Chinese periscoop in Europa
Diereninvasie in Los Angeles
WALKIE-TALKIE
Albaanse partij chef leeft in
onmin met Moskou en Belgrado
GEVOLG VAN LANGDURIGE DROOGTE
Geallieerden en
collaborateurs
Slangen, herten en vossen smachten
evenals de mens naar water
Ital
ZATERDAG 22 JULI 1961
MGINA 10
Enver Hoxha, de Albaanse
partijleider, is de man, die
de voorkeur geeft aan een
verre vriend boven een goede
buur. Albanië heeft in de loop
van zijn hachelijk bestaan zoveel
opdringerige belangstelling onder
vonden van buren als Joegoslavië,
Griekenland en Italië, dat het er
zijn bekomst van heeft. Jaren
lang is ook de Albaanse commu
nistische partij bemoederd en ge
controleerd door haar oudere en
grotere zuster in Joegoslavië. In
het midden van de jaren veertig
nam deze voogdij dusdanige vor
men aan, dat men over Albanië
wel eens spottend sprak als over
een sub-satelliet. „Moet ik ze naar
Moskou uitnodigen?", vroeg Sta
lin in mei 1946 aan Tito. „Of is
het verstandiger om het maar
niet te doen. Neen hé, ik kan het
beter via jullie spelen". Enver
Hoxha, een temperamentvol man,
was ambitieus genoeg om Tito en
de andere Joegoslaven hun goede
zorgen op de duur kwalijk te
nemen. Hij was erop uit recht
streeks onder Moskou te ressor
teren.
Tito's show
laanse aanval
Berlijns incident
Ukunt het geloven of
niet, maar weet u,
waar ik naar snak?
Naar het gekletter van
regen, harde regen, op het
dak en tegen de ramen
Heb ik weieens gezegd,
dat het klimaat van Zuid-
Californië ideaal is? Ik
neem het terugHet is
hier momenteel veel te
droog en te winderig om
ideaal te zijn.
Een emmer mest
iS koeten f.
GRIEKEfJl.
:b;Durazzo
saïlbasaik
Jt I/IMS-V
■Qeran^M,'.
GRIEKENL.
iCjinokasfr.)
'm=H Oliel»iding
Petroleum
Spoorweg
0ARPSESS]
ENVER HOXHA
verkiest een verre vriend
boven zijn naaste buren
Hij verbrak de oude banden met Joe
goslavië en zette broederschap om in
haat. Het is de grote ontgoocheling van
zijn leven geweest, dat het Kremlin
veel minder bestendig was in zijn vij
andschap jegens Tito dan hijzelf. Mos
kou liet en le at toenadering vol
gen op verwijdering en dat was Hoxha
te riskant. Hij en zijn politieke vriend,
premier Sjehoe, zijn in de communis
tische wereld op zoek gegaan naar h»t
oude Europese ideaal van de „Rück-
versicherung" en zij zijn beland in
Peking. Wat eerst een toevallige groe
pering leek, heeft zich ontwikkeld tot
een stevige band. De Chinese commu
nisten bleken bereid Tito constant te
haten, als symbool van alle afwijkin
gen van de theorieën van Mao Tse-
toeng. Albanië is de periscoop gewor
den, die China opsteekt in Europa. En
ver Hoxha is de man. die het instru
ment bedient.
De eerste secretaris van de Albaanse
(communistische) Arbeiderspartij, die
op 16 oktober 1908 is geboren, is niet
van proletarische afkomst. Zijn ouders,
die in Djinokastro woonden, behoor
den tot een tamelijk welgestelde Mos
lemfamilie. Zij waren in staat hun
zoon het onderwijs te laten volgen op
het Franse lycée in Korea (Koritza).
Hij sloeg daar zo'n goed figuur, dat
hij een beurs ontving om rechten te
gaan studeren in Montpellier en Parijs.
Het begin van zijn carrière leek
aldus veei op die van vele andere
jonge intellectuelen uit het zuiden van
Albanië. Koning Zog. die in septem
ber 1928 een eind maakte aan de kort
stondige Albaanse republiek, had ge
schoolde ambtenaren nodig om een
modern overheidsapparaat op te bou
wen. Het krachtige stamverband van
de politiek dominerende Ghegen in
het noorden liet studie in het buiten
land niet toe. Dat bezwaar werd niet
generaal. Hij vond daar tijd om ook
nog iets aan zijn rechtenstudie te doen.
