Maar de grote aanval op
Anquetil blijft weer uit
\L
Ruitersportcentnim voor
de jeugd in Brabant
OPENING in SEPTEMBER
Spanjaard Gabica
uit leiderstrui
DUIVELSE KRACHTEN OP HET PLATEAU VAN LUCHON
Scherprechters van
nu en weleer...
llr
DE TOUR
EN DE RADIO
Ronde van de Toekomst
Himb Zilverberg weer de
beste Nederlander
Bontekoe zwemt
record 800 meter
KRAANS HEBBEN
NOG VOORSPRONG
WOENSDAG 12 JULI 1961
fflüsjj
(Van onze sportredacteur)
LUCHON, 12 juli Wilden
zelfs de weergoden zich ermee
bemoeien en hun gramschap uiten
over het uitblijven van de Grote
Offensieven? Het leek of Vulca-
nus, Aeolus en Pluvius gezamen
lijk uit hun schuilplaatsen waren
getrokken om neer te strijken in
Superbagnères, het op achttien
honderd meter hoogte liggende
plateau van Luchon. Al hun woe
dende krachten ontlastten zij bo
ven de hoofden van de mannen,
die als de sterksten gelden in deze
Tour de France. Precies op het
moment, dat een groep van tien
man zich wilde melden op de top,
barstte het drietal in woede uit.
Pikzwart was ineens de lucht,
waaruit de bliksemflitsen wild
uiteen schoten en het decor, waar
tegen zich de slotfase van de zes
tiende etappe afspeelde, in een
onwezenlijke, spookachtige gloed
zetten. Gierend daalde de wind uit
alle hoeken op het toneel voor de
eindstrijd neer. Hij rukte weg
wat vast zat en sleurde alles met
zich mee. Tribunes klapten ineen,
de masten met het spandoek van
de finish knapten af. Hoeden,
petten, mutsen, hoofddoeken,
schrijfblokjes met de notities van
de journalisten waaiden her en
der rond. En toen de paniek vol
ledig was, iedereen verschrikt
weggevlucht was en een enkele
radioreporter er met veel moeite
in slaagde om zich nog enigszins
verstaanbaar te maken, toen
striemde Pluvius met regenslagen,
die de kracht hadden van hagel
stenen, zijn kasteiding over de
hoofden van hen, op wie de wie-
lerhoop was gevestigd. Op dat
ogenblik meldde zich Emerio Mas-
signan, de Italiaanse klimspecia-
list, op de top. Felle donderslagen
roffelden over zijn hoofd inplaats
van de toejuichingen van een
massaal opgekomen maar inder
haast gevlucht publiek.
Bijzonder gevreesd
EINDELIJK GEEN
BERGEN MEER j
BORDEAUX
6-3'
Grote verschillen
De radioreportage van de
18e etappe van de Tour de
France, een rit over 210 km,
is morgen tussen 16.30 en 17.00
uur. De herhaling is om 19.50
uur en de nabeschouwing om
23.00 uur. Alle uitzendingen
via 298 m.
Bovendien geeft de NTS
een filmverslag van ongeveer
tien minuten om 22.30 uur.
Europese titel FD
Trekkamp
ZESTIENDE ETAPPE
ALGEMEEN KLASSEMENT
PLOECENKLASSEMENT
ALGEMEEN PLOECENKLASSEMENT
BERGKLASSEMENT
PUNTENKLASSEMENT
1 si/
-V-Y")
1
1 1
Italiaanse etappetriomfen in
een huilende bergwind
Onze befaamde Belgische collega
Karei van Wijnendaele laat dit
jaar verstek gaan als de be
ruchtste scherprechters van el
ke Tour hun vonnis wijzen. Met zijn
bijna tachtig jaar is hij de oudste en
een van de gerenommeerdste sport
journalisten die wü kennen. Hij was
dit jaar wel met ons vertrokken en da
gen achtereen merkten wij zijn stro
gele pet op, die met twee scherpe ogen
daaronder, nog net zichtbaar was door
het raam van de achterportier van
zijn wagen. Soms liet hij de wagen af
zakken tot hij naast de Vlaamse ploeg
leider, George Ronsse, reed of naast
een ondernemende Belgische renner.
