Onrust
in
mooi Vechtdorp
vreest verlies van
aantrekkelijkheid
'V
Gemeentebestuur wil
voor nieuwe wijken
forensen aantrekken
Restauratie
nagelaten
m
Hildebrandzaal bij Brinkmann
fraaie aanwinst
WASDAG - SUNILDAG
111 SUNIL
„Een evangelie van openheid
en innerlijke vrijheid
T
OÜ^Uv
WASDAG - SUNILDAG
SUNIL
Grote voorraad wapens
en munitie ontdekt
Kerkraadse museumconserva
tor uit functie geschorst
Voortreffelijke nieuwe biografie
door H. W. F. Aukes
ra
NIEUW
BROOD!
iy f9
v' ,r
NOG EERDER DAN HET MONUMENT
NEDERLANDS
NEDERLANDS
MIDDEL
DONDERDAG 31 AUGUSTUS 1961
PAGINA 11
V* J#
Er Is beroering in het vredige
dorp Loenen aan de Vecht. De
vreemdeling merkt er weinig
v®n in de lieflijke straatjes, die als
stralen van een ster uit het Kerk-
schieten. De rivier blijft zich
Ze'f aan de overzijde, op het groen-
ORizoomde Oud-Over, blijven om de
raaie buitens de herinneringen han-
8en aan de weelde en praal van de
Souden eeuw, aan galant minnespel
,n de koepeltjes, aan de klanken van
spinet, die er over het water
beefden.
Beschermend buigt de hier zeer
J^de Vecht zich om het dorp, ver
galt zich en houdt een aardige
^'apbrug gereed om toegang te ver-
haffen tot de paradijselijke wereld
ah de overzijde.
v-A het dorp zelf is het in deze tijd
<lie het jaar levendig door de toeristen,
Tfl langs de aardige winkeltjes slente-
2n ,en uitrusten op de café-terrassen.
°Urt men ?raaK in de veranda van het
bujie. tolhuis „Raadhuis van Kronen-
va«dat' voor wie uit de richting
ha? Amsterdam komt, de ingang van
Zifi dorP markeert. Hierachter strekt
den groen land uit met aan beide zij-
Spj een mooie, gave achttiende-eeuw-
boerderij.
al.
erecht heeft H. W. F. Aukes aan
zijn bewonderenswaardig, nieuw
levensverhaal van prof. dr. Ti
tus Brandsma O. Carm., die op 26
juli 1942, bewusteloos te/i gevolge
van onmenselijke kwellingen en mar
telingen, door een Nazi-arts in het
concentratiekamp Dachau met een
dodelijke injectie werd vermoord, de
eenvoudige, maar tegelijk zeer veel
zeggende titel „Titus Brandsma" ge
geven. De naam van deze „man
Gods", die door zijn „ontzettende"
werkzaamheid, de „charme van zijn
persoon", zijn veelzijdigheid en „ma
teloze" ijver voor de goede zaak de
„Nederlandse ruimte heeft gevuld",
is in vele inrichtingen, ook buiten de
grenzen, méér dan „een naam" ge
worden. Voor tallozen is hij een be
grip, waarvan de hoofdinhoud „lief
de" heet. Van Duinkerken rang
schikte hem om zijn „grote, bewo
gen wijsheid" onder de nationale fi
guren. Zijn oorspronkelijkheid be
stond hierin, dat hij te midden van
het vaderlandse teveel aan taktiek,
politiek en houding, zijn landgeno
ten een ander gezicht liet zien. Hij
was, zegt zijn voortreffelijke bio
graaf, een evangelie van openheid
en innerlijke vrijheid, bestemd voor
alle tobbers en krampachtigeneen
blijde boodschap van niet tellende
en wegende liefde, geadresseerd aan
de inheemse gereserveerdheid; de
vervulling van zijn eigen prediking:
dat wij God moeten uitstralen uit
heel ons wezen. Zijn professoraat ziet
Aukes daarom ook allereerst bij
al zijn verdiensten als een plat
form, waarop de Voorzienigheid hem
plaatste in het midden van zijn ja
ren om hier te zijn een licht van on-
nederlandse eenvoud en liefde.
