Twee Duitslanden (g)een realiteit
Geen
wijziging
van Y.S. inzake
Gezaghebbende verklaring
zou zeer onjuist zijn
standpunt
Duitsland
VELPON
Roeping
Reclasseringsinstellingen
bewijzen grote diensten
KONINKLIJK BEZOEK AAN MECHELEN
DE TROEFKLEUR (2)
Voorzitter Heide-
mij. onderscheiden
Hoe komt deze Catalina in Zaandam
Hofstadbloem"
Belangen van samenleving en
delinquent lopen parallel
Eerherstel voor oudste carillon
Drommedaris"
NV SLAVENBURG'S BANK
kOSRAM
Brazilië blijft
neutraal
m
Volgende week:
actie voor de
reclassering
RESA-HILVERSUM
Kritiek op landbouw
hogeschool
Interp arlement air e
in Brussel tegen
kernproeven
Tenzij....
Gedenksteen voor
Belgische piloot,
NIET neutralistisch
ZATERDAG 23 SEPTEMBER 1961
PAGINA 7
NEW YORK, 23 sept. (U.P.I.,
Rtr.) Het Amerikaanse minis
terie van buitenlandse zaken
heeft gisteravond een door Dean
Rusk goedgekeurde verklaring
uitgegeven, waarin berichten als
zou het Amerikaanse standpunt
inzake Duitsland een wijziging
hebben ondergaan „uitermate
onjuist" worden genoemd. De
verklaring is een gevolg van het
feit, dat enkele verslaggevers het
Amerikaanse ministerie erop op
merkzaam hadden gemaakt dat
uit Berlijn was gemeld dat de
Amerikaanse politiek een wijzi
ging had ondergaan en dat de
autoriteiten van genoemde mo
gendheid hun Westduitse collega's
er op voorbereidden dat zij moge
lijk direct met de regering van
de D.D.R. te doen zouden krijgen.
Iets lijmen?
van Ceta-Bever
ÊBm
IHexSZT
II
z
lampen
®s Lands Kroniek
55
De inhoud van de verklaring, die door
een regeringswoordvoerder werd be-
Advertentie)
Wilt Gij Onderwijzer worden?
Er is momenteel een groot gebrek aan
Onderwijzers. Wij raden U aan zo spoedig
mogelijk een prospectus aan te vragen bij:
(Bekende Schriftelijke Cursus) - Tel. 45432
Onderwljzersakte(Eerste en 2e Leerkring)
Tolk-Vertaler (Fr., D. en Engels) Hoofd
correspondent en V.T.H.-diploma, H.B.S^
Gymnasium en MULO A en B.
(Van een verslaggever)
AMSTERDAM, 23 sept. Op de ver
gadering van de Nederlandse Heide
maatschappij is gisteren aan ir. H. J.
A. Hendrikx, de afgetreden president
directeur, de onderscheiding van ridder
in de Orde var de Nederlandse Leeuw
uitgereikt alsmede de zilveren medail
le van de Ned. Heidemij.
Als nieuwe president-commissaris is
geïnstalleerd ir. C. Staf; tot nieuwe
commissarissen zijn benoemd ir. C. S.
Knotterus en ir. J. B. M. G. ridder de
Van der Schueren, commissaris der
koningin in Overijssel.
Ir. Hendrikx herinnerde in zijn ope
ningsrede eraan dat tien jaar geleden
75 procent van de taak der Heidemij
was gericht op werkverschaffing; nu is
het aantal tewerkgestelde arbeiders een
onbelangrijk percentage. Het werk
werd tot 1955 door de Heidemij zelf uit
gevoerd maar thans voomamenlijk door
aannemers. Bij de ongeveer gelijkgeble-
ven personeelssterkte steeg het plannen-
makende apparaat in tier, jaar van 4 tot
23 pet van het personeel, het aantal aca
demici is verzesvoudigd (van hen werkt
de helft ten behoeve van het buitenland)
maar het met de uitvoering belaste
personeel daalde met 10 pet. Hoewel op
het gebied -an de mechanisatie opmer
kelijke resultaten zijn bereikt het
werk voor de machines iii de niet-gesub-
sidieerde sector steeg met 50 pet
i mechanisatie van de cultuur-
nog in de kinderschoenen. Ir.
