Bondsregering dementeert
beweringen van Eichmann
V erleden
door justitie onderzocht
LGNBENSE BRIEF
W
H
V'
O
SNEU E REACTIE VAN BONDSKANSELARIJ
Kerkvervolging
in Hongarije
De kansen
Grote dag voor Gele Rijders in Arnhem
Overhemden of cultuur
Alex de Haas 65 jaar
Eichmann: Ik was
alleen maar een
spoorweg
beambte
W est-Duitsland
Twee anti-semieten
veroordeeld
Van aartsbisschop tot edelman Pedagogische
omkoperij De baron voldoet een schuld
DONDERDAG 22 JUNI 1961
KENT FILTERS BEST
buitenlandse
KRONIEK
BONN, 22 juni (Rtr„ U.P.I.)
De Westduitse regering heeft zich
gisteravond gehaast te verklaren,
dat dr. Hans Globke, Adenauers
persoonlijke adviseur met de rang
van staatssecretaris, in geen enkel
opzicht verantwoordelijk is ge
weest voor anti-Joodse maatrege
len, die destijds door de nationaal-
socialisten werden genomen. De
Bondskanselarij in Bonn gaf een
officiële verklaring uit, waarin
eraan werd herinnerd dat het
bureau van de Westduitse procu
reur-generaal een onderzoek heeft
ingesteld naar Globke's verleden
en dat daarbij is komen vast te
staan, dat Adenauer's adviseur
niets kan worden verweten.
Ook in de foyer van het
Palacio de Bellas Artes
in Mexico, rookt men
KENT.
Internationaal meest gevraagde filtersigaret
met de beroemde lichtblauwe micronite filter.
In Nederland
flper 20
In een recente officiële verklaring
van de Hongaarse communistische
Partij werd het volgende opgemerkt:
>Jn Hongarije blijft de godsdienst de
gevaarlijkste ideologie en de invloed
van de Kerk is nog altijd aanzienlijk
Sinds het proces-Mindszenly van 1949
hebben de Hongaarse communistische
autoriteiten voortdurend ee" j.C
strijd gevoerd tegen de Kerk- >ar
naai Mindszerity, die sin s e
stand van 1956 asyl geniet in de Ame
rikaanse legatie in Boedapest, is met
de enige bisschop die van zrjn vrijheid
beroofd is. Twee bisschoppen Mgr.
Petery en Mgr. Badialik zijn door de
communisten geïnterneerd. Bovendien
is de vrijheid van de bisschoppen die
nog «iet gearresteerd werden maar
zeer betrekkelijk. Zij worden met alle
ujogelijke middelen in de uitoefening
van hun ambt belemmerd, terwijl de
regering hen met listige middelen
tracht te compromitteren in de ogen
van de trouwe gelovigen. Zo hebben
de communisten op 24 maart een
valse verklaring uitgegeven, die de
tndruk moest wekken dat het Hon
gaarse episcopaat de anti-communis
tische houding van priesters veroor
deelde.
Volgens betrouwbare inlichtingen
houden op het ogenblik enkele hon
derden Hongaarse priesters in de ge
vangenis verblijven. De regering
maakt dankbaar gebruik van de kwa-
Iijke activiteiten
van de zogenaamde
vredespriesters,
maar gelukkig is de
invloed van deze
pro-communistische
geestelijken slechts
sertng. Het is Iierh aaldelijk gebeurd,
de nr>I;tie heimelijk een pastorie
politie
nnendrong om er een gefingeerd do-
plan
Kort
bi
^UlbPnt te deponeren met
j r opstandige activiteiten.
aa» r werd dan in zon pastorie een
huiszoeking gedaan, waarbij het do
cument te voorschijn kwam. De pas
toor werd gearresteerd, en op grond
van het valse stuk werd de priester
dan tot gevangenisstraf veroordeeld.
In februari is door het dagblad van
de Hongaarse communistische partij
gemeld, dat er een complot was ont
dekt van een groep van elf katholie-
waaronder enkele priesters. Het
Pr0ces tegen deze groep werd deze
Veek beëindigd met uitspraken waar-
~|j zware gevangenisstraffen vielen.
