Algemene
debat
over
Wirjopranoto haalt er de
zaak Nieuw-Guinea hij
Kort antwoord
van Nederland
Vergadering zet
Bizerta voort
A/i
AAN BEIDE ZIJDEN VAN DE SCHEIDINGSMUUR
LONDENSE BRIEF
E
ENGELAND ZAL ZICH ONTHOUDEN
teuwe
provocaties
Kunstmin
Succes voor jonge kunstenares
NEHROE GEEFT
ZIJN MENING
Concertsuccessen
De Noorweegens naar
Noorwegen
Oogstdankfeest in Berg aan de Maas
Fruitfee in Goes
KWESTIE BERLIJN
Pleidooi voor eert
topconferentie
Zeep eten „Ik üind ons een prachtvolk" I
De honing van de mensenhaat
DONDERDAG 24 AUGUSTUS 1961
ÜeNAiW Y0RK> 24 auS- (Rtr.)
y ^gemene Vergadering van de
w e.nigde Naties heeft gisteren
ene Vergadering van de
Wt h"1^00 ^at^es heeft gisteren
W at voortgezet over de ont-
en ^Pres°lutie, waarin Frankrijk
doll 'Vnesië wordt verzocht onmid-
- onderhandelingen te begin-
+.ei?' die moeten leiden tot terug-
g van de Franse troepen
v Rlzerta. De Brit Colin Crowe
ee^arde, dat het scheppen van
■jv klimaat, waarin Frankrijk en
h^sië met vrucht kunnen onder-
jv delen, het doel van het debat
et zijn. Hij twijfelde er echter
V] °f de ontwerpresolutie hiertoe
L bijdragen. Uit zijn woorden
n men opmaken, dat Engeland
kroniek reel van de West-
H
niet voor de resolutie zal stem
men, als deze tenminste niet ge
amendeerd wordt.
Nieuw-Guinea
COGNAC V.S.O.P.
COGNAC
V wj
j-lijbricht heeft.
°skou, opnieuw
*etti
op instructie van
paar
'men. Tien dagen na de sluiting
W Oostberlijnse sectorgrens voor
verkeer in Westelijke richting.
Pr 'lji bet nu de Westberlijners
c''sch onmogelijk hun verwanten
Vr'enden in het Oostelijk deel van
hi' j a4 te bezoeken. Bovendien heeft
*ck ^es'berlijners de brutale waar-
rnetUNVing gegeven, dat zij honderd
gr afstand moeten houden van de
(j\jns tussen de beide stadsdelen.
?e s°f hij daarover ook maar iets te
h 5fetl heeft!). Kbroesjtsjev en Ul-
'c 't gaan rustig door met hun uitda-
enr e activiteiten. Zij hebben zich tot
°g toe van de Westerse protestnota's
.'ets aangetrokken, en zij proberen
a°e ver zÜ gaan kunnen, tot het Wes-
en met radicale tegenmaatregelen
ea geert.
Kennedy heeft de communistische
tr°v°caties beantwoord met het stu-
,Van zijn vice-president naar West-
jt.er''jn,.een gebaar dat door de bevol-
van de bedreigde stad
zeer gewaardeerd
a is. Amerika heelt
^'TENLANDSE °°b tot een verster"
king van het mo-
J berlijners bijgedra-
gen door de Ameri-
va?nse troepenmacht in de stad met
fyj. henhonderd man te versterken.
v 'sschien kan men ook de weigering
|^n Amerika om nu een pact met
f1'and te sluiten over een directe
|yVeiK'n<J'ng tussen Washington
0 loskou, als een antwoord zien
|.e communistische maatregelen in
j. rhjn. Maar tot economische sanc-
y6s tegen het Sovjet-blok hebben de
^erenigde Staten en de andere Wes-
8|rs.e mogendheden niet willen be-
hehtf11' Westerse Grote Drie
hen zich tot nog toe onthouden
VQa activiteiten die de Berlijnse crisis
k °rhjdig tot een hoogtepunt zouden
J\nen drijven.
