Activering van talenten een moeilijke zaak Knelpunt ligt bij overgang van lagere school naar v.h.m.o. GARY COOPER, DERTIG JAAR AAN DE TOP LONDENSE BRIEF v D REMY MARTIN Beelden uit lustoord onder de hamer Zakenvliegtuig Haagse jeugd op bezoek bij de politie TTBJ°ËTiS!Lv!?! Studietoelagen zonder selectie? mmmm KVP-gespreksdag over studiekosten en -toelagen O /-■V ?>;ƒ'<- --V A T( °ExhibeiTfden Road* m i Heiligen van de Laatste Dagen Handengevers ikaaaenI Bisschop is handelsreiziger MAANDAG 15 MEI 1961 PAGINA 6 Indanthren KLEURECHTHEIDS MERK VAN WERELDVERMAARDHEID Milieutekorten Niet aan het handje COGNAC V.S.O.P. Remy Martin levert uit sluitend één kwaliteit, een zéér oude V.S.O.P. Vraag daarom Rémy Martin dèn kunt U er verzekerd van zijn, steeds dezelfde volmaakte Cognac te krijgen. JACOBUS boelen Mfl J* I§|| iedere dikte, elk£_.maat bouw- en meubelplaa^ (Van onze onderwjjsredacteur) BREDA, 13 mei Het leven leek sterker dan de leer te zijn op een ge- spreksdag van de K.V.P. gewijd aan het onderwerp „Studiekosten en stu dietoelagen". Men stelde op deze in Bouvigne gehouden bijeenkomst, dat er aan alle geslaagde abituriënten van het v.h.m.o. die behoefte hebben aan een studietoelage, voor het eerste stu diejaar een renteloos voorschot moet worden verleend. Selecteert men de ge gadigden, dan is het etfect, dat een aantal geselecteerden ten onrechte wél en een ander aantal ten onrechte niet op de universiteit of hogeschool komt. Tegenover deze opvatting deed mr. A. P. L. M. Kreykamp van het minis terie van O., K." en W. op grond van zijn ervaringen met de studietoelagen- verlening echter een geheel.ander ge luid horen. Men zegt, aldus deze spre ker, dat trefzekere selectiemethodes ontbreken, maar moet er dan altijd een laboratoriumzekerheid zijn om prak tisch te werken? Het departement laat zich bij de toekenning van studietoela gen in belangrijke mate lelden door de adviezen van de scholen. Het advies van de school wordt voor de ouders van groot belang geacht; waarom zou het voor de overheid ook niet die waar de mogen hebben? Men is huiverig voor de rol, die de cijfers spelen bij de beoordeling van gegadigden. Maar, zo zei mr. Kreykamp, cijfers vormen toch wel een aanduiding van de aanwezige kennis en er moet nu eenmaal een zekere kennis zijn voor de studie in het wetenschappelijk onderwijs. Een ander aspect bij ongeselecteerde toe kenning van studietoelagen is, dat het om de besteding van gemeenschapsgel den gaat. De staat moet als een „zorg zame huisvader" te werk gaan. Soortgelijke bedenkingen tegen het toekennen van toelagen aan alle ge slaagden, die er behoefte aan hebben, werden aangevoerd door dr. C. Jan sen S.J.: „Men maakt er bezwaar te gen, dat degenen, die met een toelage willen studeren, aan een extra selectie onderworpen worden, maar een vader, die zelf de studiekosten voor zijn reke ning kan nemen, beoordeelt toch ook of het al dan niet verantwoord is zijn kind te laten studeren. Waarom zou de overheid dan geen maatstaven aan mogen leggen? Het betoog, dat mr. Kreykamp op het eind van de studiedag hield, werd (Advertentie) Bk'-. - Onovertroffen wasecht zonechl weerecht s',W, y y/ y y t-V V Met Gary Cooper Is een der laatste grote sterren van het witte doek, die zich in het keiharde Hollywood meer dan dertig jaar lang aan de top heeft weten te handhaven, heengegaan. Een opsomming van de talrijke films, waarin hjj in de loop van die vele jaren is opgetreden, heeft weinig zin. Vele ervan, vooral de Wild West films, hadden geen andere pretentie dan de bioscoopbezoekers opwindend amusement te bieden. Maar ze