Kamer wil meer weten van defensieplannen nieuwe Mechanisatie van parate troepen zeer laat voltooid KAMER NIET TE SPREKEN OVER VERHOGING SOLDIJ LEEN TIMPs Grand Chaos du voor mij een feest was Televisie heeft mij nog nooit kunnen ontroeren Brengt reclame ons welvaart of welvaart ons reclame? 500 MILJOEN OM TE VERLEIDEN" VOORLOPIG VERSLAG DEFENSIE Aanschaf burgerkleding „Coach" van Pierre Jansen Reisverhaal Verzekeringstarief voor goed geïnformeerd zijn: VA pet. kOSRAM naar te H NIEUW ENGELAND Onbevredigende reactie op motie-Van Vliet SHAWLS Vanavond Wij kijken naar DONDERDAG 26 OKTOBER 1961 (Van onze Haagse redaktie) DEN HAAG, 26 okt. Minis ter Visser had volgens vele Twee de Kamer-leden in de toelichting op de defensiebegroting voor 1962, wel wat meer kunnen zeggen over de Nederlandse bijdrage in de NAVO na 1963. In het voorlopig verslag merken zij op, dat huns inziens het overleg over het mini mum behoefteplan, dat volgens de bewindsman binnen de NAVO nog gaande is, voor wat betreft de mi litaire kant zover gevorderd is, dat men zich nu reeds een vrij nauwkeurig beeld kan vormen van de Nederlandse bijdrage voor 1966/1967. Bewapening Eer» voortreffelijke en fantasierijke collectie U/ol in effen en ge dessineerd Mohair U/oJ met natuurzijde 19.75 v.a. 7.75 14.75 ROTTERDAM Korte Hoogstr. AMSTERDAM Koningsplein Met „Kunstgrepen" heeft regisseur Leen Timp (39) zich naar de top gewerkt. Ook zonder deze voortreffe lijke serie uitzendingen met de hyper nerveuze, soms bezeten Pierre Jans sen zou de zwijgzame, zelden lachende man-op-de-achtergrond die top heb ben bereikt. Daarvoor is zijn talent te onmiskenbaar. Maar de kijkers herin neren zich toch vooral die zondag avonden met die uit zijn krachten gegroeide, bleke en broodmagere man die hen in enkele seconden tijds meer, oneindig veel meer wist te geven dan de honderden guldens die de heer Lou van Burg wat later eveneens in enkele seconden tijds zo kwistig rond strooit. Zij herinneren zich de man met zijn lange, beweeglijke vingers, zijn bloedwarme taal, maar ook de wijze waarop deze „standwerker van de kunst" zoals iemand Pierre Janssen eens kwalificeerde voor de meedogenloze camera's werd ge bracht, de manier waarop Leen Timp zijn „instrument" wist te bespelen. bin??11 gaat niet Se- HILVERSUM, 26 okt. Reclame en welvaart is het thema van het drieëntwin tigste congres van het Genootschap voor re- Cicuiie dat vandaag en morgen in Hilversum gehouden wordt. De reclame en de welvaart te de- finieren als relatief grote bevredi- diging van behoefenten grijpen ontegenzeggelijk in elkaar. In de laatste jaren is voor grote groepen van de bevolking dat gedeelte van het inkomen dat niet voor de be vrediging van elementaire behoef ten nodig is aanmerkelijk geste gen. Het is de oorzaak van een toenemende reclame voor tal van „vrije-keuze-produkten". Omge keerd schept de reclame een nieuwe behoefte maar kan ook het gevoel van bevrediging van behoeften schenken. In deze tijd van „regerende cijfers" valt het niet te ontkennen dat de welvaart de laatste jaren is toegenomen. Men behoeft daarvoor alleen maar te kijken naar bijv. de duurzame gebruiksgoederen die de laatste faren zijn verkocht en naar de in komensverdeling van de groepen van onze bevolking die er de af nemers van waren. Maar hoe staat de Nederlandse reclame midden in deze welvaarts psychose. Wat stelt zij zich als taak, en hoe zal zij die vervullen? Dit alles is de achtergrond van het onderwerp dat het jaarlijkse con gres van het Genootschap voor Reclame dit jaar heeft gekozen. en 235 m- 1210 In ieder geval moet volgens deze leden mogelijk zijn nu de grote lijnen van het nieuwe minimum-behoefteplan aan de Kamer voor te leggen, althans de ver schillen aan te geven. Met het plan, dat is ontworpen voor de jaren 1958 tot 1963. Verscheidene leden verwijten de be windsman dat hij in de toelichting niet heeft gesproken over de