Hoe komt men nog in de
Berlijnse Sovjetsector?
Voor buitenlanders één
doorlaatpost in de muur
OVER ZEBRA'S
TIJGERS
EN VOORRANG
€sso
Langs „U.S.
Checkpoint
Charlie"
Bekentenis van een Oost
berlijnse taxi-chauffeur
Hevige cycloon
in Italië
Alles over de slagerij op de „Slavakto"
Kamercabaret
0 mijn land Papoea
NAAR DE „HOOFDSTAD VAN DE D.D.R."
Een sinistere
punctualiteit
Ciit1?1' T'-'A',s >>«- -
Ontwerp-resolutie
tegen Zuid-Afrika
Molotov ontboden
op ambassade
Delgado breekt
met Galvao
Spoedig terugkeer
naar Sovjet-Unie?
Portugese oppositie
BERLIJN
Voorlopig einde van
de paspoortenoorlog
Zuidafrikaans protest
tegen houding van
Nederland in V.N.
Buitenverblijf van
paus beschadigd
MET ESSO BENT U BETER UIT
DINSDAG 31 OKTOBER 1961
PAGINA
TUNGSRAM
BUITENLANDSE
KRONIEK
ïa^Ussen blijft het nog altijd een
ï\v Se'' wa* ,^ussen me': ^un-
kernproeven nu precies beogen.
Sc^.. militaire nut, het zij herhaald,
tet twijfelachtig. Wie er nucleaire
bejeUj chantage achter zoekt, moet
in j en' ^®t de veronhvaardiging
Zoals wij in het bezette Neder
land steeds ons persoonsbe
wijs bij ons moesten hebben,
zo kan men voor bezoeken aan
Oost-Berlijn zijn pas niet missen.
Wat heb ik dezer dagen mijn pas
vaak te voorschijn moeten halen
Sinds de oorlogsjaren heb ik mij
nooit binnen enkele dagen zo
vaak moeten legitimeren, en de
Vopo's in hun groene uniformen
wekten onaangename associaties
met de Grüne Polizei. In de uren
dat ik mij dezer dagen aan de
oostelijke zijde van de Berlijnse
sectorgrens bevond, werd ik voort
durend herinnerd aan ervaringen
in Nederland van het begin van
de jaren veertig. Weliswaar was
mij gezegd, dat men als Neder
lander geen risico zou lopen als
men zich in de Sovjetsector begaf,
maar ik voelde mij ginds toch
niet bepaald behagelijk door al die
intensieve controle.
Terwijl ik, bij een vorig bezoek
aan Oost-Berlijn, twee jaar gele
den, verscheidene malen onder de
Brandenburger Tor door was ge
gaan, is daar nu een prikkeldraad
versperring, er voor de buitenlan
der in West-Berlijn bestaat er
sinds 13 augustus nog maar één
opening in de sectorgrens: de
Friedrichstrasse.
Morgen, 1 november, ië het zover. Dan hebben
kleine en grote voetgangers op de zebrapaden
voorrang. Een belangrijke stap is gezet op de
weg naar een veiliger verkeer. Dus, let op de
zebra's, automobilist. Laat de wandelaars
voorgaan. U bent immers zo weer weg, daar
zorgt de tijger in uw tank wel voor. Ja precies,
de Esso tijger maakt een motor kittiger, pittiger,
krachtiger, machtiger. Geef hem een plaats in
uw tank, tank Esso Extra.
Gloeilampen
Er zijn jaren geweest, dat men dic
taturen prees, omdat zij de treinen op
tijd lieten lopen. Punctualiteit van een
zonder meer sinistere soort legt op het
Ogenblik de Sovjet-Unie aan de dag.
Op de eerste dag van het Russische
partijcongres heeft premier Khroesj-
tsjev aangekondigd, dat zijn experts
op het eind van de maand oktober
een waterstofbom van vijftig megaton
tot ontploffing zouden brengen. Tien
duizenden particulieren in de hele
wereld hebben tegen dit voornemen
eprotesteerd. Regeringen van andere
ancien hebben voorgesteld de kern-
Proeven in de dampkring te staken en
de besprekingen over een moratorium
Op alle andere kernproeven te her-
Vatten. De Algemene Vergadering
heeft een plechtig beroep gedaan op
de regering in Moskou om van dé
proef af te zien.