*let
'ge en provocerende maatregelen
M Westen wil zo lang mogelijk
ho. i Ur voor onderhandelingen open-
Alle recente communistische
r^hegelen ten aanzien van Berlijn
te en nog niet de kern van het Wes-
(Jllandpunt. Zelfs de aangekon-
A e sluiting van een Russisch-Oost-
,u' vredesverdrag behoeft geen ca-
hjev *e wor4en' a's bef Khroesj-
err>st is met zijn verzekering dat
ep jrhe verkeer tussen West-Berlijn
hij-r Bondsrepubliek gegarandeerd
Maar de Oostduitsers zullen
S 4e posten betrekken aan de
h^fagswegen tot West-Berlijn, en
\va 'gt maar helemaal aan de manier
toP zij straks optreden, of er een
Khf' ConBict ontstaat. Kennedy heeft
W^iUjev duidelijk genoeg ge-
hol tSchuwd, dat hij geen volledige
tete^r'ng Van West-Berlijn zal tole-
^eadl! fduId van 4e Westerse mo
ge^ I en wordt zwaar op de proef
toe] Met Westen heeft moeten
t>1aak^n' da* dc Russen z'cb schuldig
?n aan flagrante schendingen
0ver e. Berlijnse viermogendheden-
en p enkomsten. Amerika, Engeland
bet [9n 'jk willen de Sovjet-Unie tot
haar aatste ogenblik de kans geven
Wij,; 1u'dige gevaarlijke koers te
bopgj^j' e Westerse Grote Drie
Haar n/ n'e' a"een de bondgenoten
b°üdi neul:ra'e landen hun
Hp, zu"en begrijpen en waarde-
dru^ en j Khroesjtsjev onder de
bezi„„Mn vrije wereldopinie tot
2,nn'ng zal komen.
De Brit zei, dat de verklaring van
de Rus Morozov aantoont, dat de Sov
jet-Unie niet oprecht wil, dat eventuele
onderhandelingen tussen Frankrijk en
Tunesië met succes bekroond worden.
Morozov is ver afgedwaald van het
onderwerp van het debat om tegen de
NAVO, de V.S. en Engeland te kunnen
uitvallen, aldus Crowe- Hij heeft weer
op de bekende ordinaire manier ge
scholden. Dergelijke scheldpartijen
brengen de oplossing van het vraagstuk
geen stap verder.
Volgens de Tsjech Karl Kurka heb
ben de westelijke mogendheden, on
der leiding van de V.S. alles gedaan
om te beletten dat de Franse agres
sie nader bestudeerd wordt. Er kan
geen sprake zijn van vruchtbare on
derhandelingen over Bizerta zolang
de Franse troepen in staat blijven
Tunesië hun wil op te leggen.
De Braziliaan Chermont zei, dat
Frankrijk in conflict is met een „klein
en zwak land". Frankrijk heeft aan de
resolutie van de Veiligheidsraad geen
gehoor gegeven. Dit is een bijzonder
ernstig feit en betekent een gevaar voor
de V.N. zelf. Na Chermont voerden de
vertegenwoordigers van Somaliland en
Libanon het woord. Zij verdedigden het
Tunesische standpunt.
De Indonesische spreker Soekardjo
Wirjopranoto veroordeelde eveneens
de „voortdurende agressie van Frank
rijk tegen Tunesië". Hij zei, dat een
vreedzaam naast elkaar bestaan tus
sen de communistische en kapitalistische
wereld mogelijk is, maar dat nimmer
een samengaan kan bestaan tussen de
macht van het imperialisme en die van
het nationalisme.
„Frankrijk wenst de zeggenschap te
behouden over Tunesië, Algerije en
andere Afrikaanse staten. Men zegt dat
de Verenigde Naties een bescherming
kunnen zijn voor de kleine landen. In
dien dit waar is... is thans de tijd aan
gebroken om dat te bewijzen", aldus
Wirjopranoto.