Hildebrandzaal
Haarlem
Haarlem
Nijmegen in beroep
bij de Kroon
Gedeputeerden wijzen
uitbreidingsplan af
Loterij Internaat
Hoogenaarle
Vandaag
gebakken;
morgen nog net zo
mals!
Internationaal goederen
verkeer via Rotterdam
Compositie van Badings
voor VENLONA"
"""IIIIIIIIHIMIII
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1IIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
LOENEN
"""'iiiiin mi mm tumuli iiiiiniii „mm mum ii ui iiiiiihh urn HiiiiiiiiiiiHuimimiiiuiiiuii ii m „iiinmiiii ii,i ii
-■ -
«'Sr
- S-" v
het besluit het „Raadhuis van Kronenburg\h" te slopen, is het gemeentebestuur teruggekomen, maar als het plan
„Driehoven" wordt uitgevoerd, wordt de omgeving toch geschonden.
doods pand is geworden en aldus een
merkelijk teken aan de wand oplevert
tegenover het schilderachtige oude huis
aan de overzijde.
Dit is toch niet de richting, waarin
men het moet zoeken, wanneer men
de aantrekkelijkheid van het dorp
voor de vreemdeling wil vergroten.
3.(wer. deze plek is in het dorp, dat
Zipa zie,len telt, de onrust ontstaan, die
veio Van daaruit heeft meegedeeld aan
ai e anderen in het land. Aan hen voor
staa van ae ouae sonoonneid van
hw en dorP houden. De gemeente im-
Fet heeft de grond aangekocht met
afu. oude tolhuis, dat men had willen
late 651 0111 er een autobusstation te
\veaa maken. Voor de rest van de grond
°hhv uitbreidingsplan „Driehoven"
ivin orPen, dat voorziet in een bebou
wen ??et hoofdzakelijk forensen-wonin-
hen en vij'tigtai inwoners van Loe-
w Zag hierin een ernstige aanslag op
ai a°8 gave oude Vechtdorp, dat toch
Pep 5fl® verminkingen heeft opgelo-
,,SQj De nog altijd karakteristieke
*ijks,ner«" aan de overkant van de
mondt immers ook reeds uit op
die bijzonder eentonige lintbebouwing,
V0 haar aanzien dankt aan de uit
laai18 van het Plan „Rjjnzicht"
San Is een vervlogen herinnering aan
Y vroegere buitenplaats.
het besluit tot afbraak van het
s van Kronenburgh" is het ge-
V, ur inmiddels teruggekomen,
-v o.1 men tot restauratie van de gevel
®aairi ln zi-'n huidige toestand niet be-
aahtroi5en sieraad is ran is er een
tiowT^kelijke mogelijkheid voor het
nahouden Het plan „Driehoven"
is evenwel verder ongerept gebleven.
De genoemde groep ingezetenen, die
hierover verontrust is, heeft een uit
voerig adres tot de raad gericht, wc ir-
in zij haar bezwaren ter tafel brengt.
Gedeputeerde Staten van Utrecht hen
ben hier blijkbaar alle aandacht voor
de reeds verwachte goedkeuring op
het uitbreidingsplan is tot dusver nog
uitgebleven en ook Monumentenzorg
is waakzaam.
Het gemeentebestuur van Loenen ziet
in het uitbreidingsplan een mogelijkheid
tot bevordering van de overigens reed
nu zichtbare welstand in het dorp.
Omdat de provinciale welstandscom
missie het agrarische karakter ervan
wil handhaven kan er van industrieves
tiging geen sprake zijn. Hierdoor heeft
men het oog gericht op forensen. De
plaatselijke middenstand, de winkeliers,
is daar uiteraard mee ingenomen.
