gezellig-gezond
Oefening „Loop door" heeft
aan doel beantwoord
Legerofficieren ontwijken met
succes meedogenloze vijand"
Mogelijke tegen resolutie
inzake Nieuw-Guinea
Westelijke kringen geven plan-
Luns echter goede kans
DE GEHEIMZINNIGE STER
DE LAATSTE SLAG
Alfredo
P
DAGPUZZLE
.1
De misdaad
van
Richard Ross
Barre voettocht
door de Peel
Door slippende
auto gegrepen
Bemiddeling;
van Ver. Staten
ir
5^ 2ft
f
W ijdingen
WlÏÏfs
DONDERDAG 9 NOVEMBER 1961
PAGINA 4
Maak de lange avonden
extra gezellig
Neem wijn in huis, Wijn verwarmt
de sfeer, verhoogt de gezelligheid.
'n iswijis op z'n tijd
is goed voor meneer.
w
X
maargeen alcohol
bij snelverkeer!
Oud-burgemeester moet
voormalige ambts
woning verlaten
NEW YORK, 9 nov. (Rtr„
U.P.I.) De afgevaardigden van
de Afro-Aziatische landen van de
Verenigde Naties zijn gisteravond
bijeengekomen om zich te bera
den over een mogelijke tegenreso-
lutie inzake Nieuw-Guinea. Bij
zonderheden van deze resolutie
zijn niet bekend en zullen waar
schijnlijk ook niet worden gepu
bliceerd voordat de Indonesische
minister van buitenlandse zaken,
dr. Soebandrio, vandaag de ver
gadering heeft toegesproken.
DE AVONTUREN VAN KUIFJE EN BOBBY
door H E R C
32
Jk heb je
boef
Help!!/!!!
Kom maar eens naar buiten
schonk Of durf je ie niet'
jn het dag/icht te
Houd op
Het is Professor
Ka/ys
Jk za! mijn beklag doen!.Jk
zabij de kapitein mijn beklag
doen
Mag ik U k <3pi Jein Haddock roorstei/en, meneer
de Directeur Pij moet hef hem niet k ma tijk
nemen j mant mij
haotden zoeren
een poging tot
sabotage
yerijdeid enfor-
£en poging tot sabotage P.
fs het rrerke/ijh P
dynamiet-
Jaj een
patroon
dek
E RIG DE NOORMAN
TELEGR
v rpn ifv.
Benoeming
Indonesische arbeiders
repatriëren uit Sorong
door RICO BULTHUIS
(Advertentie)
Copyright Stichting Wl|nprop«gon<f«.
MILL, 9 nov. Ruim vijftig officie
ren van de staf van het eerste leger
korps uit Apeldoorn hebben maandag,
dinsdag en gisteren deelgenomen aan
de oefening „Loop door II", die in de
Peel is gehouden. De oefening had ten
doel de officieren te doen ervaren, dat
ploeggeest, lichamelijke en geestelijke
hardheid, initiatief, vindingrijkheid, aan
passingsvermogen en besluitvaardigheid
nodig zijn om de „meedogenloze vijand"
met succes te bestrijden. Luitenant-ko
lonel W. Boumans, die als leider van de
oefening fungeerde, verklaarde na af-
Advertentie
LEEUWARDEN, 9 nov. Op de
rijksweg Sneek-Lemmer bij het dorp
Jutrijp is gistermiddag de 54-jarige
heer A. Visser uit Woudsend om het le
ven gekomen, toen hij met zijn brom
fiets beklemd raakte tussen een auto en
een boom. De bestuurder van de auto,
die juist een autobus had ingehaald,
slipte op de afgevallen bladeren, die op
het wegdek lagen. De auto botste tegen
een boom, waarbij de heer Visser, die
juist langs deze boom reed werd gegre
pen.
Het negenjarig zoontje van de land
bouwer Van de Plas uit Nijnsel is gis
termorgen door een personenauto aan
gereden. Het werd daarbij zo zwaar ge
wond. dat het later in het ziekenhuis te
Veghel is overleden. Het jongetje wilde
op weg naar school oversteken, liet
twee vrachtwagens passeren en stak
toen plotseling over vlak voor de per
sonenauto.
