Schoenen
poetsen
met aerosol
Belangstelling voor chemie I „Prefab"-schoonheid
Helena RUBINSTEIN,
is niet meer
weg te denken
grote koopvrouw in illusies
IN HAAR LANGE LEVEN HEEFT ZIJ CULTUS
IN COSMETICA STERK ZIEN ONTWIKKELEN
Ik heb alleen
vertrouwen
in
<2
Eet verstandig'
ADVIEZEN over
vermageri ngsdiëet
„Ik ben een gewichtige vrouw"
Het meest
wonderlijke
wezen van
heel Italië
GOED
GEKLEED
GAAN
■1
n
nylons
Meer rechten voor
de Spaanse vrouw
ZATERDAG 9 SEPTEMBER 1961
PAGINA 15
Mr
begmt mei
Iwish I could be lazy, zei de
beroemde schoonheids-speci
aliste Helena Rubinstein met
enigszins vermoeide, langzame
stem, toen ze enkele dagen gele
den, bij een „intiem etentje" met
enkele persmensen, de vraag te
beantwoorden kreeg, of ze niet
moe was na wat ze die dag, be
gonnen met een vroeg vertrek per
vliegtuig uit Parijs, had gedaan.
Per slot is ze in de tachtig. Pre
cies hoe ver wordt niet onthuld,
maar men fluistert dat het 84 is.
MEER DAN
40 JAAR
ERVARING
NIET DUURDER DAN WASBAAR VERBAND;
gebruik 't hygiënische Nefa wegwerp-verband
^^WWWWWWWWWWWWWWWWWW§WWWWWWW^W
mmi
«■iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Na een buitenlandse reis komt men
met nieuwe ervaringen thuis, op
allerlei gebied. In het hypermo
derne Stefans Hotel in Noorwe
gens hoofdstad, Oslo, troffen wij in de
goed geoutilleerde badkamer een lange
glimmende papierstrook aan, waarop
het verzoek gedrukt stond, je schoe
nen hiermee te poetsen (waabij dus
stilzwijgend het verzoek om daar de
handdoeken niet voor te gebruiken, zo-
nis hotelmisbruikers wel eens plegen
te doen).
Schoenen poetsen is uitgesproken ver-
Velend werk. In Amerika heeft men al
Spuitbussen, waaruit men de „shoe-
Shine" op de schoen verstuift. Deze
nieuwste schoenpoetsmiddelen zijn ge
parfumeerd en men is er in een wip
mee klaar. Insmeren en uitsmeren is
•r niet meer bij.
jM v
l
(Advertentie)
MADRID, sept. (Reuter)
Het Spaanse parlement heeft met
algemene stemmen een wet
goedgekeurd, die de vrouw meer
rechten en een grotere vrijheid
geeft. De grote bevoegdheden, die de
echtgenoot ten aanzien van zijn vrouw
heeft, zijn niet afgeschaft maar wel
aanzienlijk verminderd.
Een groot aantal functies, die tot
dusver niet voor vrouwen openstonden
zullen na 1 januari aanstaande door
Vrouwen kunnen worden bekleed. Na
die datum zullen vrouwen onder ande
re busconductrice of ambassadeur
kunnen worden.
Thans heeft de Spaanse vrouw een
getekende verklaring van haar echt
genoot nodig om haar paspoort aan te
Vragen of iets van haar eigendom te
Verkopen. Van 1 januari zal men ervan
Uitgaan, dat de vrouw toestemming
heeft. Als blijkt dat de man bezwaren
heeft, kan de vrouw om een rechter
lijke uitspraak verzoeken. De rechter
kan dan bepalen of dé bezwaren al of
hiet gegrond zijn op misbruik van zijn
^echten of dat deze al of niet te kwader
trouw handelt.
Juridische ambten, zoals dat van
rechter en openbare aanklager,
hlijven ook krachtens de nieuwe wet
hog voor de vrouw onbereikbaar.
De bejaarde schoonheidsspecialiste bij
haar aankomst op Schiphol.