Haar organisatie, de Vereniging van
handel, ambacht en nijverheid heeft on
langs huis aan huis een krantje ver
spreid, waarin men felle taal kon aan
treffen tegen degenen, die de uitbrei
ding trachten tegen te houden. Een der
gelijke actie, zo kan men daar verne
men, brengt de ontwikkeling van de
gemeente in groot gevaar. Een der wet
houders ontwierp een schril beeld van
de heersende woningnood. De cijfers die
hij aanvoerde werden in een onlangs ge
houden raadsvergadering door een raads
lid aangevochten, omdat B. en W. de
raad eerder een geheel andere lezing
van het woningtekort te geloven had
den voorgehouden. Hetzelfde raadslid
vraagt zich af, waarom, als er inder
daad zulke onverdraaglijke woontoe
standen voorkomen, B. en W. de eige
naren niet dwingen tot herstel van ka
duke woningen, waarin men het water
met teil en wasketel moet opvangen
als het per ongeluk regent. En dit laat
ste komt voor, zoals men zal weten.
Dezelfde vraag dringt zich op, als men
in het genoemde krantje het artikel van
twee predikanten leest. „Wij bedanken
ervoor ons als bezienswaardigheid te
laten opsluiten in een dorp, dat in een
synthetische schoonheid wordt gehuld
gelijk een openluchtmuseum", leest men
na de mededeling, dat in het dorp de
bedstee nog in ere wordt gehouden.
Is het wegbreken van een bedstee
bijzonder moeilijk, vraagt men zich af,
en het aanpassen van een mooi oud
huisje aan moderne woonbegrippen
bezwaarlijker dan het afbreken ervan en
vervangen door een lelijk nieuw? Wan
delt men in de oude kern van het dorp,
dan constateert men niet zonder verba
zing dat er huisjes onbewoonbaar ver
klaard zijn zonder dat de buitenkant
op verval wijst. Is een behoorlijke res
tauratie zulk een onbereikbaar ideaal
en afbraak zoveel aantrekkelijker, ook
al offert men er het eigen karakter van
het dorp aan op? De beslotenheid van
het Kerkplein is reeds bedreigd. Daar
is een huisje in handen van het ge
meentebestuur, dat aan afbraak dacht
ten bate van een verkeersplein. Toch
ziet men blijkbaar niet tegen verbou
wingen op. Op de hoek van de Dorps
straat kan men een gemoderniseerde
winkel waarnemen, die een rechtlijnig
men. Hierdoor worden wellicht wel
nieuwe zakenlieden aangetrokken die
er winkels '"lak bij de nieuwkomers
willen bouwen. De huidige midden
stand zou zich dus kunnen afvragen,
of het plan, dat zij nu toejuichen,
hun het voordeel zal opleveren, dat zij
ervan verwachten.
Wordt nu, zoals de wethouder mag
aanvoeren, de woningnood waarin de
eigen bevolking verkeert, op Driehoven
verlicht? Het percentage woningen, dat
hiervoor bestemd is, blijkt slechts klein,
en bovendien staat het in een hoekje
weggedrukt tegen de begraafplaats aan.
Het lijkt nauwelijks nodig in dit ver
band in te gaan op de bezwaren, die
tegen het plan-Driehoven op zich zelf
reeds zijn fn te brengen. Het plan zon
der meer is met wat er in het dou>
zelf reeds is geschied een bedenkelijk
teken. Het duidt op een ontwikkeling
waarvan men nog pas aan het begin staat
en die enige achterdocht waard is. Er
is immers ook nog altijd een plan om
in de tuin achter het monumentale huis
„Leeuwendijk" aan de Vecht huizen
neer te zetten. Dit mooie voorbeeld van
vroeg achttiende-eeuwse architectuur is
al in handen van de gemeente. Er wo
nen nu enige gezinnen in. De vraag
dringt zich op, of er wel voldoende zorg
aan wordt besteed.
Het is de moeite waard, Loenen zo
aantrekkelijk te laten als het nu nog is.
