Gromyko: Oplossing voor
Hammarskjölds opvolging
Voorlopige regeling op
basis van adjunct-troïka
K
I
H
W
0
0
dan
SPD wil Adenauer
wel als kanselier
Nog een donkere
wolk
c
D
I
Twee records
I
Doen de Sovjets water in hun wijn?
Geen starre
formule
Stemmingsbeeld
ONZS WOtNSMGW
K»
Engelsen verlaten het „transit camp" in Hoek van Holland
WU
Concentratie van krachten
-
ULBRICHT IN
MOSKOU
Herenmode 1962
I!
Islamitisch huwelijk
Kinderjasje
reymoorg
druk
op kantoor
lichtdruk
r r- it
X
r
mr,
15
DINSDAG 26 SEPTEMBER 1961
PAGINA 7
NEW" YORK, 26 september
(A.F.P.) „Het is mogelijk tot
een akkoord over een voorlopige
regeling van de opvolging van de
secretaris-generaal der V.N. te
komen, maar dan op basis van de
troïka", zo heeft de Russische
minister van buitenlandse zaken,
Gromyko, gisteren in New York
verklaard. „Deze troïka zou kun
nen worden gevormd door drie
adjunct-secretarissen-generaal en
zij kan dienen om te zien, of
dit stelsel kan functioneren".
BUITENLANDSE
KRONIEK
Gromyko zei dat „zekere aspec
ten" van de rede van president
Kennedy van Russische zijde geen
bezwaren ontmoetten. Dit gold
met name voor de mogelijkheid
van onderhandelingen over Duits
land. De Sovjet-Unie is overigens
nog steeds vastbesloten, een vre
desverdrag met Oost-Duitsland te
tekenen.
3 jaar nü 22.^5
r ,A. j. 1
Chemische fabriek L. van der Grinten n.v.
Venlo
(Van onze correspondent in Bonn)
BONN, 26 september De be
sprekingen die bondskanselier
Adenauer gisteren op de bonds-
door
JOSEPH ALSOP
kanselarij heeft gevoerd met de
drie leiders der Westduitse socia
listen partijvoorzitter Erich
Ollenhauer, vice-voorzitter Her-
bert Wehner en de regerende bur
gemeester van Berlijn Willy
Brandt zijn vermoedelijk het
begin van een ganse reeks discus
sies over de internationale situatie
en de problemen waarmede Duits
land in de komende maanden zal
worden geconfronteerd.
Uit Kennedy's redevoering van gis
teren sprak een grote bewogenheid.
Deze president verstaat de kunst zijn
denkbeelden op pakkende wijze onder
woorden te brengen, met vermijding
van gemeenplaatsen. Zijn toespraken
hebben de naam gekregen dat zij zo
verzorgd van stijl zijn. De redevoering
van gisteren wekte herinneringen aan
de inaugurele oratie, waarmee Ken
nedy in januari zo n diepe indruk
heeft gemaakt. De uiterlijke vorm van
zo n belangrijke rede is niet van bij
komstig belang, want uit een oor
spronkelijke uitdrukkingswijze spreekt
een oorspronkelijke geest. En Amerika
en de vrije wereld hebben op het ogen
blik leiders nodig die creatief kunnen
denken, die van de platgetreden paden
kunnen afwijken en die over voldoen
de verbeeldingskracht beschikken om
in de zich zo snel ontwikkelende toe
komst te kunnen zien. Kennedy heeft
met enige treffende beelden zijn toe
hoorders het perspectief geschilderd
van de wereld die ons zou kunnen
wachten en hij heeft de mensheid be
zworen tot bezinning te komen voor
het te laat is.
De toon van zijn redevoering was
geladen maar beheerst. Kennedy heeft
zich niet laten meeslepen door zijn
grote verontwaardiging over de agres
sieve politiek van de Sovjet-Unie.
Maar hij wil geen misverstand laten
bestaan over de vastbeslotenheid van
Amerika pal te staan voor de vrij
heid van Berlijn. Het grote gevaar
waaraan wij op het
ogenblik bloot staan
is, dat Khroesjtsjev
zich misrekent, en
dat hij de morele
kracht van het
Westen onder
schat. Om een noodlottige misreke
ning van Moskou te voorkomen, is
Kennedy begin juni in Wenen met
de Russische premier gaan praten.
