„Sanctus Ba vo op de drempel van zijn eigen sociëteit Aankoop pand aan de Ripperdastraat aanwinst voor studentenleven P voor Bouwpastoor C. Schoonderwoerd in gulden vriendenkring 1 „JA, WE ZIJN ALLEBEI HAARLEMSE MUGGEN" Bijzondere etskunst in „Huis van Looy" Bil INGANG VAN ZIJN TIENDE JAAR Plan in de maak voor Kindertehuis Succesvol concert voor scholieren Credietbank HET SPAARNE Koffie KREMER Thee NEGENDE DIES kOOT PIANO'S ö1jbbele aanrijding Radio Moors Motie-Smitz Dieptepunt lijkt voorbij ANDREAS SCHOTEL: Morsige vlekkerigheid met beeldende subtiliteit ZATERDAG 18 NOVEMBER 1961 PAGINA 3 *'Jl-WEG 57 - HAARLEM 0p RIJKSSTRAATWEG WASSERIJ DUYN KRUISWEG 70 HAARLEM - TEL. 13239 Huurkoopfinancfering op elk gebied ZELFBESCHER- MING - - KONINGINNEWEG 44-48 - HAARLEM - TELEF. 13609 Haarlem, is nov. zoals enkele dagen geleden bericht, hoopt de Haarlemse Katholieke Studenten Vereniging „Sanctus Bavo" binnen fifzienbare tijd in het bezit te zijn van een eigen gebouw, waarbinnen het verenigingsleven zich op vlottere Wijze dan voorheen kan voltrekken. Tot op heden heeft men in de histo rische Waag aan het Spaarne een van de gemeente gehuurd onderdak ge- Vonden. Mede door de sfeer van het gebouw voldeed de Waag in velerlei opzicht, maar met de groei van de Vereniging werd ook het verlangen groter naar een eigen gebouw. Men Wilde volwassen geworden baas in eigen huis zijn. Dat eigen huis is nu op komst. Het bestuur Van Sanctus Bavo is er in geslaagd beslag te leggen op het pand Rip perdastraat 11, het huis, waar voor heen de „Trekvogels" van de Martha- Vereniging onderdak en vooral hui- dikheid vonden. Het huis is leeg ge- phten. Onderhandelingen tussen ■■Martha" en „Bavo" hebben geleid °I een voorlopig koopcontract. ,Er zal heel wat gebroken en getim merd moeten worden, eer het Trekvo- êelhuis binnen omgebouwd is tot een Sociëteit voor studenten. „Sanctus Ba vo" krijgt de beschikking over een Prachtige ruimte, welke volgens de Voorlopige plannen beneden benut zal Worden voor bestuurlijke aangelegenhe den. Men wil er tenminste een bestuurs kamer inrichten en een kamer voor de moderator. Er blijft dan nog een flinke ruimte over, welke bijvoorbeeld ge bruikt kan worden Ms leeszaal. De so ciëteit zelf komt op de eerste etage, Welke geheel uitgebroken zal worden, paar kan het verenigingsleven tot vol te ontplooiing komen. De tweede etage geeft wellicht de mogelijkheid tot het inrichten van een kleine kapel. De zol der tenslotte kan benut worden voor op slagruimte. Wanneer de leden van „Sanctus Ba- Vo" hun eigen huis betrekken, zal een reeds lang gekoesterde wens in vervul ling gaan. Een wens, waaraan in de ko mende jaren beslist zou moeten worden Voldaan en die nu toch weer eerder in vervulling gaat dan men had gedacht. Het bestuur van de studentenvereniging houdt er rekening mee, dat Haarlem binnen enkele jaren een Technische Ho geschool binnen zijn muren krijgt. Het studentenleven zal dan nog meer dan nu reeds het geval is, tot ontwikkeling komen. Haarlem heeft te zorgen voor kentS?.e-e ?uthlage. „Sanctus Bavo" re- tiid evenQZlch tot een Plicht, tegen die zïin Een volledig geoutilleerd te daarbij het®* d® belangrijkste zaken zal Tnfiipp- eigen huis zijn. sen gaat de „aanschaf" van het J r? Ripperdastraat niet van een De inrichting evenmin. Al les by elkaar zal er een f 40.000. op mtel moeten komen, wil de zaak finan cieel rond zijn. Het bestuur betreurt het, ..de Radboudstichting in Nijmegen mwijzend heeft beschikt op een verzoek, „Sanctus Bavo" in dezen financiële steun te geven. Anderzijds heeft het be stuur ondervonden, dat vele anderen ®Pontaan hebben bijgedragen of willen dragen om althans de eerste en groot- ?te kosten te dekken. Bij verrassing Jieeft het ervaren, dat vooral particu- i'eren royaal in hun