FILMEN vaak veel meer registratie
dan talentvolle bezigheid
Smalfilmerij in Haarlem
al jaren zeer in trek
voor
VEERTIEN VUURTORENS IN
„HET BAKEN"
Deken Zwartkruis geïnstalleerd als
pastoor der St. Jozef-parochie
Tijd ens plechtige avondmis
GEVRAAGD
KRANTENBEZORGERS
Credietbank
HET SPAARNE
SLEUTEL WEG?
G. F. v. d. Klashorstklasse-straatmaker
85 jaar
KKT koffie
Dure apparatuur geen
waarborg voor succes
2
ZATERDAG 8 JULI 1961
PAGINA 3
HAARLEM, 8 juli Er moeten in Haarlem enige duizenden
bezitters wonen van filmcamera's. Het aantal is de laatste jaren
snel stijgende, dank zij de zegeningen van de welvaartsstaat. Maar
wanneer men de vraag stelt hoeveel filmers er nu in Haarlem
wonen, blijven we liever het antwoord schuldig. Misschien is
het aantal leden van de Haarlemse Smalfilm Liga een aanwijzing:
dat zijn er bijna honderd. Maar zelfs van dit aantal brengt een
behoorlijk percentage het vermoedelijk niet veel verder dan de
produktie van een redelijk geslaagd familie- of reisfilmpje. Het
is immers een algemeen bekend feit, dat er maar betrekkelijk
weinig camerabezitters zich ook werkelijk verdiepen in de moge
lijkheden (en onmogelijkheden) van hun hobby, afgezien van de
vraag of men gezegend is met het noodzakelijke talent voor de
beoefening van deze kunst. Ze zijn er wel. Ook in Haarlem. Nog
onlangs werd tijdens het jaarlijks congres van de Nederlandse
Organisatie van Amateur-filmers in Lochem een eerste prijs in
de hoofdklasse toegekend aan de heer C. Mandersloot uit Heem
stede, terwijl dokter J. W. Wildschut, eveneens uit Heemstede,
in dezelfde klasse een tweede prijs kreeg toegedeeld.
Het is ook zo verleidelijk: wanneer men eenmaal een camera
heeft aangeschaft en daarvoor toch nog altijd een flink bedrag
heeft neergeteld, wil men ook graag zo vlug mogelijk beginnen.
,,Het is merkwaardig," vertelde ons de heer Mandersloot, naar
wiens mening wij in dit verband vroegen, „dat de mensen graag
bereid zijn desnoods duizend gulden te betalen voor een camera,
maar een tientje voor een behoorlijk handboek over filmkunst
kan er niet af." Misschien is het ook niet zo verwonderlijk. Men
heeft tenslotte zijn camera gekocht als vrijetijdsbesteding. Men wil
zichzelf dan niet ook nog eens vermoeien met het bestuderen van
allerhande technische en estetische vraagstukken.
Grote belangstelling
Niet zo kostbaar
„DE SLEUTELSPECIALIST"
Kunstzinnig
NAAIMACHINES
HAARLEM, 8 juli Gisteravond is de nieuw benoemde deken
van Haarlem, drs. Th. H. J. wartkruis, tot dan toe leraar aan het
seminarie „Hageveld", door mgr. C. van Trigt, officiaal van het
bisdom en sinds het overlijden van deken Zijlstra waarnemend
deken, geïnstalleerd als pastoor van de Sint Jozef-parochie. Dit
geschiedde tijdens een plechtige avondmis, waarbij de nieuw
benoemde deken werd geassisteerd door de kapelaans P. G. van
IZijp en H. van 't Hart. Zeer velen woonden de plechtigheid bij.
Onder hen waren de bisschop van Haarlem, mgr. dr. J. A. E.
van Dodewaard, de vicaris van het bisdom, mgr. J. M. Groot,
de burgemeester van Haarlem, mr. O. P. F. M. Cremers, wethouder
J. Schippers, een aantal representanten van instellingen en
corporaties, alsmede zeer veel vrienden en kennissen van de
nieuwe deken onder wie de Spaanse ambassadeur, de hertog
van Baena, en de Ierse gezant, de heer Brian Gallagher, en me
vrouw Gallagher en, ten leste niet ten minste, een groot aantal
parochianen.
