SmON VINKEN
Ik ben 'n flap-uit
en 'n zenuwlijder
Goede kans voor Zuidema
in finale jeugdschaken
Belangstelling voor wereld
kampioenschap gestegen
Rob Groen loot gunstig
voor roeistrijd in Praag
Zowel ongestuurde als de
vier van Nereus aan start
wmrn
K
„Ik ga toch mijn eigen
gang zegt Sacha Dénisent
Kleine
GENERAAL
PLUSFOUR
J"
JONGE MENSEN
AMUSEMENTSVAK
Roy Emerson verslaat
Laver te Kitzbühel
Diekstra-Minaya
afgebroken
Sir Stanley Rous
voorzitter FIFA?
in
Iets goeds uit
Siberië
Engeland speelt fel
Italiaanse ploeg voor
Wereldkampioenschap
Barendrecht speelt
remise tegen Szabo
„Juventus" gaat niet
naar Oost-Berlijn
Van der Borgh eerste
te Aarschot
Wim van Est op tiende
plaats te Borgerhout
Zeilwedstrijden
gisteren afgelast
DINSDAG 22 AUGUSTUS 1961
MÊaËmê-i
Vijfde testmatch
Wielrennen op de weg
Zone-schaaktoernooi
Alkmaardermeer
Randstad, een nieuw
blad voor jongeren.
Zo luiden de aan
kondigingen. Na het on
„twennen" van Taboe (nu
ter ziele), het voortsjok
ken van „Oscar" en het
rusteloos zoeken naar de
sleutel van de formule
6x9 (waarschijnlijk is
„Hèt" antwoord daarop
nog lang niet gegeven)
ging ik geïnteresseerd op
zoek naar een der redac
tieleden van de nieuw op
te richten periodiek. Tot
mijn verrassing belandde
ik op het kantoor van de
Haagse Post in Amster
dam, waar in een klein
vertrek achter een bureau
vol paperassen een lange,
bleke jongeman gejaagd
enige zaken afwikkelde.
Die jongeman luisterde
naar de naam van Simon
Vinkenoog („geen pseu
doniem hoor").
„Maar hoe komt u daarbij.
Randstad is helemaal
geen blad voor jongeren,
al wordt de redactie toe
vallig gevormd door vier
jonge mensen", klinkt het
al meteen.
Is er vandaag nog nieuws in de krant?
Antwoord op vraag hoe
omhoog kunnen komen in
Ze zong Franse en Nederlandse
liedjes in Marina aan de Kat-
wijkse boulevard. Hoe jong
ook, ze speelde met haar publiek,
vooral met de vetlachende Karls en
Willys die onze stranden hébben
opgekocht. In een clownesk Duits
onderbrak zij zichzelf herhaaldelijk
om poeslief spottend haar praatjes
en liedjes voor de Karls en Willys
te vertalen. Die glommen van Ver-
gnügen. Maar flitsend tussen twee
zinnen liet zij zich in ons eigen taal
tje haar commentaar ontvallen:
snélle onder-onsjes, alleen begrijpe
lijk voor ons groepje verdrukten,
dat nog altijd een zeurderige rancune
voélt jegens de veroveraars met de
witte nummerborden op hun ge
stroomlijnde tanks. Ze was te speels
en blijmoedig om te kwetsen, maar
toch te veel artieste om niet gretig
gébruik te maken van de merk
waardige atmosfeer tussen twee
samengebrachte, maar elkaar soms
slecht liggende naties. Het was een
gewaagd balanceren, maar een juist
smaakgevoel voorkwam dat Sacha
Dénisent een broze relatie in scher
ven sloeg.
juister," zegt ze, „ik héb een
versje gemaakt. Het eerste couplet
is zo: De hemel is een blauwe wolk,
met zestien lange straten; op iedere
hoek staat een agent, met wie je
gewoon mag praten. Vind je het leukf
De hemel is een grijze wolk, vol zoete
nougatblokken; als je zegt: ik hou
van jou, luiden er duizend klokken."
HENK SUER.
Moskouse correspon
denten zijn het er
over eens dat de
Sovjets met hun tweede
„kosmonaut", Gherman
Titov, weer uitstékend
voor de dag zijn geko
men. Hoewél hij Gaga-
rins jongensachtigheid
mist, weet hij direct de
memen voor zich in te
nemen. Hij heeft gevoel
voor humor-en is spits
en ongedwongen in zijn
antwoorden. Hij schijnt
geheelonthouder te zijn
en ook niet te roken.
