wegens een fout in de dagvaar
ding. Er was namelijk verzuimd te ver
melden wiens eigendom de ontvreemde
gelden (2844 gulden) waren. De recep
tionist werd staande de rechtszitting ont
slagen uit de voorlopige hechtenis en op
vrjje voeten gesteld.
ROME, 11 maart (AFP( Als pa
triarch Aleksei van Moskou namens de
Russisch Orthodoxe kerk zou vragen
een waarnemer naar het komende al
gemene concilie in Rome te mogen zen
den, zal zijn verzoek gunstig worden
ontvangen, zo heeft kardinaal Bea in
een vraaggesprek met eei te Lugano
verschijnend blad verklaard.
Rogge, eveneens te Utrecht. De
bouw geschiedde door het aan
nemersbedrijf R. van der Zee te
Midsland, die hierbij ook hulp heeft
gehad van enkele Kajotters. De nieu
we kerk zal met vaste banken hon
derd zitplaatsen bieden, met ver
plaatsbare banken nog eens honderd,
terwijl er dan zeker nog wel drie
tot
honderd staanplaatsen zullen zjjn te
vinden. We troffen pater Bocxe, toen
hij juist zelf met enkele broeders uit
Witmarsum de colovinyltegels en de
vloerbedekking in de pastorie gelegd
had. Dat hjj enthousiast is over de
ontwikkeling, spreekt vanzelf. De
toeristenkerk te Midsland zal nu in
het vakantieseizoen zijn grote
parochie van telkens weer andere
vreemdelingen kunnen opvangen.
Pater Bocxe rekent op zo'n 15.000 a
20.000 katholieken per seizoen.
Dit alles vertelde ir. Schwarzen
bach in zijn zangerig Zwitsers-Duits
en omlijst met lichtbeelden en een
prachtige film van een kolossaal
wijnfeest in Vevey met 5000 gecostu-
meerde medewerkenden, en afge
wisseld door de gelegenheid om zelf
te proeven hoe een Zwitsers wijntje
smaakt. Je proeft er inderdaad de
rustige strlle natuur van «Je Zwitsers
uit...
Sommige Nederlanders weten bij
na alles van het immigratie-land
Canada, anderen weten er hoe
genaamd niets van. Zo zal het ook
zijn in de andere landen waar Cana
da's nieuwe staatsburgers uit afkom
stig zijn. Het zal alom als een waar
devolle aanvulling van kennis kunnen
worden beschouwd wat Canada via
een enkele postzegel van zich laat we
ten. Het gaat i.e. om het noordelijke
gebied van Canada, dat in ontwikke
ling is. De postzegel met speciale
briefkaart-stempel op de eerste dag
van uitgifte vertelt van de allesover
heersende noodzaak van het trans
portmiddel. Na de aanleg van wegen
en spoorlijnen verwacht men een snel
le uitbreiding in nieuwe nederzettin
gen langs de routes naar het Grote
Slaven Meer. Op het in exploitatie
brengen van de enorme rijkdommen in
de duizenden vierkante mijlen van het
noordelijke Canadeze land, valt de na
druk. Voor de meeste mensen zijn In
dianen, Eskimo's en met sneeuw be
dekte velden hèt beeld van dat noor
den. De directeur der Canadese poste
rijen die deze bijzondere, ook voor
postzegelverzamelaars zeker interes
sante brief aan tal van instanties en
instellingen heeft toegestuurd hoopt dat
de postzegel en de toelichting in een
begeleidende brief een ander beeld
zullen geven van de betekenis van het
territoir, dat nu en in de toekomst,
voor de groei en ontwikkeling van
het Canadese volk, van groot belang
is. Hij doet zich daardoor kennen als
een echte „goodwill-ambassadeur". De
postzegel is uitgevoerd in rose en
groen.
Misleid door een fout in een
plaatselijke courant had de
landbouwer J. F. Sieverink
aan de Duivegoorweg 20 in
Enschede bijna zijn aanspraken ver
speeld op een prijs van 800,- in de
toto. Een week lang meende hij ten
onrechte dat hij twaalf uitslagen goed
had voorspeld. In werkelijkheid had
h\j er echter dertien goed. Dit merk
te hij pas toen hij bij zijn sigarenwin
kelier opnieuw een toto-formulier in
leverde. Het gesprek kwam toen op
de toto van de voorgaande week.
„Als die ene wedstrijd ook was door-
fegaan, had ik een prijs gehad. Nu
ad ik er maar twaalf goed", zei boer
Sieverink. De sigarenwinkelier meen
de echter, dat wèl alle wedstrijden
waren doorgegaan.
Toen men hier en daar eens nader
naar de gang van zaken informeerde,
bleek dat de krant een fout had ge
maakt. De Enschedeër had dertien
uitslagen goed ingevuld, maar de
termijn van inzending was inmiddels
verstreken. De sigarenwinkelier nam
net eenter direct voor ziin klant nn
Hü belde het K.N.V.B.-besW op d&
hem adviseerde de bedoelde krant op
te zenden. Nadat de betrokken snort-
vereniging het duplicaat-formulier had
opgestuurd, werd het geval aan de
dit d« fcl°rgsregd- Deza besliste toen
dat de heer Sieverink zim 800.- als-
we?dmZ?J h.?bben- De landbouwer
het hiiin zyn S1<?arenwinkelier van
N„ Mle"ws °P da hoogte gesteld,
flet! tenminste ook een brom-
nets kopen", was zijn commentaar.
J. F. SIEVERINK
.toch totowinst
Advertentie)