Gisteren is op het terrein van de groen-
tenveiling van de firma Boesten een on
geluk gebeurd, waarbij de 22-jarige on
gehuwde bijrijder C. Koning uit Ouddorp
om het leven is gekomen. Hij raakte be
kneld tussen een vrachtauto en een aan
hangwagen, die hij bezig was aan el
kaar te koppelen. Hij werd daarbij zo
ernstig gewond, dat hij kort daarna in
het ziekenhuis te Sittard is overleden.
DEN HAAG, 9 nov. De oud-burge
meester van Oostburg. heeft van het
gemeentebestuur van Oostfiurg de me
dedeling ontvangen, dat hij zijn voor
malige ambtswoning volgende week
moet hebben ontruimd. Hiermede geeft
het gemeentebestuur uitvoering aan het
2 november door de kantonrechter in
Terneuzen uitgesproken vonnis, waarbij
aan B. en W. werd overgelaten de da
tum der ontruiming te bepalen.
Wanneer een eigenaar zijn pand voor
eigen bewoning wil gebruiken kent de
Woonruimtewet aan B. en W. de be
voegdheid toe een termijn van ontrui
ming te bepalen met als maximum zes
maanden. Dit ter bescherming van
eigenaar en huurder.
De oud-burgemeester aan wie op zijn
verzoek op 8 oktober 1960 ontslag werd
verleend, verwierf zich in juli een advi
seursfunctie in een handelsonderneming
in Hilversum. Pas dezer dagen is het
hem gelukt aldaar een wbning te krij
gen.
Hij heeft als zijn mening uitgesproken
dat het gemeentebestuur „schromelijk
misbruik maakt van de door de kan
tonrechter in zijn handen gelegde be
voegdheid, omdat het in deze niet bo
ven de partijen (eigenaar en huurder)
staat, maar zelf als eigenaar partij is."
loop, dat aan dit doel zeer zeker beant
woord is.
De deelnemers moesten zich in maxi
maal vijftig uur tijds te voet van de
zuidrand van de Peel naar de noord
rand verplaatsen, hemelsbreed een af
stand van hooguit veertig kilometer, die
in de praktijk evenwel uitgroeide tot
zestig a zeventig kilometer. Het mag
dan ook niet verwonderlijk genoemd
worden, dat vele van de deelnemers, die
allen bureaufuncties vervullen, gister
middag met pijnlijke gezichten hun bla
ren betastten. Blaren, die niet alleen
veroorzaakt waren door de mars varh
60 kilometer, maar ook en vooral door
de wijze waarop de route was afgelegd;
dwars door de bossen, weilanden en
blubberige zandgronden en met een
tempo, dat de omstandigheden in aan
merking genomen, uitermate hoog lag.
De oefening begon met een beproe
ving van de morele hardheid. Nadat de
deelnemers maandagmiddag met een
autobus van Apeldoorn naar het sta
tionsemplacement van Stroe waren ge
bracht, werdenze daar onder de toe-
ziepde ogen van de commandant van
het eerste legerkorps, luitenant-gene
raal P. Gips en de commandant van de
ondersteuningsstrijdkrachten, generaal-
majoor P. Agasi, in een tweetal veewa
gens van de N.S. geladen. Eerst na een
spannend halfuurtje in de donkere wa
gens zette de trein zich in beweging.
Bij het Limburgse plaatsje Baexem
kwam de trein plotseling tot stilstand.
Voor het eerst sinds bijna zes uren kon
den de verkleumde krijgsgevangenen
de frisse avondlucht inademen. Al gauw
bleek, dat de trein overvallen was door
een kleine groep partisanen onder lei
ding van ,.Sjef", alias overste Bou
mans. De partisanen begeleidden de ont-
Van Indonesische zijde in New York
werd gezegd, dat het Nederlandse plan
„een verkeerd uitgangspunt heeft ver
keerd is opgesteld en verkeerde dingen
beoogt." In het plan wordt haars in
ziens namelijk geen rekening gehouden
met het „van wezenlijk belang zijnde
feit" dat West-Irian een omstreden g;.-
bied is, de oorzaak van een Nederlands-
Indonesisch c-nflict, waarmee de Ver
enigde Naties zich hebben beziggehou
den en dat als conflict tussen twee
ledenstaten is erkend. Daarom hebben
amendementen op het plan ge t zin
„zolang de p ondfout niet is gecorri
geerd." Gezien het „onjuiste uitgangs
punt" dient het pla- in zijn geheel te
worden verworpen.