beurs hebben ge- Wst. Verschillende acties zijn natuurlijk P touw gezet. De eerste, die onder de den zelf werd gehouden, is reeds een ee«Ces gew0I"den. Men is nu bezig met 4* actie onder de ouders van de stu- *ich en binnenkort wi) het bestuur Ier? Wenden tot de academici van Haar- ïw eh omgeving. Op die manier hoopt \ve,v een stevig grondkapitaal te ver- Vanv®n, dat de aankoop en inrichting Of "et huis verantwoord maakt. Er is V wordt een aparte stichting in het le- v-JJ geroepen, bestaande uit drie leden del; „Sanctus Bavo" en drie buitenstaan- beK' die het eigen huis zelfstandig zal leren. Morgen viert „Sanctus Bavo" zijn "®gende dies natalis. Het gaat dus 'Jn tiende jaar in met grote plannen, tiende jaar wil men in 1962, bjj viering van het tweede lustrum, •"sluiten met de ingebruikneming van S? sociëteit aan de Ripperdastraat. i°t zolang zal men nog gebruik moe- maken van „De Waag", waarin "en nu zeven jaar is gehuisvest. Bij x viering van het eerste lustrum van „oanctus Bavo" in 1957 hebben wü uit voerig de historie van deze studenten- ereniging verhaald, welke haar oor- '-biong vond in het na de oorlog op gerichte „Studenten-Contact". In haar meitijd had dat Contact meer dan onderd leden. Van een gezelligheids- Gvfn'ging was echter geen sprake. 1 oosdienst en cultuur vormden de pjj- s' waarop dat Contact tot stand ge- Advertentie) RuiPie keuze in MODERNE PIANO'S Uitsl. gerenom. merken Febeu^L^M, 17 nov. Gisteravond poogtp er, °P de Rijkstraatweg, ter e'e an„ 9.de Minahassastraat een dub- Pit Haan ng- Een 11-jarige jongen ^ksstr'T stoPte met zijn fiets op de Sastraat g orn linksaf de Minahas- ®hkele Li? te slaan. Hjj liep daarbij eroPkomp„ars ude r?baan op. Een ach- Jhoer nno,?--iG bromfietser kon hem niet brornfiptio en en reed hem aan. De schiider ®en 54-jarige constructie- autohLfrd daarop gegrepen door reed. Hii ™A. ln dezelfde richting Sjhg in v,i? ?t met een hersenschud- peo wonrttt, ziekenhuis St.-Joannes de kwam rnnf j opgenomen. De iongen met de schrik vrtf. J Het pand Ripperdastraat 11, dat door de Haarlemse Katholieke Studenten Ver eniging „Sanctus Bavo'' wordt aangekocht. komen en in leven werd gehouden, van een studentenvereniging in de traditionele zin van het woord kon niet worden gesproken. Dat was pas het geval, toen op 16 no vember 1952 de oprichting van de Haar lemse Katholieke Studenten Vereniging „Sanctus Bavo" haar beslag kreeg. Bij die oprichting waren de grote stuw krachten Gerard de Leeuw, Paul Wijde- veld, Joke van Rossum en Ton Nelissen, welke laatste de eerste praeses werd. Een belangrijke stap vooruit was het reeds, toen na twee jaar tot dan toe had men zijn heil moeten zoeken in een etablissement aan de Raamvest met officieel vertoon „De Waag" kon bin nentrekken. Men heeft en hier citeren wij ons artikel van enkele jaren geleden van het begin af gewaakt tegen de oude corpsgeest, die veelal gebaseerd is op traditie, strenge groepsmores en exclu siviteit. Men wilde iets anders bij Bavo. Men wilde zich niet buiten de maat schappij plaatsen op een ogenblik, dat kimgsgroepen het kenmerk scheen van de na-oorlogse tijd. De periode, dat al leen maatschappelijk bevoorrechten konden gaan studeren, was voorbij. De universiteiten geven aan vrijwel iede reen met een behoorlijk verstand toe gang, en „Sanctus Bavo" rekende het zich tot taak, om zoveel mogelijk al degenen, die vanuit Haarlem enige uni versiteit of hogeschool bezoeken, bijeen te brengen. Vandaar ook, dat „Sanctus Bavo" vrouwelijke leden telt. In de universi teitssteden zijn de meisjesstudenten veelal georganiseerd in eigen vereni gingen. Ook de sociëteit „De Waag" wordt door de meisjesleden regelmatig bezocht, omdat zij het trefpunt is van alle leden van „Sanctus Bavo". Voor iemand, die is opgegroeid in de