Dan wisten wij dat hij zijn aanwijzin
gen gaf. Als de oude Karei er zich mee
bemoeide, werd dat ernstig genomen,
want geen mens in de wereld heeft
zoveel van wielrennen gezien en zo
vaak de Tour de France gevolgd.
Halverwege deze Tour moest Karei
naar huis, omdat hij zich niet hele
maal wel voelde. En wij betreurden
dat bijzonder, vooral met het oog op
de klassieke bergetappe Luchon-Pau,
met de vier ongenadigste scherprech
ters van elke Tour: de bergen Peyre-
sourde, Aspin, Tourmalet en Aubisque.
Als geen ander heeft Karei van Wijnen
daele hun gestrengheid leren kennen.
Wij hadden gehoopt dat wij, in zijn
kielzog, dé verhalen van vroeger weer
mochten vernemen. Dat hij ons de gei
tenpaden weer zou wijzen waarover de
roekelozen van weleer gelaagd wer
den de bergdorpjes waar zy stiand-
den' of hun bijna prehistorische erva
ringen ondergingen. Jammer, dat Ka-
rel naar huis moest, maar gelukkig heb
ben wij hem al eerder mogen beluis-
teren, vorig jaar ergens halfweg tus
sen twee donkere reuzen in als wij bei
den haastig een cafeetje waren inge
doken voor een verfrissing.
Henry Desgranges, de vader van de
Tour en hoofdredacteur van het des
tijds de Tour organiserende blad L'Auto
volbracht in zijn eerste ronden het ide
aal om deze gigantische onderneming
door alle Franse provincies te laten
rijden. Alleen de Pyreneeën echter liet
hij als een onmogelijke opgave, links
liggen. Maar in zijn staf bevond zich
een fantast, Alphons Steines, die tot
taak had de routes uit te stippelen en
per se wilde dat de Tour ook de Spaans-
Franse grens zou volgen. Het was
krankzinnig want daar lagen een paar
kolossale, bergen in de weg zonder pad
dat doorgang kon geven. Steines trok
zich van alle bestaande berichtgevin
gen niets aan en ging de Pyreneeën
door, gedeeltelijk per fiets, gedeelte
lijk te voet. Op de Tourmalet werd hij
verrast door de nacht en het scheelde
maar een haar of hij was doodgevro
ren. Inderdaad ondervond hij dat er
op sommige stukken niets was dat een
pad genoemd mocht worden. Maar op
een ochtend viel hij het kantoor binnen
van de wegenbouwingenieur te Pau,
die uitermate gevoelig was voor de
sterke fantasieën van Steines. Zowel
de kredieten van het blad L'Auto als
van de ingenieur waren zeer beperkt,
maar de laatste zette zijn mannen aan
de aanleg van een eindeloos slingerend
weggetje dat de Peyresourde uiteinde
lijk met de Aubisque verbond. Men
volgde enigszins de bestaande paden
van de geitenhoeders, en volstond met
het dichten van gaten, waarin men,
volgens de verhalen, „mensen zou kun
nen begraven". De Tour van 1910 ging
voor het eerst door de Pyreneeën. On
danks alle voorzieningen was dit een
ongelooflijke onderneming. De renners,
voor het merendeel nog Fransen, werd
de grootst mogelijke voorzichtigheid op
het hart gedrukt. Ze moesten demon
tabele fietsen meenemen. Dat waren
de fiets bestond toen net een halve
eeuw nog loodzware smidsprodukten
met massieve banden. Per auto, de
ploffende Peugeots en Panhards van
die dagen, kon men dit soort bergavon-
tuur nog slechts volgen. De berichtge
ving was dan ook schaars. Van de win
naar Lapize wist men dat hij grote
stukken te voet aflegde, maar de be
wondering was voor een kleine Frans
man Garrigou, „die weigerde een voet
aan de grond te zetten" en een klim
van zeventien kilometer in anderhalf
uur volbracht.