hielpen zijn naam vestigen en zijn karakter type ais acteur: de zwijgzame, ver legen, maar mannelijke figuur, die als het moet hard kan zijn, bepalen. Andere films echter, zoals „Mr. Deeds goes to town", „Farewell to arms" en voorai „High Noon" zal men zich blijvend herinneren. Hoewel deze laatste film, geregis seerd door Fred Zinneman, tot het genre „Western" kan worden ge rekend, is hij toch nog meer het pathetische drama van een eenzaam mens, niet alleen door zijn vrienden en medewerkers in de steek gelaten, maar door de hele gemeenschap, die hij als sheriff heeft gediend. Geheel alleen zal hij het moeten opnemen tegen vier beruchte bandieten, die komen om zich op hem te wreken. Zijn overwinning kan hem niet van die eenzaamheid bevrijden. Hij weigert de vats gebleken vriendschap van zijn omgeving en veroordeelt zichzelf tot een nieuwe eenzaamheid: die der min achting. Heel de indringende spanning van dit psychologisch feilloos aange voelde en uitgewerkte drama is tot stand gekomen door de wijze, waarop Zinneman net gelaat en. de lange silhouet van Gary Cooper met zijn camera heeft geobserveerd. Men ziet hem, verouderd, licht gebogen, maar nonchalant en flegmatiek als altijd zichzelf: de held van ontelbare revol verduels met zijn korte, schaarse mi miek en zijn spaarzame woorden. Voor dit optreden werd hij als beste acteur van het jaar onderscheiden met een Oscar. De tweede maal, dat hem deze onderscheiding werd toegekend voor zijn rol in de film „Sergeant York", waarin hij een boerenjongen uitbeeldde, die in de eerste wereld oorlog een vechtjas werd kon hij het fel begeerde beeldje niet meer zelf in ontvangst nemen wegens de ziekte, die nu een eind aan zijn leven heeft gemaakt. Gary Cooper op 7 mei 1901 geboren te Helena in de Amerikaanse staat Montana. Zijn ouders waren afkomstig uit Engeland. Toen ht) 9 jaar oud was, zond zijn 'ader, die verbonden was aan het hooggerechtshof in Montana, hem naar een. school in Bedfordshire, waar hij vier jaar bleef. Vlak vóór zijn 13e verjaardag brak hij bij een auto ongeluk een been. Tot herstel van zijn gezondheid zónd zijn vader de jonge Cooper, die zwak van gestel was, naar een ranch. Daar groeide hij op tot een robuste kerel, die voortreffelijk kon paardrijden. Aanvankelijk hervatte hij zijn studies aan het Grinnell-college, maar na twee jaar besloot hij, dat hij toch maar liever artiest wilde worden. Hij werd tekenaar aan een plaatselijk blad, tot hij ontdekte dat hij in Holly wood 25 dollar per keer kon verdienen door „mezelf van een paard te laten vallen", zoals hij het later zelf uit drukte, er aan toevoegend, dat hij dit werk had aangenomen, omdat het geld hem in staat stelde zijn doel; artiest worden, fe bereiken. Cooper stelde zelfs een „agent" aan: Nan Collins. Zij bracht hem er toe zijn naam Frank James Cooper te ver anderen m Gary, toen hij voor het eerst ging optreden voor de film in „The Winning of Barbara Worth". In zijn latere leven heeft Cooper eens verklaard: „Ik houd van het filmwerk. Er is niets, dat ik liever zou hebben gedaan." Dat is echter niet altijd zo geweest. Hij heeft altijd het gevoel gehad, dat hij eigenlijk helemaal geen acteur was, ondanks de Oscars, die hem werden toegekend en ondanks tjet feit, dat hij meer dan dertig jaar lang een kassucces is geweest. Lee Strasbirg, de stichter van de fameuze toneelschool, heeft hem een natuurtalent genoemd. In de meeste rollen was hij eenvoudig zichzelf. „Als ik een benaalde stijl van acteren heb", aldus verklaarde hijzelf, „dan heb ik die zelf ontwikkeld, omdat ik van acteren zo verlegen word. Ik heb