„No," zei ze met een bqna geïrri
teerd gebaar van haar rechterhand,
waaraan de grootste en meest exquise
kostbare ring, die wij ooit hebben zien
dragen, schitterde, toen de ober haar
vóór het diner een blad met glazen
champagne voorhield. Het gefeteerd
worden zal ze grondig moe zijn, maar
het hoort bij haar werk, dat ze van de
grond af heeft opgebouwd.
Ze werkt door in een onverzettelijk
tempo, zoals ze haar leven lang ge
werkt heeft met inzet van al de bril
jante eigenschappen van haar ras en
met een niet te blussen energie houdt
ze zich aan dat werk vast in de onge
lijke strijd van een langgerekt mensen
leven tegen de tijd. Men kan er alleen
maar respect voor hebben: voor een
vierentachtigjarige die niet opgeeft en
die een ijzeren gestel uitbuit om tot op
zo hoge leeftijd de eigen zakelijke be
langen na te vliegen: van Tanger naar
Parijs, van Parijs naar Amsterdam en
terug, dan naar New York, even later
naar Israël. Ze is hier voor contacten
met de verkoop van haar produkten in
circa honderd zaken en ook om de
tieners, die nu eenmaal de tegenwoor
dige wereld bezitten, voor haar produk
ten warm te maken. Ook heeft ze de
plek teruggezien waar ze eens, lange
jaren geleden, in Scheveningen heeft
gewoond.
Nu mag men over schijn en wezen
der sohooriheidsverzorging nog zo ver
schillend oordelen, feit is, dat Helena
Rubinstein, een der grootste „koop
vrouwen in illusies" (zoals een Ne
derlands schoonheidsspecialiste zich
eens heel geestig heeft genoemd) een
(Advertentie)
VanzeKsprekend.^"""" Want afleen
ée specialisten, die Nefa damesverband creëerden,
«■eten precies wat de moderne vrouw eist.
Zekerheid in kwaliteit, dus zekerheid in bet gebruik.
Nefa. bet allerbeste maandverband!
betrouwbaar
donszacht
absorbeert over hele tampon
zuivere celstof
vast in vorm door planoform
volkomen oplosbaar
in stofvrije dozen
voortdurend onder medische
en chemische controle
Nefa-Oranje 65 ct
Nefa-Groen 75 ct
Planoform:
Nefa-Blauw 85 ct
Nefa-Lila 95 ct
Nefa-Rood 105 ct
persoonlijke reclame is voor het niet
toegeven aan de tand des tjjds.
Met een soort onverschillige gratie
draagt ze een met glinsterende steen
tjes geborduurde creatie van Dior; ze
moet zeer knap zijn geweest om na de
acht kruisjes nog zo'n strak en impo
nerend uiterlijk te bezitten en nóg het
gitzwarte haar strak naar achteren
gekamd te kunnen dragen. Alleen de
ogen verraden dat na een heel lang en
veelbewogen leven met al het tumult
en de aandoeningen die het leven mee
brengt, men innerlijk vermoeid is
Maar ze is moe zonder te willen op
geven. De smalle mond zegt alles over
een energie die aandrijven blijft zolang
het nog gaat.
Ze reist in gezelschap van een jeug
dige vrouwelijke helpster, sinds enkele
maanden de Zweedse miss Lundberg,
en een sales-promotor. Ze woont ner
gens vast in haar vier verschillende
woonoorden, onder andere in Parijs,
Grasse en Amerika's hoofdstad, maar
ze is het liefst in New York, in haar
residentie van 26 kamers in Park
Avenue.
Ze wil de motor blijven, die de H.R.
business, welke in 13 fabrieken over de
hele wereld nu circa vijfhonderd ver
schillende preparaten maakt en veer
tigduizend mensen aan het werk heeft,
in gang heeft gezet. Is ze eenzaam?
Ze heeft twee zoons uit haar eerste
huwelijk met de Amerikaanse journa
list Titus. Een zoon is gestorven, maar
ze heeft de vreugde van drie kleinkin
deren. Zes jaar geleden stierf haar
tweede man met wie ze kort voor de
oorlog hertrouwde, de Russische refu
gié prins Gourgielli. Ze draagt de ini
tialen van Helena Gourgielli in gouden
lettertjes op haar schoenen en haar
avondtasje.