"}e®nt dat op de rijksbegro-
SïïF Z L if11*' worden uitgetrok
ken om de achterstand op het gebied
van het scheppen van gelegenheid voor
recreatie met nog groter te doen wor
den.
Ir. Hendrikx zei verder dat de Heide
mij teams van deskundigen kan samen
stellen op bijna elk terrein, dat de agra
rische ontwikkeling van achtergebleven
gebieden betreft. Hij vroeg zich echter
af of het accent bij de landbouwhoge
school in Wageningen wel voldoende
wordt gelegd op aflevering van all
round deskundigen. Zijr ervaring js
dat de algemene vorming van de stu
dent belangrijker is dan de specialisa
tie, die toch wel komt als het leven er
om vraagt. Het zal nuttig zijn om in de
enkele landen, waar de Ned. Heidemij
interessen heeft, opleidingscursussen
door de docenten te laten geven. In
het kader van bilaterale hulp.
Tenslotte wees hij op de z.i. reële drei
ging dat de overheid verstek laat gaan
bij de vrijwillige ruilverkavelingen, die
geen zeldzaamheid meer zijn. In alle
landen stijgt het bedrag voor structuur
verbetering in de landbouw, in Neder
land is het voor drie jaar bevroren.
Hij pleitte ook voor een soepele finan
cieringsregeling voor buiten ruilverka-
velingsverband uitgevoerde internebe-
drijfsverbeteringen.
BRUSSEL, 23 sept. (UPI) De vijf
tigste interparlementaire conferentie in
Brussel is geëindigd met het aannemen
van een resolutie, waarin wordt aan
gedrongen op beëindiging van de proe
ven met kernwapens, „een werkelijk en
Affectief gevaar voor de levens van men
sen en een ernstige bedreiging van de
vrede".
In de resolutie wordt gepleit voor tot
standkoming van een kernstopverbod
doeltreffend internationaal toe-
flTr De resolutie werd aangenomen
379 tegen 87 stemmen (van de lan-
hoSdiVngnenhet Sovjet"blok) en tien ont-
In andere resoluties wordt gepleit
voor internationaal overleg, vooral on
der de grote mogendheden, versterking
van het instituut der Verenigde Naties
®n oplossing van de kwestie van de
tmmese vertegenwoordiging in dat
lichaam.
De volgende interparlementaire con-
rerentie zal in 1962 gehouden worden in
Joegosla^^' van Jaar daarop in
kendgemaakt, stelde dat het ministerie
„niet de bedoeling heeft om deze be
richten van gedetailleerd commentaar
te voorzien". „De Amerikaanse poli
tieke lijnen inzake Duitsland en Berlijn
zijn door de president en de minister
van buitenlandse zaken meerdere ma
len aangegeven. Een en ander is boven
dien besproken door de ministers van
de Westerse Grote Drie en van de
Bondsrepubliek en door de raad van de
NAVO", aldus de verklaring. „Het mi
nisterie heeft verscheidene uitermate
onjuiste berichten uit Berlijn onder o-
gen gekregen. Het heeft niet de bedoe
ling om deze van gedetailleerd com
mentaar te voorzien."
Van „gezaghebbende" (maar niet na
der aangeduide) „Amerikaanse zijde in
West-Berlijn" werd verklaard, dat het
bestaan van twee Duitse staten een
„realiteit" is, en dat West-Duitsland
dit behoort te aanvaarden. Dit werd ge
zegd op een persontvangst ter ere van
generaal Lucius Clay, president Kenne
dy's vertegenwoordiger in Berlijn. De
woordvoerder voegde er aan toe, dat
West-Duitsland „meer kans op een her
eniging heeft door met de Oostduitsers
te gaan praten, dan door ze te ne
geren". Ten aanzien van de vrije toe
gang tot West-Berlijn van Amerikaanse
troepen voor het geval er een afzonder
lijk vredesverdrag met Oost-Duitsland
wordt gesloten merkte hij op dat „wer
kelijke inmenging niet zal worden ge
duld". Hij voegde hier aan toe dat
„een bepaalde vorm van contact met
Oost-Duitsland noodzakelijk kan zijn".
De Oostduitsers zouden het recht kun
nen krijgen de identiteit van de Ameri
kanen die zich over de autosnelweg of
oer trein van West-Duitsland naar
West-Berlijn begeven te controleren.