het altijd pijnlijk gevonden om in welke rol ook, een breder gebaar te maken dan absoluut noodzakelijk is." Deze speelstijl heeft men in Amerika de „natuurlijke methode" genoemd. Voor Cooper was het echter geen be wuste stijl. Hij kón eenvoudig niet anders, omdat hij geen acteur was in de traditionele zin van het woord. Cooper, die in 1959 katholiek is ge worden, heeft altijd veel kritiek gehad op de Wild West-films, die in Holly wood werden gemaakt. Hij vond, dat er veel teveel de nadruk gelegd werd op de revolverhelden, die niets anders dan dronken bandieten waren, en veel te weinig op de hardwerkende pioniers, die dit gebied ontsloten: „Het ware westen", zei hjj vaak, „is vergeten en dat had ik 'juist willen meemaken. Ik ben helaas vijftig jaar te laat ge boren." met applaus ontvangen, doch tevoren waren de discussies juist in een an dere richting gegaan. Bij de moderne behandelings- en vergadertechniek, die een brede kring aan het denken zet, wordt het wel eens moeilijk zich een duidelijk beeld te vormen van wat „men" nu eigenlijk meent en wil. De gespreksdag van de K.V.P. was een bezinning op het studietoelagesys teem volgens het rapport .Gelijke Kansen" van de dr. Wiardi Beekman- stichting, volgens het rapport „Studie kosten en Studietoelagen" van de stich ting „Mens en Samenleving" en vol gens de bestaande regelingen. Ter ta fel lagen voorts een bijzonder nummer van het Katholiek Staatkundig Maand schrift, getiteld „Activering van talen ten" en een verzamelrapport van de werkgroepen der K.V.P. Hoofdinzet van de gedachtenwisseling vormde een serie stellingen van prof. dr. M. J. M. Daniëls. Voegt men hier nog bij, dat de al dan niet unanieme bevindin gen van vijf ter plaatse gevormde dis cussiegroepen om commentaar werden voorgelegd aan een forum, terwijl daarbij tevens de voorzitters van de discussiegroepen elkanders uitspraken nog weer konden aanvullen of bestrij den, dan behoeft het weinig verwonde ring te wekken, dat de bijeenkomst niet besloten kon wordèn met enkele bondige conclusies. Het punt, dat het duidelijkst uit de verf kwam, was, dat het percentage studerenden uit de z.g. lagere rang standen in de laatste decennia vrij wel onveranderd laag is gebleven, maar dat men de oorzaken daarvan niet alleen moet zoeken bij de over gang van het v.h.m.o. naar het we tenschappelijk onderwijs, doch ook, en vooral, verder terug. Het knel punt ligt bij het verlaten van de la gere school. Wanneer het talentvolle kind dan niet naar een school van v.h.m.o. gaat, is het bijzonder moei lijk later nog op de weg naar het wetenschappelijk onderwijs te ko men. Anderzijds werd evenwel ook geconstateerd, dat een snelle milieu wisseling moeilijkheden kan opleve ren, zelfs tot een persoonlijke ont worteling kan leiden. Het zou zaak zijn in het v.h.m.o. de milieutekorten aan te vullen, doch een grote moeilijkheid is, dat men daar voor nog steeds niet de goede metho des gevonden heeft. In een der discus siegroepen werd opgemerkt, dat de jeugd uit de lagere rangstanden, die op een middelbare school komt, een sterke neiging heeft zich af te zonde ren van de andere leerlingen. Men kwam tot de bevinding, dat het de moeite waard zou zijn geld te steken in een experiment, speciaal gericht op aanvulling van de milieutekorten. Ons onderwijssysteem kan zich moeilijk los maken van zijn verleden, waarin het louter was ingesteld op kinderen uit de hogere rangstanden. Voor wat het wetenschappelijk on derwijs betreft werd voor en na ge wezen op het belang van het goed opvangen, het begeleiden (vaak nog een slag in de lucht) van de studen