traditie der echte studentencorpora, doet dat mis schien vreemd aan, maar bij Bavo is men bijzonder te spreken over de erva ringen met een gemengde gemeenschap. Men verheelt er overigens niet, dat men die ervaringen heeft kunnen opdoen, dank zij het feit, dat men niet aan al- Advertentie rELEVIHIE RADIO erkend gediplomeerd 4.RUISSTRAA I 38 HAARLEM TeL 14609 de toenadering der verschillende bevol- l&rhande tradities gebonden was. HAARLEM, 18 nov. De motie van mevrouw SMITZ (PvdA) over het Kin dertehuis is in enigszins gewijzigde vorm door, B. en W. van Haarlem over genomen. B. en W. hebben toegezegd binnen drie maanden aan de commis sie voor Sociale Zaken plannen te zul len voorleggen voor een mogelijke nieu we huisvesting van het Kindertehuis. Zoals wij gisteren hebben bericht, had mevrouw Smitz in haar oorspronkelijke motie gevraagd concrete plannen aan de raad over te leggen. De VOORZITTER zette gistermiddag tijdens de voortgezette behandeling van de begroting van „Maatschappelijke Zorg" uiteen, dat B. en W. bepaalde plannen hebben, waarover hij op dit moment gaan nadere mededelingen kon doen. Wel zegde hij toe, dat daarover binnenkort in de Commissie Sociale Za ken nadere mededelingen zullen worden verstekt. Binnen drie maanden zullen dan aan de Commissie meer concrete plannen worden voorgelegd. Mevrouw SCHMITZ (PvdA) nam met die toe zegging genoegen, maar behield zich het recht voor om haar aanvankelijke motie opnieuw in te dienen wanneer de mededelingen van B. en W. naar de mening van de commissie onvol doende blijken te zijn. HAARLEM, 18 nov. Het gaat er op lijken dat de concerten van het Noordhollands Phiiharmonisch Orkest voor Scholieren hun dieptepunt te bo ven zijn. Mag dit in kwantitief opzicht nog niet zo duidelijk zijn, kwalitatief blijkt het bezoek van het avondconcert opmerkelijk vooruitgegaan te zijn ver geleken met enige seizoenen geleden. Fr heerst nu een sfeer van geïnteres seerd luisteren. Het programma van gisteravond heeft daar ongetwijfeld het zijne toe bij gedragen. Met uitzondering van de zelfstandige stukken „Aufforderung z- n Tanz" van Carl Maria von Weber en „De Tovenaarsleerling" van Paul Du- kas, was het programma samengesteld uit delen van min of meer grote wer ken der muziekliteratuur. De afzonder lijke werken waren niet willekeurig ge kozen. Zij betroffen de stijl der dans vormen, zoals sarabande, menuet, mu sette, wals scherzo. Uiterst bondig, maar bijzonder duidélijk heeft Marinus Adam deze vormen toegelicht. Daar kwam bij dat het orkest zeer geïnspi reerd speelde, misschien ook beïnvloed door de intense aandacht die de goed gevulde zaal aan de dag legde. De Sarabande uit de b moll suite van Bach, en de twee balletdansen van Rameau klonken zeer geacheveerd. Het scherzo uit Beethoven's „Eroica" en „L'apprenti sorcier" vielen naast de werken van Carl Maria von Weber, Ber lioz en Tsjaikowsky kennelijk het meest in de smaak. Men is dunkt mij, met de jeugdconcerten nu op de goede weg. J. L. v.v.v.v Er was genoeg reden voor de uitgelatenheid van bouwpastoor Schoonderwoerd. Op een kienavond van de katholieke middenstandsvereniging te Haarlem sleepte hij yiet alleen twee prijsjes in de wacht, maar werd hij tevens verrast met enkele vorstelijke geschenken voor zijn parochie in Heemskerk, waar hij een nieuwe kerk moet bouwen. rapporten en kaarten, voor het lezen waarvan een grote mate van inzicht wordt vereist, behoren tot de dage lijkse portie „geestelijk voedsel" van pastoor Schoonderwoerd, die van Loosduinen uit meer praticus dan theoreticus is. De opdoemende zorgen worden evenwel overschaduwd door de be sognes van alledag. Het zijn de be sognes van een pastoor, die zich ver antwoordelijk voelt voor het geeste lijk heil van tweeduizend parochia nen, maar daarvoor over een