„Veldheer" Rik van Looy spot
met de hele wielermeute
Meesterschap op de weg beloond met
een tweede wereldtitel
De Roo sprint
iets te laat
explosie
amateurs
Franse
bij de
Nederlanders weren zich
met moed en fantasie
Hippisch feest in Rotterdam
met Britse zege besloten
Nederland stelt teleur
NEDERLAND behaalt een
draw tegen Indiërs
Verpleegster (17)
over het Kanaal
Bern in cijfers
FINALE CRICKETSEIZOEN
Zestienjarige Bakker80 runs
MAANDAG 4 SEPTEMBER 1961
PAGINA 9
(Van onze sport
redacteur)
BERN, 4 sept.
Zoals alleen
de Belgen dat
schijnen te kun
nen doen
evenals George
Ronsse in 1928 en 1929 en Rik
Van Steenbergen in 1956 en 1957
is Rik (II) van Looy, de „wie-
ierkeizer" uit Herenthals, voor de
tweede achtereenvolgende keer de
Wereldkampioen van de wielren
ners op de weg geworden. Veer
tien man waren er overgebleven
ha bijna acht uren van strijd op
het zware parcours van Bremgar-
ten, toen de beslissing moest val
len. Zo'n 225 kilometer waren
onder de wielen rondgedraaid, in
totaal was een hoogteverschil van
huim 4100 meter overwonnen,
toen Rik van Looy voor de zoveel
ste en nu beslissende keer het veld
haar zijn hand zette. Volledig ver
trouwend op een van zijn sterkste
Wapens, de snelheid, schoot hij
zo'n tweehonderd meter voor de
eindstreep naar het voorste gelid.
Ze mochten komen, de dertien
overgebleven rivalen. Hij, Rik van
Looy, zou ze weerstaan. De mees
ten drongen echter al niet meer
han, hadden er geen kracht meer
voor of legden zich bij voorbaat
heer bij het onmiskenbare mees
terschap. Slechts Italië's super
snelle man, Nino Defilippis, vocht
hog eenmaal tot het uiterste. Ook
hij kwam echter meters te kort.
Terecht werd Rik van Looy voor
het tweede jaar in successie naar
de hoogste trede van het ere
podium gevoerd om er de trui met
de kleuren van de regenboog, de
gouden medaille en de bloemen
in ontvangst te nemen.
Revanche van Zürich
Maspes ook in Parijs
sterkste sprinter
Jaap de Waard nu ook
in fabrieksploeg
Opnieuw Brits succes
Remise voor DONNER
in schaaktoernooi
te Bied
jf
In drie stukken
Amateurs
Professionals
Stolker ontsnapt
Heer en meester
Optimisme
Troostprijs
MOSS BLIJFT AAN DE
WINNENDE HAND
Cricketteam verslaat
Engelse „Belgen"
Rik van Looy's charmante, hoogblon-
S® echtgenote was krijtwit van de tri-
uile afgestormd, had de weg pijlsnel
vergestoken en was verheugd lachend
J de armen van haar succesvolle
yjtgenoot gevallen. De stroom van
®«citaties liet zij gelaten over haar
PARIJS, 4 sept. Op de baan van het
fare des Princes zijn zondag revanche
wedstrijden van de wereldkampioen
schappen op de baan gehouden. Jan
Derksen, die in de eerste serie sprint
floor wereldkampioen Maspes (11.7 sec.)
Werd geklopt won zijn herkansingsserie,
fhj werd in de halve finales verslagen
Wederom door Maspes. In de strijd om
fle derde plaats werd onze landgenoot
tweemaal door de Italiaan Gaiardoni ver
dagen. Maspes zegevierde in de finale
"i drie ritten over Gaignard.
Ook Rudy Altig onderstreepte zijn ti
tel door in de achtervolging de finale
van Bouvet te winnen. De uurswedstrijd
achter grote motoren werd een zege voor
?e Fransman Raynal, die 70,865 km af-
j®gde. Hij versloeg de Belg de Paepe
fat 10 meter, de wereldkampioen Mar-
■611 (Did) met 20 m .Van Houwelingen
Jyerd negende op 9 ronden en Wierstra
tiende op 10 ronden.