Maar prompt op de
voorlaatste dag van
de maand oktober
sloegen de wijzers
van de seismogra-
fen in Zweden, De
nemarken, Nederland, Frankrijk en
nog andere landen uit. De ontploffing,
oen week tevoren, van een bom van
dertig megaton bleek geen afwijking
Van het tijdschema te zijn, maar een
toegift. Het was niet meer dan de
••vvarming-up" voor de grote klap van
tfisteren.
Alles, wat men na de bom van der
tig megaton aan protesten en bezwa-
ren naar voren heeft gebracht, geldt
in versterkte mate. Er bestaat geen
Zekerheid over de mate, waarin de
radio-actieve besmetting van de at
mosfeer door deze proef is versterkt.
Vrii algemeen is men van mening,
at pas na het aanhoudend tot ont
ploffing brengen van zeer zware
ornwapens wezenlijk gevaar voor de
jMksgezondheid ontstaat. Maar de
bussen zijn zo karig met hun techni-
sche mededelingen en de proef, die
M hebben uitgevoerd, is van een zo
°ngebruikelijk kaliber, dat ook deze
jjoruststellingen niet helemaal water-
j t zijn. Vast staat in ieder geval,
at eje Russen met [mn proef de af-
t a^d tussen het huidige peil van de
'0-actieve besmetting en de „rode
^reep hebben verkleind. Mocht de
fa^rikaanse president het gewenst
irv ien van zijn kant de kernproeven
hij j®Hampkring te hervatten, dan zal
hiermee rekening moeten houden.
a[s L Wereld nu zeker even groot is
Rü e angst. Wellicht speculeren de
bes!Set\. eroP. dat de laatste emotie
Een60 Za' hlijken dan de eerste.
Kbr anc^ere mogelijkheid is, dat
öan°ei^S'rV Z'tn sP'erhalIen toont
aar j e binnenlandse oppositie en
°nbed6 /leSe bondgenoten, die een
de p ^''n?bare neiging vertonen uit
hef ®aan l°Pen. Misschien is
dezpUlS'e antwoord een mélange van
°Veru .eri°n stellingen, met een klei
bel ,Van bet laatstger
<^e R., Cfn a^onclerIijk aspect van
Van d 'SCle P°htiek thans los te zien
China eg'"ü,eie"cle .verwijdering tussen
n de Sovjet-Unie.
overgang tussen Oost- en West-Berlijn aan de Friedrichstrasse wordt beheerst
door de Amerikaanse controlepost: „U.S. Army Checkpoint Charlie".
ein
noemde
bijna on
zen. Hier moesten we voor de tweede
keer onze pas laten zien. Weer een me
ter of tien verder werden we aangehou
den door een Vopo, die ons beval een
kantoortje binnen te gaan waar de „dou
ane" gevestigd was. (Volgens de offi
ciële Oostberlijnse opvatting hadden we
immers een staatsgrens overschreden).
In dit kantoortje vroeg men ons, of
we niets aan te geven hadden, en of
we Oostduitse marken bjj ons hadden.
Ik moest laten zien, wat voor geld ik
in mijn portefeuille had, en toen daar
slechts Nederlandse en Westduitse bank
biljetten in bleken te zitten, was het
kennelijk goed. Op onze vraag of we
geld konden wisselen kregen we een ont
kennend antwoord, maar men gaf ons
een lijst mee van hotels, restaurants,
boekwinkels, levensmiddelenzaken en...
twee kappers die westelijke marken
aannamen. (Men betaalt dan in plaats
van één oostmark één westmark, een
bijzonder irreële koers, want de werke
lijke waarde van het Oostduitse geld
is heel wat geringer).