De elf werden beschuldigd van het
Voorbereiden van een staatsgreep met
Van -een buitenlandse mogend
heid Zij zouden pogingen hebben
gedaan een aantal jopge Hongaren
&an te trekken voor regeringsposten
ju een te vormen Hongaarse Christe-
fjke republiek, aldus de aanklacht.
is niet ns te gaan in Hoeverre de
veroordeelden inderdaad tegen de
jla.at geageerd hebben, maar het is
Ulr'elijk dat het hele proces slechts
geënsceneerd om de Kerk in
«bscrediet te brengen, en om de pries-
j!rs en de gelovigen te intimideren,
yet is opmerkelijk dat alle beschuldig
en met ujjzondering hun
'•diepe spijt" betuigden over hun „mis
ken hetgeen er op zou kunnen
Rijzen dat men hen aan hersenspoe-
'ngen heeft onderworpen, zoals dat
Indertijd met kardinaal Mindszenty
ls gebeurd.
De Hongaarse autoriteiten hebben
er nadrukkelijk op gewezen, dat te-
jhy de veroordeling van de elf katho
den niet is geprotesteerd door het
^Benwoordige hoofd van het Hon-
VkjSe ePtSC0Paat> Mgr. Grösz. Aldus
de Boedapest onderstrepen, dat het
yscopaat activiteiten die tegen de
a&t gericht zijn afkeurt. Had de
j geplaatste Hongaarse prelaat
y erdaad niet partij kunnen kiezen
R.°r de veroordeelden? Zolang wij
het VV(i'en 'n hoeverre Mgr. Grösz in
m y^nhaar zijn mening kan kenbaar
del<Cri' "<unnen W'J daar niet over oor-
\v Tl ^nlg608 het Britse katholieke
o f' ''ad „Universe" zou Mgr. Grösz
Ze ,TnS en'<e'e maanden geleden ge-
hebben, dat als de gearresteerde
s I schuldig waren hij evenzeer
j. d'S was. Hij zou de Hongaarse
ering verzocht hebben hem ook
da9riesKren. Maar wellicht heeft Boe-
vafvp na ervar'n8en niet het ge-
'ndszenty, van Mgr. Grösz geen
De verklaring van de Bondskanselarij
kwam nog geen halve dag nadat Adolf
Eichmann de naam van Globke had ge
noemd tijdens het proces in Jeruzalem.
Op vragen van zijn verdediger, dr. Ro
bert Servatius, beweerde Eichmann dat
Globke een van de initiatiefnemers is
geweest van het plan Qm de Duitse Jo
den hun staatsburgerschap te doen ver
liezen en hen van hun bezittingen te
beroven.
Eiohmanns verklaring, waarvan
wij reeds melding maakten in een deel
van onze edities van gisteren, was
voor dr. Globke zeer belastend. Glob
ke was destijds, voor de oorlog, als
afdelingschef werkzaam op het Duit
se ministerie van binnenlandse zaken.
Samen met een zekere Hering, een
andere afdelingschef op dit ministerie,
zou hij ervoor hebben gezorgd dat de
Joden hun Duitse nationaliteit verlo
ren alsmede al hun bezittingen. Als
gevolg van dit initiatief moest Eioh
manns bureau worden uitgebreid,
want de uitvoering van de plannen
van Globke en Hering bracht veel
extra werk met zich mee. Aldus de
verklaring van Eichmann.
De verklaring van de Bondskanselarij
er gI,st<rren de nadruk op, dat
Globke op het nazi-ministerie van bin
nenlandse zaken niet met Joodse zaken
was belast. Wel heeft h(j op 15 januari
1941, als luisteraar, deelgenomen aan
een vergadering van departementale af
delingschefs, Tijdens deze bijeenkomst
werden o.a. Joodse kwesties behandeld.
