De
de
smulkabouters lieten
bakker klein worden-
UITKOMEN VAN
VROUW-BOER
E
ANTWERPEN
tuinier met meer plezier
Chester
kleding
Karl Rahner over
het gebed
mmm
Fr
Siertuirt
ÏÏfS? W*" t,iJ w~*
TAT .1"
Jan Klaassen ivil
pierewaaien
LANDELIJKE
OM NOG MEER TE KUNNEN SNOEPEN
Moestuin
'uittuin
Dobbelstenen
Zeemuseum in Parijs
ZATERDAG 29 APRIL 1961
PAGINA 23
EVEN AANDACHT VOOR
"r
(Door B. J. Caliaard, tuinarchitect B.N.T.)
Voor de
zesde maal
zullen in
september
a.s. weder
om Europ -
j zegels wor-
7q?o u.ltBcgeven. Van 1956 tot en met
kwamen de zes landen van de
Europese Gemeenschap voor Kolen en
taal met een gemeenschappelijke
iJJ*lSsie- Vorig jaar had deze groep zich
'tfiebreid tot negentien landen, aan
gesloten bij de Conferentie van Euro-
Se Post- en telecommunicatie admi-
"wtraties (C.E.P.T.). Ook dit jaar zullen
om? gezamenlijk eer Europazegel m
T.?°P brengen.
poki ens een te Londen gehouden bp-
ri?n*omst van vertegenwoordigers van
1 banden werd een ontwerp, voorstel-
etlde negentien duiven in vlucht, van
e Nederlandse kunstenaar Theo Kur-
Pershc-'- als tekening voor de nieuwe
zegel gekozen.
Vier posthoorns waarin de letters
CEPT zijn vervat, een pntwerp van de
Engelse kunstenaar Michael Goaman,
i^erd gekozen als een symbool, dat de
Posterijen van de CEPT-landen, welke
geen Europazegel met het duifmotief
hitgeven, desgew-nst in eigen tekening
kunnen opnemen.
ERaNKRIJK. Een eeuw geleden over
leed te Soreze de Dominicaan en be
roemde kanselredenaar Lacordaire Tr,
1827 tot priester gewijd, nadat hij aan
vankelijk onder in
vloed van werken
van Rousseau 'n
geloof had verloren,
trad hij in 1838 in
de Orde van de
Dominicanen. Hij
herstelde deze orde
in Frankrijk en
stichtte in 1853 de
„Tiers Ordre des
Pères Enseignants"
(seculiere priesters
van Dominicus'
Derde Orde). Gedu
rende vele jaren
was hij conferen-
per in de .Notre Dame. De Franse pos-
brijen gaven een 20 ct. uit met zijn
beeltenis.
NED. NIEUW-GUINEA. De bijzon-
tere postzegels uitgegeven ter herinne-
ï'hf? aan de eerste zitting van de
rueuw-Guinea-Raad zijn tot en met 4
?rili a.s. aan de filatelistenloketten ver-
rügbaar.
SPANJE Een serie van tien zegels
UScheen nlet reproducties van werken
U1 Greco de beroemde Spaanse schil-
der (1541-1614). Stuk voor stuk vormen
Ze fraaie miniatuurtjes Achtereenvol-
|ehs vindt men afgebeeld opde 25 ct.
?etrus (hierboven afgedrukt), 40 ct.
Ntaria (fragment H. Familie), 70 ct.
Christus Sn de hof van Gethsemane 80
ct- ridder 1 p. zelfportret, L50 p. doop
van Christus 2.50 p. H. Dneeenheid.
8 P. begrafenis graaf van Orgaz, 5 p.
Christus van kleren hjroofd en 10 p.
martelaar St. Mauncio.
■Dg emissie vond plaats op de dag
Van de postzegel, welke in Spanje op
de feestdag van St. Gabriel wordt ge
houden.
ISRAËL. Ter gelegenheid van het ze
vende internationaal congres van de
„Hapoel" sportorganisatie, dat in mei in
Ramat Gan zal worden gehouden, werd
50RSVA.WÜ Hk-kitt
iMfciM
I fS#4,
®en 0.25 IL m omloop gebracht, waarop
een speerwerpi
oer voorkomt.