KRUISWEG 70
HAARLEM -
TEL. 13239
Huurkoopfinanciering
op elk gebied
?afvrSiker?gS!eer In^moe- gg een fotootje op int een grote
Eedsaflegging
KREMER's
Jeugd Softball-toernooi
men in een combinatie met anderen
een film maakt, maar dan nog moet
de maker echt van alle filmmarkten
thuis zijn. Voor de anderen in de com
binatie vooral als zij zelf actieve
filmers zjjn is dat natuurlijk nooit
zo prettig. Echte werkteams, waar
men zich gezamenlijk aan een be
paald werkstuk zet, komen zelden voor.
De meeste leden van de Haarlemse
Smalfilm Liga houden zidh zoals ge
zegd bezig met het maken van fa
milie en reisfilmpjes. Men „schiet"
te hooi en te gras wat opnamen en
plakt die aan elkaar. Gaat men een
stap verder, dan 'begint men met het
schrijven van een scenario, een ver
haal dat door het te maken filmpje
loopt. Hebmnoeten korte, boeiende ver
haaltjes zijn die goed zjjn opgebouwd
en een pakkend slot hebben. Weer een
stap verder is de documentaire. De fil
mer filmt dan niet meer wat 'hem toe
vallig voor de lens komt, maar hij kiest
zelf zijn positie ten opzichte van wat hp
filmen wil. De documentaire is al een
veel persoonlijker vorm van filmen. Ge
luid en kleur die in de laatste ja
ren vooral sterk op de voorgrond zjjn
getreden spelen er een belangrijke
rol bij.
(Advertentie)
Dat is ook het verschil, waarop wij
boven doelden. De meeste mensen ko
pen een camera om wat herinneringen
m beeld te brengen. Ze hebben geen
andere pretentie dan het maken van
enkele filmpjes voor huiselijk gebruik.
Maar degenen die van hun liefhebbe
rij wat meer werk willen maken, zoe
ken al gauw steun bjj elkaar en vin
den elkaar in een filmclub. Er zijn er
ongeveer zestig over het hele land ver
spreid. In enkele grote steden zijn er
meer dan één. In Amsterdam zelfs
zeven. Voor Haarlem en omstreken is
die club de Haarlemse Smalfilmliga.
De clubs worden nationaal overkoe
peld dioor de reeds genoemde Neder
landse Organisatie van Amateur-fil
mers, de NOVA, die met andere natio
nale organisaties internationaal wordt
overkoepeld door de UNICA.
Ook binnen de clubs bestaan er na
tuurlek kwaliteitsgradaties. Er zijn
smalfilmers die er lid van worden om
hun reis- en familiefilmpjes beter van
kwaliteit te maken, maar die uiteinde
lijk toch geen andere ambities hebben
dan een goede familieherinnering sa
men te stellen. Er zijn er ook, die
moeizaam worstelen met de materie en
die uiteindelijk tot heel bijzondere re
sultaten komen. In Haarlem zijn zoals
gezegd deze groepen in de ene Haar
lemse Smalfilm Liga verenigd.
Dit Haarlemse genootschap bestaat
ai van vóór de oorlog. De smalfilme-
rÜ heeft in Haarlem altijd nogal be
langstelling gehad. De aanwezigheid
van enkele beroeps-filmbedrijven in
Haarlem zal daar niet vreemd aan
zijn geweest. Avant-gardisten op film-
C" ied als Dick Laan, Mol en Hin heb-
grote invloed uitgeoefend. Vooral
het begin van de dertiger jaren heeft
een aanzienlijke activiteit te zien ge
geven oo filmgebied in deze contreien.
De smalfilmerij begon zijn opmars
In ons land omstreeks 1925. Men ge
bruikte toen Amerikaanse apparatuur.
Kort daarna kwamen de Fransen (Pa-
thé) op de markt, maar de grote op
bloei voltrok zich, toen Kodak in het
begin van de dertiger jaren de filme-
rij begon te populariseren. Men kwam
met ('betrekkelijk) goedkope camera's
ojp de markt en men lanceerde het zo
genaamde „omkeerprocédé", dat het
ontwikkelen van films aanzienlijk ver
eenvoudigde en goedkoper maakte. In
die vóóroorlogse jaren speelde voor de
aimateurs het internationaal contact
een belangrijke rol. Men leerde er bij
zonder veel van. Na de oorlog is dat
contact aanzienlijk minder intensief ge
weest, omdat de douane bezwaar had
tegen het invoeren van buitenlandse
demonstratiefilms. Het deelnemen aan
internationale congressen etc. is nog
altijd een bijzonder kostbare aangele
genheid, die slechts betrekkelijk wei
nigen ziCh kunnen permitteren.