Dal waren nog eens prestaties in
die dagen. Karei v. Wijnendaele begon
Ci Tour te volgen. Men had geen plaats
voor hem, maar hij bedong dat men
hem boven op de dakbagage van een
Peugeot moest vastbinden. En toch
kon hij maar een fragment van de
strijd zien. Want om te beginnen begon
men o.a. voor deze beruchte etappe
met om middernacht van start te gaan.
Vierentwintig uur later in het nachte
lijke donker kwamen de eerste renners
in de volgende plaats binnen.Hun tijds
verschillen lagen soms uren uiteen.
De controle werd uitgevoerd door op
sommige plekken een man van de or
ganisatie achter te laten. Zij troffen
soms doodzieke renners aan, die zich
in hun ellende nog beter konden voort
slepen tot een volgend dorpje dan vol
maakt eenzaam en verstijfd ergens tus
sen de rotsen blijven liggen. Henry
Desgranges hield op zijn tochten im
mer alcohol bjj de hand om sommige
zieken wat op te vijzelen.
In 1913 kwam er sprake van strijd
tussen enigszins gelijkwaardige cou
reurs, zoals de niet meer zo jonge
Christophe, die voor de grote dag zijn
snor liet kortwieken om gemakkelijker
uit de bidons te kunnen drinken, en de
Belgen Buysse en Thijs. Hoewel Chris
tophe de beklimming van de Aubisque
nog te voet deed, lag hij op de top vóór
op alle anderen. In de afdaling brak
de voorvork van zijn fiets. Hij nam de
brokken op zijn schouder en liep veer
tien kilometer naar het eerstvolgende
dorpje. Bjj de dorpssmid was hij daar
zelf zijn fiets aan het lassen, toen Hen
ry Desgranges hem vond. Deze tele
foneerde naar zijn krant dat Thijs twee
Uur voorsprong had, maar meer wist
hij niet, behalve dan nog dat hij Chris-
tophe met drie minuten had gestraft.
Want deze had de reglementen over
treden door hulp van anderen te aan
vaarden. Christophe had namelijk wel
zelf zpn fiets gelast, maar de smid had
het vuur aangestoken. Een paar jaar
later werd de Tour gewonnen door de
Belg Lambot, die niet kon lassen, maar
altjjd ruim vijfhonderd francs op zak
had om zo nodig een nieuwe fiets on
derweg te kopen.
Bij de grote namen van vroeger die
Karei van Wijnendaele kan ophalen,
is die van de Italiaan Boteehia, een
klein kereltje van beton, die als een
van de weinigen in een Tour vanaf de
eerste dag de gele trui naar Parijs had
gedragen. Hij was ook onweerstaan
baar in de Pyreneeën, hoewel hij de
heldhaftige gebroeders Pélissier tegen
over zich vond. Hij kwam twee-en-twin-
tig minuten vóór hen in Luchon aan.
Het volgend jaar won hij nog eens,
met o.a. de Belgen Buysse en Benoit
en de Luxemburger Frantz als tegen
standers. Lucien Buysse werd in 1926
1 our-winnaar van de langste ronde
uit de historie: 5745 km. Bij onbe
schrijfelijk noodweer bevocht hij tussen
Pau en Luchon als een eenzame ridder
zijn overwinning. Een gering idee van
hoe wild en avontuurlijk het in de vroe-
fere Tours toeging, krijgt men als men
oort dat er in dat jaar een geweldige
knokpartij was tussen de Italiaan Bo
teehia en een plaatselijke taxichauf
feur. Boteehia had de man niet wil
len betalen, met andere woorden: hij
had voor zijn tocht van een taxi ge
bruik gemaakt, hetgeen uiteraard niet
toegestaan was, maar waarschijnlijk
een van de methoden was waarmee
de Pyreneeën werden bedwongen.