ten, doch het forumlid, mej. mr. J. M. C. van Driel, studentendecaan in Nijmegen, sprak ook uit, dat begelei ding beperkt moet blijven tot het be- fin van de studie; „men kan geeri octoraal examen aan het handje doen". Enige zorg werd uitgesproken over het gemak, waarmee sommige studenten van studierichting verande ren. De vraag werd opgeworpen of het geen aanbeveling zou verdienen degenen, die gaan studeren, te ver plichten tot het vragen van een stu die-advies. Men zou niet verplicht zijn dit advies op te volgen, maar men zou het wel moeten aanhoren. Sprekend over het werkstudentschap zei prof. Daniëls, dat men dit ver- Advertentie) v.s.o.*£ CHAMPAGNE COGNAC COGNAC COSMAC SriiuJt CtuwjiJM Pltifl Oumpjjft» IMPORT: schijnsel nu niet direct behoeft te be schouwen als een sterk teken, dat de financiële tegemoetkomingen voor be paalde studenten ontoereikend zijn daarvoor is het verschijnsel te gecom pliceerd. Van de vele andere kwesties, die op de gespreksdag werden aangesneden, noemen we nog de merkwaardige fisca le politiek naast de toekenning van studietoelagen en de terugbetaling van voorschotten. Mej. van Driel gaf bij dit laatste onderwerp als haar mening, dat de academicus, die tenslotte tot een bevoorrechte groep gaat behoren, best een ten,gbetaling van f 3600 aar, de Staat kan doen. Het forumlid de heer K. M. Lubbers van de Unie van Katholieke Studentenverenigingen merkte evenwel 0p, dat het vooruit zicht van de terugbetaling de beslis sing om te gaan studeren negatief kan beïnvloeden. En hiermee zat men dan weer mid den in het hoofdprobleemhoe kan het deelnemingspercentage aan het we tenschappelijk onderwijs van die groe pen, waarin ongetwijfeld meer talent aanwezig is dan zich nu bij de univer siteiten en hogescholen presenteert, worden opgevoerd. Geen selectie bij het toekennen van studietoelagen of wel selectie? De voorzitter van de bijeenkomst, prof. dr. J. J. Gielen, constateerde bu de sluiting waarderend, dat het stu- dietoelagensysteem zoals het zich ont wikkeld heeft de activering van talen ten krachtig bevorderd heeft. Op een ander moment werd uitgesproken, dat er soepele maatstaven gehanteerd wor den; in het afgelopen jaar werd slechts op elf procent van de aanvragen voor een toelage afwijzend beschikt. Moet er nu, omdat de selectie op zichzelf een discriminatie zou inhouden en om dat de selectieprocedure niet water dicht is, gepleit worden voor nog meer soepelheid: toelagen voor eenieder, die er behoefte aan heeft? De bijeenkomst had het karakter van een studiedag. Men heeft op deze vraag geen afslui tend antwoord gegeven. In de gordel der lustoorden die zich slingert langs de Vecht, neemt het landgoed „Terra Nova" in Loenen een geheel aparte plaats in, niet vanwege zijn ouderdom want het heeft pas onlangs de eerste halve eeuw van zijn bestaan afgerond, maar voor namelijk om zijn zeer uitzonderlijke collectie tuinbeelden. Bij dozijnen staan ze verspreid over de tuin, en allesbehalve willekeurig. De gehele tuinarchitectuur is op deze in steen gehouwen romantiek afgestemd, zodat de beelden door hun entourage zo vol ledig mogelijk tot hun recht komen. Maar vandaag is die harmonie ver stoord. Iedere klap die de veiling meester van S. J. Mak van Waay uit Amsterdam gaf, bracht het einde van deze merkwaardige, voor ons land vermoedelijk zeldzame beeldenverza meling Iets naderbij. Blijkens de be langstelling die de afgelopen drie kijkdagen uit alle delen van Ne derland en zelfs van daarbuiten aan de dag gelegd is, zijn velen er op uit om een scherfje van dit unieke mo nument op „Terra Nova'* te bemach