maatregelen die de regering heeft genomen om de Paraatheid te verhogen. Volgens hen zijn andere mogelijke maatregelen niet of onvoldoende over wogen. Zo twijfelen zij eraan of de maat regelen bij de koninklijke marine die wijzen in de richting van mobilisatie, wel absoluut noodzakelijk waren. M] doen de minister enige suggesties aan de hand, waaronder een wijziging van de verouderde dienstplicht, herwaarde ring van de doelstelling van enige delen der krijgsmacht, bijvoorbeeld de mari ne en vergroting van het contingent m werkelijke dienst zijnde dienstplichti gen, zoals bedoeld is in het rapport-Van Voorst tot Voorst. Vele leden zeggen het niet eens te zijn met de regering over de onwang van de verdediging van ^ed®Sf?ri<fde^l on- Guinea, vooral nu dit gebiedsdeel derwerp van internationale discussie uitmaakt. Volgens hen dient op mili tair terrein in de huidige omstandig heden behoedzaam te worden opgetreden. Het had hun verwonderd, dat minister Luns in zijn rede van 26 september voor de vergadering van de Verenigde Na ties niet had gesproken over de militaire aspecten in een mogelijk gewijzigde con stellatie. Hoe is het mogelijk geweest, zo wordt verder in het voorlopig verslag gevraagd, dat er in 't met Amerikaan se experts gemaakte tijdschema over de modernisering der kruisers een ach terstand van ongeveer 2,5 jaar is ge komen, zodat de minister thans als een der argumenten tegen de verwa pening van de twee kruisers de korte re periode van nuttig rendement aan voert, dat na de verbouwing gezien de resterende levensduur van het schip nog overblijft. Men vindt het onbegrijpelijk omdat de Amerikaanse marine het nog doelma tig acht kruisers, die tien jaar ouder zijn dan de Nederlandse zusterschepen te converteren tot kruisers met geleide projectielen. Vele leden willen weten of de 3cylinder onderzeeboten, die kort na de oorlog in Nederland zijn ontworpen, in 1962 nog als voldoende modern wor- ;den beschouwd. Vooral als men daarbij bedenkt, dat deze boten een geschatte levensduur van 20 jaar hebben en dus tot ongeveer 1965 deel van de vloot zul len kunnen uitmaken. Bijna alle Kamerleden achten het in het licht van de zorgwekkende interna tionale constellatie 'n bijna onaanvaard bare situatie dat de mechanisatie en de motorisatie van de parate troepen op zijn laatst in 1965 zal zijn voltooid. Gevraagd wordt of de minister in de Memorie van Antwoord hier dieper op in wil gaan en of hij nader wil toelich ten of de produktiemiddelen hier de hoofdrol spelen. „Kan deze laatste be grenzing niet verruimd worden door verdere inschakeling van buitenlandse fabrieken?" Voorts wordt er naar geïnformeerd of de veiligheidsinrichting van de UZI zo summier is, dat een vermeerdering van het aantal persoonlijke ongelukken moet worden verwacht naarmate deze pistoolmitrailleurs in groter getale in gebruik worden genomen. Ook wil men weten welke waarborgen er zpn dat de Lee Enfield-geweren die vrij zuilen ko men in het buitenland niet in verkeerde handen zullen vallen. Verdient het geen aanbeveling zo wordt nog opgemerkt, dat het terrein in West-Duitsland, waar dit jaar de vierde divisie heeft geoefend, ook voor de toekomst beschikbaar zal zijn? Is dit terrein gezien de geringere afstand van Nederland en derhalve la gere vervoerskosten niet aanzienlijk minder kostbaar dan La Courtine (Van onze Haagse redactie) DEN HAAG, 26 okt. Het overgrote deel van de Tweede Kamer is het zo hlijkt uit het voorlopig verslag over de defensiebegroting voor 1962 niet eens met de wijze, waarop minister Visser Advertentie IIIQ r. n| In] ipilD heeft gereageerd op de motie Van Vliet (KVP) In deze motie, die tijdens de debatten over de vorige begroting met grote meerderheid is aangenomen, is gevraagd de dienstplichtigen bij het beëindigen van de eerste oefening een uitkering te geven ter tegemoetkoming in de kos ten voor de aanschaf van nieuwe bur