Globke nam er aan deel op verzoek van
Duitse verzetsgroepen om hen te kunnen
juCh'0n over plannen van de nazi's,
selarjj de .ver^arinS van de Bondskan-
,üi';hmanils beschuldigingen aan het
van Globke zijn de Westduitse
regering uiteraard zeer onwelkom. In
het verleden is Globkes naam reeds
verscheidene malen in verband met de
Jodenvervolgingen genoemd, o.a. naar
aanleiding van het commentaar dat hij
schreef op de Neurenberger Rassenwet-
ten. De Oostduitse regering heeft her
haaldelijk geprobeerd de 'Bondsregering
in de persoon van Globke zwart te ma
ken. Deskundigen hebben echter verze
kerd dat het bewuste commentaar op de
rassenwetten voor vele Joden zeer gun
stig was, omdat zjj met Globkes inter
pretatie van deze wetten in de hand kon
den aantonen dat zij niet voor arrestatie
in aanmerking kwamen. In ieder geval
heeft Adenauer tot op heden steeds ge
weigerd aan Globke te verzoeken zjjn
ontslag te nemen. Globke, die 62 jaar
oud is, heeft als officiële titel: „Staats
secretaris, toegevoegd aan de Bonds
kanselarij". Hjj is katholiek, gehuwd en
vader van twee zonen en een dochter
De beschuldingen van Eichmann te
gen Globke waren de grootste 'sensatie
van de zittingsdag van gisteren in het
proces. Voor het overige waren de woor
den van de verdachte, die thans wordt
gehoord als getuige, één groot pleidooi
voor zichzelf. Met vaste stem verklaar
de Eichmann dat hij eigenlijk alleen
maar een soort spoorwegambtenaar is
geweest „zonder bijzondere status"
wiens voorstellen aan zijn superieuren
bovendien maar te dikwijls werden ge
negeerd. Eichmann legde er steeds de
nadruk op dat hij alleen maar verant
woordelijk was voor de organisatie van
de Jodentransporten uit Duitsland en
de bezette gebieden naar de vernieti
gingskampen. Naar sommige deskundi
gen menen is dat trouwens al meer dan
genoeg om hem naar de galg te brengen.
Volgens Eichr ann was Josef Goeb
bels er verantwoordelijk voor dat alle
Joden in het nazi-tijdperk een gele ster
moesten dragen. De Rijkscommissaris
voor de veredeling van het Duitse ras
had hun bezittingen gestolen en hun
bankrekeningen in beslag genomen en
Heinrich Himmler had hun vernietiging
gelast. „Ik stelde alleen maar de trein-
tabellen op en bepaalde de vertrektij
den. Ik moest mijn chef rapport uit
brengen zoals dat voor elk diensthoofd
gold".
Servatius vroeg Eichmann ook of hjj
iets te maken heeft gehad met de exe
cuties van Joden in Polen. „Nein", was
het onmiddellijk gegeven antwoord.
Volgens Eichmann was dat allemaal het
werk van de S.S., die handelde op bevel
van Reinhard Heydrich. Eichmann be
weerde zelfs, dat hij in de wintermaan
den Joodse vrouwen en kinderen in per
sonenauto's liet vervoeren en alleen de
mannen in goederentreinen.
Eichmann verklaarde ook, dat hij, als
leider van het bureau 4 B IV van het
Reichssicherheitshauptamt in elk op
zicht ondergeschikt was aan Heinrich
Müiler van de Gestapo. Andere bureaus
maakten uit welke Joden moesten wor
den gedeporteerd en waar zjj naar toe
moesten worden gebracht. „Het was
niet op mijn initiatief dat mijn bureau
later werd belast met de controle op
de confiscatie van het bezit der Joden
en op het vervallen verklaren van hun
Staatsburgerschap". Het was op dit mo
ment dat Eichmann naar voren kwam
met zijn beschuldiging, dat Globke en
Hering deze anti-Joodse maatregelen
hadden ontworpen.
Ziehier dus mijn
over de op stapel
staande Tour. Het
SgSmLJayjyu wordt een heel
spektakel, dat staat
vast. Er gaan weer
•k --«w l heel wat mensen
7J mee, fietsers of
niet-fietsers, en het
wordt dus reuze
gezellig. Dat staat ook vast. Voor de
rest echter ligt alles nog in het onge
wisse Daar kan van alles gebeuren.
