De de smulkabouters lieten bakker klein worden- UITKOMEN VAN VROUW-BOER E ANTWERPEN tuinier met meer plezier Chester kleding Karl Rahner over het gebed mmm Fr Siertuirt ÏÏfS? W*" t,iJ w~* TAT .1" Jan Klaassen ivil pierewaaien LANDELIJKE OM NOG MEER TE KUNNEN SNOEPEN Moestuin 'uittuin Dobbelstenen Zeemuseum in Parijs ZATERDAG 29 APRIL 1961 PAGINA 23 EVEN AANDACHT VOOR "r (Door B. J. Caliaard, tuinarchitect B.N.T.) Voor de zesde maal zullen in september a.s. weder om Europ - j zegels wor- 7q?o u.ltBcgeven. Van 1956 tot en met kwamen de zes landen van de Europese Gemeenschap voor Kolen en taal met een gemeenschappelijke iJJ*lSsie- Vorig jaar had deze groep zich 'tfiebreid tot negentien landen, aan gesloten bij de Conferentie van Euro- Se Post- en telecommunicatie admi- "wtraties (C.E.P.T.). Ook dit jaar zullen om? gezamenlijk eer Europazegel m T.?°P brengen. poki ens een te Londen gehouden bp- ri?n*omst van vertegenwoordigers van 1 banden werd een ontwerp, voorstel- etlde negentien duiven in vlucht, van e Nederlandse kunstenaar Theo Kur- Pershc-'- als tekening voor de nieuwe zegel gekozen. Vier posthoorns waarin de letters CEPT zijn vervat, een pntwerp van de Engelse kunstenaar Michael Goaman, i^erd gekozen als een symbool, dat de Posterijen van de CEPT-landen, welke geen Europazegel met het duifmotief hitgeven, desgew-nst in eigen tekening kunnen opnemen. ERaNKRIJK. Een eeuw geleden over leed te Soreze de Dominicaan en be roemde kanselredenaar Lacordaire Tr, 1827 tot priester gewijd, nadat hij aan vankelijk onder in vloed van werken van Rousseau 'n geloof had verloren, trad hij in 1838 in de Orde van de Dominicanen. Hij herstelde deze orde in Frankrijk en stichtte in 1853 de „Tiers Ordre des Pères Enseignants" (seculiere priesters van Dominicus' Derde Orde). Gedu rende vele jaren was hij conferen- per in de .Notre Dame. De Franse pos- brijen gaven een 20 ct. uit met zijn beeltenis. NED. NIEUW-GUINEA. De bijzon- tere postzegels uitgegeven ter herinne- ï'hf? aan de eerste zitting van de rueuw-Guinea-Raad zijn tot en met 4 ?rili a.s. aan de filatelistenloketten ver- rügbaar. SPANJE Een serie van tien zegels UScheen nlet reproducties van werken U1 Greco de beroemde Spaanse schil- der (1541-1614). Stuk voor stuk vormen Ze fraaie miniatuurtjes Achtereenvol- |ehs vindt men afgebeeld opde 25 ct. ?etrus (hierboven afgedrukt), 40 ct. Ntaria (fragment H. Familie), 70 ct. Christus Sn de hof van Gethsemane 80 ct- ridder 1 p. zelfportret, L50 p. doop van Christus 2.50 p. H. Dneeenheid. 8 P. begrafenis graaf van Orgaz, 5 p. Christus van kleren hjroofd en 10 p. martelaar St. Mauncio. ■Dg emissie vond plaats op de dag Van de postzegel, welke in Spanje op de feestdag van St. Gabriel wordt ge houden. ISRAËL. Ter gelegenheid van het ze vende internationaal congres van de „Hapoel" sportorganisatie, dat in mei in Ramat Gan zal worden gehouden, werd 50RSVA.WÜ Hk-kitt iMfciM I fS#4, ®en 0.25 IL m omloop gebracht, waarop een speerwerpi oer voorkomt. SURINAME. Be gin deze maand kwam het eerste vijftal van een se rie van tien zegels in koers ter ver vanging van de postzegels met ko ningin Juliana. Als tekeningen komen daarop voor histo rische gebouwen in Suriname uit