LUYCKS
Enkele
""Test'ssm
K.A.B. wenst (in rapport structuurherziening
Opheffing diocesane bonden
Oprichting van beambtenbond
Eén katholieke vakcentrale
bedrijfsbonden
op tegenstand
Optie-mogelijkheid voor W.M.
moet verdwijnen
Integrale
stuiten
Vader op een voetstuk
Kwaliteit
is veiligheid
1
SLECHTS UITSTIPPELEN
VAN EEN LIJN
frites
vragen
'7
V erzekeringsmij
weigert uitkering
Welvaart en jalouzie
J. A. Middelhuis:
in alle opzichten onbetwist de beste!
STATENDAM
DONDERDAG 15 JUNI 1961
PAGINA 5
hun
reëeï
lin
(Van een onzer redacteuren)
AMSTERDAM, 15 juni Aan de
wetgevende verbondsraad van de
K.A.B., welke 3 en 4 juli a.s. te
Utrecht bijeenkomt, zal een aantal
concrete voorstellen worden voorge
legd inzake de structuurherziening
van de Katholieke Arbeiders Bewe
ging, waarover een voorbereidende
commissie dezer dagen rapport heeft
uitgebracht. De commissie heeft
enige conclusies getrokken, welke
als volgt kunnen worden samenge
vat
De diocesane bonden dienen te ver
dwijnen het standsorganisatorisch
werk moet in het werk van de vak
bonden en van de gehele beweging
geïntegreerd worden.
De invoering van integrale be-
drijfsbonden stuit op tegenstand van
de beambtenbonden (van kantoor- en
winkelpersoneel, handelsvertegen
woordigers, werkmeesters en tech
nici). Omdat echter de huidige ver
snippering niet gehandhaafd kan
worden, moet er gestreefd worden
naar één beambtenbond met bedrijfs
secties, welke corresponderen met de
overige bonden.
Er moet één vakcentrale voor alle
(katholieke) werknemers komen,
geen federatief verband van meer
dere centralen.
De commissie heeft zich bjj het for
muleren van haar suggesties laten lei
den door de voorwaarden, dat zjj die
nen te blijven binnen de grenzen van
het praktisch haalbare en op betrekke
lijk korte tijd gerealiseerd kunnen wor
den, dat zij de mogelijkheid openlaten
van verdere ontwikkelingen in de ver
dere toekomst en dat zij in overeen
stemming zijn met de richtlijnen van
het bisschoppelijk schrijven over de
structuur van de katholieke sociale or-
gamsatie (maart 1960).
Beambtenbond
Los van de W.M.
Beambtensector
Eén vakcentrale
OVER DE GOEDE TOON EN GLADSTONE
Men fluistert dat Vaderdag een
uitvinding is van Amerikaanse
winkeliers. Maar is dat
belangrijk? Het is een goede
uitvinding: Vader verdient
dat hij zo ééns in het jaar op een
voetstuk gezet wordtHij is
de koning die dag!
Uitslapen tot tien uur? Hij magl
Ontbijt op bed? Hij krijgt het!
Diner met forel, en griesmeel
pudding toe? Wel vreemd,
maar bij vindt het geweldig,
dus bet komt op tafel
Cadeautje? Dat boeft niet
kostbaar te zijn. Die zorgeloze
dag is al véél waard.
Sigaretten zijn natuurlijk
altijd welkom. Vooral
Gladstonewant Gladstone is -
met of zonder filter - de sigaret
die iedereen voldoening
schenkt.
VOORNAAM EN AANGENAAM
mei en zon Jer zon
/y<UWl PIGMA-DERM
i
Veilig riiden,
veilig remmen...
Verzekerde had
strafblad
18.500 pond sterling
voor een Frans Hals
Advertentie
Heerlijk
T anneer men het rapport over
de structuurherziening van de
8B K.A.B. globaal beschouwt,
„V^gen enige belangrijke punten
aar voren.
j.°P de eerste plaats blijkt, dat de
J°cesane bonden, welke samen de
als standsorganisatie vormen,
t7J'? gedoemd te verdwijnen. De
A.B. zaj zij het onder een andere
aam slechts blijven voortbestaan
s vakcentrale van een aantal bon-
eh, die samen met de centrale oo
6t standsorganisatorische werk v
rekening zullen nemen.