BERN, 4 se'pt. De 21-jarige amateur
«•aap de Waard uit Rijsoord is gecon
tacteerd door Faema, de fabrieksploeg,
Waarbij ook sinds kort Huub Zilverberg
ls aangesloten. De Waard is vooral op
gevallen tijdens de ronde van Namen,
?le als voorbereiding voor de wereld
kampioenschappen door de Nederlandse
geselecteerden werd gereden. De Rijs-
,°tder zal voorlopig een licentie als on-
"thankelijke aanvragen.
Bonden, 4 sept. De Engelse leer-
ibg-verpleegster Margaret White is er
geslaagd Het Kanaal, van Cap Griz
jl®z aan de Franse kust naar Dover over
j® zwemmen. De 17-jarige Britse is de
'°ïigste zwemster die er tot nog toe in
Pflaagd is Het Kanaal zwemmend over
steken Haar tijd was 15 uur 8 min.
if'is de derde die dit jaar de overtocht
if bracht. Vóór haar gelukte het in 1961
j,?®.r landgenoten Dorothy Perkins (7
en Rosemary George (20 juli),
tyjj.e geslaagde poging van Margaret
Sch 's de 139ste sinds haar legendari-
wlt. landgenoot Captain Matthews
fle x? er *n 1^1® voor het eerst in slaag-
Wet Kanaal te bedwingen.
SchifEP' 4 sept- - Bij het internationaal
BekeWri waaraan door tal van
Wornx sctlakers wordt deelgenomen,
Jan uNederland vertegenwoordigd door
W ««A Donner. In zijn eerste partij
As 22 7 +t Petrosjan kwam Donner
SlenvJf een Puntenverdeling,
m ln, vier van de tien ontmoetin-
ere tot een beslissing, de an-
Dp f en werden afgebroken.
'êrtok rS]acAn ,\uidden: Germek (J.S1.)-
wosian róS1' Dwmrn- (Ned.)-Pe-
*ischer xvHfV Gligoric (J.S1.)-
Geller (RusL) Q-i"%' Portisch (Hong->-
Gi
tro;
heen gaan. Ze vertrok geen spier, toen
ze door Rik (II) in triomf werd mee
gevoerd naar het voor de huldiging
afgezette gedeelte, maar door strenge
suppoosten, die een bits gesnauwd be
vel „geen vrouwen hier" opvolgden,
werd tegengehouden. Naar de ceremo
niën leek ze te kijken met het oog van
iemand, die gewend is huldigingen bij
te wonen. Vervolgens uitte ze haar
vreugde met klinkende zoenen op de
beide wangen van België's oude wieier-
president Arnold Standaert en danste ze
wilde sprongen met haar schoonvader.
Plotseling echter barstte ze in tranen
uit. Voor haar stond een man met een
fiets, die ze bijna evengoed kende als
de berjjder ervan, Rik van Looy. Het
achterwiel was in tweeën gebroken. De
band was nog heel, maar vertoonde de
vreemdste kronkels en tal van spaken
staken naar vele kanten uit. „Heeft hü
er zó voor moeten knokken?", riep ze
verschrikt uit.
Inderdaad, Rik van Looy's pad naar
de tweede wereldtitel der wielrenners
op de weg is niet over rozen gegaan,
hoe ogenschijnlijk gemakkelijk hij al zijn
belagers ook zjjn wil heeft opgelegd.
Voortdurend is hij belaagd en, gelukkig,
ook herhaaldelijk door Nederlandse ver
tegenwoordigers in dit gevecht om de
suprematie van de sterken op de weg.
Frederico Bahamontes, zo vaak al ge
smaald als een fantast, is de man ge
weest, die de periode van de serieuze
gevechten heeft geopend. Hij is in ge
zelschap van de Engelsman Simpson
en de Duitser Wolfshohl op jacht ge
gaan naar de wat al te avontuurlijke
Engelsman Brian Robinson.
Vier ronden, dat is bijna anderhalf
uur lang, was Robinson alleen aan de
haal geweest. Niemand had zich erom
bekommerd. Als hij in het moordende
gevecht tegen de kilometers al zo vroeg
met de krachten wilde smijten, wel
dan deed hij dat maar. Het veld was
doorgegaan met rustig voortpeddelen.
Maar toen Bahamontes goed gezelschap
kreeg bij zijn achtervolging, toen zich
ook nog de Italiaan Massignan bij hem
vervoegde, kon dit de anderen niet on
beroerd laten. Met felle demarrages
meldden zich steeds meer strjjdlustigen
en al heel snel viel het peloton der
aohtervolgenden in drie stukken uiteen.