de laatste 170 jaar. Verschenen zijn nu: 10 ct. met het torengebouw van Finan ciën, 20 ct. Loge Concordia, 25 ct. Sy nagoge, 50 ct. Statengebouw en 70 ct. Fort Zeelandia. Volgende maand wordt het tweede vijftal verwacht. „„„U zÜn deze postzegels niet aan de filatelistenloketten in ons land verkrijgbaar. .yE£- NATIES. Deze week vond de uitgiite plaats van twee zegels (4 en 7 ct.) van eenzelfde tekening, gewijd aan hot Int. Monetaire Fonds. Gesticht in 1944 tijdens de conferentie van de V.N. te Bretton Woods heeft deze instelling {WVIIIMHIIIUWWIIIIWII "v.; veel bijgedragen tot de opbloei van de wereldhandel en tot verbetering var Ik kan niet bidden, is een veel geuite klacht, waarop talrijke geestelijke schrijvers in stapels boeken ge tracht hebben een bevredigend ant woord te geven. Voor de mens midder in de wereld zijn die boeken echter lang niet. altijd leesbaar, vaak omdat hij zichzelf en zijn moeilijkheden daar in niet terugvindt. Nu is er een boekje in het Nederlands verschenen in de ver taling van Liesbeth van Waele, dat zo wel wegens zijn degelijkheid als om zijn beperkte omvang (90 bladzijden) bijzondere aandacht verdient van al len, die genoemde klacht uitspreken. Het is geschreven door de befaamde theoloog Karl Rahner S. J. en draagt tot titel: „Sprekend tot de Zwijgende" De naam van de schrijver behoeft in dit geval niemand af te schrikken. In tegendeel. Hier is geen sprake van ge compliceerde en diepzinnige formule ringen. Rahner schrijft dit boekje van uit zijn brede kennis van de huidige moeilijkheden, die de moderne Christen aan den lijve ervaart. Hij denkt en voelt met ieder mee, niet als de leraar, maar als de medemens, die ook zijn eigen problematiek op dit terrein heeft. Juist hierin ligt, naar onze mening, de reden, waarom dit boekje zeker ieder zal aanspreken. En dit te meer, om dat de auteur met zijn gedachten door dringt tot de kern. Wij kennen nauwe lijks een werk, dat zijn lezers zoveel bevrediging zal schenken als dit. Om dat het hoofd en hart op gelijke wijze voldoet. Het is een uitgave van Desclée de Brouwer te Breda. L. de levensstandaard in de bij de Ver. Naties aangesloten landen. Op de beide I waarden komt een afbeelding van het zegel van het monetaire fonds voor met op de 4 ct. een Engelse en op de 7 ct. een Franse tekst. v>;vv"v^>vrv.:.%vvv.,.v Raadpleegt men de min of meer con ventionele boeken over de speeltech- niek, dan zal men daarin vinden, dat een speler van een kaartcombinatie die be gint met Vrouw-Boer-10 of Vrouw-Boer -9 met de Vrouw moet uitkomen. Met het advies om zulks te doen van V-B-10 kan men vrede hebben, doch in het geval van 7-B-9 is het nitt allemaal zo eenvoudig als men het zou willen ™e?™oorkomen Te<ren TROEFCON- IKACTEN is de uitkomst met de Vrouw vaak wel het beste, doch als er Sansa- tout wordt gespeeld dient me. zorgvul dig te beraden, of men de Vrouw dan wel een kleine kaart in slag 1 op tafel zal leggen. Moet men tegen 3 SA beginnen en heeft men een kleur die Vrouw-Boer-9 aan het hoofd heeft, dan is het, wanneer die kleur een 5-kaart of langer is. zelden goed met de hoge kaart te beginnen. Waarom dat zo is en welke gevaren zich daarbij dan gemakkelijk kunnen voordoen, kunnen we