Vervolgens maakt het raPP°^ "niet
dellJk, dat de K.A.B. vooralsnog
lanfe£ vfn een aantal vakbonden
tegemoet te komen. Deze beambten
Voelen er kennelijk niets voor om
b.v. ais vertegenwoordiger van een
hietaalfabriek opgenomen te worden
in een tot bedrijfsbond metaal omge
vormde vakbond van metaalarbeiders.
Zij hechten vooralsnog meer waarde
aan hun beroep als vertegenwoordi
ger om dit voorbeeld even vast te
houden dan aan het feit, dat zij
jus vertegenwoordiger in het metaal
bedrijf werkzaam zijn. De beambten
menen vanouds, dat zij als beambten
specifieke belangen hebben, wel-
te onderscheiden zijn van de be
ogen der handarbeiders in hun
Sen bedrijfssector. De commissie
"h nu voor: laten de vier beambten-
°hden één bond vormen en hierin
Geledingen aanbrengen in de vorm
ah bedrijfssecties. Volgens deze fi-
°uUr zou men dus krijgen één be-
arhbtenbond, waarin b.v. een sectie
Vitaal wordt gevormd voor de ver
tegenwoordigers, boekhouders, werk
testers en technici van de metaal
bedrijven, die als sectie samenwer-
bevi me^ de valibond van metaalar-
zoi ,ers en °P deze wijze samen toch
Vor a^s een bedrijfsbond metaal
gewv?*n hoeverre deze nogal in-
Zaj lithelde structuur levensvatbaar
■VvachTe°nden' moet men maar af~
commissi1"06 belangrijk punt heeft de
Vakcentv. Zlch uitgesproken voor één
hebben Zoals ook de bisschoppen
de str„£e.daan in hun schrijven over
Cialc, 1Uc'uur van de katholieke so-
u organisaties (maart 1960) en
eft zij de gedachte aan een federa
tive samenwerking van drie centra-
leil (resp. van uitvoerende, mediale
en leidinggevende werknemers), wel
ke de bisschoppen als tweede en tijde-
bjke mogelijkheid noemden, van de
band gewezen.
Deze keuze komt voor ons niet als
een verrassing. De K.A.B. heeft reeds
3 lan§ en te hard geroepen „wij zijn
ep ee.n verbond van de arbeid; ïeder-
te u, n bij ons komen" om nu nog
tieve n opteren voor een federa-
de a °Pbouw, waarin zij weliswaar
van °5°°fste, maar toch slechts een
de drie partners zou zijn.
VD ij zouden ook vrede kunnen
*V hebben met deze keuze, ware
een a het niet, dat in het rapport
bchtejbtal passages voorkomt, waar-
Vraagt ^ij toch voorlopig wel een
Met ren zouden willen plaatsen.
k'ssch 3rtle vraSen wiJ ons af of de
'ichti ,Pen> waar zij het woord „op-
de n§" gebruiken in verband met
tne °,ewenste ene vakcentrale, zonder
gedacht hebben aan een omge-
K.A.B., zoals de commissie
blissie wiim°g^,n innemen. De com-
sie wil onder het oprichten van
de wWe^Cftrale niet verstaan, dat
bestaande organisaties eerst moe
bis* ^°rden opgeheven, wat door de
«schoppen overigens niet wordt ge-
e gd. Zou het bij de commissie niet
V: en opgekomen kunnen zijn, dat de
Znnj Ppen met ..oprichting" bedoeld
Sta n kunnen hebben, dat de be-
Ce ande organisaties in de nieuwe
gal ale zouden moeten opgaan? „Op-
b is volgens ons iets anders dan
hem ffen" ..Opgaan" sluit het mee-
en van een „roemvol verleden"
com!?b „rijke traditie", waarvan de
iets a5?ie rept, niet uit, maar is wel
Een S dan ..omvorming"-
van bbdere vraag geldt de positie
c,orhhiiss- babten in de volgens de
de behart^br te vormen K.A.B. Voor
belangen lging van hun specifieke
*actorgaa z°u „desgewenst" een con-
ep zij zomi gevormd kunnen worden
toP 1 rin een bestuurszetel in de
tvezen];„®n krijgen. Is dit nu de ver-
rtegrale be-
scho
'blijk:
PPen
en.