Voorop verzamelden zich de mannen,
die verder zouden beslissen over het
verloop van de strijd. Rik van Looy
had daarbij drie ploeggenoten, Plan
ckaert, Sohroeders en Demulder, maar
ook tal van goed gegroepeerde tegen
standers. De Italianen bijvoorbeeld had
den heel hun strijdmacht in het voorste
gelid en daaronder bevonden zich in
drukwekkende namen ais Baldini, Nen-
cini, Carlesi, Defilippis.Frankrijk was
vertegenwoordigd met sterke lieden als
Anquetil, Pouiidor, Stablinski en Caza-
la en ook Nederland weerde zich ge
ducht: Stolker, de Roo, Maliepaard en
Rentmeester.
Heel snel was de zaak beklonken.
Robinson werd eerst ingehaald door
het groepje onder aanvoering van
Bahamontes. Daar voegde zich korte
tijd later ook de rond Rik van Looy
gevormde formatie bij en toen was er
een belangrijke beslissing gevallen.
Allerlei achtergebleven lieden wer
den in één enkele ronde volmaakt
kansloos. Er reed een „heel kapitaal"
in die groep der verslagenen: Rik van
Steenbergen, Louison Bobet, Darriga-
de, Graczyk, Charly Gaul en de Ne-
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
BERN, 4 sept. De uitslagen van de
strijd om de wereldtitels wielrennen op
de weg luiden:
1. én wereldkampioen Jourden (Fr.),
de 181.1 km. in 4.49.54 (gem. 37.570 km/u)
2. Belena (Fr.) 4.50.16 (op 20 sec.); 3.
Gestraud (Fr.) zelfde tijd; 4. De Rosso
(It.) 4.51,22 (op 1 min. 28 sec.); 5. Melcke
beke (B.) 4.51.36 (op 1 min. 42 sec.); 6.
Pifferi (It.)7. Janssen (Nederland); 8.
'sli (Zwi.); 9. Hellemans (B.); 10. Van
den Bossche (B.) allen in dezelfde tijd
als Melckebeke; 11. Sebregts (Ned.); 12.
S broeder (Ned.); 13. Petterson (Zw.);
14. Eckstein (O. Did.); 15. Wright (G.B.);
20. De Waard (Ned.); 22. Knops (Ned.);
23. Schur (O.Dld.), allen in dezelfde tijd
als Melckebeke. Nijdam heeft de wed
strijd niet uitgereden.
1. Van Looy (B.) 285.252 km. in 7 uur
46 min. 35 sec. (gem. 31.750 km/u). 2.
De Filippis (It.); 3. Pouiidor (Fr.); 4.
Bernarde- (Sp.); 5. De Roo (Nederland);
6. Stablinsky (Fr.); 7. Planckaert (B.);
8. Nencini (It.); 9. Simpson (G.B.); 10.
Junkermann (W. Did.); 11. Rentmeester
(Nederland). 12. Conterno (It.) 13. An
quetil (Fr.); 14. Stolker (Nederland),
allen in dezelfde tijd als Van Looy; 15.
Massignan (It.) 7.47.08 (op 33 sec.); 23.
Maliepaard (Nederland).
Met een glimlach van verrukking gaat
Rik van Looy over de finish. Hij is
weer wereldkampioen. Defilippis komt
ongeveer een meter te kort.
derlanders Geldermans, De Haan, van
de Klundert en Kersten. Maar daar
mee was de strijd nog niet ten einde.
De formatie in het voorste gelid was
vijfentwintig man sterk. Het kon niet
anders of er moest nog het een
en ander gebeuren. Het was boven
dien duidelijk, dat vooral Rik van
Looy het mikpunt der aanvallen zou
worden.
De eerste strijder meldde zich snel.
Nauwelijks was de inleidende slag, die
tot de uitschakeling van de hierboven
genoemde coryfeeën had geleid, ach
ter de rug, of Stolker ontsnapte alleen.
„Michel, weet wat je doet", riep Ger-
rit Schulte, toen hü Stolker bü het pas
seren van de verzorgingspost een bi
don verkwikkende drank toestopte. Stol-
kers voorsprong op de vierentwintig
anderen bedroeg toen büna een minuut.