zien aan het on derstaande praktij kspel: 4» 7 5 4 C? V 10 9 3 O H 8 10 9 8 5 N W O Z 962 9 A 8 7 O 10 6 5 A H B 2 A V B 8 9HB62 O A 4 7 6 3 <S H 10 3 9 5 4 O V B 9 7 3 2 V 4 Oost was gever en NZ stonden kwets baar Oost opende met 1 schoppen zuid paste west 2 klaveren noord paste oost 2 harten NZ pasten ver der west 3 harten en oos' 3 SA, wat r was eens een bakker, die heeJ lekkere taartjes bakken kon. Daarom was het in zpn winkel ook altijd erg druk. Er waren altijd wel mensen die een beetje feest had den. En waar feest is horen taartjes. En taartjes hor et lekker te zijn. Dus gingen ze naar Bakker Biskwie, want zo heette hij. Nu waren er eens drie heel dikke ka boutertjes in de stad. Ze hadden bolle wangetjes en ronde buikjes. En heel slechte tandjes hadden ze ook. Het wa ren smulkabouters, die niets liever de- het einde van het bieden betekende. Het biedverloop (dat men zeei dog- den dan snoepen, matisch mag noemen) had zuid van één Bij de winkel vat. bakker Biskwie bie ding zeker kunnen doen zijn: de ruiten- ven ze stilstaan en haalden hun neusjes dekking bij OW was maar zó-zó en naar 0p. Ik ruik room, zei het eerste kabou- alle waarschijnlijkheid zou noord wei tertje. Ik ruik vanille, zei het tweede, over tenminste één O boven de O» be. En ik ruik chocolade, zei nummertje schikken. Zuid had daaro met <>7 (of drie. Op hun tener slopen ze naar bin- 0-3) moeten uitkomen en hoewel het nen en verstopten zich achter een van spel dan met open kaarten problematisch de toonbanken. Maar 's middags, toen nog wel te winnen is, zou oost in de de winkel een uurtje gesloten werd, om- praktijk via een mislukte snit op de dat de bakker en de winkeljuffrouwen schoppenheer vrijwel zeker down zijn gegaan. Zuid echter, begon de strijd tegen 3 SA door met OVrouw uit te komen in west de <>5; noord dacht even na en voelde er niets voor de OHeer bij te spelen, daar dan de OIO op de tafel (west) later een slag zou kunnen wor den. Ergo speelde noord de 08 bij en oost was op zij- hoede en redeneerde: moesten eten, kwamen ze tevoorschpn. Ze namen een likje van alle roomsoe zen. Ze beten een stukje uit alle appel flappen. En ze knabbelden wat aan de boterkoekjes. Het smaakte ze allemaal even fijn. De drie dikke smulkabouter- tjes hadden nog nooit zulke lekkere din gen geproefd en dat wil wat zeggen. Daarom zeiden ze tegen elkaar: we moesten die bakker Biskwie voor ons zelf hebben, zodat hij ,_"e hele dag taart jes en appelflappen en boterkoekjes voor ons zou kunnen bakken. Dan zou den we nog eens een goed leventje krij gen. Als dat maar kon, zei het oudste smul- kaboutertje. Maar bakker Biskwie is veel te groot voor ons kleine huisje on der de grond. En in ons piepkleine keu kentje past hp nog niet eens. Konden we van die grote bakker maar een kiein bakkertje maken, zei het tweede smul- kaboutertje. En het kleinste kaboutertje, dat ook het slimste was, zei: laten we In de loop der tijden is Antwerpen a) Als noord méér dan twee ruitens (België) uitgegroeid tot een wereldstad, heeft helpt het toch niet wanneer ik De eerste nederzetting bestond uit boe- (oost) de eerste O slag laat lopen. ren van Frankische oorsprong. Zoals el- b) als, noord echter slechts 2 ruitens