tng
van hetgeen de bis-
noemen „zodanige maat-
gen Ear's de genoemde groeperin-
recht tp 10 hebben volledig tot hun
hieer c zu^en komen"? Het lijkt er
abibtenPrirdat, de,_ commissie de be-
bhnologj .ln de bisschoppelijke ter
een at^e' de mediale werkers) als
Eens ln bderlijk groepje lastige jon-
rijden n bij-wagentje laat mee-
c°mmissipaS laat zioh stellen of de
hijwaeentipniSSuhieb noS een tweede
v°or hpt achter de hand houdt
Van lpirHr.r,geVal' dat de groepering
klopDpn Sgsvende werkers zou aan
vlogen ,,.Drn ook met deze trein te
^een meerijden.
baast6" het61,- blsschoppelijk schrij ven
legt, voelt rapport van de commissie
V'at bli,ft Qn?g bieer vragen rijzen.
ung ovp„i er over van het onder
bed t,.«ieë ,en het betrouwvol be-
bisschrmn n a, betrokkenen, dat de
Vernip,,,. 011 de enige weg voor de
zien w 'ng Van bet organisatieleven
Vast'steuan?eer de commissie eerst
1^-A.B 1,. de regeling tussen de
draaet m W'M' zich niet ver"
bieuwe cp6 door haar voorgestane
leg mot tructuur en pas daarna over
helt not u in het vooruitzicht
botabene over de consequenties
De structuur van de beweging dient
volgens de commissie, als hoofdelement
ten te omvatten; 'n sterke centrale met
grote bevoegdheden tot zelfstandig han-
i„n' een aantal autonome bonden van
voldoende grote omvang en een interne
geleding, welke de beweging in staat
stelt soepel en slagvaardig te werken.
Met betrekking tot de opheffing van
de diocesane bonden als autonome
deelorganisaties merkt de commissie op,
dat de enge verbinding tussen het so
ciaal-economische werk en het werk op
godsdienstig-zedelijk, maatschappelijk
en cultureel gebied steeds sterker voel
baar wordt. Scheiding in de verant
woordelijkheid voor deze werkterreinen
is niet alleen praktisch onmogelijk,
maar ook in beginsel met wenselijk. De
standsorganisatorische activiteiten van
de diocesane bonden kunnen voor een
deel worden voortgezet door reeds be
staande centrale instellingen en diens
ten, welke eventueel kunnen worden
gereorganiseerd, zoals b.v. de ontwik-
kelingscentrale en de cultuur dienst.
Voor andere activiteiten kunnen nieuwe
diensten worden opgericht, bijvoorbeeld
een juridische dienst. Bepaalde werk
zaamheden kunnen voorts worden toe
vertrouwd aan de regionale en plaat
selijke geledingen van de beweging of
aan de afzonderlijke vakbonden.
De commissie herinnert aan de na
oorlogse controverse over de bedrjjfs-
bonden, velke culmineert in deze te-
ue Y°°rstanders van in
tegrale bedryfsbonden consequent en
exclusief de bedrijfstak als primair
organisatiecriterium willen hanteren
terwpl de tegenstanders andere asDec-
ten (het ueroep en de maatlchaooehh
ke eigenheid) willen laten prevaleren en
de bedrijfsgebondenheid een secundair
criterium noemen. Omdat de commis
sie het enerzijds niet gewenst acht de
consequente doorvoering van de inte
grale bedrijfsbondsgedachte te entame
ren en anderzijds de bestaande ver
snippering en gespletenheid niet wil
handhaven, is zij tot de genoemde sug
gestie gekomen om de beambten in
één beambtenbond te verenigen. Tus
sen de bestaande (vak)bonden en de te
vormen corresponderende bedrijfssec
ties van de beambtenbond zullen rege
ngen getroffen moeten worden voor
de samenwerking, het optreden naar
buiten, de vertegenwoordiging enz
Ter behartiging van specifieke De-
ambtenbelangen zou desgewenst een
contactorgaan gevormd kunn®^prhdenn
tussen de beambtenbond en andere bon
den, die ook beambten organiseren,
als b.v. „St. Raphael" (vervoerperso
neel) en de Kabo (overheidspersoneel).
Beide laatstgenoemde bonden worden
van deze herziening, dus niet over de
herziening zelf?
ip tt et zijn slechts enkele vragen.