Maar of het nu verstandig was of niet,
dat Stolker de avonturiers tartte en dat
hq daardoor wellicht wat al te royaal
met zijn krachten zou omspringen, een
feit was toch, dat zjjn vlucht op vele
fronten voor de nodige nervositeit zorg
de. Mickey Wiegant, Stolkers Franse
„stalbaas", ook de patroon van Anque-
ti, kwam bijvoorbeeld naar de Neder
landse verzorgingspost om te informe
ren of er wel een reserve-fiets voor de
vluchteling in de oranje trui klaar stond.
En Rik van Looy vertrouwde het ook
niet. Twee van zyn helpers, Schroe-
ders en Planckaert, zond hü naar voren
om de Nederlander in het voorste gelid
te gaan temmen. De twee Belgen kregen
bij hun sprong naar Stolker gezelschap
van Stablinsky en Carlesi. En opnieuw
keerde daarna de rust terug.
Rik van Looy had intussen iets ge
leerd. Hij mocht het noodlot niet tar
ten. Hü mocht niemand nog één meter
voorsprong gunnen. Dat was geen een
voudige zaak. Voortdurend waren er
demarrages. Telkens weer probeerden
moedigen, die wisten dat ze kansloos
zouden zijn als straks in een eindsprint
de beslissing moest vallen, aan de haal
te gaan. Iedere keer opnieuw kwam
Rik van Looy, al dan niet met assisten
tie, in het geweer. Maliepaard, de Roo,
Stolker, Baldini, Nencini, Anquetil, Pou-
Udor, Stablinsky, ze slaagden er alle
maal in enige meters weg te komen
uit de groep.
Wanneer ze echter omkeken om vast
te stellen of hun demarrage succes had
gehad, ontmoetten ze echter voortdu
rend de blik van Rik van Looy. Zo
kwam de laatste, beslissende ronde.
Nog steeds een grote groep van kans
hebbers. Met nóg meer venijn werd
aangezet voor een laatste tempoversnel
ling. Het hielp niet. Van Looy was heer
en meester. Aan het hoofd van veertien
man stormde de Belg naar de eind
streep. Negen belagers waren in de
laatste klim wat achtergeraakt, o.a.
Baldini, Bahamontes en Maliepaard.
Een laatste krachtsexplosie van Van
Looy, waaronder zün achterwiel juist
na het passeren van de eindstreep be
zweek, was al de anderen te machtig.
Een poging van Jo de Roo om door
te dringen tot het erepodium, mislukte.
Iets te laat was hij aan zijn eindsprint
^begonnen. Hü moest helemaal buiten
om en reikte niet verder dan de overi
gens eervolle -vijfde plaats. Hij en Stol
ker en Rentmeester, voor wie dezelfde
tyd als voor Rik van Looy werd afge
drukt, en Maliepaard, die met de overi
gen op 37 seconden arriveerde, hadden
Nederland waardig vertegenwoordigd.
RUUD VAN DEN HENDE
-
Defilippis en Pouiidor worden door de wereldkampioen op de weg Rik van Looy omarmd en gefeliciteerd. De Belg
had alle reden om gelukkig te zijn
(Van onze speciale verslaggever)
ROTTERDAM, 4 sept. De orga
nisatoren zullen weer met genoegen
kunnen terugdenken aan het gisteren
afgesloten veertiende officiële inter
nationale concours-hipique. TouJ-
nooien van wereldbetekenis waren
ditmaal niet in het programma op
genomen, maar de sterke internatio
nale deelname, de verrichtingen van
een aantal topruiters met hun paar
den, de met fantasie uitgezette par-
coursen, het talrijke publiek en de
belangstelling van enkele leden van
ons koninklijk gezin gisteren prins
Bernhard en prinses Beatrix be
werkstelligden tezamen toch weer
dat aparte hippische klimaat, waarin
kennelijk zovelen zich thuis voelen.
Het hoogtepunt van dit weekeinde
was de grote landenwedstrüd, waarvoor
Engeland, Duitsland, Italië, Ierland, Bel
gië en Nederland hadden ingeschreven.
