Wat kinderen
graag
eten
HOME TRAINSTER leert de
moeder omgaan met haar dove baby
Huisbezoek, vergemakkelijkt
de weg naar het i
Vierjarigen zonder heimwee
naar St. Michielsgestel
H
RAPHAEL
DE FIETS IS GEVAARLIJK
Natuurlijk
gebruik
ik
BRICK TOP,
altijd
beroemde „Romeinse" negerin
Fluweel en brokaat uit
steenkool en kalk
N
MET DERTIEN MAANDEN AL
EEN GEHOORAPPARAATJE
GOED
GEKLEED
GAAN
Chansonnière
en weldoenster
Opleiding van
kleuterleidsters
nylons
10
DONDERDAG 12 OKTOBER 1961
PAGINA 11
te spelen met de rug naar
de deur gekeerd. De moe'
der komt binnen met een blad rin
kelend serviesgoed, zet het op ta
dat zo
schrikt geweldig als het z n moe
der ineens voor zich ziet. En die
moeder gewaar wordt, geeft de te leren spreken,
moeder ineens eenvreselijkeschok.
Want nu is ze er zeker van: het
kind heeft haar niet gehoord, het
nog steeds niet is gaan praten. Na
de brabbelgeluidjes van de aller
eerste tijd is het kind opgehouden
met zelf geluid te maken. Nee, het
is niet wat ze altijd gedacht heeft
dat het kind „laat" is, zoals wel
meer voorkomt. Het kindje heeft
noch zich zelf, noch een ander ooit
gehoord, en daarom ook geen na
tuurlijke aansporing gehad om de
eigen stem te gebruiken.
-parfum
Eau de toilette
d"dil3. mi"
sfc Sk ff f; ëfe ff ff ff ff ff
MEER DAN
40 JAAR
ERVARING
NIET DUURDER DAN WASBAAR VERBAND;
gebruik 't hygiënische Nefa wegwerp-verband
begint met
•"«""I"»»»""""
Dit prismaboekje voor de keuken,
ziinde een „kookboek met gezonde
gerechten, hapjes en versnaperin
gen" is niet bedoeld voor de kin"
deren zelf maar voor de moeders. Spe
ciale kookboeken voor kinderen ken
nen wij reeds. Onder anderen schreef
Martine Wittop Koning een boekje, Met
moeder in de keuken' en van Evan
Huysman verscheen enkele jaren gebe
den een kook-plaatjesboek, „Zelf aan
het fornuis", min of meer bedoeld voo
het zelf koken door jeugdigen. Maar dit
nieuwe prisma-kookboekje (uit het
Duits vertaald) heeft de opzet om de
moeders te helpen, die het hun kinderen
zo goed en verstandig mogelijk willen
geven aan de maaltijden, en dat doet het
vooral door inzicht te ,vers.$?f^n °P
een heel plezierige manier Wij vinden
het een bijzonder goed boekje en het is
onuitputtelijk aan bruikbare gegevens^
Het is dan ook gedetailleerd, metzorg
en met liefde geschreven. En begrijpe
lijk voor een oorspronkelijk Duits
werkje, is het heel grondig. Maar die
grondige opzet heeft een speelse ver
werking gekregen en zijn we ooit vol
leerd op het gebied van de moderne voe
dingsleer? Per slot vormen kookboeken
mee de vakliteratuur voor de huisvrouw
en uit deze huishoudelijke pocket valt
echt wel wat op te steken, met alleen
over het aantrekkelijk maken van ge
rechten voor jeugdige huisgenoten (bij
voorbeeld wat hard ei in de soep) maar
ook over de wisselwerking tussen voed
gel, gezondheid en groei.
Vóór ze begint met de 366 recepten
(voor iedere dag van het jaar een plus
eentje toe voor schrikkeldag) geeft ze
een medisch vastgestelde tabel voor wat
de voedende moeder moet eten. Dan
begint ze met de recepten vanaf de
eerste hapjes voor de baby. Maar na een
biadzijde of vijftig zijn de gerechten al
even plezierig voor de volwassenen, die
®et de opgroeiende jeugd mee aan tafel
Hitten, al gaat de aandacht telkens even
hit naar 'wat de jeugdigen ten goede za!
komen. Het spreekt haast vanzelf dat
de recepten zeer internationaal zijn.