Als een bezig man wordt
hij afgetekend, een man
die in zijn schaarse vrije
uren piano speelt, leest
en turnt. Evenals zijn
23-jarige vrouw Tamara
komt hij uit Siberië.
Dat is wel opvallend. Tot
dusverre gingen daar
alleen maar mensen
naar toe.
ilSPPsfj
siLs
Nederlander C. Zuidema (rechts)
tegen de Joegoslaaf B. Parma.
LONDEN, 22 aug. Na het verlies
Van twee wickets voor 33 vocht Enge
land gisteren op de vierde dag van de
Vijfde testmatch tegen Australië op de
Oval op een door de regen moeilijk be
speelbaar veld fel terug en bereikte
155 voor 4 in zijn tweede innings voor
het sluiten. De Engelsen hadden toen
Dog een achterstand van 83 runs, na
in hun eerste innings 256 runs te heb
ben gescoord, waarop Australië ant
woordde met 494.
Australië, dat reeds zeker is van het
behoud van de ashes" door zijn voor
sprong van 21 in de serie testmat-
ches, scheen op weg naar een snelle
overwinning, toen het in de morgen
uren Geoff Pullar en Ted Dexter voor
33 uit had. Een onderbreking van drie
Uur wegens de regen en twee goede
standen voor Engelands derde en vijf
de wicket remden de Australische op
mars af.
Raman Subba Row, die zijn laatste
testinnings speelde, was het plecht
anker van de Engelse innings met één
Van Stubborn van 69 all out. Hij kwam
bi samenwerking met Peter May, die
33 runs scoorde, op het derde wicket
tot 50 en daarna met Ken Barrington
tot 35 not out, daarmee de score opvoe
rend- tot 65 op het ongebroken vijfde
Wicket.
BERN, 22 aug. Alfredo Binda heeft
"e Italiaanse wielerploeg bekend ge
maakt, die hier op 3 september aan de
Wedstrijden om de wereldkampioen-
Schappen wielrennen op de weg voor
beroepsrenners zal deelnemen
..Aan„ de start komen: Ercole Bal-
wf^nrv0 Carlesi, Angelo Conterno,
ff',1*'0 Massig'nan, Gas-
DwAl u1' A™ald0 Pambianco en
luj- Als reserve is aangewe
zen SilVano Ciampi.
oor het wereldkampioenschap der
amateurs, dat 2 september wordt gehou
den, heeft de Duitse wielerbond de vol-
Êende renners aangewezen: Kunde,
imbach, Boelke, Schulz, Lippeck,
■Lbert, Hermann, Sebilla en Schoen.
KlTZBÜHEL, 22 aug. De Austra
liër Roy Emerson heeft de titel in het
«erenenkelspel van de internationale
Oostenrijkse tenniskampioenschappen
Sewonnen door een overwinning met
m 3 6—3 36 06 6—2 in de finale op
Jfjn landgenoot, de Wimbledonkampioen
1961 Rod Laver.
De overige titels werden gewonnen
bij het dames-enkelspel door Margot
Dittmeyer (W.-Dld.)heren-dubbelspel
door Roy Emerson-Rod Laver (Austr.);
dames-dubbelspel door Rosemarie Dar-
mon-Elisabeth Starkie (Fr./G.B.); ge
mengd-dubbelspel door Margot Ditt-
meyer-Laci Legenstein (Dld./Oost.).
v. snv.^>x- feWnSè!
DEN HAAG, 22 aug. Nu de natio
nale jeugdkampioen Coen Zuidema de
finale heeft bereikt is de belangstelling
voor het toernooi om het wereldkam
pioenschap schaken voor de jeugd op
nieuw sterk gestegen. Het toernooi-
lokaal was, ondanks het zeer slechte
weer, zeer uruk bezet. Een van de
velen die van zijn belangstelling ge
tuigde was de voorzitter van de
K.N.S.B., de heer H. J. van Steenis.
De Tsjechoslowaak Hort, die in de
ochtenduren van de Nederlander Zuide
ma had verloren en daarmee de kans
op een finaleplaats in rook zag vervlie
gen, besloot een vliegtuig naar zijn
vaderland te bespreken. Deze jonge
speler is kennelijk aan het einde van
zijn krachten. Hij heeft de laatste
maanden de interland in Oberhausen
en de studentenolympiade in Helsinki
moeten spelen.