Natuurlijk praat ze met het kleine
gezelschap over haar preparaten en
óver de zorg voor de huid. De zon
moet men, als men geen achttien
meer is, vermijden, zegt ze met de
beslistheid en de autoriteit, die de
onmisbare eigenschap moet geweest
zijn bij de uitbouw van haar levens
werk. Het weren van de onbarmharti
ge zon die men nu zo aanbidt
is au fond zestig jaar geleden het
begin van haar hele carrière ge
weest.
Bü de eeuw-wisseling woonde de
knappe jonge Poolse vrouw Helena Ru
binstein in Krakau als de oudste van
een Joods gezin met acht lochters. Om
een liefdesverdriet kwijt te raken ging
ze van huis en zo ver mogelijk weg,
naar Australië, naar een oom die een
schapenfokkerij had. Ze hield niet erg
van dat leven, ze was intelligent en
had grote belangstelling voor de weten
schap, speciaal voor chemie. En het
hele avontuurlijke bestaan in de
„schoonheid" is voor haar begonnen
door een potje crème dat ze uit Polen
had meegenomen om haar mooie huid
te beschermen tegen de brandende
Australische zon. Het was een crème
uit natuurprodukten, onder andere de
bast van een bepaalde boom, samenge
steld door een bijzondere Poolse schei
kundige. Ze liet zich regelmatig potjes
van die crème sturen en toen iedereen
haar bewonderde om haar teint en
haar vroeg hoe ze dat zo hield, begon
ze haar schoonheidsmiddel uit te de
len. Maar de vraag werd overstelpend
en dat was de reden dat ze in een
apotheek in Melbourne haar intrek nam,
grote hoeveelheden crème bestelde en
die ging verkopen.
Toen was de zaak niet meer te stui
ten. Ten einde raad schreef ze naar
Polen om het recept, dat ze kreeg,
zodat ze de crème zelf ging maken.
Tenslotte kwam de vakman die het re
cept had uitgevonden haar in Australië
helpen. Van het verkopen van „schoon
heid" tot het raadgeven aan vrouwen
over het eeuwig begeerde, namelijk
jeugd in een potje, was maar één stap.
Door het raadgeven kwam vanzelf de
behoefte aan meer kennis en ervaring
en gedreven door haar belangstelling
voor de samenstelling der stoffen, ging
Helena Rubinstein, inmiddels gehuwd
met de Amerikaanse journalist Titus,
die haar zaakje propageerde, rondrei
zen en haar licht opsteken bfj allerlei
specialisten op gebied van scheikunde,
biologie, dermatologie. De steen was
aan het rollen.
Toen ze in 1905 in Melbourne het
eerste schoonheidsinstituut opende, was
haar carrière gemaakt. Ze breidde haar
schoonheidszorg uit met hulp van haar
drie zusters, Cella, Manka en Stella,
die m Londen en Parijs haar vertegen
woordigsters werden. De tijdsontwikke
ling zat haar mee, steeds meer vrou
wen uit alle kringen werden mode-
minded en bij de mode zoals die zich
na de eerste wereldoorlog ontwikkelde,
met Chanel aan de kop, (die even stoer
is in haar ouderdom) hoorde make-up.
Na de tweede wereldoorlog toen de
werkende vrouw ontstond, die elke dag
haar gezicht moet laten zien, namen de
industrie en de cultus der cosmetica
hun reuze-vlucht. Make-up-artikelen
zijn uit het daagse leven niet meer weg
te denken.
Alleen in Amerika waar Rubmstem
volgens haar zeggen het liefst is en
waar ze het meest geïnspireerd wordt
werd in 1957 vier miljard dollar uit
gegeven aan schoonheidsmiddelen en
schoonheidsverzorging. Men schat dat
95 procent van alle Amerikaanse vrou
wen boven de twaalf cosmetica ge
bruikt. En nu de vrouwen steeds ouder
worden en in hun uiterlijk de tijd steeds
meer tegen willen houden, is het eind
van Rubinsteins levenswerk niet meer
jn zicht. De wetenschap maakt de pre
fabricated schoonheid steeds makkelij
ker bereikbaar voor iedereen onder al
le omstandigheden.