Zelfs wanneer geen sprake was van
een conflict zou het plan niet spoedig
een einde maken aan het kolonialisme.
Het ontwerp beoogt tamelijk beëindi
ging van het kolonialisme „over deca
den, waarsc' t'nlljk twintig of dertig
jaar," zo werd in Indonesische kringen
gezegd.
Een Indonesische woordvoerder zei
te menen, dat de voorstellen geen
meerderheid zullen krijgen. Hij ver
klaarde over inlichtingen te be
schikken, die er op wijzen, dat er
„veel onthoudingen en ook veel tegen
stemmen" zullen zijn.
Gevraagd wat zou gebeuren, indien
de Nederlandse re olutie wordt verwor
pen, antwoordde de Indonesische
woordvoerder, dat de Afro-Aziatische
landen dan een eigen resolutie zullen
indienen Hij wilde geen bijzonderheden
meedelen omtrent deze resolutie. Wel
liet hij weten, dat zijn land niet de
behoefte gevoilt de Nederlandse reso
lutie in haar huidige vorm te amende
ren.
Volgens de Indonesiërs zullen de Ver
enigde Staten rich van stemming over
de Nederlandse resolutie onthouden. In
kringen van de Nederlandse delegatie
werd er echte op gewezen, dat Ameri
kaanse woordvoerders bij herhaling de
Nederlandse voorstellen „in hoge mate
constructief" hebben genoemd.
Een woord /oerder van de Nederlandse
delegatie deelde mee, dat ook de afge
vaardigden van enkele niet-westeli.ike
landen minister Luns met zijn rede heb.
ben gecomplimenteerd. De rede werd eon-
s'ructief genoemd en de gematigdheid
van toon was omvallend, aldus de woord
voerder.
In de wan, elgangen van het hoofd
kwartier der Verenigde Naties wees
men er op. dat de Nederlandse voorstel
len moeten worden gezien in het groter
verband van dekolonisatie i, het alge
meen en niet slechts in het nauwer ver
band van de Nederlandse politiek De
resolutie wordt behandeld onder het
agendapunt kolonialisme (in het alge
meen)
Resumerend is de Nederlandse del"-
gatie, met westelijke kringen in New
York, van mening, dat oe resolutie
een goede kanr heeft een meerderheid
te behalen.
Volgens UPI zouden de Verenigde
Staten op het ogenblik proberen de
standpunten van Nederland el. Indo
nesië inzake het omstreden gebied van
westelijk Nieuw Guinea, te verzoenen.
De Amerikaanse regering zou in de
V.N. zowel als in Washington, pogingen
in het werk stellen Nederland en Indo
nesië nader tot elkaar te brengen waar
be* hun geschil over Nieuw-Guinea ba
treft. Er Is nog geen aanwijzing of deze
pogingen succes hebben.
Copyright Casterman
in afêyf7 schip
'<*ten of /ucht «L
- sPnn■gengil,
/aten kelderen
snapten in looppas naar hun kamp, dee
den daar voedselpakketten uit en gelast
ten hen zo snel mogelijk te verdwijnei
in de richting Mill. Kaarten, kompas
sen. lantaarns en geld waren verbodo
bezitting. Vol gemengde gevoelens gin
gen de 52 officieren en de acht journa
listen, die de tocht meemaakten, in
groepjes van drie op pad, de nacht, de
mist, de regen, de kou en vooral... de
vijand tegemoet. Deze vijand bestond
uit enige brigades van de koninklijk/
marechaussee, die het P-eelgebied har'
den afgezet. De voornaamste opdrach
luidde uit de handen te blijven van de-
gewapende militairen.
Dat bijna de helft van de deelneme
daarin geslaagd is, is vooral te danke
aan het feit, dat zij, soms ten koste ve
„tartaarvoeten" de grote wegen zover
mogelijk vermeden en zich alleen b
duisternis door sloten en greppels ver
plaatsten.