Maar Khroesjtsjev heeft toen de
boodschap van de Amerikaanse pre
sident kennelijk niet goed begrepen,
anders had hij in augustus geen nieu
we Berlijnse krisis ontketend. Ameri
ka hoopt de Sovjet-Unie nu tot het
besef te brengen, dat het Westen
zich niet laat intimideren. Kennedy
heeft acht maanden geleden gezegd,
dat Amerika nooit zal onderhandelen
uit vrees, maar dat de Amerikanen
ook geen vrees koesteren voor onder
handelingen. Hij heeft die woorden
nu herhaald.
In eventuele onderhandelingen met
de Russen zullen de Amerikanen niet
vasthouden aan een „starre formule",
zo heeft Kennedy gisteren gezegd.
Men denkt hierbij aan de recente uit
latingen van generaal Clay, waaruit
inderdaad op te maken viel, dat de
Verenigde Staten in de kwesties Duits
land en Berlijn tot een zekere soepel
heid bereid zijn om de gevaarlijke im
passe te doorbreken, zonder dat zij
zich aan „appeasement schuldig ma
ken. Ook uit het constructieve ont
wapeningsplan dat Kennedy gisteren
heeft gelanceerd blijkt Amerika's be
reidheid de eigen macht in te perken
ten einde de wereldvrede te verzeke
ren.
Opmerkelijk is Kennedy's vaste ver
trouwen in de Verenigde Naties. „De
ontwikkeling van deze organisatie is
het enige ware alternatief van oorlog",
zo verklaarde hij, een opvatting die,
in het Westerse kamp, bijvoorbeeld
door De Gaulle niet gedèeld wordt.
Het wachten is nu op het Russische
antwoord op Kennedy's uitnodiging
de bewapeningswedloop door een
vredeswedloop te vervangen. Nie
mand koestert de illusie, dat Khroesj
tsjev Kennedy nu plotseling in de ar
men valt met de berouwvolle verzeke-
"ng dat Moskou zijn agressieve poli
tiek zal staken. Maar de Russische
Premier zou langzaam maar zeker tot
t inzicht kunnen komen, dat hij ge
vaarlijk spel speelt, en dat hij zijn
oers wat zal moeten wijzigen.
De Sovjet-minister zei dit na afloop
van een onderhoud met zijn Britse ambt
genoot Lord Home. Gromyko zei, dat het
troïka-beginsel ook op een interim-rege
ling zou kunnen worden toegepast. Het
viel de persvertegenwoordigers op, dat
hij niet van moeten sprak. De drie ad
junct-secretarissen-generaal met inte
rimbevoegdheden zouden het, volgens
Gromyko, eens moeten worden over „de
voornaamste kwesties". Overeenstem
ming over „elk klein punt" achtte hij on
nodig. Waarnemers merkten op dat dit
denkbeeld impliceert dat er een voorlo
pig administratief hoofd van het secre
tariaat zou komen. Gromyko weidde
echter over dit punt niet uit.
De eerste wens van de Sovjet-Unie in
zake Berlijn is het bereiken van overeen
stemming met het westen, zei Gromyko.
„Maar wanneer er geen overeenstem
ming wordt bereikt zullen de Sovjet-Unie
en verscheidene andere staten een vre
desverdrag met de Duitse Democrati
sche Republiek tekenen". Gevraagd of
de Sovjet-Unie de toegangsrechten van
het westen zou garanderen antwoordde
Gromyko: „Wanneer wij eenzijdig een
verdrag sluiten zal het Westen met de
D.D.R. moeten onderhandelen". „Wat
kan ik garanderen? Garanties kunnen
slechts de basis van een overeenkomst
vormen. Wanneer er geen overeenstem
ming met het Westen is, wat zijn er dan
voor garanties?" vroeg hij schouderop
halend.
„Premier Khroesjtsjev heeft het stand
punt van de Sovjet-regering duidelijk
uiteengezet. Het is niet „de vraag" of
een vredesverdrag zal worden getekend.
Het gaat erom of overeenstemming met
het westen zal worden bereikt".
STRAATSBURG De raadgevende
vergadering van de raad van Europa
heeft de Westerse mogendheden opge
roepen met de Sovjet-Unie 'e gaan onder
handelen over het Duitse vraagstuk als
geheel. De parlementaire afgevaardig
den uit de zestien landen van de raad
van Europa stelden echter tevens, dat
alle Westerse rechten op Berlijn, inclu
sief de vrjje toegang tot de stad en de
democratische vrijheden der Westberljj-
ners verzekerd moeten blijven.