Vanouds zijn Helena Rubinstein en
Elizabeth Arden de grote concurren
ten. Maar zoals Elizabeth Arden, die
oorspronkelijk verpleegster was, ver
der bouwde op het inzicht dat geeste
lijke en lichamelijke gezondheid de
basis is van alle uiterlijk schoon is
Rubenstein steeds gedreven geweest
door haar scheikundige belangstelling
voor de samenstelling der produkten.
Ze noemt zich dan ook „The first
lady of beauty-science".
Is het u wel eens gebeurd, dat ie
mand met wie u aan het praten was,
ineens zei: „heb je nooit tomatenpuree
op je gezicht gelegd?" Ook die vrucht
hoort tot de alchemie van Helena Ru
binstein. De meest uiteenlopende na
tuurprodukten, die de eigenschappen
hebben de huid nog jong te houden, ver
werkt ze in haar cosmetica. Niet alleen
vitaminen en hormonen en zelfs placen
ta, ook tomaat en komkommer, honing
en gefermenteerde melk, Ierlands mos
en Italiaanse peterselie, algen en vocht
van waterlelies worden meegemengd.
Zelfs wjjn.
Helena Rubinstein, die het eerste jaar
van haar activiteiten met haar zuster
- ----- -
Helena Rubinstein en baar jonge nicht
Wala Rubinstein waren 2 jaar geleden
op de Amerikaanse tentoonstelling in
Moskou. In de Rutinstein-stand werd
iedere Russische bezoekster als ze dat
wenste, een volledige gezichtsbehande
ling gegeven.
samen honderd duizend dollar maakte,
heeft nu een vermogen, dat wordt ge
schat op honderd miljoen dollar. Ze
heeft een wereldberoemde kunstverza
meling, waaronder een enorme verza
meling moderne schilderijen. Zij heeft
zich veertien maal door de beroemde
schilders van haar tjjd laten vereeuwi
gen en ze bezit een unieke collectie
Afrikaanse kunst die wj eens hebben
kunnen bewonderen, toen we in Parjjs
op de lunch genood waren in haar mag
nifieke huis aan de Quav de Béthue,
met uitzicht op de beide Seine-armen.
De ganse internationale modepers, in
Parijs aanwezig tijdens de modeweek
ontving ze in die kostbare omgeving
met een gelijkwaardige grandeur. Er
was eventjes een magnifieke winter
tuin ingericht met alle lente-lieflijks
dat de Rivièra op dat moment te bie
den had. En tussen bloeiende mimosa
en koerende witte duifjes in gouden
kooitjes kon men de meest exquise hap
jes nuttigen.
De schenkingen, die ze doet, zjjn even
vorstelijk. Onlangs heeft ze het museum
in Tel Aviv in Israël een gehele vleugel
cadeau gedaan om er moderne kunst
in onder te brengen. De rijke tak van
de „schoonheid" helpt de meestal arme
tak van de schoonheid. De reis die ze
binnenkort naar Tel Aviv maakt, is om
er haar dertiende fabriek van schoon
heidsmiddelen te openen.
A. Bgl.
Men zegt.
de grootste kunstcollectie ter wereld. Dit is een hoekje Afrikaanse
kunst in haar Parfjse woning.
Ernstige gebreksziekten, zoals En
gelse ziekte, komen in ons land
niet meer voor, hoewel een zekere
eenzijdigheid van het dagelijks
voedsel geen zeldzaamheid is. Op het
platteland bestaat in vele gezinnen de
broodmaaltijd uit niet veel meer dan
brood met spek en de warme maaltijd
uit aardappelen met spek. De aardap
peleters zijn nog niet uitgestorven!
