Welvaartsbeleid eist
krachtige hand
commentaar
W.M. is volledig bij de
oplossing betrokken
Antwoord aan Joh. Zwanikken
m
Opening
Maatschappelijke werkers
krijgen beroepscode
Beheersing van lonen en prijzen
Bezwaren van de Maatschappij
voor de Geneeskunst
Geheimhouding van alles wat
omtrent cliënt bekend is
t, 0rhsrv.i1"gi.s«»a»
Arbeidsongeschiktheidsverzekering
,..op de
voorgrond
bij élke
gelegenheid!
S'TRUCTUURVRAAGSTUK
POTTER SgÉÉgl
„LI NI A
Tweede Kamer: NAVO
te passief tegen het
communisme
Nassi-comité hekelt
beleid spijtoptanten
«111
CHUl
J^LT.//.JJ5o
EEN TON voor het
studentensanatorium
Kritiek Eerste Kamer
op ontwerp woningwet
PON OMARENKO UIT
CENTRALE COMITé
COMM. PARTIJ
Telefoneren met Buiten-
landse Zakenmoeilijk...
ZATERDAG 4 NOVEMBER 1961
PAGINA 7
rood - wit - dry
De voorzitter van de Standsor
ganisatie voor de Werknemende
Middenstand, de heer A. J. A. van
der Donck, schrijft ons:
TUNGSRAM
1I1Ï8§I1PP&
-
Postbus 973 Rotterdam
(Advertentie)
1/1 fles f. 6.95
1/2 fles f. 3.55
J
(Van een medewerker)
El enkele weken geleden hebben we
op deze plaats aandacht gevraagd
J voor de kennelijk van de zijde
van het N.V.V. ingezette actie,
om de zeer aanstaande loononderhan
delingen te dwingen in de richting van
volkomen vrijheid. Vorige week is wel
êebleken welke redenen er waren, om
deze actie in te zetten. Toen heeft im-
jv®rs, de regering vertegenwoordigers
t an het bedrijfsleven naar Kasteel Oud
wassenaar uitgenodigd om samen eens
eens te praten. De daarna versche
nen persberichten hebben reeds aange
toond dat het daarbij waarachtig niet
'ging over de mooie nazomer; het lijkt
ons eerder, dat de regering het bedrijfs
leven deelgenoot wilde maken van haar
bezorgdheid over de welvaartsontwik
keling.
De vakorganisaties zowel van werkge-
Vers als van werknemers pretenderen
naar onze mening terecht dat zij
voor die ontwikkeling een stuk verant
woordelijkheid meedragen. De verant
woordelijkheid van de regering is dui
delijk: die heeft de voorwaarden te
scheppen waarop de vertegenwoordigers
van het bedrijfsleven die verantwoorde
lijkheid ook metterdaad kunnen dragen.
.Op het moment dat we dit schrijven
vindt een nieuwe bijeenkomst plaats en
wat er uit de bus zal komen kunnen
we met geen mogelijkheid voorspellen.
Misschien vinden onze lezers er elders
in dit blad een bericht over. Dat we er
niettemin reeds over schrijven vindt zpn
oorzaak in het toenemend aantal brie-
ven dat we ontvangen en dat aantoont
met welke geladenheid een groot deel
van ons volk die ontwikkelingen volgt.
Aan onze lezer Th. de Gr., die we
hartelijk danken voor zpn zeer uitvoe
rige brief, kunnen we mededelen dat
zijn epistel is doorgezonden aan het con
sumentencontact-orgaan en aan de Ka
mercommissie voor sociale zaken. Het
zal hem waarschijnlijk meevallen, dat
we hem in meerdere opzichten gelijk
moeten geven. Hij stelt n.l. dat vele prij
zen op illegale wijze werden en worden
verhoogd. Dit is inderdaad gecontroleerd
mist, ook al blijkt de heer De Gr. lang
met in elk opzicht juist geïnformeerd
,;i,„ Vo°ral zijn mening over de oor-
^an de kostenstijging in de ge-
zonaneidszorg zyn er jn niet onbelang-
r? mate naast. Als hij dit op prijs
stelt, zijn we gaanre bereid hier eens
een overzicht van te geven. Het is na
melijk niet alleen een stijging van ho
noraria, van artsen en andere mede
werkers aan ziekenfondsen, maar voor
al ook de verbetering in de gezondheids
zorg, die een opwaartse druk van het
kostenpeil veroorzaakt. Misschien heeft
hij overigens gelezen, dat de ziekenfonds-
Premie voor de verplichte verzekering
m plaats van te stijgen, voor het komen
de jaar iets zal dalen,
uok de oplossing, die de heer De Gr.
