150 jaar geleden in Haarlem Diaconiemannetjes en -vrouwtjes moesten voor gepast gejuich zorgen .voor ■r;.- a m Th. Ruygrok: de ware zin toneel-meester in van het woord HAARLEM in fotografisch verbeeld de VISHAL Haarlemse Adelbertvereniging gaat zich bezinnen op wereldproblemen FRANSE KEIZER KREEG BEDRAG VAN TEYLERS NALATENSCHAP NIET,TE HOREN SLEUTEL WEG? Gouden bruidspaar in Noordwijkerhout Het lieve leven ontdekt door amateurs A Een glimp Verkommerd Betaald gejuich Geen cent Weer bevolkingsonder zoek in Zandvoort Mr. A. Mertens over „onze bewogen eeuw Provinciale bijdrage vliegveld Texel ZATERDAG 14 OKTOBER 1961 PAGINA 3 HAARLEM, 14 oktober Deze maand is het honderdvijftig jaar geleden, dat de Keizer der Fran sen, Napoleon Bonaparte, twee maal een bezoek aan Haarlem heeft gebracht. Dit gebeurde in het kader van een algemene in spectie, waaraan de Keizer in sep tember en oktober van het jaar 1811 ons land onderwierp, dat een jaar tevoren bij het Franse keizer rijk was ingelijfd. In ongeveer vijf weken tijds bezocht Napoleon in gezelschap van zijn gemalin, Kei zerin Marie-Louise een groot aan tal steden. Overal werd het kei zerlijke paar met pracht en praal ontvangen, zij het dat veel daarvan tevoren was bevolen. Van hoger hand waren maatregelen uitge vaardigd, welke het verschuldigde eerbetoon aan de Doorluchtige Souvereinen moesten waarborgen. Van alle kerktorens, openbare ge bouwen en molens moest de vlag worden uitgestoken. Bovendien werd ieder aangespoord om bij de komst van het keizerspaar op be tamelijke wijze daarover zijn vreugde aan de dag te leggen, het geen er op neerkwam, dat de auto riteiten er maar voor te zorgen hadden, dat er voldoende werd ge juicht. Verder werd het „op prijs gesteld", dat in de voornaamste plaatsen zogenaamde Gardes d'honneur werden opgericht, keur korpsen, samengesteld uit jongelui van voornamen huize. De maatregelen ter verhoging van de algemene feestvreugde gingen vergezeld van een nog gro ter aantal politie-consignes, waar in onder meer bevolen werd, dat beweegbare voorwerpen welke zich buiten voor de huizen bevon den verwijderd moesten worden, als Hunne Majesteiten daarlangs trokken. In dit vriendelijke land betekende dat, dat alle bloempot ten voor de ramen moesten wor den weggenomen. En dat terwijl de Keizerin, zoals zij herhaalde malen heeft laten blijken, zo op bloemen en planten was gesteld. Het dragen van vuurwapenen was natuurlijk helemaal verboden en ook mochten er geen vreugdescho ten worden afgevuurd. mÈÈÈÊÈËÊÊÊÈm 1 „DE SLEUTELSPECIALIST" Geen spreekuur Polio-inenting NAPOLEON met Marie Louise IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUHIIIIIIIIilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllflllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll 7 tigjarige jonkvrouwe Paulina Quiri- na Hoeufft viel de eer te beurt de keizerin een lofdicht in het Frans toe te zingen, waarvoor het adellijke meis je werd beloond met een kostbaar horloge en een paarlen halssnoer. Na dat de keizerin het déjeuner had ge bruikt in het Paviljoen in Den Hout het voormalig paleis van haar zwager, „Lamme Louis", koning van Holland maakte zij een rijtoer door de fraaie omgeving van Haarlem. Daarna bracht zij een bezoek aan de Grote Kerk en woonde daar een orgel concert bij. Om vier uur 's middags keerde zij naar Amsterdam terug, omdat zij meen de, dat haar man die dag niet meer in Haarlem zou arriveren. Voordat zij weg ging verzocht zij om elke dag wat bloe men uit, Harlem in Amsterdam te mo gen ontvangen. Zij wilde er voot beta len. In N-derland is zoiets nooit tegen dovemansoren gezegd. Marie-Louise kreeg bij haar vertrek uit