In een resolutie, die aan het einde van
een lang politiek debat werd aangeno
men, verklaart de assemblee, dat „elke
vrijelijk overeengekomen regeling, die
in overeenstemming is met de beginse
len van het zelfbeschikkingsrecht en de
verzekering van de veiligheid en andere
rechtmatige belangen van alle betrokke
nen" dient te worden overwogen.
De Westerse mogendheden dienen
voorts „alle stappen te ondernemen, die
kunnen leiden tot een regeling, die alle
volken van Centraal en Oost-Europa,
die het slachtoffer zijn van het Sovjet-
Imperialisme in staat zal stellen hun
recht van zelfbeschikking uit te oefe
nen". In de aanhef van de resolutie
wordt het Sovjet-voornemen om een af
zonderlijk vredesverdrag met Oost-
Duitsland te sluiten, veroordeeld even
als het sluiten van de sectorgrens tus
sen Oost- en West-Berljjn en de Russi
sche intimidatie-politiek door middel
van hervatting der kemproeven.
Onderwerp ik nu de
invloed die de onderhand
wel ingespeelde vrije zater
dag on ons volksleven hèeft,
aan een beschouwing, dan
moet ik tot mijn spijt
zeggen, dat ik niet helemaal
tevreden ben. Hoe ging dat
vroeger? Wij spoedden ons
zaterdagmorgen met enige
joligheid naar ons werk: een och
tendje allerwegen gelegaliseerd lijn
trekken en de zaak was bekeken. Dat
schiep een algemeen waarneembare
feestelijke stemming, die trouwens
vrijdags-avonds al begonnen was.
Nu is de zaterdag een zeer lande
rige aangelegenheid geworden. De
spanning is er af. Men slaapt uit en
wanneer het zover is realiseert men
zich dat men de volgende morgen
wéér moet uitslapen. Een tot geeuwen
gecomprimeerd lang weekend. Des
tijds besteedden wij die zaterdagmid
dag aan allerlei even onbenullige als
nuttige karweitjes om de daarop vol
gende zondag in stralende gemoeds
rust te ondergaan. Want de kinderen
moesten in netjes gestreken bloesjes
naar Oma en vader in zijn goeie
goed naar het voetballen. En wij gin
gen nog met zijn allen in bad ook,
voorzover wij al niet gingen biechten.
De zaterdag was een fijne, warrige
aanloop tot de rüstpunten in het leven.
Ik wil niet op de zaken vooruitlopen,
en misschien is het een kwestie van
wennen maar voorlopig voorzie ik dat
men Oma's op zondag ernstig tekort
zal gaan doen en dat de onsportiviteit
rond de voetbalvelden hand over hand
gaat toenemen.
Mensen, wat hebben wij gedaan?
Wij hebben onze vrije zaterdag ge
realiseerd. Maar ik ben zo bevreesd,
dat het ons onze vrije zondag heeft
gekost.
(Advertentie)
alleen geldig woensdag 27 sept. a.s.
1
gewatteerd voor extra warmte.
Capuchon met teddy-voering.
Gemêleerde mohairkleuren.
kl. st p. m.
F i
GROTE MARKT 1 - 7
HAARLEM
Land
Is
Kroniel
k
(Advertentie)
1:
w I,.. 5L*
Onder de staatslieden in het Wes
ten neemt dé bezorgdheid toe over
een mogelijke Sovjet-aanval op Iran.
Die aanval zou dan gelanceerd wor
den op een ogenblik dat de volle aan
dacht van de Westerse leiders op Ber
lijn is gericht.
Het is aan de horizon al zwart ge
noeg, en daarom is het niet prettig
de verschijning van een nieuwe don
kere wolk te moeten melden. Maar
die donkere wolk kan duidelijk waar
genomen worden. Zij wordt gevormd
door een overvloed van aanwijzingen
lat de heren in het Kremlin een
nieuw avontuur in het Midden-Oos
ten althans in overweging hebben
ïcnomen.