tigen. Het gebied dat het landgoed nu be slaat, was ruim vijftig jaar geleden nog grotendeels weiland. De heer R. H. Erdmann, toenmaals werkzaam in de suikercultuur op Nederlands Indië, kocht in 1910 land te Loenen dat hij „Terra Nova" noemde. Later breid de hij zijn landgoed nog uit met een gedeelte van het aangrenzende, thans verdwenen, „Oostervecht". Tezamen heeft dit lustoord een oppervlakte van vijftig hectare, waarvan de helft be staat uit water, deel uitmakend van de Loenerveense plassen. Het land goed heeft zich, in al zijn jeugd, een waardige plaats weten te veroveren in de reeks prachtige, natuurschoon- rijke buitenplaatsen aan de oever van de wijdvermaarde Vecht. Het kolossa le geboomte, gevarieerd in aanleg en soort, ziet men zijn slechts halve eeuw niet af. En als de bejaarde tuinman L. Limburg niet kon getuigen, dat hij zelf nog met de aanplant heeft gehol pen, zou men zich in een woud van eeuwen her wanen. Telkens openen zich nieuwe vergezichten, en altijd staat daar wel een of ander beeld om dit perspectief nog te accentueren. Vooral het rustige, met riet afgezette water geeft „Terra Nova" een aparte bekoring, en velen benutten de kijk dagen om vooral om een fraaie wande ling te maken in dit normaal niet toe gankelijke landgoed. De beelden dateren voor het groot- Amsterdams grachtentuinhuis met binnen een marmeren schouw met houten cartouches aan de wanden. J.V Londens South ^Ken- ort geleden Exhibitie Londens South Ken- sington een indruk- wekkende nieuwe oprnd, toebehorend ;ekte van de Mormonen of Heiligen van de Laatste Da gen. Hiermee is het aantal Mormoonse kapellen in Brit tannië gestegen tot een totaal van zesenzestig, een verba zend getal, g "ien het feit dat de sekte slechts twintig duizend Britten onder haar eden telt. Nog meer verba zingwekkend 's het feit dat de Mormonen n de loop van de volgende drie jaren een totaal van vijftig nieuwe ka- oellezullen bouwen. Het is duidelijk dat men in Salt Lake City, moederstad van de Mormoonse sekte, heeft besloten een intense cam pagne te beginnen voor de „bekering" van Engeland, "r werken reeds enige hon derden Amerikaanse zende lingen voor dit doel in Brit- lannië. Er zijn op het ogen blik twee zendingen werk zaam, een in Londen en een in Manchester. Er zullen twee nieuwe v orden opge richt in Glasgow en Birming ham. Het totaal van het aan tal Amerikaanse zendelin gen, allen onbetaalde vrij willigers, zal worden opge voerd tot zeshonderd. Hoofd kwartier van al deze acti viteit is een enorm, kostbaar en kort „eleden opgericht gebouw nabij Crawley in het "raafschap Surrey. i it is wa: dat de Mor monen em aanhang van twintigduizend hebben ge wonnen in Brittannië. Het is een garing aantal, maar niet temin verrassend. Men kan 'jr'- moeilijk een "odsdienst voorstellen welke minder tot de Engelse natie zou spre ken dan de Mormoonse, zulk- ongeacht het feit dat in hun hart en .eren de Engelsen veei meer anti- Amerikaans zijn dan ze dik- wij bereid zijn toe te ge ven. Maar er is een veel voornamer reden waarom mer. moeilijk kan geloven in aen geslaagde zendingscam pagne. Want ondei de ge notsmiddelen welke Mormo nen niet tot ri"h mogen ne men bevindt zich thee. En Brittannië, dat iets minder dan twee procent van de we reldbevolking huisvest, drinkt vijftig procent van 's werelds theeproduktie. Beeldje van een putto en een satyr uit de achttiende eeuw. ste deel uit de zeventiende en acht tiende eeuw. Zij roepen derhalve de sfeer wakker van barok, rococo en classicisme. En aangezien er voor dit charmante, doch enigszins sentimente le krullenwerk een opleving