Dit zou niet gelden voor geüniformeerde
soldaten, maar voor militairen in bur
ger. „Maar het tonen van de identiteits
papieren impliceert niet het recht van
controle. De Oostduitsers kunnen niet
de toegang weigeren."
Een vraag of het aanvaarden van de
realiteit van twee Duitslanden ook het
aanvaarden van de realiteit van twee
delen van Berlijn betekent beantwoord
de de woordvoerder ontkennend. „De
muur in Berlijn is niet blijvend. Het
kan drie of vier jaar duren, maar dan
zal hjj worden neergehaald."
Waarnemers in West-Berlijn menen
dat deze opmerkingen van anonieme,
doch gezaghebbende Amerikaanse zijde
een bepaalde vorm van een regeling
met Oost-Duitsland wanneer de Sovjet
troepen van de controleposten worden
teruggetrokken, ten doel hebben.
Dit zou betekenen dat op de drie toe
gangswegen hetzelfde systeem van
kracht wordt als thans bestaat aan de
doorlaatpost Friedrichstrasse in Ber
lijn. Deze post, de enige waardoor bui
tenlanders ook leden van de Wester
se strijdkrachten Oost-Berlijn kunnen
betreden, wordt bemand door Oostduits
personeel. Geüniformeerde militairen
behoeven zich niet identificeren,
maar militair personeel in burger moet
zijn papieren tonen.
De Westduitse ambassadeur in Was
hington, Wilhelm Grewe, heeft het Wes
ten gemaand, geen concessies aan de
Russen te doen op terreinen die van
fundamenteel belang voor West-Duits
land zijn. Grewe noemde hier met na
me erkenning van Oost-Duitsland en
uitstel van een uiteindelijk: regeling
van Duitslands grenzen tot de sluiting
van een vredesverdrag.
Grewe zei dat indien de Berlijnse cri
sis zou verergeren, het „zeer waar
schijnlijk" zou zijn, dat de Veiligheids
raad er zich mee zou moeten gaan be
moeien. De Westduitse ambassadeur
maakte zijn opmerkingen in een vraag
gesprek voor de televisie met de Repu
blikeinse afgevaardigde Robert F. Ells
worth. Grewe verwierp het standpunt
dat de mensen in Oost-Duitsland het
aan zichzelf te wijten hadden indien ze
niet naar het Westen waren gevlucht
voordat de sectorgrens gesloteiï werd.
Grewe herinnerde eraan dat de West
duitse regering en de Amerikaanse re
gering de Oostduitsers jarenlang hadden
verteld dat de hereniging zou komen
en dat ze zo enigszins mogelijk in Oost-
Duitsland moesten blijven. „Het is nu
wel een beetje bitter voor hen te moe
ten horen dat ze beter hadden kunnen
vertrekken", aldus Grewe.
De Westduitse ambassadeur was van
mening dat het vraagstuk Berlijn een
grote rol had gespeeld in de onlangs ge
houden Westduitse algemene verkiezin
gen. Hij zei dat in de Westduitse buiten
landse politiek niets zou veranderen
door de uitslag, „tenzij de Westerse po
litiek verandert".
Willy Brandt, de burgemeester van
West-Berlijn, heeft er gisteravond op
een bijeenkomst van de sociaal-demo
cratische partij in West-Berlijn voor
gepleit dat het Westen zijn defensie
ve houding jegens de Sovjet-Unie op
geeft. Waarom schept het Westen
geen toestand die Khroesjtsjev noopt
zich voor de wereldopinie te verdedi
gen? vroeg Brandt. Volgens Brandt
moet het Westen duidelijk laten uit
komen, dat niet alleen Khroesjtsjev
een vredesverdrag wenst, maar dat
men in het Westen dat ook wil.
Hij zei voorts nog steeds voorstander
te zijn van een coalitie van alle drie
partijen die in de Bondsdag zijn verte
genwoordigd.
(Van onze correspondent)
EINDHOVEN, 23 sept. In Son en
Breugel, op de plaats waar 28 januari
1960 de Belgische straaljagerpiloot L.
Buelens is verongelukt, zal de stad Eind
hoven een gedenksteen plaatsen. De pi
loot, die door de Belgische Luchtmacht
en de Nederlandse regering reeds post-
huum is gehuldigd, heeft de stad waar
schijnlijk voor een ramp behoed door
te trachten zijn boven Woensel defect
geraakte toestel buiten de bebouwing
te doen landen, in plaats van zich te
redden met de schietstoel.