Ea vlaktes en alpen liggen ook in
1961 weer blank te wachten
Wat mjj betreft: ik zal drie etap
pes persoonljjk controleren. Om het
even meer technisch, en dus misschien
voor leken niet helemaal begrjjpe-
lpk aan te duiden: wjj starten zondag
in Rouen en rjjden dan in één stuk
door naar Versailles. Dat komt neer
op 136 en een halve kilometer. Een
habbekrats. En die tijdrit van 28 km.
daar ter plaatse nemen we dan ook
terloops maar even mee. Maandag
fietsen wjj van Pontoise naar Rou-
baix over een afstand van 230 kilo
meter. Dat begint ergens op te lijken.
Maar een ferme sportjongen haalt er
zijn neus voor op. De laatste etappe
die ik zal nemen loopt over 197.5
kilometer van Roubaix naar het Bel
gische Charleroi; het gaat wel om
6L°!Jr France, maar ware sporti
viteit kent geen grenzen. Dan hebben
w«. ,er 563.5 kilometer opzitten. Voor
mp is dat voldoende. Maar als die jon
gens van de Tour daarna nog verder
wiBen gaan, moeten ze het zelf we-
Ivf J1 ^an z'en WÜ wel weer.
nu de kansen. Ik heb tot mijn ge
noegen gelezen, dat Nederland dit
jaar verder kijkt dan de prijs voor
ne mnden-ploegen. Eigenlijk
vind ik dat vanzelfsprekend. Ploeg is
ploeg, ook al is klein land klein land.
En fietswielen zijn overal even rond.
Dat. verwacht ik tenminste.
Verder heb ik vernomen, dat wij
Nederlanders dit maal niet bij voor
baat afkerig zullen zijn van een even
tuele gele of groene trui. Ook dat
heeft mijn warmg Instemming. Wij
fietsen per slot van rekening niet voor
ons plezier mee. En in het verleden
moest ik mij al te veel met bezorgd
heid afvragen: wat hebben wij toch
tegen de gele trui?
Nee, nu ik mij persoonlijk met de
strijd ga bemoeien, zal er ook gefietst
worden. En geen gedonder. Fiets-tech-
nisch en Europees gezien zijn wU ge
lijkberechtigd.
Ab Geldermans heeft nog maar één
keer meegedaan en hij valt er dus nog
al' vers in. Wat niet wegneemt dat ik
ijzeren Willem achter de hand houd. Hij
is de ervaren coureur, die weet wat bij
gaat doen en die Frankrijk kent als
geen ander. De Gaulle even niet
meegerekend.
Maar ik heb een apart woord voor
Woutje. Woutje, jongen, je weet wat
ik zeggen wil. Ik zeg dus maar niets.
Alleen dit: „Je bent laat geroepen,
dat is waar, maar ik hoop, dat je je
verantwoordelijkheid des te meer be
wust bent."
Hoe dat zjj, Nederland fietst dit jaar
m positieve zin mee En dat moet
ook. Andere landen weten ai lang
met beter.
Op het moment dat u deze regels
leest ben ik reeds onderweg om mij
|er plaatse op de hoogte te stellen.
Ik hel u morgen even op uit Rouen.
(Advertentie)
WUPPERTAL, 23 juni (UPI) In
Wtippertal zijn gisteren twee bouwvak
arbeiders tot een maand gevangenis
straf veroordeeld wegens het aanbren
gen van anti-Joodse leuzen op deuren,
auto's en schuttingen in Wermels-
kirchen.
De mannen, de 31-jarige Oswald
Hoch en de 25-jarige Manfred Erth, ver
richtten hun kladwerk op de avond van
de tiende april, aan de vooravond van
het begin van het proces-Eichmann. De
leuzen, die zij hadden aangebracht,
waren: „Dood aan de Joden!", „Duits- S
land, ontwaak!" en „Waarom" Eich-
man?"
iiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiHiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
ij kunnen niet nalaten
twee verhaaltjes te
vertellen over Dr.
