CHATHAMHERDENKING bij het afscheid van Command of the Nore Het spoorwegonderhoud nog meer gemechaniseerd Tentoonstelling te Eist (Bijna drie eeuwen na beroemde tocht) oorlogsschip de Medway op SerS°Vaar dulTiV!r Weer vaart een Nederlands Is de ketting WEL of NIET stukgesedd Goed en kwaad in het kinderleven ZATERDAG 25 MAART 1961 PAGINA 9 v4ffff 1 m jpjMgjg Heftige tonelen Kettingepisode (Van onze verslaggever) Het vertrouwde beeld van de wegwerker langs de spoor lijn, een robuuste man, wiens vereelte handen spa, houweel of stamper omknellen, wordt steeds meer verdrongen door mechani sche werktuigen. Vaak zijn deze apparaten kostbare machines, die bediend worden door een man in overall, van wie vaardigheid ver eist wordt om op het juiste mo ment een bepaalde handeling te verrichten, die echter nauwelijks lichamelijke inspanning vraagt. Tijdens een internationale ten toonstelling voor spoorwegtech nici van mechanische gereed schappen ten dienste van het spoorwegonderhoud, die in de af gelopen week op het stationsem placement van Eist te zien was, zijn daarmee demonstraties gege ven. Ook de leek moest wel onder de indruk komen van de enorme ontwikkeling, die eigenlijk pas na de oorlog op dit terrein is bereikt, waardoor met minder werkkrach ten in kortere tijd veel meer werk wordt verzet. W'-« '"ssag**« Aan beide zijden van de Noord zee vindt men vandaag de dag nog de levensatmosfeer van onze legendarische zeeheld Michiel Adriaanszoon de Ruyter. Op het Vlissingse roeiershoofd, waar zijn standbeeld door de aanschieten de zee rusteloos wordt bewierookt, met telkens flarden van fonkelwit schuim omhoog langs de machtige gestalte in brons. In het graaf schap Kent, waar deze dagen te Chatham op de bekende Engelse wijze hartontroerend afscheid wordt genomen van „The Command of the Nore", het Britse Marinecommando dat sinds eeuwen de Noordzee be strijkt. De modderige kronkelstroom Van de Medway is te smal geworden voor de moderne oorlogsschepen en zelfs The Royal Navy, als geen ander verknocht aan het verleden en de oude tradities, heeft willen inzien dat de strategische omstan digheden een minder kwetsbare lig ging vereisen. Stemmige orgelklan ken zullen het Sint George-kerkje vullen als daar de plechtige herden kingsdienst wordt gehouden en men met een terugblik op de historie ongetwijfeld zal spreken over de rampzalige junidagen van 1667, toen De Ruyter met zijn slagvloot in de Medway ankei de, zeventien lichte oorlogsschepen de stroom op voeren en, terwijl aan het Engelse Hof Koning Karei II en Lady Castle- main onder uitbundig gelach op de mottenjacht waren, de Britse vloot een vernietigende slag toebrachten. Een grotere schande heeft de Royal Navy nooit gekend. Vandaar wel- Een t van de tocht naar Chatham volgens een gravure van M. Comans in 1667. Geheel links m het midden het fort „Sheerness", dat door een Hollandse landmgsploeg stormenderhand werd genomen jveaerland als enige buitenlandse natie heeft uitgenodigd de afscheids- plechtigheid van „the Nore" bij te wonen en er in een parade zelfs daadwerkelijk aan deel te nemen. Schout bü Nacht mr. A. N. Baron 22 £a2 Steenwijk, commandant zeemacht INederland, is het gegeven om nog eenmaal de historische vaart te leiden, met als ooit het legendari sche vlaggeschip „De Zeven Provin ciën de monding van de Medway bin nen te varen en dan verder langzaam stroomopwaarts, de tocht naar Chatham vw hekelachtige land van •Aent, zoals dat overtrokken is door een waas van groen. Vanaf de brug van ae slanke onderzeebootjager Hr. Ms. „Limburg" zal het hem niet de min ste moeite kosten om de oude situatie te reconstrueren, de kleine fabrieken met hun opslagplaatsen weg te den- Hiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiii terloops in de contemporaine docu menten vermeld en Van Rijn kreeg slechts een matige premie uitbetaald. Een veel grotere prestatie vond men het opzeilen van de Medway met haar talloze ondieptes en ver raderlijke stromen en het buit ma ken van de „Jonathan" en het prachtige vlaggeschip „The Royal Charles Verder het verbranden van de „Carolus Quintes", de „Mat thias het „Slot van Honingen". „The Royal James", „The Royal Londen" en „The Royal lak", al lemaal statige driedekkers met drie dubbele rijen geschut. Aangezien de Engelsen uit haastig noodverweer zelf nog een groot aantal schepen tot zinken brachten was het allemaal best begrijpelijk dat de .Hollandhater" Samuel Pepys in zijn dagboek ge- waagde van een eeuwige schande voor Engeland en even later schreef: „Bij God ik geloof dat de duivel Hollanders sch...t!" Het succes was volledig en De Ruy ter de alom gevierde held, ofschoon het Cornells de Witt was die de tocht naar Chatham maakte en de grote admiraal zijn fenomenale talenten als tacticus en strateeg eerst later heeft ontplooid in de beroemde afweerslagen bij Schooreveld en Kijkduin in 1673, waar bij hü de verenigde Frans-Engelse vloot verdreef en een invasie voor kwam. De tocht naar Chatham is ge slaagd dankzij het doorzettingsvermo gen van De Witt en de hulp van lood sen. die vertrouwd waren met het moeilijke vaarwater van de Medway. Twee van hen zijn met name bekend, de Engelsen Robert Hollandt en een zekere Sideracq, beiden verraders dus, maar door de Staten beloond met tweehonderd zilveren dukaten. Meerdere keren zjjn pogingen onder- nomen om herinnerings- en bewijsstuk ken van de tocht naar Chatham te ver- Krijgsraad bij De Ruyter; de hoofdofficieren naderen het prachtige vlaggeschip „De heven Provinciënin hun sloepen niiiiiiiMiiii)»ii'i|i|il"i|l|i|i|iii>iii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiini de de land ken en „de tuin van Engeland" te zien V? Z1JP, h°"„j oorspronkelijke vorm hw, daarbij opvallen dat ïrh al benedenloop met vnrmf hrlf. baaien in het 1 bti uitstek inhammen, die vroeger vloot ti r, geschikt waren om een Ktrnmd beveiligen tegen stromingen, eeh,-djen en vijandelijke aanvallen. Dit "led nu is honderden jaren het do- wf 2 d'a2--J'the Nore" geweest. Hier JwS ™sJSds /en dael van de Engelse eerold 2fantg A 2nttakeld en met op- verschillende stei-kïenbeS2hehmihgt V Sheerness, dan het ka'-tooi ,T £ort met het vooruitstekende bolwerkten vervolgens andere verdedigde nlaat sen. Men nam daarbij het zekere voor *wt onzekere en spande over de rivier S» brede ketting waarvan ons dlnk pir. beroemde dagboek van Sami.pl 1*?/* de afmetingen bekend orenmen hoSe Bnts\Tmarineautoriteit i! ftor van de en verder uit ifarljr°ddelaa- uit die dagen, toog tnohf Van z'j" fU2CVre direct na dl r-2aar het kasteel Upnor om per soonlijk te constateren dat de ketting "Pg stevig op kruisstaken over de ri- :'?r lag en dat er niemand was die zeker wist waar zich de breuk bevond. Cfpyens mat een kettingscha'm van 6.y* 2L?mtrek> wat neerkomt op bqna 16 centimeter. Voor deze ketting hebben zich in de »f0eigfifi7m0hgfet" van de zeventiende ju- LJ*heftige/ tonelen afgespeeld, vin dl n 7 e kri.igsraad aan boord ▼an de „De Zeven Provinciën" werd het 5a"™r de gedurfde tocht bekend gemaakt en ontvouwd. Cornells de kinir ™eegegaa"om de stipte uitwer- dereni Broer Jans creatie te garan- Wo,' 'as met harde, scherpe stem de forten vorrr'"Y00r de riviePr opzien, branden. Hijzei'fH'id611 ,schePen ver" tocht bijwonerT "deze aangena- 11 met eigen persoon E'i fk t 1>1 uV'öf yVliiSc; O.!U V\>N "«w., 'N.