(Advertentie)
Op een gegeven moment
wordt een jong mens voor
de merkwaardige keuze ge
steld wat hij in zijn op sta
pel staande maatschappelijke
leven wil gaan doen. Hij
moet zijn positie aanwijzen.
Je hebt natuurlijk mensen,
die met hun toekomstige
beroep worden geboren. Neem nou
Beethoven. Het is eenvoudig ondenk
baar, dat de verlangens van de jonge
Ludwig ooit zijn uitgegaan naar het
overigens zeer eerzame vak van kolen
sjouwer.
Maar zulke van meet af aan vastge
legde bestemmingen zijn vrjj zeld
zaam. En de situatie van verreweg
de meeste jongelui die zo ver zijn, is
dan ook even verwarrend als de keuze
groot is. Per slot van rekening lig
gen er tussen de betrekkelijke uitersten
van President van de Verenigde Sta
ten en liftboy in een warenhuis nogal
wat fatsoenlijke posten voorhanden.
Ik kan mjj nog wel herinneren, dat
ik het in mijn dagen zéér moeilijk
heb gehad. Ik wilde alles. Dat wil zeg
gen: Ik wilde niets. Maar niets wil
len kan niet in deze gecompliceerde
samenleving.
Deze, mijn pijnlijke twijfel, leidde
overigens tot de meest vreemde mis
verstanden. Eens hield de broeder op
school een bijzonder boeiend vertoog
over de aantrekkelijkheden van een
opleidingsinstituut binnen het kader
van zijn orde. Het was een humane
broeder en hij legde dus de nadruk
op het voetballen, dat er trouwens
schering en inslag scheen te zijn. Na
afloop van zijn uiteenzetting riep hij
mij terzijde in een spreekkamertje
en vroeg mij of ik wél eens over mijn
toekomst had nagedacht. Dat had ik
niet. Ik vond de situatie tóch al rijke
lijk gênant en in mijn verwarring ant
woordde ik dus op de vraag wat ik
nu eigenlijk wel worden wilde; „Voet
baller". De broeder wees mij er op
dat hier geen sprake was van een
broodwinning; en dat was in die dagen
ook zo. Inmiddels zullen broeders,
neem ik aan, in dat opzicht wel zijn
herschoold. Maar hij drong na mijn
onmogelijke keuze verder aan en ik
weet nog wel dat ik om hem te ge
rieven, zei: „Nou. dan word ik maar
communist". Toen heeft hij mij terecht
en definitief laten vallen.
Hoe dat zij, ik wil maar zeggen, dat
een mens met zijn beroepskeuze kan
sukkelen. Tja, nu zou ik het wel we
ten. Als ik nu mocht kiezen zou het
goochelaar wezen. U heeft gister
avond nog op de televisie kunnen zien,
welk een nobel vak dat is. De gooche
laar zaait twijfel in een wereld, die
in zekerheden ten onder dreigt te gaan.
Hii verheft dc illusie tot een stralen
de werkelijkheid.
Enige jaren geleden genoot ik het
voorrecht met een met kaarten gooche.
lende Fred Kaps aan één tafeltje te
zitten. Toen ik opstond was ik totaal
mijn hoofd kwijt. En op dat moment
besefte ik pas goed hoezeer ik mijn
ondermijnende roeping had gemist.
Nou ja, u hoeft geen medelijden
met mij te hebben: zo erg is het ook
weer niet. Want per slot van reke
ning schrijf ik nu stukjes.
minimi
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 23 sept. Vólgende
week zal er over het gehele land een
actie worden gevoerd met het doel zowel
de reelasseringsgedachte te verbreiden
als geld in te zamelen voor de reclasse
ringsinstellingen. Zaterdag 30 september
zal de Nationale Reclasseringsdag wor
den gehouden.
Het nut van de reclassering is een
dezer dagen nog eens onderstreept
door de Haarlemse officier van justi
tie, mr. L. H. Feitsma, tijdens een
gesprek met de pers over de Natio
nale Reclasseringsdag. Mr. Feitsma
behandelde bij deze gelegenheid
op verzoek van de vereniging van
reclasseringsinstellingen met prof.
dr. R. Rijksen, buitengewoon hoogle
raar aan de rijksuniversiteit te
Utrecht, het onderwerp „Noodzake
lijke strengheid en noodzakelijke
mildheid bij de bestraffing."