SURINAME. Be
gin deze maand
kwam het eerste
vijftal van een se
rie van tien zegels
in koers ter ver
vanging van de
postzegels met ko
ningin Juliana. Als
tekeningen komen daarop voor histo
rische gebouwen in Suriname uit de
laatste 170 jaar. Verschenen zijn nu:
10 ct. met het torengebouw van Finan
ciën, 20 ct. Loge Concordia, 25 ct. Sy
nagoge, 50 ct. Statengebouw en 70 ct.
Fort Zeelandia. Volgende maand wordt
het tweede vijftal verwacht.
„„„U zÜn deze postzegels niet
aan de filatelistenloketten in ons land
verkrijgbaar.
.yE£- NATIES. Deze week vond de
uitgiite plaats van twee zegels (4 en 7
ct.) van eenzelfde tekening, gewijd aan
hot Int. Monetaire Fonds. Gesticht in
1944 tijdens de conferentie van de V.N.
te Bretton Woods heeft deze instelling
{WVIIIMHIIIUWWIIIIWII
"v.;
veel bijgedragen tot de opbloei van de
wereldhandel en tot verbetering var
Ik kan niet bidden, is een veel geuite
klacht, waarop talrijke geestelijke
schrijvers in stapels boeken ge
tracht hebben een bevredigend ant
woord te geven. Voor de mens midder
in de wereld zijn die boeken echter
lang niet. altijd leesbaar, vaak omdat
hij zichzelf en zijn moeilijkheden daar
in niet terugvindt. Nu is er een boekje
in het Nederlands verschenen in de ver
taling van Liesbeth van Waele, dat zo
wel wegens zijn degelijkheid als om
zijn beperkte omvang (90 bladzijden)
bijzondere aandacht verdient van al
len, die genoemde klacht uitspreken.
Het is geschreven door de befaamde
theoloog Karl Rahner S. J. en draagt
tot titel: „Sprekend tot de Zwijgende"
De naam van de schrijver behoeft in
dit geval niemand af te schrikken. In
tegendeel. Hier is geen sprake van ge
compliceerde en diepzinnige formule
ringen. Rahner schrijft dit boekje van
uit zijn brede kennis van de huidige
moeilijkheden, die de moderne Christen
aan den lijve ervaart. Hij denkt en
voelt met ieder mee, niet als de leraar,
maar als de medemens, die ook zijn
eigen problematiek op dit terrein heeft.
Juist hierin ligt, naar onze mening, de
reden, waarom dit boekje zeker ieder
zal aanspreken. En dit te meer, om
dat de auteur met zijn gedachten door
dringt tot de kern. Wij kennen nauwe
lijks een werk, dat zijn lezers zoveel
bevrediging zal schenken als dit. Om
dat het hoofd en hart op gelijke wijze
voldoet. Het is een uitgave van Desclée
de Brouwer te Breda. L.
de levensstandaard in de bij de Ver.
Naties aangesloten landen. Op de beide I
waarden komt een afbeelding van het
zegel van het monetaire fonds voor met
op de 4 ct. een Engelse en op de 7 ct.
een Franse tekst.
v>;vv"v^>vrv.:.%vvv.,.v
Raadpleegt men de min of meer con
ventionele boeken over de speeltech-
niek, dan zal men daarin vinden, dat een
speler van een kaartcombinatie die be
gint met Vrouw-Boer-10 of Vrouw-Boer
-9 met de Vrouw moet uitkomen.
Met het advies om zulks te doen van
V-B-10 kan men vrede hebben, doch in
het geval van 7-B-9 is het nitt allemaal
zo eenvoudig als men het zou willen
™e?™oorkomen Te<ren TROEFCON-
IKACTEN is de uitkomst met de Vrouw
vaak wel het beste, doch als er Sansa-
tout wordt gespeeld dient me. zorgvul
dig te beraden, of men de Vrouw dan
wel een kleine kaart in slag 1 op tafel
zal leggen.
