Seminaries met 150 leerlingen
moeten op subsidielijst
Wedloop om erkenning
en subsidiëring
„Hogere ambtenaren hebben recht op
vijftig procent meer salaris"
Langere vakantie te prefereren
boven kortere werkweek
Kwaliteit
i> VEILIGHEID
VREDESTEIN
Eén nationaal fonds voor
r e v alidatie w erk
ARBEIDSTIJDVERKORTING
Regeringsbeslissing
op onjuist moment
Bron van onrust
A
Jm
PALTHE
Meeltalen en stink)nertzen
Sociaal
commentaar
E
RAPPORT VAN NEP. KATH. SCHOOLRAAD
Kleine colleges samenvoegen of
invoegen bij andere scholen
ITALIË
f
Gebrekkigenzorg en wetenschappelijk
onderzoek vergen veel middelen
Zij kan lachen!
^loeiende Betuwe
mm
ZATERDAG 22 APRIL 1961
PAGINA 5
•>ol i
ïnai
(Van onze onderwijsredacteur
DEN HAAG, 21 april De
Nederlandse Katholieke School
raad heeft een rapport samenge
steld over de moeilijkheden, die
zich voordoen bij de aanwijzing
(erkenning) en subsidiëring van
seminaria. In het rapport wordt
gesteld, dat men in katholieke
kring de belangen zowel van de
seminaria als van de andere scho
len, die subsidie wensen, in on
derling verband moet beoordelen,
onder meer omdat er jaarlijks
slechts een beperkt aantal nieu
we subsidies wordt toegekend.
Scholen, die aan de normen vol
doen, moeten toch een of meer
jaren op de subsidietoekenning
wachten; dit maakt samenspel
gewenst.
i
Op gelijke voet
Combinatie
Participatie
en
Üh1
Overleg nodig
Ja** /RACHTB,JTS.
kri'; Weet 'k thans"
a.' h°ut
milde glans.
Beroep op loyaliteit
Inlichtingen:
Vrije tijd
Veilig rijden,
veilig remmen
opzichten
onbetwist
de beste!
kwaliteits
behandeling
INSTITUT MONTANA
N
T
E
R
N
A
T
I
O
N
A
L
E
S
c
H
O
O
L
ZUGERBERG -1000 M.
ZWITSERLAND
De Schoolraad heeft deze materie
In studie genomen op verzoek van de
Stichting Nederlandse Priester-Reli
gieuzen. Er is sedert enige tijd tussen
de seminaria een wedloop aan de
gang om erkenning en subsidiëring.
Wanneer een seminarie erkend wordt
a's gymnasium, biedt het zijn leer-
jjbgen ruimere mogelijkheden (al is
ae' nog een vraag of het staatspro
gramma altijd te prefereren is bo-
y?n het eigen seminarieprogramma).
y1®) de „aanwijzing" van hun semi
naria komen de orden en congrega
ties echter voor financiële lasten te
staan, die veelal niet te dragen zijn
Zonder subsidiëring. Bij het aan
vaarden van het rijksprogramma
speelt in meerdere gevallen meteen
al de verwachting mee, dat de aan-
Mjzing gevolgd zal worden door de
subsidiëring, die in de niet te stuiten
Wedloop vaak de enige mogelijkheid
biedt om het college te handhaven.
Gesloten seminaria, die minstens 150
'serlingen hebben, regelmatig verdeeld
?yer de zes jaren van het gymnasium,
Jannen naar de mening van de Katho-
'ske Schoolraad op gelijke voet aan-
"Pzaak maken op subsidiëring uit
Rijks kas als scholen, die hun be
staansnoodzaak hebben bewezen op
5.r°nd van de behoeften van de streek.
overheid dient een gesloten school
'zuiver internaat) met 150 leerlingen
subsidiëren, ongeacht de al ter
Plaatse of in de omgeving bestaande
Sytnnasiaie opleiding en ongeacht de
*6°grafische herkomst van de leerlin-
Het rapport legt er de nadruk,
Cp de meeste seminaries behalve een
eenl°naal 00"t een nationaal en zelfs
tpT. snpra-nationaal belang dienen. Ter
,-w c"tintr on hpf ln«t«fr> nnnt irnptH
•ttkn,. °p ket laatste punt wordt
d® dal Nederland juist
zijn vecpfe,™" helangrijk deel
tergebleven teSenover de
gebieden vervult.
via
van
ach-
de ?rr.^o5 n behandelt vervolgens
WnrrtI f welk beleid er gevolgd kan
tpn door seminaria, die zonder bui-
ngewone maatregelen niet het aan-
leerlingen halen. Samenvoe-
ug van de instellingen van twee of
dp,er orden °f congregaties wordt in
gevallen een „aanbevelenswaar-
fu,«°^Iossing" geacht.