valt waar ne nemen, stroomden de liefhebbers toe. Zij hadden keus te over; van een een voudige putto met vruchtjes in de arm tot een enorme tuinvijvergroep. De vroegere eigenaar, die vorig jaar over leed aanleiding tot deze veiling haalde de beelden overal vandaan, reden waarom tal van stijlen en lan den van herkomst zijn vertegenwoor digd. Een greep uit de collectie:- bustes van César, Augustus, Minerva, Venus, de Zonnekoning, en de hertogin van Chevreuse. Beelden van de vier jaar getijden, leeuwen met wapenschilden uit de Hollandse Renaissance, Romein se goden en godinnen, putti met vruch ten in hun arm, fonteinen en vazen in allerlei afmetingen, compleet met fes toenen en reliëf versieringen. Opmer kelijk is een houten marmottenhuis in de natuurgetrouwe vorm van het rijks museum. Als ce de resistance kwam een Amsterdams grachtentuinhuis onder de hamer met een houten fronton in de Lodewijk XV-stijl en originele paarse ruitjes. Het interieur is opge sierd met houten cartouches aan de wanden, en het heeft een marmeren schoorsteenmantel. De koper zal dit elegante bouwsel in zijn geheel moe ten overplaatsen, maar zonder twijfel zullen er liefhebbers genoeg komen opdagen. Wederom valt dus een particuliere collectie, en wel een van neel bijzon dere kwaliteit, uiteen onder de druk van de fiscus. De zware successierech ten hebben de erven van wijlen de heer Ermann tot de openbare ver koop van de verzameling doen beslui ten. Aan diens verzamellust hebben velen het in elk geval te danken, dat zij straks hun tuin zullen kunnen op luisteren met een stukje Idylle uit lang vervlogen tijden. ertegenwoordigers van Shell Ne derland, Philips, A.K.U. en de Nederlandse Gist- en Spiritus fabrieken hebben kennis gemaakt met een voor Europa vrij nieuw za kenvliegtuig, de Aero Commander iniiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiimmmiiiiiiiiiiiiiniiiiHiiiiiiim 680 F. Dit ranke, gemakkelijk be- dienbare toestel, een produkt van Aertf Design and Engineering Co., te Betha» ny, Oklahoma, kan zes personen ver voeren, met inbegrip van de piloot, en bereikt op een hoogte van onge veer drie kilometer een snelheid van bijna vierhonderd kilometer per uur. Het Amerikaanse bedrjjf, dat voor de Benelux-landen wordt vertegenwoor digd door Sotrarnat s.a. te Brussel, iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiuiw'iiuiiiiiiiiiiiiiiiiii heeft in negen jaar tijds ai ongeveer duizend Commanders van vier ver schillende types afgeleverd, waarvan de helft in de Verenigde Staten vliegt. Frankrijk heeft er tot dusverre tien in gebruik. Met de Commander 680 F is bijzonder gemakkelijk te manoeuvre ren, en wanneer er één motor door pech mocht uitvallen, zet het toestel de tocht rustig voort met de overge bleven motor. Sotrarnat is, wat de belangstelling in Nederland betreft niet pessimis tisch. Natuurlijk is de' markt klein in Amerika is de potentiële markt voor tweemotorige zakentoestellen ongeveer 31.000 ën voor éénmotorige 260.000 stuks groot en daarbij komt de niet geringe pry's van rond een half miljoen gulden, nog afgezien van de invoerrechten, Maar men verwacht dat diverse grote bedrijven, eventueel voor gezamenlijke rekening, zich de aanschaf van een dergelijk vliegtuig willen veroorloven. In Amerika berei den de fabrikanten van kleine zaken- toestellen: Cessna, Piper,-Beecheraft en Aero Commander, een totale jaar- produktie van 1200 stuks. ■llilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllltllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllKllllta Ook tabak en alcohol zijn verboden voor Mormonen. En iedere