gerkleding. Zoals bekend heeft de be windsman in de toelichting op de jong ste begroting meegedeeld, dat de soldij per dag met tien cent zal worden ver hoogd. De minister hoopt door middel van een bijzondere premieregeling te hereiken, dat de dienstplichtigen dit dub beltje extra zullen sparen om tegen het einde van hun diensttijd burgerkle ren te kopen. „Worden de plannen van de minister verwezenlijkt, dan zuller er twee soor ten dienstplichtigen ontstaan, namelijk de financieel zwakkeren, die wel ver plicht zullen zijn te sparen en de andere groep die de verhoogde soldij geduren de hun diensttijd geheel zullen gebrui ken, zo zeggen vele leden. „Het gevolg hiervan is, dat verhoudingen in het leven worden geroepen waartegen nu reeds dient te worden gewaarschuwd". Deze leden vragen nu 'de bewindsman met klem van zijn plannen af te zien en uitvoering te geven aan de duidelijke wens van de grote meerderheid der Ka mer. Vele andere leden, die de regeling evenmin bevredigend vinden, merken op, dat de stimulans die er in opgeslo ten ligt. hen toch wel aanspreekt. In het voorlopig verslag wordt verder nog ge vraagd of de militairen op Nieuw-Gui- nea een tegemoetkoming zullen krijgen voor de aanschaffing van een burger- costuum. DRAADLOOS CONTACT Leen Timp denkt vaak terug aan die uitzendingen. „Karei Appel bracht mij met Pierre Janssen in contact. Hjj zei: „Leen, je moet die Janssen eens op het scherm brengen, daar zit wat in! Mijn eerste bezoek aan de conservator van het Schiedam's museum werd een teleurstelling. „Ik ben te nerveus, ik heb geen figuur, ik kan het niet", waren zijn eerste woorden. In volgende bezoe ken moest ik al mijn overredingskracht gebruiken om hem te strikken. Tenslot te gaf hij zich over, onder de uitdruk kelijke voorwaarde dat ik hem steeds moest leiden en dat er by iedere uit zending steeds dezelfde mensen achter de camera's en aan de knoppen zou den zitten". Leen Timp heeft het klaargespeeld. Hjj heeft zoals hij het zelf noemt de samengeperste haat-lief de'verhou ding in deze unieke tv-persoonlijkheid op miljoenen slaperige zondagavond- kijkers weten over te brengen. Noch tans zegt deze zelfde Leen Timp:„Ik houd krankzinnig veel van mijn vak, maar niettemin heeft televisie mjj nog nooit een moment kunnen ontroeren". Dat klinkt verwonderlijk uit de mond van een man die reeds zovele ontroe rende uitzendingen heeft gemaakt. Men denke slechts aan het programma over het Amsterdamse Wateriooplein. „Weet u wat van die uitzending zo fijn was, zegt Timp, er gebeurde helemaal niets. Gerard van het Reve liep maar wat doelloos rond, met een verborgen mi crofoontje in zijn binnenzak. Niemand had bovendien in de gaten dat er ge heime camera's stonden opgesteld. Hier door konden de scharrelaars op het „plein" geheel en al zichzelf zijn. Het resultaat was verrassend, vrant toen kon je pas zien hoe saai, hoe intens saai de mens is bij zijn dagelijkse be- zigheden. Iedereen keek even strak en verveeld, voor zich uit. Zij waren traag in hun bewegingen en liepen erbij of het hun allemaal niets kon schelen". Leen Timp is van nature een beschou wer. Het liefste zwijgt hij, alleen als men over zijn „wilde jaren" praat, dan vindt er een metamorphose plaats in deze bedachtzame, zorgvuldig zijn woor den kiezende (,ik ben free-lance regis seur, dat betekent niet één, maar vijf zuilen tegen') wat sombere figuur. Hij vertelt dan honderduit over zijn geboor teplaats Delft, over zijn baantje als ca mera-man bij de staf van Prins Bern- hard, en vooral over zijn functie als di recteur van een „Openluchtspelondeme- ming" kort na de bevrijding. Ik heb toen enorm veel plezier gehad. Samen met Eduard Veterman en Kees van Ierssel had ik die onderneming op gezet. Wij lieten bekende toneelschrij vers als Anton Coolen, Jan Naaykens, Max Dendermonde en Ed Hoomik his torische spelen schrijven. Die stukken voerden wij op in het hele land. Wij