Vnolo eede mogelijkheid is het in-
derf ?„v.va? liet seminarie in een an-
reeds pÏS Bestaat er in de nabijheid
kunnen dl ®J'm.nasium of lyceum, dan
zoeken terwii?1aaristen deze sch°o1 be"
WelHcht olk"Lde orde °f congregatie
kan leveren fent?n voor d*a schooi
afleen een H R qaal,er in de nabijheid
alleen een H.B.S, dan zou het semi
narie met leerlingen en
Zijn geheel aan deze school kunnen wor
«en toegevoegd. De Katholieke School
raad acht de invoeging een „gunstige
PPlossing": het gesloten karakter van
"et seminarie wordt zoveel mogelbk
benaderd; er kunnen anderzijds toch
échten geplukt worden van de om-
5?ng met njet-seminaristen en de „plan-
"lng" van streekscholen voor v.h.m.o.
^ordt niet doorkruist. De vraag of het
Peminarie zal kunnen en willen partici-
Peten in een gemengde school is hoofd-
,akelijk een kwestie, die beoordeeld
va' moeten worden vanuit de eisen en
behoeften van de priesteropleiding als
ÏOdi
®en derde oplossing zou de openstel-
rcg van het seminarie kunnen zijn.
tonstelling voor een beperkt aantal ex-
hnü!n' afhankelijk van de actuele be-
x^Ppffe van het seminarie, staat de ont
rpkkeiing van het onderwijs in de
de weg. Behoudens wellicht
d» |e,n enkel uitzonderingsgeval acm
le^phoolraad dit een „verwerpelijk be-
thinp A°^edige openstelling van het se
is r^r 'e, als gymnasium voor jongens
steiii^ eS met de andere onderwijsin-
de hoigen nodig. In zo'n geval dienen
tie nio?n®en van de orde congrega-
streek te prevaleren boven die van de
be drc maar anderzijds mag ook niet
pen hks,a§ geven het verlangen van
fstanai aande streekschool, die de
pnder .°ming van een gymnasium
beletten djng van de paters zou willen
r,Bij oprichting van nieuwe
la8
a 'scholen' dienen ook de semï
te net gebruikelijke rayon-over-
°rden betrokken.
(Advertentie)
hf 21 april
P'oesoP? nd zal in de
Het rapport wijst er nog op, dat open
stelling van het seminarie voor jongens
in bepaalde gevallen voor de streek
gunstig kan zijn, maar dat men dan
altijd gymnasiaal onderwijs voor meis-
j'es onbereikbaar maakt. Toelating van
jongens én meisjes schept naar de me
ning van de Schoolraad het gevaar, dat
de aard van het seminarie in hoge ma
te geweld wordt aangedaan. Resume
rend wordt gesteld, dat de Schoolraad
de mogelijkheid van volledige open
stelling (die veel verder gaat dan de
vaak bepleite „openheid") „met zeer
grote reserve" noemt.
Voor openstelling van een seminarie
is de goedkeuring van de bisschop no
dig. Overigens wordt er op gewezen,
dat de zorg en verantwoordelijkheid
voor het complex van belangen rond
de priesteropleiding niet uitsluitend bij
de bisschop liggen, doch mede gedra-
gen moeten worden door net gehele ka-
tholieke volk en met name door het
katholiek onderwijs.
Het rapport schenkt tenslotte aan
dacht aan de klachten, die al sinds
jaren worden vernomen over de wijze,
waarop kandidaten voor de verschillen
de seminaria en missiehuizen worden
aangeworven. Nu het bereiken van
een bepaald aantal leerlingen voor de
congregatie het grote financiële voor
deel van de subsidiëring kan beteke
nen, lijkt het gevaar niet denkbeeldig,
dat de wervingsactiviteit ongunstig be
ïnvloed wordt. Dit geldt zowel voor de
gesloten als voor de open seminaria,
terwijl voor de open seminaria in be
trekkelijk kleine plaatsen, waar te
vens nog een andere school voor
v.h.m.o. bestaat, bovendien het ge
vaar rijst van een concurrentie tussen
deze beide instellingen. Uiteraard zijn
deze nevenverschijnselen aan het stre
ven naar subsidiëring niet inhaerent en
ze zijn zeker ook niet algemeen. Een
beroep op de prudentie, de loyaliteit
en bereidheid tot samenwerking van
de seminaria lijkt de Nederlandse Ka
tholieke Schoolraad in verband met de
gesignaleerde ervaring echter wel op
zijn plaats.