Filmen is een kostbare liefhebberij,
denkt men meestal. Toch is dat maar
betrekkelijk juist. Men kan al voor on-
a-eiieer f 100.- een camera kopen, waar
méRBUi.t mee bereiken kan. Een kleu-
rereffffu kost gemiddeld f 15.-, een
zwart-witfilm ongeveer f 10.-, terwijl er
ook wel eens goede goedkope aanbie
dingen zijn. Een scherm kan men zelf
maken van wit karton of plastic, maar
anders betaalt men minimaal f 50.-
voor een scherm. Een redelijk goede
projector Is te koop voor bedragen van
af f250.-.
Dit zijn natuurlijk minimale cijfers.
Men kan duurder en zelfs zeer duur
materiaal kopen. De ervaren filmers
houden echter vol, dat de kwaliteit
van het uiteindelijk resultaat niet zo
zeer in de prijs van de apparatuur is
gelegen, dan wel in de toewijding, de
vakkennis en het talent van de man
die de film maakt.
In een club als de Haarlemse Smal
film Liga leert men bepaald niet hoe
men filmen moet. Men moet zichzelf
ontwikkelen en dat is geen sinecure,
want een smalfilmer moet tegelijker
tijd scenarioschrijver, cameraman, be
lichter, regisseur en zelfs soms ook
nog speler zijn. Op al die gebieden
moet hij zich de nodige vakkennis ei
gen maken en tegelijkertijd moet hij le
ren de producten van anderen en van
zichzelf kritisch te bezien. Het gebeurt
wel zeker in een filmclub dat
LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493
Tenslotte komt dan de speelfilm.
De filmer moet dan eerst zelf een
verhaal verzinnen. Hij moet het ver
volgens ensceneren en zijn standpunt
ten opzichte van de gespeelde ge
beurtenissen bepalen. Daarnaast kan
hij zich op dit hoge niveau natuurlijk
nog bezig houden met trucagefilme-
rij, tekenfilmerij en zelfs met het ma
ken van abstracte films, die enkel
geluid en beweging zijn.
Dat er op dit laatste ook in de Haar
lemse Smalfilm Liga zeer kunstzinnige
resultaten bereikt zijn, hebben we kun
nen zien toen de heer Mandersloot ons
te zijnen huize enkele van zijn filmpjes
toonde: een wonderlijk filmpje van be
wegende papieren figuurtjes op een
bepaald muziekstuk; een „gewoon ver
jaardagfilmpje., dat door de originali
teit van instelling en opvatting tot een
bijzonder geslaagd geheel is geworden;
een speelfilmpje op het thema van de
tovenaarsleerling. Maar één ding heb
ben we wel begrepen: de amateurfil
mer die met zoveel eenvoudiger ma
teriaal moet werken dan zijn beroeps
broeders in de filmkunst, moet be
schikken over heel veel geduld en heel
veel liefde voor zijn kunst.
Dan moet men wachten op de zon,
die maar niet verschijnen wil. Dan
moet men juist regen hebben, omdat
andere opnamen van het filmpje die
Een dure apparatuur is geen waarborg
voor succes. Het is de gevoeligheid van
de filmer, die hem de juiste plaats en
het juiste moment doet kiezen om van
een filmplaatje een oorspronkelijke
opname te maken.
men al gemaakt heeft, ook in de regen
speelden. Het uitwerken van een be
paalde trucage vergt soms weken of
zelfs maanden. Dan springt op een kri
tiek moment een lamp. Dan wordt de
film niet goed ontwikkeld en moet men
helemaal overnieuw beginnen. Maar
als men ziet wat men voor resultaten
kan bereiken, dan kan men zich voor
stellen dat een amateur-filmer door zijn
liefhebberij helemaal wordt opgeëist.
In „Het Baken" San de zo rustige
Bakenessergracht heerste gister
avond een nerveuze drukte. In de
zalen stonden lange tafels met lijm
potten, scharen, messen en papier
snippers. Ijverige examinandi voor
het diploma Creatieve Handvaardig-i
heid voor Jeugdleiding waren er be
zig met hun opdracht: een vuurto
ren. Elk kwartier werd er een num
mer afgeroepen, waarna een van hen
zich afzonderde. Vijftien minuten
lang werd de cursist in „het zweet-
hokje" getest op zijn gereedschap-
en warenkennis en zijn kennis van
het praktisch inrichten van een
jeugdhuis.