Niemand kan voorspellen of het
avontuur werkelijk zal doorgaan, en,
zo ja, op welk tijdstip. In het Ameri
kaanse State Department gelooft men
dat er niets zal gebeuren. Het Britse
Foreign Office daarentegen vreest,
dat de Russen wel iets zullen gaan
doen. De beslissing is volledig in han
den van Nikita S. Khroesjtsjev, die
genoeg strijdkrachten heeft in het
zuiden van Rusland om Iran binnen
te vallen als hij dit risico wil nemen.
De aanwijzingen dat het Kremlin
met de gedachte speelt van zo'n avon
tuur zouden in ieder geval niet lan-
f er moeten worden genegeerd. De
raanse regering is blootgesteld aan
Sovjet-dreigementen van ongeëve
naarde heftigheid en brutaliteit, die
gepaard gingen met onheilspellende
jitspraken van het Sovjetpropagan-
ia-apparaat.
Het thema van die Sovjet-dreige
menten is, dat Iran het gevaar loopt
van vernietiging door kernwapens
„in de nabjje toekomst" die term
is letterlijk gebruikt tenzij de
Iraanse regering zich terugtrekt uit
de Centrale Verdragsorganisatie, de
rust gezaaid in de Koerdische provin
cies van het aan Iran «renzende Irak,
en tenslotte zijn er woelingen onder de
Koe-den in Noord-Perzië. Aldus kan
men begrijpen waarom de Ameri.
kaanse ambassadeur in Teheran, Ju
lius Holmes, onlangs de Iraanse re
gering volledige „Amerikaanse steun''
beloofde in geval van moeilijkheden
met Ie Sovjets.
Als men deze verschijnselen wil
beoordelen, moet men uiteraard be
denken dat Sovjet-dreigementen de
laatste tijd aanzienlijk gedevalueerd
zijn. Als Khroesjtsjev en zijn am
bassadeurs beginnen te schreeuwen
van „vernietiging met kernwapens",
dan is dat nog lang niet zo erg als
wanneer in het verleden een Tsaris
tische minister van Buitenlandse Za
ken op rustige toon sprak over „zeer
ernstige consequenties".
De Sovjets hebben bovendien gedu
rende de laatste twee jaar de Per
zen bijna onophoudelijk bang probe-
CENVO, die in de plaats is gekomen
van de organisatie van het Pact van
Bagdad. De Sjah van Iran en pre
mier Ali Amini hebben zich echter
niet laten intimideren, zoals geble
ken is uit de Iraanse deelname aan
de recente CENVO-conferentie in
New York.
De bedreigingen waren in een for
mele diplomatieke vorm gegoten. Zij
werden bijvoorbeeld door de Russi
sche ambassadeur in Teheran, Niko
lai Pegov, geuit tijdens een gesprek
met de Iraanse minister van Buiten
landse Zaken. De Russische ambas
sade in Teheran heeft ook overal
rondgebazuind, dat het Kremlin
„overtuigd is van Irans agressieve
bedoelingen" en dat Moskou voorbe
reidingen treft voor „preventieve"
maatregelen op grond van het ver-
irag van 1921, dat, volgens het Kre m-
lin, de Russen het recht geeft in
Iran in te grijpen.
Het Russische propaganda-appa-
raat heeft zich overigens niet tot drei
gementen beperkt. Het heeft ook be
richten verspreid over opstandige be
wegingen in Iran, die als voorwend
sel zouden kunnen dienen voor Sov
jet-interventie. Twee weken geleden
nog werd in de Russische radio-uit
zendingen voor de Noordperzische
provincie Azerbeidsjan melding ge
maakt van een opstand in die pro
vincie tegen de centrale Perzische
regering. Dit bericht was volkomen
vals.
Bovendien heeft de Sovjet-verte
genwoordiger onder de Koerden,
Moellah Moestafa Bartsani, grote on-
De Sjah van Iran
ren te maken. Dit dreigende gillen en
brullen is de laatste paar maanden
alleen nog erger geworden dan tevo
ren.
Misschien is het State Department
terecht van mening, dat dit alles
slechts een verhevigde vorm is van
de zenuwoorlog. Maar als de visie
van het Britse Foreign Office juist
is, en als er een aanzienlijke kans
bestaat op een militaire Sovjet-aan
val op Iran, dan ziet het er voor de
wereld nog lelijker ui' dan de pessi
misten tot nog toe beweerden.