te ge ringe accommodatie beschikt. Over een goed jaar zal dat aantal zijn uit gegroeid tot ongeveer vierduizend zielen. Hij heeft een klein houten noodkerkje, dat 's zondags omstuwd is door kerkgangers, die onder het dak da Mis niet kunnen bijwonen. Van dat kerkje is hij een kwartier rijdens per fiets verwijderd. Zijn ziel zorgelijk werk vergt dagelijks zoveel aandacht, dat er nauwelijks tijd over blijft om te werken aan de in pro zaïsche bewoordingen gestelde op dracht: het bouwen van een nieuwe kerk. Pastoor Schoonderwoerd mag zich evenwel gelukkig prijzen, dat zeer ve len hem hun steun hebben toegezegd. De Haarlemse katholieke Midden standsvereniging, waarvan hij jaren lang geestelijk adviseur is geweest, heeft hem niet met lege handen naar „de Noord" laten gaan. De leden brachten ruim duizend gulden bij el kaar, terwijl de bond van woningin richters hem verraste met twaalf hagelwitte lakens en slopen. Al eer der had hij van de Middenstand een prontig gasfornuis ten geschenke ge kregen. Zelf heeft pastoor Schoonderwoerd een vijf-jarenplan in het leven geroe pen voor de inrichting van zijn nieu we kerk. Aan deze actie heeft hij de naam „Gulden vriendenkring" gege ven. Zij die tot deze kring wensen te behoren kunnen zich wenden tot de initiatiefnemer, pastoor C. A. Schoon derwoerd, pastorie Laurentiuskerk. Heemskerk. Het zij pastoor Schoon derwoerd gegund, dat hij op vele vrienden (met vele guldens) mag rekenen. Voor bouwpastoor C. A. Schoonder woerd breken moeilijke tijden aan. Na een vrij comfortabele bediening van negen jaar in de kathedrale pa- rochie van Sint 'Bavo te Haarlem zit pastoor Schoonderwoerd thans in Heemskerk, midden in het ontwikke lingsgebied van de IJmond, waar or de en regelmaat nog ongekende be grippen zijn. Het leven van alledag klopt er driftiger dan elders en wie niet al te zeer uit de kluiten is ge wassen dreigt daar in ademnood te komen. Daarover weet pastoor Schoonderwoerd reeds mee te pra ten, ook al is hij pas een paar maan den op zijn nieuwe standplaats. ,,Je moet er stevig de pas in houden en in de maat blijven." Vooral dat laat ste is belangrijk. Zijn opdracht is een nieuwe kerk te bouwen in het reeds in aanbouw zijnde Kerkbeek van het snel groei ende en industrialiserende Heems kerk, dat als het niet met Bever wijk tot één grote gemeente zal wor den samengevoegd over tien jaar rond de vijftigduizend inwoners zal tellen. Pastoor Schoonderwoerd wist kort tevoren van Heemskerk hoege naamd niets. Zijn kennis reikte niet verder dan die van een krantenlezer, wiens enige verdienste het is, dat hij weet, dat Heemskerk in de buurt van Beverwijk ligt. Nu hij evenwel in de wervelende groei een belanghebben de is geworden, ervaart hij dagelijks aan den lijve, dat Heemskerk meer is dan een aardrijkskundige aandui ding voor een gemeenschap. Het is een oord, waar de geschiedenis van de industrialisatie wordt geschreven. Op zijn kamer in de pastorie van de Sint Laurentiuskerk, waar pastoor M. C. van Stijn hem gastvrij onder dak verleent, verdiept pastoor Schoonderwoerd zich in de proble men, welke instituten met onbegrijpe lijke afkortingen voor de komende jaren hebben gesignaleerd. Lijvige (Advertentie) amstkkdamsevaart20 tel. 11053 minui min mui immuun mini inuuuuummimmuimuummuuumuuuiimuuummmmu (Advertentie) Persoonlijke en discrete behandeling Het bestuur van „Sanctus Bavo". Van links naar rechts de heren H. Moerkerk (assessor), J. W. Braam (quaestor), C. J. Toeset vice-praesesH. Falke (praeses), W. v. d. Wel (ab-actis 1) en mej. S. Lohman (ab-actis Ha). Als mo derator fungeert pater mr. F. van Kleef, die vermoedelijk juist op pad is om een relatie aan te horen ter veiligstelling van het nieuwe huis in de Ripperda straat. ZAND VOORT, 18 nov. De burgemees ter van