Gaan we niet ook in de kookboeken
naar een verenigd Europa?
Het boekje is in zeer vlot leesbaar
Nederlands vertaald door A. van Eys-
den—Peeren. Als wij één opmerking
zouden willen maken, betreft die de ver
taling van het Franse woord „soupe"
dat hier ter sprake komt als gezegd
wordt, dat de Fransen twee uitdrukkin
gen hebben voor soep en dat ze van ,po.
tage" spreken als ze deftig willen doen.
Maar wij dachten, dat de Franse „soupe"
iets anders is dan ootage. „Soupe" is
dik, het is meer een brij en er zit brood
in zoals de genoemde Franse uiensoep, ze
die een substantiële massa is met het
geroosterde brood dat er in sopt en de
slierten kaas.
A. Bgl.
De hnme-trainster heeft voor de eerste keer het gehoor-ap paraatje ingezet. Op het plaatje er naast ziet men hoe het
kindje plotseling reageert als er geluid tot hem doordringt.
men in dit geval een woorden„schat"
noemen. Ongeveer zestig peutertjes, die
over een paar jaar in St. Michielsges
tel hun leertijd zullen beginnen, zijn op
het ogenblik in home training. Maar die
home training zal beter lukken naarma
te de moeder beter aanvoelt hoe ze de
leegte, die het defect om haar kind
heeft geschapen, kan helpen aanvullen.
Het vraagt veel geduld, veel aandacht.
De moeder zal misschien de onberis
pelijkheid van haar huis moeten offe
ren om dit kind de „moedertaal" te le
ren. De moederU die meer is dan
loutere taal want er zit in verdiscon
teerd do toegankelijkheid van metis tot
mens, die in do samenleving onmisbaar
is en waar de dove die bij de voor
hom moeilijke ontwikkeling erva.i ge
holpen is niet buite hoéft te staan.
Van elk kindje, dat de home tram-
ster bezoekt, houdt ze de gegevens bij.
Het spreekt vanzelf, dat ze voortdurend
n nauw contact blijft met het instituut
in St. Michielsgestel. „Ieder geval is
anders", zegt ze. ,.Ik heb een dove moe
der, die met een doof kindje uitstekend
weet te praten". Het is niet verwonder
lijk, dat ze van haar werk houdt, de
resultaten zijn aanwijsbaar.
Van de negentien vierjarigen, die de
ze herfst voor hun onderricht in het
instituut zijn opgenomen en dus intern
moeten zijn, om te beginnen tot de kerst
vakantie, was er maar één die heim
wee had. De andere kleutertjes waren
al gewend aan de gang van zaken en
aan de omgeving omdat ze in het „wis
selklasje" waren gestart.
Deze vorm van home training is heel
nieuw. In Amerika krijgen de ouders
een schriftelijke cursus toegestuurd.
Maar in ons makkelijk bereisbare land
is deze methode van de persoonlijke,
deskundige instructie en hulp en aan
dacht, beter. ,,He' is heerlijk werk"
zegt mejuffrouw Van Uden. „Je moet er
FT kinrlip 7Ït stil in de box centrum zoals er in alle grote steden
ÜjI Kinaje Zll SUl 111 ue UUA een bestaat Aan zo-n centrum is be-
r halve een oorarts, een audioloog ver-
!- bonden en meestal ook een psycholoog.
i. Een kind uit een katholiek gezin zal,
als het echt doof is, wat iets anders
is dan slechthorend, tenslotte terecht
te
vroeg
Kriel lil ötJi. VICijftvJGUi tivv i1"!» Sr l o uaii
1V j naar komen in het instituut voor doven
fel en gaat dan even kijken st Michielsgestel, opdat het zo vrc._„
het kleintje, dat op noch om kijkt, mogelijk begint met de speciale scho-
intensief speelt. Het kind ling* en opleiding. In Gun U de Tijd"
ïiiutuisicj. ofc yotprrtas? ï.l. heeft men uitvoerig
van zaterdag j.I. heeft men uitvoerig
kunnen lezen over al hetgeen men, dank
zij de moderne wetenschap, op het ogen-
der ineens vuui A U' byk al kan Joen voor de kinderen, die
schrik van het Kind ais net zy: n0g moeten beginnen te leren horen en
o""1" -- nog mueien uegu
jsjliiu iicciL naai niet 6^^") men tegenwoordig ai zoara ze Kuimei
is doof. En dat is de reden, dat het lopen. In het internaat worden dove jon
gens en meisjes, die om hun handicap
De ontdekking dat een kind doof is,
is voor e-n moeder verschrikkelijk. Ze
moet zich realiseren dat ze een kind
heeft met een defect. Maar hoe vroeger
het ontdekt, hoe gunstiger het is.