In de finalegroep speelde Coen Zui
dema, die zwart tegen de Zuid-Slaviër
Parma had, er onvervaard op los. Hij
vermeed een remise door herhaling
van zetten, teneinde een moeilijk
paarden-eindspel te bereiken. Het zag
er naar uit dat hij winstkansen had,
maar later .verd het toch remise.
Opvallend was de snelle nederlaag,
MARIENBAD, 22 augustus Gister
avond zijn in Marienbad de partijen uit
de vijftiende ronde van het zone-schaak -
toernooi gespeeld. De resultaten waren:
dr. Barendregt (Ned)Szabo (Hong.)
'/«-'/«; Olafsson (IJsl.)Ciric (Z.S1.)
Bobotsov (Buig.)Milic (Z. SI.)
i/rV»; Filip (Tsjech.)Niemela (Fin
land) 1-0; Perez (Spanje)Blom (Den.)
0-1; Gragger (Oostenr.)Lundquist
(Zweden) 1-0; Sliwa (Polen)Uhlmann
(O. Did.) 1-0; Ghitescu (Roem.)Jo-
hanessen (Noorw.) afgebroken.
De stand na de vijftiende ronde ziet
er als volgt uit: Olafsson 12,5 pnt. Filip
12 pnt. Uhlmann 10.5 pnt. Johanessen
9 pnt. en 1 afgebr. partij. Ghitescu 8>/t
pnt. en 1 afgebr. Bobotsov en Ciric bei
den 8Vj pnt. Sliwa en Szabo beiden 7 pnt.
Dr. Barendregt en Gragger beiden 6
nt. Blom, Milic en Perez allen 5 pnt.
"iemela i'/t pnt. Lundquist 31/2 pnt.
PRAAG, 22 aug. „Het is natuurlijk
allemaal „op papier", maar toch mo-
Sen we niet zeggen dat we slecht
Seloot hebben",, was het commentaar
^an de heer Van Suylekom, chef d'équi-
Pe van de Nederlandse roeiploeg giste
ren. Hij vervolgde: „Maar wat je nu
®chf noemt een goede loting is het toch
«ok weer niet. De enige meevaller is
e'Kenlijk de heat, die Rob Groen heeft
setroffen. In de eerste plaats start hij
Donderdag in een serie van slechts
JjHe roeiers, maar belangrijker is toch,
«at hij in zijn voorwedstrijd tenminste
P'et hoeft uit te komen tegen Vladimir
fvanov, de Olympische en Europese
Sarnpioen. Hij krijgt de Italiaan Savina
Jtebek en de Oostenrijker Horst Feink
air-llover z'cdl- Lat zijn maar dan
lt'.id weer „op papier" geen groot-
j®?on ni(.j een internationale bekend-
Roh ^'oa's we bet nu zien, zit er voor
Groen een directe finaleplaats in".
j. Zo gunstig als het lot voor de
j®gir-skiffeur was, zo ongunstig was
Np» Voor de ongestuurde vier van
(jgT®Us. Niet alleen, dat de Amster-
k jbrners tegen Duitsland, Olympisch
de >Pioen 1960, moeten uitkomen, ook
Uit T®faamde ploeg van Falck-Dongo
on u winnaar van het zilver
Vr! bet Lago di Albano lootte de
edstrijd waarin Nereus moet
DRkomen.
hiete=?,fld opgewekt heeft ook de vier
toen tuurman van Njord niet gekeken,
ploe/ 'hond-voorzitter C. H. van der
^endmaakfp^T^H6"./311 de lotinS be
en na mor-1 Leidse studenten roei-
ecn nÏÏ^ ia hun heat ook al tegen
gestuurriïpi® kampioen, namelijk de
s stuurde vier van Duitsland.
Zorgdeneno echt ».no«™aai" resultaat
hotel nnrtp "wuez4lg?n het Lalta-
Lisa-presiflPnt Ti, toeTzlen<1 oog van
tea de afii™ Thomas Keiler verricht-
afgevaardigden van de landen,
de Fisa-bestuursleden en enkele journa
listen de loting bjj het nummer twee
zonder stuurman. Hier komt Neder
land, vertegenwoordigd door Blaisse
en Veenemans, die ook in de ongestuur
de vier starten, uit tegen Finland,
Engeland en Tsjechoslowakije. Naar
het zich laat aanzien wordt dat, voor
de derde maal „op papier", een open
strijd met waarschijnlijk Tsjechoslo
wakije licht favoriet.