ders ontwikkelde zich ook hier de grond- heeft is er grote kans, dat dit de ruiten- adel die kastelen en burchten bouwde heer en 8 zijn geweest, in welk geval ik en van daaruit de omringende land- in slag 1 direct de <>Vrouw met de O streek beheerste. Aas moet nemen. Soortgelijk kasteel zal ook al spoedig. ~Zo dééd óóst hij nam in slag 1 de zb bel n'et vóór -de 7e eeuw, aan de ruitenvrouw met de' aas, ging met sf. Schelde-oever zijn opgericht geworden, naar de «f.Heer van tafel (west) en Volgens de legende werd het op een ge speelde in slag 3 schoppen va vest uit Seven ogenblik bëwoond door Antigoon, voor en hij speelde de ♦Vrouw. Zuid de reus' die de held Brabo in een lpf- deed nog eén goede poging door de slag gevecht neervelde en het hoofd en de niet te nemen, doch nadat er wéé- A hand afhieuw. Uit dit vermeende wa- was gespeeld (west >*»Aas) en wéér op Penfeit is lange tüd een ingebeelde ver- werd gesneden, moest zuid w<-l nemen klaring afgeleid geworden voor de met schoppenheer. 1 Nu waren de ruitens geblokkeerd I want noord had rultenheer nog sec en o<!jï ^a j' !)0°d voor oost verder geen moeilijkheden meer. MIMIR I MOESTUIN KOOLRUPSEN oa teelt ^uppels AANAARDEN PRUITTUIN 1,1, VRUCHTDUNNEN SLOTEN SCHOONMAKEN OVERBEMESTINB MET KALI Verschillende wintergroenten worden uitgezaaid: koolrapen boerenkool, winterkroten, bruine bonen fn pronkbonen. Herfstkool wordt nu uitgeplant, klimmende doperwten en peulen bijgebonden. Als aanvulling van de organische bemesting wordt regelmatig Kunstmest gegeven. De verschil lende gewassen hebben niet aan alle meststoffen evenveel behoefte: stikstof werkt b.v. gunstig op de fr°ei van het blad, kali op de groei van de stengel ?n fosfor op de vruchtvorming. Afhankelijk van de „(jAoefte van het gewas en de mate, waarin de ver killende voedingsstoffen in de grond voorkomen, Vn„et men dus de benodigde hoeveelheid bepalen, g r de tuin komen vooral in aanmerking de samen- reive^e en geconcentreerde meststoffen, die in kor- Wo"1'® in de handel zijn. Ze kunnen gemakkelijk en en verwerkt, vormen een veelzijdige bemesting tepit Vatten geen schadelijke stoffen. In de groente- 12 t 8ebruikt men vaak 12 x 10 x 18 (per 100 kg; S- stikstof, 20 kg fosforzuur en 18 kg kali). achr°r overbemesting moeten de korrels bij regen- ^oldo vveer worden uitgestrooid, doch het gras moet b]a„pende droog zijn, zodat er geen korrels aan de veron60 blijven hangen, die verbranding kunnen dat dezeken Bewaar de kunstmest niet te lang, om- met vruchtboomcarbolineum (6 pet.) of in de zomer met een nicotinehoudend middel (gebruiksaanwijzing opvolgen). In de komende twee weken kan men de eenjarigen buiten uitzaaien en de in de bak voorgekweekte plan ten op hun definitieve plaats uitzetten. Bloembak ken worden opgezet met potplanten en zomerbloe men. Het water geven moet met zorg en aandacht ge beuren, zowel in huis als in de tuin. Kamerplanten worden in de meeste gevallen óp de pot begoten, behalve wanneer er gevaar bestaat dat wortels, knol of stengels gaan rotten, zoals bij cyclamen. Men geeft de planten water als de aarde droog aanvoelt, (licht is gekleurd) en de pot helder klinkt, als men er tegen tikt. Men geeft dus naar behoefte die voor