de hoofdstad een rekening van 372,- „wegens hulde van bloemen gedurende tien dagen aan de Doorluchtige Vorstin." Y</\ /t»jC //VZ.V i/r 1'-: ,t A/-,, - i>'ff Napoleon en Maria Louise, met in hun midden hun zoon, de hertog van Reichstadt. „„V. z niemand verbazen, dat Na poleon aan het einde van zijn bezoek aan de Nederlandse gewesten buiten gewoon te spreken was over de ont vangst, welke hem en zijn gemalin overal ten deel was gevallen. Hij zal zich waarschijnlijk niet druk gemaakt hebben over de kosten, welke daaraan waren besteed en waarvoor dc door hem bezochte steden zelf moesten op draaien. Veeleer moeten de versierin gen en festiviteiten hem de indruk heb ben gegeven, dat de spreekwoordelijke rijkdom van het Nederlandse volk nog geenszins verdwenen was. Als hij e\ en- Wel gekeken had achter de facade van deze opgeschroefde vreugde zou hij be merkt hebben, dat de door hem uitge vaardigde maatregelen, zoals de tierce- fing van de Staatsschuld, het continen taal stelsel en de conscriptie, ons volk aan de rand van de afgrond hadden gebracht. Amsterdam, na Parijs en Rome de derde hoofdstad van het Franse Kei zerrijk, en andere steden hadden een groot deel van hun bevolking verloren. Groot was het aantal huizen en wijken, dat voor de afbraak werd verkocht. Het platteland was verkommert en onze koloniën in Azië waren in handen van de Engelsen. Verder had Napoleon zich vergrepen aan de vele en talrijke kunst verzamelingen: uit de bibliotheek van de gemeente 's-Gravenhage verdwenen niet minder dan elfduizend prenten naar Parijs. Op 18 september was Napoleon vanuit Compiègne in Frankrijk aan zijn inspectiereis begonnen. Zjjn eerste be zoek gold Zeeland, waar hij de vloot in specteerde. Enkele weken later, woens dag 9 oktober, was Amsterdam aan de beurt. Het kreeg „de onschatbare eer en het geluk" twee weken iang Hunne Majesteiten de Keizer en Keizerinne binnen zijn muren te mogen huisvesten. Toen Napoleon er zes dagen was ver trok hij naar Den Helder, waarvan hij een tweede Gibraltar wilde maken. De maritieme installaties die hier moesten komen zouden een bedrag van vijf tot zes miljoen francs vergen, welk bedrag zou worden bekostigd uit de opbrengst van de goederen van de Duitsche Orde. Twee dagen later verliet de Keizer Den Helder om via Bergen, Alkmaar, Bever wijk en Haarlem naar Amsterdam terug te keren. Op diezelfde dag 17 oktober dus reisde Marie-Louise vanuit Am- Twee leden van de Haarlemse Garde PP?ts WBrd een dergelijk keurkorps opgericht. De leden beh.oordeVeiiikheidmnVl - Stand4 Zij moesten het kostbare uniform zelf betalen. I inndwerkeliike m j213 9V?e~ laars in handen van de Keizer, die daarmee een ™fewerking van bloedverwanten van de Gardisten aan een ^^0fZren ZW Wnge- westen by voorbaa m de Kiem sterdam naar Haarlem af om haar man te ontmoeten. Voor de ontvangst van Hare Keizer lijke Majesteit waren door het Haarlem se Stadsbestuur de nodige voorbereidin gen getroffen. Op de Grote Markt was een reusachtige ereboog opgericht, ter wijl het schavot voor het stadhuis met dennen- en sparregroen aan het gezicht was onttrokken. Verder stond er nog een erepoort bij de ingang van de Jans straat. Zoals gebruikelijk waren deze als triomfbogen bedoelde stellages voor zien van hoogdravende en vleiende op schriften, waarin in het latijn de lof op de Keizer werd bezongen: „Haar lem heeft dit teken van onderdanigheid en gedienstigheid opgericht ter ere van Napoleon de Grote": „aan de nimmer overwonnene, de handhaver der wetten" en „tot toevlucht der onderdanen en schrik der vijanden." De mannen e vrouwen van het Dia coniehuis hadden te zorgen voor het ge paste gejuich. Zij waren