Favoriet is Tsjechoslowakije stellig
ook bij de „Nederlandse" heat van de
achten. Samen met Nederland en Tsje
choslowakije strijden Polen en Roe
menië daarin om één finaleplaats. De
grote pechvogels bij de achten zijn on
getwijfeld Duitsland en Rusland. Uitge
rekend de twee ploegen, die wel de
meeste aanspraken op de Europese
titel kunnen maken, komen in één
serie uit. „Moeten ze ons dat nu ook
al aandoen...", was het commentaar
van een vertwijfelde Duitse journa
list.
Niet op vier, doch op vijf van de
zeven nummers zal Nederland de laat
ste dagen van deze week b(j de Euro
pese roeikampioenschappen op de Mol-
dau vertegenwoordigd zijn. Het bestuur
van de roeibond heeft namelijk beslo
ten de ongestuurde twee van Nereus,
bestaande uit Blaisse en Veenemans,
die als reserve w- s ingeschreven, toch
te laten starten. Dit besluit is genomen
toen bekend werd, dat de ongestuurde
vier van Nereus ook van die ploeg
maken Blaisse en Veenemans deel
uit vrijdag en de twee z- nder stuur
man al donderdag zjjn voorwedstrijden
moet roeien. Indien een van de Nereus-
tearr\s zich rechtstreeks in de finale
plaatst, zal de andere ploeg als dat
nodig is uiteraard zaterdag in de
herkansingen uitkomen. Mochten ech
ter beide ploegen er niet in slagen
direct de finale te bereiken, dan wordt
een van de equipes teruggetrokken.
die de Hongaar Nagy de begaafde
Spanjaard Calvo toebracht. Op dege
lijke wijze versloeg Larusson in een
Nimzo-Indièr de Schot Thomson. Gheor-
giu zag zich door de jonge Fin Westerin-
nen een gambiet voorgezet, dat echter
zodanig van opzet was, dat het de Roe
meen weinig moeite kostte tot winst
te komen. Larusson, de IJslander,
speelde met zwart Thomson van het
bord, zonder dat deze tot een redelijke
stelling had kunnen komen. De overige
partijen werden afgebroken.
In de eerste kwalificatiegroep staat
onze landgenoot Diekstra in een toren
eindspel met zwart tegen de Colum-
biaan Minaya een pion achter.
De uitslagen waren:
Finalegroep: Thomson (Schotland-
Larusson (IJsland) 01; Kinnmark
Zweden)-Pfleger CW. Did) afgebroken;
Kuindzhi (Rusland)-Gulbrandsen (Noor
wegen) afgebroken ;Nagy (Hong.)-Cal-
vo (Spanje) 1—0; Parma (Z. Sl.-Zuide-
ma (Nederland) 14Gheorghiu
(Roem.)-Westerinen (Finland) 10.
Eerste kwalificatie-groep: Holaszek
(Oostenrijk)-vrijMinaya (Columbia)-
Diekstra (Ned.) afgebroken; Rosino
(Italië)-Keogh (Ierland) 10; Gilden
(V.S.)-Kütter (O. Did.) afgebroken;
Jakobsen (Den.)-Rubinetti (Argenti
nië) 10; Phillips Nw. Zeeland)-Smith
G.B.) afgebroken.
LONDEN, 22 aug. Sir Stanley
Rous, de huidige secretaris van de En
gelse „Football Association", maakt
een zeer goede kans als de internatio
nale voetbalfederatie hier eind septem
ber in vergadering bijeenkomt, tot pre
sident van de FIFA te worden ge
kozen, Dit bericht de London Daily
Epress.
Sit Stanley Rous zou bereid z(jn de
post by de Engelse voetbalassociatie
neer te leggen om plaats te kunnen
nemen op de presidentszetel.
Rivalen voor de Engelsman zjjn de
Zwitser Ernst Thommen, de Joegoslaviër
Mihail Andreievic en dr. Ottorino Ba-
rassi van Italië.