Moet men tegen 3 SA beginnen en
heeft men een kleur die Vrouw-Boer-9
aan het hoofd heeft, dan is het, wanneer
die kleur een 5-kaart of langer is. zelden
goed met de hoge kaart te beginnen.
Waarom dat zo is en welke gevaren
zich daarbij dan gemakkelijk kunnen
voordoen, kunnen we zien aan het on
derstaande praktij kspel:
4» 7 5 4
C? V 10 9 3
O H 8
10 9 8 5
N
W O
Z
962
9 A 8 7
O 10 6 5
A H B 2
A V B 8
9HB62
O A 4
7 6 3
<S H 10 3
9 5 4
O V B 9 7 3 2
V 4
Oost was gever en NZ stonden kwets
baar Oost opende met 1 schoppen
zuid paste west 2 klaveren noord
paste oost 2 harten NZ pasten ver
der west 3 harten en oos' 3 SA, wat
r was eens een bakker, die heeJ
lekkere taartjes bakken kon.
Daarom was het in zpn winkel ook
altijd erg druk. Er waren altijd
wel mensen die een beetje feest had
den. En waar feest is horen taartjes.
En taartjes hor et lekker te zijn. Dus
gingen ze naar Bakker Biskwie, want
zo heette hij.
Nu waren er eens drie heel dikke ka
boutertjes in de stad. Ze hadden bolle
wangetjes en ronde buikjes. En heel
slechte tandjes hadden ze ook. Het wa
ren smulkabouters, die niets liever de-
het einde van het bieden betekende.
Het biedverloop (dat men zeei dog- den dan snoepen,
matisch mag noemen) had zuid van één Bij de winkel vat. bakker Biskwie bie
ding zeker kunnen doen zijn: de ruiten- ven ze stilstaan en haalden hun neusjes
dekking bij OW was maar zó-zó en naar 0p. Ik ruik room, zei het eerste kabou-
alle waarschijnlijkheid zou noord wei tertje. Ik ruik vanille, zei het tweede,
over tenminste één O boven de O» be. En ik ruik chocolade, zei nummertje
schikken. Zuid had daaro met <>7 (of drie. Op hun tener slopen ze naar bin-
0-3) moeten uitkomen en hoewel het nen en verstopten zich achter een van
spel dan met open kaarten problematisch de toonbanken. Maar 's middags, toen
nog wel te winnen is, zou oost in de de winkel een uurtje gesloten werd, om-
praktijk via een mislukte snit op de dat de bakker en de winkeljuffrouwen
schoppenheer vrijwel zeker down zijn
gegaan.
Zuid echter, begon de strijd tegen 3
SA door met OVrouw uit te komen
in west de <>5; noord dacht even na en
voelde er niets voor de OHeer bij te
spelen, daar dan de OIO op de tafel
(west) later een slag zou kunnen wor
den. Ergo speelde noord de 08 bij en
oost was op zij- hoede en redeneerde:
moesten eten, kwamen ze tevoorschpn.
Ze namen een likje van alle roomsoe
zen. Ze beten een stukje uit alle appel
flappen. En ze knabbelden wat aan de
boterkoekjes. Het smaakte ze allemaal
even fijn. De drie dikke smulkabouter-
tjes hadden nog nooit zulke lekkere din
gen geproefd en dat wil wat zeggen.
Daarom zeiden ze tegen elkaar: we
moesten die bakker Biskwie voor ons
zelf hebben, zodat hij ,_"e hele dag taart
jes en appelflappen en boterkoekjes
voor ons zou kunnen bakken. Dan zou
den we nog eens een goed leventje krij
gen.
Als dat maar kon, zei het oudste smul-
kaboutertje. Maar bakker Biskwie is
veel te groot voor ons kleine huisje on
der de grond. En in ons piepkleine keu
kentje past hp nog niet eens. Konden
we van die grote bakker maar een kiein
bakkertje maken, zei het tweede smul-
kaboutertje. En het kleinste kaboutertje,
dat ook het slimste was, zei: laten we
In de loop der tijden is Antwerpen
a) Als noord méér dan twee ruitens (België) uitgegroeid tot een wereldstad,
heeft helpt het toch niet wanneer ik De eerste nederzetting bestond uit boe-
(oost) de eerste O slag laat lopen. ren van Frankische oorsprong. Zoals el-
b) als, noord echter slechts 2 ruitens ders ontwikkelde zich ook hier de grond-
heeft is er grote kans, dat dit de ruiten- adel die kastelen en burchten bouwde
heer en 8 zijn geweest, in welk geval ik en van daaruit de omringende land-
in slag 1 direct de <>Vrouw met de O streek beheerste.