de hand doet, is te eenvoudig be
dacht. Er worden inderdaad enorme
„'n®ten gemaakt, maar het maken van
grote winsten is hard nodig voor het
scheppen van nieuwe werkgelegenheid,
van geheel andere orde is de vraag,
aan wie het eigendomsrecht van die
winsten toekomt. In dat opzicht zijn wij
vaarschijnljjk met de heer De Gr. van
mening, dat hierin wezenlijke verande-
'hgen moeten komen. Die winsten stro
men veel teveel in één richting, n.l.
de de kapitaalbezitter en te weinig in
nchting van de medewerkers, de
Werknemers.
rv,,?6u ook eenvoudig gezegd-: schaf
overbodige luxe af!
Maar dit kan alleen, wanneer men de
hnJaïelfke vrijheid wel heel sterk aan
an„„n gaat ïeggen. Wie zal de normen
n0even, wanneer we wel of wanneer
we nog met met luxe te doen hebben?
Zoals boven gezegd moet de rege
ring zich zoveel mogelijk beper
ken tot het scheppen van voor-
waarden, waaronder het bedrijfsle
ren zijn verantwoordelijkheid kan dra
ff v de praktijk betekent dit, dat
»fii eleid moet worden gevoerd, dat
„iy® verantwoordelijkheid en inzicht
getuigt. En wanneer we ons nu eens
de vraag stellen, wat de regering zoal
heeft gedaan om ongunstige ontwikke
lingen te voorkomen, dan is het goed
eraan te herinneren, dat de regering
de tegemoetkoming bij het doen van in
vesteringen behoorlijk heeft ingeperkt.
Investeringsaftrek is een maatregel, die
de werkgelegenheid sterk kan stimule
ren of afremmen.
Nu moet men bij investering twee
soorten onderscheiden, n.l. de z.g. diep
te- en de z.g. breedte-investering. Diep
te-investeringen zijn zodanige, die ar
beidsbesparend werken. De aanschaf van
b.v. automatische machines is er een
van. Zeker in een situatie als waarin
we thans verkeren, met een overspannen
arbeidsmarkt dus, verdienen zulke in
vesteringen te worden bevorderd. De
breedte-investeringen zijn die, welke de
arbeidsgelegenheid zonder meer uitbrei
den Bij het afremmen hiervan moet
men de grootste voorzichtigheid betrach
ten, omdat we toch te rekenen hebben
met een jaarlijkse groei van het aantal
werknemers met vele tienduizenden. En
ook is niet altijd precies de grens aan
te geven tussen diepte- en breedte-inves
teringen.
Voorts moge herinnerd worden aan de
maatregelen van de zijde van de rege
ring, om dat afbetalingsregeling scher
per te stellen, om dat kapitaals-positie
m te perken, om een overspanning op
de bouwmarkt, voor wat de arbeidskrach
ten betreft, tegen te gaan. Men kan
niet anders zeggen dan dat de regering
zich inderdaad veel inspanningen ge
troost, om tot een zo evenwichtig moge
lijke situatie te geraken. Ook de jong
ste maatregel van minister De Pous wijst
weer duidelijk op de vaste wil van de
regering, alles te doen wat mogelijk is,
om het welvaartsbeleid in Nederland
te handhaven en te verbeteren.