trokken van Vaals naar Meppel en van Middelharnis naar Delfzijl. In het zui den speelden wij meestal stukken waar in Spanjaarden voorkwamen, in het noorden waren de Geuzen zeer geliefd. Er bestond een enorme belangstelling voor de voorstellingen. Wij zorgden zelf voor decors, rekwisieten, costuums, tribunes en redelijke salarissen. Twee jaar hebben wij de onderneming renda bel weten te houden. Toen waren wij het moe en gingen ieder onze eigen weg." Uitvoerig vertelt Timp over de pe riode bij de wereldomroep waar hij de presentatie-regie voerde van vele pro gramma's en waar hij de rechterhand was van de chef-reportagedienst Kees Middelhof. In 1951 neemt hij dan het besluit over te stappen naar de tele visie. Hij wist dat er bij de N.T.S., een vacature was. Op aanraden van tele visie-pionier Eric de Vries deed hij tenslotte de grote stap. Hij werd aan gesteld als derde camera-man. „Het eerste werk dat ik bij de N.T.S. te doen kreeg was het voortduwen van de rijdende camera's, en weinig op vallend, doch zeer belangrijk werkje Later werd ik eerste cameraman, ver volgens floormanager en tenslotte re gisseur, „de gebruikelijke gang van za ken," voegt Leen Timp er aan toe. „Inmiddels was ik naar de AVRO overgestapt. Daar heb ik een aantal documentaire programma's gemaakt en veel reportage-werk gedaan. Voor al voetbalwedstrijden en modeshows vond ik heerlijk om te doen. „Welke uitzending was naar uw oor deel het best geslaagd?" vragen wij Leen Timp moet even nadenken, schuift zijn bril wat vaster op de neus en zegt dan: „De fijnste uitzending die ik ge maakt heb was naar mijn oordeel de reportage over de „Grand Gala du Dis- que" van verleden jaar. Die uitzending was zelfs zo geslaagd, dat vele kijkers dachten dat de televisie zo slecht was. Toen wij merkten dat de Grand „Gala" langzaam een Grand „Chaos" du Dis- que aan het worden was kregen wij er plotseling zin in. Zo geïnspireerd wer den wjj bij het zien van die grote bende dat wij iedere kans benutten om de chaos ook op het scherm over te bren gen. De kleinste details werden opge nomen. Niets ontging ons. De kijkers in de huiskamer konden er geen touw De „Dutch Swing College Band" heeft een bezoek aan Zuid-Amerika ge bracht. Voor de N.C.R.V.-televisie hebben zij gisteravond verslag van hun reis uitgebracht door middel van een filmpje met een begeleidend commen taar in de vorm van een samenspraak tussen Peter Schilperoort de leider van de band en Pi Scheffer. Dat ging dan o.m. ongeveer zo: Peter: „Kijk hier zie je dode dieren langs de weg liggen." Pi: „Hoe onsmakelijk." Peter: „Ja, inderdaad nogal onsma kelijk." En even verder: Peter: „Hier heb je de armenwij ken, dat zjjn dan de wijken waar ae armen wonen." Pi: „Je kunt 't nauwelijks meer wo nen noemen." Peter: „Nee, maar gelukkig is het een warm klimaat." Pi: „Kom, het wordt weer tijd voor een muziekje, Peter." Doek en muziek. Als Peter en Pi het eens bij de muziek hadden gelaten? Voorafgaande aan dit reisverhaal was er een filmpje over „Wat wil de N.C.R.V.?" En dat kwam dan wel neer op een bondige zelfkarakteristiek in tien minuten. Tenslotte verbond de N.T.S. ons dan met de „Hokij "-banen in Den Haag voor een reportage van een ,,IJssterren-pa- rade", waarin vrijwel alle facetten van het kunstrijden werden belicht. Een lust voor het oog. En een beste com mentaar van Siebe van der Zee. H. Hn. Het ging wat schuch ter vanmorgen de begroeting. Het vorig jaar werden ®e handen de avond te voren reeds geschud in JT extra trein, die het Genootschap naar Maas- lcht bracht. Onder het ««not van een geestrijk ankje en een hartig naPjc. u*t onder de vraag: ™aakt de welvaart ons raaken wij de wel- aart- Gebukt onder de eivaart ging alleen de Parkeerplaats. p ??nifk gezelschap, het genootschap voor reclame, voor de buitenstaander 7~0et het ook uniek zijn dat de voorzitter rif, ?et Genootschap als airecteur van Joh, En- re