Dit hoeft niet tegenstrijdig te zijn
met de goede pogingen, de inge
zetenen ook meer huiselijk gerief bij
te brengen. De instanties, die hierover
beslissen, hebban daar gelukkig oog
voor. Dit neemt men ook waar in de
steden, die door mensen aan de teken
tafel met passer en lineaal in stukken
werden gesneden en daardoor uit hun
oorspronkelijk verband gerukt. De groot
se verkeersplannen, die door ingenieurs
van verschillenden huize werden gemaakt
zijn terzijde geschoven toen de burge
rij besefte wat er ging gebeuren en tot
hevige protesten kwam. Daar was men
niet zo grif bereid het oude stedeschoon
op te offeren aan de verkeersmoloch,
waarvan toch niemand voorzeggen kan
hoezeer en in welke richting hij ver
bijzonder in
Loenen van de Vecht af gezien.
der zal groeien. In het
Utrecht is de strijd hevig geweest, voor
al toen men daar de singels wilde dem
pen. Nu drie jaar later schijnt
ook het gemeentebestuur van de Dom
stad als wij goed zijn ingelicht
tot andere gedachten gekomen. Béhal-
Watertoeristen komen er nu bijzonder j danker? aïn vemlndige^ledei?5 van de
graag om er rustig inkopen te doen gemeenteraad
en rond te wandelen. Op de nieuwe
forensenwijken zullen zij niet afko- IGNAAT AGASI
HAARLEM, 31 aug. Voordat hij zijn
monument heeft in Haarlem, heeft Hil-
debrand zij eigen zaai gekregen. En dat
in nog geen veertien maanden tijds. Die
Hildebrandzaal vandaag in gebruik
genomen is de jongste en zeer fraaie
aanwinst van het uitgebreide Brink-
mann-complex aan de Groote Markt. Het
scheelt niet zo heel veel meer, of het
gebied van Brinkmann wordt omsloten
door de Markt, Barteljorisstraat,
Schoutensteeg en Smedestraat.
Waar vroeger het garagebedrijf van
Brinkmann aan de Smedestraat thans
aan de overzijde gevestigd was, is nu
de Hildebrandzaal, die ook zijn entree
aan de Smedestraat heeft. Men betreedt
van daaruit de hal, waar loketten aan
gebracht zijn voor eventuele kaarten-
Idvertev"
TITUS BRANDSMA
Een voorbeeld van nieuwe bebouwing in „Rijnzicht",
Achttien jaar na zijn dood werd te
Nijmegen, vlak bij de plaats waar hij
het Carmelietenklooster stichtte, op ini
tiatief van journalisten een sobere ge
dachteniskapel gebouwd, die zijn naam
draagt en in haar strenge vormen de
gedachten terugvoert naar de bunkers
en barakken uit de tijd van de vervol
ging. Vóór de kapel is aan een hoge
pyloon een symbolische constructie be
vestigd, die de overwinning van het
Kruis op het teken van de nazi's in
herinnering brengt. Dat Kruis, zegt
Aukes terecht, stelt de verhoudingen i 'i-
ver: het leert ons, dat het de Heer is,
Die wij danken om wat Hij deed in Zijn
dienaar Titus. Onmiddellijk na de oor
log ontstond er een grote vraag naar
gedachtenisprentjes, die nu nog in on
telbare hoeveelheden en in vele talen
overal worden verspreid. In ons land
werden spujdig straten, scholen, inrich
tingen, verkennersgroepen enz., ja zelfs
een waterweg in de Noordoostpolder,
naar hem genoemd. In Oss plaatste
men een standbeeld. Zienderogen groei
de de belangstelling voor dit wonder
lijke leven, dat weldra „heilig" werd
genoemd. Dit alles had tot gevolg, dat
de bisschop van Den Bosch op 13 janua
ri 1955 een bisschoppelijke rechtbank
instelde voor de zalig- en heiligverkla-
'mgmm
TITUS BRANDSMA
ring van pater Titus, sindsdien ge
noemd: „de dienaar Gods Titus Brands
ma". Op 8 december 1957 werd dit pro
ces gesloten en zond men de stukken
naar de Congregatie van de Riten te
Rome. Het Duitse Episcopaat heeft in
1958 een verzoekschrift tot de paus ge
richt ter bevordering van het zaligver
klaringsproces; hetzelfde deden Poolse
bisschoppen en priesters, alsmede de
Nederlandse bisschoppen en vele pries
ters, die hem in Dachau gekend heb
ben.