Men verneemt voorts van mannen die
in de nacht alle bewofiers van een
dorp wekten om die onder hete tranen
te bewegen hen nieuwe fietsonderdelen
te verschaffen en van mannen die hun
halve familie naar de moeilijke pun
ten lieten reizen, waar zij gereed moest
staan met eten en drinken.
y't soort verhalen kan Karei van
Wijnendaele uit eigen belevenissen in
overvloed vertellen. Men ziet natuur
lijk een enorm verschil tussen de Tours
van vroeger en die van na de jongste
oorlog. In latere jaren zijn er vrij veel
verharde wegen door de Pyreneeën I o-
men te liggen, men kreeg nationale
ploegen en helpers, had meestal de
mécanicien niet ver uit de buurt om
een mankement te verhelpen, kreeg
voldoende eten onderweg al was het
soms in dichte wolken en mistbanken,
het raffinement van de twintig ver
snellingen werd ingevoerd, de nachte
lijke tochten in de koude verdwenen,
enz. Maar hij wil graag bevestigen dat
er ook in die later jaren helden hebben
gestreden op de vier reuzendoders van
de Pyreneeën, klimmers die als met
een geheimzinnige machine omhoog
draaiden en die Bartali, Robic, Coppi,
Apo Lazarides, Gaul en Bahamontes
heetten, en dalers als Magni, die met
een satanisch lachje om de mond 'en
met een feilloze stuurkunst fluitend
door duizenden bochten suisde, waarin
noch een renner, noch een motorrijder
of een dolle automobilist hem na kon
blijven.
TOURIST
Jacques Anquetil huiverig in zijn extra dikke jas na afloop van de 16de etappe
in Luchon. De grote aanval is uitgebleven. Zijn Tourzege tekent zich steeds
duidelijker af.
Waarom deze gramschap? Het ant
woord is bijzonder simpel. Er is géén
aanval gecaan op de leiderspositie van
Anquetil. Niemand heeft ook maar één
ogenblik geprobeerd om de leider van
de Franse nationalen, tevens de aan
voerder van het algemeen klassement,
te bedreigen. Charly Gaul, de eerst
aangewezen man voor zulk een offen
sief, heeft zich de gehele dag schuil
gehouden in de grote groep. Niet één
keer heeft hij geprobeerd te onder
zoeken of Anquetil wel tegen een aan
val bestand zou zijn. Zelfs het feit,
dat de finish kwam aan het eind van
een bijzonder lange klimpartij, dat er
dus geen afdaling was waarin hij een
deel van zijn mogelijke winst zou kun
nen verliezen, heeft hem niet geïnspi
reerd. Wil Charly Gaul niet, of wilde
hij nu niet? Heeft hij werkelijk al ziln
zinnen gezet op de ene „klassieke"
etappe door de Pyreneeën, de tocht
van vier keer klimmen over de mach
tigste toppen, die er in deze streek van
het Franse land te vinden zijn? Het
kan zijn. Het zou bijvoorbeeld kunnen
zijn, omdat hij sléchts één keer wil
„vlammen"; geen enkel risico wil
lopen. Wij zullen het vanavond in Pau
weten. Tot zolang onthouden wij ons
van commentaar.
Gaul dus niet in de aanval in de
tocht van Toulouse naar Superbagnè
res. Manzaneque, de Spanjaard die
tweede stond in het algemeen klasse
ment met een achterstand van ruim
vijf-en-een-halve minuut, verroerde
MASSIGNAN
beste klimmer?
ook geen vin. Carlesi, „II Coppino",
nu tweede in de algemene rangschik
king na het behalen van een boni
ficatie van dertig seconden als be
loning voor zijn tweede plaats in het
klassement-van-de-dag, trok evenmin
ten strijde. En Massignan? Hij heeft
gisteravond als voorschot op zijn prak
tisch zekere triomf in het bergklasse-
ment alleen Charly Gaul zal hem
kunnen onttronen, als de Luxemburger
alle toppen van de Pyreneeën het eerst
bereikt en Massignan zelf geen enkel
punt meer verzamelt een fles cham
pagne besteld. Massignans doel is be
reikt. Hij meldde zich gisteren alle
keren het eerst op de toppen van de
hindernissen, die in het parcours wa
ren opgenomen. Aangezien de witte
lijn op de laatste top tevens de eind
streep was, mocht hij- zich ook nog
de winnaar van de etappe noemen.