Mormoon verplicht ziel een tiende van zijn in komen af te staan aan zijn kerk. e Mormonen hebben andere zeer on-Engel- se gewoonten. Ze zijn verwoede handenge vers. Als je voorbij een Mor moonse kerk komt aan het eind van een di-nst is er een verschrikkelijk en hoogst hartelijk geschud van han den. Engelsen geven elkaar om duistere En else redenen niet graag de h nd en het f.eit dat de Fransen daaren tegen van de morgen tot de avond elkaar de warme hand reiken is een van de vele elementen in h-t Franse na tionale karakter waarom Engelsen onbedaarlijk moe- „en lachen. (Bier is een tip voor degenen die de Engel sen hun eigen ls.d willen komen bestuderen. Indien men in een Engels café een groep mannen ziet binnen kom "T. die afstevent op een andere groep mannen, en al die marien geven elkaar naarstig de ham dan heeft men Je doen met vrijmetse laars. Want naast de officiële magonnieke tempels zijn er talloze café's in geheel En geland welke vergaderzalen hebben voor vrijmetselaars. En als fcen op een zondag morgen groepen mannen ziet ïengaan voor openings tijd, d.w.z. voor het uur van de noen, dan is het vrijwel zeker dat het vrijmetselaars ...geen thee voor een Mormoon.... zijn, die in Engeland veel openlijker en veel ongevaar lijker het vrije metselen' be oefenen dan op het vaste land van Eurona) Vrijwel alle andere kerk genootschappen in Groot- Brittannië zijn fel gekant te gen de activiteit van de Mor monen. En toen laatstge noemden hun groot gebouw oprichtten in Crawley, sta ken een kleine twintig gees telijken uit de omgeving hun noofden bij eik °.ren Publi ceerden g 7-menliJk een in terkerkelijk pai ïflet waarin alle christelijken van de s'.reev gewaarschuwd werden tegen de leerstellingen van de kerk van John Smith en Brigham Young. Er is nog een ander fa cet van dc Mormoonse gewoonten dat, naar men op het eerste ge zicht zou denken, de Engel sen zou moeten -afschrikken, n.l. het afleggen van per- "oonlijke „getuigenissen tij dens de diensten. Maar ge zien het succes van het Leger d s Hens en van Buchmans Morele Herbewape ning, instellingen elke bei de het nut van ..getuigenis" in het publiek erkennen, lijkt het er nauwelijks op of d't aspect de Enge'sen zou afschrikken. Alle mannelijke Mormonen worden beschouwd als beho rend tot de geestelijkheid, behalve het handjevol negers dat behoort tot de Mormo nen (evenals Zuidafrikaan- se fanatiekelingen, beschou wen de Mormonen negers als nakomelingen van Caïn die, naar hun mening, niet aan de beurt komen voordat de nakomelingen van Abel hun aandeel in de zaligheid heb ben verworven.) Op twaalf jarige leeftijd wordt een Mor moon „diaken", op veertien jarige leeftijd „leraar", op zestienjarige leeftijd „pries ter" enzovoorts. De Mor moonse „bisschop" van Man chester is een handelsreizi ger in kinderkleding. DAAN VAN DER VAT 3 >.V V S* m. Honderden jongens en meisjes hebben zaterdagmiddag het Haagse hoofdbureau van politie bestormd en bezit genomen van een aantal surveillance-wagens, het waterkanon, een stopbord en zelfs reden er een paar op een politie- paard rond. De politie vond het alle maal best, want de kinderen waren er op uitnodiging. Het was een nieu we zet van de pas benoemde contact man tussen de jeugd en de politie, hoofdinspecteur W. van Andel, in ijn streven naar een betere verhouding. Nu strooit hfl het zaad der vriend schap uit om het hopelijk tegen het eind van het jaar te oogsten in de vorm van een rustige oudejaars- viering. Men had op een flinke op komst gerekend, maar wie had dit kunnen voorzien? Honderden en hon derden verdrongen zich voor de afzet