Dit portret van een wat bolle jongeling
in uniform was na de oorlog de eerste
beeltenis, die van Enver Hoxha in de
openbaarheid kwam.
gevoeld door de Tosken m het zui
den. Zij gingen wèl naar buitenland
se universiteiten en zij namen een
wrok mee, die hun ouders op hen
hadden overgebracht, de wrok name
lijk over de exploitatie en de feodale
overheersing, die de Ghegen uit het
noorden in hun streken toepasten.
Volgens de officiële leer de prak
tijk is anders kan het communisme
alleen daar gedijen, waar een arbei
dersbeweging bestaat en een marxis
tische traditie. In Albanië bestond in
de jaren twintig niets van dat alles.
Het communisme is er begonnen als
een rebellie van de Tosken tegen de
bevoorrechte positie van de Ghegen.
De partij in haar eerste verschijnings
vorm is ook niet in het land zelf op
gericht, maar in Parijs, door Seifoelah
Malesjowa. een Moslem uit het zuiden.
Enver Hoxha voelde zich in dit Parij-
se milieu, de krachtbron van het Al
baanse communisme, volledig thuis.
Hij onderging in zijn denken de invloed
van westelijke communisten, met name
van Vaillant Couturier, hoofdredacteur
van de ..Humanité".
Zijn politieke activiteiten werden in
tussen door de juridische faculteit met
lede ogen aangezien. Toen hij niet be
reid bleek zijn gedrag te wijzigen, werd
zijn studiebeurs ingetrokken. Hij ver
huisde naar Brussel, waar hij een baan
tje kreeg bij het Albaanse consulaat-
Intussen was de communistische par
tij begonnen haar werkzaamheden naar
Albanië zelf te verleggen. De Parijse
kolonie had gedeeltelijk de thuisreis
aanvaard en zij verenigde zich met
een groep linkse radicalen, die sinds
1927 in Moskou had vertoefd. De stad
Korea werd een van de voornaamste
centra van hun activiteiten.
De geografische nabijheid van Grie
kenland had politieke gevolgen. De Al
baanse partij raakte tijdelijk helemaal
in de ban van de Griekse. Zij deelde
alle crises van de Griekse communis
ten; zij kreeg een Trotskistische vleu
gel en er ontstonden allerlei andere af
wijkingen. Veel contact met de boeren
bevolking had de partij niet en zij leid
de in het algemeen een kwijnend b
staan.
Dat was de situatie, toen Hox'
in 1936 te Brussel werd ontsl
gen en naar Albanië terugkec -
de. Het lukte hem niet erg een
passende betrekking te vinden in Tira
na en daarom zakte hij maar af naar
het hem vertrouwde Korea, waar hij
leraar Frans werd aan zijn eigen lycée
van vroeger. Meteen zat hij nu weer
midden in de communistische intriges.
Vrijwel terstond steeg hij in de hië
rarchie omhoog, toen in 1937 de Al
baanse partij, samen met de Joegosla
vische, door de Comintern volledig
miiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinimiiiiiiiimii:
nu inn milium ii in ui ui iiriiniiiiii in minim] in minimi.
werd gereorganiseerd. In de nieuwe
leiding kreeg hij een voorname plaats.
Hij werd opgenomen in het drieman
schap, dat de lakens uitdeelde. Op den
duur bleek hij feller en ijveriger dan
zijn beide medeleden: Koce Xoxe en
Koce Tasko. In de stormachtige jaren,
die volgden, toonde hij de meeste koel
bloedigheid en de grootste vastberade -
heid.
tegenwoordiger op de Balkan, Neu-
bacher, die een politiek excuus schiep
voor de ontruiming door de Duitsers
van grote delen van Albanië.
Hoxha zag wel geen kans de Balli
Kombetar te verslaan, maar wel wist
hij hen in het nog door de Duitsers
beheerste gebied rond Valona te drij
ven. Daar lieten zij zich zoveel steun
en sympathie aanleunen, dat zij de
schijn op zich laadden een troep col
laborateurs te zijn. Althans in de
ogen van het geallieerde hoofdkwar
tier te Bari. De Britten en de Ameri
kanen hebben in de slotfaze van de
oorlog op de Balkan trouwens steeds
gelaboreerd aan het misverstand, dat
geen enkele verzetsstrijder van nazi
smetten vrij was, als hij geen rode
ster op zijn pet droeg.