De reclasseringsinstellingen, aldus
de eerste inleider, bewijzen de rechter
lijke macht grote diensten. Zij zorgen
er voor dat de rechter de nodige in
lichtingen krijgt over de verdachte. De
voorlichtingsrapporten, waarvan het
grootste deel door de rechterlijke
macht wordt aangevraagd, geven vol
gens mr. Feitsma tegenwoordig een ob
jectieve beschrijving van de verdachte
Dat is niet altijd zo geweest. Aanvanke
lijk waren de rapporten „briefjes om
delinquenten in een gunstig daglicht te
stellen ojj de rechter". „De algemene
indruk, dat de rapporten de verdachten
te gunstig afschilderen, is dan ook niet
juist, al valt er af en toe wel iets op
een rapport aan te merken."
Vaak geven de voorlichtingsrapporten
aanleiding tot het opleggen van voor
waardelijke straffen. Ook op dit punt
bestaan nog al wat misvattingen, zowel
bij de delinquent, „die deze straf dik
wijls gelijkstelt met vrijspraak", als bij
het publiek, zo merkte mr. Feitsma
op.
„In ons land wordt ongeveer twin
tig procent van de straffen voorwaar
delijk opgelegd. Hierbij gaat men
echter met van het standpunt uit, dat
iedere eerste-delinquent e.n voor
waardelijke straf moet krijgen. Voor
Koningin Fabiola en koning Boudewijn hebben deze week een bezoek gebracht
aan Mechelen, waar zij de tentoonstelling „Mechelen, vier eeuwen aartsbisschop
pelijke zetel" hebben bezocht en een carïllonconcert bijwoonden. Op deze foto
links mgr. Suenens, sinds de dood van kardinaal Van Roey apostolisch adminis
trator.
alles dient men namelijk te letten op
generale preventie. De voorwaarde
lijke straf moet men ook niet zien als
een gunstbetoon. In veel gevallen is
juist door de bijzondere voorwaarden
een straf allerminst slap".
In de meeste gevallen, waarin (ge
deeltelijk) voorwaardelijke straffen zijn
opgelegd, verloopt de proeftijd gunstig.
De inleider noemde hierbij een percen
tage van 90, dat is opgegeven door het
Centraal Bureau voor Statistiek. In wer
kelijkheid is het minder gunstig. Het
CBS neemt namelijk als maatstaf het
tenuitvoerleggen van de voorwaardelij
ke straf. Er zijn echter ook gevallen,
waarin dit niet gebeurt hoewel de proef
tijd niet goed slaagt."
„Een veel gehoorde bewering is, dat
delinquenten vaak beter worden ver
zorgd dan mensen, die nog nooit iets
hebben gedaan", zo merkte prof. Rijk
sen op in zijn inleiding. „Door het ver
troetelen van de delinquenten, zo zegt
men dan, wordt de criminaliteit eerder
gestimuleerd dan tegengegaan. Ook als
is de schjjn soms anders, in wezen lo
pen het belang van de samenleving en
dat van de delinquent parallel. Een
eenzame opsluiting maakt een gevan
gene totaal ongeschikt voor de samen
leving. Tijdens de gevangenschap moet
alles worden gedaan om terugkeer van
de delinquent in de maatschappij moge
lijk te maken", aldus prof. Rijksen.
In verband met dit laatste, zei hij ook
iets over de voorwaardelijke in vrijheid
stelling. „Men moet dit niet beschouwen
als een gunst, maar als toegepast straf
recht, waarmee het algemeen belang
wordt gediénd. Als de poging tot reclas
sering lukt, betékent dat de beveiliging
van de samenleving. Zegt de bevolking
echter „neen" tegen de reclassent, dan
is de poging gedoemd te mislukken".
Precies vier mille heb ik er voor
betaald", zegt de dertigjarige
Zaandammer P. Bindt, „en de
Domeinen hadden het geld al
voor ik werkelijk en definitief eige
naar was, zo gaat dat bij het Rijk;
éérst de boter en dan de vis. Ik moet
echter nog zien of ik die vis wel
krijg!" Met die vis bedoelt de heer
Bindt de Catalina-vliegboot welke hij
op een verkoping in Den Helder
kocht. De vliegboot staat op een vlieg
veld, de Kooy, en de eigenaar hoopte
het gevaarte (spanwijdte 32 meter)
spoedig naar het Zaantje te transpor
teren, want hij wil met de Catalina
de lucht in. De vliegboot heeft een
actieradius van 9000 km en een kruis
snelheid van bijna 400 km per uur.