De Indonesiër haalde er ook de kwes
tie Nieuw-Guinea bij met de woorden:
„Zoals Tunesië lijdt onder Frankrijk,
zo lijdt Indonesië onder het meedogen
loze imperialisme van Nederland. Wij
hebben kunnen constateren welke ont
stellende verkwisting van mensen en
materiaal het legaat was van het Ne
derlandse kolonialisme. Het is in feite
nog steeds zó, dat wij gebukt gaan on
der de geforceerde scheiding van een
deel van ons land van de republiek.
De onwettige bezetting van Nieuw-
Guinea door Nederlandse strijdkrach
ten is een koloniaal zwaard, dat gericht
De Sovjet-gedelegeerde bij de Verenig
de Naties, Platon D. Morozov, die in
het debat over de kwestie-Bizerta een
jelle aanval op de Westerse mogend
heden heeft gelanceerd.
is tegen de republiek Indonesië. De
punt staat op ons hart. Het is een be
dreiging van de vrede. Wij hebben er
in het verleden tegen gestreden en wjj
strijden er nog steeds tegen. Wij zijn
vastbesloten om de strijd voort te zet
ten totdat dit kwaad voor goed zal zijn
uitgebrand."
De Nederlandse gedelegeerde.de heer
J. Polderman, diende de Indonesiër
aan het einde van het debat van re
pliek. „Mijn delegatie betreurt het, dat
de geachte afgevaardigde van Indone
sië in zijn rede Nederland er bij haal
de in een zaak, die niets te maken heeft
met het onderwerp dat in behandeling
is. Ik zal dat voorbeeld niet volgen",
aldus de heer Polderman.
De vergadering werd later verdaagd
tot hedenmiddag half vier.
Italië In Castellaneta, de geboorte-
plaats van Rudolf Valentino, zal op 16
september een standeeld van deze 35 jaar
geleden overleden acteur worden onthuld.
Een plaats-elijk comité wil het huis, waar
Valentino in 1897 werd geboren, als mu
seum inrichten. (A.F.P.).
(Advertentie)
Rémy Martin levert uitsluitend
één kwaliteit: Zeer oude Fine
ChampagneV.S.O.P. Vraag
daarom Rémy Martin, dan bent
U er zeker van steeds dezelfde
volmaakte cognac te krijgen.
Men moet de schilde
rijen-dieven, die ineens zo'n
wijdvertakte aktiviteit ont
plooien in ieder geval dit
nageven: zij beschikken
over een goede smaak. En
hun laatste aanwinst, de
hertog van Wellington van
Goya, mag er óók weer
wezen. Ik neem aan dat
schilderijen-dieven dieven met het oog
op het kunstgenot. De mogelijkheid
tot materieel gewin schijnt mij nauwe
lijks aanwezig. Ik kan mij althans niet
voorstellen, dat de vrolijke knaap die
de hertog van Wellington heeft ver
duisterd, met zijn wederrechtelijk
verkregen bezit naar een kunsthande
laar stapt en zegt: „Hier, ik heb een
Goya voor je. Je kunt hem voor een
prik overnemen". Daar trapt zelfs de
meest bereidwillige kunstkoper niet
in.
Nu moet ik echter inzoverre met
onze Londense correspondent van me
ning verschillen, dat ik het in dit bij
zondere geval inderdaad wel degelijk
voor mogelijk houd dat het hier gaat
om een diefstal met een ietwat ver
laat tot uitdrukking gekomen politiek
motief. Hij onze Londense corres
pondent schrijft nu wel: „Nog min
der waarschijnlijk is, dat de diefstal
zou zijn uitgevoerd door een bewon
deraar van Napoleon, die Wellington
een hak heeft willen zetten om wat
de hertog van Wellington Napoleon
heeft aangedaan in de slag van Wa
terloo", maar ik moet daar dan toch
tegenover stellen dat iemand, die gek
genoeg is om een Goya te stelen, ook
gek genoeg geacht moet worden om
een bewonderaar van Napoleon te zijn
en dwaas genoeg om zijn rancune
posthuum uit te leven op de hertog
van Wellington; en misschien had de
vent ook wel net Emil Ludwig gele
zen, wie weet. In dat geval zijn er
drie slachtoffers: de enigszins in zijn
bedoelingen miskende Goya, de her
tog van Wellington en natuurlijk ook
een beetje de National Gallery.