De besprekingen op het Kasteel
Oud-Wassenaar hebben naar onze
mening dan ook vooral deze be
tekenis, dat zij aan het bedrijfs
leven willen duidelijk maken, dat de
regering vastbesloten is, om met haar
politiek van welzijnsbevordering te sla
gen. Dat we er daarbij niet alleen K9-
men met loonpolitieke maatregelen is
duidelijk. De verantwoordelijkheid, die
de regering verwacht van het bedrijfs
leven, heet op de allereerste plaats:
zelfbeheersing.
Voor wat de lonen betreft kan de over
heid daarbij nogal van sterke midde
len gebruik maken. Zij kan aanwijzin
gen gevan aan het College van Rijksbe
middelaars, zij kan eenvoudig een loon
stop afkondigen, zij kan verplichten, dat
de collectieve arbeidsovereenkomsten
met een bepaalde periode verlengd moe
ten worden, enz. Op het gebied van de
§£u?en is de zaak veel moeilijker in
vfn.- te houden. Onze lezers hebben
,omen gelijk, wanneer ze zeggen, dat
pvlrf,f,-ev.?.nde.1:nerningen de winsten on-
al nu». z^a 8estegen. Ook als er dan
kenJ prijsverhogingen doorwer
ken t dit n Z'g'index-cijfers, dan bete-
nen° de'e IC r v?°r de goederenruil bin-
veriaaeddeG-;landen zÜn met 30 pet.
den betetendeTenarkae^ngVoornhdPet SÏ"
tdeenla?dSembeetdrU£tSleVen om ^t but
end, góedkoper?n°ntf^npeenVavnanDd«e"
staat merkbaar op het sSnimt nf
d8fn Prijsverlagingen maar
geforceerd moet worden.
We hopen, dat dit niet nodig zal zijn al
steunt deze hoop niet op waardevolle
ervaringen. Alleen wanneer van alle
kanten zelfbeheersing wordt getoond
dus de binnenkoi t te vragen loonsver
hogingen ongeveer gelijke tred zullen
houden met produktiviteitsstpgingen- al
leen wanneer de prijzen niet zodanig
zullen worden vastgesteld, dat de in
komsten uit winst wel en de lonen niet
zullen worden verhoogd; eerst dan is het
mogelijk om een evenwichtig beeld te
krijgen, resp. een evenwichtig beleid te
voeren. Maar we menen, dat het eerste
woord nu is aan de eerst-verantwoorde-
lijken: de leiders van het bedrijfsleven.
De heer Joh. Zwanikken heeft in
dit blad van dinsdag 31 oktober
geantwoord op mijn artikel van
de daaraan voorafgaande vrij
dag. Het ligt niet in mijn bedoeling via
dit blad met de heer Zwanikken een
debat te gaan voeren waarvan het ein
de niet te voorzien is, gesteld al dat de
redaktie ons daartoe gelegenheid zou
willen bieden. Ik meen trouwens in mijn
artikel van 27 oktober voor ieder onbe
vooroordeelde lezer duidelijk te heb
ben aangetoond, dat mijn openingsrede
op de onlangs gehouden W.M.-landdag
niet de minste aanleiding gaf om mij
van grofheid en oneerlijkheid te betich
ten. Daarom hier een laatste woord,
waarmede ik voor wat mij betreft
de discussie wens te besluiten.
1. Reeds in het begin van zijn arti
kel vestigt de heer Zwanikken de in
druk, dat het hem en wellicht ook
anderen uit zijn kring dwars zit, dat
de W.M. met betrekking tot de oplossing
van het structuurprobleem bepaalde ini
tiatieven heeft genomen. En op een ande
re plaats stelt hij de vraag: Wie of wat is
de Werknemende Middenstand? Groot
moedig wil hij voorbij zien aan enkele
door hem toch blijkbaar niet onbelang
rijk geachte feiten, maar hij kan niet na
laten nadrukkelijk aan de W.M. het recht
te ontzeggen, om te pretenderen, dat
de W.M. zo ongeveer de centrale repre
sentant zou zijn van de mediale groepe
ring. Hij weet wel, dat de W.M. zulk
een pretentie niet met even zoveel woor
den stelt, maar men kan ze toch wel
afleiden uit zijn daden. Die daden zijn
dan kennelijk bovenbedoelde door de
W.M. genomen initiatieven.