(Advertentie)
Land van oude festivals
en volksgebruiken die
een wereld-attractie
vormen.
Goedkope benzine
voor toeristen
Reducties op
spoorwegtarieven
Nationaal Italiaans Ver
keersbureau (E.N.I.T.)
Rokin 52, A'dam-C. en
alle reisbureaus
(Van een verslaggever)
OOSTERBEEK, 22 april Uit op
verzoek van de centrale van hogere
ambtenaren door het Centraal Bureau
voor de Statistiek verstrekte gegevens
volgt zonneklaar „dat de hogere amb
tenaren er kortweg recht op hebben,
dat hun wedde met ongeveer vijftig
procent wordt verhoogd." Dit is gis
teren meegedeeld op een alhier gehou
den vergadering van de verenigingsraad
van de centrale hogere ambtenaren.
De vergadering stond onder voorzitter
schap van de heer W. de Lange uit
Den Haag.
De heer De Lange heeft onder meer
gesteld, dat er een enorme achterstel
ling bestaat. Geleidelijk aan gaat deze
achterstelling vormen aannemen, die
in dit korps van hogere ambtenaren
tot een grote spanning leiden.
„De spanningen in onze gelederen
zijn zodanig toegenomen, dat het ge
duld van velen van ons ten einde is en
dat men terecht eist, dat er op
korte termijn een afdoende verbetering
van de salarissen van de hogere ambte
naren komt tot het relatieve niveau van
1928 en 1938.
De centrale juicht het toe, dat de
koopkracht van een schrijver en van
een schrijver-A ongeveer op het peil is
van 1928-1938. Maar reeds bij de ad
junctcommies begint de achteruitzetting
ten opzichte van de vooroorlogse jaren:
meer dan tien procent.
Voor de komende halve eeuw kunnen
wij rekenen op een verdere reductie
van de arbeidstijd met ongeveer een
kwart, en op tenminste een verdubbe
ling van het inkomen per arbeidsuur.
Deze verwachting werd uitgesproken
door prof. ir. J. Wemelsfelder, hoogle
raar in de economie te Eindhoven.
Nadat prof. Wemelsfelder terloops
had verteld, dat Nederland de langste
werktijden van West-Europa kent,
vroeg hij voor het hogere personeel
waarmee in deze zaken nauwelijks
rekening wordt gehouden verkor
ting van de arbeidstijd, te verwezen
lijken zonder afbreuk te doen aan de
produktie. De moeilijkheid is, aldus
prof. Wemelsfelder, dat deze groep
(Advertentie)
In net komen-
°esern"","u "*,al 'n de Betuwe de witte
v te zion" de meikersen en de morel-
I,°rrht nil. Z1jn' die een mooi contrast
f °ege p,, p ;'ose bloesem van de
i. zodat j rniddelvroege appelsoor-
De .fde Betuwe dan het mooist
en ziin eg,e kersen, peren en prui-
Ook 'n hoofdzaak uitgebloeid.
kn 'n het Land van Maas en Waal
en mooie bloesemtochten maken.
UTRECHT, 21 april Het bestuur
van het vorig jaar door de Ned. Cen
trale Vereniging voor Gebrekkigenzorg
een overkoepelende organisatie van
ongeveer tachtig verschillende vereni
gingen, stichtingen en instituten in
het leven geroepen nationaal fonds tot
bevordering van de revalidatie, heeft
aan een aantal mensen, werkzaam op
dit terrein, voorlichting gegeven om
trent het doel en de werkwijze van de
ze stichting.
De voorzitter, de heer M. van Veen,
begon met erop te wjjzen, dat voor lij
ders aan polio en rheuma in velerlei
vorm hulp wordt geboden, maar voor
andere ziekten veelal de fondsen ont
breken. Hij acht het onjuist hiervoor,
zoals in het buitenland, afzonderlijke
stichtingen te creëren. Vandaar, dat
een algemeen fonds tot stand is geko
men, waardoor efficiënter gewerkt
kan 'worden en men beter het publiek
en het bedrijfsleven voor de nodige
.steun kan bereiken.