Zandvoort, mr. H. M. van Fene- ma, heeft aan de inwoners van Zand voort de circulaire gericht, waarin hij de aandacht vraagt voor de vanwege de minister van binnenlandse zaken ver spreide ..Wenken voor individuele zelf bescherming." De burgemeester wekt de bevolking op, de maatregelen te nemen die men thans rustig kan voorbereiden, zoals de aanschaffing van verband-ma teriaal en enig gereedschap. Men moet echter niet overijld te werk gaan met het inkopen van grote voorraden levens middelen. In Zandvoort zullen binnenkort voor lichtingsavonden worden gehouden. Zij die daarvoor een uitnodiging willen ont vangen kunnen daarvan middels een aan de circulaire gehechte strook mededeling doen aan het Hoofd Zelfbescherming M. Doornekamp, Regentesseweg 9, bij diens assistent N. H. Klomp, Brederode- straat 47, of het bureau huisvesting, Raadhuisplein 4. Advertentie Elke stad telt onder haar inwo ners wel figuren die meer land genoot dan plaatsgenoot z(jn omdat ook de mensen wier ac tiviteiten de plaatselijke of regionale betekenis te boven gaan, toch ergens moeten wonen. De constatering van de conservator van het Museum Boy mans over de honkvaste plaatsgenoot etser Andreas Schotel dat „dit werk in zijn eigen stad niet de bekendheid (geniet) die men juist hier zou ver wachten van een kunst die zozeer de arbeid in de stad en op het land tot onderwerp heeft" moge juist zjjn, het is niet zo verwonderlijk dat juist voor deze figuren de naaste omgeving in de dode hoek ligt. Om in de kring der grafici te blijven, wij in Haarlem zijn ons nauwelijks de aanwezigheid be wust van een Sem Hartz, een De Roos, een Van der Vossen: namen die buiten de grenzen in de kringen van hun specialisme klank hebben. Hoewel de naam Andreas Schotel zelfs onder de kunstenaars van Haar lem geen blik van herkenning k op roept, heeft het toch zin dat van deze Rotterdamse graficus hier een ten toonstelling tot 3 december in het „Huis van Looy" wordt gehouden omdat de kennisname van zijn werk een kennismaking is die meer een bijzondere etskunst betreft dan bot weg de ontmoeting met een kunste naar uit een andere plaats. Die ets kunst is het specialisme waarop Scho- tel zich heeft toegelegd en die hij zijn leven lang met een grote mate van hartstocht 'en idealisme beoefent. Zijn prenten intrigeren door een mor sige vlekkigheid, welke tegelijkertijd de frootste beeldende subtiliteit inhoudt, ehotel heeft zich als doel gesteld de zuivere etslijn af te drukken en ziet daarbij af van elk tinteffect. De drei ging van het ongenuanceerde kan daar bij alleen worden afgewend door een groot beeldend vermogen en een uiter ste beeldende gevoeligheid. Het ontstaan van een „grijs" uit de verdiepte lijn en niet door het meedruk- kende vlak is een grafische dogmatiek die sterk persoonlijk is. Men kan met Schotel van mening verschillen of de opvatting van de volkomen identieke afdrukken die door zijn werkwijze ont staan de enig juiste is. Het nader im proviseren op de ingeëtste tekening door toonwaarden te laten meespelen per druk die telkenmale opnieuw be paald moeten worden, is evenzeer te verdedigen. Door de veelvuldige etsingen die Schotel toepast ontstaat er meer „zwart" dan de ingekraste tekening op de plaat bevatte; zij is dan eveneens een uitgangspunt. Het is de inwerking van het zuur die een doorwerking van de tekening veroorzaakt met toevalsef- fecten die evenzeer in de hand gehou den moeten worden als de toonwaarde van het hoogdruk-vlak. De puritein Andreas Schotel verkrijgt in zijn etsen de contrastwerking van een houtsnede en het aanzien van een inkttekening die met een stokje gemaakt is. De techniek die h(j ontwikkeld heeft is sterk persoonlijk en ze verbindt zich met de persoonlijkheid van zijn onder werpkeuze, zijn tekenvaardigheid en zijn handschrift. De