<•,>-■< C> 2 v* N J j I. N N>x Een reportage in beeld van de tocht naar Chatham, op het moment dat de Royal Charles" wordt veroverd door kanitein Jan van Brakel. De Ruyter, met getrokken sabel en Cornelis de Witt in de sloep in het midden, k^kengoeTeureZtoe. De raadpensionaris had hem dit met klem op het hart gedrukt, waarschijn lijk vrezende, dat het kader op het laatste moment nog zou terugdeinzen. En niet zonder reden. De krijgsraad reageerde verre van gunstig op het plan. De hoofdofficieren streken pein zend door hun snorren en knevels en bukten vragend op naar de man met net bolle, blozende gezicht en de don- 2222- Patere ogen: De Ruyter. De stak het niet onder stoelen ovpr 2 was niet enthousiast waara ..verrassing", die Den Ru- schronrnaan putten hun bracht. Hij die S Lwel, zich achter degenen onmogeliik 22 ?PenlÜk belachelijk en voelde er tÏÏm^en te scharen, maar vloot aan m.et veel v00r om zÜn gen. Zijn fnstinH experiment te wa tegen het verzette zich hevig raderlijke Xier^Ziin" de nauwe' ver op zee. Kon de viiand °g waa gericht terugtocht afsnijden sohePen de Cornelis de Witt ha a a genstand gerekend Ziin deze te- voorspelde het hem Hij nraatto 2 en uitgebreid, nu eens zacht met harde bulderende stem zoda" de glas-m-lood-raampjes van de kl- juit trilden. Hij wrong het plan er door. Zeventien lichte oorlogsschepen zouden de rivier opzeilen en de sterk te Sheerness aantasten. Het com mando kreeg luitenant admiraal Jo seph, baron van Ghent, de opvolger van Cornelis Tromp. Cornelis de Witt vergezelde Van Ghent. De Ruyter nam een rol op het tweede plan, de wacht op de Middelgronden en vice- admiraal Schramm voer de zee op, om door middel van kanonschoten te waarschuwen als er onraad dreigde. Op de negentiende juni voer het lieh te eskader van Ghents „Agatha" als het vlaggeschip met de voor vloed en een zuidwester wind de ri vier op, voor een verkenningstocht De volgende dag kwamen er tien schepen en twee branders bij. Deze branders, de „Suzanna" en de „Pro Patria", waren zoals gebruikelijk klei ne, oude Fluiten, die vlak voordat zij het doel bereikt hadden, in brand wer den gestoken, waarna de opvarenden haastig een sloepje streken om zich uit de voeten te maken. De eerste aanval was gericht op het fort Sheerness, dat weinig tegenstand bood. Een landings- ploeg veroverde het, vernietigde grote hoeveelheden oorlogsmateriaal en maakte vijftien grote kanons buit. Hierna werd De Ruyter gevraagd aan de strjjd mee te doen en voegde de r'uVu afbniraal, die de tocht naar Lnatham zelf niet helemaal correct acht- d tbij vertoont enige gelijkenis met Hearl Harbour in de tweede wereld- "l61, ,dit verschil dat toen werd onderhandeld over het behoud van de vrede en op het moment van Chatham over het herstel van de vrede) zich "U de spits van de aanval. Hij nader de in een sloep en was er getuige van noe kapitein Jan van Brakel, wegens ongehoorzaamheid in arrest, werd vrij gelaten en met zijn „Vrede" op het Engelse schip „Unity" afstormde, het de volle laag gaf, enterde en verover de; de tweede triomf! Hierna zou de brander „Suzanna" een vergeefse aanval op de kettine gedaan hebben, maar de „Pro Patria" van commandeur Jan van Ryn zou er wel in geslaagd zijn, het zware ding stuk te zeilen. Het is nooit met zekerheid vastgesteld of commandeur van Run daadwerkelijk de ketting heeft stukgezeild. Volgens een andere lezing liet Schout-bij-Nacht Vlugh op de oever een schalm losmaken. De afsluitbout die daarbij losgedraaid zou zijn, is lange tijd in Enkhuizen be waard. Hoe dan ook, het al of niet Ito spiegelstuk van de Roual Charleszoals dat in h*>t om stukzeilen van de ketting gold in die tentoongesteld; het enige bewijsstuk van de beroemde Ch^h^^MW°r D|ghell'kettinglp)s^dl ^ord™lledfts' zamelen. Maar meer dan wat oude ge schriften en een deel van de spiegel, waarmee eens het achterschip van „The Royal Charles" werd opgeluis terd, heeft men nooit gevonden. Dit spiegeldeel is overigens en uniek be zit van het Rijksmuseum te Amster dam, het enige echte achterstuk van een zeventiende-eeuws schip in de ge hele wereld. In de historische afdeling van het museum prijkt het in volle glorie. Het is vrjj goed bewaard geble ven. De houtwormen hebben het moe ten afleggen tegen de goede zorgen van de museumdirectie en de ongetwij feld zilte bjjsmaak van het stuk, die hun wel wat zwaar op de maag zal liggen „The Royal Charles" bleek destijds hét schip van de Navy. Het was een oorlogsbodem van 1229 ton, die honderd stukken geschut telde. Aanvankelijk luidde de naam „Nase- by zo wilde het de bouwer Oliver Cromwell als herinnering aan een van zqn grote krijgstriomfen. Voor op het galjoen liet Cromwell zich op een paard afbeelden, met een Schot, een Ier, een Hollander, een Fransman, een Spanjaard en een Engelsman vertrapt onder de hoeven. Na de omwenteling haalde de ,,Naseby" koning Karei II uit Schevemngen af. Nog voor de Hol landse kust werd de naam „Naseby" omgedoopt in Royal Charles", de beeltenis van Cromwell door de ma trozen weggekapt en aan een van de ra's opgehangen. In Nederland be landde het schip in Hellevoetsiuis. De marine zag niets in dit zware, logge driedekschip en nadat de belangstel ling van het volk ervoor verdwenen was, ging zjj tot sloop over. Verschillende delen werden tegen een totaalbedrag van 5.000 aan een zekere Kerkhoff verkocht, andere stuk- Ken leden een stoffig bestaan in s i s ma§azijnen, totdat het spie- gelstuk als enig bewijsstuk in het Rijksmuseum belandde, waar kleine jongetjes met enorme De Ruyter-com- plexen het met open mond "bekijken, zich misschien zoals wij destijds een beetje bekocht -oelen door de ietwat teleurstellende afmetingen en verder tal van Engelsen ko men die het nog altijd niet kunnen ge loven: de Staatse schepen met donde rend geschut op de smalle Medway; de zeilen bol en gespannen, de lange wimpels klapperend in de noordwes ter en het rood, wit en bla„w domine rend onder de hekvlaggen. De enige nederlaag die het „Command of the Nore" ooit op eigen bodem kreeg te slikken, de laatste inval in Engeland, dat sindsdien een onneembare vesting is gebleken. HAYE THOMAS Een krabber, die de ballast onder de dwarsliggers wegwerkt, om door een hor machine te doen zeven. Hjj staat echter ook versteld als hij hoort van de enorme kapitalen die hiervoor geïnvesteerd zijn en vraagt zich af of dit geld, waar het toch ei genlijk slechts onderhoud betreft, wel rendabel