TURIJN, 22 aug. Het bestuur van
de Italiaanse voetbalcub „Juventus"
heeft meegedeeld, dat de spelers niet
naar Oost-Berlijn zullen gaan. De club
zou oorspronkelijk woensdag een licht-
wedstrijd spelen tegen het elftal van
het Rode leger.
Door de Italianen werd geen nadere
verklaring gegeven waarom men de
wedstrijd heeft afgezegd. Men neemt
echter aan, dat de reden gelegeh is in
de huidige politieke situatie in Oost-
Berlijn.
LEUVEN, 22 aug. De Nederland
se wielrenner Martin van der Borgh is
te Aarschot uit een veld van 38 ren
ners winnaar geworden van een weg
wedstrijd voor professionals over een
afstand van 155 km, waarvoor hij een
tijd noteerde van 4 uur 8 min. Hij ver
sloeg in de eindsprint de Belgen An-
dré Bar en René van Meenen, die resp.
tweede en derde werden. Het drietal
had een voorsprong van een halve mi
nuut op een peloton, waarin ook de
Nederlanders Damen en Lahaye, die
zich als tiende en elfde plaatsten.
AUDENAERDE, 22 aug. De Bel
gische renner Arthur de Cabooter ze
gevierde gisteren hier in een wegwed
strijd over 84 km. in 2 uur en 1 min.
over zijn landgenoot Rik van Looy. Op
ie derd plaats eindigde Gustave De
srrjedt.
De Nederlanders Michel Stolker en
Piet van Est eindigden op de tiende en
elfde plaats.
ANTWERPEN, 22 aug. Met een
achterstand van 100 meter op de win
naar, de Belg Louis Proost, reed de
Nederlander Adri Biemans in een wie-
Ier weg wedstrijd over 150 km te Borger
hout naar de tweede plaats. De tijd van
Proost over de 150 km was 3 uur 50
min. Wim van Est klasseerde zich met
enkele Belgen ex aequo als tiende.
„Dus geen jongerentijdschrift.
Een literair blad dan? Een ant
woord op het Streven van Po
dium om de Roeping van Ti
rade als Maatstaf te nemen?"
„Helemaal niet", zegt Simon
agressief. „Natuurlijk zullen
wij veel aandacht besteden aan
de literatuur, vooral de bui
tenlandse literatuur. Maar daar
naast willen wij ook artikelen
brengen over politiek, psy
chologie, astrologie enz. Boven
dien kan men „Randstad" geen
tijdschrift noemen." „Hoe wilt
u het dan noemen", vraagi tk.
„Een periodiek of een onregel
matig verschijnend tijdschrift
In boekvorm wellicht?"
„Het is een periodiek noch
een tijdschrift", gaat Vinken
oog (33 jaar, „ik ben geen jon
gen meer") nu door. „Het is
gewoon: Randstad.
AKERSLOOT, 22 aug. De slechte
weersomstandigheden harde wind en
regen waren de oorzaak, dat er gis
teren in de Alkmaardermeerweek niet
is gezeild.
Ook omdat? ik veel optrek
met jongeren ziet men mij
vaak voor een literaire
nozem aan. Maar toen ik op
17-jarige leeftijd de ouder
lijke woning ontvluchtte
(„ik wilde geen moeders
kindje worden, achteraf heb
ik misschien toch nog een
sterke moederbinding") richt
te ik mij op de ouderen en
waar kwan. ik terecht?
Simon kijkt ons vorsend
aan). Bij de jongeren. Na
tuurlijk bij de jongerenIk
probeer begrip op te bren
gen voor anderen. Ik kan
eenvoudig niet zonder de
anderen. Ik vind dat ergens
wel fijn. Maar ik geloof dat toen wjsj jjj dat ik schrijver
1 Ir Inrnr Mrtrot ^11 Ipa
Simon Vinkenoog in de harde
werkelijkheid.
2 miljoen). De mensen ver
binden mijn naam altijd met
het Leidseplein. Ze denken
dat ik aan de sociale kant
van het leven geen aandacht
besteed. Maar dat is nu juist
mijn noodlot. Het noodlot
ook van mensen als Noote-
boom, Mulisch, Campert en
Claus. Wij houden nu een
maal van uitgaan, van het
nachtleven. En dan ben je
onmiddellijk een „Pleiner".
Mulisch overigens is veel
eerder een Pleinfiguur. Hij
komt er veel meer dan ik en
bovendien woont hij er nog.