en Zonen voor een rif,c? A-ee' van zÜn in- Sle1?, produktie be ll,? geen verkoopstimu- ^nsen in vorm var. recla- SJ.?,. Yan node heeft. Hij racism a-nkbiljetten- Maar ïnrÏÏV?.zijn hobby- Industneei in hart en b& Zl0t hii het grote nE van goede en juist gerichte reclame. Met ge noegen ziet hij de be langstelling voor reclame bü de industriële leiders dan ook groeien. Een pro. ces dat niet verwonder lijk is. Meer en meer wordt het zwaartepunt van het ondernemersbe- leid van de produktiesec- tor naar die van finan ciering en verkoop ver- scheven. Technisch ts ieder produkt wel te maken. De afzet wo hoofdprobleem. En daar mee komt de reclame liever de marketing verkoopbevordering v aar de reclame deel van is, op de voorgrond en op directieniveau. En dat doet de vraag rijzen waarom geen marketing mensen onder commissa rissen? Daar op de hoogste ladder in het be drijfsleven is de pro duktie en de financiering nog -eruit het sterkst vertegenwoordigd De reclame gaat eeP grote toekomst tegemoet. Tien jaar geleden werd er nog slechts de helft per jaar uit te geven (in ge ïnvesteerd zegt de vak man) van nu. Becijfe ringen doen verwach ten dat er over acht jaar veertig procent meer in geïnvesteerd zal wor den. Nederland staat qua reclamekwaliteit niet bij andere landen achter. Men zal echter op tijd de bakens moeten verzetten. De superlatieven-techniek kan niet eeuwig hoogtij vieren. Eens moet het beste echt het beste en iet mooiste werkelijk het allermooiste zijn. Er liggen echter nog /ele terreinen open. Wat gaan wij met onze vrije tijd doen nu de vijfdaagse steeds verder veld wint? In het propageren van een creatieve vrijetijdsbeste ding zit een mooi stuk werk Wat het terrein van een bedrijf ook is, marketing en reclame zullen bij de afzet een grote plaats in nemen. Vergt dit gemid deld anderhalf procent van de kostprijs van het produkt: het is de verze keringspremie voor het in juiste richting produceren. Een tarief van anderhalf procent kan daarvoor voor de ondernemers niet hoog genoemd worden. Tal van eminente sprekers zullen hun visie op reclame en de welvaart geven. Er zal een forumdiscussie worden ge houden over de verantwoorde reclame in onze welvaartsmaatschappij. Het zijn vogels van zeer verschillende pluimage die zijn uitgenodigd om in dit forum zitting te nemen. Ondermeer van socialistische kant. drs. J. M. den Uyl directeur Wiardi Beekman Stichting van waaruit de stelling dat er welvaart heerst, in zoverre wordt aangevochten dat dit slechts voor een beperkt gedeelte van de bevolking geldt. Mej. drs. Limperg, vroeger directrice van de huishoudraad, kan zeker de belangen van consumenten verdedigen. De ethische kant kan door de predikant dr. Klein Wassink worden belicht. Daarbuiten zullen vele meer techni sche problemen naar voren komen, ter wijl ook de televisiereclame de gemoe deren wei danig zal bezig houden. Het is een uniek gezelschap het ge nootschap voor reclame. Alleen Enge land kent een dergelijke organisatie (Advertising Association) waarbij alle groepen van belanghebbenden bij re clame z«n betrokken. Het bedrijfsleven dat de grote adverteerder is; de be middelaar, het reclamebureau en de mediamensen, de vertegenwoordigers van bijv. drukkerijen en kranten. Het genootschap bundelt de belanghebben den, maar is geen belangen-vereni- ging Elders in het buitenland, behalve dus in Engeland, kent men een derge lijke instelling niet. De uiteindelijke consument van het produkt dat door de reclame wordt aangeprezen vindt men in het Ge nootschap niet. Maar de reclamebu reaus geven hun service in de produk- tiesfeer. Het reclamebureau is een ver lengstuk van de verkooporganisatie van de fabrikant, een specialisatie die voor de fabrikant tot kostenverlaging kan leiden en meestal leidt. De plaats van de consument in de gehele reclame is een moeilijke. Ener zijds kan hij gebaat zijn bij grootscheep se reclame. Dit