Wat doet de moeder? Ze neemt het
kind mee naar de huisarts, dan naar de
Anr-soecialist en waarschijnlijk komt ze
tenslotte terecht bij een audiologisch
(Advertentie)
Imp. VI PAR CO N.V. Den Hi«
twee kinderen mee op
w6©r vorbaAsd ov©r
V»
ren <"k"d la(len en zo het
wankele nets mensen hebben
hoe situaties
verkeei ip.,, Uuc
niet de gave „e1eUKd was het mis
veranderen. In hun je* een behoorlijk
schien nog mogehih m kunsten op
evenwichtsgevoel onges Af0„elijk viel
het rijwiel uit te halen. Mog
die jeugd ook in de s uitgescha-
snelverkeer praktisch een
keld, maar sindsdien is <leH t ;s ai ris-
vaarlijk terrein geworden.gebruikers
kant genoeg, als aU® wulertuig be-
zich van een volwaardig ewieiers
dienen, maar als ze hun he
rn et kleine en dus onberekenbar
weeglijke kinderen gaan beladen, w
het een kansspel.
Wij, Nederlanders, hebbe:" ^Aet
last van hewustzjn^ernauwing gen
vjiii uiuzt; xxeto goat, «vt, hrpnSft
afstand lopend moeten aflegg*en,
ons in paniek. We zien het aankon
eigen kinderen, die, als de nets
is, plotseling aan huis geduisterd
ken te zijn en zo zal het de m r_
ook wel gaan. Ze kunnen zich met
stellen, dat het bezit van jiwee_Arllik
kinderen de fiets tijdelijk buiten geo
moet stellen, althans voor het SeYa
met beide kinderen tegelijk ergens n
Willen.
En nu kennen we alle argumenten.
»,we hebben hei zo druk", „we z^h
zo moe", „ga maar eens lopen me
twee kleine kinderen".
Inderdaad, dat is zeer vermoeiena.
Blaar toch te verkiezen boven het §ji0,
gevaar, dat we op zo'n volgeladen fiets
betekenen voor onszelf, voor de kinde
zen en voor anderen.
Twee keer achter elkaar lazen we
*1 de krant het lakonieke bericht,
ïnoeder verliest macht over het stuur, i
kind gedood. Dat staat tegenover alle
argumenten, dat het niet anders zou
kunnen.
En laten we vooral niet denken: ik
ben zo handig op de fiets, dat gebeurt
m\Ve veel op de weg is> weet, dat
hem alles gebeuren kan. Een ogenblik
of mitschien maar een fractie van een
ogenblik een hiaat in de oplettendheid
en dan kan het ongeluk een feit zijn.
Een mens blijft altijd een mens, de aan
dacht kan even afgeleid w°rde"'ze1^
door zo'n beweeglijk tweetal. dat zich
niet bewust is van de gevaren, waar
door het omringd wordt.
Als het onweert, roepen we de Kin
deren, die buiten spelen, binnen. We la
ten hen inenten tegen alle mogelijke
ziekten, we wassen het fruit dat ze
eten, kortom, we nemen ontelbare voor
zorgen om hen tegen ziekten en geva
ren te beschermen, maar we zetten hen
wel, weerloos en kwetsbaar als ze zyn,
voor en achter op de fiets om hen ra
kelings langs voortracende vrachtwa
gens te rijden.
Het verkeer is veranderd, het ver
andert nog steeds. De durfal van
vroeger, die we toen misschien nog
wel eens bewonderden, is vandaag
een gedachteloze onnozelaar.