daarvpor btf voorbaat op een ontbijt onthaald, waar mee de dag in het leven van deze stak kers niet placht te beginnen. Zij haalden gewoonlijk hun ochtendkostje bij elkaar door zich bij welgestelde burgers te melden, voor wie zij tegen „betaling" van een boterham de stoep en straat mochten schoonvegen. Maar op de mor gen van deze zeventiende oktober was van deze huisregel afgeweken. Boven dien kregen zij een palmtak in de handen geduwd om daarmee de gevraagde vreugdekreten te omlijsten. Toen Marie-Louise in Haarlem arri veerde werd zij door enige aanzien lijke jonge dames verwelkomd met een boeket bloemen. De tweeëntwin- Om ongeveer half acht die avond ver scheen Napoleon in de stad. Bij de Zijl poort werden hem door de waarnemen de Maire W. P. Barnaart de sleutels van de stad aangeboden. In allerijl was het garnizoen in het geweer geroepen en de erepoort op de Grote Markt ont stoken. Wezen en bewoners van liefda dige instellingen werden opgetrommeld om een haag te vormen langs de weg, die Napoleon zou passeren. Van de kei zerlijke despoot hebben zij evenwei niet veel te zien gekregen, slechts een glimp want in ijltempo spoedde de karos zich voort door de straten in de richting Halfweg. Precies een week later, donderdag 24 oktober, bracht Napoleon opnieuw een bezoek aan Haarlem. Hjj was er 's morgens al om acht uur en alleen, want zijn gemalin vertrok twee uur later pas uit Amsterdam, waarschijn lijk omdat zij haar toilet niet klaar had, hetgeen haar wel meer over kwam. Waarnemend burgemeester Barnaart hield in zijn deftigste Frans een toespraakje, waarin hij gewag maakte van de bewondering, het res pect en de aanhankelijkheid van de Haarlemmers aan de Keizer. Op de gevoelens, die de heer Barnaart na mens de bevolking meende te moeten vertolken, valt wel het een en ander af te dingen als men in aanmerking neemt, dat tijdens de Franse over heersing in Haarlem enige honderden woningen waren gesloopt, omdat men er de belasting en het onderhoud niet van kon betalen. Daarna begaf de Keizer zich naar het Teylers Museum, waar hij werd rond geleid door de directeur van de Stich ting, de heer Van Zeebergh. Herhaalde malen heeft Napoleon geprobeerd van de heer Van Zeebergh te weten te ko men hoe groot het bedrag van Teylers nalatenschap was geweest. Hij kreeg het niet.te horen. De heer Van Zeebergh omzeilde een antwoord op deze vraag, omdat hp Napoleon voor geen cent ver trouwde. Ofschoon de Keizer hem zijn achterdochtigheid verweet kon hij niet nalaten de heer Van Zeebergh na afloop van de rondleiding bij diens oor te trek ken, een patriarchaal gebaar, dat Na poleon hanteerde als hij in een goede luim verkeerde. Later recipieerde hij in het museum voor de leden van de gemeenteraad, de rechterlijke macht en de geestelijkheid. Bij die gelegen heid werd hem een request aangebo den. waarin werd gewezen op het indu striële verval. In het Paviljoen verleen de hij een audiëntie aan de officieren van het garnizoen en aan de comman dant van de Garde d'honneur. Om tien uur reeds verliet hij de stad om zich naar Hilleg'om te begeven, waar zijn ga de zich bij hem voegde. Zij is in Haar lem niet meer geweest. In ruil voor de aan hem bewezen eer schonk de Keizer der Fransen aan de armen van Haarlem een bedrag van zesduizend francs. Gegevens ontleend aan Napoleon in Nederland" van G. F. Gijsberti Hodenpijl. Ruygrok temidden van zijn leerlingen tijdens een les in elementair toneel. „Probeer nu eens te gaan zitten, zoals een oude man gaat zitten... Juist en nu als jonge dandy." Een jongeman probeert het ernstig. Het is niet alleen een kwestie van an ders doèn, maar vooral van anders voélen. Langzamerhand