Het ging dus niet om individuele pres
taties, maar om de eer van het land, en
de Ierse ruiters hadden besloten de ver
deeldheid van hun vaderland voor deze
gelegenheid terzyde te stellen en als
één geheel op te treden. De stryd bleek
zich weldra toe te spitsen op een nek-
aan-nek-race tassen Engeland en Duits
land, maar de Britse hegemonie tijdens
dit concours, zaterdag nog aangetoond
in de strijd om de prijs van de stad Rot
terdam, werd opnieuw bevestigd door
toedoen van David Broome, Valery
Clark, Peter Robeson en lady Sarah
FitzAlan Howard. Niettemin volgde de
Duitse équipe hen op de hielen met een
verschil van VA punt.
De landenwedstrüd bestond uit twee
manches, waartoe hetzelfde parcours
(Van onze sportredacteur)
BERN, 4 sept.
Zo'n twaalf van
plichtsbesef overlo
pende Zwitserse po
litieagenten hadden
hem ingesloten. Ze
hadden hem, toen
hij kort voor het
ogenblik dat de
nieuwe wereldkam
pioen wielrennen
der amateurs zich
by de eindstreep zou melden en hü mei
befaamde ploegmaats als André Darri-
gade, Stablinksky, Louison Bobet en
Robert Casala van de tribunes was ge
hold, ongeveer de kleren van het
lichaam gerukt, T rdhandig met de vuis
ten bewerkt en vervolgens in de clinch
genomen.
Daar stond hü nu, Jacques Anquetil,
trappelend van woede, terwül hü een
van de schoonste momenten van zün
wielerleven hoopte te vieren. Want, daar
in de verte ontwaarde hü reeds het
silhouet van een hem zo vertrouwde
figuur. Een tengere jongeman uit zün
woonplaats Rouen, de 19-jarige Jean
Jourden, die hü vüf jaar geleden een
van zijn fietsen had gegeven om er dc
eerste pedaalstoten van het wielrenner
op te Ieren, werd wereldkampioen.
Groots was de eindstrijd, die vooral
de Fransen hebben gemaakt van dt
wedstrijd, die zaterdag met minder dan
129 amateurs uxt 27 landen hebben ge
houden, Er moest nog zo'n zestig van
de in totaal ruim 180 kilometer wor
den gereden, toen Jean Jourden en
zijn landgenoot Gestraud, de nationale
amateur-kampioen, met verbluffend ge
mak de sprong hadden gemaakt naar
het kopgroep je van vier man. Daarin
vonden de twee niet alleen de Neder
lander Knops, de Italiaan Storai en de
Belg Heremans, maar ook hun landge
noot Belena. De helft van de nog af
te léggen afstand bleven rij daar, naar
stig meehelpend aan het opbouwen van
een voorsprong, die de beslissende zou
kunnen zijn. Maar het ging de drie
Fransen niet hard genoeg. Er kwam een
kort, maar steil klimmetje. Zij keken
elkaar eens aan, knipoogden en demar
reerden. Knops, Storai en Heremans
keken op hun beurt naar elkaar, nodig
den elkaar uit om de achtervolging in
te zetten, keken nog eens enwaren
verslagen. Dertig kilometer snelden drie
eerzuchtige jonge Fransen de een,
Jourden, 19 jaar, de twee anderen 20
jaar oud voort op het parcours van
Bremgarten. Al hun belagers gaven zij
geen schün van kans. Zij wachtten ten
slotte tot de laatste klim voor het onder
linge gevecht om het goud, zilver en
brons. Jourden was, zoals zo vaak in de
laatste jaren op de Franse wegen, de
sterkste. Tweeëntwintig seconden vóór
zijn landgenoten kwam hij, de armen in
triomf van het stuur, als eerste over de
eindstreep.
Mateloze vreugde was er uiteraard
in het kamp der Fransen na zo'n
triomfantelüke rit. Maar ook by de
Nederlanders stonden de gezichten
vrolyk. Joop Middelink, de man die
vele maanden vele uren heeft besteed
aan de voorbereiding van Oranje's
kandidaten, wachtte by de finish met
een stralend gezicht op zijn mannen.
Goed, ze zouden niet in de prijzen val
len, maar in de groep, die onmiddellijk
na de Franse coryfeeën zou aankomen,
zou Middelink niet minder danvyf
strijders in oranje truien kunnen op
vangen. Ze waren er allemaal: Knops,
De drie Franse amateurs, die de strijd in Bern hebben beheerst. Bij het ingaan
an de laatste ronde ziet men de kampioen Jourden op kop met achter hem Cer-
traud en Belena.