elke plant kan verschillen. Regelmatig con troleren is daarom beter, dan blindelings elke dag maar gieten! Bladplanten moeten regelmatig met fn*1 Verstuiver worden besproeid en van tijd tot tijd een zacht regentje buiten worden gezet. al?mpUin sproe't men als het droog is en vooral gebeurt1 ^as beep: geplant en gezaaid. Het sproeien in de hraUde morgen- of avonduren, vooral niet omhoog eerL-hl6 zon- Men sPui* met de tuinslang het water rf„ i gebruikt een gazonsproeier, die neerkomen HoJm-atig verdeelt en het zacht doet week rhkeiiik beter één of twee keer per klein beetje. De ri,.te seven, dan elke dag een hoeveelheid water ;eiL stellen zich op een grotere houdend droog weer\r-aarom moet men bÜ aan" om met water eev»n tlVln sproeien. Wacht daar- worden. to' bet werkelijk nodig gaat Voor de gieter gehrniw water, leidingwater laat men et beste regen- in teilen op temperatuur z2 mogelijk eerst te zetten voordat men gaat Afeten °°r ZG de ZOn veel vocb'. aantrekt. hornttf vocrk°mende piagen 0p onze Vrucht- zWamrÜ'l11 schurft en bladluizen. Schurft is een °°rzaairt bruine vlekken op de vruchten ver- van eina ze doet scheuren. De bomen worden met snuit aart t°t begin juli verschillende malen of rnct n ïaVeI oespoten (600 gr. per 100 1 water) met Califormsche pap 1-2 pet. doerf hpt'Zhiilasten de bladeren en vruchten aan en Rad omkrullen. In de winter spuiten we L,-. 11 U N regelmatig in deregen of aarde is licht gekleurd en voelt droog /fPaan met een plantenver- stulver be- 'n sproeien <L pol klinkt helder NODIG GIETEN KAMERPLANTEN M NIET'ZO.. SPUITEN,'S morgens of 'S avonds 1xper rijkelijk met zo.. zó GIETEN IN DE TUIN pas geplant veel gieten „Het Steen", thans scheepvaartkundig museum. naam van de stad zelf. De aannemelijk- ste betekenis van de naam Antwerpen zal wel deze zijn die zich zo goed aan de aardrijkskundige ligging aanpast. In het Middelnederlands beduidde het woord ..antwerp", samengesteld uit ,,and", d.w.z. tegen en ,,werp" van wer pen, een tegen het water opgewor pen dijk (vgl. werf). In de aanvang van de 9e eeuw werd het Antwerps kasteel door de Noor mannen vernield. De verwoeste burcht werd in de 11e eeuw heropgebouwd. De fundamenten van het huidige Steen dag tekenen van rond 1200. Is Antwerpen in de vroege Middel eeuwen nog een primitieve landbouwge- meenschap, spoedig wordt de omgeving vhn de burcht een pleisterplaats voor kruisende kooplieden. Tot in de 15e eeuw bleef het han delsverkeer te Antwerpen meer bere kend op de plaatselijke behoeften dan op het internationaal verkeer. Na het verval van Brugge kwam Ant werpen tot bloei. Nog vóór het begin der 16e eeuw zijn hier de grondvesten van St. Jacobs aan gelegd, verrijst er de Lieve-Vrouwento- ren, is het Vleeshuis verbouwd en het Steen. In 1565 werd het nieuwe stadhuis ingewijd. Schilders als Quinten Matsijs, Joa chim Patinir, Jan Gossaert, Maarten de Vos, Floris Pourbus en Piter Brueg hel gaan Pieter-Pauwel Rubens vóór. De 17e eeuw wordt de eeuw van Ru bens en zijn volgelingen: Van Dijck, Segheren Schut, Van Tulden, Snijders, Quellien, Jordaens, Brouwers en Teniers. Ook Plantijn had zijn geslacht te Antwer pen gevestigd. Antwerpen werd herhaaldelijk door vreemde bezettingen