Na deze derde controle konden we
eindelijk voorlopig onze pas op
zak houden. We liepen de slecht
verlichte Friedrichstrasse in,
waar we in een etalage, onmiddellpk
geconfronteerd werden met een portret
van de Oostduitse partijleider Ulbricht,
terwijl daar ook verscheidene rode
spandoeken hingen, waarop in witte let
ters communistische propaganda-leuzen
stonden, die betrekking hadden op de
komende ondertekening van het Rus-
sisch-Oostduitse vredesverdrag. We pas
seerden op onze avondlijke wandeling
de Französischestrasse, en de schaarse
voorbijgangers namen ons nieuwsgierig
op. (De Oostberltjner ziet aan zo n
groepje wandelaars onmiddellijk dat het
vreemdelingen zijn). Al spoedig waren
we op Unter den Linden. De eens zo
fleurige avenue, met de lindebomen
waaraan deze historische straat haar
naam ontleent, was nu bijna totaal ver
laten. Er was vrijwel geen verkeer, en
het was er haast helemaal donker. In
westelijke richting was in de verte de
hel verlichte Brandenburger Tor te zien.
We besloten de Friedrichstrasse
verder te volgen tot we bij een brug
over de Spree, aan het spoorwegsta
tion Friedrichstrasse arriveerden. Hier
gingen we de Mitropa-Gaststatte bin
nen, een van de vijftien restaurants
waar de buitenlander, volgens de lijst,
met Westduitse marken terecht kan.
Met moeite vonden we een tafeltje
in deze stationsrestauratie, waar het
bijzonder druk was. De zaal maakte
een schamele en onverzorgde indruk
Nauwelijks waren we gaan zitten, of
de ober riep ons toe, dat we onze
passen moesten laten zien. Eerst toen
dat gebeurd was, wilde hij onze be
stelling opnemen. Op de spijskaart
stond iets intrigerends: „Sovjetische
Cognac*****. (Ja er waren werke
lijk vijf sterretjes geplaatst achter die
twee woorden). Maar de versnape
ring bleek helaas niet voorradig, en
ik kan u dus niet berichten in hoeverre
deze drank die overigens maar 92
pfennig per glas kostte naar bijvoor
beeld een Courvoisier smaakt). Om
dat we op Russisch bezet gebied wa
ren, hebben we ons maar een wodka
laten inschenken, waarvoor anderhal
ve mark gevraagd werd. We zijn niet
Toen ik op een avond, met enkele
landgenoten, een wandeling maakte
over de Kurfiirstendamm in West-Ber
lijn besloten wü de situatie in ogen
schouw te nemen aan de overzijde van
de Muur die sinds twee en een halve
maand Berlijn in tweeën deelt. Wat in
het vooroorlogse Berlijn Unter den Lin
den was, is nu de Kurfurstendamm.
Men zou deze boulevard de Champs-
Elysées van West-Berlijn kunnen ncie-
men. Er heerst een grote bedrpvigheid.
De talloze kleurige lichtreclames flit
sen aan en uit, en op de overdekte ter
rassen van Kranzler en de andere lu-
xueuzecafé's zijn alle tafeltjes bezet. Men
heeft moeite te beseffen, dat men zich
hier in een belegerde stad bevindt, e
dat West-Berlijn tenslotte met anders
is dan een eiland in de rode zee van
de „Duitse Democratische Republiek
Op de Kurfiirstendamm daalden we
de trap af van de splinternieuwe U-bann
halte Uhlandstrasse, en vervolgens re
den we met de ondergrondse naar de
laatste halte vóór de sectorgrens: de
halte Kochstrasse.