Ik wil dan hier ten gerieve van de
heer Zwanikken wel „met even zoveel
woorden" verklaren, dat de W.M. de
representant is van de katholieke me
diale werkers als maatschappelijke
groep, even zo goed als de K.A.B.
die ook nog zit te wachten op de aan
sluiting van duizenden katholieke arbei
ders dit is voor de maatschappelijke
groep der handarbeiders. Het feit, dat
de W.M. geen vakcentrale is, doet daar
aan niets af. Overigens is dat niet zijn
schuld. Anderen hebben hem reeds 28
jaar geleden belet dat te worden. De
heer Zwanikken zal het moeten billij
ken, dat ik om te respecteren redenen
daarop in het openbaar niet verder
kan ingaan.
Ik wil hier voorts nog eens duidelpk
stellen, dat de W.M. zich bij de oplos
sing van het structuurprobleem volle
dig betrokken acht. En dat niet alleen
omdat de nieuwe structuur van de vak
centrale voldoende waarborgen moet
bieden voor de voortzetting en de uit
groei van het standsorganisatorische
werk, dat tot dusverre ten behoeve van
de medialen onder verantwoordelijkheid
van de W.M. wordt verricht, maar ook
omdat de juiste plaats, taak en bevoegd
heid van de mediale werkers, binnen
de totaliteit van de vakcentrale, een al
gemene groepsbelang is, dat zijn aan
dacht moet hebben.
2. De heer Zwanikken heeft er zich
ook over geërgerd, dat ik in mijn arti-
Advertentie)
GRONINGEN, 4 nov. Rijksuniver
siteit doet. soc. aardrijksk. J. Roosjen.
Bevorderd tot arts H. Eenkema van
Dijk Zeist en F. Oostingh. Doet. rechts-
gel. A. van Klinken Hoogeveen.
MENTHOLPELLETS
Tepen hoest en Keelpir
Uitwerking frappant"
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 4 nov. „De NAVO
doet te weinig op het gebied van de
psychologische oorlogvoering, juist in
het licht van de ideologische strijd in
de door Rusland gepropageerde vreed
zame coëxistentie". In het verslag op
de begroting van Buitenlandse Zaken
klaagt de Tweede Kamer erover dat
het Westen te passief optreedt in de in
tensieve economische, politieke en ide
ologische strijd die door het wereld
communisme met name in Azië wordt
gevoerd.
Een andere klacht is, dat de raden
van ministers van de Europese gemeen
schappen te gemakkelijk netelige vraag
stukken verschuiven naar de uiterste
termijn. „Het gevaar is dan niet denk
beeldig dat door tijdnood uiteindelijk
overhaaste beslissingen of weinig aan
trekkelijke compromissen tot stand ko
men.
In het conflict met Indonesië over
Nieuw-Guinea bestaan aanzienlijke
verschillen in interpretatie van de in
houd van de begrippen „zelfbeschik
king" en „soevereiniteit", aldus enige
leden. Kan, zo vragen zij de minister
een duidelijk inzicht geven van de be
tekenis die deze begrippen naar Ne-
lands inzicht hebben?
MAASTRICHT, 4 nov. Leden van
het dagelijks bestuur van het comité
Nationale Actie, Steunt Spijtoptanten
Indonesië" (NASSI) hebben gisteren tij
dens een persbijeenkomst in het stad
huis alhier de gang van zaken bij de
Nederlandse regering betreffende beslis
singen om toelating van duizenden Indo
nesische Nederlanders gehekeld.