geteisterd. Op de Spanjaarden volgden de Oostenrijkers op de Oostenrijkers de Fransen. Roemrijke of bewogen tijdvakken al deze eeuwen hebben hun stempel ge drukt op het hart van Antwerpen op kerken, gildehuizen en patriciërs woningen. aan Timmetje Tovenaar een krimp- drankje vragen. Daarmee kun je iemand die groot is klein toveren. En dan zijn we, waar we wezen willen. Zo hard ze met hun dikke, bolle buikje konden lopen, gingen ze naar hun on deraardse rijk terug en vroegen aan Timmetje Tovenaar een krimp-drankje. Timmetje Tovenaar wou dat zomaar nog niet geven. Hij was zuinig op zijn toverdrankjes en hij moest eerst we ten, waarvoor ze het gebruiken wilden, voor um... zei de oudste smulkabouter. Pr umum, zei de tweede smul kabouter. Maar het derde smulkabou- tertje, dat ook 't stoutste was, zei: als we de boze wolf tegen komen, wil die ons misschien wel opeten. Wij zijn een lekker hapje, zie je. Maar dan geven we nem het krimpdrankje in, zodat hü klein wordt en ons geen kwaad meer doen kan. Daar zit wel wat in, zei Timmetje Tovenaar. Maar denk erom, je mag het alleen maar doen, als hü jullie echt op wil eten. Toen gaf hü hun een flesje met krimpdrank en de drie smulkabou- tertjes vertrokken weer. Die avond zat bakker Biskwie de krant te lezen. Op de tafel stond een kopje koffie. Onhoorbaar, op het puntje van hun tenen, kwamen de drie kabou tertjes binnengeslopen en goten het flesje van Timmetje Tovenaar leeg in de koffie. Toen kropen ze onder de ta fel en wachtten af, wat er gebeuren zou. Ze hoefden niet lang te wachten. Bak ker Biskwie had dorst, hp dronk zijn koffie uit en meteen werd hij heel, heel klein. Help, help, riep de bakker verschrikt. Toen kwamen de drie smulkabouters onder de tafel vandaan, klopten hem op zyn rug en zeiden: kom maar met ons mee bakkertje. Wü hebben een mooi keukentje, waar je heerlü'k zult kunnen bakken. Bakkertje Biskwie was zo ver baasd, dat hü zich door de drie dikke mannetjes mee liet nemen naar het on deraardse huisje, waar ze woonden. In het keukentje stonden alle spulletjes voor he, bakken al klaar. Meel, room, boter, eieren, chocolade en vanillesui ker. Ba, :ertje, zeiden de kaboutertjes, maak nu maar alle lekkere dingen, die je kent, voor ons klaar, dan zullen we 'heel goed voor je zorgen en we zullen het samen heel gezellig hebben. Maar ik wil naar mijn eigen winkel terug, zei bakkertje Biskwie. Ik wil weer groot zijn en voor mijn eigen klan ten roomsoezen en appelflappen bakken. En lekkere boterkoekjes. Dat zal niet gaan, zeiden de drie smulkaboutertjes en toen gingen ze een dutje doen om honger te krügen voor straks. Maar. dat arme bakkertje was zó verdrietig, dat h\j dikke tranen huilde. De tranen rol den in het deeg en het werd helemaal slap en zout. Zo kwam het dat de taartjes allemaal mislukten. En de koekjes brandden aan, omdat hü tel kens zijn zakdoek moest pakken om zjjn neus te snuiten. Het was niet veel bü- zonders, wat de drie smulkabouters kre gen. Die waren lekkerder dingen ge wend. Ze hoopten maar dat het veran deren zou, als bakker Biskwie een beetje van de schrik bekomen was. Maar in- laats van beter werd het steeds erger, akker Biskwie kon het helemaal niet uithouden in dat keukentje