Dat was voor Emerio Massignan echter
bijzaak.
Goed, wij hebben de gedragingen
van hen, die Anquetil zouden moeten
afhouden van zijn greep naar de over
winning, aan een beschouwing onder
worpen. Maar Anquetil zelf? Hij heeft,
rustig glimlachend, het vérloop van
deze zestiende etappe aangezien, zich
beperkt tot het handhaven van zijn
plaats in de voorste linies en tot slot
geconstateerd, dat zijn voorsprong nog
volledig intact is. Hem kan, als er
in de tocht over de vier reuzen van
de Pyreneeën niet iets zeer op
merkelijks gebeurt, de eindoverwin
ning niet meer ontgaan. Anquetil had
de etappe echter bijzonder gevreesd en
zelfs plannen beraamd om bij een
mogelijk' solo van Gaul in het laatste
18eetoppe-13juli—
207km.
Bordeaux
Bouscaur
Langnon
159 km.
Caplieux
127km,
Campdu
Fofeau
uetbrf
oque
98k
l.deMarsan
SlSever62km.
Au ga 21 km
•©•Ravitaillering
KILO
deel zjjn voornaamste tegenstander te
beroven van de minuut bonificatie die
de winnaar van een etappe altijd krijgt
geschonken. Anquetils vrees is echter
ongegrond gebleken, omdat er van de
eerste tot de laatste van de 208 kilo
meter, die moesten worden afgelegd,
niet is gestreden. Toen er rustig door
het vlakke land getrokken kon worden,
bleef heel de groep, langzaam voort
kruipend en alle tijdschema's met tien-
tallén minuten tartend, bijeen. Toen
vervolgens, nadat de karavaan eerst
Spanje was binnengetrokken en van
die kant uit werd begonnen aan de
klim naar de Portillon, viel het peloton
wel uiteen in vele groepen en groep
jes, maar in het voorste gelid bleven
allen, die in het gebergte redelijk uit
de voeten kunnen komen, zonder enige
tekenen van aanvalsdrift te tonen bij
een. Preoies hetzelfde speelde zich af,
toen na de afdaling het slot van de
etappe, de achttien kilometer lange
klim naar Superbagnères kwam.
Onder hen, die in de eerste groepen
verzameld waren, speurde men voor de
zoveelste keer in deze Tour de France
tevergeefs naar de Nederlanders. Op
de top van de Portillon was Kersten
met zijn anderhalve minuut achter
stand de beste van het vijftal in de
oranje truien. Daarna volgden respec
tievelijk Damen op twee minuten,
Piet van Est op drie minuten, West
dorp op 4.15 minuten en Van der
Steen (gevallen) op zes minuten. Bij
het begin van de klim naar Super
bagnères waren de verschillen nage
noeg niet veranderd. Alleen Van der
Steen was als gevolg van een lekke
band in de afdaling nog wat verder
achterop geraakt. In Superbagnères
echter waren de verschillen veel gro
ter. Damen en Kersten meldden zich
bijna tien minuten na Massignan, West
dorp na 14V« minuut, Piet van Est na
ruim vijftien minuten en Van der
Steen na 18'/! minuut. Is het wonder,
dat Nederland gisteren in het ploegen-
klassemerft van-de-dag de elfde en
laatste plaats innam? Verbaast men
zich er ook over, dat er eerst sprake
is van een Nederlandse naam in het
algemeen klassement als tweederde
deel van de karavaan al aan de beurt
je prawPPSf
RUUD VAN DEN HENDE
BANDOL, 12 juli De Nederlanders
Bart en Henk Kraan hebben op de twee
de dag van het Europees kampioen
schap in de Flying Dutchmanklasse,
dat in Bandol. (Frankrijk) wordt gehou
den, hun eerste plaats in het klasse
ment met succes verdedigd. Zij finish
ten als tweede achter de Belg Nelis,
maar voor de Rus Selkovnikov en de
Duitser Dietrich. In het algemeen klas
sement leidt Nederland voor Duitsland
en Rusland.