Het fonds stelt zich ten doel. het
verrichten en doen verrichten van on
derzoekingen, waarbij b.v. gedacht
wordt aan het werk van een commissie
ondei leiding van prof. A. Biemond te
Amsterdam naar net ontstaan en de
bestrijdingswijze van multiple sclerose.
Voorts het verschaffen van materiele
middelen op het terrein van medische
en maatschappelijke gezondheidszorg
ten behoeve van activiteiten, die door
diverse instanties gezamenlijk worden
verricht. Tenslotte het geven van voor
lichting o.a. door publicaties, het me
dewerken aan conferenties, congressen
en studiedagen, waarvoor documenta-
tie-materiaal verzameld en beschik
baar wordt gesteld.
Organisaties, inrichtingen en centra
ten dienste van invaliden kunnen een
beroep op het fonds doen, voor zover
zonder deze gelden hulp aan gebrek-
kigen achterwege zou blijven. Het gaat
daarbij om het bevorderen van medi
sche hulp, onderwijs, tewerkstelling,
recreatie, woningjvoorziening en het
stichten van tehuizen.
Uit het fonds zal voorts in noden
moeten worden voorzien, waar niet kan
worden geprofiteerd van allerlei socia
le voorzieningen en verzekeringen.
Prof. ir. R. G. Boiten uit Delft hield
daarna een voordracht over de ont
wikkeling van technische hulpmidde
len voor gehandicapten, die nog volop
aan de gang is.
Nodi| is een offensieve aanpak,
waarbij de doelstelling niet te licht
moet worden gekozen en de revalida
tie tot het uiterste moet worden door
gezet, zodat aan de gehandicapten door
eer> gevoel van zelfwaarde levensge
luk wordt geboden. Voor een aantal
problemen bestaan in principe oplos
singen, maar de realisering hiervan
wordt sterk vertraagd door het ontbre
ken van faciliteiten en de fondsen, al
dus prof. Boiten.
in het algemeen verantwoordelijkhe
den draagt die niet ophouden te be
staan bij de officiële beëindiging der
dagelijkse werkzaamheden. Daarbij is
de aard van het werk moeilijk meet
baar. Voorts pleegt veel tijd te wor
den verspild met overlapping van
werkzaamheden, met langdurige ver
gaderingen, waar over minuscule pun
ten wordt gediscussieerd, en in het
algemeen met een te veel aan aan
dacht voor het niet gewichtige detail.
Door bezuinigingen in dit opzicht zou
ook het hoger personeel zijn deel krij
gen aan de arbeidstijdverkorting.
Prof. Wemelsfelder deelde mee, dat
uit een enquête is gebleken, dat aca
demici over het algemeen veertig
procent langer werken dan de gemid
delde arbeider.
In een verhandeling over de medi
sche aspecten van de vrije zaterdag zei
dokter B. Lammers, directeur van de
bedrijfsgeneeskundige dienst in Alme
lo, dat lichamelijke vermoeidheid in
een progressieve curve drukt op de
arbeidsprestatie. Hij acht met het oog
hierop een pauze van 10 procent van
de dagelijkse werktijd wel het minimum.
Voorts maakte de heer Lammers on
derscheid tussen de vermoeidheid, die
optreedt na lichamelijke arbeid, en die
welke zich na langdurige geestelijke in
spanning openbaart. Laatstgenoemd ef
fect is geen normale vermoeidheid maar
een aantasting van het vegetatieve, on
willekeurige spierenstelsel, die zelfs kan
leiden tot volkomen paradoxale reac
ties. Normale rust is hier geen medi
cijn. Met buitenlandse deskundigen
bleek dokter Lammers van oordeel,
dat voor deze categorie patiënten een
langere vakantie te prefereren is boven
een kortere werkweek.
Dr. G. H. Bast, bedrijfssocioloog te
Rotterdam, gaf als zijn mening te ken
nen, dat voor hogere functionarissen zo
weinig mogelijk van boven af dient te
worden gereglementeerd inzake de vrije
zaterdag. Deze groep immers kiest bij
voorkeur zelf de tijdstippen uit waar
op men vrijaf wil hebben. De drie spre
kers waren het er overigens met elkaar
over eens, dat er nog te weinig studie
is verricht over het vraagstuk van de
vrije tijd en de verhouding arbeid-vrije-
tijd(sbesteding).