onder de grond. Zijn tranen werden steeds dik ker en zouter en alsmaar vaker had hp zpn zakdoek nodig. Toen zetten de drie smulkaboutertjes hem buiten de deur, want aan een bakkertje dat mislukte taartjes bakte, hadden ze niets. Huilend dwaalde bakkertje Biskwie door het onderaardse kabouterrük. Daar kwam hü Timmetje de Tovenaar tegen Waarom huil je? vroeg Timmetje, die graag alle verdriet wegtoverde. Omdat ik klein ben, zei het bakkertje. Maar ik ben ook klein en ik huil er niet om, zei Timmetje. Toen vertelde de bakker, dat hp altüd groot was geweest, maar dat hp plotseling helemaal in elkaar ge schrompeld was. Hü vertelde ook van de drie smulkabouters, die hem hadden fneegenomen. Aha, zei Timmetje de Tovenaar boos Daar heb ik ze gesnapt. Ze hebben het krimpdrankje natuurlijk voor dit bak kertje gebruikt. Kom maar met me mee, dan zal ik je heipen. Timmetje de tovenaar gaf bakker Biskwie toen een groeipil te eten. Bakker Biskwie had nauwelijks tpd om de tovenaar te be danken, want hü moest hals over kop maken, dat hp boven de grond kwam omdat hp meteen begon te groeien^ In lekkeSi hatlden «Ten zin meer miilr pftlrll j en 'ustten alleen nog aten ze no.? met suikpr- Nooit peïflannen Flïf ?8 kot'k-i''s «P" heefin mU da8 werden ze een i ufkie» m gfrd?r' E" van hu" boUe buikjes bleet mets meer over. «eUwaS ,wel een grote straf voor de ppn tSf J Jes' Nooit konden ze nog een taartje door hun keel krijgen, zelfs verjaardag niet. Maar hun m„rHe d-,es hadden ze nog altpd. Ze moesten zeven weken lang naar de ka- ooutertandarts lopen, om die weer een beetje m orde te krpgen. Bakker Bis kwie was intussen allang weer terug in zpn winkel, waar het gelukkig nog even druk als vroeger was. Want altijd wa ren er mensen die een beetje feest had den. En bij feest horen taartjes. Taart jes horen lekker te zijn. En lekkere taartjes..die kun je krpgen bp bakker Biskwie! Als Katrijntje zit te naaien gaat Jan Klaassen pierewaaien. ,,'t Is hier stil zeg" zucht Katrijn. „Hé, waar zou Jan Klaassen zijn?" Och Katrijntje, blijf toch naaien. Jantje is aan 't pierewaaien. „Foei toch!" zegt Katrijn ontsteld. „Pierewaaien van mijn geld. Maar ik zal die rakker vinden. Kijk, daar loopt hij met z'n vrinden. Jantje, geef de centen hier". „Vrouw, ik wil een potje bier". „Voor je broekje! Op je jopperl Pats! Hier is de matteklopper". „Au, ik zal gehoorzaam zijn. Au, hier is de beurs Katrijn". „Zo, dat is je ook geraaien. Nu kan ik weer rustig naaien. En jij komt onmid'lijk mee. Dan zet ik een potje thee Zeg, Jan Klaassen, luister even. Hé, waar is hij nu gebleven?" Kijk eens in je port'monee. Die is leeg, owee, owee! Jantje heeft het geld. genomen. O, wie had dat kunnen dromen. Ja, dat is nu juist de grap. Jan is met het geld op stap. Kom Katrijntje, ga maar naaien. Jan is aan het pierewaaien. VERA WITTE. De toren van de kathedraal te Antwerpen met op de voorgrond een gedeelte (bovenstuk) van de fraai gebeeldhouwde „handwerper" fontijn op de Grote Markt aldaar. LEA SMULDERS. Het spelen met dobbelstenen is meer dan drieduizend jaar oud- Dat kleine, onooglpke vierkante blokje met zes gelpke vlakken is uitgevonden gedu rende het beleg van Troje door de Griek Palamedes, om de