De Rotterdamse sportwereld heeft
ien gevoelig verlies geleden,
toen de heer C. H. van Gelder
onlang het besluit nam elders
in het land en wel in de noordelijke
hoek van Brabant een sportschool te
stichten. Vanaf 1953 heeft de heer Van
Gelder zich voor de jeugd in Schiebroek
ingespannen. Hij was de oprichter van
de schermschool St. Ignatius, waarvan
de doelstelling luidde: „de jeugd licha
melijk en geestelijk vormen door mid
del van diverse takken van sport, zoals
schermen, zelfverdediging en conditie
training". De schermschool werd reeds
spoedig omgedoopt tot sportschool en
zowel de jeugd als de ouderen profi
teerden van de wijze lessen der instruc
teurs.
Een ontmoeting met „het paard"
hield voor de heer Van Gelder een keer
punt in. Zjj inspireerde hem tot het
opstellen van een plan, dat zijn leven
radicaal zou veranderen. Hij schafte
zich een paard aan en ging daarmee
in samenwerking met een jong doch
bekwaam pikeur experimenteren. Zijn
idee om beroepshalve „in de sport te
gaan" werkte hij aan de hand van de
inmiddels verkregen gegevens, daar
bij steunend op zijn grote ervaring als
sportleider te Schiebroek, uit. Een on
betekenend voorval, een gebeurtenis
zoals er dagelijks enkele overal in Ne
derland voorkomen, deed hem een defi
nitief besluit nemen. Hij ontmoette tij
dens een paardrit in de manege te
Hillegersberg de hispanist A. Klemjan,
oud-artillerist, gewezen selectie-officier
en docent in de Spaanse en Engelse
talen, die tijdens een gesprek de plan
nen van de beer Van Gelder enthou
siast ontving. In onderling overleg be
sloten beide heren een voor Nederland
uniek sport- en cultureel centrum op
te richten. Zjj kwamen terecht in het
Brabantse land, waar voor de paar
densport enkele zeer aantrekkelijke
terreinen beschikbaar zijn.
Deze sportschool, genoemd naar
de stichter van de Jezuïeten, St. Ig
natius zal in september haar poorten
openen. Dan worden de plannen, die
reeds maanden hebben gerijpt, plan
nen om de jeugd te vormen door
middel van het edele dier, het paard,
tot mentaal harde knapen, werkelijk
heid. In een stukje Brabant, omringd
door prachtige bossen en goede rui
terpaden, zal een ruitersportcentrum
groeien, van waaruit de liefde van de
mens voor het paard kan worden ge
propageerd.
Het ligt zelfs in de bedoeling van
de inititatiefnemers op den duur een
sportintemaat te stichten. Deze plannen
zijn echter niet direct te realiseren,
zodat wordt gestart met de opleiding
van kader. Deze opleiding is vrij zwaar,
De gegadigden dienen hun vrije tijd
practisch op te offeren, want er komt
veel kijken voor een dergelijke om
vangrijke scholing, waarvoor de heer
Van Gelder deskundige instructeurs heeft
aangetrokken. Maar niet alleen de jeugd
kan in de sportschool St. Ignatius te
recht. Er is plaats voor ouderen, die
eveneens hun liefde voor het paard en
de schermsport kunnen uitleven.
Op 17 juli, of als de omstandighe
den dit noodzaken op 24 juli, zal het
eerste Jeugdruiter Trekkamp door
Brabant van start gaan. De heer Van
Gelder beschouwt deze tocht als een
ouverture van de school, die, wanneer
zjj slaagt elke week tot begin septem
ber jongeren van 14 tot 18 jaar in ga
lop door het zuiden van ons land zal
voeren. Aan een trektocht, waarbjj al
leen het paard als middel tot vervoer
wordt gebruikt en waarbij de deelne
mers volkomen op zichzelf staan er
wordt overnacht in hooischelven en
de jongelui moeten zelf hun maaltij
den klaarmaken kunnen tien knapen
deelnemen. Een oude huifkar her
bergt de bagage en de voedingsmidde
len voor mens en rjjdier. In zijn geheel
doet de tocht denken aan de trek van
de boeren in het vroegere Transvaal.