Janssen, Schroder, de Waard en Se
bregts.
In jaren is er door de Nederlanders
niet zo goed gereden. Nu zie je wat een
goede voorbereiding tot resultaat kan
hebben. Als we nu doorgaan, als ik de
kans krijg om met Gerrit Schulte door
te blüven gaan met het opkweken van
de jongens, dan zul je straks eens wat
zien.
De Nederlandse amateurs waren alle
maal in de slag geweest, hadden de
strijd niet geschuwd en waren uiteinde
lijk met ere ten onder gegaan. Zij, de
Belgen en de Italianen, hadden met de
Franse triomfators voor een dusdanig
levendig gevecht gezorgd, dat de rijders
uit Oost-Duitsland en Rusland met res
pectievelijk drie achtereenvolgende we
reldkampioenen en een Olympische titel
houder, veel van hun in de laatste jaren
verworven glorie in één slag verspeel
den. Niet de coryfeeën uit het oosten
waren van de partij als moedige strijders
er op uittrokken in de hoop heel het
veld te kunnen verrassen. Wèl ontwaar
de men in de groep van de avonturiers
altijd minstens één Nederlander. Leon
Sebregts was de eerste die in de slag
ging. Hij bleek niet, zoals zo vaak van
„hardlopers" wordt beweerd, een „dood-
loper" te zijn. Want de allerlaatste man,
die nog een moedige poging heeft onder
nomen om het zegevierende Franse trio
te achterhalen, was Sebregts. En tussen
de eerste en laatste vlucht van Sebregts
lagen dan de ontsnappingspogingen van
de anderen.
Alleen Nüdam stelde wat teleur. Ge
plaagd door materiaaldefect, daardoor
gedwongen tot het rijden op een te grote
fiets, stapte hij ontmoedigd af. „Maar
jong, ge wist toch dat we hier stonden
en ander materiaal hadden. Waarom hebt
ge niet even doorgebet i?", zei Gerrit
Schulte nog. Maar iedereen begreep, dat
de pech juist de verkeerde had getrof
fen; de man, die in dit tournooi om de
wereldtitels wielrennen al een climax
had beleefd en die juist, omdat hij zich
in eerste instantie had geconcentreerd
op de achtervolgingswedstryd op de
baan, zyn voorbereiding voor de stryd
op de weg had moeten onderbreken.
diende. Er stonden daarin 14 hindernis
sen opgesteld met tezamen zeventien
sprongen, niet bijzonder hoog: maxi
maal 1.60 meter, maar de tijd was bij
zonder krap gemeten (105 seconden,
hetgeen een tempo van 400 meter per
minuut betekende) en daardoor kwam
het, dat veel bekwame ruiters en ama
zones strafpunten opliepen. Ook de sloot
speelde hun nogal eens parten, zodat
het publiek op de duur de adem inhield
als de ruiters deze hindernis naderden.
De Belgische équipe begon al direct
met veel pech en trok zich voor de
tweeed manche zelfs geheel terug. De
eerste Duitser die foutloos en binnen de
tijd het eindpunt bereikte, was Hermann
Schridde op Fugosa, en van de Ieren
was het Seames Hayes, die er op Good
Bye in slaagde zowel in de eerste als
in de tweede ronde een feilloos parcours
te maken. Afgezien dan van het halve
strafpunt in de eerste manche wegens
tijdsoverschrijding. Nederland stelde
hevig teleur, vooral Anton Ebben, die
maar liefst twintig strafpunten by el
kaar struikelde op Bajazzo. Des te ver-
blydender was daarom het resultaat in
ae daaropvolgende manche, toen zowel
ritmeester Gruppelaar (op Imcompris)
als Ebben moeiteloos over de obstakels
schenen te vliegen en in dit opzicht een
ideaal parcours reden. Ebben boekte
evenwel nog strafpunt, omdat hij de
tijdslimiet van 105 seconden had over
schreden. Beide ruiters werden met een
klaterend applaus beloond.