-3 Wij ontveinzen ons niet, dat het
de K.A.B. niet gemakkelijk ge
maakt wordt, binnen noch buiten
haar eigen geledingen, maar dit weer
houdt ons niet haar plannen te toet
sen aan het perspectief, dat de bis
schoppen in hun schrijven geopend
hebben. Het is vanzelfsprekend, dat
de K.A.B. zich eerst in eigen kring
beraadt over de consequenties van
het bisschoppelijk schrijven alvorens
in overleg te treden met andere be
langhebbenden. Het rapport van de
commissie gaat echter in zijn uit
werking zo ver, dat het de gespreks
partners van straks reeds bij voor
baat voor voldongen feiten dreigt te
plaatsen.
in een toelichting genoemd als bonden,
„die reeds vanaf hun oprichting ge
heel of voor een belangrijk deel bedrits-
bonden zijn"
Tot dusver bestond voor
groepen van leden van de K-A-B. de
mogelijkheid om zich voor de beftarti-
ging van hun standsorganisatorische be
langen aan te sluiten bij de Werkne-
mende Middenstand. De commissie is
van oordeel, dat deze regeling zich niet
verdraagt met de integratiegedachte
en evenmin met haar idee over een
dusdanig genuanceerde en gedifferen
tieerde belangen verzorging, diensten
verlenging en secundaire interne gel
ding, dat daardoor in de reele beho
van alle leden wordt v°0rfztiei'loDherz1eI
ling met de W.M. behoeft dus herzie
de Consequenties hiervan kunnen t.z.t.
met de W.M. onder ogen worden ge-
zien.
In een uitvoerige toelichting gaat de
commissie nader in op de vraag, welke
vorm van differentiatie m de beharti
ging van algemene belangen ten behoe
ve van de beambten in de plaats zou
kunnen komen van de optie-mogelqk-
heid van de W.M. De commissie stelt
voor, een beambtensector te vormen ais
ondergeleding van de beweging, welke
sector wordt toegerust aet een „oeamb-
tencontactorgaan". Tot deze beambten-
ten of daarmee gelijk te stellen perso
de beambtenbond en voorts de andere
bonden (b.v. van apothekersassistenten)
en sectoren van bonden, waarin beamb-
sector zullen behoren ae reeds genoem-
nen georganiseerd zijn (b.v. van „St.
Raphaël" en de Kabo). Voorts zou de
beambtensector kunnen worden uitge
breid met andere organisaties van of
met beambten, welke thans nog buiten
de beweging staan, maar hiertoe zou
den kunnen toetreden
Wat betreft de positie van de beamb
tensector in de centrale acht de com
missie het gewenst te komen tot een
zodanige samenstelling van het dage
lijks bestuur van de centrale, dat daar
in een gegarandeerde vertegenwoordi
ging plaatsvindt van de verschillende
sectoren van de beweging, waaronder
die van de beambten. Het beambten-
contactorgaan ziet de commissie als
een orgaan van beraad over algemene
vraagstukken, waaraan een specifiek
belang voor de beambten verbonden is
en waarover de bestuursorganen van
het verbond adviezen gegeven kunnen
worden. Ook zal met dit orgaan over
leg gepleegd worden over de bezetting
van door het verbond te vervullen ver
tegenwoordigingen in maatschappelijke
organen, die voor bezetting door iemand
uit de beambtensector in aanmerking
komen.
?e commissi aanvaardt in ruime ma
te het differentiatiebeginjelen stelt dsar-
aaa a!®c"ts deze restrictie, dat de uit
eindelijke algemene verantwoordelijk
heid voor de gehele tak van de bewe
ging ongedeeld blijft toegewezen aan
de bevoegde centrale bestuursorganen.
De commissie heeft het vraagstuk
van de herziening van het katholieke or
ganisatiewezen voor de werknemende
bevolkingsgroep in zjjn geheel niet in
extenso behandeld maar wel in haar
overwegingen betrokken. Zij heeft ten
aanzien van de vraag: „één vakcentra
le voor alle werknemers of meerdere
centralen in één federatief verband?"
met overtuiging voor de eerste moge
lijkheid gekozen en voorts uit de ver
schillende structuren, welke binnen deze
keuze mogelijk zijn, een zodanige trach
ten te kiezen, dat zowel de gewenste
eenheid als de vrijheid van de verschil
lende groepen van werknemers gewaar
borgd zijn.
De keuze van de éne vakcentrale is
niet ingegeven door het gegeven, dat
de verschillende groepen van personeel
tenslotte „werknemers" zijn. De com
missie heeft ook met andere aspecten
rekening gehouden, zoals de verschil
len tussen de o derscheiden groe
pen, al heeft zij niet de termen
„uitvoerende, mediale en leidinggeven
de werkers" gebruikt, zoals de bis
schoppen in hun schrijven hebben ge
daan.