De Italiaan Emerio Massignan heeft
de zestiende etappe gewonnen. Hij leg
de de 208 km. van Toulouse naar Lu-
chon-Superbagnères af in 6 uur 58 min
17 sec. (met bonificatie 6.57.17). 2. Car
lesi (It) 6.58.25 (met bon. 6.57.55); 3.
Junkermann (Duitsl.) 6.58.31; 4. An
quetil (Fr) 6.58.33; 5. Hoevenaers (Belg);
6. Gaul (Zwits-Lux); 7. Foucher (WZW)
allen in dezelfde tjjd ais Anquetil; 8.
Manzaneque (Spanje) 6.58.39; 9. Dotto
(Centr. Zuid) 6.58.46; 10. Mattio
(Centr. Zuid) 6.58.56; 44. Damen (Ned)
LUCHON, 12 juli De negende
etappe van de Ronde van de toekomst,
de eerste Pyreneeën-etappe heeft de
vijfde achtereenvolgende rltzege van
de Italiaanse „squadra" opgeleverd.
Om het Italiaanse succes volledig te
maken nam de winnaar van dinsdag,
De Rosso, ook nog de leiderstrui van
de Spanjaard Gabica over. Het zag er
echter helemaal niet naar uit dat
Gabica de grote verliezer zou worden.
Op 5 km van de finish had hij nog een
voorsprong van 30 seconden op de
Belg Desmeth en ruim l'/i minuut op
De Rosso, die in een magistrale solo
naar voren was gekomen. Gabica was
echter tijdens een afdaling gevallen en
ondervond veel last van een kniebles
sure.
Desmeth ging de Spanjaard in de
beklimming van de Col van Super
bagnères "oorbij en 'eek onbedreigd
op de finish af te gaan, die boven
op de col was gelegen. De Belg, die
in de laatste 2 km nog een voor
sprong van ruim 200 meter op de zeer
sterk rijdende De Rosso, die inmid
dels ook Gabica was gepasseerd, had,
bleek in zijn jacht op de bergprijs
zoveel van zijn krachten te hebben
gevergd dat hij van zijn fiets moest
stappen om op krachten te komen.
Desmeth verd achtereenvolgens ge
passeerd door De Rosso en de Frans
man Beaufrere, die tweede werd.
Beaufrere had overigens de gehele
dag in de slag gezeten. Na 42 km bij
Comminges was hij uit de groep ont
snapt met de Spanjaard Velez. 18 km
verder werd het tweetal echter inge
lopen door Desmeth en de Luxem
burgers Grassini en Mahnen. Tot aan
de beklimming van de Superbagnères
bleef dit viertal aan de leiding maar
toen kwam Gabica, die inmiddels ook
was weggesprongen, erbij. De Spanjaard
ging door en kreeg zelfs een voor
sprong die hij in de rest van de be
klimming echter weer moest prijs
geven door een ongelukkige val.
Van de Nederlanders was Huub Zil
verberg de bestgeplaatste, op bijna 8
minuten achter De Rosso, hij werd
24e, Janssen 29e, Groeneweg 35e,
Knoops 48e, Verstraete 59e, Hugens
66e en Snijder 69e. In het algemeen
klassement bezet Zilverberg de 14e
plaats op 18.43 achter De Rosso.
Algemene klassement: 1. D' Rosso
(It) 41.23.34, 2. Gabica (Sp) 41.25.01
op 1.27, 3. Van d'Huynslager (Belg)
41.32.41 op 9.07, 4. Cruz (Sp) 41.32.55
op 9.21, 5. Cardoso (Port) 41.34.27 op
10.53, 6. Kunde (Duitsl) 41.34.50 op 11.
16, 7. Cauvet (Fr) 41.36.11 op 12.37, 8.
Ramsbottom (G.B.) 41.37.25 op 13.51,
14. Z i 1 v - r b e r g (Ned) 41.42.17 op
18.43, 19. Janssen (Ned) 41.44.39
op 21.05 27. Knoops 41.56.06. 31. Hu
gens 42.00.28, 33. Snijder 42.08.36 35.