Fisher, die enige we
ken geleden is afgetreden
als aartsbisschop van Can
terbury. Wij hopen namelijk
dat de lezers onze ontroering
zullen delen. Dr. Fisher was
lid van het Hogerhuis. Dit
is niet een eer welke elke
Anglikaanse bisschop ten
deel valt. Maar van de ruim
veertig bisschoppen van de
staatskerk zi.jn er vieren
twintig die het recht hebben
ueel te nemen aan de wet
gevende werkzaamheid van
5? gen- de markiezen,
de graven, de burggraven en
vLienr u!1, Tot deze uit-
rm amwi1SiSCh°1?Pei'1 beho-
r? ambtshalve de aartsbis-
Vor°k Penn 1®", Canterbury en
J-,.- e anderen volgens
traditie of senioriteit Toen
Dr Fisher de vorige maand
aftrad om plaats te
Dr. Ramsey,
^MiniiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiifiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^/
voor
maken
hield hij
|hart,
'Hm
aar willen maken. De prelaat is
ers n'et gevangen gezet.
ten ,°'sens Boedapest wil liet reste-
Paa^6 I Ce' Van 'let HonSaarse episco-
*na reSerinS niet tegenwerken,
tewü Z° daar geen overtuigende
ten .eri| V°°r £®£even worden, moe-
t 1 Wij hopen cn vertrouwen dat de
sschoppen de kracht vinden de
hiniunistische druk te weerstaan.
op lid te zijn van het Hoger
huis. Want eens een bis
schop altijd een bisschop,
maar niet eens een aartsbis
schop altijd een aartsbis
schop. De regering evenwel
besloot terecht dat Dr. Fisher
zich dermate verdienstelijk
had gemaakt in zijn aarts
bisschoppelijke jaren dat hij
een zetel behoorde te blij
ven -bezetten in de adellijke
senaat. Dergelijke problemen
zouden in geen enkel land
ter wereld kunnen worden
opgelost dan in Engeland»
Macmillan bedacht dat hij
niet zo lang geleden een
heel sluwe uitvinding had
ffsdaan. Hij had de „levens-
adel gevormd, d.w.z. een
verheffing in de adelstand
voor de duur van het leven
van de aldus onderscheiden
persoon, zonder erfelijke op
volgingsrechten voor de oud
ste zonen. Derhalve besloot
Macmillan de afgetreden
aartsbisschop „levenslang" te
geven. Onnozele buitenlan
ders zouden natuurlijk ge
dacht hebben dat de premier
een zo vooraanstaand man
als de voormalige aartsbis
schop van de Staatskerk
minstens versierd zou heb
ben met de adellijke rang
van graaf. Maar Macmillan
dacht er anders over. Dr.
Fisher bezat voldoende per
soonlijke distinctie om geen
behoefte te hebben aan een
levenslang grafelijk vonnis
en Macmillan benoemde hem
in de laagste adelsrang wel
ke toegang verleent tot het
Hogerhuis, die van baron.
En de voormalige aartsbis
schop van Canterbury heet
nu Baron Fisher, wordt aan
gesproken als Lord Fisher en
zal blijven deelnemen aan
de beraadslagingen van het
Hogerhuis.