Als men hier de trap op is gegaan,
staat men nog geen honderd meter
van het witte wachthuisje dat de Ame
rikanen onlangs midden op de Frie-
derichstrasse gebouwd hebben. In het
huisje, met het opschrift „U.S. Check
point Charlie" stond Amerikaanse
militaire politie, met de letters M.P.
op de helm, en daarvoor liepen West-
berlijnse agenten rond, die de menig
te nieuwsgierige Westberlijners op een
afstand hielden. Op ertoon van ons
paspoort lieten deze agenten ons pas
seren, en een ogenblik later liepen
wij over een witte verfstreep op net
wegdek naar de overzijde van het
IJzeren Gordijn naar een gebied dat
in het Westen officieel betiteld wordt
als de Sovjetsector van Berlijn, maar
dat door de autoriteiten van Oost-Ber
lijn zelf „de hoofdstad van de Duitse
Democratische Republiek" genoemd
wordt. De Westerse Grote Mogendhe
den (en bijvoorbeeld ook Nederland)
erkennen de D.D.R. echter niet. Voor
deze staten is Oost-Berlijn slechts het
door de Russen bezette gedeelte van
een stad die nog steeds onder vier-
mogendhedenbestuur staat.
Nauwelijks hadden wij een paar stap
pen over de witte streep gezet, of er
kwam een man van de Oostberlijnse
Volkspolizei op ons af, die naar de pas
sen vroeg. Toen die getoond waren wil
den wij door de slalom-barrière verder
gaan. De Vopo's hebben hier in de Frie
drichstrasse op 13 augustus met stenen
trottoirranden 'n zig-zag-doorgang aan
gelegd om te voorkomen dat Oostber-
liiners per auto met grote snelheid door
de controle zouden schieten. De auto
mobilist kan nu slechts stapvoets rij
den, en hij krijgt geen kans zich met
geweld een weg naar het vrije West-
Berliin te banen. Voetgangers moeten
om deze barrière heen lopen, en worden
naar een heel smalle opening tussen
het prikkeldraad en de hekken verwe-
lang in deze bepaald niet gezellige
restauratie gebleven, en aangezien het
tijd werd naar West-Berlijn terug te
keren, probeerden we buiten een taxi
te krijgen.
De chauffeur, wilde ons aanvanke
lijk niet meenemen, omdat hij geen west
marken kon aannemen. Na enig aan
dringen mochten we echter instappen,
en het portier was nog niet dicht, of
hij vroeg of we wat te roken hadden.
Prompt stopten wij hem een handvol
Nederlandse sigaren en een pakje Ne
derlandse sigaretten in de hand, het
geen blijkbaar als betalingsmiddel aan
vaard werd. (Men had ons in West-
Berlijn gezegd, dat je in Oost-Berlijn
met rookwaar nog wel wat doen kunt).
De man stopte de sigaren en sigaretten
weg met de opmerking: „Dat is voor
mijn oude heer". Hij vroeg of we Zwe
den waren, en toen we onze nationali
teit bekend gemaakt hadden, deed hij
een bekentenis: „Mijn ouders wonen
nog in Oost-Berlijn", zei hij: „Anders
was ik al verdwenen". Meer wilde hij
kennelijk niet zeggen, maar het was
duidelijk genoeg. Voor hij ons weer af
zette aan de Oostberlijnse kant van de
doorlaatpost aan de Friedrichstrasse,
zei hij nog: ,,U zegt maar dat u mjj met
oostmarken betaald hebt, als ze u daar
naar vragen". Toen we, even later, op
de plaats van bestemming waren aan
gekomen, gaven wij, Nederlanders, de
chauffeur spontaan een hand, en we
wensten hem nadrukkelijk alle goeds.
Hij zal wel begrepen hebben, dat we
met dit gebaar ons medeleven wilden
tonen.
Opnieuw vroegen Vopo's enige malen
de passen voor we, met een gevoel
van grote opluchting, het Amerikaanse
wachthuisje passeerden, om vervolgens
met de ondergrondse naar het West-
berljjnse hotel terug te keren. Het Oost
berlijnse avontuur was ten einde, maar
de woorden van de taxi-chauffeur zullen
mij nog lang bijblijven: „Sonst war Ich
schon verschwunden.U' BR0NKHQRST
NEW YORK, 31 okt. De afgevaar
digden van Ghana en van een aantal
andere landen hebben in de Algemene
Vergadering van de Verenigde Naties
een ontwerpresolutie ingediend, waarin
wordt voorgesteld sancties tegen de
Zuidafrikaanse Unie af te kondigen.