De nummers gaan heten: Rand
stad 1, Randstad 2 enz. Die
naam hebben wij het liefste.
Die „wij" zijn Harry Mulisch
(34), Hugo Claus (32), Ivo Mi-
chiels (28) en natuurlijk de
man, die nu tegenover ons zit
en in zijn nog korte leven reeds
de naam van Neerland's eerste
schenentrapper heeft verwor
ven.
„Ja", zegt Simon. „Boven
dien ben ik een zenuwlijder
eerste klas en een grote flap
uit. Daardoor komt het dat ik
heel wat tegenstanders heb.
Sommigen maken het al te
bont. Die lieden komen op mijn
schandelijstje. Dat lijstje groeit
overigens steeds. Ik vind het
een nare bezigheid om dat lijst
je bij te werken. Liever houd
ik mijn kaartsysteem van fans
bij. U weet toch, dat ik een
eigen fan-club heb?"
De telefoon rinkelt en even
later zegt Vinkenoog: „Nee,
daarvoor moet je Jaap nemen.
Die kan een lekker hard stuk-
kie schrijven. Afgesproken.
Dag."
Dan keert hij terug tot ons
gesprek en toont de omslag van
„Randstad".
„Denkt u de derde aflevering
te halen?"
Even is Vinkenoog verrast,
maar de man die zoals hij
zelf zegt zijn tegenstanders
steeds met zorg uitkiest („eigen
lijk is discussiëren voor mij
overbodig, want ik heb altijd
gelijk. Er sluimeren duizen
den, tienduizenden vermoede
en onvermoede kwaliteiten en
eigenschappen in mij. Moet ik
dan de mindere zijn van wie
dan ook? Nee, ik ben de mees
ter, trouwens als schrijver moet
je altijd gelijk hebben is het
niet zo?") pareert moeiteloos:
„Ja natuurlijk. Er is geen en
kele aanleiding om te veronder
stellen dat wij na het eerste
of tweede nummer er mee op
zouden houden. Trouwens de
kopn voor hei derde nummer
wordt thans al ingezameld".
Er wordt geruisloos een krant
op zijn bureau gelegd.
„Hier, kijkt u maar eens. Dat
is voor de nieuwe serie televi
sie-diepte-interviews, die ik ga
maken met beeldende kunste
naars onder de titel „Atelier-
bezoek".
„Aardig hè", zegt hij weer
en trekt de krant waarin een
foto van hem staat afgedrukt
terug.
„Ik heb veel televisiewerk
gedaan. Misschien herinnert
u zich nog wel die uitzen
ding over Marokko in het
kader van de actie „Redt
een Kind" (opbrengst
ik later nooit zulke rancunes
zal hebben tegenover de
jongere schrijvers-genera
tie, als nu die hoog over
het paard getilde oudere
generatie van literatoren
(„de idioten, schrijft u dat
maar op") jegens mij koes
tert. Eén van hen heeft
het wel al te bont gemaakt.
Onder de naam Nico Negen
oog heeft hij de meest on
beschofte dingen over mij
geschreven. Deze man staat
dan ook bovenaan op mijn
schandelijstje."
„Ik heb altijd schrijver wil
len worden. Het begon al op
zou worden.
Al mijn werken zijn auto-bio
grafisch. Trouwens alJe romans
zijn dat, of het zijn geen ro
mans."
Er valt een korte stilte.
„Ik wil eigenlijk van alles
gaan doen", vervolgt hij. „Maar
de tijd hè, de tijd ontbreekt er
voor. Bovendien kan en mag
je in deze wereld niet alles
doen wat je graag zou willen.
M(jn ideaal is: vrijheid van
handelen, vrijheid van leven.