Aas moet nemen. Soortgelijk kasteel zal ook al spoedig.
~Zo dééd óóst hij nam in slag 1 de zb bel n'et vóór -de 7e eeuw, aan de
ruitenvrouw met de' aas, ging met sf. Schelde-oever zijn opgericht geworden,
naar de «f.Heer van tafel (west) en Volgens de legende werd het op een ge
speelde in slag 3 schoppen va vest uit Seven ogenblik bëwoond door Antigoon,
voor en hij speelde de ♦Vrouw. Zuid de reus' die de held Brabo in een lpf-
deed nog eén goede poging door de slag gevecht neervelde en het hoofd en de
niet te nemen, doch nadat er wéé- A hand afhieuw. Uit dit vermeende wa-
was gespeeld (west >*»Aas) en wéér op Penfeit is lange tüd een ingebeelde ver-
werd gesneden, moest zuid w<-l nemen klaring afgeleid geworden voor de
met schoppenheer. 1
Nu waren de ruitens geblokkeerd I
want noord had rultenheer nog sec en
o<!jï ^a j' !)0°d voor oost verder geen
moeilijkheden meer.
MIMIR I
MOESTUIN
KOOLRUPSEN
oa teelt
^uppels AANAARDEN
PRUITTUIN
1,1,
VRUCHTDUNNEN
SLOTEN
SCHOONMAKEN
OVERBEMESTINB
MET KALI
Verschillende wintergroenten worden uitgezaaid:
koolrapen boerenkool, winterkroten, bruine bonen
fn pronkbonen. Herfstkool wordt nu uitgeplant,
klimmende doperwten en peulen bijgebonden.
Als aanvulling van de organische bemesting
wordt regelmatig Kunstmest gegeven. De verschil
lende gewassen hebben niet aan alle meststoffen
evenveel behoefte: stikstof werkt b.v. gunstig op de
fr°ei van het blad, kali op de groei van de stengel
?n fosfor op de vruchtvorming. Afhankelijk van de
„(jAoefte van het gewas en de mate, waarin de ver
killende voedingsstoffen in de grond voorkomen,
Vn„et men dus de benodigde hoeveelheid bepalen,
g r de tuin komen vooral in aanmerking de samen-
reive^e en geconcentreerde meststoffen, die in kor-
Wo"1'® in de handel zijn. Ze kunnen gemakkelijk
en en verwerkt, vormen een veelzijdige bemesting
tepit Vatten geen schadelijke stoffen. In de groente-
12 t 8ebruikt men vaak 12 x 10 x 18 (per 100 kg;
S- stikstof, 20 kg fosforzuur en 18 kg kali).
achr°r overbemesting moeten de korrels bij regen-
^oldo vveer worden uitgestrooid, doch het gras moet
b]a„pende droog zijn, zodat er geen korrels aan de
veron60 blijven hangen, die verbranding kunnen
dat dezeken Bewaar de kunstmest niet te lang, om-
met vruchtboomcarbolineum (6 pet.) of in de zomer
met een nicotinehoudend middel (gebruiksaanwijzing
opvolgen).
In de komende twee weken kan men de eenjarigen
buiten uitzaaien en de in de bak voorgekweekte plan
ten op hun definitieve plaats uitzetten. Bloembak
ken worden opgezet met potplanten en zomerbloe
men.
Het water geven moet met zorg en aandacht ge
beuren, zowel in huis als in de tuin. Kamerplanten
worden in de meeste gevallen óp de pot begoten,
behalve wanneer er gevaar bestaat dat wortels,
knol of stengels gaan rotten, zoals bij cyclamen.