(Van een medewerker)
1 wijdde dit blad in de afgelopen
week reeds een kritische en zeer
duidelijke beschouwing aan het
regeringsbesluit inzake de ar
beidstijdverkorting, toch menen we
goed te doen ook onzerzijds hier enkele
Kanttekeningen bij bedoeld regeringsbe
sluit te maken.
Het is zonder meer duidelijk, dat de
beslissing van 18 april, door staatsse
cretaris Roolvink meegedeeld aan het
college van rijksbemiddelaars, ernstige
onrust onder de werknemers heeft te
weeggebracht.
Men weet waar het om gaat. In het
streefprogram van de Nederlandse vak
centrales werd sinds een viertal jaren
de verkorte arbeidsweek opgenomen.
De Geneefse arbeidsconferentie van
1958 heeft een groot deel van haar zit
ting daaraan gewijd en het Internatio
naal Christelijk Vakverbond deed in het
zelfde jaar evenzo. Daarbij kwam vast
te staan, dat Nederland voor wat zijn
arbeidsduur betreft in de wereld een
uitzonderingspositie was gaan innemen.
En in overleg tussen werkgevers en
werknemers werd dan ook besloten ge
leidelijk aan de geconstateerde achter
stand „in te verdienen".
Let wel, we spreken niet zonder meer
van „inhalen", maar van „inverdie
nen". Dat betekent, dat het beslist in
het voornemen lag, niet zo maar
(b.v. onder druk van een overspannen
arbeidsmarkt en in de geest van: de
werkgevers hebben ons toch nodig) de
arbeidstijdverkorting af te dwingen.
Neen, men zou proberen het te ver
wezenlijken naar de maat van de ge
stegen produktiviteit.
Advertentie t
Haar suède-jasje ziet er weer on
berispelijk uit. Het aparte cachet
van de suède is volledig terugge
keerd dank zij de
Suède jasjes reinigen 12.50
De nieuwe, 46-jarige, voor
zitter van het Verbond
van Werkgevers is een
rustige, sportieve figuur
met een vluchtige glimlach, die
tien seconden denkt voor hij als
antwoord op een netelige vraag
zorgvuldig een antwoord for
muleert. Volgens de beste va
derlandse tradities is hij blond
en heeft hij helblauwe ogen.
Hij is een telg uit een oua
Gouds geslacht van touwsla
gers, directeur van de Leidse
meelfabrieken „De Sleutels" en
voorts drager van vijf of zes
functies in het nationale en in
ternationale economische leven.
Toen hij ons ontving in zijn
huis aan de Groen van Prins te
rerlaan te Wassenaar, stond hij
op het punt naar Parijs te ver
trekken. Een leren koffertje met
stukken lag op tafel klaar.
„Voor in de trein", zegt hij.
„Mijn papieren reizen met me
mee". In Parijs zal de heer
H. J. de Koster een vergade
ring over de vertegenwoordi
ging van het bedrijfsleven in
de OESO bijwonen, de Organi- TT t i j/-
satie van Economische Samen- Tl. JCIC JvOStCr
werking in Europa. Er komen
18 landen van de O.E.E.C. „Het
probleem is het samengaan van de „zes" en de „zeven ik hoop werkelijk,
dat Engeland binnenkort de stap zal nemen en zich bij de „zes" zal aanslui
ten, waarna we verwachten, de Skandinavische landen zullen volgen.
Want nauwere economische samenwerking tussen de „zes" zal onvermij
delijk een zelfde reactie bij de „zeven" oproepen en dit moet tot vervreem
ding, ook op politiek terrein, leiden".
Uit de krantenverslagen bij de benoeming van de heer De Koster is ge
bleken, dat hij internationale vergaderingen leidt in acht verschillende ta
len, de Skandinavische inbegrepen, en we vragen hem hoe hij dit voor el
kaar gekregen heeft. „Het is aangewaaid, ik heb er nooit aparte cursussen
voot doorlopen. Mijn grootvader stichtte de meelfabriek De Sleutels, maar
ziin oudste zoon, mijn vader, werd diplomaat en beheerste vele talenook
vreemde dialecten. Omdat ik dikwijls internationale vergaderingen be
zocht bleef er steeds van al die talen een stukje hangen tot ik als voorzit
ter voor de noodzaak werd geplaatst het besprokene van de vergadering
aan de deelnemers, meelfabrikanten uit vele landen te verduidelijken. We
hadden toen noa aeen systeem van tolken en koptelefoons, zoals dat thans
bij bijna alle internationale vergaderingen het geval is."