Vandaag achter je redactiebu
reau in Amsterdam, vannacht
in New York naar een mooie
film kijken en morgen op je
jhuik liggen aan de Riviera-
school. De onderwqzer las dan j{ust
voor de klas mijn opstelletjes
voor. Ik vond dat prachtig en
FRANS BOELEN
Sacha Dénisent is 25 jaar, afkomstig vi
Nijmegen. In de Amsterdamse binnenstad
is haar tengere gamin-achtige verschij
ning in modieuze broeken, bloesjes en trui
tjes vrij bekend. Sommigen zien haar voor
een Franfaise aan; haar kristallen articu
latie van het Frans kan Nederlandse oren
dan ook gemakkelijk misleiden. Trouwens,
heel haar speelsheid waant men van zon
nige, zuidelijke herkomst. Haar naam is na
radio- en televisie-uitzendingen al vrij alge
meen vertrouwd. Ze zong ook op het laat
ste liedjesfestival in Knokke. Maar ze was
in het domme en commerciële milieu zo
misplaatst, dat ze nog steeds bedroefd is
over haar deelname. Niettemin is ze in die
tijd in tientallen binnen- en buitenlandse
bladen gesignaleerd als een artieste van
ras, een exotisch edelsteentje in de bijou-
terieëndoos van het Franse chanson. Of
ze ooit gerangschikt zal worden onder de
grote vedettes van music-hall en cabaret,
is een vraag die ze zelf in ernstige ogen
blikken met een grimmig „ja" beantwoordt.
Sinds heel kort zegt ze: „Ik wil clown
worden." En in een oplichten van haar
bruine ogen en een trage beweging van
haar mond trekt ze haar gezicht tot een
glimlach, die mij als grimas voor het cir
cus ongeschikt ljjkt, maar voor het verte
deren van duizenden mannenharten hoogs)
doeltreffend.
„Ik kan zo slecht opschieten met mana
gers en producers, en heel veel van mijr
vakgenoten vinden mij een lastige, aanstel
lerige rotmeid", zegt ze.
„En dat glimlachje dan?"
„Da's voor aardige mensen, en voor de fo
tograaf en het publiek." Ze wil zich niet
beklagen over haar vak, over de middel
matigheid die er vaak troef is. Ze zegt:
„Ik kan er niks van zeggen, want ik moet
zelf nog zo veel leren. En ik werk ook
hard. Ik studeer al jarenlang Frans, zang
en beweging.
Wat Sacha Dénisent over haar vak niet
uitspreekt, is overigens geen geheim. Het
is in vele opzichten een zenuwachtig gedoe
om wat publiciteit, een gejaag op holle
platensuccessen, een smeltkroes van on
voorstelbare roddel en ruzietjes. Met een
„dag liefje, dag schatje" begroet men el
kaar, terwijl men volgens aloude gewoon
te elkaar met toneelglimlachjes aanminnige
kusjes op de wangen drukt, maar even la
ter breekt men elkaar tot de grond toe af.
„Hoe kunnen jonge mensen in dit milieu
omhoog komen, Sacha, als ze ook nog hun
zelfrespect willen bewaren?" Het wordt een
lang antwoord.
Met haastige zinnen, vlugge handgebaren
en meesprekende ogen hangt ze een bijna
ontroerend beeld op van haar ouderlijk
huis, waar zij en haar zusje verwend wer
den door een zorgzame moeder en een uit
bundige vader. Haar vader en zijn familie
waren van een bohème slag, dat zonder
de geringste aanleiding dolle feesten start
te en nachtenlang muziek maakte. Dat
heeft bij haar wel wat opgerakeld. Op de
mulo strandde ze al na een paar jaar,
maar op avondjes van amateurs had ze des
te meer succes. Ze ging later werken in
een muziekwinkel in Amsterdam. Negen
tien was ze toen ze op een morgen naar
St. Germain des Prés op het Rembrandt»-
plein stapte en de baas van het etablisse
ment, Tom Manders, vroeg of ze hem wat
voor mocht zingen.
Ze zong twee Engelse liedjes. „Nee," zei
Manders, „probeer eens C'est si bon." Ze
deed het zonder meer woorden dan de titel
te kennen. „Vodden," vond Manders. Waar
schijnlijk met behulp van haar glimlachje
want ze vond hem aardig vroeg ze
of ze na een week nog eens mocht terug
komen met een paar Franse liedjes die ze
zou instuderen. Die week sliep ze niet, ze
oefende tot ze er gek van werd. „Krimi-
neel," riep na die week Manders, die la
ter als Dorus het land zou intrekken.
Ruim drie jaar heeft ze de avonden in
St. Germain des Prés doorgebracht. Man
ders leerde haar alles wat hij wist.
Bij Sacha Dénisent kan altijd alles. Als
ze in een of ander etablissement optreedt,
wijst ze tussen de bedrijven door ook be
zoekers naar hun plaats, sjouwt zonodig
met stoelen
Maar wij hadden het over het omhoog
komen van jonge mensen in het wereldje
van de lichte muze.