Men geeft de planten water als de aarde droog
aanvoelt, (licht is gekleurd) en de pot helder klinkt,
als men er tegen tikt. Men geeft dus naar behoefte
die voor elke plant kan verschillen. Regelmatig con
troleren is daarom beter, dan blindelings elke dag
maar gieten! Bladplanten moeten regelmatig met
fn*1 Verstuiver worden besproeid en van tijd tot tijd
een zacht regentje buiten worden gezet.
al?mpUin sproe't men als het droog is en vooral
gebeurt1 ^as beep: geplant en gezaaid. Het sproeien
in de hraUde morgen- of avonduren, vooral niet
omhoog eerL-hl6 zon- Men sPui* met de tuinslang
het water rf„ i gebruikt een gazonsproeier, die
neerkomen HoJm-atig verdeelt en het zacht doet
week rhkeiiik beter één of twee keer per
klein beetje. De ri,.te seven, dan elke dag een
hoeveelheid water ;eiL stellen zich op een grotere
houdend droog weer\r-aarom moet men bÜ aan"
om met water eev»n tlVln sproeien. Wacht daar-
worden. to' bet werkelijk nodig gaat
Voor de gieter gehrniw
water, leidingwater laat men et beste regen-
in teilen op temperatuur z2 mogelijk eerst
te zetten voordat men gaat Afeten °°r ZG de ZOn
veel vocb'. aantrekt.
hornttf vocrk°mende piagen 0p onze Vrucht-
zWamrÜ'l11 schurft en bladluizen. Schurft is een
°°rzaairt bruine vlekken op de vruchten ver-
van eina ze doet scheuren. De bomen worden
met snuit aart t°t begin juli verschillende malen
of rnct n ïaVeI oespoten (600 gr. per 100 1 water)
met Califormsche pap 1-2 pet.
doerf hpt'Zhiilasten de bladeren en vruchten aan en
Rad omkrullen. In de winter spuiten we
L,-. 11 U N
regelmatig in
deregen of
aarde is licht
gekleurd en
voelt droog
/fPaan
met een
plantenver-
stulver be- 'n
sproeien
<L
pol klinkt
helder
NODIG GIETEN
KAMERPLANTEN M
NIET'ZO..
SPUITEN,'S morgens of 'S avonds
1xper
rijkelijk
met zo..
zó
GIETEN IN DE TUIN
pas geplant
veel gieten
„Het Steen",
thans scheepvaartkundig
museum.
naam van de stad zelf. De aannemelijk-
ste betekenis van de naam Antwerpen
zal wel deze zijn die zich zo goed aan
de aardrijkskundige ligging aanpast. In
het Middelnederlands beduidde het
woord ..antwerp", samengesteld uit
,,and", d.w.z. tegen en ,,werp" van wer
pen, een tegen het water opgewor
pen dijk (vgl. werf).
In de aanvang van de 9e eeuw werd
het Antwerps kasteel door de Noor
mannen vernield. De verwoeste burcht
werd in de 11e eeuw heropgebouwd. De
fundamenten van het huidige Steen dag
tekenen van rond 1200.
Is Antwerpen in de vroege Middel
eeuwen nog een primitieve landbouwge-
meenschap, spoedig wordt de omgeving
vhn de burcht een pleisterplaats voor
kruisende kooplieden.
Tot in de 15e eeuw bleef het han
delsverkeer te Antwerpen meer bere
kend op de plaatselijke behoeften dan
op het internationaal verkeer.
Na het verval van Brugge kwam Ant
werpen tot bloei.
Nog vóór het begin der 16e eeuw zijn
hier de grondvesten van St. Jacobs aan
gelegd, verrijst er de Lieve-Vrouwento-
ren, is het Vleeshuis verbouwd en het
Steen. In 1565 werd het nieuwe stadhuis
ingewijd.
Schilders als Quinten Matsijs, Joa
chim Patinir, Jan Gossaert, Maarten
de Vos, Floris Pourbus en Piter Brueg
hel gaan Pieter-Pauwel Rubens vóór.