Groeneweg 42.09.45, 42. Verstraete
42.18.15
Dag-ploegenklassement: 1. Spanje
(Gabica, Cruz, Menendez) 14.25.48,
2. Italië 14.2632, 3. Frankrijk i4.27.00
6. Nederland 14.43.52 Na de
9e etappe luidt het algemene ploegen-
klassement: 1. Spanje, 4 pnt., 2. Italië
en Nederland, ieder 2 punten, 4.
Frankrijk 1 pnt. Na de negende etappe,
waarin drie cols, die meetelden voor
het bergklassement waren opgenomen
ziet het bergklassement er a'- volgt
uit: 1. Desmeth (B) 28 pnt., 2. Zan-
canaro (It) 26 pnt., 3. ex aequo: Her
nandez en Gabica (beiden Spanje) 21
pnt., 5. Kunde (Did) 18 pnt., 6. Beau
frere (Fr) 17 pnt., 11. ex aequo: Zil
verberg (Ned) 8 pnt.
7.08.06 45. Kersten (Ned) 7.08.11; 62.
Westdorp (Ned) 7.12.55; 66. Piet van
Est (Ned) 7.13.34; 74. Van der Steen
(Ned) 7.16.56.
1. Anquetil (Fr) 93.01.54 2. Carlesi
(It) op 5.29; 3. Manzaneque (Sp) op
5.43; 4. Gaul (Zwits.-Lux) op 6.33; 5.
Massignan (It) op 8.20; 6. Junker
man (Did) op 9.14; 7. Dotto (Centraal-
Zuid) op 10.39; 8. Perez-Frances (Sp)
op 12.08; 9. Adriaenssens (Belg) op
17.39; 10. Hoevenaers (Belg) op 18.36.
51. Piet van Est (Ned) op 1.27.05 55.
Damen (Ned.) op 1.37.18; 59 Van der
Steen (Ned) op 1.43.09 62. Kersten
(Ned) op 1.52.43; 64. Westdorp (Ned)
op 1.59.12.
1. Italië (Massignan, Carlesi en Zam-
boni) 20.54.25 2. Centraal-Zuid 21.00.03;
3. België 21.01.37.
1. Frankrijk, 8 pnt; 2. België en Ita
lië, beiden 3 pnt; 4. West-Zuid-West,
2 punten; 5. Centraal-Zuid, 1 pnt
1. Massignan, 73 pnt; 2. Gaul 41
pnt; 3. Junkermann 37 pnt; 4. Ignolin
26 pnt; 5. Anquetil 24 pnt; 6. Planckaert
20 pnt.
1. Darrigade (Fr) 126 pnt; 2. Gainche
(West-Zuid-West) 106 pnt; 3. Carlesi (It)
104 pnt; 4. Anquetil (Fr) 101 pnt; 5.
Aerenhouts (Belg) 82 pnt; 6. Van Aer-
de (Belg) 76 pnt.
HAARLEM, 12 juli Tijdens de kam
pioenschappen 1500 meter vrije slag van
de kring Haarlem van de K.N.Z.B. heeft
de Heemsteedse zwemmer Bontekoe
van H.P.C. het Nederlands record op
de 800 meter vrije slag verbeterd. Hij
bracht het op 9 minuten 58.8 seconden.
Het oude record stond met 10 minuten
5.2 seconden op naam van Herman Wil-
lemse, gemaakt op 11 juli 1957. De tij
den van de tijdwaamemers waren 9 mi
nuten 58.6 seconden, 9 min. 58,8 secon
den en 9 minuten 58,9 seconden. Op de
tijd over de 1500 meter bleef Bontekoe
met 18 minuten 57.5 seconden boxen
het record op deze afstand.
Tijdens de internationale tennis
kampioenschappen van Zweden, heeft
Willem Maris in het herendubbelspel
met de Fin Myyssoenen als partner met
6-3, 2-6, 4-6 en 5-7 verloren van de
Zweed Johanson en de Duitser Kuhhke.