Van deze begenadigde Carmeliet heeft
H. W. F. Aukes, de schrijver van het
terecht befaamde leven van kardinaal
De Jong, nu een uitvoerige biografie ge
publiceerd. Reeds in 1947 gaf het Spec
trum onder dezelfde titel een voorlo
pige levensbeschrijving van deze auteur
uit en verscheen er een gelijknamige
brochure in de protestants-katholieke
reeks „Getuigen van Christus" bij Ten
Have. Dit nieuv.e boek is geschreven
on verzoek van de Nederlandse Carmel-
provincie. Vooral naar aanleiding van
het bisschoppelijk proces is er veel nieuw
materiaal beschikbaar gekomen. De
schrijver heeft daarvan een dankbaar
gebruik gemaakt; daarnaast heeft hij
mondeling en schriftelijk talloze infor
maties ingewonnen, waarvan de mees
te steunden op persoonlijke herinnerin
gen van de ondervraagden. Zo is na
een uiterst grondig onderzoek een boek
tot stand gekomen, dat een voorbeeld
mag heten van moderne biografie.
Ofschoon in dit levensverhaal uiter
aard een chronologische lijn wordt ge
volgd, heeft Aukes zijn boek toch zo we
ten te componeren, dat de lezer voort
durend d,e indruk krijgt pater Titus in
zijn gehele persoonlijkheid voor zich te
zien. Hij bereikt dit door een procédé
van telkens terug- en vooruitgrijpen,
waardoor een levendigheid ontstaat, die
uniek mag heten. Op die manier voelt
men zich steeds midden in dit uitzon
derlijke leven staan, dat onafgebroken
de oprechte üewondering afdwong van
allen, die hem kenden. Aukes' stijl is
zakelijk, mannelijk en bijzonder helder.
Slechts gecontroleerde, vaststaande fei
ten worden vermeld, waardoor de be
trouwbaarheid van deze biografie boven
alle twijfel verheven is. Juist daardoor
is het volgen van dit Godgewijde leven
diep ontroerend, een levende prediking,
die niemand onverschillig kan laten.
Sentimentaliteit en dweepzucht zijn de
auteur volkomen vreema. Het is hem
slechts erom te doen de „man uit één
stuk", die Titus Brandsm i was, in al
diens verbluffende veelzijdigheid uit te
beelden. Hij is daarin uitstekend ge
slaagd, niet op de laatste plaats door
een consequent doorgevoerde soberheid
van zegging. Dit belet .tem echter niet
zeer diep door te dringen in het eigen
lijke motief van pater Titus' „mateloze
activiteit": een innige verbondenheid
met God, Die hij altijd ,,in de mede
mens wilde herkennen". Zijn persoon,
zegt Aukes, bezat de eenheid, die hij
overal preekte. Hij was de man van de
grote en ruime bezieling in het katho
lieke Nederlandse milieu van zijn da
gen. De auteur tekent hem als klooster
ling, priester, geestelijke raadsman, ge
leerde, wetenschappelijk onderzoeker en
organisator-zonder-weerga, maar voor
al als geloofsgetuige in de strijd tegen
het Nazidom. Door al zijn onafgebro
ken werken heen echter voelt men
steeds zijn innig verkeer met God,
waaruit hij de kracht putte om te doen,
wat in slechts één mensenleven onver-
werkelijkbaar lijkt te zijn.