We willen de kracht en de macht van
de moeder niet overschatten, we weten,
dat ze in haar taak om te beschermen
onder de druk van de omstandigheden
tekort kan schieten, maar toch is ze
geroepen om juist in haar toewijding
de realiteit duidelijk te zien, om wezen
lijke gevaren te herkennen. Niet ieder
ongeluk kan vermeden worden, maar
wie zich vandaag de dag in het verkeer
begeeft, mag geen extra risico's nemen.
Laten we daaraan denken, voor we „even
gauw" de kindertjes op de fiets laden.
SW.
Maar hier willen wij nog iets naders
vertellen over de kleintjes. Met de
behandeling van hun doofheid begint
men tegenwoordig al zodra ze kunnen
plezier in hebben om iemand iets te
zeer kleurig en aansprekend bouw- leren en je moet enthousiast zijn",
speelgoed en ze liet ons het kleine blin
kende gehoor-apparaat zien, dat ze al
tijd bij zich heeft. Dat z dit nog min
of meer experimentele werk met hart
en ziel doet, straalde van baar af. Ze
is opgeleid voor K en O (Kinderver
zorgster en Opvoedster). Een 25-tal ge
zinnen met een doof kindje zijn aan haar
„training thuis" toegewezen.
Contact zoeken met het kleine wezen
tje, dat is haar eerste opgaaf om het
te leren voor geluid toegankelijk te zijn.
Want het doel is, de moeder te helpen
de wereld van het geluid, in het daagse
leven voor het kindje zoveel mogelijk
te ontsluiten. Ze begint met de volle
aandacht van het kind te trekken door
zeer expressieve mimiek en nadrukke
lijke gebaren. Het kind moet contact
vinden, aan haar wennen. Een groot
moment is het als spelenderwijs het ge-
hoorapparaatje is aangebracht en de
volwassenen met spanning zien hoe het
kind plotseling die totaal nieuwe ge
waarwording ondervindt: geluid, of in
ieder geval een indruk van buiten af
via het oor.
Geduld, toewijding en begrip zullen
de moeder de weg wijzen, hoe ze* die
nieuwe -mogelijkheid voor haar boxkind
je moet bespelen. Niet te lang achter-
A. Bgl.
(Advertentie)
0i60i(>Ö:6öiC,öi6Di6i):C,ö:63:6ö:(jD:6ö:63:6ö:6i):€'0:60:6ö:6ö:6«l:6
Moderne vrouwen hebben alleen vertrouwen in Nefa
maandverband... het geeft hun zekerheid in kwaliteit, dus
zekerheid in het gebruik. Zij kiezen... zij blijven bij Nefa
het allerbeste maandverband!
betrouwbaar
donszacht
absorbeert over hele tampon
zuivere celstof
vast in vorm door planoform
volkomen oplosbaar
in stofvrije dozen
voortdurend onder medische
en chemische controle
Nefa-Oranje
Nefa-Groen
Planoform:
Nefa-Blauw
Nefa-Lila
Nefa-Rood
85 ct
95 ct
105 ct
plangfbrm
I:eoieo:po!eo:eo:oo:e9=oo=c9;e9;e9:eo:t'9;eo:eo=e9=e9;e9:e9;eo;e9=e9:e9;eo=eo=eo=e9ie£
4*
zeer gespecialiseerd onderricht moeten
ontvangen, van hun vierde jaar af op
genomen. Natuurlijk is aan het van
huis gaan de pijn van heimwee verbon
den. Vandaar een nieuw experiment,
waarmee men kortgeleden is begonnen.
Vier of vijf circa tweejarigen die doof
zijn, worden door de ouders gebracht
om een weekje in het instituut te blij
ven en dan weer terug naar huis te
gaan. Dat weekje van observatie en
het zoeken van gehoor-contact wordt
om de paar maanden herhaald. Men
spreekt van de „wissel-klas". De kin
dertjes van de wisselklas leren op die
manier, van het moment dat ze baby
af zijn, de omgeving kennen en ver
trouwd raken niet allerlei manipulaties
en oor-onderzoeken, die bij het leefbaar
maken van hun defect nu eenmaal
horen. En als het school-onderricht dan
voor hen begint hebben ze daar dade
lijk profijt van omdat ze, dank zij de
moderne apparatuur, al hebben leren
reageren op geluid en op het luiste
rend contact maken met de medemens
zijn ingesteld.