De 77 woningen, tot nu toe per jaar
bestemd voor spijtoptanten, kunnen
voorts volgens het comité „onmogelijk
aanleiding zijn voor de regering om te
stellen, dat in werkelijk ernstige mate
de woningnood in Nederland door de
opname van spijtoptanten wordt ver
hoogd".
kei van 27 oktober heb gezegd, dat de
W.M. de bisschoppelijke brief volkomen
au sérieux heeft genomen. Merkwaar
dig, dat hij daarachter aanstonds een
„onbetamelijke" insinuatie aan het adres
van de K.A.B. vermoedt. Men zou bp-
na denken aan het bekende spreek
woord. maar neen, laat ik op dat
stramien niet verder borduren, anders
loop ik het gevaar weer „onbetamelijk"
te worden.
Ik heb met de aangehaalde woorden al
leen maar de houding willen aangeven,
die de W.M. ten opzichte van de bis
schoppelijke brief heeft aangenomen.
Met het woordje „daarom", dat de heer
Zwanikken blijkbaar heeft geïrriteerd
wordt uitgedrukt, dat de W.M. het niet
bij een formele instemming met die
brief heeft willen laten, maar een daad
werkelijke bijdrage heeft willen leve
ren tot de realisering van de bisschop
pelijke visie op de toekomstige structuur
van het katholieke socialse organisatie
wezen. Maar juist dat zint hem helaas
niet.
3. Ik heb in mijn openingsrede op de
W.M.-landdag merkbaar met opzet na
gelaten melding te maken van de K.A.B.-
brieven van 9 juni en 14 juli, en daar
door een groot tekort aan objectieve
voorlichting ten toon gespreid, zegt de
heer Zwanikken. Dit is geen insinuatie,
maar een rechtstreekse beschuldiging.
Of ze „betamelijk" is laat ik in het mid
den.
Ik heb niets opzettelijk en met 'n voor
opgezet doel nagelaten. Ik had bedoel
de brieven rustig kunnen vermeiden.
Mijn auditorium zou daardoor slechts
des temeer er van overtuigd zpn ge
raakt, dat tot dusverre uit niets is ge
bleken, dat de K.A.B. belangstelling
heeft voor het gezamenlijk overleg van
de drie groeperingen van uitvoerende,
mediale en leidinggevende werkers, dat
door de bisschoppen wordt bepleit, ik
behoef van deze woorden, die de heer
Zwanikken te Laren als grof en oneer
lijk kwalificeerde, niets terug te nemen.
Ik heb de juistheid daarvan in mijn arti
kel van 27 oktober duidelijk aangetoond
en ga thans niet in herhaling vervallen.
Over dit uitblijven van enig blijk van
belangstelling van K.A.B.-zjjde voor het
door de bisschoppen bedoelde overleg
tussen de drie maatschappelijke groe
peringen zal men zich overigens niet
verwonderen, als men in het K.A.B.-
rapport leest, dat de K.A.B.-commis
sie de door de bisschoppen in hun brief
bij herhaling gebruikte termen „uitvoe
rende, mediale en leidinggevende wer
kers" gemeend heeft te moeten vermij
den, „omdat zij deze betrekkelijk jonge
sosiologische begrippen nog te weinig
uitgekristalliseerd acht om ze te kun
nen hanteren als voldoende eenduidige en
betekenisvolle begrippen voor organisa
torische vragen."
- 4. De heer Zwanikken houde het mij
ten goede, dat ik mij hier niet ga be
geven in een beschouwing over het
K.A.B.-rapport en het K.A.B.-standpunt.
Het einde van de daaruit voortvloeien
de discussie zou niet te voorzien zijn.
Dit is stof voor het gezamenlijk beraad
van de bij het structuurprobleem be
trokken partijen.
5. Naar mijn overtuiging zou men ver
standig doen nu eens op te houden met
om de zaak heen te draaien als de kat
om de hete brij. Laat men eerlijk po
gen overeenkomstig de suggesties van
het Hoogwaardig Episcopaat de drie
maatschappelijke groeperingen bpeen te
brengen, om met het K.A.B.-rapport
en de structuurnota van de W.M. op tafel
onbevooroordeeld na te gaan
of en op welke wijze de bisschoppelij
ke visie op de structuur van het katho
lieke sociale organisatiewezen kan wor
den gerealiseerd. Dit wordt dan zeker
geen overleg „ins Blaue hinein" en daar
door kan dan tevens worden gedemon
streerd, dat de K.A.B. inderdaad be
langstelling heeft voor de éne vakcen
trale, die alle katholieke beroeps- en
vakorganisaties omvat.