Zo hebben zij ook passief toegeke
ken, toen Hoxha en de Joegoslavische
generaal „Tempo" (Svetozar Voekma-
novitsj) gezamenlijk en in vereniging
het einde bezegelden van Abbas Kopei
en zijn monarchistische verzetsstrij
ders. De parallel met het lot van Mi-
hailovitsj in Joegoslavië is duidelijk.
Het toneel was nu klaar voor een
communistisch bewind in Albanië. In
oktober 1944 kwam de „Antifascistische
Raad voor de Nationale Bevrijding"
bijeen om een voorlopige regering te
kiezen. Premier werd de secretaris-ge
neraal van de Albaanse Arbeiderspar
tij en kolonel-generaal van de partisa-
nen Enver Hoxha. Het was een show,
die volledig o der het inpresariaat
stond van Tito.
De vervolging van de rooms-katho-
lieken in het noordelijk bergland, de
terechtstelling van de regent der apos
tolische delegatie, mgr. Gjini, de ver
oordeling van de aartsbisschop van
Durazzo tot twintig jaar gevangenis
straf en het naasten van de katholieke
scholen en van de katholieke pers, het
ademde allemaal de geest van het Joe
goslavische communisme in die dagen.
Albanië werd niet eens zelfstandig lid
van de Cominform. Het was met recht
een sub-satelliet.
Maar reeds toen die verhouding for
mele gestalte aannam in het verdrag
van vriendschap en samenwerking van
juni 1946, koesterde Hoxha zijn eigen
ambities. Van de krans van opdringeri
ge buren was Italië verslagen. In Grie
kenland ging het communisme zijn on
dergang tegemoet. Alle traditionele
wrok van de Albanezen kon zich dus
concentreren op Joegoslavië.
Hoxha is de eerste communistische
leider geweest, die, in een artikel in
de Pravda, de Joegoslavische concep
tie van de „afzonderlijke wegen naar
hpt socialisme" aanviel. Na de breuk
tussen Tito en de Cominform zegde
Hoxha alle verdragen met Joegoslavië
op. Tegen de wraak van zijn vroegere
leenheer dekte hij zich door de Sov
jet-Unie de Baai van Valona en het
in weerwil van de herhaalde offi
ciële verzekeringen, dat het Italië
van Benito Mussolini niet van plan
was inbreuk te maken op de on
schendbaarheid en de soevereiniteit
van Albanië, zette de fascistische re
gering in de Paasdagen van 1939 troe
pen aan land, die het leger van ko
ning Zog spoedig overmeesterden. Er
zijn aanwijzingen, dat ook Moskou
door het optreden van Mussolini was
verrast en dat de Albaanse commu
nistische partij dientengevolge zonde,
instructies kwam te zitten.
Hoxha protesteerde openlijk tegen
het besluit van de „Albaanse Nationale
Vergadering" om na de vlucht van de
koninklijke familie de Albaanse kroon
°P te dragen aan Victor Emmanuel
III. Hij liet zelfs toen al een oproep
uitgaan voor de stichting van een Ah
baanse Sovjetrepubliek. Maar omdat
zijn partij geen invloed had, bleef het
bij woorden.
Niettemin werd hij nu als leraar
ontslagen. Hij heeft zelfs een poosje
gevangen gezeten. Na zijn vrijlating
ging hij tijdelijk in zaken. In Korea
opende hij een sigarenkiosk, die tevens
een belangrijk communistisch contact
adres werd. De verbinding met Moskou
werd na enkele weken hersteld, het
geen o.m. hierin tot uiting kwam, dat
de partij bij het uitbreken van de Twee
de Wereldoorlog tot volle tevreden
heid van de Italiaanse bezetter uiter
aard een scherpe anti-Britse houding
aannam.
Maar aan de discipline bij de Al
baanse communisten mankeerde in de
ze periode zeker evenveel als bij de
Joegoslaven. In het noorden was een
groep, onder leiding van Moestafa
Dzjinisji, die het met de Comintern-
tactiek van de „appeasement" niet
eens was. Toen de Duitsers in het voor
jaar van 1941 hun offensief tegen Joe
goslavië inzetten, ondernam deze
groep, in samenwerking met aanhan
gers van Zog en enkele fiere stamhoof
den, een vergeefse poging om de Ita
lianen uit Albanië te jagen.