De resultaten van het heel vroege
begin zijn uitstekend, hetgeen niet het
minst te danken is aan de „home
trainster". Dat is een jonge vrouw,
die de schakel vormt tussen het dove
kindje thuis en het instituut. Ze heeft
het gezin dikwijls bezocht. Ze kent het
kindje en de moeder en als de ouders
het heel jonge kind achterlaten voor
een weekje internaat, blijft het zon
der moeite bij de „tante" die het kent.
Een van de drie hometrainsters, die
voor het internationaal befaamde insti
tuut in St. Michielsgeste' de moeders
met dove babies thuis bezoeken, heeft
er ons uitvoerig over verteld. Ze was
juist op weg naar een gezin waar de
moeder pas had ontdekt, dat ook haar
derde kindje doof was. In haar tas zat
een. „Beter heel veel keren kort dan
één keer te lang", zegt Lenie van Uden.
De moeder kan met de home tramster
over alles praten wat de speciale be
handeling van dit kindje betreft. De be
zoekster heeft veel ervaring opgedaan
in de as jaar, dat ze met dove kin
dertjes omgaat. Ze kan' vertellen van
andere moeders. Ze raakt vertrouwd
met het gezin en als het „wisselklasje
van de hele kleintjes voor een week in
het internaat komt (op haar aanwij
zing want zij kan het best beoordelen
wanneer een kindje daarvoor in aan
merking komt) kennen alle peutertjes
die „tante", die in die internaatsweek
niet voor het eerst met hen speelt en
eet.'
Door het spelletje van in het oor kij
ken wat bjj de dokter tijdens het
onderzoek ernst is heeft ze het kind
daarmee vertrouwd gemaakt. Van het
gehoorapparaatje schrikt het niet. Inte
gendeel, de kleintjes vinden dat blinken
de ding prachtig, en niet minder wat het
doet. Ze heeft eens meegemaakt, dat
het apparaat, dat een kleintje thuis een
paar maanden telkens had in gehad,
kapot was en voor reparatie een paar
dagen weg i -oest. Het hummeltje wees
telkens met een vragend vingertje naar
waar het lege doosje lag.
Het allerjongste van de kindertjes,
die al een gehoorapparaatje dragen,
is dertien maanden. De voordelen van
dit vroege begin zijn onder meer, dat
het geluid, dat het kind zelf gaat
voortbrengen, helderder is en niet die
diepe keelklank heeft van degenen,
die pas op latere leeftijd nebben ge
leerd hun stem te gebruiken.
Het kan gebeuren, sinds de methode
van de „home reining", dat een jong
kind al vijftien woorden kent als het
in het instituut wordt opgenomen voor
onderrichting. Vijftien woorden mag
ROME, oktober.
Sommige mensen zijn ambtshalve
nachtvlinders. Om een blanke ne
gerin, die ons iets van haar merk
waardige levensgeschiedenis wil
de vertellen, te ontmoeten, hebben wij
haar verhaal aanhoord in een Ro
meinse nachtclub, waar zij, tussen
jazzmuziek, schemerlampjes en
champagneglazen met ons zat te pra
ten. Hoe is deze negerin in de Eeuwi
ge stad terecht gekomen.