begint hij er plezier in te krijgen. Hij gaat zich vrijer voelen en begint zijn bewust zijn te verruimen. Kortom: hij ont dekt hele nieuwe mogelijkheden om zijn gedachten en gevoelens tot uit drukking te brengen. Theo Ruygrok spreekt zacht over deze dingen. Het is alsof hij zich nog „Ons onderwijs is misschien wat te intellectualistisch ingesteld", zegt de heer Ruygrok, „en ik vind het heer lijk op deze manier er tie toe te kunnen bijdragen, dat de leerlingen ook hun gevoelsleven leren ontwikke len." Het is een vooruitstrevende ge dachte van de gemeente, maar an derzijds is het begrijpelijk, dat wan neer de leerlingen kansen krijgen om zich tè ontwikkelen op het gebied van zingen, tekenen en schrijven, hun ook de gelegenheid geboden wordt om zich in de toneelspeeikunst te verdiepen. Theo Ruygrok heeft op dit gebied dagelijks verwondert over de moge- z^n sP°ren verdiend op het Coorn- Advertentie) LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493 lijkheden, die het toneel biedt om een mens te bevrijden. Hij heeft er ont zag voor en eerbied. Het toneel deed hem vroeger niet zo veel. Hij bezocht op gezette tijden voorstellingen van „stukken die hij in verband met zijn functie als Neerlandicus zien moest". Trouwens, die hele studie Nederlands zou hij niet gedaan hebben, als de oorlog er niet tussen gekomen was. Zijn vader was marineofficier en ieder verwachtte van de jonge Theo, dat hij dezelfde richting kiezen zou. Toen kwam de oorlog en dat bracht hem tot de conclusie, dat hij zich in de wapenrok allerminst thuis zou voe len. Hij schakelde om en ging M.O. Nederlands studeren in zijn geboor teplaats Den Haag. Een paar jaar gaf hij les aan de Dalton-HBS in Den Haag, om in 1948 naar Haarlem te komen, waar hij als leraar Neder lands verbonden werd aan het Coorn- hertlyceum. Van een leraar Nederlands wordt verwacht, dat hij zich bezighoudt met de regie van het schooltoneel. Het is typerend voor de heer Ruygrok, dat hij er zich niet zonder meer aan waag de. Hij ging cursussen volgen in het regisseren van amateurtoneel bij Teunke en Arend Hauer. Gaandeweg groeide de belangstelling en de lief de voor het toneel. Zozeer zelfs, dat hij in 1956 lessen begon te geven in elementair toneel aan het Coornhert- lyceum. Eerst buiten het lesrooster om, daarna daarbinnen. Dit jaar sep tember heeft de gemeente hem vrij gemaakt om voortaan aan vijf van de zes gemeentelijke middelbare scholen lessen in elementair toneel te geven. hertlyceum en de toneelvoorstellin gen van deze school getuigen van de resultaten van zijn lessen. Voorstel lingen als die van „Ons Stadje" van Thornton Wilder, „Antigone" van Sofocles, „Spel van Liefde en toe val" van Marivaux en Goldoni's „Knecht van twee meesters" zijn hoogtepunten in het Haarlemse school toneel geweest. Niet minder dan drie van zijn leerlingen zijn reeds naar de toneelschool gegaan. Margriet de Groot viert triomfen als My fair Lady; Ina van der Molen is nu bij het Rotterdams toneel gekomen en Lou Landré studeert nog aan de to neelschool. Die toneelschool is natuur lijk niet het doel van de studie ele mentair toneel, zoals de heer Ruyg rok die doceert. Maar ongetwijfeld heeft die studie wel bij een aantal leerlingen mogelijkheden geopend, die zij anders misschien niet ontdekt zouden hebben. Op 18 oktober hopen de heer en mevrouw Kok-Koenderman hun gou den bruiloft te vieren. Toen zij vijftig jaar geleden in het prachtige stad huis van Haarlem elkander trouw beloofden, dachten zij natuurlijk niet aan een gouden bruiloft, maar als zij dat wel gedaan hadden, zou toch zeker niet aan een gouden bruilofts feest in Noordwijkerhout gedacht zijn. De