is. De zaak wordt hem duide lijker bjj het vernemen, dat de Ned. Spoorwegen per jaar bijna 6'U miljoen voor het spooronderhoud moet uitgeven. Bovendien moet nog een fiks bedrag aan aannemers uitbetaald worden, zo dat in totaal een som van rond 25 mil joen gulden met het onderhoud gemoeid is. Daarbij is niet eens het vernieuwen van spoor inbegrepen, waarvoor zeker nog een derde deel bijgeteld moet wor den. Gezien de korte tijd, dat men een be paalde machine nodig heeft, zou het zelf aanschaffen inderdaad niet econo misch zjjn. Er zijn industrieën, die zich speciaal op de constructie van ma chines ten behoeve van het spoor heb ben toegelegd, waar men ze kan huren. Zo is er een Amerikaans bedrijf, dat in januari aan de Franse spoorwegen de meetwagen voor spoorstaafgebreken heeft verhuurd, welke in Eist te zien was. Door de spoorstaven wordt een elektrische trilling gebracht, die het beeld op de oscillograaf vertekent, zo dra er afwijkingen, waartoe ook gaten in het laswerk kunnen behoren, in de rails aanwezig zijn. De N.S. huurt op haar beurt twee keer in het jaar van een industrie in Frankrijk een meetwagen, waarmee in 2J4 week het gehele spoorwegnet gecontroleerd kan worden. Dit ge schiedt evenwel niet .elektrisch, maar langs mechanische weg, waarbij de situatie grafisch in beeld wordt ge bracht. In Duitsland wordt op zeer ruime schaal van allerlei machines bij het spooronderhoud gebruik gemaakt, waar men het voordeel heeft in tegenstel ling met ons land dat door de aan wezigheid van nevensporen gewoonlijk tijdens de treinendienst gewerkt kan worden. Zo kent men een ballasthor- machine voor het reinigen van de bal last, wat bijna bij elke spoorvernieu- wing geschiedt. Tot diep onder de dwarsliggers wordt ballast met een ket ting zonder eind meegenomen en met behulp van zeven gehord. De capaci teit van deze machine bedraagt on geveer 240 m3 per uur. Om meerdere wagons vóór de kop te kunnen beladen met ballast of afkomend horsel, zodat men met zeven ongestoord verder kan gaan, kunnen transportbanden uitge schoven worden, waardoor wagens op een afstand van hoogstens 90 m van de hormachire uitgeladen worden. We zagen verder een ballastverdich- ter, die met een snelheid van ongeveer too m per uur de bedding, waarop het spoor later gebouwd wordt, al trillend verdicht. Een andere machine voert over de koppen van de klembouten een trilling in het bailastbed, om dit op nieuw te verdichten, als het spoor een maal gelegd is. Er was ook een machine, waarbij een zijarm de afgeschoven ballast regelma tig verdeelt, waarna een roterende bor stel de ballast van de dwarsliggers ver wijdert. Een dubbele functie vervult een ma chine door tevens het spoor te lichten en daarna de ballast te stoppen Om de 5 a 7 dwarsliggers wordt het spoor met stopmachme en al gelicht, door hy draulische vijzels in de ballast naast het spoor te plaatsen. De Deense .Staatsspoorwegen kennen een stopmachine, die in een geluidiso- lerende cabine is geplaatst om de om wonenden van een spoorlijn bij nachte lijke arbeid met in hun rust te storen. Om de ballast tussen de dwarsliggers uit te graven, zodat de hormachine de materialen kan opnemen, is vorig iaar door de N.S., in samenwerking met een Duitse industrie, de ballastkrabber ont wikkeld. De N.S. heeft ook een licht- en stop- machine in gebruik die speciaal vóórhaar door een Oostenrijks bedrijf op grotere wielen dan gewoonlijk gebouwd is en uitgerust met