tekenvaardigheid van Schotel is groot en zijn handschrift heeft grafische directheid en is van een overeenkom stige kracht. In de loop van bijna een halve eeuw heeft hij een collectie su blieme prenten opgebouwd die een nuchtere kijk op het leven in de naas te omgeving verraden: werkende men sen, de polder, de haven en in grafi sche zin boeiende voorwerpen zoals ko renaren en denne-appels. Op de stand vastigheid aan de eigen opvatting schijnt in de laatste jaren een reactie op te treden. De tekeningen in de bo venzaal, meer handig dan knap, halen niet de diepgang van de tijdeloze koren schoven, berkebomen en maaimaehi- nes. L.T, „Ja, we zijn allebei echte Haar lemse muggen" zo stelde de heer Ol- denmark zichzelf en zijn vrouw voor. Het echtpaar hoopt 29 november met kinderen, kleinkinderen en achter kleinkind, zijn gouden huwelijksfeest te vieren. Ze hebben die vijftig jaar bepaald niet werkeloos gezeten en dat zal de reden zijn. dat de heer en me vrouw Oldenmark (75 en 69 jaar) nog zo bijzonder vitaal zijn. Hun leven heeft steeds in het teken van de lad der gestaan: na korte tijd schoor steenveger te zijn geweest, ging de heer Oldenmark over op de glazen wasserij. Vaak ging zijn vrouw met hem mee om grote gebouwen en kan toren schoon te maken, ondanks de zorgen voor haar gezin van zeven kinderen. Het was een grote slag toen de heer des huizes wegens ziekte zijn ontslag kreeg en zonder bron van inkomsten kwam te staan. Dank zij de hulp van vrienden kon hij een kar met ladders kopen en voor zichzelf be ginnen. Van toen af werd het leven rooskleuriger. Hoewel de zaken in het begin soms zo slecht liepen, dat Oldenmark bij tijd en wijle de moed liet zakken, bouwde hij door hard werken, waarbij zijn vrouw hem ste vig aanmoedigde en daadwerkelijk steunde, een goed lopend bedrijf op, dat hij later aan zijn kinderen kon overdoen. Dat de heer Oldenmark niet de minste last van hoogtevrees en een grote ervaring met ladders had, kwam hem goed te pas bij de vrij willige brandweer. Daar heeft hij achtendertig jaar voor Haarlems veiligheid gewaakt. „In die dagen woonden wij op het Begijnhof, waar we een brandbel boven ons bed had den hangen. Bij alarm ging ik naar de Lange Wijngaardstraat. De brand weer was toen daar gevestigd. De karren met spuiten moesten we zelf trekken. Als het geijzeld had, deden we „hoeven" onder onze schoenen, tegen het uitglijden. Bij ruige vorst gebeurde het vaak, dat de telefoon van de politie onklaar raakte; we hielden dan de wacht in de Lange Wijngaardstraat op strobalen, de po litie kwam ons dan waarschuwen, als er brand was uitgebroken". Zijn vrouw vertelt erbij, dat hij soms we kenlang blind was tengevolge van de geweldige rookontwikkeling bij het blussen van een hooibrand. Vaak ook was zijn helm op zijn hoofd vastge vroren en stond het water tot zijn knieën in zijn laarzen. Niet echter is de heer Oldenmark een werkelijk ern stig ongeluk overkomen, hoe gevaar lijk zijn beroepen ook geweest zijn. Hoezeer de brandweer de diensten van de heer Oldenmark op prijs stel de, blijkt wel uit een levensgroot di ploma, dat door zijn vrouw trots uit de achterkamer gehaald wordt. Daar hangt ook het prijzenkastje, vol be kers en penningen, die bewijzen, dat ook de duiven van de heer des hui zes wel wat mans zijn. De duiven sport is zijn grote liefhebberij en zijn vrouw gunt het hem graag. Zestien duiven hippen levenslustig in het zelfgemaakte hok heen en weer. Trots vertelt het gouden paar over de toch ten die de duiven gemaakt hebben; van Bordeaux en Orléans kwamen ze zelf terug naar de Kokstraat, waar het echtpaar sinds een paar jaar woont. 53 Het gouden echtpaar Oldenmark in zijn woning aan de Kok straat. (Advertentie)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1961 | | pagina 3