De 17e eeuw wordt de eeuw van Ru
bens en zijn volgelingen: Van Dijck,
Segheren Schut, Van Tulden, Snijders,
Quellien, Jordaens, Brouwers en Teniers.
Ook Plantijn had zijn geslacht te Antwer
pen gevestigd.
Antwerpen werd herhaaldelijk door
vreemde bezettingen geteisterd. Op de
Spanjaarden volgden de Oostenrijkers
op de Oostenrijkers de Fransen.
Roemrijke of bewogen tijdvakken
al deze eeuwen hebben hun stempel ge
drukt op het hart van Antwerpen op
kerken, gildehuizen en patriciërs
woningen.
aan Timmetje Tovenaar een krimp-
drankje vragen. Daarmee kun je iemand
die groot is klein toveren. En dan zijn
we, waar we wezen willen.
Zo hard ze met hun dikke, bolle buikje
konden lopen, gingen ze naar hun on
deraardse rijk terug en vroegen aan
Timmetje Tovenaar een krimp-drankje.
Timmetje Tovenaar wou dat zomaar
nog niet geven. Hij was zuinig op zijn
toverdrankjes en hij moest eerst we
ten, waarvoor ze het gebruiken wilden,
voor um... zei de oudste smulkabouter.
Pr umum, zei de tweede smul
kabouter. Maar het derde smulkabou-
tertje, dat ook 't stoutste was, zei: als
we de boze wolf tegen komen, wil die
ons misschien wel opeten. Wij zijn een
lekker hapje, zie je. Maar dan geven we
nem het krimpdrankje in, zodat hü klein
wordt en ons geen kwaad meer doen
kan. Daar zit wel wat in, zei Timmetje
Tovenaar. Maar denk erom, je mag het
alleen maar doen, als hü jullie echt op
wil eten. Toen gaf hü hun een flesje met
krimpdrank en de drie smulkabou-
tertjes vertrokken weer.
Die avond zat bakker Biskwie de
krant te lezen. Op de tafel stond een
kopje koffie. Onhoorbaar, op het puntje
van hun tenen, kwamen de drie kabou
tertjes binnengeslopen en goten het
flesje van Timmetje Tovenaar leeg in
de koffie. Toen kropen ze onder de ta
fel en wachtten af, wat er gebeuren zou.
Ze hoefden niet lang te wachten. Bak
ker Biskwie had dorst, hp dronk zijn
koffie uit en meteen werd hij heel, heel
klein.
Help, help, riep de bakker verschrikt.
Toen kwamen de drie smulkabouters
onder de tafel vandaan, klopten hem op
zyn rug en zeiden: kom maar met ons
mee bakkertje. Wü hebben een mooi
keukentje, waar je heerlü'k zult kunnen
bakken. Bakkertje Biskwie was zo ver
baasd, dat hü zich door de drie dikke
mannetjes mee liet nemen naar het on
deraardse huisje, waar ze woonden.
In het keukentje stonden alle spulletjes
voor he, bakken al klaar. Meel, room,
boter, eieren, chocolade en vanillesui
ker. Ba, :ertje, zeiden de kaboutertjes,
maak nu maar alle lekkere dingen, die
je kent, voor ons klaar, dan zullen we
'heel goed voor je zorgen en we zullen
het samen heel gezellig hebben.
Maar ik wil naar mijn eigen winkel
terug, zei bakkertje Biskwie. Ik wil
weer groot zijn en voor mijn eigen klan
ten roomsoezen en appelflappen bakken.
En lekkere boterkoekjes. Dat zal niet
gaan, zeiden de drie smulkaboutertjes
en toen gingen ze een dutje doen om
honger te krügen voor straks. Maar. dat
arme bakkertje was zó verdrietig, dat
h\j dikke tranen huilde. De tranen rol
den in het deeg en het werd helemaal
slap en zout. Zo kwam het dat de
taartjes allemaal mislukten. En de
koekjes brandden aan, omdat hü tel
kens zijn zakdoek moest pakken om zjjn
neus te snuiten. Het was niet veel bü-
zonders, wat de drie smulkabouters kre
gen. Die waren lekkerder dingen ge
wend. Ze hoopten maar dat het veran
deren zou, als bakker Biskwie een beetje
van de schrik bekomen was. Maar in-
laats van beter werd het steeds erger,
akker Biskwie kon het helemaal niet
uithouden in dat keukentje onder de
grond. Zijn tranen werden steeds dik
ker en zouter en alsmaar vaker had hp
zpn zakdoek nodig. Toen zetten de drie
smulkaboutertjes hem buiten de deur,
want aan een bakkertje dat mislukte
taartjes bakte, hadden ze niets.