Volgens de resolutie moet de assem-
blée voorts de Veiligheidsraad vragen
te overwegen of de Zuidafrikaanse re
publiek wel lid van de Verenigde Naties
kan blijven.
WENEN, 31 okt. (UPI) De vroege
re Russische minister van buitenlandse
zaken, Molotov, heeft gisteren urenlang
op de Russische ambassade in Wenen
vertoefd, waarheen hij was ontboden, zo
is uit betrouwbare bron vernomen. Het
was de tweede maal dat Molotov, die
de rechterhand van Stalin is geweest,
naar de ambassade werd geroepen om
daar te komen praten.
Oostenrijkse ambtenaren verwachten
dat Molotov zal worden ontheven van
zijn functie als permanent hoofd van de
Russische delegatie bij het internationa
le bureau voor atoomenergie en dat hij
daarna naar de Sovjet-Unie zal vertrek
ken. Men gelooft niet dat Molotov zal
proberen zich in het Westen te vestigen.
Men denkt dat hij naar huis zal gaan
om zijn eventuele straf te ondergaan.
RABAT, 31 okt. (AFP) „Ik heb ka
pitein Galvao, die ik als jen verrader
van de zaak die wij verdedigen be
schouw, uit mijn organisatie gesloten."
Dit heeft generaal Umberto Delgado,
leider van de Portugese oppositie in
ballingschap, in Rabat tegenover een
correspondent van AFP verklaard.
„Deze ambitieuze kapitein", aldus
Delgado, „heeft aangekondigd dat hij
in het geheim Portugal zal binnendrin
gen om een militaire actie te ontkete
nen en dat hij reeds het noodzakelijke
materiaal in Tanger heeft samenge
bracht. Ik distancieer mij van kapitein
Galvao en zijn mannen en blijf tegen
een dergelijke gang van zaken gekant.
Zijn optreden op de „Santa Maria heb
ik alleen gesteund om de eenheid in de
oppositie te bewaren", aldus Delgado,
die tenslotte verklaarde dat de „revolu
tie in Portugal tegen de dictator »ala-
zar van binnen uit moet komen met de
psychologische steun van de buitenland
se organisatie".
BERLIJN, 31 okt. (Rtr) De Ame
rikaanse missie in West-Berlijn heeft
van Washington instructies gekregen om
het gewapend geleide van Amerikaanse
burgers, die Oost-Berlijn willen binnen
gaan, voorlopig achterwege te laten,
terwijl pogingen worden gedaan om
in Moskou over deze kwestie te onder
handelen. Dit is maandag in gewoonlijk
betrouwbare kringen in West-Beriijn
meegedeeld.
In genoemde kringen verklaarde men
dat, indien de Russen willen onderhan
delen, de Amerikanen bereid zijn tot
een compromis. Amerikaanse functiona
rissen willen dan vanachter gesloten au
toruiten hun papieren aan de Oostduit
sers tonen. Dit is reeds het gebruik bij
het Britse officiële niet-geüniformaerde
personeel.
De Amerikanen zullen voorts trachten
meer toegangswegen tot Oost-Berlijn
voor geallieerd personeel te verkrijgen.
Er is thans slechts één toegangsweg, die
in de Friedrichstrasse.
JOHANNESBURG, 31 okt. Het
„Johannesburgse immigrantencomi- 1
té" heeft de tekst van een brief gepu
bliceerd, die het namens Nederlandse
immigranten in Transvaal en andere
provincies in Zuid-Afrika aan koningin
Juliana zou hebben gezonden. Volgens
deze brief zouden talloze in Zuid-Afri
ka levende Nederlanders en Zuidafri
kaanse burgers van Nederlandse af
komst hun bezorgdheid en hun mis
noegen hebben te kennen gegeven over
de houding van de Nederlandse rege
ring in de V.N. jegens „het stamver
wante Zuid-Afrika."
Voorts zou een fonds in het leven
worden geroepen voor de kosten van
het zenden van een afvaardiging
naar Nederland, die de minister-pre
sident persoonlijk een motie van pro
test zou moeten overhandigen.