Wat vindt u nu eigenlijk leuk werk?", vragen wij. Het woord „leuk
valt 'wat onverwachts in de statige patriciërskamer met uitzicht op een ri
ante tuin Aan de muur hangen een Jan van Goyen en een Aart van der
Neer Verzamelen van kunst behoort tot de liefhebberijen van de heer De
K-iUfèr HU aaat voorts, zolang het weer het toelaat, iedere morgen m zee
\inat nog wel eens een balletje op de tennisbaan als herinnering
tiirl dat hij nog Eerste Klas tennis speelde, schaatst graag (hij is
thnrk nnn 'voorzitter van de Leidse IJsclub), maar houdt overigens ver
drietig weinig minuten over om nog aan iets anders te denken dan aan
EEG kartel of internationale prijzenmarkt.
Ónze vraag heeft bij hem een herinnering losgemaakt. „De leukste tijd
heb ik geloof ik gehad, toen ik éven na de oorlog voor Nederland inkopen
deed in de Verenigde Staten en Canada. We moesten alles kopen wat. los
en vast zat pindakaas, paarden, dames- en herenkleding en nertzen voor
de farms in Nederland, die geen goud meer zagen in zilvervossen. Ik, heb
een dag en een nacht in de trein gezeten met een nest stamboek-nertzen in
een mandje. Ik zat ruim, alleen in de coupé, want zo'n nest geeft een on
verdraaglijke lucht af. Een andere keer kocht ik een scheepslading rood
zwart geblokte rokken, maar die werden in Nederland aan geen vrouw ver
kocht, want rood-zwart was de kleur van de NSB. Ik had het niet. gezien,
want ik ben kleurenblind".
Er zijn vele onderwerpen om te bespreken: de vijfdaagse werkweek,
die door werkgevers en werknemers bewust gekozen is in plaats vein ver
hoogde produktie, de prijsafspraken (tégen veröodswetgeving en vóór mis-
bruikswetgeving, zegt de heer De Koster) en de samenwerking, die hij van
het grootste belang acht. Samenwerking internationaal, maar ook nationaal.
„Daarom was ik zo blij met dit telegram". Hij laat een gelukwens zien,
waarin durende samenwerking wordt toegezegd en dat ondertekend is door
Van. Thiel, voorzitter van de A.K.W.V.
We willen met dit alles zeggen, dat
we hier niet te doen hebben met een
opwelling van de vakbeweging om
wat men als een sociaal goed ziet op
korte termijn gerealiseerd te krijgen,
maar met een reeds lang levende wens
naar sociale internationale harmonisa
tie.
De z.g. gedifferentieerde aanpak van
het verdelingsvraagstuk begon op 1
augustus 1959 zijn experimentele loop
baan, nadat we 14 jaar lang onder
de figuur van de geleide loonpolitiek
hadden gewerkt. Die omschakeling ging
tamelijk plotseling, ook al was die even
eens reeds enkele jaren voorbereid.
Het plotselinge werd veroorzaakt door
het feit, dat over het nieuwe systeem
in de wereld van de arbeid zeker geen
gemeenschappelijke opinie bestond. Het
is verklaarbaar en aanvaardbaar, dat
ter bereiking van succes met het nieu
we systeem nogal strakke regelen wer
den gegeven. Een soepeler hanteren van
deze regelen zou kunnen plaatsvinden,
wanneer alle partijen goed waren in
gespeeld. Ook bij de laatste begrotings
debatten rond de loonpolitiek is duide
lijk geworden, dat alle partijen, met
inbegrip van de katholieke, naar deze
grotere vrijheid verlangden. Ook het
bereiken van de verkorte arbeidstijd
daar waar dat mogelijk was en zonder
dat het zou leiden tot prijsverhoging
geschiedde in het kader van de ge
differentieerde loonpolitiek. Overigens
moest men zich ook aan de andere spel
regels houden. De toepassing van de
spelregels, althans het beoordelen van
de vraag óf ze zijn toegepast, is over
gelaten aan het college van rijksbemid-
deiaars.