ting, waarachter de politie een royale vertegenwoordiging van zijn mate rieel had opgesteld. Hoofdinspecteur Van Andel in burger regisseerde hen via een microfoon. „Jullie moeten achter de hekken blijven" zei hij. Daarna speelde hij zijn psychologi sche troef uit: „Willen jullie niet, nu, hollen dan maar, als jullie je handen maar in de zakken houden". De be storming van de Bastille is er ver moedelijk kinderspel bij geweest. In enkele minuten tijd zaten er tien in, op en onder een jeep; tien in een arrestantenwagen; vijftien in en aan het waterkanon, twee werden er op een paard getrokken, alle sirenes werden door de jeugd in werking gesteld, alle lichten knipperden, alle claxons loeiden. De twee grimmige politiehonden waren de enige die wat ruimte om zich heen wisten te houden. Even dreigde de stormloop de organisatoren te overweldigen maar al gauw wist men de kinderen af te leiden: zij werden in het gebouw geloodst. Weer een run, de deuren bijna uit hun voegen gedrukt, het carillon haast onder de voet gelopen. Zo spoedig mogelijk werden zij ver spreid in het enorme gebouw en. in de filmzaal, waar in doorlopende voorstelling twee poiitierolprenten werden vertoond. Veel belangstelling trok vooraj de foto-afdeling, waar politie-functionarissen alle uitleg gaven die werd gewenst. Hoofdinspec teur Van Andel achtte de middag Erima geslaagd. „Wel is het voortaan eter van te voren kaarten uit te geven", zei hij na afloop. Dank had hjj allerminst verwacht. Daarom vond hij het des te leuker van een verlegen jongetje ineenr een doosje sigaren in de hand gedrukt te krij gen. Een grijze brigadier stond het allemaal maar hoofdschuddend aan te zien. „Wie had dat 25 jaar ge leden kunnen denken", zei hij. Het eerste gedeelte van het feest der omgekeerde aardappel kistjes, beter bekend als het Blokker Festival, is gister avond in de veilinghal „Op Hoop van Zegen" beëindigd met een optreden van Papa Bue's Viking Jazzband. Meer dan twaalfduizend bezoeker» zijn sinds donderdagavond de toe gangspoorten gepasseerd. Dat wa» meer dan organisator Ben Ess ink had durven verwachten. Immers, een van de grootste attracties, teenager idool Elvis Presley, had verstek laten gaan. Gelukkig kon een ander» teenager-topstar wél in Blokker aan wezig zijn, namelijk Rex Gildo. Dank zij hem kon de eerste avond inder daad de beste worden. Liefst zes duizend jongeren uit het hele land waren naar de veilinghal gekomen om dit evenement bij te wonen. Een teleurstelling vormde wel de gering» opkomst bij het concert van de operettekoning Robert Stolz. Slechts duizend mensen hadden er een on gemakkelijke zitplaats voor over. De derde avond in het festival was dit maal gereserveerd voor het traditio neel geworden Westfriese familie feest, een haak in festijn, dat jaar lijks onder de naam Beierse avond wordt gepresenteerd. Het gaat op deze avond niet om de muziek, wel wordt een beroep gedaan op het io* casseringsvermogen van de gerouti neerde drinker. Gisteravond had Papa Bue en zijn Vikings dan de moeilijke taak Elvis Presley te vervangen. Sinds ver leden jaar is de Revival-Band 'sterk vooruit gegaan. Het enthousiasme m de zaal laaide op en bereikte het eind een climax. Het sluitstuk van dit lustrumfestival zal gevormd worden door Louis (Satchmo) An«* strong en zijn All Stars, die 30 ju« naar de veilinghal zullen komen om naar men hoopt het grandioze succes van twee jaar geleden te herhalen- Maar voorlopig is alles achter de rug. De Blokkerse bevolking is wee* Festival-koortsvrij. (Advertentie)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1961 | | pagina 6