schept mogelijkheden tot groter en dus goedkoper produktie. Anderzijds toont hij snel wantrouwen. Maar hij werkt mee. Hij gaat in op de reclame.' En ook hier spreken de cijfers. In veler ogen werkt de reclame alleen maar kostenverhogend. „Betaal ik zelf," zegt men wanneer een grote campagne wordt gevoerd. Men vergeet daarbij dat de reclame over een uiter mate deskundig apparaat beschikt; dat het bepaald niet zo is dat er maar met geld gegooid wordt. In navolging van Amerika zjjn er langzamerhand syste men ontwikkeld waarbij met een zo groot mogelijke mate van zekerheid gezegd kan worden dat bij een beste ding van een bedrag aan reclame, voor het aan te prijzen produkt een zo groot mogelijke groep direct geïnteres seerde mensen wordt bereikt. Uitgekiend wordt of huis-aan huis-re clame, affiche-reclame, film-, radio-, te levisie- of krantenreclame het meeste rendement zal opleveren. Rond 500 miljoen per jaar wordt aan reclame uitgegeven, het bedrukken van verpakking enz. mee gerekend. De kranten vormen de belangrijkste groep. Van iedere krant is bekend welk soort lezers qua functie en inkomen zij bestrijkt. Een produkt, dat speciaal voor jonge mensen wordt gebracht, zal men bij voorkeur in familiebladen aangeprezen vinden, in radio- en "t.v.- bladen en in sport- en verenigingsorga nen. Misschien zal men in enkele kranten de advertentie plaatsen wanneer men weet dat een dergelijk blad een bij uit stek jonge lezerskring heeft. Men werkt met dekkingscijfers. Deze geven aan welk gedeelte van de bevolking met adverteren in een bepaald blad wordt bereikt. Gaat het om een grote plaatselijke campagne in een van de grote steden, dan zal men die combi natie van bladen nemen, die een zo groot mogelijk aantal lezers bereikt. Gaat het om één bepaalde groep mensen uit een gemeente, dan zal de nadruk van de campagne anders zijn. Men zal die bladen kiezen die onder deze groepen hun grootste aantal lezers vinden. Dan is echter aangenomen dat men weet, welke de kopers van het produkt zijn of zullen zijn. Om dit vast te stel len is reeds veel gedaan. Er wordt met steekproeven gewerkt om le ontvanke lijkheid van een nieuw of bestaand pro dukt te testen. Statistische onderzoeken door gespecialiseerde instellingen ne men een grote plaats in. Ook wordt meer en meer de psycholoog te hulp geroepen. Hij kan de motieven die ko pers tot aanschaf heeft gedreven na pluizen hetgeen een goede leidraad voor verdere campagnes kan zijn, hij kan óók de weg aangeven bij de in- troduktie van een nieuw produkt; door de motieven, die tot kopen kunnen lei den, te analiseren. In totaal wordt zoals gezegd 500 min per jaar uitgegeven aan reclame. Dit komt gemiddeld neer op anderhalve cent per gulden artikelen die men koopt. Om de reclamekosten nog duide lijker te accentueren: neemt men een krant ter hand en ziet een advertentie van een kwart pagina, die in alle bla den wordt geplaatst, dan heeft het iede re abonnee 0,7 cent gekost. LEEN TIMP meer aan vastknopen. Dat was juist onze bedoeling. De volgende dagen re gende het brieven van verontwaardig de mensen over die erbarmelijke tv-uit- zending. Ja, zegt Timp, nu eindelijk eens glimlachend, ik geloof dat die uit zending in mijn ogen de beste was die ik gemaakt heb. Andere uitzendingen Eens kijken. Oh ja, het optreden van het Neder lands Ballet op het Scheveningse strand. De hele dag had het geregend. Bij stro men viel het hemelwater naar beneden. Een half uur voor de uitzending goot het nog steeds. En dan te bedenken dat wij nog geen moment de gelegenheid hadden gehad om met het ballet te re peteren. Een kwartier voor de uitzen ding hield het regenen plotseling op. Maar toen moest de geïmproviseerde bühne nog worden drooggemaakt. Daar was snel een oplossing voor gevonden: Tientallen benzineblikkei. werden aan gestoken. Het effect was grandioos. Twee elementen: vuur en water. De woeste golfslag van de kolkende