Maar over het algemeen kan men,
geloof ik, toch wel stellen dat bona
fide kunstdieven stelen uit kunstmin;
stelen is hun, ietwat ongebruikelijke,
hoewel kennelijk steeds meer in zwang
rakende, manier van opbouwende
kunstkritiek. Zij waarderen.
Dit alles in aanmerking nemend,
mag i'k echter wél zeggen dat ik de
smaak van de hedendaagse kunstdief
wel bewonder, maar dat ik hem ook
nogal beperkt vind.
Daar is immers het nog nauwelijks
ontgonnen terrein van de moderne
kunst. En dit vraagstuk nijpt temeer,
nademaal er een onschatbaar aantal
moderne kunstenaars rondlopen, die
er naar snakken bestolen te worden;
zij zouden er goud voor willen beta-
len. Appel even terzijde gelaten.
Ziehier de taak voor de hedendaag
se kunstdief, die zijn tijd verstaat.
De man kan wel degelijk zijn functie
hebben en hij hoeft haar waarachtig
niet alleen in de National (Jallery of
het Rijksmuseum te zoeken. Ook van
daag de dag is er in de wilde kunst
wereld genoeg te koop, nou ja, ik be
doel te waarderen.
H.H. kunstdieven, adressen verkrijg
baar bi) mjj of als jullie zekerheid
willen bij jhr. Sandberg.
Midden in een straat, midden in een stad, een lage brede muur die door politieagenten wordt bewaakt. Rechts van de
muur een groep vrije Westberlijners, links van de muur twee Vopo's die zowaar opeens bereid zijn een vriendelijk
praatje te maken. Berlijn 1961
NEW DELHI, 24 augustus (Reuter,
AFP) De Indische minister-presi
dent Nehroe heeft in het Hoger
huis gezegd dat het verkeer tussen
West-Duitsland en West-Berlijn berust
op een concessie van de Russen. Het
westen kan geen recht op toegang ont
lenen aan het feit dat West-Berlijn een
enclave is.
De premier beriep zich op het arrest
van het internationale gerechtshof in
Den Haag in de zaak van de Portugese
enclaves Dadra en Nagar Haveli in
Indië. Volgens dit arrest vloeit uit het
bestaan van een enclave niet automa
tisch voort, dat het land dat de soeve
reiniteit over de enclave heeft, ook recht
op toegang tot die enclave heeft.
Verder zei Nehroe,. dat de Russische
regering de vrees van het westen moet
wegnemen door toe te zeggen dat zij
zich niet zal imaten met het normale
leven in West-Berlijn. Hij drong er bij
de grote mogendheden op aan over Ber
lijn te gaan praten in plaats van troe
penbewegingen uit te voeren en op el
kaar te schelden.
Van welingelichte zijde in New Delhi
werd vernomen dat Nehroe op de con
ferentie van neutrale landen in Belgrado
zal aandringen op een dergelijke topcon-
ferentie. Hij zou dan willen voorstellen
Oost- en West-Duitsland buiten elk mi-
litair bondgenootschap te houden. De
toegang tot Berlijn zou zowel door de
Sovjet-Unie als door Oost-Duitsland ge-
garandeerd moeten worden.
iiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiimiiiiiiiiiiiiiii*
ondsnuffelend in onze papieren
in een vlaag van vernielzucht
kwamen wij enige aantekenin
gen tegen welke wij in de loop
van de jaren hebben neergeschreven.
Wij willen op deze plaats niet de bron
nen vermelden, maar geven ons ere
woord dat de volgende bloemlezing
bestaat uit letterlijk vertaalde citaten,
meestal afkomstig uit de Britse pers.