Advertentie
(Van onze Romeinse correspondent)
ROME, 31 okt. Terstond nadat de paus
gisteren had vernomen dat een cycloon
schade aangericht had in de „Castelli",
de plaatsjes in de Albaanse heuvels ten
zuiden van Rome, heeft hij de staatsse
cretaris, kardinaal Cicognani, opdracht
gegeven zich naar het getroffen gebied
te begeven en de slachtoffers te bezoe
ken. De paus stelde tevens een som geld
ter beschikking voor de onmiddellijke
leniging van de nood. Het Pauselijke
Hulpwerk werd tevens ingeschakeld om
assistentie te verlenen met kleding, de
kens en levensmiddelen.
De cycloon ontstond nabij het vlieg
veld Fiumicino door het samentreffen
van de warme uit Afrika komende Sci-
racco en koude lucht, dit uit de bergen
kwam. De cycloon volgde enige kilome
ters de kust en richtte schade aan in
Ostia, nam in kracht toe en draaide
landwaarts in, waar hij over de plaats
jes Genzano, Ariccia, Albano en Castel
Gandolfo viel. Er zijn drie doden te be
treuren, honderden gewonden en de
materiële schade wordt momenteel op
drie miljard lire geschat.
Voor de cycloon zich oploste, trof hij
in volle hevigheid Castel Gandolfo en
het pauselijk buitengoed. De villa Bar-
barini, het centrum van het pauselijk
domein, werd aanzienlijk getroffen; ver
schillende muren stortten in, de daken
werden beschadigd en twee koepels van
de sterrenwacht. Talrijke bomen, waar
onder eeuwenoude in het park en op
het landgoed, werden ontworteld.
Advertentie
ge groepen meenden toen („ten on
rechte"), dat het een denigrerende
naam was, die de Indonesiërs hun
zouden hebben gegeven. Hai Tanahku
Papua werd daarom vervangen door:
Hai Tanah Nieuw-Guinea.
-T- amercabaret'
v telboer (28)
Van een simpele, op zichzelf we,
interessante tentoonstelling van
werkstukken van leerlingen van
de Utrechtse slagersvakschool,
is de slagersvaktentoonstelling in de
laatste jaren uitgegroeid tot een veel
omvattende expositie van het slagers-
bedrijf in zijn breedste geledingen.
Van de oorspronkelijke opzet is niet
zoveel meer te bemerken, want de
dominerende faktor heeft zich langza
merhand verplaatst naar de aanver
wante bedrijven. Een keur van ma
chines van verschillende aard, uitge
breide collecties van kruiden en
specerijen enz. geven aan deze expo
sitie een goede kijk op de vaktechni
sche ontwikkeling van het slagersbe
drijf.
De president van de Internationale
Slagers-confederatie, de heer Schub,
uit Luxemburg, die even te voren
door het „ontleden" van een model
van een rund de -tentoonstelling had
geopend (zie foto), wees in zijn toe
spraak op de gevaren die de kleine
zelfstandige slager bedreigen, niel
alleen van de zijde van de grootbedrij
ven maar ook van de producenten
die 'steeds meer geneigd zijn hen tc
negeren.
Deze zestiende Slavakto telt nie
minder dan 250 stands en draagt eei
min of meer internationaal cachet
daar niet minder dan vijftien landei
met hun produkten zijn vertegenwoor
digd. Aan de tentoonstelling is een
wedstrijd in het opmaken van vlees
schotels verbonden. De gemeenir
Utrecht heelt hiervoor als prijs een
verzilverde „stadsheer" beschikbaa:
gesteld, d.w.z. een reproduktie van di
hofbeer, een vet varken zoals dat in
de middeleeuwen jaarlijks op de 21e
november door de Utrechtse burgerij
volgens een oude traditie werd ge
schonken aan de Staten van Hollan
en West-Friesland.