Huilend dwaalde bakkertje Biskwie
door het onderaardse kabouterrük. Daar
kwam hü Timmetje de Tovenaar tegen
Waarom huil je? vroeg Timmetje, die
graag alle verdriet wegtoverde. Omdat
ik klein ben, zei het bakkertje. Maar ik
ben ook klein en ik huil er niet om, zei
Timmetje. Toen vertelde de bakker, dat
hp altüd groot was geweest, maar dat
hp plotseling helemaal in elkaar ge
schrompeld was. Hü vertelde ook van
de drie smulkabouters, die hem hadden
fneegenomen.
Aha, zei Timmetje de Tovenaar boos
Daar heb ik ze gesnapt. Ze hebben het
krimpdrankje natuurlijk voor dit bak
kertje gebruikt. Kom maar met me
mee, dan zal ik je heipen. Timmetje de
tovenaar gaf bakker Biskwie toen een
groeipil te eten. Bakker Biskwie had
nauwelijks tpd om de tovenaar te be
danken, want hü moest hals over kop
maken, dat hp boven de grond kwam
omdat hp meteen begon te groeien^
In lekkeSi hatlden «Ten zin meer
miilr pftlrll j en 'ustten alleen nog
aten ze no.? met suikpr- Nooit
peïflannen Flïf ?8 kot'k-i''s «P"
heefin mU da8 werden ze een
i ufkie» m gfrd?r' E" van hu" boUe
buikjes bleet mets meer over.
«eUwaS ,wel een grote straf voor de
ppn tSf J Jes' Nooit konden ze nog
een taartje door hun keel krijgen, zelfs
verjaardag niet. Maar hun
m„rHe d-,es hadden ze nog altpd. Ze
moesten zeven weken lang naar de ka-
ooutertandarts lopen, om die weer een
beetje m orde te krpgen. Bakker Bis
kwie was intussen allang weer terug in
zpn winkel, waar het gelukkig nog even
druk als vroeger was. Want altijd wa
ren er mensen die een beetje feest had
den. En bij feest horen taartjes. Taart
jes horen lekker te zijn. En lekkere
taartjes..die kun je krpgen bp bakker
Biskwie!
Als Katrijntje zit te naaien
gaat Jan Klaassen pierewaaien.
,,'t Is hier stil zeg" zucht Katrijn.
„Hé, waar zou Jan Klaassen zijn?"
Och Katrijntje, blijf toch naaien.
Jantje is aan 't pierewaaien.
„Foei toch!" zegt Katrijn ontsteld.
„Pierewaaien van mijn geld.
Maar ik zal die rakker vinden.
Kijk, daar loopt hij met z'n vrinden.
Jantje, geef de centen hier".
„Vrouw, ik wil een potje bier".
„Voor je broekje! Op je jopperl
Pats! Hier is de matteklopper".
„Au, ik zal gehoorzaam zijn.
Au, hier is de beurs Katrijn".
„Zo, dat is je ook geraaien.
Nu kan ik weer rustig naaien.
En jij komt onmid'lijk mee.
Dan zet ik een potje thee
Zeg, Jan Klaassen, luister even.
Hé, waar is hij nu gebleven?"
Kijk eens in je port'monee.
Die is leeg, owee, owee!
Jantje heeft het geld. genomen.
O, wie had dat kunnen dromen.
Ja, dat is nu juist de grap.
Jan is met het geld op stap.
Kom Katrijntje, ga maar naaien.
Jan is aan het pierewaaien.
VERA WITTE.