Vanaf september hebben de cur
sisten zich wekelijks drie uur voor
bereid op dit examen, dat is inge
steld door de Vereniging voor Han
denarbeid en de r.-k. Vereniging
voor Handenarbeid in samenwerking
met de Nederlandse Jeugd Gemeen
schap, de Gereformeerde Jeugdcen-
trale, de N.U.S.O. en de Federatie
voor r.-k. speeltuinorganisaties. Het
diploma Creatieve Handvaardigheid
voor Jeugdleiding bestaat uit een
A- en een B-gedeelte. Het eerst deel
heeft betrekking op de praktische
kant: papiertechnieken zoals knip
pen, plakken, fingerpainting, gom-
batik, spatten en sjabloneren, boet
seren, pitriet-, raffia-, touw- en hout
bewerking en de expressiemogelijk
heden van waardeloos materiaal zo
als klosjes, lucifersdoosjes en blik
jes. Het theoretisch B-examen be
staat uit kinderpsychologie en het
lesgeven aan kinderen. Dit examen
kan men pas afleggen, nadat men
voor het A-examen is geslaagd. Met
het volledige A- en B-diploma kan
men lesgeven in ziekenhuizen en sa
natoria-, in club- en buurthuizen.
De veertien cursisten, die gister
avond voor het A-examen zijn opge
gaan, kwamen uit Haarlem, Heem
stede, Spaarndam en Beveerwijk. In
december zullen de meesten van hen
het B-examen doen. Binnen vier uur
moesten zij gisteren hun vuurtoren
met entourage voltooid hebben. Uit
de uitwerking van deze opdracht
bleek weer eens duidelijk, dat ieder
mens zijn eigen inzicht en aard
heeft. Geen van de veertien vuur
torens leek op elkaar.
In de grote benedenzaal van „Hel
Baken" hadden de cursisten een ex
positie ingericht van alle werkstuk
ken, die zij het afgelopen jaar heb-
bonte
(Advertentie)
Leeftijd boven 16 jaar.
Bezorgtijd
tussen 3 en 5 uur.
Aanmelden.'
Smedesiraat 5
seresjes met tulen rokjes, gegutste
schalen en bakjes, sierstukjes van
schelpen, geboetseerde koppen en
dieren, lino-snedes, lappen poppen,
ijzerdraad-figuurtjes, kralen kettin
gen tot zelfs hele poppenkasten en
boerderijen toe.
Uit de werkstukken op deze ten
toonstelling wordt door de examen
commissie grondig de activiteit en
de wijze van werken van de leerling
bestudeerd. Dit kan een doorslagge
vende factor zijn als het examen van
de cursist een beetje ongelukkig uit
mocht vallen.
Hoewel de cursus bedoeld is als op
leiding voor jeugdleider en -leid
sters, waaraan in ons land zo'n drin
gend tekort is, komen er ook moe
ders die hun kinderen leuk en leer
zaam bezig willen houden.
IHWHtHmitWWHIMIHIIMIIIIIIIIIIillllHlllfHIIIIIIIIIIIIHIIIln
(Advertentie)
ben gemaakt. Het was een
mengeling van gracieuze gipsen dan-
llllllllillltlllllllllllll
(Advertentie)
alle merken
dus
ruime keuze
Grote Houtstr. 181 - Haarlem
Anders dan gebruikelijk werd de in
stallatie niet als een afzonderlijke plech
tigheid verricht, maar had zij plaats
onder de mis. Mgr. Van Trigt sprak er
tijdens een inleidende toespraak zijn
yreugde over uit, dat hij, officieel na
mens de bisschop optredend, zich tevens
als vriend tot de nieuwe pastoor-deken
mocht richten. Hij ontwikkelde enige ge
dachten over de hoge taak van de pa
rochiële herder, die geroepen is om to
zorgen voor de verbondenheid tussen
Christus en de gelovigen, op welke ver
bondenheid gedoeld wordt in de Schrift
teksten, waar Christus zich vergelijkt
met een wijnstok en met een goede her
der. Hoge eisen worden aan de persoon
van de parochiële herder gesteld om
te fungeren als een goed instrument in
Christus' hand. De parochianen dienen
te streven naar de vorming van een
actieve gemeenschap en naar een hou
ding van volgzaamheid, die de persoon
lijke verantwoordelijkheid onverlet laat.
„Uw benoeming", aldus mgr. Van
Trigt, „is in het dekenaat en in de pa
rochie met vreugde ontvangen, want
voor velen van hen bent u sinds lang
geen onbekende".