„Toen ik nog kind was, placht ik
zeep te eten, en -elfs nu, op eenentwin
tigjarige leeftijd loopt het water mij
uit de mond als ik zeep ruik. Kent u
iemand anders die het verlangen? koes
tert zeep te eten?"
Van een Engelse professor: „Wij
zijn de best opgevoede en meest ver
lichte democratie ter wereld. De toe
komst van de beschaving hangt af van
onze beslissingen. En toch maken wij
ons alleen maar druk over de vraag
of elf mannen met meer succes een
ronde leren bal zullen schoppen dan
elf andere mannen".
J. B. Priestley: „Het Engelse leven
is het beste leven op aarde, zo lang
je maar niet vrolijk wenst te zijn".
Honor Tracy: „Wat ook de oorzaak
moge zijn, de jonge Engelsman is
bijna even slecht in de rol van
minnaar als in de rol van kellner.
Vermoedelijk is dit omdat hij in beide
gevallen het werk beneden zijn waar
digheid acht".
„Ongeacht of het nog steeds waar
is dat het huis van een Engelsman
zijn kasteel is, het is zeker waar dat
zijn park zijn vuilnisbak is".
Van een Engels parlementair cor
respondent: „Ik heb mijn vakantie
doorgebracht in Frankrijk en ik heb appelensoep,
juist een bezoek gebracht aan (de bad
plaats) Blackpool en ik wens nu het
volgende te verklaren. Er gaat niets
boven Brits voedsel... Ik verlang ver- ons een prachtvolk".
der te verklaren dat, zorgvuldig be-
^liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiimiMiiiiiiiimiiiiiiiiii^ 1
J. B. PRIESTLEY
bestaande uit
zonder deze kledij verschenen, zouden wij
hen zien v^or wat zij zijn gewone lie
den, verbijsterd over het leven en niet
erg bekwaam in hun werk." Cyril
Connolly: „Liefde voor dieren is de
honing van de mensenhaat." Een
hoogleraar: „Londen is evenals de
hel vol rook en vol mensen." D. B.
Wyndham Lewis: „Hij kuchte, wreef
zijn bril schoon, en deed het ernstig
literair weekblad licht, waarin hij zo
juist een lang en meesterlijk kritisch
artikel had gelezen van de hand van
Mijnheer X. „En wat denkt u ervan?"
vroeg ik. „Het is," zo antwoordde hij
nadenkend en nadrukkelijk, „het is
alsof je langzaam dood werd gesla
gen met een sok gevuld met nat
deeg door een bijziende oude vrijster
met Freudiaanse neigingen op een re
genachtige nacht in februari in
Leeds." M. Muggeridge: „Die zonder
linge, teruggetrokken blik welke men
gewoonlijk kan waarnemen bij heili
gen, humoristen en moordenaars."
Van een hoogleraar; „(Universi
taire) colleges bestaan voornamelijk
ten behoeve van de mannelijke exhi
bitionisten en de vrouwelijke smacht-
sters." (Een professor in Heidelberg
heeft zich op wredere wijze uitgespro-
„Meisjes-
Harold Nicolson: „Het is onmoge-
rekend, het voedsel in de Britse hotels lijk ooit vreugde te scheppen in En-
tien keer zo goed is als in Frankrijk en gelse maaltijden",
slechts de helft kost... Ik heb nog nooit
een Frans hotel gekend waar de bad
kamer niet de gehele dag was afge
sloten... Gedurende een verblijf van
twee weken heb ik voor het diner
nooit een andere soep gehad dan aard-
verdunde ken over meisjesstudenten:
eslachtsloze werk
loze geslachtsdit-
entie in The Times
ter nagedachtenis van een overleden
„Het is onmqge- hond: „Een kleine hulde van dank-
baarheid en genegenheid aan mijn Sea-
lyham „Deborah" op wat haar veertien
de verjaardag zou zijn geweest."
en hoogleraar:„Alle gezagsdra- J. B. Priestley: „Wat er mankeert
gers zijn belachelijk. Het is niet aan internationale conferenties is dat er
te verwonderen dat de rechter altijd zo verd.. veel buitenlanders bij
en de bisschop en de vedmaarschalk zijn."