Zij heeft dienst gedaan in Nieuw-Gui-
nea. Vervoer- en stallingprobleem zijn
in het niet verzonken toen de heer
Bindt bij de Domeinen de laatste rege
lingen wilde treffen voor het trans
port. „Kom, kom", zei men daar,
„beste man, je weet toch wel welke
voorwaarden staan gedrukt achter op
de kavelliisten? Daar staat dat u het
gekochte ter plaatse moet laten de
monteren, daarna pas kunt u tot
transport overgaan." „Waar hebt u
het over" reageerde de koper, „hier
hebt u mijn officiële lijst, uitgereikt
tijdens de verkoping. Van alles wat u
vertelt is op mijn kavellijst niets te
vinden." De heer Bindt geniet nu nog
van het gezicht van de betrokken
ambtenaar toen deze de stukken in
handen kreeg waarop inderdaad de
koopvoorwaarden ontbraken. Een fout
bij het stencillen; tussen de oplage
was een blanco exemplaar terechtge
komen.
Hij lacht even. „Wat ik nu ga doen?
Ik heb mijn advocaat, mr. Dorenbos
uit Wormerveer, opdracht gegeven
desnoods een geding tegen de Staat
der Nederlanden aan te spannen, als
niet op korte termijn een regeling
wordt getroffen waardoor ik in het
bezit wordt gesteld van het door mij
gekochte èn betaalde." Uit het ver
dere gesprek blijkt dat de heer Bindt,
knap zakenman en goed sportsman,
vele plannen heeft met de Catalina.
Toen bekend werd dat hij eigenaar
was van de vliegboot bleken verschil
lende industrieën belangstelling te
hebben voor het object uit reclame
overwegingen.
„Een dergelijke blikvanger op een
weiland naast de grote verkeers
wegen doet het natuurlijk altijd!" zegt
de heer Bindt, „en daarom wil ik pro
fiteren van mijn koop. Het liefst wil
ik zelf met de Catalina de lucht in,
want hij is puntgaaf, doch er komt
heel wat voor kijken voor de nodige
formaliteiten en goedkeuringen zijn
verkregen. En wat kun je al niet doen
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiii
met een Catalina?" mijmert hij ver
der, „er is een nuttig laadvermogen
van acht ton!" Maar nuchter zaken
man als hij is zegt hij tot slot: „We
zullen eerst eens kijken of er recht
is in Nederland. Kan ik het geval niet
naar hier krijgen, nou dan ben ik nóg
niet bekocht aan de onderdelen, want
er zitten twee prima Pratt en White
motoren in van 1200 pk."
iiiiiiililililtlliiiliiilllillliililillliiiiiiiiiliiliiliiiliiililliillllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilillliilllllllllliilltillll
Den Haag krijgt in de lente van
het volgend jaar weer een „Hof
stadbloem". Deze befaamde
Haagse bloemenexpositie, die
voor en na de oorlog vele duizenden
bezoekers trok, maar na 1951 niet
meer werd gehouden, zal in april
1962 opnieuw de Houtrusthallen ral
len. Houtrust bestaat dan 25 jaar en
de Stichting Hofstadbloem kan zich
bij die gelegenheid eveneens in het
zilver hullen.
De tentoonstelling, die van 19 t.m.
29 april wordt gehouden, belooft bij
zonder groots van opzet te worden.
Plannen uit de kwekerswereld van
Aalsmeer, Boskoop, het Westland en
de Bollenstreek wijzen er op, dat de
inzendingen van hoog gehalte zullen
zijn en het totale assortiment snijbloe
men en warme kasplanten zullen om
vatten. Behalve de bloemen zullen er
overigens tal van aanverwante za
ken op het gebied van bloemen en
tuinieren te zien zijn.
Als artistiek adviseur voor de ten
toonstelling wordt de Stichting bijge
staan door de heer Toon Noyons, ont
werper van het Aalsmeerse bloemen
corso.