Een enkele maal verraadt hij iets
van de kern van zijn innerlijk. Zo b.v.
in zijn rede over „Heldhaftigheid", die
hjj uitsprak voor het Tilburgse stu
dentencorps Sint ""lof. „Christus
kan niet in ons leven", zei hij bij die
gelegenheid. „Wij laten het niet toe.
Laf zijn wij en bang. Omdat wij
geen liefde hebben zoals wij die zou
den kunnen hebben, geen liefde, die
ons inderdaad met de Geliefde ver
enigd houdt Wij kennen omdat onze
liefde zo zwak is, geen offers meer
en hebben geen moed. Wij, Neder-,
landers, moeten hier dubbel op onze
hoede zijn. Wü hebben tot leuze niet
te overdrijven. En daarom onderdruk
ken wij alle spontaneïteit Wij noemen
dat niet zo. Wij spreken van voorzich
tigheid. Wij willen de hoofden koel
houden. Er is zoveel gereserveerd
heid, zoveel menselijk opzicht, zoveel
koele berekening, dat èn liefde, èn
offer èn moed geheel bij ons zoek
zijn."
Hij bezat die liefde, die moed en die
offerzin en heeft ze tot het bittere ein
de toe consequent beleefd. Daar ligt
ongetwijfeld het geheim van de boven
aardse gerichtheid van zijn leven. Wat
Titus Brandsma heeft betekend voor
zijn orde, de Nederlandse C--melpro-
vincie, de Nijmeegse Universiteit, en de
talloze mensen-in-nood, die zijn hulp in
riepen, wordt door Aukes' boek op ver
bazingwekkende wijze duidelijk. En de
drijfkracht van dit alles was zijn volko
men belangeloze liefde. Het hoeft dan
ook niet te verbazen, dat deze geheel uit
God levende mens, de gelegenheid heeft
gekregen in de uiterste beproeving te to
nen, wie hjj werkelijk was. Het einde
van zijn leven was niets dan ljjden. En
toen hij eindelijk was gestorven, omdat
hij anderen niet aan hun lot kon over
laten de directe aanleiding van zijn
arrestatie lag in zijn activiteit als lan
delijk adviseur van de katholieke dag
bladschrijvers kon „De Tijd" met
recht schrijven: „Er gaan stralen uit
van deze dode."
Het is ondoenlijk ook maar bij bena
dering een samenvatting te geven van
de rijke inhoud van Aukes' boek. Men
moet het zelf lezen. De groot-menselijk
heid van deze Nederlandse martelaar
staat er ten voeten uit getekend.
Het is eer bemoedigend boek, omdat
het duidelijk maakt wat de Heer uit
werkt in wie voor Zijn genadewerking
openstaat als Titus Brandsma.
„Het leven van Titus Brandsma" is
een uitgave van het Spectrum te
Utrecht. L.
verkoop. In die hal is ook de garderobe,
waar 500 tot 700 mensen gebruik van
kunnen maken. De Hildebrandzaal zelf
is ronduit een verrassing en heeft een
sfeer, die meteen inneemt. Via een har-
monika-deur kan de zaal verkleind
en wat beslotener gemaakt worden.
Het grootste deel is 320 m2, de afge
scheiden ruimte 100 m2. In totaal is de
oppervlakte van de Hildebrandzaal dus
420 m2. Er is dan de stoelen zij aan
zij gezet plaats voor 650 mensen.
Wanneer de stoelen rond tafeltjes ge
plaatst worden, is er ruimte voor 500
mensen, waarbij dan een dansvloer van
125 m2 overblijft.
De Hildebrandzaal meet 25 bij 17 me
ter en is voorzien van een vriendelijk
toneel, dat 5 bij 11 meter is en waar
naast twee kleedgelegenheden gebouwd
zijn. Voor cabaret en eenvoudig toneel
dus een uitstekende gelegenheid. De
zaal leent zich trouwens evenzeer voor
vergaderingen, dansavonden en andere
samenkomsten. De heer Brinkmann is
ervan overtuigd, dat zijn nieuwe zaal,
goed centraal gelegen, in een grote be
hoefte voorziet. Al bouwende heeft hij
overigens gebouwd. Hij heeft niet alleen
voor grote buffetten gezorgd, maar door
een praktische verbinding met de keu
ken dank zij een zogenaamde keu
kendépendance heeft hij de Hilde
brandzaal voor alle mogelijke gelegen
heden geschikt gemaakt.