Toch konden deze successen niet
verhinderen, dat de Nederlanders ver
in de achterhoede raakten. De Italia
nen Piero d'Inzeo op Sunbeam en
Todini op Canio, magnifieke combi
naties, behaalden ook nul fout in de
tweede ronde en Peter Robeson her
haalde op Firecrest zyn foutloze ronde
van de eerste manche. Voor de uitslag
werden de laagste drie cyfers per
équipe opgeteld. Met zestien punten
sleepte Groot-Brittannië daarmee de
eerste prijs in de wacht, gevolgd door
Duitsland (17)4 punt), Italië (24 pun
ten), Ierland (24 punten) en Neder
land (32 punten). Ons land was dus
de hekkesluiter, maar de individuele
prestaties van Gruppelaar en Ebben
waren er niet minder om.
Het laatste internationale springcon
cours ging, traditiegetrouw, om de
froostprys. David Broome kwam op
Ballan Silver Knight het eerst in de
ring en sprong de twaalf hindernissen
in 71,1 seconde. Niemand na hem slaag
de er in om deze prestatie te evenaren.
In de eerste categorie klasseerden
zich twee Nederlanders onder de eerste
tien, namelijk J. van Tiel op Zola op de
vierde en Anton Ebben op Easter Pa
rade op de zevende plaats.
De 21-jarige Engelse amazone Valery
Clark was zaterdag de grote overwin
naar in het springconcours om de grote
prijs van de stad Rotterdam. In de bar
rage was zij op haar paard Atalanta de
enige die nul fouten boekte en deswege
kreeg zij uit handen van prinses Bea
trix de door de koningin uitgeloofde
zilveren medaille en de burgemeester
van Rotterdam, mr. G. E. van Walsum,
reikte haar de zilveren wisselbeker over.
Tjeerd Velstra werd op The Honest
Man negende. De Duitse Anna Clement
bevestigde haar reputatie door op Flug-
wind de prijs van de Beurs in de wacht
te slepen. Zij reed als enige een foutloos
parcours. Piero d'Inzeo noteerde één
strafpunt en werd daarmee tweede. De
Nederlandse amazone Mady Koster
meest genoegen nemen met de zevende
plaats. De Duitse amazone F. Linsen-
hoff won de internationale dressuur -
proef om de prys van de ryschool.
MODENA, 4 sept. Stirling Moss
heeft zondag met een Lotus de grote
prijs van Modena voor formule 1-wageng
gewonnen. Hij legde de 236,6 km af in
1 uur 40 min. 8,1 sec. (gem. 140,25 km/u).
De Zweedse coureur Joakim Bonnier
werd met een Porsche tweede. Zijn ach
terstand bedroeg maar enkele tientallen
meters. De tijd van de "Zweed was 1 uur
4') min. 10 sec. In dezelfde tijd werd de
Amerikaan Dan Gurney met een Por
sche derde. Alle andere coureurs hadden
een of meer ronden achterstand.
HERENTALS. 4 sept. Een KNCB-
team heeft zondag op het prachtige
cricketveld van Grobbendonk een elftal
dat uit in België woonachtige Britten
bestond, erslage- de
sloot op 161 voor 9. De „Belgen" waren
voor 123 all out Voortreffelijk werk
verrichte wicketkeeper Peschar. De Ne
derlander stumpte twee tegenstanders en
ving twee Britten achter bei
De gedetailleerde uitslag luidt: Bat
ting KNCBBorrani 59, Sonneveld 27,
C. Slagter 14, Lochmann van Bennekom
12, J. B. van Weelde 12; bowling Engels
team: Snell 3-44, Lowe 5-39, Mckay 1-38;
Batting Engels team: Williams 72 n o,
Sissing 18, Gaanee 10; bowling KNCB:
Borrani 5/21, Terwiel 1-23, Fischer 2-40,
Lochmann van Bennekom 1-14.
Joop Frederiks heeft in Eibergen een
nationale 25 km-loop gewonnen. Reeds
na 5 km was het duidelijk dat de strijd
om de zege voornamelijk zou gaan tus
sen Frederiks en de plaatselijke favoriet
Gerrit Kluivers, die als tweede eindigde.
(Van onze cricketmedewerker)
HAARLEM, 3 sept. Een groot aantal
toeschouwers is zaterdag en zondag op het
fraaie terrein van Rood en Wit getuige
geweest van de „finale" van het cricket
seizoen Het Nederlandse elftal stond tegen
de Indian Gymkhana Club voor de taak
zijn ongeslagen record van de laatste jaren
te handhaven en in deze opgave zijn de
Nederlanders geslaagd. Na een match met
enkele fonkelende hoogtepunten: 80 rnns
van de 16-jarige debutant Bakker, 89 not-
out van zijn clubgenoot Wally van Weelde
en een voortreffelijke bowlingprestatie van
Spits en Vriens, eindigde de strijd in een
draw.