zich steken in fantasiekleding. Als zij DAAN VAN DER VAT
ben, dat zij dit exclusieve uitstapje
gratis mogen mee maken. Bij nader
onderzoek bleek, dat hun naam in
Amsterdam verder niet voorkomt
en daarin zag de SMN de aanleiding,
het echtpaar Noorweegen eens een
aardige verrassing te bereiden. Zij
kunnen nu een paar dagen onbezorgd
leven aan boord van dit drijvende
hotel, op tijd hun natje en droogje
ontvangen en gebruik maken van ce
primeur aan boord van de „Oranje"
de enorme glimmende juke-box die
een dezer dagen aan boord is gehesen.
De Nederlandse zangeres Anke At-
(ema heeft een kleine concertreis ge
maakt, die haar prettige successen
heeft opgeleverd. Zij was al eens
eerder opgetreden in Luzern. Er viel
haar zoveel waardering ten deel. dat
zij nogmaals uitgenodigd werd. Haar
beginnende faam bleek overgeslagen
naar Baden Baden, waar zjj nu even
eens een recital gegeven heeft met
L'amerö saro constante uit Mozarts
II re Pastore, Der Hólle Rache uit Die
Zauberflöte en met Schuberts Der
Hirt auf dem Felsen. De LuzernerNeu-
este Nachrichten schreef ditmaal o.a.
dat zij haar publiek opnieuw de gele
genheid had gegeven „sich von dem
ruhigen Flusz der ergiebigen Slimme
sowie vom sicheren und stets vorneh-
men Geschmack zu überzpugen". De
Badische Neueste Nachrichten prees
de „gesangliche Kultur einer umfang-
licher zart timbrierten Stimme". Het
Badisches Tageblatt: Sie bezitzt eine
kultivierte Stimme* und singt rein und
wohlklingend.
Anke Attema heeft aan het Amster
dams Conservatorium haar diploma
zang gehaald, het diploma piano via
het staatsexamen. Via de televisie
heeft men reeds kennis met haar kun
nen maken, voor de regionale omroep
Noord-Oost is zij opgetreden, zjj heeft
in oratoria gezongen en er zijn een
tweetal grammofoonplaten van haar
verschenen, de Biblische Lieder van
Bartok; en van Mozart het In cama-
tus est en het Laud a te Dominum.
Morgen vertrekt het vlaggeschip
van de n.v. Stoomvaart Maat
schappij Nederland, het m.s.
„Oranje" uit de Amsterdam
se haven met bestemming Stavanger.
Het luxe passagiersschip maakt een
z.g. weekend-cruise naar de Noorse
kust, een „slippertje" als het ware
tussen de lange reizen door, die dit
schip normaal pleegt te varen. Velen
hebben de gelegenheid aangegrepen
om op deze wijze eens de zee te proe
ven, kort, maar hevig te genieten van
de weelde aan boord van een groot
passagiersschip en al is het dan maar
voor even, de Noorse grond onder de
voeten te krijgen. Het schip is dan
ook volgeboekt. Onder hen, die op een
van de dekken de „wegbrengers" én
Amsterdam hun laatste groet bren
gen, bevinden zich de heer en me
vrouw Noorweegen, die het louter en
alleen aan hun naam te danken heb-
'iiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiimii
Het Limburgse dorpje Berg aan
de Maas, gelegen onder de rook
van staatsmijn Maurits, telt
maar enkele landbouwers meer,
maar desondanks viert de plaatselij
ke gemeenschap aldaar ieder jaar
een oogstdankfeest. Dit jaar is het
traditionele feest zondag met als
hoogtepunt een optocht met meer dan
twintig wagens en groepen. De bewo
ners van de diverse buurtschappen
hebben de afgelopen weken hard ge
werkt om zo goed mogelijk voor de
dag te komen. Voor de best uitgebeel
de wagens en groepen, ontworpen
Elly Meijer voor een gedeelte van het grote mozaïek, dat zij in de hal van hc
nieuwe postkantoor van Almelo heeft gemaakt.