6. De heer Zwanikken kan (nog) niet
erkennen, dat zijn kwalificaties „grof
en oneerlijk" voor wat betreft het verwijt
aan de K.A.B. ten onrechte zijn gebe
zigd. Dat spijt mij dan voor de heer
Zwanikken. Het zou hem gesierd hebben,
als hij dat wel had willen doen.
Advertentie
Fluorescentiebuizen
(Advertentie)
«SS
dat Ach
asm
ziel
S^ukki.
elke
°Prrede
'S maakt.
teue
ligt een interessant boekje „Mijmeringen bij een goed glas" voor U klaar. Vraag het bij Uw slijter/wijnhandelaar
of bij de importeur voor de handel: N.V. Bredasche Wijnhandel, Breda.
AMSTERDAM, 4 nov. Het hoofd
bestuur van de Koninklijke Neder-
landsche maatschappij tot bevorde
ring der Geneeskunst heeft in een
schrijven aan de minister van Sociale
Zaken en Volksgezondheid dat is
opgenomen in het thans verschenen
nummer van „Medisch Contact" zijn
bezwaren kenbaar gemaakt tegen de
adviezen van de Sociaal-Economi
sche Raad en van de Sociale Verze
keringsraad terzake van een arbeids
ongeschiktheidsverzekering, met na
me tegen de opvatting van deze ra
den, dat de uitvoeringsorganen over
de bevoegdheden zullen moeten be
schikken om in te grijpen in de me
dische behandeling.
Weliswaar wordt in deze adviezen ge
steld, zo zegt het hoofdbestuur dei-
Maatschappij, dat de uitvoeringsorga
nen slechts in een klein aantal gevallen
van die bevoegdheid gebruik zouden ma
ken, doch dit verandert niets aan het
feit dat SER en SVR deze bevoegdheid
ten principale aan de uitvoeringsorga
nen zouden willen zien toegekend. Dit zal
tot gevolg hebben dat elk advies, ge
geven door de behandelende genees
kundige. een advies onder voorbehoud
zou worden, het voorbehoud van het uit
voeringsorgaan. De behandelend ge
neesheer zal zich dan welhaast tevo
ren moeten verzekeren van het noodza
kelijk fiat van het uitvoeringsorgaan,
wil zijn overwicht op de patiënt, steeds
zo noodzakelijk en zeker in moeilijke
gevallen, niet verloren gaan.
Het hoofdbestuur acht de zienswijze
van SER en SVR op een wetgeving
inzake arbeidsongeschiktheid nog te
LAREN, 4 nov. Mevrouw J. E.
Glastra van Loan-Boon, dochter van de
oprichtster van Madurodam, heeft in
het Nederlands Studentensanatorium de
jaarlijkse bijdrage aan het bestuur,
vertegenwoordigd in prof. dr. G. C. He
ringa, aangeboden. Deze keer was het
ruim 100.000.
De tienjarige zoon van de bedrijfslei
der van Madurodam, Rudi de Ridder,
kwam als piccolo verkleed de aula bin
nen, een grote koffer torsende, die hij
prof. Heringa aanbood met het verzoek
deze te openen. De koffer bleek een
cheque te bevatten van 1500 gulden,
doch Rudi keerde even later terug met
een miniatuur koffer van het formaat
dat past bp Madurodam en daar rol
den honderd bankbiljetten van duizend
gulden uit.
DEN HAAG, 4 nov. Hulpverlening
aan de cliënt is de primaire verplich
ting van de maatschappelijke werker,
waarbij de houding tegenover de cliënt
moet zijn gebaseerd op eerbied voor
diens persoon. Ondermeer vloeit hier
uit voort, dat de maatschappelijke wer
ker de verplichting heeft tot geheim
houding van alles wat hem omtrent de
cliënt bekend wordt. Aldus zegt de be
roepseode voor de maatschappelijke
werker, die 11 november zal worden
aangeboden aan de leden van de Neder
landse bond van maatschappelijke wer
kers en de r.k. vereniging van maat
schappelijke werkers „Dr. Ariëns".