Het oudste klokkenspel in Neder
land, het door Pieter van den
Gheyn uit Mechelen gegoten
carillon, dat in het Zierikzeese
streekmuseum hangt ,zal binnen af
zienbare tijd in deze stad weer te be
luisteren zijn. Het uit dertien klokken
bestaande carillon, dat tussen de
jaren 1550 en 1554 in Vlaanderen
werd vervaardigd, komt te hangen
in de Zuidhavenpoort, die thans ge
restaureerd wordt.
In 1927 was het eerbiedwaardige
carillon bijna in de smeltkroes ver
dwenen, maar door het Ingrijpen van
de Zierikzeese V.V.V. kon dit voor
komen worden.
De toedracht daarvan is als volgt:
Zierikzee, in de eerste wereldoorlog
bij vergissing gebombardeerd door
een Brits vliegtuig, had van Enge
land een belangrijk bedrag als
schadevergoeding ontvangen. Toen na
het herstel van de schade nog een
flink bedrag overbleef, besloot het ge
meentebestuur een nieuw carillon te
kopen voor de stadhuistoren. Het
werd besteld is Engeland. De Engel
se klokkengieters deden bovendien
een bod op het oude carillon van de
stadhuistoren, het Van den Gheyn-
carillon. Het bod werd geaccepteerd
en in Engeland was de smeltkroes al
op temperatuur gebracht, toen de
V.V.V. ingreep. Deze vereniging
kocht het carillon en gaf het een
plaatsje in het streekmuseum. Hier
mee werd voorkomen, dat aan een
ongelukkig besluit van het gemeente
bestuur uit die dagen uitvoering
werd gegeven. Overigens zijn in het
verleden in „magere jaren" wel meer
ongelukkige besluiten genomen om
het gemeentelijk budget wat te ver
ruimen: zo is in 1811 het gehele ge
meente-archief voor zeshonderd Fran
se francs als oud-papier verkocht...
Zierikzee heeft in een beiaard-min
nend land als Nederland destijds een
vrij unieke plaats ingenomen. Behal
ve de stadhuistoren en de Zuidhaven
poort was ook de St. Lievens Monster
toren een klokkenspel rijk. En ook
deze beiaard is in een periode van
laagconjunctuur, in de achttiende
eeuw, als schroot verkocht. Daarmee
werd een uit de tijd van het ontstaan
van Zierikzee stammende traditie
naar de smeltkroes gezonden: voor
dat de SL Lievens werd gebouwd,
moet op deze plaats reeds een klokke-
stoel hebben gestaan. Op klokkenspel-
gebied maakt Zierikzee thans weer een
gouden eeuw door: het (Engelse) ca
rillon in de stadhuistoren die even
eens wordt gerestaureerd is opge
zonden naar de fa. Eysbouts in Asten
om bijgestemd te worden en wellicht
beziet men dan tegelijkertijd de mo
gelijkheid het stadhuistoren-klokken
spel met één octaaf uit te breiden.
Een dergelijke uitbreiding zal da
aanschaf van een nieuwe trommel
voor het speelwerk nodig maken en
in dat geval zou de trommel uit de
stadhuistoren goede diensten kunnen
bewijzen in de Zuidhavenpoort, waar
in dus binnenkort de oudste beiaard
van Nederland zal klinken.
II
\T anmiddag is in Enkhuizen opge-
richt de „Kring van vrienden
van de Drommedaris". De
„Drommedaris" is een oud
poortgebouw waar een internatio
naal studentencentrum is gevestgd,
dat dezelfde naam draagt. De
burgemeester van Enkhuizen, de
heer A. Admiraal, heeft het erelid
maatschap van deze kring aanvaard,
evenals de directeur van de gemeen
tewerken, de heer D. Ybema, de
Amsterdamse architect Th. Wijnalda
en de tekenaar Marten Toonder.
Tevens werd een expositie geopend
van werken van de Amsterdamse
schilder Eugene Brands.
(Advertentie)
Wanneer de partner een renonce of
een kleine singleton in troef bezit, baart
het aanspelen van troefkleur zorgen als
de leider in eigen hand niet zéér sterk
In die kleur is. In het volgende spel
dacht de zuidspeler een gemakkelijk 4-
schoppencont; act te hebben, maar zijn
speeltechniek „choot tekort bij de moei
lijkheden die hii onderweg ontmoette:
V 7 4
O 8 5 3 2
•f» A 8 5 4 3
N
WO
V B 7 6 5 3
A H 5
A H
H 6
Zuid was gever, allen kwetsbaar. Het
bieden was gegaan: (OW pasten voortdu
rend) zuid 2 schoppen noord 2 Sans-
atout zuid 3 schoppen noord 3 SA
zuid 4 schoppen.