et tweede (ware) ver
haal over Baron Fisher
is zo mogelijk nog roe
render. Men behoort te
weten dat Dr. Fisher vroe
ger gedurende achttien jaren
rector was van een van de
sjieke Engelse kostscholen,
welke men in Brittannië
„public schools" noemt, om
dat het grote publiek angst
vallig wordt geweerd. Wij
hebben van oud-leerlingen
vernomen dat Lord Fisher
een bijzonder goed rector
was, hetgeen bijna vanzelf
spreekt. Maar toen Dr. Fisher
zijn eerste bisschoppelijke
benoeming ontving onder
hield hij zonder het te we
ten rectorale betrekkingen
met een van zijn oud-leer
lingen. Er was namelijk een
leerling op de school van
Repton die zich slechts op
een puut wist te onderschei
den. Hij was een uiterst be
kwaam voetballer. Maar bui
ten het voetbalterrein was
geen zweem van enigerlei
bekwaamheid of zelfs maar
ijver te bespeuren. Nu mag
bekend verondersteld wor
den dat het in vele gevallen
meer dan voldoende is voor
een „public school"-leerling
zich te onderscheiden in een
of andere tak van sport. En
in vele gevallen betekent hel
feit dat een leerling aan
voerder wordt van de cricket
ploeg van zijn schooi veel
meer dan enige andere vorm
van onderscheiding. Maar dit
geval was bijzonder ernstig
De jongeman leek van aca
demisch punt beschouwd ge
heel hopeloos. Men kan zich
dan ook de verbazing van
de rector en toekomstige
aartsbisschop voorstellen,
toen hij op zekere dag 'in
het grijze verleden de be
kwame voetballer er op be
trapte dat hij Gibbon zat te
lezen. Gibbon is een van de
grootste prozaschrijvers van
de Engelse letteren en zijn
geschiedenis over de onder
gang van het Romeinse rijk
behoort (evenals zijn auto
biografie) tot de grootste
prozawerken van de Engelse
letterkunde. Dr. Fisher was
terecht verbaasd te ontdek
ken dat een jongeling, wiens
hersens grotendeels schuil
gingen in zijn voeten, de
grote Gibbon zat te lezen.
groot was zijn verbazing
dat Dr. Fisher tot de jonge-
hng zeide dat hij hem een
halve kroon, d.w.z. een gul
den en vijfentwintig centen,
zou geven, indien hij het
gehele werk uitlas. Gibbons
geschiedenis vult 8 grote
boekdelen. Na dit onpeda
gogisch aanbod schreed de
episcopabele rector
over de groene zoden
heen
.hij zat Gibbon te lezen.
Sedert dien vergingen de
jaren. De voormalige
rector werd bisschop
van Chester, vervolgens
bisschop van Londen en De
ken van de Koninklijke Ka
pellen, vervolgens aartsbis
schop van Canterbury, ver
volgens baron. En aan het
eind van de vorige week
deelde hij mede dat nu, der
tig jaar nadat hij een voet
baller had zien worstelen
met de grote geschiedenis
van Rome's ondergang, be
richt had ontvangen dat de
ietwat verouderde voetballer
de acht delen had uitgelezen
en aanspraak maakte op de
som van een gulden en vijf
entwintig centen. De nieuwe
baron heeft de oude schuld
voldaan. En onze schrijf
machine schaamt zich een
beetje, omdat zij nog steeds
niet geleerd heeft bazuinge
schal na te doen.
DAAN VAN DER VAT I
In vol ornaat.
oor bijna tweehonderd mannei.
van ongeveer zeventig jaar ai
liep er een Benjamin van 61
en een krasse 84-er tussen
was het woensdag een grote dag.
Die mannen waren nl. voormalige le
den van het voormalige korps Neder
landse Rijdende Artillerie, befaamd
onder de naam Gele Rijders.
Ze waren weer eens samen op het
Gele Rijdersplein in Arnhem, op de
plaats waar vroeger hun bloedeigen
Willemskazerne stond, waarin zij in
de jaren rond 1911 een onvergetelijk
stuk van hun leven gesleten hebben
en de Arnhemse bevolking gefasci
neerd hebben door hun galops, hun
jaarlijkse parade, hun manoeuvres
en met het dagelijks kammen van
waarin een tikkeltje heimwee naai
rustiger en romantischer dagen viel
te beluisteren. Anderen zochten
soms vergeefs naar kroegjes, waar
ze vroeger voor een krats een borrel
dronken en informeerden er naar el-
kaars wederwaardigheden sedert het
korps in 1954 geruisloos werd op
geheven, omdat er in NAVO-strijd-*
krachten geen plaats meer is voor
paarden en dus ook niet voor Gele Rij
ders.