De code zegt ondermeer, dat de maat
schappelijke werker hulp moet bieden,
zodat de cliënt zijn situatie juister kan
overzien, zijn beslissingen vrjjer kan
nemen, maar waar de maatschappelij
ke werker aan de cliënt toekomende
verantwoordelijkheid overneemt, over
schrijdt hij de grenzen van zijn functie.
De code geeft voorts aan, waar de
praktijk beneden de maat blijft. De
noodzakelijke aanvulling hiervan is de
mogelijkheid van de toepassing van een
tuchtmaatregel, door een commissie
van toezicht, indien door het optreden
van een maatschappelijk werker de be
langen van een cliënt, dan wel het aan
zien van het maatschappelijk werk ern
stig worden geschaad.
De algemene verplichting van de
geheimhouding krijgt het karakter
van beroepsgeheim ten aanzien van
alles wat de maatschappelijke werker
omtrent de cliënt bekend wordt. Het
beroepsgehiem berust op drie gron
den: bescherming van de cliënt tegen
misbruik van zpn uit noodzaak ge
schonken vertrouwen; de eis van het
algemeen belang, dat ieder zich vrije
lijk en zonder reserve kan wenden tot
die instellingen, die in de samenle
ving de opdracht hebben hulp te ver
lenen, daartoe moet geheimhouding
gewaarborgd zpn; de bestaansvoor
waarde voor het maatschappelijk
werk als beroep dat algemeen de ze
kerheid bestaat, dat verkregen gege
vens strikt vertrouwelijk zullen wor
den behandeld.
bedenkelijker, omdat daarin wordt
geadviseerd verdere uitkeringen te
weigeren aan eèn patiënt die niet
voldoet aan het advies van het uitvoe
ringsorgaan als dit afwijkt van de
aanwijzingen van de behandelende
geneesheer. Hierbij zou de patiënt
van subject object worden de me
ning van de patiënt is dan niet meer
in het geding hetgeen voor ieder
mens als potentieel patiënt onaan
vaardbaar moet worden geacht. Hier
mengt zich, aldus de Maatschappij
voor de geneeskunst, een derde in
stantie, van dwingende bevoegdheden
voorzien, in de beslissingsmogelijk
heid en beslissingsvrijheid van de pa
tiënt.
Het invoeren van arbitrage tast het
zelfbeschikkingsrecht van de patiënt
aan. Daarom wijst het hoofdbestuur der
Maatschappij elke vorm van arbitrage
bij blijvend meningsverschil tussen be
handelend en controlerend arts over
een behandeling van de hand.
Advertentie
Het zojuist verschenen tweede
tussentijds bericht is voor
belangstellenden op aanvraag
kosteloos verkrijgbaar.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 4 nov. De-Eerste Ka
mer betreurt dat door de omstandig
heden de woningbouwverenigingen
thans niet het werk kunnen doen, waar
voor zp destijds in het leven zjjn geroe
pen. Het regeringsbeleid moet gericht
zijn op een zelfdekkende woningexploi
tatie door deze verenigingen, gelijkbe
rechtigd met de particuliere bouw al
dus vele leden in het verslag op het
ontwerp woningwet. Zij zouden er de
voorkeur aan hebben gegeven „indien
de verschillende steunmaatregelen
zijnde van tijdelijke, althans abnormale
aard in een noodwet zouden blijven sa
mengevat en niet in de voor min of
meer definitief bedoelde woningwet".