In dit schrijven menen de bisschop-
i pen, dat de Huidige ontwikkeling pleit
voor een gezamenlijk overleg van de
betrokken groeperingen om te komen
tot de oprichting var één katholieke
centrale. De commissie is van mening,
dat veelzijdig en intensief overleg no
dig zal zijn om het gestelde doel te
bereiken en dat de K.A.B. open moet
staan voor elke ernstige poging om tot
een vergelijk te komen.
Het woord „oprichting", dat de bis
schoppen gebruiken, moet volgens de
commissie niet aldus geïnterpreteerd
worden, da alle tot dusver bestaande
organisaties, die deeJ gaan uitmaken
van de ene centrale, zouden moeten
worden opgeheven en dat daarna de
ene vakcentrale als iets volkomen
nieuws zou moeten worden gecreëerd.
Dat de K.A.B. zich als vakcentrale
eerst zou moeten terugbrengen tot de
toestand van niet-zijn, wijst de com
missie af als „in hoge mate levens
vreemd".
De commissie meent daarentegen,
dat de K.A.B. aan haar meer dan 50-
jarig bestaan als vakcentrale, aan de
wijze waarop zij als zodanig haar taak
heeft vervuld, aar haar voortdurende
inspanning tot verwezenlijking van de
integratie van hef maatschappelijk le
ven in een katholieke mens- en werelcP
beschouwing en aan de positie, die zu
zich verworven heeft in het geheel van
het Nederlandse organisatiewezen, het
recht mag ontlenen, dat de nieuwe vak
centrale ontstaat als een reorganisatie
en verruiming van naar beweging en
dat de nieuwe organisatie voor haar
niet zai betekenen een einde, maar een
voortzetting van een roemvol verleden
en een rijke traditie. De commissie
noemt dit een psychologische factor
van de eerste orde. Wel acht de com
missie het een voor de hand liggende
consequentie, da' de totstandkoming
van de nieuwe vakcentrale voor de
K.A.B. zal betekenen een grondige her
ziening van haar statuten en het wijzi
gen van haar huidige naam „die
zij overigens zelb niet heeft geambieerd,
omdat hij sedert lang de feiten slechts
ten dele dekte".
Waar de bisschoppen menen, dat de
nuidige ontwikkeling pleit voor een cen
trale, waarbij alle katholieke beroeps-
en vakorganisat;~s rechtstreeks zijn aan
gesloten en waarin de onderscheiden
groeperingen als zodanig aanwezig zijn
en de garantie hebben volledig tot hun
recht te zullen komen, denkt ook de
commissie aan een rechtstreekse aan
sluiting van de bonden bij de centrale
en meent zij, dat he' door haar ont
worpen structuurplan eveneens aan bei
de gestelde voorwaarden voldoet.
Advertentie i
(Advertentie)
KING A SIZE
ZO STUKS
Advertentie
VREDESTEIN
AMSTERDAM, 15 juni Het ge
rechtshof heeft in een civiele proce
dure tussen een Haagse verzekerings
maatschappij en een Amsterdammer
aan wie de verzekeringsmaatschappij
uitkeringen heeft geweigerd nadat zij
kennis had genomen van diens straf
blad, de verzekeringsmaatschappij in het
gelijk gesteld.
Reeds kort nadat de Amsterdammer
in 1957 een ongevallenverzekering had
afgesloten maakte hij aanspraak op een
uitkering wegens een afgeknelde pink.
Later claimde hij opnieuw een uitke
ring omdat zijn duim was afgehakt. De
verzekering weigerde uitkering van de
verzekerde bedragen ad 15.000,- aan
gezien zij er achter gekomen was dat de
verzekerde reeds acht maal veroor
deeld was wegens diefstal. De drie des
kundigen, die door het hof werden ge
hoord, verklaarden allen dat een maat
schappij nooit een ongevallenverzeke
ring zal afsluiten indien bekend is dat
die aspirant-verzekerde een strafre
gister heeft.
LONDEN, 15 juni (UPI) De En
gelse kunsthandelaar Samuel Patch
heeft tijdens een veiling bij Sotheby's
18.500 pond sterling betaald voor Frans
Hals' „Portret van een heer". Het
schilderij was eigendom van de Ame
rikaanse filmactrice Elizabeth Taylor.