Hai Tanahku Papua (O mijn lam
Papoea), het lied dat de Nieuw
Guinearaad op voorstel van he:
„Komite National" tot volkslied
wil verheffen, zongen de Papoea's al
in 1925. Het staat in een bundel
ieugdliéderen: Sending Mas (de gou
den fluit), die is samengesteld dooi
dominee I. S. Kijne, die ruim dertig
iaar op Nieuw-Guinea als zendeling
heeft gewerkt en nu docent is aan de
zendingshogeschool in Oegstgeest. Ds.
Kijne schreef het lied voor het koor
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIillllllllililHiiti
van de zendingschool in Mei, waarvan
hjj toen directeur was. Hij ontleende
de melodie aan een vrij onbekend
Nederlands volksliedje van Mariur-
A. Brandts Buys sr., die leefde van
1840 tot 1911. „De tekst is Meleis", zegt
lijj, „dat was reeds in die tijd de
voorgeschreven taal op de scholen.
Het is een zeer eenvoudig lied. Per
soonlijk vind ik het Nieuw-Guinea
lied, dat ik na de tweede wereldoor
log heb geschreven en gecomponeerd,
beter,"
De verkiezing van zijn lied tot
volkslied is voor ds. Kijne wel als een
verrassing gekomen al heeft het hem
niet verbaasd. Nagenoeg alle leden
van het „Komite National" hebben
het lied namelijk zelf van hem ge
leerd Wel vindt hij het opmerkelijk,
dat de naam Papua weer in de tekst
is opgenomen. Na de oorlog is deze
uit de tekst geschrapt, nadat er be
zwaren tegen gerezen waren. Sommi-
noemt Hans Wor-
het eabaretpro-
V gramma, dat hij helemaal
alleen brengt, zü het dat de
:ige musicus Jan Everts zoon van
roningens stadsbeiaardier Jacob
verts hem op voortreffelijke wijze
p de piano begeleidt en er voorts
-mand zorgt voor een goede belieh-
ing. Een „one-man-show" als u wilt,
il vindt de Groninger student Wortel-
x>er dit modewoord geen passend
.deksel" op zijn nu nog vijf
:wartier durend programma. Het is
-een show. Het is cabaret in optima
>rma. De liedjes en de conferences
ijn hekelend, maar blijven een luch-
ge sfeer ademen, een tikkeltje Fran
's esprit, en helemaal in de Franse
Jeer in ..Paris" en „Vive la republi-
ue", zoals hijzelf zegt „vier-talige
onsens". De teksten heeft hij in
•oofdzaak zelf geschreven, de mu2iek
elf gecomponeerd en hij brengt het
elf leuk, zonnig en vlot.
Met veel plezier en toewijding heeft
uj tezamen met enkele andere Stu-
ienten van „Albertus Magnus" uit
Jroningen anderhalf jaar lang een
;tudentencabaretprogramma in ons
iand gebracht, dat veel succes heeft
geoogst. Er werden zo'n 120 voorstel
lingen gegeven overal in het land en
er werd menigmaal opgetreden voor
radio en televisie. En nu doet Hans
Wortelboer het alleen. Hij schaaft de
hele dag aan „Kamercabaret" en
ueeft de bedoeling het programma uit
:e bouwen tot een twee uur durende
voorstelling.
„Kamercabaret" is een unieke ca
baret-vorm in de Nederlandse studen
tenwereld. Evenals destijds „Visa
Vers" werd ook „Kamercabaret" ten
doop gehouden in Winschoten. Daarna
volgden enkele voorstellingen in Gro
ningen. In de komende weken staan
veelal besloten voorstellingen op het
programma in Helmond, Utrecht en
Rotterdam. Muziekstudie en cabaret
hobby vinden bij deze hardwerkende
student een synthese in dit „Kamer
cabaret", op zodanige wijze dat het
beslist niet binnenskamers moet blij
ven.
lllllllllllllllllllllllllllllll
Repetitie kamercabaret. Links pianist
HiimimiMiiMiiiimiiiiiiiimiiiiiNiininMiiimmiiiiMiiiimii Jan Everts, rechts Hans Wortelboer.