Haar ware naam is heel gewoon:
Ada Smith. Zij is op het eind van de
vorige eeuw in Alderson in de Ameri
kaanse staat Virginia geboren. De
bruine kleur van haar huid was uit
eengespat in ontelbare dikke sproeten
en op het kleine negerhoofd ging een
pluk rossig haar groeien. Daarom
werd zij al gauw Brick Top (steen-
kleurige kuif) genoemd. Zij had een
goede stem, een slank lichaam, een paar
vlugge benen en voorzien van deze
attributen, debuteerde zjj op z_estien-
jarige leeftijd in een nachtclub in Chi
cago. Het was in de tijd, dat de jazz
Amerika veroverde. In 1924 kwam zij
met de jazz en de blues en met haar
negerliedjes in Parijs. Hier in de
„Grand Duke" maakte Brick haar eer
ste vrienden onder de koningen en
prinsen. Zij noemt zo voor de vuist
weg enkele namen: de hertog van
Windsor, de hertog van Kent, Carol
van Roemenië, Alfons van Spanje, de
koning van Zweden, ex-koning Urn-
berto van Italië. Zonder snobisme
zegt zij: „Dit waren werkelijk muil
vrienden; mensen, die als ik in hun
stad was,opbelden en die mij uitno
digden voor een drink of voor een
lunch". Haar trouwste vriend is ko
ning Faroek. „Men spreekt veel kwaad
van hem," zegt ze, „men beweert, dat
hh niets voor zijn volk heeft gedaan,
maar zeg op, wat hebt u zelf voor uw
volk gedaan? Wat heeft Amerika voor
negers, gedaan? No, Faroek is
;ood man."
^rick ging al dansende en zingende
door het leven, tot zij in 1939 een neger
ontmoette, die tot het katholicisme
was overgegaan. Door hem kwam zij
in kennis met de grondbeginselen
van het katholieke geloof. Toen zij in
datzelfde jaar terug ging naar New
York droeg zij, bij wijze van amulet,
een medaille van Sint Antonius, die zy
in het cabaret had gevonden. Na een
lange tijd van overweging en studie
ons
a g
werd zij door mgr. Sheen, die ook
de voormalige ambassadrice in Italië,
Mrs. Luce, onderrichtte, gedoopt. Zij
vroeg zich nu af, wat God met haar
voor had, wat het doel was van haar
leven en sprak met een pater over
haar voornemen om in een klooster
te gaan. De pater keek die kordate,
fel levende vrouw eens aan en vroeg:
„Voel je je in staat om te gehoorza
men, om bevelen op te volgen?"
„Neen". Brick Top is een heersersna-
tuur. „Dan is het maar beter, dat je
blijft doen, wat je tot nu toe hebt ge
daan," zei de pater.
In het Heilig Jaar ging de nu katho
lieke negerin naar Rome. De Eeuwige
Stad fascineerde ook haar en om
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimii
llllMIIIIIIIIIMIINIIIIIIIIIIIIHIINIIIimilllIHMIIINIIIimillllllllli
er te blijven opende zjj een nachtclub.
In de eerste jaren na de oorlog wa
ren de Amerikanen hier Weldoeners
in een totaal verarmd land. In Napels
verhuurden kleine jongens hun zus
ters aan de bevrijders, in Noord-Ita-
lië waren weeshuizen, waar de kin
deren honger leden en de grotere jon
gens vluchtten, om een welgevallige
prooi voor de communisten te worden.
Het etablissement van Brick Top, het
eerste in de buurt van Via Veneto,
had een geweldig succes. Toen zei de
negerin: „Het is toch eigenlijk absurd
om whisky te drinken en met dollars
te smijten als er honderden kinderen
honger lijden". Zij besloot een deel
van haar ruime verdiensten apart te
leggen voor twee totaal verarmde
weeshulzen.
Het gerucht, dat Brick Top weldoen
ster was geworden, verspreidde zich
in Amerika. Er was geen filmartist
of geen oliemagnaat, die bij een ver
blijf in Rome niet een bezoek bracht
aan „Brick's" En die niet een che
que of een tiehdollarbiljet in haar
hand stopte voor haar beschermelin
gen. Onder zijn glas vond hij dan eeD
kaartje, waarop gedrukt stond: „The
only things a man can take with him
are those, that he has given away".
In deze tien jaar is
veranderd. Zonder nu
wat
R-.x
aast Miss „Ei" en Miss „Druif",
miss Holland, Miss World en
Miss Bril hebben we nu ook acht
„Botschafterinnen der Mode".
Dat wil zegge»: wjj in Nederland nog
niet, want het Comité Europeen pour
l'Êlection des Ambassadrices de l'Êlé-
ganee" heeft blijkbaar in Holland nog
geen keuze kunnen maken. Wel in Bel
gië, Duitsland, Frankrijk, Italië, Oos
tenrijk, Zwitserland, Spanje en zelfs in
de Franse Overzeese Gebiedsdelen. Ter
ere van do gasten uit Holland, bijeen
in de nieuwe Stadthalle van Ncuss
(Duitsland) om het proces van de dra-
lon-l'abrikage te zien. heelt men nu het
plan opgevat ook uit ons land binnen
kort een afgevaardigde te kiezen.