Ook in de steden waar alles gemak
kelijk te koop is, is de voeding niet zel
den eenzijdig, zij het op een andere wij
ze. Het overmatig gebruik van suiker
respectievelijk meelprodukten heeft al
lerlei nadelen, waarvan tandbederf en
vetzucht het meest in het oog lopen.
Dat het te grote vetgebruik daar nog
toe bijdraagt spreekt vanzelf, vooral
als wij bedenken dat vet dubbel telt,
d.w.z. ruim tweemaal zoveel calorieën
levert. Het misverstand, dat vetzucht
een uiting van een optimale gezond
heid zou zjjn, is nog steeds niet uitge
roeid. En over het wegwerken van over
tollige kilogrammen bestaan de won
derlijkste opvattingen, waarbij de ma
gie van allerlei zogenaamde verma
geringsmiddelen een belangrijke rol
speelt.
De huisvrouw met iets meer dan
lagere-schoolkennis, die zich snel en
zonder veel inspanning wil oriënteren
over dit alles, kan veel wetenswaar
digs lezen in een recente uitgave, ge
schreven door twee diëtisten van het
voorlichtingsbureau van de voedings
raad. Deze instelling (.gevestigd Konin
ginnegracht. 's-Gravenhage) is veel
te weinig bekend onder de huisvrouwen.
Slechts een enkeling weet dat zij daar
tegen betaling van enkele centen vouw
bladen en brochures kan bestellen van
alle onderwerpen betreffende de voe
ding, o.a. zoutloos dieet. Het is aan
een kant begrijpelijk en te waarderen,
dat men niet aan de weg timmert,
maar thans plaatst de Voedingsraad
zijn licht, althans voor de gewone huis.
vrouw te veel onder de korenmaat.
In ruim honderd bladzijden worden
de grondbeginselen van de moderne
voedingsleer uit de doeken gedaan.
Enkele noodzakelijke theoretische be
schouwingen zijn kort gehouden en
lijken mij ook voor de leek gemak
kelijk te volgen. Het hoofdstukje over
de vitamines geeft in luttele bladzij
den een beknopt overzicht van de
ontdekking en het belang van deze
zoveel besproken stoffen.
De nagedachtenis van de Neder
landse Nobelprijswinnaar Eykman
komt er enigszins bekaaid af, als
de schrijfsters zeggen, dat hij „als
bij toeval" heeft ontdekt, dat een te
kort aan vitamine BI de oorzaak
is van beri-beri Eykman, Grijns en
medewerkers hebben in het begin van
deze eeuw door talrijke proefnemin
gen dit verband juist willen aantonen,
het feit dat zij aanvankelijk op een
dwaalspoor zijn geweest, is hierbij
niet van betekenis.
Gemist in dit hoofdstukje heb tk
de geruststelling, dat in ons land een
gezond mens bij een normale afwis
selende voeding geen vrees behoeft
te hebben voor een vitaminetekort.
In een weliswaar kort hoofdstukje
wórdt aandacht besteed aan het ver
band tussen „aderverkalking'(athero-
matose) en de voeding. Over de gehe
le wereld zijn hierover op het ogenblik
onderzoekingen gaande. In een aantal
publikaties wordt gewezen op een mo
gelijke invloed van het vetgehalte van
de voeding. Over het nut van een dieet
rijk aan onverzadigde vetzuren om de
aderverkalking te voorkomen respec
tievelijk te stuiten bestaat nog geen
eenstemmigheid, integendeel. De we
tenschappelijke grondslag hiervoor is
nog volstrekt onvoldoende. Yudkin, de
Engelse autoriteit op het terrein van de
voedingsleer heeft er herhaaldelijk op
gewezen, dat deze problematiek niet zo
eenvoudig is. In een boekje, dat in de
eerste plaats bedoeld wil zijn voor de
dagelijkse praktijk van het huisgezin,
is dit hoofdstukje annex de betreffende
recepten overbodig en op zijn minst
prematuur. Een korte vermelding van
de problematiek dienaangaande zou al
méér dan voldoende zijn geweest.