Geruime tijd bleef dat de enige daad
van verzet in Albanië, waar communis
ten aan. deelnamen. Want Enver Hoxha
was in het gilde der partisanenleiders
voorlopig een achterblijvertje. Sterker
nog, zijn eerste militaire operatie was
een overhaaste vlucht in de bergen,
die hem verscheidene maanden beroof
de van ieder contact met Moskou of
de overige buitenwereld.
Het zijn twee vertegenwoordigers van
Tito geweest, Miladin Popovitsj en Du-
san Mugosa, die hem tenslotte hebben
opgespoord en uit zijn isolement ver
lost. Dat was in november 1941. Op
dat tijdstip begon de „Joegoslavische
periode" van de Albaanse partij. De
partij werd door Hoxha, met Joegosla
vische steun, gereorganiseerd onder de
naam Albaanse Arbeiderspartij. Hoxha
werd zelf eerste secretaris van het
voorlopige centrale comité. Hij erken
de Tito als zijn leenheer en hij verzet
te zich zo zwak tegen diens aanspra
ken (als rechtsopvolger blijkbaar van
de Joegoslavische koning) op het door
Albanezen bewoonde Kossovo, dat een
groep van minstens tachtig „jongeren"
zich aan zijn leiding onttrok.
Op aanwijzing van Tito heeft Hox
ha telkens opnieuw moeten pro
beren „nationale bevrijdingsfron
ten" tot stand te brengen. Ogen
schijnlijk is hem dat gelukt. 'Met enke
le stamhoofden uit het noorden en met
de belangrijkste aanhanger van koning
Zog, Abbas Koepi, stichtte hij in de
zomer van 1943 het Nationale Bevrij
dingscomité (L.N.C.). Maar in hét
noorden, waar het L.N.C. betrekkelijk
soepel functioneerde, hadden de com
munisten niets in de melk te brokken.
En in het zuiden, waar zij hun voor
naamste bolwerken meenden te bezit
ten, stichtten de grondbezitters een
eigen verzetsbeweging, de Balli Kom
betar (Nationale Unie), die republi
keins, anti-Italiaans en anti-communis
tisch was.
De partisanenleider Enver Hoxha
heeft meer kogels laten verschieten op
deze Balli Kombetar dan op de bezet
tingstroepen. Na de val van Mussolini
en het ingrijpen van de Duitsers in
Albanië werd hem deze actie zeer ge
makkelijk gemaakt door Hitiers ver-
In januari 1959 veroorzaakte Hoxha een diplomatiek incident in Oost-Berlijn. Bij zijn aankomst hield hij een rede. die de
Joegoslavische ambassadeur beledigend achtte voor Tito. Men ziet hier Hoxha (midden, met bontmuts) voor het Ostbahnhof
in Berlijn. Links met hoed Walter Ulbricht. Rechts met bontmuts premier Sjehoe van Albanië.
eiland Saseno aan te bieden in ruil voor
de verloren gegane Joegoslavische
vlootsteunpunten. Het werd daar aan
de Straat van Otranto een compleet
Sovjet-Gibraltar. Hoxha ontdeed zich
definitief van zijn rivaal Xoxe en be
tichtte hem van Titoïsme. Xoxe is nim
mer gerehabiliteerd.
4 ls er één communist is geweest,
door wie Hoxha is ontgoocheld
XTL en teleurgesteld, dan is het Niki-
ta Khroesjtsjev geweest. De nieu
we meester in het Kremlin heeft jegens
Tito altijd een ambivalente houding
aangenomen, waarin rivaliteit en soli
dariteit om de voorrang streden. In
mei 1955 bracht hij zijn verzoenings-
bezoek aan Joegoslavië. En zelfs na
de Hongaarse opstand, die toch vol
gens Hoxha het onmiskenbare bewijs
had geleverd van de rampzalige ge
volgen, die uit een vermindering van de
communistische discipline voortvloeien,
zelfs toen, in april 1957, drong Khroesj
tsjev tijdens een openbare receptie m
het Sovjetskaja Hotel in Moskou bij
hem aan op verbetering van de be
trekkingen met Joegoslavië. Drie
maanden later preste hij hem tot dee -
neming aan een verzoeningsgesprek
met o.a. Rankovitsj en Kardelj in een
villa bij Moskou.