bruidegom immers, als electriseh- monteur werkzaam bij een particu lier elektriciteitsbedrijf in Aalsmeer, had een schat van een alleenstaand, nieuw huisje weten te bemachtigen in diezelfde plaats en de bruid zou er niets op tegen gehad hebben haar hele verdere leven in dat huisje te blijven wonen. Maar het liep an ders. Na enkele jaren reeds nam de overheid de elektriciteitsvoorziening in handen en de Leidse Lichtfabrie ken namen het Aalsmeerse particu liere net over. De heer Kok kwam toen in dienst van de Lichtfabrieken en het gezin verhuisde naar Leiden. Dertig jaar lang was de nu acht en zeventig jarige heer Kok in Leiden en om geving werkzaam. In 1943 kwam er door een mankement aan één van zijn benen een voortijdig einde aan zijn aktiviteit. De beide zonen en de dochter hadden inmiddels het ouder lijk huis, verlaten. De dochter was getrouwd en woonde in Noordwijker hout en door omstandigheden moest zij nogal eens een beroep doen op de hulp van haar moeder. Vader slecht ter been en dan dikwijls de hele dag alleen thuis, moeder heen en weer trekken naar Noordwijker hout en dat alles in de bezettingstijd. Dat ging zo niet en vader en moe der trokken voor een tijdje bij hun dochter in. Dat tijdje werd bijna twaalf jaren en toen kregen zij einde lijk het knusse huisje in het toen ge bouwde Rusthof, in welk huisje zij nu nog tot hun grote vreugde wonen. Helaas zijn bruid en bruidegom beide zo slecht ter been, dat ze zelfs niet meer naar de kerk kunnen, maar overigens zijn zij goed gezond. Zij beleven feestelijke bruidsdagen en op de achttiende hopen zij met hun drie kinderen en vier kleinkinderen een fijne feestdag te hebben. ZANDYOORT, 13 okt. In januari zal opnieuw een bevolkingsonderzoek op de aanwezigheid van tuberculose in Zandvoort worden gehouden. Mede op grond van de uitkomsten van het laatst gehouden onderzoek is dit alleszins ge wenst. Het onderzoek zal wederom in een zgn. schermbeeldauto plaatsvinden. Het voordeel bij gebruik van een scherm beeldauto is, dat deze op alle gewen ste punten in de gemeente kan worden geparkeerd. In verband met het minder gunstige jaargetijde zal worden ge tracht de wagen steeds zodanig te plaatsen, dat de opgeroepenen zo no dig in een overdekte ruimte kunnen wachten. ZANDVOORT, 13 okt. De burge meester van Zandvoort is verhinderd op woensdag 18 oktober zijn spreekuur te houden. TAFELTENNIS Het eerste tafel- tennisteam van TYBB speelt zaterdag avond zijn eerste thuiswedstrijd in de hoofdklasse tegen Batswingers 2. De wed strijd begint om zeven uur in de gym nastiekzaal van de broederschool aan het Teylerplein. Iedereen kan komen kijken. In de Haarlemse Vishal hangen de komende week de stad en haar mensen op een huiselijke manier verbeeld. Tientallen foto's zijn aange bracht langs de wanden of op panelen. Amateurs hebben zo niet hun beste beentje dan toch. hun beste lens voorge zet en met een speurend oog het lieve leven ontdekt, dat op de stad zijn stempel drukt. Haarlem, Uw stad", heet de expositie, en wij mogen het burgemeester Cremers nazeg gen: Haarlem, onze stad. Dank zij de medewerking van enkele amateur-fotogra fenverenigingen is de ten toonstelling mogelijk gewor den In zijn openingswoord wees de burgemeester daarop. De expositie heeft niet slechts, zij het wel hoofdzakelijk, een Haarlems aspect. In feite heeft men te maken met een reizende tentoonstelling van wege de Vereniging van Ne derlandse Gemeenten, waar voor onder het motto destijds voor een nationale tentoon stelling maar liéfst 4400 foto s waren ingezonden onder het motto ..Ken Uw stad Uit die massale inzending zijn negen tig foto's genomen voor een reis door ons land. Ook