„Ik ben zo'n slecht voorbeeld," protes
teert ze. ,,Ik heb een aanbod voor een we
kelijks radio-optreden afgewezen omdat ik
dan te veel vervelende liedjes moet zin
gen. Ik blijf af van het grote repertoire van
Piaf, Brassens, Aznavour, Montand en
Clay, omdat ik mijzelf er nog niet goed
genoeg voor vind."
„Waarom trouw je niet?"
Tot nog toe heb ik mijn vak steeds be
langrijker gevonden."
„Wil je een buitenbeentje blijven?"
„Je moet rnjj niet zo ideëel zien. Ik
zing wel eens een commercieel liedje. Som
mige dingen wil ik beslist niet, bij andere
denk ik gewoon niet na. Als je jong bent,
mag je onbezonnen doen. Mijn geestelijk le-
Sacha Dénisent met haar lachje voor aardige
mensen, fotografen en publiek.
ven is maar heel pover. Ik bid voor ik ga
eten en ik ga nog wel eens naar de kerk.
Dan steek ik kaarsen op. Ik zit er zo'n
beetje bij en praat met Onze Lieve Heer.
Het is heel dom, dat weet ik wel, maar
tiet is net of ik antwoord krijg ook. Het is
net of Hij mijn gabber is. Ik doe dus eigen
lijk gewoon maar wat. Maar soms hè, be
valt het mij niet. Dan zijn er mensen die
zeggen dat je zus of zo moet doen. Ik zeg
per ongeluk iets hatelijks terug of ik doe
heel iets anders, nou, en dan ben je een
aanstellerige rotmeid. Het zal wel zo zijn."
Haar glimlachje moet de laatste zin on
gedaan maken.
„Ik blijf mijn eigen gang gaan. Het is
misschien verkeerd, dan zal ik misschien
liet groot worden, toch geloof ik dat er
I»en andere weg is, denk jij wel?
(Van onze speciale
verslaggever)
e moet ze weten te boeien en
wij kunnen dat. Wij klimmen
met een heel stel de bergen
op en als er een uitglijdt en
aan een touwtje van amper
twintig meter in een inktzwarte
gletsjerspleet bengelt, trekken
wij er hem gezamenlijk nit. Wij
kamperen met ze op de natte
rotskusten van Bretagne en er is
er niet een die het een sof vindt.
Wij reizen met een flinke groep
dwars door Noorwegen en als na
zestien dagen het uur van schei
den is aangebroken, staan de
deelnemers als kleine kinderen
te brullen omdat ze elkaar niet
meer kunnen missen.
Heinz Ploum, 36 jaar, plusfour
plus pijp, staat dit als een kleine
generaal te vertellen. Hij leidt
een dubbel leven. Op de katho
lieke HBS van Bolsward is hü
gymnastiek-leraar, voor het Vor
mingscentrum Vinea Domini
trekt hij al tien jaar lang in de
vakanties op avontuur met jon
gelui tussen twintig en dertig
Hij heeft ervaren dat de avon-
Heinz Ploum weet te boeien.
tuurlijke trektochten bij vele
jonge mensen aanslaan. „Wij zijn
niet het reisbureau dat vakantie
gangers ergens heenrijdt, wij
willen de menselijke ontmoeting
mogelijk maken door gezamen
lijke ondervindingen". Met elke
uittrekkende groep jongens en
meisjes gaan een reisleider en
een aalmoezenier mee. Persoon
lijke initiatieven van deelnemers
krijgen onderweg alle kans.
Heinz Ploum heeft ook ge
merkt dat jongeren eenzaam
kunnen zijn. De openheid van
de gesprekken er. de vriend
schappelijke o -gang maken van
een skivakantie, een zeilkamp
of een trektocht door Schotland
een diepgaande belevenis. „Dat
men onderweg verliefd raakt of
dat verloofden verliefd doen
hoeft niet uit de toon te vallen."
Voor een enkel type is Heinz
Ploum bevreesd: de zich gearri
veerd wanende figuur. Maar ook
deze heeft hij, net zo goed als de
zgn. aarts-individualist, vaak
zijn klatergouden aureool zien
verliezen en rustig zien op
nemen in de groep, als men in
verloop van de tocht steeds
meer op elkaar aangewezen
was.