Een Sovjet-aanval op I'-an, gecom
bineerd met toenemende druk op
Berlijn, zou kunnen leiden tot een
algemeen politiek-militair offensief
tegen de Westerse geallieerden en te
gen Amerika, als leidende Westerse
mogendheid, in het bijzonder. Er zou
geen alternatief zijn, behalve Ameri
kaanse capitulatie op de meest ver
achtelijke voorwaarden, of een grote
borlog met waterstofbommen.
Als men in het Kremlin zelfs maar
denkt aan de mogelijkheid van een
avontuur met Iran, dan zou dat be
tekenen, dat Khroesjtsjev nog steeds
niet beseft dat de Amerikanen niet
met zich 'aten spotten, of het nu om
Berlijn of om Iran gaat. Dat is, tot
op zekere hoogte, het lelijkste aspect
van de hele lelijke affaire.
(Copyright N. Y. Herald Trib.)
Ook de kring dezer besprekingen zal
worden uitgebreid, onder meer door
deelneming er aan van de Westduitse
ministers van buitenlandse zaken en
van defensie. Het initiatief er toe is van
de sociaaldemokraten uitgegaan, die
hun medewerking aan de toekomstige
politiek afhankelijk stelden van een
redelijke informatie over de situatie en
voortijdig beraad. Adenauer is op dit
initiatief onmiddellijk ingegaan.
In dit verband moge er aan worden
herinnerd, dat de sociaaldemokraten
ook in hun verkiezingscampagne steeds
hebben aangedrongen op een ..natio
nale regering", een kabinet op een zo
breed mogelijke basis. Zij hebben nooit
in zovele woorden gezegd, dat zij geen
zitting zouden nemen in een regering
die door Adenauer zou worden geleid
(in tegenstelling tot de liberale vrije
demokraten, die weliswaar de C.D.U.-
C.S.U. een coalitie-aanbod hebben ge
daan, evenwel weigeren Adenauer als
regeringschef te accepteren).
De vicevoorzitter der sociaaldemo-
kratische partij, Wehner, verklaarde
het afgelopen weekeinde in Neurenberg
zelfs, dat „persoonlijke kwesties" de
bezetting van de kanselierspost en de
ministeries voor de S.P.D. vragen
van ondergeschikt belang zijn.
Hoewel het gesprek van gisteren niet
de formatie van een nieuwe Westduitse
regering tot onderwerp had, bestaat er
in Bonn de indruk, dat de leider der
grootste partij, Adenauer van de
C.D.U., en de leiders der op-een-na-
grootste partij de S.P.D. ondanks
enorme tegenstellingen van vroeger de
mogelijkheid ener z.g. „grote coalitie"
C.D.U.-C.S.U.-S.P.D. niet meer
geheel uitsluiten. Het gesprek van giste
ren heeft allen wel tot de overtuiging
gebracht, dat concentratie van alle
krachten geboden is om de komende
moeilijkheden het hoofd te bieden.
Ondanks het coalitie-aanbod van de
vrije demokraten heeft Ade ïauer nog
geen afspraak gemaakt met de F.D.P.-
chef dr. Erich Mende. De stemming
tussen de adspirant-coalitie-genoten is
zeer verslechterd door de nadruk,waar
mede de F.D.P. Adenauer als kanselier
van de hand heeft gewezen. Overigens
is een „zwart-rode coalitie" (C.D.U.-
C.S.U.-S.P.D.) het schrikbeeld der libe
ralen, die dan een zwak oppositierolle
tje zouden moeten spelen in een parle
ment, waarin de regering een overwel
digende meerderheid zou bezitten.
Voor de S.P.D. zou deelneming aan
zulk een coalitie betekenen, dat zij na
twaalf jaren de oppositiemantel zou
kunnen afleggen en bewijzen, wat zij
kan.
MOSKOU, 26 sept. (UPI) De leider
vau de Oostduitse communisten Walter
Ulbricht, is gisteren onverwacht in Mos
kou aangekomen, waarschijnlijk voor
overleg inzake de jongste ontwikkelin
gen aangaande de crisis om Berlijn.
Ulbricht, die een groot gevolg bij zich
had, gaat wellicht naar Sotsji aan de 1
Zwarte Zee waar premier Khroesjtsjev
vakantie houdt.