Hoxha liét zich nog pressen. Hij
slaagde er nog in op dergelijke bijeen
komsten zijn mond te houden. Maar op
de achtergrond rommelde al het on
weer De „Zeri i Popullit" (Stem des
Volks) in Tirana schreef steeds feller
over de „anti-socialistische en anti-
marxistische denkbeelden van de
groep-Tito".
Hoxha ging zelf eind 1958, begin 19o9
op reis door Centraal- én Oost-Euro
pa om te zien, of er dan geen enkele
communist was, bij wie hij steun kon
vinden. Hij dook op in Hongarije, m
Tsjechoslowakije en in Oost-Duitsland.
Op het Ostbahnhof in Berlijn veroor
zaakte hij een diplomatiek incident.
Hij sprak smalend over de „revisio
nisten van Joegoslavische stempel" en
prompt verliet de Joegoslavische am
bassadeur Vosnjak het station. Twee
maanden later hield Tito een rede te
Skoplje, waar hij Hoxha o.a. een „neo
Göbbels" noemde. „Het Albaanse volk
is onze vijand niet," zo voegde hij er
aan toe, „maar het ongeluk wil, dat
zijn leiders handelen volgens bevelen
uit het buitenland. Het is niet moei
lijk corrupte mannen te leiden."
Het is niet mogelijk precies aan te
geven op welk tijdstip tussen Hoxha
en Khroesjtsjev het laken werd door
gesneden. Maar het moet gebeurd zijn
in het voorjaar van 1960. Tot februari
ging Hoxha nog uiterlijk correct met
Khroesjtsjev om. Hij ontving hem in
zijn land en bracht op zijn beurt be
zoeken aan Moskou. Hij ondertekende
zelfs „gemeenschappelijke verklarin
gen," waarin vriendschap werd be
tuigd jegens het Joegoslavische volk.
Daarna kwam de breuk. In juni
1960 was hij niet zelf aanwezig op de
rode topconferentie in Boekarest,
waar Khroesjtsjev voor het eerst zijn
meningsverschillen met de Chinese
communisten aan de orde stelde.
Hoxha was de enige Europese satel
lietenleider, die in september weiger
de, Khroesjtsjev te vergezellen naar de
Algemene Vergadering van de Ver
enigde Naties in New York.
Wel stuurde hij zijn vice-premier
Abdoel Kellezi in oktober naar Peking,
naar de feesten ter gelegenheid van het
elfjarig bestaan van de Chinese Volks
republiek. Kellezi zei daar o.m., dat
China de juiste beginselen van het
Marxisme-Leninisme volgde, een con
clusie die kort tevoren ook ai in „Zeri
i Popullit" was afgedrukt.
De frontale botsing tussen Hoxha
en Khroesjtsjev had plaats tij
dens de rode topconferentie, die
in november 1960 te Moskou volg
de op de viering van de 43ste verjaar
dag van de Oktoberrevolutie. Daar be
staan schilderachtige verhalen over.
Hoxha betuigde op een gegeven ogen
blik zijn instemming met de kritiek,
die de Chinese president Lioe sjao-
tsji had geleverd op de' Russische po
litiek, en hij liet zich toen ontvallen.
dat hij Khroesjtsjev een „revisionist"
vond en een „zwakkeling".
De weerslag was geweldig. Allerlei
communistische leiders begonnen Hox
ha te beschuldigen. Dolores Ibarruri,
alias „La Passionaria", noemde hem
een „pathologisch type".
Dat sinds april de lucht bij
na elke morgen zwaar bewolkt
is, zodat men soms zelfs, nu in
juli, bjj het ontbijt de lamp aan
moet hebben en men in Hol
land zeker zou zijn van een fik
se bui binnen afzienbare tijd,
is hier normaal voor het voor
jaar en begin zomer. Tegen
twaalf r ur verdwijnen deze wol
ken weer om plaats te maken
voor de zon in een stralend
blauwe hemel.
Maar wij zijn nu in het vier
de achtereenvolgende jaar van
aanhoudende droogte en de
regen, waar tenslotte mens,
dier- en plant niet buiten kun
nen, wordt steeds minder en
was het afgelopen jaar nog
niet een kwart van de gemid
delde hoeveelheid van 35 cm.