De mannen waren van overal van
daan in Arnhem samen op initiatief
van het wljkcomité Gele Rijdersplein
onderdeel van het comité Arnhemse
Zomerfeesten. Dertig oud-onderofficie-
ren in uniform, hoog te paard, de
rest gewoon in burger. Voorafgegaan
door zeven geüniformeerde trompet
ters te paard maakten ze een niet al
te stramme mars door de stad en de
fileerden daarna op het Gele Rjjders-
piem. Dat zag zwart van de mensen
en de gevels rond het plein leken met
mensenkoppen behangen. Als trossen
lungen ze uit vensters om het schouw
spel te bekjjken.
Op het plein werden ze nog eens
militairement toegesproken door de
laatste korpschef, kolonel b.d. E. C.
de Haan, die op een gegeven ogen
blik in zijn „improvisatie" bleef ste
ken tot het reddend papiertje te voor
schijn kwam.
's Avonds kre„er de mannen in Royal
net als vroeger e°a maaltijd
van hutspot, worst en bier. Vervol
gens konden ze (op eigen kosten) de
•stadsbus pikken naar de Menno van
Coehoornkazerne, waar films uit de
oude tijd werden vertoond.
en W. om het bouwsel geschikt te ma
ken voor culturele doeleinden, maar
de gemeente voelt meer voor een ver
bouwing tot autostalling met een ben
zinepomp ervoor. Cultuur zou dan bo
ven kunnen worden beoefend, maar
daar voelen de kunstenaars weer niets
voor. Zjj hebben nu het oog laten val
len op de Kunstacademie tegenover
het station. Dat gebouw komt leeg,
zodra Rietvelds fraaie ontwerp voor
de nieuwe academie aan de Rjjn is
verwezenlijkt. B. en W. willen die leeg
komende kunstaeademie verkopen aan
een overhemdenfabriek, een transac
tie, die eigenlijk al zo goed als in kan
nen en kruiken is. De mogelijkheid,
uitsluitend overhemden te maken voor
'n de cultuur werkzame lieden is he-
las niet als compromis overwogen.
Een groot aantal organisaties van
kunstenaars, sportlui, oudjes-entertai-
aers, muziek en zangverenigingen en
instuif jongelui, de Volksuniversiteit
voorop, wil de toekomstig voormalige
Kunstacademie voor haar gezameniij-
xe doeleinden gebruikt zien. Een ac
tiecomité is druk bezig daarvoor de
nodige adhaesiebetuigingen te verwer
en. Of die opwegen tegen het aanbod
van de overhemdenfabriek is intus
sen bijzonder twijfelachtig.
De Rotterdamse conferencier en
zanger Alex de Haas pleegt in
het openbaar bij voorkeur zjjn
nostalgie naar het Nederland
se-cabaret-van-voor-de-oorlog te de
monstreren. Op een persoonlijke wijze
en vóór alles met grote kennis en kun
de. Vele radioluisteraars die nog wee
moedige herinneringen hebben aan de
tijd van Speenhof! Pisuisse, Louis
Davids en vele andere cabaret-artis-
ten van voor 1940 zorgen ervoor, geen
programma over te slaan, waarin De
Haas, zelf of met assistentie van an
deren, in woord en muziek aan het
mijmeren slaat over wat zo'n „goede
oude tijd" moet zijn geweest. Alex de
hun rossen tegenover de kazerne me-
ig
school al begonnen
nig scholier deden
vergeten,
was.
dat dc
„Jee, wat is dat Arnhem veran
derd", zeiden sommigen op een toon,
p een oud, schimmelig pleintje
in Arnhem staat een bouwsel,
genaamd „De Korenbeurs".
Koren wordt er al sinds onheug
lijke tijden niet meer verhandeld. Men
zou er koren kunnen laten repeteren,
maar die hebben er weinig zin in, zo
lang het althans van binnen niet wat
wordt opgekalefaterd.
De Arnhemse kunstenaars en dat
zjjn er nogal wat bewegen al maan
den lang hemel en aarde, in casu B.
Haas kón erover meepraten: vele
groten van weleer heeft h(j, die zater
dag zijn 65e verjaardag viert, nog als
collega's meegemaak!.