De Oostduitse leider was begin augus
tus in Moskou. Kort na zijn terugkeer
in Oost-Berlijn slooten de Oostduitsers
de sectorgrenzen in Berlijn af. Dat was
op 13 augustus. De crisis om Berlijn
was er het gevolg van.
In Moskou heerste de overtuiging dat
de landen van het Oosters blok zouden
doorgaan met hun plannen om een vre-
desconferentie te convoceren van alle 1
landen, die In de tweede wereldoorlog
tegen Hitler-Duitsland hebben gevoeh-
ten.
isteravond om tien uur is het
laatste troepentransportschip
J met Engelsen weggevaren uit
Hoek van Holland en dit bete
kende dan het einde van het uit kleine
stenen gebouwen en plaatijzeren bun
galows bestaande „transit camp" in
Hoek van Holland, waar in de afge
lopen zestien jaar ruim zeven miljoen
Engelse militairen en burgers meest
ImiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiii;
al op doorreis naar Duitsland een
gastvrij onderkomen hebben gevon
den.
Stram en statig en met ijzeren cere
monieel werd dit afscheid gevierd. De
Engelse ambassadeur, sir Andrew No
ble, de Rotterdamse burgemeester mr.
G. E. van Walsum, de sous-chef van
de generale staf generaal-majoor A.
V. van den Wall Bake en de comman
dant van het Britse Rijnleger, generaal
sir James Cassels behoorden tot de
honderden toeschouwers die 's och
tends op de binnenplaats van het door
de Britten afgeschreven kamp getuige
waren van het plechtig aantreden van
de ere-wacht. De Engelse vlaB, die hier
jarenlang heeft gewapperd, werd naar
beneden gehaald en de Nederlandse
driekleur ging in top. De ambassa
deur inspecteerde de keurig in het ge
lid staande Engelsen en dankte be
leefd voor de goede samenwerking.
De Rotterdamse burgemeester zei
dat dit de tweede maal in korte tijd
was, dat Rotterdam militairen zag ver
trekken. Eerst de Nederlandse Onder-
zeebootddenst, uit de Waalhaven, nu de
Engelsen uit Hoek van Holland. Rot
terdam is bezig te demilitariseren.
Jammer is het daarbij, dat dit geen
gevolg is van een vermindering van
de spanning in de wereld. Een aantal
bewoners van Hoek van Holland ziet
een broodwinning verdwijnen, maar een
aantal huizen tot dusverre bewoond
door Engelsen komt thans vrij, zo
stelde de Rotterdamse burgervader za
kelijk vast.
Twee Engelse militairen droegen
daarna volgens ingestudeerd protocol
een eenvoudige keukentafel naar vo
ren, waarop zich een aantal onder
scheidingen bevonden, welke aan een
aantal Nederlanders, die zich in het
kamp verdienstelijk hebben gemaakt,
werden uitgereikt. De heer Izak Post,
ftllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllHlllllllllltlllllllllllll
!Vi: ij
UÉÜÜ
Op de Herenmodebeurs in het R.A.l-gebouw in Amsterdam is een leuke stand,
waar de nieuwe herenkleding gedemonstreerd wordt. Mies Bouwman geeft
van een kiosk uit commentaar.
Op de zestiende Herenmodebeurs,
ilie momenteel gehouden wordt
in het RAI-gebouw in Amster
dam, kan men kennis maken
met de komende voorjaars- en zomer-
mode in de herenkleding, die niet veel
van die van dit jaar zal verschillen.
„Mr. 1962" zal dus met een gerust hart
zijn garderobe van dit jaar kunnen
blijven dragen, zonder daarbij uit de
toon te vallen.
De grootste' modekleur blijft blauw
doch daarnaast zien we ook het grijs
terugkeren. Voorts is men na een pe
riode, waarin onder andere duidelijke
kleurige streepmotieven van tamelijk
krachtige aard en ruitmotieven het
beeld van het herencostuum in niet
geringe mate bepaalden, teruggekeerd
tot fijne en kleine motiefjes en werk
jes in voornamelijk twistachtige
stoffen in effen tinten en /an licht ge
wicht. Bn de kostuums en sportcol-
berts blijft het eenrij drieknoopsmodel
overheersen, maar ook het eenrij twee-
knoopsmodel geeft na een korte afwe
zigheid weer acte de présence. De pan
talon wordt zowel met als zonder om
slag gedragen, terwijl bij de colberts
de ceintuur facultatief zal zijn. Nieuw
is de sterk aflopende schouder bij de
colbert en de zogenaamde twenslui
ting van de pantalon (zie foto).