De toren van de kathedraal te Antwerpen met op de voorgrond een gedeelte
(bovenstuk) van de fraai gebeeldhouwde „handwerper" fontijn op de Grote
Markt aldaar.
LEA SMULDERS.
Het spelen met dobbelstenen is meer
dan drieduizend jaar oud- Dat kleine,
onooglpke vierkante blokje met zes
gelpke vlakken is uitgevonden gedu
rende het beleg van Troje door de
Griek Palamedes, om de krijgslieden
in hun vrüe tijd aangenaam bezig te
houden.
Van de Grieken leerden de Romeinen
het dobbelspel en van dezen heeft het
zich weer over de gehele wereld ver
spreid.
Chester, aan de grens tussen Enge
land en Noord-Wales, is een stad van
poorten. Als de bezoeker een van de
grote poorten in de oude stadsmuren
passeert, wordt hp teruggevoerd naar
het verleden, naar een drukke rumoe
rige marktplaats uit het Engeland van
de middeleeuwen.
De Romeinen ontworpen het straten
plan en de hedendaagse bezoeker, die
binnen de muren door de vier hoofd
straten wandelt, loopt op de fundamen
ten van de wegen welke Romeinse in
genieurs aanlegden, bü'na tweeduizend
jaar geleden.
Aan de middeleeuwen heeft Chester
echter de ,,Rows" te danken, die het
meest kenmerkende architectonische
beeld van de stad vormen. De „Rows"
b?s^aan ub; een dubbele rp winkels
één rij op straathoogte en één rij langs
een galerp op de eerste verdiepingen
der huizen. Een galerp, die overdekt is
door de tweede verdiepingen van de
gebouwen.
Over het ontstaan van de „Rows" is
met veel bekend, maar wat ook de re
den voor de bouw geweest mag zpn,
zij verschaffen de voetgangers van de
twintigste eeuw een overdekte wandel
gang, die een verbinding vormt met de
meeste belangrpke winkels.
Een vluchtige terugblik op de ge
schiedenis van Chester toont aan dat
deze drukke stad aanspraak kan maken
op een glorieus verleden.
Bijna tweeduizend jaar geleden koos
het Twintigste Romeinse Legioen de
plaats uit om als vesting te dienen. Tp-
dens de middeleeuwen breidde de stad
zich uit, eerst als havenplaats en later,
na het geleidelük verzanden van de
Dee, als marktplaats.
Chester bezit een mooie kathedraal;
deze was vroeger een Benedictijnse
stichting en veel is nog bewaard geble
ven van de kloostergebouwen koele
kruisgangen, tuinen en een fraaie refter
met de oorspronkelpke muur-kansel,
vanwaar een monnik voorlas tijdens de
maaltpden.
Hier is nu een stad, omgeven door
Romeinse muren, en binnen die muren
vele oude gebouwen van grote schoon
heid, met alles echter wat een modern
vacantieoord te bieden heeft. Hier is
de .geboortegrond" van de wereldbe
roemde Cheshire kaas. En daar de stad
in het hart van een van Groot-Brittan-
nië's beste landbouwdistricten ligt, ver
schaft het omringende landbouwgebied
eerste klas boter, melk, eieren, vruch
ten en groenten.
In het hoge .noorden van Europa be
staan nog talrpke gewoonten en gebrui
ken welke reeds eeuwenlang onveran
derd werden bewaard en in ere gehou-
i nj ,V0?raI de schilderachtige
landelijke kleding draagt het kenmerk
van ver afgelegen streken. De bruids-
°<v* echter wel büzonder fraai en
kostbaar. De kleding, zowel als de rpk-
versierde bruidskap zpn een wonder
van kunstig en smaakvol handwerk, wel-
ke bij de andere huwelijksherinnerin
gen worden bewaard en nog dikwijls, bij
voorkomende gelegenheden door fami
lieleden en vrienden wi
en geprezen.
worden bewonderd
In Parps is kort geleden een zeemu
seum geopend, waarin allerlei exotische
wezens uit zeeën uit alle delen van de
wereld bpeen gebracht zijn, zoals de
Chinese paraaps-vis, de neon-vis uit
Brazilië, de Indische Danjos enz.