Bij het betreden van de kerk werd de
ken Zwartkruis, die was gearriveerd in
gezelschap van mgr. dr. C. J. Henning,
regent van het seminarie Hageveld,
kapelaan Van 't Hart en de heer G.
Borgelt als lid van het kerkbestuur, een
welkomstlied van Guido Gezelle toege
zongen door de parochiële Schola, wel
ke ook de misgezangen verzorgde, aan
het orgel begeleid door Albert de Klerk.
De jeugdbeweging der parochie vorm
de een ere-escorte.
Persoonlijke en discrete
behandeling
Knielend in zijn vak: straatmaker Carel F. v. d. Klashorst.
iiiiuiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiHimimiiiiiiiiuiititiiiHiiitiiii
week en dat gaat nog wel eens goed.
Ik heb twee maal een aardig prijsje
gewonnen." Voetbal is overigens niet
de enige sport voor de heer Van de
Klashorst. Meer nog heeft hij zijn
hart verpand aan de wandelsport.
Hij is lid geweest van de verenigin
gen „Jan Pastoors" en „De Wandel
toerist". Acht keer liep hij de Vier
daagse en even zo veel keer ging hij
mee als verzorger. ,,Ik fietste dan
vier dagen lang stapvoets achter mijn
„verzorgingsgroep" van ongeveer
twintig wandelaars aan. Jassen,
kruiken, flessen, brood, verband, al
les had ik op mijn fiets. Ik kon er
zelf amper meer op."
Maandag is het dan zover. Na de
traditionele rijtoer 's middags, zal
de heer Van de Klashorst worden ont
vangen in het Concertgebouw, waar
zijn collega's hem wel het een en an-
der zullen zeggen over de afgelopen
negenendertig jaar.
Na afloop van de plechtigheid volg
de een receptie in de pastorie die, hoe
wel besloten, zeer druk en daarbij zeer
geanimeerd was.
Zondagmiddag zal er van half één tot
tweee uur wederom in de pastorie, voor
iedereen gelegenheid zijn, met de nieu
we deken te maken.
„Ik heb een prachtvak" zegt ons Er was ook eens een moeder die
pppstdriftia de heer C. F. van de tegen de heer van de Klashorst zei. x 1
Klashorst.^die ruim negen en dertig Straatmaker, ik moet even bood- /\.UK6S 313311(132
jaar straatmaker is bij Openbare schappen doen, maar ik kan myn
Werken. Maandag zal hij „wegens zoontje met meenemen. Wilt U een
't bereiken van de pensioengerechtig- oogje in het zeil houdenMaar om
Porontio de leeftijd" zoals dat heet, afscheid vijf uur, toen hij naar huis wilde gaan,
KSCSpilS nemen maar het straatmakersvak was de moeder nog met terug. Lan-
zal zijn stokpaardje wel blijven. gei da-n een half uur fietste hij met
„Er is veel veranderd de laatste het jongetje rond, totdat ziji thuis
delijker. We maakten nog wel eens doos- "H!er f.
Onder de vele vrienden en kennissen,
die gisteravond tijdens een geanimeerde
receptie deken Zwartkruis kwamen ge
lukwensen met zijn benoeming tot de
ken van Haarlem en pastoor van de
Sint Jozef parochie, bevond zich de
Spaanse ambasadeur, de hertog van
Baena, die men op bijgaande foto in
gesprek ziet met de nieuwe deken.
delijker. We maakten nog wei eens t het jongetje Tussen ons in
een praatje, maar denk niet, dat e „e dig moe<jer
minder hard gewerkt werd. Integen
deel: De mensen vroegen vaak
met een treurige blik op de opgebro-
staat een pot thee die zijn moeder
ons de volgende dag bracht." De
heer Van de Klashorst buigt zich
brachten.
Nadat tweemaal voorlezing van de
bisschoppelijke benoemingsbrief had
plaats gevonden eenmaal in het La
tijn en eenmaal in het Nederlands
legde de nieuwe pastoor-deken volgens
voorgeschreven rite met de linkerhand
niet op het Evangelieboek, maar op de
borst, zijn ambtseed af. De eigenlijke
installatie bestond in de plechtige over
reiking van onder meer de sleutels der
kerk, de kelk en enige paramenten,
waarna een rondleiding plaats vond
langs de preekstoel, de biechtstoelen,
de doopvont en de bank van de mede
werkers in het kerkbestuur. Telkens
werd een korte rituele toelichting, waar
in een passende lastgeving was vervat,
door mgr. Van Trigt gegeven, waarop de
nieuwe pastoor-deken met een „amen
antwoordde.
met een treurige blik op de opgebro- ovgr en t; Dacht u dat
ken straat Straatmaker, kan de nu n0g voorkwam? Misschien
boel voor zondag niet dicht Dan zet- eeng b„ de ouderen. Maar
ten we hem op en al leek het onmo- gde j ere straatmakers? Trou-
gelijk, de straat kwam dicht zegt J die zijn bijna niet te krijgen,
de heer van de Klashorst trots. Dat Dg g jongens gaan naar de par-
gaf dankbare bewoners, die soms ticuliere bedrijven en dat is jammer"
wel vier keer op een morgen koffie dg beer Van de Klashorst hoofd
schuddend.