adat vandaag het nieuwe post- illllllllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiii
kantoor van Almelo is ge
opend, zullen ongetwijfeld de
mozaïeken in de hal ieders
aandacht trekken. Het is het grootste
en het belangrijkste werk, dat de jonge
kunstenares Elly Meijer tot nu toe heeft
gemaakt. Elly Meijer, die volgens de
burgerlijke stand van Hengelo al eni
ge tijd mevrouw Griepink heet, is een
van de begaafdste leerlingen, die de
Akademie v oor Kunst en Industrie te
Enschede heeft afgeleverd. Ofschoon
zij het vorige jaar pas afstudeerde,
heeft zij al diverse opdrachten met
groot succes voltooid. De belangrijk
ste is wel het mozaïek in het nieuwe
postkantoor aan de Hofstraat. Het
blijkt, dat de orderportefeuille van
Elly Meijer bovendien nog goed ge
vuld is en dat er telkens nieuwe op
drachten bij komen.
Sinds november van het vorige jaar
heeft Elly Meijer aan de mozaïeken
in Almelo gewerkt. Het zijn kleurrij
ke legpuzzles, waarvoor de steentjes
één voor één moeten worden aange
bracht. Een dergelijk werk eist een
engelengeduld. De totale oppervlakte
is 56 vierkante meter. Zij heeft deze
opdracht te danken aan de wandver
siering, die zij aanbracht in de Hogere
Technische School te Enschede, een ver
siering, die zij maakte toen ze nog
leerlinge was aan de Akademie voor
Kunst en Industrie. Als waardering
voor haar voortreffelijke prestaties
kreeg zij de regeringsopdracht voor
het postkantoor. Ondanks het feit, dat
zjj nog niet was afgestudeerd, kwa
men links en rechts aanvragen bin
nen om muren met mozaïeken te ver
sieren. Zo verluchtte zij de spaar
bank „Providentia" en de wanden
van het St. Jacobuscollege te Ensche
de en een muur van een school in
Markelo.
Elly Meijer droomt er nu van een
maal met haar man Ben Griepink een
heel groot mozaïek te maken. Haar
echtgenoot heeft zij op dezelfde aka
demie te Enschede léren kennen. Een
paar jaar zaten zij bij elkaar in de
klas. Elly moest echter door familie
omstandigheden haar studie onder
breken. De heer A. Middelhoek, direc
teur van de A.K.I. wist haar later
te bewegen haar stud'e weer op te
nemen. Zij verliet de akademie met
de grootste lof.
4 september gaan Elly Meijer en
Ben Griepink in de St. Lambertus-
kerk te Hengelo voor de kerk trouwen.
Daarna gaan ze in Baarn wonen. Maar
ze hopen het contact met hun geboor
testreek daardoor niet te verliezen.
door de heer A. H. Simonis. zijn fraaie
prijzen te winnen. Een deskundige ju
ry zal de prestaties van de dorpelln-
fen beoordelen. De heer Simonis heeft
e bewoners van Berg aan de Maas,
grotendeels mijnwerkers, dankbare
onderwerpen aan de hand gedaan o.a.
met betrekking tot de historie var
de streek, de folklore en uiteraard
de landbouw. Daar het een oogstdank
feest is, zijn elk jaar in de stoet pre
sent: de sacraments wagen en de wa
gen ter ere van de patroon van óe
boeren St. Isidorus.
Zaterdag 16 september zal voor de
zevende keer het Zeeuwse Fruit-
corso door de straten van Goes
trekken. Het middelpunt van de
stoet zal worden gevormd door de
Fruitfee en haar beide hofdames. Het
corso telt dit jaar vijftien praalwa
gens. Verder doen er ongeveer tien
muziekgezelschappen mee. Het Corso
vormt het grote slot van een Fruit-
week, die zaterdag 9 september begint
met de intocht en de installatie van
de Fruitfee.