Van socialistische zijde dringt men op-
speculaa?es°P maatregelen tegen grond-
Wijsen,
Mijne vrienden, dat wordt
maandag a.s. een mooi feest
in Utrecht. Dan zal de
achtste Internationale Vak
beurs voor Meubelen en
Woningtextiel 1961 geopend
worden. Hoe geopend? Op
een „bijzondere wijze". Hoe
bijzonder? Zo: „Drs. J. F. H.
directeur-generaal voor de
middenstand en het toerisme van het
ministerie van economische zaken zal
na zijn openingswoord zich be
geven naar een speciaal vertrek
in de Marijkehal waar in een
droom van een slaapkamer Miss
Meubelbeurs geacht wordt, sinds de
laatste Meubelbeurs 1959 in diepe slaap
verzonken te zijn. Als de heer Wijsen
een gigantisch spinneweb heeft door
geknipt, zal een balletgroep de Meu
belprinses doen ontwaken, en de
schone slaapster naar de Meubelbeurs
leiden, waarmee de openingsplechtig
heid zal zijn verricht" Aldus lees ik
m een persbericht van de persafdemg
van de Koninklijke Nederlandse Jaar
beurs.
Ik heb enige tij'd geleden op deze
plaats enkele suggesties mogen doen
waar het gaat om wat variatie te bren
gen in de sleur van officiële openings
plechtigheden, die altijd maar weer uit
monden in het doorknippen van het
lint of het aanbieden van de sleutel.
MUn fantasie reikte toen echter niet
ver genoeg om het openingsfesttjn te
ontwerpen, zoals het hierboven om
schreven is. Met name die slapende
Miss Meubelbeurs vind ik een geniale
vondst. Daar wordt inderdaad te wei
nig geslapen bp officiële plechtigheden.
Gek eigenlijk, dat nooit iemand eerder
op deze gedachte is gekomen. Maar
goed, Miss Meubelbeurs slaapt a.s.
maandag bij de opening; zp wordt, na
een welverdiende nachtrust van twee
jaar, weliswaar even gewekt door een
balletgroep om de Meubelbeurs in dï
pas ontloken ogen te zien, maar Sc
verwacht dat zp meteen daarna weer
geacht wordt in te dommelen tot de
volgende Meubelbeurs. Want, jongens
een grapje is goed maar we moeten
er wél een traditie van maken Des
wegen is het oök van belang dat drs.
J. F. H. Wijsen voor twee jaar geacht
wordt wakker te blpven. En daar zal
dan ook heus wel op gelet worden.
Daar vertrouw ik rotsvast op.
Want over twee jaar moet hp wéér
„een gigantisch spinneweb" doorknip
pen, zal het als minister wezen. Overi
gens, dat spinneweb beschouw ik als
een kleine Schönheitsfehler. Ik vind
het niet elegant tegenover de schone
slaapster. Een Miss Meubelbeurs ligt
niet achter een spinneweb te sluime
ren, maar achter rozen, of lelietjes van
dalen, of althans achter cretonnen gor
dijnen. En bovendien weet iedere Hol
landse huisvrouw dat gigantische spin-
newebben te onzent eenvoudig niet
voorkomen. Zp zpn niet in het belang
van de middenstand, noch in dat van
het toerisme.
Als men drs. J. F. H. Wijsen nu eens
gewoon een open deur had laten in
trappen?
MOSKOU, 4 nov, (UPI) De voor
malige Russische ambassadeur in Ne
derland, Panteleimon Ponomarenko, be
hoort tot de 64 leden van het Centrale
Comité van de Communistische Partij
wier namen niet meer voorkomen op de
nieuwe lijst van volledige en kandidaat
leden.
Ponomarenko, die voor zpn benoe
ming in Den Haag in 1959, van 1955 tot
1951 ambassadeur in Polen was geweest
en van 1957 tot 1959 ambassadeur in In-
die, werd in 1952 gekozen tot lid van
het presidium van het Centrale Comité.
In 1953 echter werd hij gedegradeerd tot
kandidaatlid. In 1955 volgde zpn over
plaatsing van het presidium naar de
buitenlandse dienst.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 4 nov. De Tweede
kamer heeft minister Luns gevraagd
eens zijn eigen departement op te
bellen. De bewindsman zal dan kun
nen constateren „hoe moeilijk het is
telefonische verbinding tot stand te
brengen."
(Advertentie)
SIHI-POMPEN