De eerste nacht kostte weinig slacht
offers het weer was vrij helder, zodat
men zich op de sterren kon oriënteren
'en de bewaking viel mee. Bij het och
tendgloren hadden de meeste deelne-
mees al ruim 25 kilometer achter de rug.
De marechaussees, die dinsdag op post
stonden, hebben ook niemand kunnen
snappen om de eenvoudige reden, dat
iedereen zich bij gastvrije Limburgse
boerenfamilies een onderdak had weten
te verschaffen.
Maar dinsdagavond deden de ver
moeidheid en de blaren zich al gelden;
de bewakers deelden af en toe rake
klappen uit, terwijl de meeste groepen
in de miezerige regen hun tempo iets
moesten laten zakken. Het aantal uitval
lers bleef evenwel beperkt en tot verba
zing van de leiders der oefening arri
veerden in de nacht van dinsdag op
woensdag reeds dertig deelnemers in
kamp Mill. Sommigen opgewekt en met
een gezicht van „was dat alles?" An
deven echter doodmoe, stromoelend en
onder de modder. Gistermiddag, tien
uur voor het officiële einde van de oefe
ning, zaten veertig van de zestig deelne
mers al fris gewassen en geschoren aan
de lunch.
62. „Beëindigen wij dit zinloze gepraat," zegt Allan tot de Noor
man. „Het Blijft zoals ik gezegd heb: Beloof op erewoord, dat ge naar
Noorwegen terugkeert en ge zult uw zoon binnen enkele dagen terug
zien." De Heruli schudt zuchtend het hoofd en even verschijnt er een
zachter trek op zijn granieten gelaat. „Het is heus het beste zo, koning.
Ge wilt u mengen in een strijd, die niet de uwe is. Daarbij zoudt ge
tegenover mij komen te staan enen ik wil niet de oorzaak zijn van
uw dood. Want geloof mij, ook gij zijt niet tegen Attila opgewassen.
Niemand is dat!" Lang staart Eric de jonge man aan en hij beseft, dat
verder praten nutteloos is. Slechts van de harde werkelijkheid zal
Allan kunnen leren. „Ik ben misschien niet tegen Attila opgewassen,"
zegt hij bitter, „maar jij Allan, bent niet tegen Toctah opgewassen.
Ik vrees, dat je dat pas zult merken, als het te laat is." Met een onge
duldig gebaar maakt de Heruli een einde aan het gesprek en zwijgend
gaan de twee oude vrienden uiteen. Terug in zijn vertrek kan Eric lang
de slaap niet vatten en dat is niet in de eerste plaats te wijten aan
Sveins oorverdovend gesnurk.
De volgende ochtend ontwaakt hij met schrik, doordat iemand hem wei
nig zachtzinnig dooreen schudt. Het is Garad, de lijfwacht. „Bood
schap van koning Padmond," fluistert hij. „Toctah is verdwenen."
Meteen is Eric klaar wakker. „Waar is Allan Khan „Hij staat op
het punt te vertrekken," is het antwoord, „met een sterke afdeling
Hunnen. Zogenaamd heeft Toctah hem bestolen en„Jaja," on
derbreekt Eric hem dodelijk verontrust. „Dat doet er niet toe. Vlug!
Roep hem terug, onder welk voorwendsel dan ook. Als hij ondoordacht
handelt, kost het ons allen de kop."
M0C0
UTRECHT, 8 nov. In do kapel van
het groot-seminarie „Rijsenburg" zal
kardinaal Alfrink op 19 november tot
diaken wijdenGerard Alink, Gerard
Dirksen, Johny Huisman, Jan Huls,
Jan van Kol, Henk Kruthoff, Jan van
Lier, Cees Querelle, Arnold Radema
ker, Piet van Rijnsoever, Frans van
Schaik en Hans van de Schepop.
AMSTERDAM, 9 nov. Prof. dr.