Uit eigen ervaring bij een aantal pa
tiënten is mij trouwens bekend, dat net
gebruik van onverzadigde vetzuren op
het cholesterolgehalte van het bloed in
de meerderheid van de gevallen geen
noemenswaardige invloed heeft.
Deze kritische kanttekening is in de
eerste plaats bedoeld, om de aanstaan
de lezeressen van dit boekje er van te
weerhouden geld en moeite aan een der
gelijk dieet te besteden en allerminst
om af te doen aan de waarde van dit
nuttige en waardevolle boekje als ge
heel.
De adviezen over „het" vermage-
ringsdieet bijvoorbeeld zijn zeer behar
tigenswaard! en ieder aanbevolen.
In de laatste vijftig bladzijden worden
e?n aantal smakelijke recepten gege
ven, waarmee het gelezene in praktijk
kan worden gebracht. Zij zijn zeer ge
varieerd; men kan lezen over het gril
leren van vlees (voordeel: smakelijk,
met weinig vet bereid) en over het be
reiden van gebak en dessert zonder te
veel aan meel, boter of suiker. Aan het
slot voor de liefhebsters van cijfers, de
voedingsmiddelentabel.
Eet verstandig met minder vet,
J. J. C. Mantz en J. S. Omstein
Uitgeverij: Van Holkema en Warendorf
N.V., Amsterdam
DE BIJGELOVIGE HUISHULP
ROME, september.
r wordt ook hier een felle strijd gevoerd om het
bezit van een hele, halve of kwart hulp in de
J huishouding. Wij vragen allang niet meer of
de aspirant-dienstbode goed kan koken, kan
strijken en „deugdelijk" kan werken. Als zij slechts
de faam heeft van eerlijk te zijn, dingen wij naar
haar gunst als huwelijkspretendenten naar een meisje
met bruidsschat.
Onze Lucia is zulk een vurig begeerde hulp. En
zij is het wonderlijkste wezen dat ik in Italië, waar
buitenissige mensen heus niet schraal gezaaid zijn,
ben tegengekomen. Zij is van het zeldzame soort, dat
je ontwapent, als je op het punt staat kwaad te
worden en dat je in een lach doet schieten als je in
de zwartste aller buien bent.
Lucia is niet het gewone type van begijn, ook al
loopt zij op haar goudleren sandaaltjes de kerk plat,
want als zij om acht uur, na haar dagelijkse mis, bij
ons aanbelt, zit haar geestige apesnoetje al onder
een behoorlijke laag poeder en haar brede lippen
onder de nieuwste kleur lippenstift. Nog voor ik de
deur open maak hoor ik haar al het nieuws uit het
ochtendblad roepen: „de communisten hebben een
zetel verloren" of „in Cuba is het weer hommeles"
„Khroesjtsjev wil Berlijn hebben!" Even later kon
digt zij ons aan, dat zij dit jaar een zeereis naar het
Heilig Land zal maken en dat zij die avond de opera
Butterfly zal gaan zien.
Ik heb mijzelf allang afgewend, een opmer
king te maken als zij een half uur te laat komt,
want ik weet al bij voorbaat het antwoord: „Niet
mijn schuld, signora, het werk van de duivel. Hij
heeft het vandaag weer op me gemunt: mij te laat
wakker laten worden, mijn portemonnaie doen ver
liezen, dus geen krant voor u kunnen kopen
Als ik haar een pluimpje geef, omdat zij die dag
eens (toevallig) vlug en goed gewerkt heeft, wijst
zij naar boven. „Ben ik niet mevrouw, het is Hij,
de Heer". Elke dag, en het zijn er nu al plusminus
zevenhonderd, is haar antwoord op oas: „dag, Lucia,
tot morgen dan maar weer" onveranderlijk: „se Die
vuole" (als God wil). Lucia verdeelt onze ochtenden
gelijkelijk tussen hemel en hel en dit heeft niets
sombers of eentonigs, want zij doet haar werk met
een zeker nonchalant optimisme, ziet de humoris
tische kant van mensen en dingen en lacht graag
en veel.