Een verrassing is de terugkeer van
de bolhoed. In het algemeen kan van
de herenhoed opgemerkt worden, dat
zij een smallere rand en een hogere
bol zal vertonen dan zij de afgelopen
seizoenen heeft laten zien. Ook astra-
kan-hoeden en hoofddeksels die veel
femeen hebben met de hoedjes die
oekamo pleegt te dragen, zullen de
herenhoedemode gaan beheersen.
:illllllllllllllllllilllllllllllllliilllllllilliiiilillllliliiiliiiiiiiiiiiH
die de leiding heeft gehad over het
Nederlandse personeel in het kamp,
kreeg de onderscheiding van ..honora
ry member of the most excellent Brit
ish Empire". Daarna verlieten de sol
daten (met bajonetten op het geweer)
en de leden van het muziekkorps van
het eerste bataljon van het „York and
Lancaster Regiment" de binnenplaats.
Voor het laatst. Ter gelegenheid van
de opheffing van het Bntse Transit
Camp in Hoek van Holland hield de
burgemeester van Rotterdam 's rvonds
nog een officiële receptie en toen om
tien uur het laatste schip met Brit
ten de stoomfluit liet klinken, eindigde
een „Engels hoofdstuk" in de geschie
denis van Hoek van Holland. Na zes
tien jaar: good bye... In de toekomst
zullen de Britse militairen (en hun fa
milieleden) gaan vliegen.
De veronderstelling, dat iedere be
woner van midden-Brabant het
ontspanningsoord „De Efteling"
te Kaatsheuvel, dat dit jaar het
tweede lustrum viert, nu onderhand
wel gezien moet hebben, is niet juist.
Dit bleek zondagmiddag, toen de ze
venmiljoenste bezoeker zich meldde
aan de loketten van dit unieke toeris-
tenverblijf. Nog nooit was de heer M.
Starreveïd, 28 jaar, wonende Bossche-
weg 8 te Drunen en van beroep leder
bewerker, binnen de poorten van „De
Efteling" geweest, toen hij van de met
ongeduld wachtende ontvangstcommis
sie te horen kreeg, dat hij de zeven
miljoen had volgemaakt. Samen met
zijn verloofde, mej. R. Klomp, was hij
op de fiets uit Drunen gekomen. Dol
gelukkig was het verlooide paar, toen
het rechtstreeks.naar de grijze DAF
600 de Luxe werd gebracht, die bij
de kiosk bij de ingang van het park
als feestgeschenk voor hen klaar stond.
Nog eerder dan de grootste optimis
ten hadden kunnen durven veronder
stellen werd op de Scheveningse pier
de tweemiljoenste bezoeker begroet.
Zaterdagmiddag - nog geen half jaar
na de openstelling werd dit ronde
getal bereikt met de binnenkomst van
de heer A. Wagner, technisch PTT-
ambtenaar uit Den Haag, die met zijn
gezin een bezoek aan het wandelhoofd
bracht.
n de moskee in Den Haag is giste
ren het huwelijk voltrokken tus
sen de heer Anouchiravan Kaze-
mi, ambassade-raad bij de am
bassade van Iran - op het ogenblik
chargé d'affaires - en mejuffrouw
Mariene van Hasselt. Het huwelijk
werd door de iman van de moskee
voltrokken, nadat mejuffrouw Van
Hasselt even tevoren de islam had
aanvaard.
Bij de huwelijksvoltrekking kreeg
de bruid een exemplaar van de koran
ten geschenke van de bruidegom.
Naar Iraans gebruik stopten bruid en
bruidegom elkaar, nadat de ringen
waren gewisseld, een snoepje in de
mond. Het huwelijk is driemaal vol
trokken: eerst op het Haagse stad
huis, daarna in de moskee en nog een
maal op de ambassade van Iran. Er
was voor de plechtigheid in de mos
kee zeer grote belangstelling van di
plomatieke en Islamitische zijde. Na
de plechtigheid was er een recepti»
in de ambassade.
De Imam, de heer Hafiz, overhandigt het bruidspaar een exemplaar van d*
Koran tijdens de huwelijksvoltrekking.