En die viel dan nog in een
paar overdreven stortbuien, zo
dat voor de overige 380 dagen
niets over werd gelaten.
Ais gevolg van die intense
droogt- vullen wind en ver
keer de atmosfeer met een
heel fijn stof, dat zelfs door ge
sloten deurer en ramen binnen
dringt en stof afnemen tot een
onbegonnen werk maakt. Een
uur later is alles toch weer met
een grijzig floers bedekt! Geen
wonder ook, dat de bosbranden
talrijker zijn dan ooit en dat de
gemeente Los Angeles dit jaar
voor het eerst elk traditioneel
afsteken van vuurwerk voor de
vierde juli heeft verboden.
Dat de tuinen er nog steeds
tamelijk fris en groen uitzien
zwembaden. De talrijkste en
tevens gevaarlijkste van deze
indringers zijn de zeer giftige
ratelslangen. Zo groot is hun
aantal, dat in sommige wijken
reeds algemene slangenjachten
zijn georganiseerd.
In de kranten wordt steeds
gewaarschuwd tegen het ge
vaar, dat de ,,rattlers"opla-
veren, vooral ook, omdat de
kop, zelfs na van de romp te
zijn gescheiden, nog gedurende
enige tijd zijn giftige beet kan
van een verlaten hertenbaby,
die tenslotte door hun'bescher
meling zijn verminkt of zelfs
gedood. In de grote natuurre
servaten worden bezoekers meer
gewaarschuwd voor ontmoetin
gen met herten dan met beren.
Een ieder is bekend met het
gevaar, dat bobcats (lynxen) en
mountain lions (poema's) ople
veren, maar gelukkig behoren
deze tot de zeldzamere bezoe
kers van de bewoonde wereld.
Meldingen van hun aanwezig
heid berusten in vier van de vpf
rt
ligt deels aan de zware nach
telijke dauwval, deels aan de
watermassa's, die via tuinslan-
fen en sproei-systemen voort-
urend over dorstige gazons
en perken worden uitgestort. In
sommige randgemeenten heeft
men reeds maatregelen moeten
nemen om dit enorme water
verbruik tegei te gaan. en de
watervoorziening, niet alleen
van Los Angeles, maar van heel
zuid-Califomië vormt een van
de zorglij kste problemen voor
de naaste toekomst.
Wie het m<zest onder het wa
tergebrek en het daarvan het
gevolg zijnde voedseltekort lij
den, zijn de in het wild leven
de dieren. Steeds meer wagen
zich deze schuwe schepsels in
de door de mens in beslag ge
nomen streken, aangetrokken
door de grasvelden en de privé
toebrengen. Nog pas kortgele
den werd van een dergelijk ge
val melding gemaakt. Wist u
overigens, dat de dikkerds on
der ons de beste kansen ma
ken zo'n giftige slangebeet te
overleven? Eindelijk eens een
plus voor de niet-zo-slanke lijn!
Lastig kunnen vaak de herten
zijn en in Californië zijn er
meer herten, dan in de overi
ge staten van de V.S. tezamen
doordat zij in de scheme
ring nog wel eens trachten donk
een spiegelruit de kamer bin
nen te stappen. De meeste
mensen weten niet, dat herten,
sierlijk en zachtzinnig als zij er
uit zien, niet alleen nooit vol
ledig tam worden, maar zelfs,
wanneer zij ouder dan twee
jaar zijn gevaarlijk kunnen wor
den voor de mens. Er zijn ge
vallen bekend van eigenaars
gevallen op vergissingen van
overangstige lieden, maar blykt
zulk een rapport op waarheid
te berusten, dan wordt Los An
geles' bijna legendarische ja
ger, Lang Neus Smith, inge
schakeld, waarmee het dood
vonnis van de vermetele indrin
ger is getekend.
De talrijkste en tevens onsym
pathiekste van de viervoetige
ongenode gasten zijn de coyo
tes. Zii schuimen de vuilnis
vaten af; hun luguber gehuil
wordt tot in Beverly Hills en
Hollywood gehoord en tracht
soms zelfs te concurreren
met de lieflijke klanken van de
openluchtconcerten, waarvoor
nu weer het seizoen is aange
broken.