J. van Baal, oud-gouverneur van Ne-
derland-Nieuw-Guinea en wetenschappe
lijk medewerker voor culturele ar tro-
pologie van het koninklijk instituut voor
de tropen in de hoofdstad, is benoemd
tot bijzonder hoogleraar aan de univer
siteit alhier in culturen, en culturele
ontwikkelingen in Zuid-Oost Azië, de
Zuid-West Pacifi en het Caraïbisch
bekken. De 51-jarige prof Van Baal is
reeds buitengewoon hoogleraar aan de
rijksuniversiteit te Utrecht in de gods
dienstsociologie en etnologie.
SORONG, 9 nov. Een der laatste
dagen van oktober Is de laatste grote
groep Indonesische werknemers van de
Nederlar.d-Nieuw-Guinea Petroleum
Maatschappij met een Deern schip van
Sorong naar Singapore vertrokken. Se
dert augustus gingen meer dan 2800
ex-N.N.G.P.M.-ers van Indonesische
landaard er schip naar huls.
20
Mevrouw Weber gaf dan ook de sleutel aan de chauf
feur, wees hem hoe hij de huisdeur moest openen
en liet de man haar beide koffers in de donkere
hall zetten. Daarna wrong ze zich uit de auto en
liep op een drafje, met opgetrokken rokken over de
steentjes, knipte in de gang het licht aan, betaalde
de chauffeur en sloot de deur.' Om de ban van het
plotseling alleen zijn te breken, begon ze te zingen
en haar genoegellike stemming bracht haar in een
overmoedige taüiwaarbij ze als een jong meisje dooi
de hall heendanste en met een hoge, schelle stem-
Hoe-oeriep. De echo zong het zacht na in het
brede trapgat.
Halleve gékke... zei mevrouw Weber zangerig.
.èkke.'klinkt het zacht. De hospita gilde van
het lachen, ontsloot haar kamers met de sleutel, die
ze zelden gebruikte en sleepte haar koffers naar bin
nen. Bijna vijf jaar lang was ze nog nooit alleen in
haar huis geweest. Ze had er altijd naar verlangd
maar nu het zover was, stelde het haar teleur. Zii
vond, dat zij een moederlijke natuur had en dat ie;
dereen haar hulp behoefde en het speët haar, dat zij
geen koffie kon gaan zetten voor een dozijn vereen
zaamde kostgangers. Er was echter geen mens thuis,
dus zette zij koffie voor zich alleen. Het huis stond als
een holle doos vol loge vakken om haar heen, de
regen droop naargeestig langs de vensters.
In Engeland had mevrouw Weber het best getrof
fen. Haar zoon was een hartelijke jongen en haar
verhalen over de kostgangers hadden hem en zijn
vrouw kostelijk geamuseerd. Ze had verteld, dat haar
Japanse inwoner, liefdesbriefjes onder de mat legde
bij haar cabaretjuffrouw en waarachtig, na een half
jaar heeft hij vast en zeker het nee-woord terugge
kregen. Haar zoon vertaalde de historische verha
len en Betty, die genoot van de groteske pantomi
mes van haar schoonmoeder, lachte zich in tranen.
Hóoooow, ówww.. jes, haha, I understand..
Ja, die Japannees is zo jaloers, die kon natuurlijk
niet hebben, dat dat meisje een ander had. Om zich
schoon te praten, heeft hij naderhand zichzelf een
soort dreigbrief geschreven, maar iedereen had het
in de gaten, hahaha...
Maar mevrouw Weber was weer terug in Holland
en had niemand om tegen te praten en om haar
Engelse ervaringen aan te vertellen. Ze schonk zich
een hete kom koffie, wond de klok op en zette hem
op de torenklok gelijk. Met moeite kon ze de bevende
lichtlijnen van de wijzers door de regen onderschei
den. Het was ongeveer tien uur en te vroeg om naar
bed te gaan. Ze zette de radio aan, ging terug naar
de hall en nam de post van enkele dagen van het
gaskastje, las nieuwsgierig de briefkaarten aan an
deren en ging met haar eigen correspondentie en een
handvol kranten naar de kamer terug.
Om half twaalf werd er aan de deur gemorreld.
Mevrouw Weber, die hier heimelijk op had zitten
wachten, ging met spoed naar de gang en begroette
Eggeling, die een klein beetje te veel gedronken had.