Haar lem is nu aangedaan, maar de gemeente nam het initia tief daaraan een specifiek Haarlemse collectie te ver binden. In totaal hebben 22 deelnemers ingezonden met samen 139 foto's. Volgens des kundige jury staan de foto's op een zeer behoorlijk peil. Zij bleek echter overigens van mening, dat ,,het zien van de stad" feitelijk minder op de voorgrond is gekomen dan in de bedoeling lag. Een wat conventioneel oog, dus het oog van de bezoeker en niet van de inwoners van de stad, heeft de inzending een wat traditioneel aanzien gegeven. Niettemin en nu zijn wij weer aan het woord ver- Maar neem nu de vijf prijs winnaars. De heer S. J Beekhuis heeft de behoefte aan een goed onderdak goed aangevoeld en vastgelegd toen hij een jóng gezin foto grafeerde bij een huis-in-aan. bouw. De heer R. van der Vinna trof met een fraaie compositie haarknippende huisvrouw een menselijke en huiselijke sfeer. Een bij zonder fraaie, vooral psycho logisch, uitbeelding trof de rast de expositie door ver schillende frappante vondsten. De amateurs hebben niet zo maar een plaatje geschoten. Zij zijn wel degelijk met smaak en voorzichtigheid te werk gegaan. Details uit het Haarlemse, zich vooral afspe lend in de binnenstad, heb ben zij ontdekt, waaraan de doorsnee-Haarlemmer ge woonlijk voorbij loopt. Dat het Heiligland favoriet is, na tuurlijk. Laurens Jansz. Coster evenzeer. De Lepelstraat bij avondlicht, vanzelfsprekend en een bloemenmeisje als hekke-sluiter, waarom niet. heer J. Peek met zijn spelen de kinderen met op de ach tergrond de monumentale koepel van de gevangenis. En wat te zeggen van de vrouw, die gebogen staat over een kistje appelen? Daar tekende de heer IJ. Ai de Boer voor. En tenslotte kwam de heer K. de Munck met een foto van een winkelbediende in de drogisterij van Van der Pigge. Hij bleek het ritme uitstekend aangevuld te heb ben, aldus de formule van de jury, wier mening wij ook bij de andere prijswinnaars hebben weergegeven. Er waren dus vijf prijs winnaars. Zonder meer. Geen eerste en geen vijfde. Geen tweede, derde of vierde. Maar de heer K. de Munck kreeg toch nog' iets extra's. Iets? Het was de zilveren legpen ning van de Stichting Haar lems Bloei, De jury, versterkt met de directeur van genoem de stichting, is onder de in zendingen op zoek gegaan naar de beste foto, toeristisch gezien. Daartoe was de foto grafen geen opdracht gege ven. En daarom was het mis schien niet zo verwonderlijk, dat er geen enkele foto aan dat doel beantwoord heeft. In zoverre hebben de amateurs toch meer met een eigen oog dan met dat van de vreemde ling gekeken. Enfin, er was toch een foto, die het toeris tische het meest benaderde, en dat was de drogisterij- scene. Voor de heer De Munck dus de legpennning. Wel verdiend. En uitgereikt door de voorzitter van de Stichting Haarlems Bloei, de heer D. J. A. Geluk. De expositie is het bekij ken waard. Jeugd en ouder dom vormen dankbare objec ten. Gretig is gebruik ge maakt van doorkijkjes. Sfeer is er voldoende. En vooral liefde voor de stad. Daarom is de expositie een succes. Vanaf maandag tot 23 oktober kunt u gaan kijken. U moet het beslist doen. a HAARLEM, 14 okt. De Haarlemse afdeling van de Sint Adelbertvereniging gaat zich dit seizoen zetten aan de be spreking van een aantal wereldproble men, die onderling een dusdanige samen hang vertonen, dat de serie voordrach ten, welke door een aantal deskundigen zal worden gehouden, het karakter van een cyclus zal vertonen. Het bestuur is er van uitgegaan, dat, nu in onze tijd aan de volkeren van het Westen door een samenstel van facto ren eisen worden gesteld als nooit te voren, men moet beginnen met een