Heel wat populairder zijn de
vossen, raccoons (wasberen)
en skunks (stinkdieren), die zich
op zoek naar water en voedsel
steeds verder in de bewoonde
wereld wagen, en door vele be
woners van de, nog groten
deels wilde, canyons als huisge
noten worden geadopteerd He
laas zijn ook deze vriendelijke
dieren, die gewoonlijk al gauw
hun natuurlijke schuwheid af
leggen en vaak als onze tradi
tionele huisvriend, de hond, uit
de hand komen eten, niet ge
heel ongevaarlijk, als mogelijke
overbrengers van hondsdolheid.
Er zjjn de laatste maanden
reeds verscheidene, aan rabiës
ladende, wilde dieren door de
politie van Los Angeles en om
geving gedood.
In onze eigen tuin heeft zich
Kortelings een veel zeldzamere,
en volkomen onschuldige fami
lie van, normaal niet in de
stad levende, dieren gevestigd.
Het zijn chipmunks, minia-
tuureekhoorrt.ies, die ik tot
dusver enkel in bergachtige
streken van de V.S. en Canada
had gezien. Zij kunnen heel
mak worden en in de druk be
zochte vakantie-oorden, zoals
aan de Grand Canyon, leven
zij vrijwel geheel op de zak van
goedgeefse toeristen.
Onze chipmunkfamilie bestaat,
voor zover ik kan vaststellen,
uit een ouderpaar met een telg,
die er zeer wonderlijk uitziet
en het meest doet denken aan
een muis, die vergeten heeft
zijn jasje aan te trekken. Met
noten, broodkorsten en andere
lekkernijen ben ik direct een
campagne begonnen om te
trachten ze vah' doortrekkende
tot vaste bewoners van onze
tuin te maken.
LOUISE BURGHARDT
Tenslotte kwam Khroesjtsjev zelf aan
het woord, met de welsprekendheid die
hem eigen is. „Kameraad Hoxha", zo
moet hij gezegd hebben, „u hebt een
emmer mest over mij uitgestort en dat
zult u persoonlijk schoonwassen." Het
werd een geweldige scène. Hoxha en
de andere Albaanse communisten wil
den weg, maar ze werden tegengehou
den. Toen ze eindelijk konden vertrek
ken, weigerden zij naar de voor hen
gereserveerde villa te gaan. Zij barri
cadeerden zich in hun eigen ambassa
de, in afwachting van de Russische
aanval. Zij vreesden te worden vergif
tigd en lieten alle maaltijden door hun
lijfwacht keuren. Maar er gebeurde
niets. De volgende dag, 25 november,
keerde Hoxha naar Tirana terug.
In de toestand van koude oorlog, die
er thans tussen Albanië en de Sovjet-
Unie bestaat, is Hoxha degene, die zich
het minst gelegen laat liggen aan wat
„de mensen zullen zeggen". Khroesj
tsjev heeft in februari Pospelov nog af-
ROEM.
ZUIDSLAVlÊj
BULG.
ZUIDSLAVIË
KM SO
gevaardigd naar het vierde Albaanse
partijcongres. Hoxha bleef weg van de
communistische topconferentie in Mos
kou, die in maart is gehouden, omdat
hij bang was te worden vermoofd. Hij
heeft twee van zijn eigen diplomaten,
Soefet Metani en Ismet Jako, laten te
rechtstellen omdat zij spionage zouden
hebben bedreven voor de Sovjet-Unie.
Hij heeft alle Russische onderzeeërs
gedwongen de haven van Valona te ver
laten. Op ostentatieve wijze heeft hij
kredieten en graan aanvaard van com
munistisch China, een land dat nota-
bene zelf in het krijt staat bij de Sov
jet-Unie en dat met een ernstig gebrek
aan voedsel kampt.
H. J. NEUMAN
Een Japanse firma heeft een luxueus
so^rt walkie-talkie op de markt ge
bracht. Het apparaat werkt op transis
tors en het kan vrij gemakkelijk worden
vervoerd, b.v. in een damestasje. Over
een afstand van 1,6 tot 16 km. kan men
er zowel mee zenden als ontvangen. De
jongedame, die zich hier een exem
plaar heeft aangeschaft voor het geval
het stilzwijgen haar te machtig wordt,
is een Weense. De Oostenrijkse P.T.T-
heeft n.l. al een aantal vergunningen
voor deze walkie-talkies uitgereikt