buffers en trefhaken zo Bi nenkort zal deze zonderlinge wagen hier en daar op spoorlijnen in ons land Zflfi ynen" ^L,een speciaal voor de N.S. gebouwde licht- en stopmachine welk gevaarte m Eist reeds was te zien en die dient voor het dichten van het bailastbed. dat de machine als achterloper in goe derentreinen met een snelheid van 68 km per uur van de ene plaats naar de andere vervoerd kan worden. Om het hinderlijke lawaai te verminderen is de motor in een geïsoleerde cabin» gezet. Met drie man kan ruim 300 m spoor gelicht en gestopt worden. In het midden kan de machine hy draulisch gelicht worden om ter plaat se een slag van 180 graden te maken, ken918 m an re richting te gaan wer- De N.S. heeft met trots een gedeelte spoor getoond, dat niet op öwarslig- gers is gebouwd, maar op betonblokken dle z'g"zag door buizen met elkaar verbonden zijn. Deze bui zen zijn in het beton hoe vreemd net ook moge klinken met een speciaal preparaat „gelijmd". Dit systeem van rails leggen is door de afdeling Boven bouw onder leiding van ir. J. F. Deenik ontwikkeld en hier en daar in ons land reeds toegepast. Om de wissels vorst- en sneeuwvrij te houden, kan de N.S. sinds enkele jaren bij ongeveer 1300 wissels een pro- paangasverwarming zo nodig laten branden. Op de tentoonstelling demon streerde de onderneming, die de in- stailatie heeft uitgevoerd, hoe het mo gelijk is van een centraal punt uit de branders elektrisch op grote afstand te ontsteken. De afgelopen winter was dit voor het eerst het geval op het baan vak Nijmegen-Venlo met een bedie ning uit het seinhuis in Nijmegen. Steeds meer raakt men overtuigd van de belangrijkheid van de op voeding van het kleine kind. Niet zelden wordt derailleren op latere leef tijd toegeschreven aan een foutieve op voeding in de eerste kinderjaren. Nu is opvoeding allerminst een zaak, waarbn men met een bepaalde boekenwijsheid volstaan kan. Dat betekent niet dat een goed boek in deze materie geen welkom hulpmiddel zou kunnen zjjn. Als zodanig heeft het boekje „Voor hen is het Koninkrijk" van J. van Haa- ren pr. grote waardering gevonden. Bij Uitg. Pax, Den Haag, is nu een twee de publicatie van dezelfde schrijver verschenen, waarbij de auteur ten over vloede bewjjst de psyche van het kind uitstekend te verstaan. In „En toch Uvr kind" wordt het goed en kwaad in het kinderleven nauwkeurig geanaliseerd. Zeer terécht wordt door de schrijver benadrukt dat de liefde van de ouders bjj de gewetensvorming van het kind de belangrijkste rol speelt. In een mi lieu, waarin echt gewoon menselijk en hartelijk met het kind wordt omgegaan, is het goede zo aantrekkelijk, dat ook een kind er niet langs kan ei naar te verlangen. Het kind moet geboden en verboden en wanneer het zich niet aanpast de daaruit voortvloeiende straf leren verstaan als een uitdrukking van de zorg van zijn ouders om zijn welzijn. Het geweten moet gevormd worden in een samenspel met de ouders. Een goed geweten wordt dan het weten, dat het leven het mooist ge leefd wordt wanneer het gebonden is aan anderen, uiteindelijk wanneer het gebonden is aan God. De auteur slaagt er wonderwel in het een en ander aan de hand van voor beelden te verduidelijken. Al zulien ouders hier meer dan ooit ervaren dat dr praktijk nog al eens verschilt van de theorie, kunnen wij dit mooie en be vrijdende boekje van harte aanbevelen. H. Mo.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1961 | | pagina 9