zee en de hoog oplaaiende, grillige, dreigen de vlammen ervoor. Hoe het komt weet ik niet, maar op dat moment moest ik terugdenken aan de chaos in het con certgebouw bij de Grand Gala. De man tegenover ons staart voor zich uit. An dere programma's waarmee hij naam heeft gemaakt stipt hij even vluchtig aan. „Alles gaat naar wens", „Venster" „Muziek-Mozaiek", de programma's met architect Bakema en natuurlijk die met zijn ontdekking Pierre Janssen. Twee jaar is Leen Timp nu free-lance regisseur. „Het bevalt mjj goed. Ik heb werk genoeg. Bovendien „schnabbel" ik nog wel eens zo. Dat laatste woord brengt ons op de commerciële televisie. ,,'t Zal mij een zorg zijn, als die er komt", laat Timp zich losjes ontvallen „Voor mij hoeft het niet. Ze hebben te gen mij wel eens gezegd: „Je moet meer commercieel denken. Ik heb toen ge antwoord „hoe doe je dat". Dat is toch waanzin." Op de vraag wat volgens hem tele visie moet zjjn, heeft Leen Timp on middellijk een antwoord klaar: „Televi sie moet zijn ontspannend, informeel, educatief en actueel. Maar let wel: nooit tezamen, dat gaat altijd fout. Ove rigens moet je er rekening mee houden, dat het televisie-publiek, bijzonder moei lijk is. Het zijn alles-eters. Het is niet zo als bij een toneel, film of concert. Daar kan men op een eigen geïnteres seerd publiek rekenen. Je moet soms een programma brengen waarvan je te voren weet dat de helft van de kijkers er geen belangstelling voor heeft. Het HILVERSUM, 26 oktober De NTS neemt vanavond van de VARA de televisieuitzending over van het to neelspel „Oom Wanja" van Anton P. Tsjechow. De uitzending is gebaseerd op de oorspronkelijke toneeluitvoering door de Nederlandse Comedie en Willy van Hemert heeft als uitgangspunt voor zijn televisieregie de oorspronkelijke en scenering van Peter Sjarow genomen. Deze schreef indertijd in zijn toelich ting op de voorstelling: „Niet alleen in de Russische literatuur vormt het werk van Tsjechow een op zichzelf staand hoogtepunt. Door de hele wereld wordt deze schrijver erkend en naar waarde geschat. Het geheim van Tsjechow's kracht schuilt vóór alles in zijn onafhan kelijke geest, zijn drang naar waarheid, waarmee hij doordrong tot de geheime diepten van haar leven. Het wezen van Tsjechow en zijn hele natuur straalden altijd weer vreugde en optimisme uit en dit weerspiegelt zich duidelijk in zijn vertellingen en toneelstukken. Voor een Rus is het onbegrijpelijk, dat Tsjechow in Europa zo vaak verkeerd wordt be grepen; waarom men hem voor een pes simist houdt. Zijn toneelstukken in het bijzonder worden vaak onjuist vertolkt. Zelf zei hij meer dan eens: ,,Ik wil de mensen zo ver krijgen, dat zij zullen in zien, hoe zinloos zij leven. Als zij dat eenmaal begrepen hebben, zullen zij zich zeker een beter en mooier leven scheppen. Ik zal aan dat leven geen deel meer hebben, maar ik weet zeker, dat het heel anders zou zijn." En nog altijd, aldus besluit Sjarow. dro men wij en zoeken wij naar een beter en mooier leven". De rollen in „Oom Wanja" worden gespeeld door Johan Fiolet, Ank van der Moer, Ellen Vogel, Jacqueline Royaards-Sandberg, Ko van Dijk, Han Bentz van den Berg. Pierre Myin, Magda Janssens en Jan Verkoren. Advertentie zjjn meestal deze mensen, die de boze brieven sturen. Ik geef niet zoveel om al die brieven. Want eerlijk gezegd: „Wie schrijven er nu brieven?" Zou u bij een slechte uitzending onmiddellijk in de pen klimmen en ons een brief schrij ven? Toch niet zeker". Timp werpt een snelle blik op zijn horloge. „Hoe is de belangstelling?" „Dat is mij heel erg tegengevallen. Ik dacht dat het net zo zou gaan als bij een circus: jongetjes, die onder het tent doek zouden doorkruipen om toch maar niets van het spektakel te missen In dat opzicht ben ik bedrogen uitgekomen Er komen wel nieuwe, jonge krachten bij de t.v., maar hun aantal is toch bij zonder klein. Ik weet niet waar dat precies door komt." FRANS BOELEN VRIJDAG HILVERSUM I, 402 m. VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 9.00 Gym. v. d. wrouw. 