Welnu, een voorstel komt pas bij het
college in behandeling, indien in het
vrije overleg werkgevers en werknemer
het eens zpn geworden. Daarna toetst
het college de voorstellen aan de spel
regels.
t
Tot zover is het met die verkorting
van de arbeidstijd in de bouw
wereld ook heel normaal gegaan.
Maar, en nu komt het, nu grijpt
plotseling de regering in en ze voegt
aan het reeds bestaande stel regels een
nieuwe spelregel toe. Het is alsof knik
kerende kinderen, die hun eigen regels
hebben afgesproken, zich plotseling door
de verliezer horen toesnauwen, dat de
winnaar geen winnaar is. omdat hij, de
verliezer, weer andere voorwaarden voor
het winnen wenst te stellen en dat op
een moment dat het spel al gespeeld
is. Ieder hoeft zich zijn eigen kinderja
ren maar te herinneren, om te weten,
dat daar slaande ruzie van komt. En
dit is des te erger, omdat de verlie
zende partij haar mededeling doet op
een moment, dat een heleboel andere
medespelers de knikkers allang bin
nen hebben.
Dit zijn dus de twee punten, die de
vakbeweging hoog zitten, zelfs zo hoog,
dat de vakbeweging in ernstige over
weging heeft, baar adviserende ar
beid voor de regering via de looncom-
missie van de Stichting van de Ar
beid en van de S.E.R. maar te staken.
Men neemt het de regering niet kwa
lijk, dat zij tegen arbeidstijdverkorting
is, maar zo ergens het „regeren is
vooruitzien" geldt, dan is dat hier. Men
had niet op dit moment met die beslis
sing moeten komen, maar laat ons zeg
gen een half jaar geleden. De enige die
van regeringszijde de laatste tijd nogal
eens een waarschuwende vinger heeft
opgestoken, is staatssecretaris Rool
vink. Hij had daar naar onze stellige
overtuiging gelijk in.
n dat zal dan ook waarschijnlijk
wel het interessante punt worden
bij de interpellatie, die tegen a.s.
woensdag is aangekondigd. Het
heeft er ook naar onze mening
alle schijn van, dat het proces van de
arbeidstijdverkorting zich veel te snel
ontwikkelt. We zien hier nog voorbij
aan de economische gevolgen, ten aan
zien waarvan we bereid zijn aan te
nemen, dat die heel goed èn door werk
gevers èn door werknemers zijn over
wogen. Maar de feitelijke situatie toont
aan, dat vele werknemers bepaald niet
inzien, waarom het streven naar ver
korte arbeidstijd werd ingezet. Men
ziet de meest dwaze situaties. Ons is
met name een betrekkelijk klein bedrijf
bekend, dat zaterdagsmorgens zifn
werknemers de vrije dag heeft bezorgd,
maar de orderportefeuille is zo vol,
dat men het bedrijf gaande houdt met
werknemers uit andere bedrijven, die
daar een vrije zaterdagmorgen hebben,
en de eigen „vrije" arbeiders werken
die zaterdagmorgen in de concurreren
de onderneming,
We hebben dus wel begrip voor de
achtergronden van de genomen beslis
sing, maar we staan volledig aan de
kant van hen, die het niet verteren
kunnen, dat de regering een zo wéinig
vooruitziende blik heeft getoond door
eerst thans midden in het spel in te
grijpen.
Ondanks het feit, dat de vervroegd
uitgekomen woningnota enige speling
biedt, op een ander kritiek punt van
het regeringsbeleid, moeten we toch
vaststellen, dat deze regering het de
met haar sympatiserende Kamerleden
uitermate moeilijk maakt eraan mee
te werken, dat deze ministersploeg de
eindstreep in 1963 haalt.
(Advertentie)
SCHOOLOPLEIDING
VOOR JONGENS
L0„ Gym., HBS en Handelt-
afd. Einddiploma's in Ned.
erkend.
Kleine klassen.
Sportvakantie in juli en aug.
met cursus moderne talen.
Inl. en aanm. bij
Drs. W. F. Maartense
secr. v. h. Curatorium
Kort/ij ksestraat 11, Den Maag.
Tel. 070-S5 6S 59.
Ret. bij Drs. Th. T. M. van den
Donk. oud-rector St. Catharinalyc.,
Eindhoven. J. Vestersstraat 29,
tel. 10928.