krijgslieden in hun vrüe tijd aangenaam bezig te houden. Van de Grieken leerden de Romeinen het dobbelspel en van dezen heeft het zich weer over de gehele wereld ver spreid. Chester, aan de grens tussen Enge land en Noord-Wales, is een stad van poorten. Als de bezoeker een van de grote poorten in de oude stadsmuren passeert, wordt hp teruggevoerd naar het verleden, naar een drukke rumoe rige marktplaats uit het Engeland van de middeleeuwen. De Romeinen ontworpen het straten plan en de hedendaagse bezoeker, die binnen de muren door de vier hoofd straten wandelt, loopt op de fundamen ten van de wegen welke Romeinse in genieurs aanlegden, bü'na tweeduizend jaar geleden. Aan de middeleeuwen heeft Chester echter de ,,Rows" te danken, die het meest kenmerkende architectonische beeld van de stad vormen. De „Rows" b?s^aan ub; een dubbele rp winkels één rij op straathoogte en één rij langs een galerp op de eerste verdiepingen der huizen. Een galerp, die overdekt is door de tweede verdiepingen van de gebouwen. Over het ontstaan van de „Rows" is met veel bekend, maar wat ook de re den voor de bouw geweest mag zpn, zij verschaffen de voetgangers van de twintigste eeuw een overdekte wandel gang, die een verbinding vormt met de meeste belangrpke winkels. Een vluchtige terugblik op de ge schiedenis van Chester toont aan dat deze drukke stad aanspraak kan maken op een glorieus verleden. Bijna tweeduizend jaar geleden koos het Twintigste Romeinse Legioen de plaats uit om als vesting te dienen. Tp- dens de middeleeuwen breidde de stad zich uit, eerst als havenplaats en later, na het geleidelük verzanden van de Dee, als marktplaats. Chester bezit een mooie kathedraal; deze was vroeger een Benedictijnse stichting en veel is nog bewaard geble ven van de kloostergebouwen koele kruisgangen, tuinen en een fraaie refter met de oorspronkelpke muur-kansel, vanwaar een monnik voorlas tijdens de maaltpden. Hier is nu een stad, omgeven door Romeinse muren, en binnen die muren vele oude gebouwen van grote schoon heid, met alles echter wat een modern vacantieoord te bieden heeft. Hier is de .geboortegrond" van de wereldbe roemde Cheshire kaas. En daar de stad in het hart van een van Groot-Brittan- nië's beste landbouwdistricten ligt, ver schaft het omringende landbouwgebied eerste klas boter, melk, eieren, vruch ten en groenten. In het hoge .noorden van Europa be staan nog talrpke gewoonten en gebrui ken welke reeds eeuwenlang onveran derd werden bewaard en in ere gehou- i nj ,V0?raI de schilderachtige landelijke kleding draagt het kenmerk van ver afgelegen streken. De bruids- °<v* echter wel büzonder fraai en kostbaar. De kleding, zowel als de rpk- versierde bruidskap zpn een wonder van kunstig en smaakvol handwerk, wel- ke bij de andere huwelijksherinnerin gen worden bewaard en nog dikwijls, bij voorkomende gelegenheden door fami lieleden en vrienden wi en geprezen. worden bewonderd In Parps is kort geleden een zeemu seum geopend, waarin allerlei exotische wezens uit zeeën uit alle delen van de wereld bpeen gebracht zijn, zoals de Chinese paraaps-vis, de neon-vis uit Brazilië, de Indische Danjos enz.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1961 | | pagina 23