De bouw is verricht naar ontwerp
van Fred. M. Kramer en C. den Heijer.
archtitecten, van wie de laatste het
leeuwendeel heeft verzorgd. Eerstge
noemde gaf ons gisteren een overzicht
van de werkzaamheden, waaruit bleek,
dat de problemen aanvankelijk niet zo
gemakkelijk waren op te lossen. De
oude garage was te laag, naar boven
bouwen was niet mogelijk, dus ging men
de diepte in. Er moest heel wat ge
graven worden, wilde men op niveau
komen, en toen liet de heer Brinkmann
van de gelegenheid gebruik maken, on
der de zaal een ruimte uit te sparen.
Het gevolg is nu, dat onder de Hilde
brandzaal een enorme kelder gewon
nen is. Tevens werd de fundering ver
stevigd, zodat in de toekomst nog bo
ven de zaal gebouwd kan worden. Met
de toekomst heeft de heer Brinkmann
ook op andere punten rekening gehou
den. Wie niet bcuwt zo verzekerde hij
gaat achteruit.
In het kelderplafond is een groot luik
aangebracht, dat aansluit op de zaal,
welke aldus in een minimum van tijd
leeggemaakt kan worden. Er is voorts
een verbinding gemaakt met de Mu
ziekzaal. de verlichting is indirect van
uit het Schraag-dak en er is een instal
latie voor heteluchtverwarming aange
bracht.
Inderdaad dus een aanwinst, deze Hil
debrandzaal, waarvan de bouw naar
woorden van de heer Brinkmann op
uitstekende wjjze verzorgd is door het
aannemersbedrijf P. J. Sonnemans. In
zjjn dankwoord betrok hij ook de heer
S. Stomp, opzichter, de heer A. den
Daas, die het dagelijks toezicht uitoefen
de en de vele anderen, die aan de bouw
hebben meegewerkt.
Arlnp.rt0Tk.U0 i
de stoffering
en aankleding
van de
Café-restaurant
Gebr. Brinkmann n.v.
verzorgde
complete woninginrichting
Barteljorisstraat 13-17
Telefoon 13915 (2 lijnen)
(Advertentie)
SU MUL SO B
(Van onze correspondent)
NIJMEGEN, 31 aug. De gemeen
teraad van Nijmegen heeft gisteren in
een vergadering die sleehts enkele mi
nuten duurde, besloten bij de Kroon
beroep aan te tekenen tegen het besluit
van Gedeputeerde Staten, om geen
goedkeuring te verlenen aan het uit
breidingsplan Teersdijk. Op de terrei
nen aan de Teersdijk zijn een groot
streekwoonwagenkamp en opslagplaat
sen geprojecteerd. Gedeputeerde Sta
ten zijn bevreesd, dat de aanwezigheid
van deze opslagplaatsen aan de bewoon
baarheid van het kamp afbreuk zou
doen.
Het gemeentebestuur wijst deze be
zwaren met kracht van de hand.
DEN HAAG, 31 aug. De loterij
voor het internaat voor de kinderen
van de kermis, georganiseerd door de
Broeder Everardus Witte-stichting is
een mislukking geworden. Van het mi
nisterie van justitie is bericht ontvan
gen, dat de loterij voor 1 oktober moet
zijn geliquideerd. Ai degenen, die loten
hebben en hun geld terug willen heb
ben, moeten deze voor 1 oktober sturen
naar Postbus 48 te Woerden. Men mag
het geld ook als gift geven aan de stich
ting.