9.10 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Schoolradio. VPRO: 10.00 Lezing. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 V. d. vrouw. 11.15 Zangreci- tal. 11.40 Orgelspel. AVRO: 12.00 Jazz muziek. 12.20 Regeringsuitz.V. d. landb. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Sport en prognose. 12.50 Pianospel. 13.00 Nws. 13.16 Meded. en gram. 13.25 Beursber. 13.30 Lichte muz. 14.00 Kinderkoor. 14.15 De kinderboekenweek 1961, lezing. 14 35 Beiaardconc. 14.45 Gram. 15.00 Licht pro gramma. VARA: 16.00 Gram. 16.30 V d. zieken. 17.00 Tijd voor teenagers. 17.50 Act. 18.00 Nws. 18.15 Lichte muz en zang. 18.50 Praatje. 19.00 V. d. kind. 13.10 Jazzmuz. VPRO: 19.30 Lezing. 19.45 VFRO-nieuws. 20.00 Nws. 20.05 Boekbe spreking. 20.10 Lezing. 20.25 Lezing. 20.35 Declamatie. 20.50 Lezing. VARA: 21.00 Gram. 21.30 Gesprek. 22.00 Lichte muz. ™„„Bultenl- weekoverz. 22.30 Nieuws. VPRO: 22.40 Gesprek. VARA: Soc. nws. In Esperanto. 23.10 Muzik. discussie. 23.55 tot 24.00 Nieuws. Golflengten: 31-, 41,- 48m-band; 196m; uur van uitzending: 22.15 uur. VRIJDAG 28 OKTOBER Vier jaar na de installatie, hoort men nop de vraag- „Is die ge schenk-zender van ons al in gebruik?" DAGELIJKS 21.u0 UUR Gezinsrozenkransgebed in het La tijn o.a. op de 196m (N.B.: Programmawijziging voor- behouden vanwege aktualiteiten.) HILVERSUM II, 298 m. KRO: 7.00 BRUSSEL, 324 m 12 02 Tram zing. 12.00 Middagklok. 12.04 Gram. 12.30 22.16 Jazzmuz 2L4° Zangrecital. tuinb. meded. 12.33 Lichte muz. 12.50 Act. 13.00 Nws. 13.15 Nwe gram. 484 m IR ik prom -\a m 13.20 Dansork. 13.45 V. d. vrouw. 14.00 14 20 Lichte muz 15 03 T fphtoir* koren- Gram 15.00 Schoolradio. 15.30 V. d. zie- Belgis^e cor^Donisfpn nfisPr* muz' v' ken. 16.30 Gram. 17.00 V d. -jeugd 17 15 is l ppam S i 16-08 °Peramuz. Kinderkoor. 17.40 Beursbe?. 17 45 Ama- i.'?5 v2?'i££Kamermuz' Gra™- teursprogr. 18.20 Het hoger onderwijs, kiankb. 18.50 Regeringsuitz.25 jaar zee manswelzijn. 19.00 Nws. 19.10 Herdenking v. d. Hongaarse opstand. 19.25 Boekbe spreking. 19.30 Pol. lezing. 19.40 Verz. Lichte muz. 21.30 ^'var7 muz.3 2230 Nws° OO^tPóevar0 muz^iiO^l KRO: 22.40 Lezing. 22.50 Gram. 23.55-24.00 Nws. Ftovfrri^. Tü A^ond^?Vdex° ENGELAND, BBC Home Service, 330 tn.: 13.10 Hoogtepunten uit de progr. v d. afgel. week. 15.00 Gevar. muz. 16.00 Ork. cone. 19.00 Koorzang. 20.00 Ork DUITSE TELEVIS1EPROGR. 1™ V. d. jeugd. 17.15 V. d. jeugd concert. 21.30 Cabaretliedjes. 22.30 Piancv eramma vnT'.vnnVi <ReS'°naal pro- recital. 23.06-23.36 Kamermuziek. gramma, NDR. 18.20 Progr over? m i-, ,20 Progr. overz. 18.25 Die Nordschau. 19.25 Unternehmen' Kum° ENGELAND, BBC Light progr 15 nn ferkaste,n- WDR: 18.40 Hier und Heute en 247 m.: 11.31 Amus. muz. 12.31 Gevar «TnoN Pariser Kammertheater) Pfogr. 13.31 Lichte muz. 15.00 Lichte muz' s?Urn' en weeroverz 20.20 Filmrep. 15.31 Muz. b. h. werk. 16.34 Gram 17 00 ski?if"i18UWon ^steren en rnorgen. 21.10 Gram. v. d. jeugd. 17.31 Ber. en grain. SpeeIlllm- 22-35 Laatste nws. muz5ielce23a3i Lichte muziek"^™' danS~ VLAAMS-BELG. TELEVISIEPROGR. 19.00 Protest, ultz. 19.30 V. d. 309 m- 12-°0 Lichte muz 20 00 Nws. en sportuitsl. 20.25 Het manne- 13.15 Ork conc. 14.00 Gram. 16.00 Volks- ke- 20-30 Filmrep. 20.50 Poolse film. 21.00 17-40 Gram. 19.15 Aida opera Eilmkron. 21.45 Interview. 22.25 Hoogte- ïr'Namermuz. 0.10 Gram. 1 00 Weer- Punten uit de geschiedenis v. d. Ameri berichten .n gevar. muziek. kaanse stomme film. 22.55 Nieuws. FRANS-BELG. TELEVISIEPROGR. 18.30 V. d. jongeren. 19.00 Filmkron. Nwe gram. 20.00 20.00 Joum. 20.30 TV-spel. 22.15 Kunst. literaire en theaterkron. 22.55 Journaal. nn l Gr0am- «.10 Kamermuz t ^.„i akv- 18,30 Nwe gram. 20.V Le roi d Ys, opera.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1961 | | pagina 13