Ik was al een beetje in slaap gevallen op de
bank, bekende mevrouw Weber. Het was te laat om
dokter Hogendjjk uit zijn bed te gaan trommelen
want de oude baas zou wel thuisgekomen zijn. Egge
ling was dus de enige koffiegast en dankbaar, dat
er dan toch tenminste één man In haar huis was
al zat die aardig te knikkebollen, vergaf ze hem zijn
half schuine verhaaltjes. Om twaalf uur verdween
Eggeling naar zijn kamer en een kwartier later stap
te mevrouw Weber in haar bed, doodmoe van de
reis. Ze dacht er niet eens aan, dat ze de volgende
morgen weer heèl vroeg uit de veren moest en tè
laat dacht ze: gut, er zouden er toch nog méér
thuiskomen?... Laat ik ze gezellig ont...
En toen sliep ze. Veel later wist ze zich te herin
neren, dat zij in haar dromen door het grote en ver
laten huis had rondgedwaald en toen niemand had ge
vonden.
De late oktoberzon, waterig en achter een Ijle sluier,
scheen al in de kamer toen er gebeld werd. Mevrouw
Weber was direct klaar wakker. Daar heb je Nel,
dacht ze. Met een kimono om ging ze naar het raam
en zag de dienstbode staan. Ze tikte eens en Nellie,
niet al te snugger, keek naar boven.
Eend! riep mevrouw Weber. Ze tikte harder.
Nellie zag haar en grijnsde:
Dag metfraauw!
Toen de deur voor haar geopend was, had ze een
mondvol vragen, die door hun verbandloosheid de
hospita aan het lachen maakte.
Heeft u een mooie tocht gehad, was er chocola
te krijgen, 'k heb een prentkaart van u gehad, mot
ik vandaag dweilen? Weet u wat me Moe zei...
Vooruit Nel, zei mevrouw Weber, kom kind,
je mantel uit. Brood snijden we niet, ga maar be
schuiten rond brengen en thee. Ben je intussen al
een beetje slimmer geworden.nee? had ik wel ge
dacht.
Nellie knoopte zich het werkschort voor en zei, met
een veiligheidsspeld tussen haar tanden, dat het leuk
was, om weer terug te zijn.
Ben je niet met meneer Galjaard naar de bios
coop geweest? was de ondeugende vraag, maar Nel
lie begreep het weer niet.
Nee mevrouw, allenig...
Het plan voor de beschuiten» verviel, het was te
vroeg. Mevrouw Weber kookte pap en roerde zin
gend in het pannetje. Mevrouw Weber keek in de hall
ip het bord met de schuifjes, waarop de bewoners
konden aangeven of ze thuiswaren of niet. Natuurlijk
had Eggeling het terugschuiven van zijn bordje weer
eens vergeten. De dokter was thuis, een schrale oogst
dus, wat haar deed uitroepen, dat ze er vanmorgen
goedkoop afkwamen. Nellie nam de stofdoeken uit
het mandje en met de zeilveger ging ze naar boven.
(Wordt vervolgd.)
KRUISWOORDRAADSEL
2 3 4 5 6 8 9
10
Horizontaal: 1, langharige hond; 2.
aanzien, teer, Universiteits Bibliotheek;
3. oorontsteking, Publiekr. Bedrijfs
Org.; 4. flauw, pakhuis voo. stortgoed;
5 helper op laboratorium; 6. van zijn
voetstuk gestoten: 7. lid var een wet
(afk.), insekteneter: 8. stemming, lang
zal hij leven; 9. haven in N.O. Aigerië,
meisje; 10. verbrande turf, ras; 11 ge
loofsdwaling. de oudere.
Verticaal. 1. lange brede sjaal, huis
houdelijk voorwerp; 2. gedaanteveran
dering; 3. bezit van dierentuin; 4. deel
van bijbel, droogvloer; 5. mengsel van
lood en tin, samengestelde klinker; 6.
kiel. bar schraal: 7 in orde gebluf; 8.
vrotparel; 9. een hoofdstad vrijdag
'efk.); 10, misdadiger
OPLOSSING 8 NOV
i vader - 2 dertiende - 3 demarche
4 chenille b legende - 6 deze.