Twee gezichten op Den Haag van
Gerrit Berckheyde werden voor 28.500
pond sterling eigendom van de Boli
viaanse miljonair Patino, die een
kasteel in Portugal heeft aangeschaft
en nu bezig is het in te richten.
Minister Zijlstra Leeft in de ver
gadering van de Anti-Revolutionaire
Partij, waarin het nieuwe beginselpro
gram werd aanvaard, in een rede o.m.
een „verkilling in het menselijk leven"
geconstateerd, die met de welvaart
gepaard lijkt te gaan. ..De dankbaar
heid over onze welvaart. Idus de
minister van financiën, „neemt in
betrekkelijk geringe mate toe. In toe
nemende mate stijgen de ontevreden
heid en de jalouzie. De klacht „Wij
krijgen niet ons rechtvaardig deel in
de welvaart" wordt alom gehoord.
Wat vandaag de dag vaak als het
rechtvaardig deel in de welvaart
wordt geëist, komt in de praktijk dik
wijls neer op dat wat een ander wèl
en men zelf niet heeft. Dit is althans
de indruk die menige actie voor ver
betering van arbeidsvoorwaarden op
ons maakt. Wij hebben in het ver
slag, dat „Het Vrije Volk van de
rede van Zijlstra publiceerde ver
geefs naar bovenvermelde passage
gezocht. Zou hij de spijker op de kop
hebben geslagen?
IA d venentie
Met de
naar LONDEN en KOPENHAGEN
van 7 fot 12 augustus 1961
Nog enkele plaatsen beschikbaar in gunstigst
gelegen hutten
Vraag inlichtingen bij uw reisbureau
UTRECHT, 15 juni „Het stichten
van andere katholieke vakcentrales kun
nen we niet beletten en dat willen we
ook niet. We zouden dit wel niet erg
gelukkig vinden. Ons standpunt is, dat
er maar plaats is voor één vakcentrale,
wat ons uitgangspunt is geweest bij de
samenstelling van dit structuurplan."
Dit zei de verbondsvoorzitter van de
K.A.B., de heer J. A. Middelhuis, op
een persconferentie, waarin hij op en
kele onderdelen van het rapport een
toelichting gaf en verschillende vragen
beantwoordde. Hij zei te menen, dat de
voorgestelde wijzigingen niet alleen ln
eigen kring tot meer duidelijkheid bij
dragen, maar ook een sfeer schep
waarin het voor anderen gemakkei
wordt om met wat nu nog de K.,
heet, tot samenwerking te komen.
De heer Middelhuis sprak van
onprettige insinuaties, waarbij men
het heeft doen voorkomen of de KAB
de kleinen onder de voet zou willen
lopen. „We bemoeien ons met onze
eigen zaak en hebben geen enkele
bevoegdheid tei. aanzien van organi
saties buiten de K.A.B., zelfs niet
ten aanzien van onze eigen bonden,
die autonoom zijn en zelf eventueel
tot opheffing moeten besluiten. Hij
zei heel goed te begrijpen, dat de
opheffing van het dualisme stands-
en vakorganisatie in de K.A.B. voor
de „Werknemende Middenstand de
zwaarste repercussies geeft. Het
is niet prettig, maar daaraan is niet
te ontkomen. Met „St. Adelbert die
geheel vrij is, omdat zij geen vakor
ganisatie is, ligt de zaak anders.
Op de vraag of een eventuele vak
centrale van de W.M. geen gróte zuig
kracht op de in de K.A.B. georgani
seerde beambten zou uitoefenen, ant
woordde de heer Middelhuis, dat een
dergelijke ontwikkeling rustig moet wor
den afgewacht.
De K.A.B. meent met het creëren van
een beambtenbond, die men niet als een
w
overgangsfase moet zien, een goede
vorm te hebben gevonden om een groep
werkers, die van een grote verscheiden
heid is en haar juiste plaats in de or
ganisatie eigenlijk nog vinden moet, op
te vangen. Het gaat om zestig- tot zeven
tigduizend leden.
Met nadruk betoogde de heer Middel
huis, dat het structuurplan niet meer
is dan het uitstippelen van een lijn. De
beslissing ligt b(j de wetgevende ver
gadering het plan wordt in elf con
crete voorstellen aan de Verbondsraad
op 3 en 4 juli vóórgelegd waarna
het gesprek binnen de beweging en met
anderen pas kan beginnen.