Niet altijd is hij straatmaker ge
weest. Ongeveer vijf jaar, na zijn
diensttijd in de eerste wereldoorlog,
was hij bloemist-knecht in een bollen-
bedrijf in Hillegom, dicht bij zijn ge
boorte- en woonplaats Bennebroek.
Zijn schoonvader, nu 78 jaar en ook
negenendertig jaar straatmaker ge
weest, was er de oorzaak van, dat
de heer Van de Klashorst omzwaaide
en in 1922 als opperman bij Openba
re Werken van Haarlem in dienst
kwam. Kort daarna werd hij hulp-
straatmaker en nog later kwam het
„grote werk" als 2e en le straatma
ker. Sinds 1930 werkt de heer Van
de Klashorst speciaal in Haarlem-
Noord. „Er is geen straat waar ze
me niet kennen. Ik heb ook wel, als
ik in Amsterdam loop, dat ik plot
seling over de straat hoor: Dag Ca
rel. Dat doet me toch wel goed" zegt
de heer Van de Klashorst lachend.
Stilzitten zal er bij de heer Van
de Klashorst niet bij zijn, als hij ge
pensioneerd is. 's Morgens helpt hij
zijn vrouw, die niet zo sterk is, in
het huishouden en verder is hij een
echte „kleine-klusjes-man" en knapt
hij graag het een of ander karwei
tje bij buren of kennissen op. De
weekenden zijn voor hem ook geen
probleem. Vroeger een actief voet
baller in „De Spaamestad" en nu al
jaren lid van de supportersvereni
ging van „Haarlem", gaat hij zon
dags graag naar een spannende
match. „Toch" zegt de heer Van de
Klashorst beslist „vind ik de aar
digheid er een beetje af sinds het
betaalde voetbal in Nederland is ge
komen. Er wordt niet meer zo goed
spel geleverd. Ik „pool" wel iedere
De heer A. Aukes wordt 10 juli
vijfentachtig jaar. Jarenlang is de
jarige van maandag een vooraan
staande figuur geweest in het Haar
lemse onderwijs, terwijl hij op sociaal
terrein op verschillende voorposten
heeft gewerkt. Vele honderden oud
leerlingen bewaren aan de heer
Aukes bijzonder prettige herinnerin
gen. Of zij nu bij hem in de klas ge
zeten hebben op het befaamde Gortj»
aan de Gortestraat, waar de heer
Aukes zijn eerste jaren als onder
wijzer sleet, of op de Canisiusschool
aan de Linschotenstraat, waar de
jarige de kroon op het werk zette,
toen hij daar tot hoofd werd benoemd.
Weer anderen kennen hem van de
tekenschool van de Sint Jozefsgezel-
lenvereniging, of van de r.-k. Han
delsavondschool.
De r.-k. Kinderuitzending in Haar
lem, die nog niet zo lang geleden
haar gouden jubileum vierde, is door
hem mede opgericht. Voor dit insti
tuut heeft de heer Aukes ongelooflijk
veel werk verzet, dat erkenning vond,
toen hij zijn zilveren jubileum vierde
als secretaris. Hij werd toen vereerd
met het gouden erekruis „Pro ecclesia
et pontifice".
Advertentie I.M.
en.
nog een pakje
HAARLEM, 7 juli Zondag wordt
op het gemeentelijk sportveld aan de
Kleveerlaan het jaarlijkse jeugdsoftbaL
toernooi gehouden, dat door de Neder
landse Dames Softball Bond wordt ge
organiseerd. Er wordt door dertien ne
gentallen deelgenomen. De indeling is:
Juniren poule A: DSS. HHC, Onze Ge
zellen a, TYBB en Wassenaar. Poule
B; HCK, SC Haarlem, Onze Gezellen
b en de Pingums. Adspiranten: EHS
Onze Gezellen a, Onze Gezellen b e
TYBB,