Op 3 schoppen had noord in theorie
mogen passen, maar daar hij toch enige
kracht bezat die hij nog niet had aange
geven (2 SA was een zwaktebod!, besloot
hij naar de manche te gaan. Zuid meende
niettemin, dat 4 schoppen veiliger zou
zijn dan 3 SA.
West speelde hartenboer voor hoe
moet zuid spelen? Het enige probleem in
dit spel, is de hantering van de troef
kleur Hoe zitten de troeven? De tegen
partij bood niets, dus er is geen enkel
houvast of het moest dan zijn, dat de
troeven niet zéér slecht zullen zitten,
daar in dat geval de tegenpartij wel zou
hebben gedoubleerd.
De zuidspeler maakte de fout, te be
ginnen met het voorspelen van troef-
vrouw en ging toen 4 troefslagen ver
liezen, omdat de troefverdeüng bij OW
de volgende was:
West: H 9 8 2 Oost: A 10
De eerste troefsiag werd door zuid uit
de hand gespeeld (troefvrouw) en oost
nam met troefaas. Later kreeg west nog
3 troefslagen zodat zuid 1 down ging.
De goede speelwijze was geweest, twee
malen een kleine troef uit eigen hand
voor te spelen en daarna pas de
Vrouw. Zitten de troeven bij de tegen
standers verdeeld 33, dan gaan er
slechts 3 troefslagen verloren (óók als
zuid eerst de vrouw voorspeelt) maar
als de troeven 4 2 zitten met de hoge
honneurs verdeeld, zal door het twee
malen spelen van een kleine troef de
leider slechts 3 troefslagen verliezen.
Volgt U het maai eens: de eerste maai
speelt zuid kleine troef oost maakt
4» 10. De tweede maal volgt wéér een
kleine troef oost maakt 41 Aas. De
derde maal vervolgt zuid met troefvrouw
west heeft nog 4» H 9 en maakt de
schoppenheer. Later zal zuid met de
41 Boer de 9 van west kunnen weghalen
Vele spelers zouden dit speelplan over
het hoofd zien en uit routinegewoonte
beginnen met het voorspelen ener hoge
troef. Het is leerzaam te volgen, waarom
dat niet altijd goed is maar moeilijk
is het, een dergelijk geval in de praktijk
te onderkennen. Er is een zeker combina
tievermogen voor nodig om het „goed"
te doen zoiets als het vooruit bereke
nen van een paar zetten in dam of
schaak.
MIMIR
(Advertentie)
NEW YORK, 28 sept. (UPI) De
leider van de Braziliaanse delegatie in
de Verenigde Naties, senator Afonso
Arinos de Melo Franco, heeft in de Al
gemene Vergadering gezegd dat Brazi
lië een onafhankelijk standpunt zal blij
ven innemen in de vraagstukken die de
wereld beroeren.
Melo Franco zei dat „broederlijke"
betrekkingen met Portugal en Frank
rijk niet Brazilië's standpunt inzake in
Afrika bedreven kolonialisme konden
veranderen. Hij was var. mening dat
genoemde landen Algerije en Angola
onafhankelijkheid moesten geven, om
dat toch niets de bevrijding van Afrika
zou kunnen tegenhouden.
Het beginsel van zelfbeschikking wen
ste Melo Franco ook toe aan het Duitse
volk. Hij meende dat het vraagstuk
Berlijn niet los kon worden gedacht van
het zelfbeschikkingsrecht van de Duit
sers in de Sovjet-zone. „De stroom van
vluchtelingen uit dit gebied is bewijs
van het neo-kolonialisme dat daar be
dreven wordt", aldus de Braziliaanse
spreker.
Melo Franco juichte het aangekon
digde China-debat toe, maar hjj liet
Brazilië's standpunt in dezen in het
midden. Hij legde er de nadruk op dat
zijn land niet kon worden bestempeld
als „neutralistisch", al ging men dan
ook veelal accoord met besluiten van
niet-gebonden landen.