(Advertentie)
CO-OP
alléén bij de CO-OP bakker
ROTTERDAM, 31 aug. Het inter
nationaal goederenverkeer via Rotter
dam is, volgens cijfers van het C.B.S.,
in het eerste half jaar van 1961 belang
rijk toegenomen. In die periode name
lijk werd ruim 70 miljoen ton goederen
verwerkt, tegenover 61,3 miljoen ton
in de overeenkomstige zes maanden
van 1960 een stijging derhalve van
ruim 16 procent.
Met zeeschepen werd 46,7 miljoen ton
aan- en afgevoerd, zestien procent
meer dan in I960, het vervoer met
binnenschepen ging met 51.000 ton ach
teruit en bedroeg nu 18.83 miljoen ton,
de spoorwegen en vrachtauto's trans
porteerden gezamenlijk 1,4 miljoen ton,
een stijging van 15,5 procent.
Via de oliepijpleiding werd ruim 3 mil
joen tem olie naar Duitsland gepompt.
Deze leiding was vorig jaar jum nog
niet in gebruik.
In vrijwel alle sectoren was dit jaar
een belangrijke toeneming van werk
zaamheden. met uitzondering van de
uitvoer met binnenschepen (31 pro
cent) en de invoer per spoor (fl pro
cent).
Het totale aantal binnengekomen zee
schepen bedroeg in het eerste half jaar
van 1961: 12.304 (v. j. 12.086), die een
gezamenlijk netto-register-tonnage had
den van rond 29,8 miljoen ton (v. j.
27,2 miljoen tem).
VENLO, 31 aug. De componist
Henk Badings heeft een „Te Deum
Laudamus" gecomponeerd. Dit werk is
opgedragen aan de presidènt van de
koninklijke zangvereniging „Veiüofta"
in Venlo, de heer C. Receveui*. „Ven-
lona" zal Badings' nieuwe compositie
uitvoeren op een feestconcert, dat in
januari in Venlo zal worden gegeven
ter gelegenheid van het feit. dat de heer
Keceveur 10 februari 1962 een kwart
eeuw voorzitter zal zijn van dit man
nenkoor.
KERKRADE, 31 aug. Kortgeleden
heeft de politie in de woning van de
conservator van het gemeentelijk mu
seum alhier een grote voorraad wapens
en diverse kisten met munitie ontdekt
en in beslag genomen. De in beslag geno
men goederen kunnen amper in één ka
mer geborgen worden. Het aantal wa
pens, meest moderne geweren, bedraagt
meer dan vijftig.
Wegens overtreding van de vuurwa-
penwet is tegen de conservator proces
verbaal opgemaakt.
Hangende het gerechtelijke onderzoek
is hij door het gemeentebestuur ge
schorst als ambtenaar.
Bij het reeds ingestelde onderzoek zal
o.m. worden nagegaan, welke bedoelin
gen de conservator had met deze enor
me voorraad wapens en munitie, alsme
de vanwaar en van wie hii deze goede
ren heeft betrokken.
Volgens de publieke opinie in Kerkra-
de had de conservator niets speciaals
voor met deze collectie, aangezien de
betrokkene bekend staat als iemand,
die bezeten wordt door een ongebreidel
de verzamelwoede. De Kerkraadse con
servator verzamelde letterlijk alles, bij
voorkeur wapens naar nu is gebleken.
Enkele jaren geleden ontdekte men in
het museum, ingericht in kasteel „Eh-
renstein", een omvangrijke collectie
landmijnen en granaten, waarvan de
meeste nog niet ontploft waren.
Ondanks de toen opgeiopen repri
mande, is de conservator later weer
doorgegaan met het verzamelen van
wapens. Vorig jaar werd namelijk op
nieuw een partij wapens in het mu
seum buiten de antieke geweren-
verzameling aangetroffen en thans
een nog grotere partij ten huize van
de museumconservator.
Naar verluidt, is deze zaak aan het
rollen gekomen door de aanhouding van
een Kerkraadse stroper, die verklaard
schijnt te hebben, dat hij van de ge
schorste conservator een vuurwapen
had gekocht.