Het Nederlands elftal trok zaterdagmor
gen het eerst naar de wickets, maar de
verwachtingen dat de ploeg tegen de niet
al te sterk geachte aanval van de Indiërs
tot een hoge score zou komen, werden ge
logenstraft. Wel zorgden Marseille (20) en
de prachtig spelende Van Arkel (23) voor
een degelijke beginstand (41 voor 2), maar
daarna ging 't geleidelijk bergafwaarts.
Van Manen (18) en Bouwman (11) beten
nog van zich af, doch met 9 wickets
down en 100 runs in de boeken leek het
einde in zicht. De twee laatste batsmen
Maas (20 not out) en Vriens (12) zorgden
evenwel voor een spectaculair slot, waar
door het totaal nog opliep tot 135. De
fastbowlers Manvi (4-53) en Halim (5-35)
hadden prima werk verricht.
Ook de Indiërs lieten 't aan bat min of
meer afweten. Shahani 44 en Deshpande
12 legden met 64 voor 2 een alleszins hoop
volle basis, maar toen eenmaal Spits (5-31)
en Vriens (4-28) op volle toeren gingen
draaien, vielen de wickets met de regel
maat van de klok. Dank zij het meester
lijke bowlen van dit tweetal kwamen de
gasten „nergens" meer en voor een totaal
van 113 zat de ploeg aan de kant. Debu
tant Bakker had met drie vangen de aan
dacht ruimschoots op zich gevestigd.
De tweede Innings van de Nederlanders
leverde „bright cricket" op. De beginstand
7 voor 2 bood weinig hoevast, vooral ook
omdat Van Arkel voor slechts 2 runs het
paviljoen weer moest opzoeken. Met Bak
ker en Van Manen (35) aan de wickets,
werd de Indische bowlers een duidelijk
halt toegeroepen: 86 voor 3. Ook Bouw
man (32) hield zijn wicket geruime tijd
intact en in gezelschap van Bakker, die
tenslotte voor een kansloze 80 (8x4, 2x6)
door Moitra werd gebowled, kreeg de score
een nog fraaier aanzien.
Met Wally van Weelde aan bat werden
de Indische bowlers „naar alle kanten"
weggeslagen. In 1 uur en 20 minuten sloeg
van Weelde een knalharde 89 not out bij
een waaronder 12 vieren en een „vijf".
Vooral op 't laatst werd de VOC-er bij
zonder brutaal, maar zijn vangkansen lieten
de Indiërs passeren.
Met Spits 10 not out sloot Cólfhoff de
innings bij de fraaie stand van 257 voor
5. De bowlerij had ditmaal weinig indruk
gemaakt, hetgeen in de cijfers tot uit
drukking kwam: Manavi 2-78, Halim 2-48,
Moitra 1-30.
De Indiërs stonden voor de niet geringe
opgave om in drie uur en 35 minuten
280 runs te scoren, benodigd voor de zege.
Het eerste uur leverde 55 runs op en daar
mee waren de gasten al 'n heel eind op
het tijdschema achtergeraakt. De uitste
kend spelende Moitra (61) en Bose (37)
hielden lange tijd stand, maar via 121 voor
2, werd de stand 154 voor 6, waardoor de
Gymkhana's in moeilijkheden dreigden te
komen. De inmiddels aangezette fast-
bowler Marseille had met een korte bowling-
spell kans gezien 3 wickets te veroveren
voor slechts 31 runs en daarom wekte het
bevreemding dat aanvoerder Colthoff ln
de slotfase van de match zijn fastbowlers
Marseille en Maas niet opnieuw in het spel
ging betrekken. Tevergeefs trachtten Vriens,
Spits en Van den Bosch de laatste bar
rière te nemen, maar de onverstoorbare
Devani en Deshpande speelden rustig de
tijd uit en toen het einde daar was stond
de telegraaf op 190 voor 7, waarmee de
draw een feit was. Spits nam 2-62, Vriens
2-28. Het fielden van de Nederlander?
stond op hoog peil. Het veldwerk van r
Indiërs gaf in de 2e innings geen ete
beeld.