Op bijgaande foto dragen de „mode-
hoodschappers" allen avondjaponnen,
die voor liet overgrote deel uit draion
bostondon en die werden ontworpen
door do Franse ontwerpster Nina
Ricci. Ze zijn allen gekapt a la Jac
queline Kennedy („der Jackie look" zeg
gen de Duitsers) maar we geloven dat
de Amerikaanse presidentsvrouw er
maar weinig van zicheelf in zal terug
vinden.
Het is bijna niet te geloven, dat al
dat brokaat, fluweel, broderie, georget
te is ontstaan uit steenkool, kalk, lucht
en water. Het produkt lijkt, als men de
fabrikage er van volgt, bij zijn ontstaan
nu eens op gortopap en stroop dan weer
op watten en engelenhaar om tenslotte
het stadium van spaghetti of (geverfd)
van zwarte drop f bereiken. Als er gro
te hoeveelheden nodig zijn van één
kleur, bijvoorbeeld voor militaire uni
formen of voor treinbekieding, is het
gebruikelijk nog voor het spinnen te
verven. Het is een fraai gezicht wan
neer de vloeibare oplossing door mid
del van hete lucht tot draden wordt, die
als uit een douche naar beneden vloeien.
TT1*-* Arv dra rlnvt ttAfmnvi xii
Het
ai -u„™r,nnnekleurige faille, de Franse in draion
T7 r, ttnkc naar rechtsde Duitse in bronsgroen brokaat, de Belgische in cha l olkieUTige jacquard zij, de Zwitserse
„„PP® Extra-Elektrisch Kookboekje
2- JL LZ Pe1cn };loelen- waarvan wij twee weken geleden mel-
v?nulft Wcou straks fluweel, dmg maakten, is samengesteld door He-
brokaat, jersey vitrage, vloerbedekking wn a. M Halverhout en versch.
en zelfs dekens.
G. S. DE W.
er heel
precies een
„ooom"-tijd te beleven is Italië toch
tot een zekere welstand gekomen. De
nachtclub van Brick Top daarentegen
worstelt met de concurrentie. In de
zijstraten van Via Veneto zijn een tien
tal gelegenheden van meer pikante
aard. Bjj Brick's is het zo, dat de
mannen hun -ouwen en de zoons
hun moeder kunnen meenemen. Da
mes alleen worden niet toegelaten. De
nu ruim zestigjarige negerin zingt niet
meer haar oude schlagers: „Go down
Moses" en „I'm so happy to be sad".
Voor dit entertainment zorgt nu 'n jon
ge negerin, haar aangenomen dochter
Want Brick heeft ook kinderen aange
nomen, omdat uit haar allang ontbon
den huwelijk met de saxofoonspeler
Du Congo geen kinderen geboren zijn.
Zij dirigeert de zaak er als zij tegen
de ochtend de zaak heeft gesloten wipt
zij, voor zij naar huis gaat, nog even
een kerk binnen. Zo komt het. dat
zij nooit vóór zeven in de drukke en
vóór zes uur in de stille tijd, in bed
ligt. Zo komt het ook, dat als je baar
wilt spreken, je wel naar haar nacht
club moet gaan.
STINE PISANI.
In een brochuretje van acht pagina's
is een rapportje verschenen over de od-
leicüng van kieuterleidsters. Het is een
n'nrfë™? Van £e Algemene Nederlandse
Onderwpzers Federatie, waarin alle ge
zindten zijn vertegenwoordigd. Het raD-
port is bedoeld voor allen die iets te
maken hebben met de opleiding van
kleuterleidsters, en beoogt dieoptoiï
dmg, waar nodig (bijvoorbeeld bij het
aankweken van een juiste pedagogische
houding) te verbeteren. ttogiscne
(Advertentie)
Halverhout en verschenen
in de bekende serie over huishoudelijke
onderwerpen 'bij Van Dishoeck, Bussum.