Wij menen, dat er in de moderne theologie niet
veel meer over de duivel gesproken wordt, maar in
ons huis is in de morgenuren de duivel haast bij
zijn staart te grijpen. Wij krijgen lange verhalen van
een vrouw, die door de demonio is bezeten. Haar
vreselijke hoestbuien zijn niet het gevolg van een
bronchitis, maar van de duivel, die zit te blaffen in
haar borst. Die pijnen, dat overgevenallemaal
de duivel. Er mag absoluut geen lokter bij komen
en het mens mag ook niet naar het ziekenhuis. Alleen
de exorcist en het wijwater kunnen hier helpen.
Lucia heeft een handige manier om haar caprici-
euze invallen te dekken met de, voor haar, volkomen
duidelijke wil van God. Als een dienst haar niet be
valt zegt zij dat zij weggaat omdat zij er geen roe
ping te vervullen heeft. Wanneer zij niet kan op
schieten met haar hospita, is het de wens van
f.
■"-■xyv-rt:--
„Niet mijn schuldsignora, het werk van de duivel
padre (de vader), dat zij er weggaat. Met de Vader
bedoelt zij gewoonlijk pater Pio, want zij is een van
de geestelijke dochters van de gestigmatiseerde capu-
cijn van S. Giovanno Rotondo. Na de bekende maat
regelen van de Kerk ten opzichte van het fanatiek
gedoe rond pater Pio koestert Lucia een stille wrok
tegen de „hoge heren van het vatikaan". Zij hebben
geen geloof, zegt zij. Geloof hebben is immers alle
wonderen aannemen, die op naam staan van pater
Pio, van de madonna van de drie fonteinen, van de
madonna van Siracuse enzovoort. Lucia profeteert op
rekening van de g&ede pater: „het gaat mis met de
zieke drogist van hiernaast. Ik heb de hele dag voor
zijn genezing gebeden, maar vannacht is het portret
van pater Pio van de muur gevallen en dat is een
slecht teken." Op onze vraag naar een andere zieke
antwoordt zij autoritair: „het is mij niet bekend dat
hij doodgaat."
Op een morgen ruikt zij rozengeur in onze keu
ken, juist als er een uiensoep op het vuur staat.
Rozengeur is een teken dat pater Pio geestelijk
in de buurt is, dus, dat wij in zijn gunst staan. Bij
een andere mevrouw daarentegen stinkt het naar
gas en dit is niet zo maar gewoon, omdat er een
gaskraantje openstaat. Nee, gas houdt verband met
vuur en vuur is in de hel! Het veelbetekenend
knipoogje van Lucia zegt de rest. Toen de triomf
van de ruimtevaarder Titov met grote koppen in
de kranten verscheen, stelde Lucia daar de triomf
van de Madonna tegenover. Zij negeerde Titov en
had het voortdurend over de triomf van het hart
van Maria, over de triomf van de Madonna van
Fatima.
Volkomen onverwacht laat zij al haar mevrouwen
net de vuile was en het vaatwerk zitten, omdat zij
een telegram uit San Giovanni Rotondo heeft ont
vangen om bij pater Pio te komen biechten. Zij heeft
zich daarvoor op de lijst laten zetten en als zij niet
direct aan de oproep beantwoordt is zij haar beurt
kwijt. Pas na twee weken duikt zij op met souvenirs
en zegeningen van „de Vader". Ook met allerlei ver
halen over de wonderbare verschijnselen, die zich
rond de goede capucijn voordoen. En tussen haar op
getogen vertellen door rinkelt zonder ophouden onze
elefoon:
„Is Lucia terug? Wanneer kan zij bij mij komen?"
„Gelukkig dat Lucia weer terug is. Laat zij nu
aerst bij mij komen wassen!"
„Lucia, ik heb een hele was te strijken. Wanneer?
Vandaag? Morgen? Toe asjeblieft, Lucia, ik wacht al
veertien dagen op je!"
„Sono una donna importante" (ik ben een gewich
tige vrouw) zegt Lucia en haar oogjes knijpen zich
dicht in een guitige lach.
STINE PISANI