gedegen opinievorming over mondiale vraagstukken. Het is de opzet van het bestuur dat de Sint Adelbertvereni ging aldus in haar activiteit haar ken tering zal volgen van standsorganisatie naar gesprekcentrum Vrijdagavond was het woord aan de eerste inleider: mr. A. Th. Mertens, die onder de titel „Wij leven in de meest bewogen eeuw van alle tijden" een be lichting gaf van drie kenmerkende ka raktertrekken van onze tijd: het ontwa ken van continenten, de explosieve be volkingsgroei en de omwenteling die door de Bolsjewistische revolutie is te weeg gebracht. Hij vroeg zich af waar om wij ons eerst thans bewust zijn ge worden van onze betrokkenheid bij de ze wereldverschijnselen en wees op de geblokkeerdheid van onze geest door het eigen streven naar materieel welzijn. Zichzelf en zijn gehoor vragen stellen, pcogde hij aan te geven wat ons, Wes terse christenen, te doen staat. In een levendige discussie werden vooral die laatste vragen besproken. Men wees op de relativiteit van de welvaart en op het geluk dat deze aan brengt, doch accentueerde anderzijds een collectieve plicht om de mensen in de ontwikkelingsgebieden tot een menselijke levensstaat op te heffen niet met die naïeve middelen van aal. moezengeverij of het klakkeloos over hevelen van technische producten, maar door een grootscheepse assis tentie bij het langzaam opvoeren van agrarische werkmethoden. In november zal de heer R. Vink, al gemeen secretaris van het Katholiek Genootschap voor Internationale Betrek kingen speken over „de levensbeschou wing van Oost. en West", waana in de cember het woord is aan pof. dr. W. Heere uit Tilburg over het proces van zelfstandigwording van jonge naties- een uitdaging aan het Westen". In januari komt de bekende Engelse publicist Douglas Hyde, oud-bestuurs- lid der Engelse Communistische Partij die in 1948 tot de r.-k. Kerk is overge gaan spreken over „de kracht en de zwakheid van het Westen in zyn bena dering van het Oosten". Voorts staan voor het volgend jaar op het program ma: een inleiding van mr. H. van Hiel lid van de Eerste Kamer en ondervoorl zitter van de V-V.D., over „nadenken over buitenlandse politiek"; een inlei ding van prof. dr. Fred Polak, oud hoogleraar van de Rotterdamse han delshogeschool, over het onderwerp Kweken wij aan onze instellingen voor hoger onderwps voldoende algemeen gevormde leiders voor de toekomst""- en tenslotte een beschouwing van dë publicist Michel van der Plaf over de Kerk in de hedendaagse wereld", HAARLEM, 13 okt. Evenals Hen jaar geleden is geschied hebben Gede puteerde Sta en van Noord-Holland aan de provinciale staten voorgesteld met ingang van 1962, opnieuw gedurende tien jaar voor vijftien procent bp te drageS in een eventueel op de jaarexplSes door de naamloze vennootschap lucht- InnHnöfrelr' r<;xel te U-iden tekort. Het aandeel van de provincie zal nimmer meer kunnen bedragen dan 1500 ^1- HAARLEM, 14 okt. Voor polio- vaccinaties kunnen de in het le half jaar van 1961 geboren kinderen voor de eerste maal worden ingeënt on doncterdag 19 oktober 1961 tussen 8 45 en 12.00 uur en van 15.45 tot 17.00 uur De kinderen die in 1960 geboren ziin Alle vaccinaties zullen geschieden in neeskunlige en gezondheidsdienst Nieu we Gracht 124. de kinderen die in 1960 geboren zijn en die in het voorjaar van 1961 ver hinderd waren te komen kunnen thans alsnog hun injectie ontvangen Ook voor deze kinderen is het noodzakelijk het oranje inentingsboekje mede te brengen. Alle vaccinaties zullen geschiede in het gebouw van de gemeentelijke ge neeskundige en gezondheidsdienst ceuwe Gracht 124.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1961 | | pagina 3